Theologia regularis. Hoc est inss. Basili, Augustini, Benedicti, Francisci, & C. Regulas commentarii. Autore d.d. Ioanne Caramuel. Cui accessit ... Scholion D. Bernardi De præcepto et dispensatione continens .. Basis theologiæ regularis. Tomus secund

발행: 1651년

분량: 181페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

9a D. Bernardi Scholion

me demonstrare nu.2 7. Cum euidens est rem bene praecipi, etiam obedire ten beris; caetenim cum probabiliter malum, aut probabiliter male praecipiatur , elue quia malueriti ut sis, qui pronuseris te habiturum esse opinionem eandem , quam Pr,latus, ut creduntur Prior& reliqui administri, iuxta ea, quae expendo v jus

Sed dices Certiora non suini pro Probabili, sed pro Euimnii, sed ego te i 'l' dictiorem in lingua Latina Cicerone non dubito, ipse autem, a. de Diuitiit. 121 e Ialluntur, qui nivit sine certa ratione opinantur, cum verum si non posse filii, lii Opi nantiu rati me cuideliti, posse qui probabili.

Patremfimiliara Prodeum esse.

79 TYAnc doctrinam desumpseratia D Bemardus ex Regulae

quinto, quod citat. Agit de obedientia Legislator, & probaturus hanc non biici pim hominis authoritati, sed Des, laudat illos, qui nihil sibi Charias aliquidem tim-t, propter Ieruitium sinctum,r 4 pr sunt, seu propter metumg

enna, vel gloriam vita aserna mox ut

aliquid imperinum a maiore hoc est, a furoriaro fuerit,ae si diuinitus imperetur, moram patinestiunt in faciendo, de quisbus Dominin dixit, ob avssitu aucris obediuit mihi. Sed quia hic videtur sanctus Benedictus contradicentia tradere, &male citari a Messi suo Doctore, virus que breuiter exantinandum est. aD T Llis', inquis , qui intuitoaeternae a beatitutanis, aut penarum ita rore ducti obediunt, sinulis obedientia conuenit non filialis; atqui huiusmodi subditi dicendi sent se maioris sacer , quam Christum: errat igitur Dienedi- Musasserens, eosdem nihil sibi Chtilio charius existimare. Minorem probas

a, qui praemu adipiscendi, aut linplicii vitandi intuitu operantur , suam

commoditatem priaiario intendunt, &secundatio gloriam Christi; ergo maioris se faciunt quam Christunt .

obiectio II.

18i A mis nos cum D. Bemardo LM asserere authoritatem ordinariam & delegatam eandem esse, sed alteram esse innatam & alteram communicatam: & Theologiam adicendentes dicere, eandem in Deo S eius Vic rio Pontifice, Piscopo, Sacerdote, AN bate in Ecclesiasticis; Imperatore, Rege , Principe, Patre, Hero in Politicis esse authoritatem, cum tamen D. Benedictus non asserat identitatem, sed simi litudinem solam insinuet . Mox ut alia quid, inquit , imperatrum a maiore fuerit, ae si iuuinitus imperatum fuerit, moram pati nemunt in faciendo. Notas illud aesi, similitiidinis non tamen identitatis notam. Nam si quis diceret: Mox ut aliquid imperatuina Petro fuctit, ac si a Rege esset imperatuni, obediam; male inferretur, vel Regem iubere, quae Petrus, vel eandem authoritatem convia quem esse Regi & Petro ia

A Dprinum instantiam resp-- Lx deo cum Doctore Mellifluo huius libri Cap. II. obedientiam in in V perfectam,perfectam, & perfectissimam sicidiuidi, Diuumque Benedictum non exponere in praesenti capite duas. vltimas , sed solummodo primam, quando quis amore concupiscentiae obedit; sed de hie dici potest, inihil maioris ficere qtiam Deum praescindendo a se ipso, da- uir, rud Plex concupiscentia; videlicet,

112쪽

In Regulam Benedictinam . 93

praecisiua & negatiua Concupiscis negative, cima uniuersa alia minoris ticis qua Christum, hunc minoris quam te. Haec deordinata concupistentia semitis: hac aginatur homines quas recalcitiates&inuiti; nam tam obediunt, expresse aut implicite inquiunt, Praecepto satisfacimus,non quidem ne offendamus Deum; sed mavi gloriam perdamus, aut ιncurramus supplicium: cateri m ni premi ambitioracst poenarum horrore mardaremur , non satisfacerentus tametsi deberet Deus ossendi . At vero concupiscentia prici sua tolerabilis est: si enim illa assciacis,minoris facies uniuersa quam Christum , sed ab omni comparatione & re licatione

prescindes. praceptriinquies, alii μcione gloriam perdam, aut desitum seupplici' incurram e noli tamen occurret ilia hypothesis, an si Deus deleret insemum esses latisiacturus, aut non iamiaeuirias' suapropter, nec te maioris facies quam

Christum, nee Christum quam te, sed absit sab utroque, ac pminde poteris dici Christum super omiua a tua sti, citate distincta amare positive; & pr

siue super tuam ipsissimam commoditatem ; ,κ est, nee supra. nec infra. z83 Hinc comoscitur attritionis ex

D mnis suggestione aboris,& ex dono Spiritus sancti prouenientis discrimen; illa enim est actus concupiscentis negatior, lis pnemus; illa vix est immunis amortirem, hic est sufficiens, ut cum Sacramento transeat in contritionemia, iam ut vere Theologicum axioma ci Gimstri, Sacramentatis paenitentia s

cis ex attritis contritos.

284 sed petis, Cur attritio pricisiua

possit in contritionem conuerti, negati ua non possit Respondeo, hanc es contritioni contrariam, illam vero compati cum contritione. Et ut intelligas, nasosmet actus voluntatis reducamus ad forinritas Sit prima, Deum super uniuersa prescindenis a mea commodis ter Sit secimea, Amo Deum super uniuersa, sed super Dium meam commodit tem : Sit tertia, Amo Deum Aper uersa a mea commoditate distincta , oretiam Inper meam commoditatem . Pr,

mus est actus attritionis pr itaq; secum diis negati uet, tertius contationis. Pre. mus sufficit cum consessione, secundus

non sufficit clim consessione, inio reddit illam sacri imam; tertius scilicit sine comsessione, si h haberi non possit. In hoc quod est psnitentem diligere Deum super milieris a sui ipsitis commoditate

distincta , omnes tres dolores conu niunt, disserunt in iniolo comparanssi Deum cum commoditate poenitentis. Attritio enim p siua non comparat, sed ab ista comparatione p*scindit, Vmde & nomini occasio: negativa, negat Deum maioris fieri quam commodit te contritio a mat. Ergo attritio negativa de contatio opponuntur . ut negatio 3c inmatio; ergo gratiae inte uentu deberet attritio negativa delinii, peccatum enim imbibit & cum gratia iustificante componi non potest

18s Dabo periodos D. Benedicti, sus

singulos hos actus dilucident. Obedie tiam natam ex vera charitate his coloribus eodem Vitiato Capite Regulae S. Legislator depingit; me ipsa obedientia,

est , runc acreptabilis erit Deo, o dulcis ha1nimbus; si quod iubetur non trepide,

non tarde, non tepide, aut cum murmure,

Cel cum res Onsione nolentis es iciatur ocitia obedientia, qua Majoridius p tur , Deo exhibetur; ipse enim aerit, Ouivos audit, me audir, G cum bono avim o AEdiscipulis prsberi oportet, quia hilarem torem diligit Deus. Et statim spuriam ii iam obedientiam, qias ex negati uacon cupiscentia suboritur, hisce. Cum mi so animo se obedit dissipulus, ct non solum

ora, verum etiam in orae si murmura- utris, o si impleat iussionem, tamen acceptumιam non erit Deo , qui cor reri Dirmurmurantis . Et pro lati facto nu iam consequitur Vat tam , imo poenam . murmitrantium incurrit, se non cum μ-iissctiora mundauerit . At de illa , que

113쪽

D. Bernardi Scholion

ς di bona cum si, est impersecta,& o itur ab attritione, quae sit donum vi itus sancti& ad periectiora disponat, in ipso Capitis initio sic inquit, hoc noditior ) humilitatis legunt alii

is Aeruia gradus est obedientia sinem ra sed praeimum, & poenam respiciens Hae conuenit his, qua nihil sibi Christo aritis. aliquid extimam apropter seru reum Sanctum , quod professi sunt , seu

propter nutum geherma , seu gloriam viata aeterns, mox vi ahquid imperatum a.

M.tora fueris, ac si diuinitus imperetur . moram pati visesint in facienda.

6 Hinc patet, quod debeat obiectioni praemisis responderi: namin his verbis ultimis eadem. in obiectione adsumebantur S. Pater agit de concupis i- Ua praecisiua, qua amamus Deum pos briue stiper omnia reliqua & supranos irsos. negative

Sauis it secundae..

288 rT alteri obiectioni re imV deam, Laeoc illud ac δε non

semper significare identitatem &veritatem rigorosam, saepe enim sumitur pro similitudine: at impraesciatiarum hoc diu cii non potest,. nam ex multis eiuslem D. Benedicti . locis, constat se quomodo particulς illae sint intelliinenda: .. Et ne agemur per diuersa Sancte Regulae capita, in hoc eodem qtihuo, Obedientia,

ait S. Benedictus, qua Maio busprsb tur, Deo exhibetur. Deo igitur,cii si Decioribus. noliris obedimus : ergo

Deus loquitu cui illo; α Deus, quae. precipiunt illi, comprecipiti. ατ sed ne videretur S.Legislator vel- Ie suis verbis trientes, suorum subiicere, addit diuinum testii nonium. ex Sac Scri-

- ,πια audis. Igitur Deus tectatur QSuperiorum ore loqui. Erictimi A bas loquitur , os Dei loquitur ; igitur, spAbbas est lingua Dei, eum eius audimus imperia audimus. Abbatem ut quo , Deum ut qηM. S igitur Mellii tui ctori sententia, niminina, tandem in Deo dc eius Vicatio cis eli Abhas aim thoritatem esse; eandem inquam mininister, non physice .sed ita Deo per essentiam , in Abbate per participati item; in Deo , ut in causa principali, in Abbate, ut in instrumentali; in Deo , ut in eo, qui loquitiar, in Abbate .ut in i gato , Angelo, intemuncio , quo inte prete Deus loquitu 289 Vbi notarcoportet unam de ean dem authotitatem 2 Benedicto tactam, fuisse L Bem do expressam. Dixerat

Deus apud Benedictum : sirit vos audit, . me audis ; dc exscripsit Bernardus , qua vos audit , me audit qui vos sternit ,

me spernit . . Ut ostenderet plus adhuc probari posse S. Scripturae Testimoniis sequam Benedictus intendebat. Vidi, ostendere Deum, ut loquatur uti Antillitum& Stipe iomm lingua;sec qpia posset in re aliquis: Ergo , qui

non audit PKlatum, non audit Deum. .

Res det Mellifluus Reguis:

Commentator Liuiu quamcumque in

bedientiam esse eo interdictam. sedi eam Bhim , qtis. imbibit contemptum et non mamregitur dixisse Deuς,s di vas

non audit, me audi: sed, Qui et pernis, me sternit et unde rationem praeuens scut Spiritus sanctus sic fierin loquutus ..praedixerat : Quos Praelato sibi Deus

rantiam ct contem um. Quet verba, si volueris ad omnem legem humanam . extendere , patiens summas didicilli tes; communis Quin tartentia serti pec care etiam eos, qtri humanas leges in rates violant etiam sine contemptu: at

vero, si agamus de Benedictina de qua toto hoc libro disputat S. Bemardus certissi sunt. Auscuha,. Fili, inquit

114쪽

In Regulam senedicti nam

Benedictus, pracepta

inclitur aurem cordis tui oeadmonitionem

a, Patris Identer excipe , ct emaciter comple . Et Deus omnibus de sinuulis traiic legem professis. Qui Benedicium audit, me audit . Sedsipetaso Domine, qui Benedictum non audit, te non audit adiunget , Qui Benedictum contemnit , i Heli, qui Benedictinam Regulam tomerat cum contemptu ) mr contemnit.

Rationem exhibet in Rem prologo,&ait , Christi enim agere vices in Ma nasterio creuitur Abbas quanda in svocatur prs nomine , dicente . octois Accepistis hiritum adoptionis Aliorum in quo clamamus , -ba Pater. Addo in omni peccato mortali implicitum latere contemptum,& hac via posse hane eandem doctrinam legibus omnibus aptari.

An erranti Afagistro, quis debeat, aut possit obedire I . . ,

aso Q Ed semines , inquis , factu falli in Dei voluntate de rebus dubiis percia D pienda, O in pr ccipienda fallerepossimi. Sed enim quid hoc refert tua ,

Ud eouscius non es. Praesertim cum teneas de Scripturis, malach. a. 7. J Quia i bia Sacerdotis custodiunt scientiam ,& legem ex ore eius requirunt , quia Ampeliis s Nuntius, Leeatus, Vicarius, di interpres J Domini exercituum est kequirunt, dixerim regem; non quam vel authentica a Scriptura tradiderit, vel ratio e manifesta probauerit, de huiusmodi quippe nec Praeceptor exspecta dus , nec prohibitor auscultandus sesedquod ita latere, aut obscurum esse cogit scitur, ut in D dubium venire possit, Hram nam Deus sire aut a liter fores velit,s non de labiis custodientiθus scientiam , cr ex ore Angeli Donunii exercituum certum reddatur. A quo denique, diuina potius consilia δε requirentur, quam ab illo cui eredita est dispensatio osteriorum Dei e Ipsum proinde quem pro Deo b bemss, tanquam Deum in his, qua apertὸ non sunt contra Deum, audire debemus . Nec fand eontraria loquimur sancto Prophetae Samueli, I. Reg. 2.23. 29 δ quas nos in hae parte diuinam homiuibus tribuentes Authoritatem, eum ille in supra memorato capitulo planὰ discernere inter utrumque videatur . Siquidemsquod nos asserimus de dubiis, hoe ille negat de o mavuIenis, ut cum ait, Si pς cauerit vir in uiritim , subaudiatur propter Deum: cui veru contraria botmης ν hominibus frequenter mandare u praesumunt.

A Requirunturi Sic habent mea MSSSed in Coloniensi editione lego niliaremtur. Se iis est prorsus idem, sed stant pro eloquentia Manuscripta. a Praesumunt. J Hoc est, sine authoritate iure & titulo faciunt.

ς Maiesella. J Ηs: vox hic sumitur pro re euidenti, supra omnem proba bilitatis

115쪽

96 D. Bernardi scholion '

aleam constituta. An hoc etiam illam sensus. Franciscus in Ba posuerit

Regula cap. 3 examino num. I98Do Dubium. i Sensit igitur s. Bem ardus dubium tolli accedente resolutio Superioris. Nota. Legant hoc caput scrupulos Consessardi praecipue in his prouincijs, quas tot haereticis infectas deploramus. An Petrum lapsum in haeresin absoluere possis, inquiris. An si Neccatum resematum, a M. A quo debeat legitime a solui subdiubitas. Et em. An prudenter in haerenia lapsus dicatur ille miser po nitens, nescio. Nulla est haeresis sine pertinacia, nec haec site scientia. Pastori rurali concionanti, cur milici auditores non crederent, cur spirituales ulnis filii ab illo tuta conscientia dissentient 3 qua clim idiotae ipsi sint , essent iudices tena ta ij, si illum haereses docere crederent. Quid si ipse, aut ex unorantia , aut malitia D. Virginem duos filios habuisse ex legitimo thoro, declamaret assentirentur procul dubio uniuersi . A quo igitur deberent absislui ab illa haeres 3 te a nemine, non enim peccant , qui prudenter credunt ir & cum pertinaces non sunt, nec meretri sunt.

asi TY in caput benignissimum &verissimum est. Si eius docti m sit omnibus cordi, erit in millenis c sibus summo solamini. Si manifes iuni sit quid fieri debeat, operator; si manife- Num sit quid fieri non debeat, omittito: non enim praxeptor exspectandus, nec pinibitor auscultandus contra id quod authentica Scriptura, vel ratio malaiis sta evidenter pmbauerint. At si dubites , consulere teneris . Quem Vera n minem alium quam Magistrum tibi diuinitus praefectum 'ut ῆrte alium viruintegrae moritatis, si tuo id Magistro

hoc est, Abbati non displiceat. inod

Mellifluus noster mictor aliquibus rationibus pisat. etsi Pnma ad quam omnes alias reduco, haec est. Labia Sacerdotis hoc est, Magii , Abbatis) c stodiunt& tuentur veram scientiam; ergo legem Dei discipuli ex ore eius requirunt: ergo, quandoeilis doctri iam sequuntur, Attinae obligationi satisfaciunt: non enim est disci, pulus supra Masistrum; A qui temese putaret te decipi a Magistro sibi diuiniatus concesse, peccaret; de quidem puta' ret temere, qui sine ratione probabili.

I batur primum antecedens. Abbas est Domini exercituum Angelus, linatus,inte Fres, internuntius, & ut ver dicam, lingua & inllrumentum: ergo i bia Abbatis civiodiunt scientiam veram quidem & certam moraliter, & securam quousq; constet euidenter contrarium.

29; Sed infers , Ergo nulla securitas est in foro conscientae;& illationem prinbas , Quia Abbates sunt homines, possunt fallere εe falli, decipere & decipi; ergo nunquam Religiolus subditiis pinterit quiescere, nam nunquam erat s curiis, an a suo Magistro filiariar.

29ψ Respondeo contraria tofis

sequentiam debere ex praeminis inferri. Qui bene obedit etiam male imperanti, ni euidenter Antistitis er rem videat, secutissimus est. Esto enim Abbas erret aut te decipiat, audi Bernardum, Quid hoc refert tua, in it, quiconsitus non es 'αςs obheis. Filii Heli I. Regii a. Ir. cuessent Sacerdotes fallebant decipiebant populum si io'; pueros: Et tanaen nec populus excusatur, nec Sacerdotia pueri , imo nec Sacerdotum Pater , qui orbitantias permittebat . Pueros , tametsi famulos & obedienti Ministerio obnoxios , condemnat sancta Pagina vcti. 7. Erat ergo peccat- pue

rorum

116쪽

In Regulam Benedi Mnain. 9

Hrum νrande nimis oram Domino, C, non constat filios Heli decepisse popu-demnac populum ipsemzt Senior vers. lam'; hoc est, dixisse 'eo placera, quod1 a. Nolue Fust mei, inquit, Mu cnim ιβ. contra mores fierent lacriticia taed coim iam iratio, ut reau ressi stat potius scandalizasse, & conscios lusaeiasti populi Domini, Seniorem He' Sacrilegium induxisse. Ex qua certissiuras vi Dei diuinittis missus. qui 'vers doctrina nascuntur istae E esses.

ait.Hae dicit Dominui, dic. ego doctri' Prima. O M itur euidenter sciat Pti .,, 'Remures militat contra Sacram batem praecipere contra Deum, Eccles inu5ζipturam. , -t M iam Meta nobedire. 105 Respondeo citin D. Bernardo, Mcunda. S-ρ non potuisse Israelitas Filii Heli obed:- te ς ρεςire I nan obedire. re tuta conseientia, quia tametsi eorum- rua, Si cubucta aut omnino ignoret. dein Magistri, docebat ualiter debet / Ienetur abediresten fa cia, quam lege diuuia stam Dicis, te non .posse in dubio tenter hami , & eos ornare populus vi ecbat rς linqui, ergo, nec obedire praelato. eludenter. Veniebat puer Sacerritis, ct cum dubitas , an contra Decalogum

auebat immolanti. Da mihi carnem, ut iii aliacoquam Satardoti, non enim accipi. 4 97-Omnino distingue

ιι coctam , sed crudam . Diceba' , illi,dum ςio dabium a probabilitate, qui

rem hoHe adeps , ct tolle tibi qμμη - damcnto iubnititur ; qui dubitat, aut cum x desiirat anima Puςr nullo, aut leui. Non eii probabilis, quae respiadens aiebat ei. Nequaq-- ἰ non grauem authoritatem habet, si coimanim dabis, alioquin tollam τι- traria habeat, aut nullam, aut leuem; Nota illud iuxta morem, de illud to sed tunc cit moraliter certa sententia: Mm vi 2 ergo latebant plebaei, quod probabilitas enim exigit in utroque eracrrabant Sacerdotes contra morem . tremo grauem authoritatem - Ergo

operando, ergo sciebant pueri suos he- qui dubitas , an liceat, comedere oraros contra ius praecipere, si enim ipsis die dominica quadragesima i suppo- Iure deberentur, non praeciperent au- neris Omni ratione , aut saltem grauiserri vi. Igitur D. Betitardus clim iubet destitui: igitur tibi erit euidens mori Superior edire, non loquitur contra' liter licere, si accedat praeceptum Simila sacrae paginae i.Samuel z. iubem perioris, qui integra funa polleat. Idri non obedire, si quidem quod Berna enim eii grauis authoritatis quam nondus asserit de ambiguis , sacer textus elidet, tua ignorantia meri dubii ten condemnat de euidentibus : unde cum brs circumsepta , quia Praeceptum &tibi lianc eandem instantiam s. Doctor Ratio sent morum Regulae , non atmobiiceret: Nec tamen contraria loquo tem dubia & velleitates. Consulto d-m-r , ait, Saηcto Propheta Samueli , xi, quι integra fama polleat, nam si tib quasi nos in hac parte diuisem homini- lis sit , qui praecipere contra Deum αhus tribuentes authoritatem, cum Ele in leges superiores seleat, illius sentei supra memorato capitulo plane aisera re tia non addet grauem authoritatem inter virum , videatur , pq irim qηρα alteri dubitationis parti, ac ideo ni

πιυ asserimus de dubiys, hoc isse ni t M urnae dubio teneberis noli obedire. man festis. Accedit, quod ex S. Pagma

117쪽

α1 D. Bernardi scholiori 1 Re I simul iugi siue U' intolerabile re sis

a s C Hr entes materiam siue oua crum arvinunta γ , asseri constiteris ut iis plaudet o homnum, vel in lituta diurina Authoritatis redere aestimanda sint; b-nem sub homine; aurix, Mu -- posscsaruo D cum in toto exmulla mandatorum, ira Praelati etiam per incuriam saepe praecipior, interdum non praeuaricari, aut liciis admodum, auronisinὸ imp sse videatur. Et quidem non nego discidium tota inessectioni, sed cum ipsa corde imperfecto praesumitur. rored imperfecti cordis , O h rma prorsus voluntatis indiciam est, statu seniorum studiosius ristatera , haerere ad singula qua iniunguntur , exigere de quibqsque rationem , O male μ' ri de omni praecepto cuius causa latuerit,

nec isquam libenter obessire, no cito audire contigerit, quod fortὰ libuerit, aut quod non aliter licere seu expedire monnrauerit, vel aperta ratio, vel indu

bitata Authorius. Delicata satis, hπὸ nimis molesta est A huiusmodi Gediemem. Non pland hocstiua, o qua ex Regula s Cap. s. sub initium traditur Medientia Hie mora. Disputare prosem, hoe est , in aestu cordis, non in aud tu auris obedire. Illius modi ergo earnalem animam non mia premi, sed etiam opprimi pondere' umptae persimonis necesse es : quia non potest portare carai ma, quod solui spiritur promptus experimr, metum esse Dave onus est, O

soluetat s. Dosint eandem obedientiam praebendam esse humanis Su- non praeceptis o ni distinis. Iiiserunt Camotenses a Hominem sub homine ', aut neouaquam saluari pine. Distinguit Bemardus consequens conce- QK, Si status Religiolus corde imperistricto praesu tur; negat, si per o. sed quidquid sit de consequenti Carnotensium , vacillat consequentia . Obiicerem illis Dominis hunc hillosi m. AEque mictὰ precepta moralia hominum obligant ac diuina, atqui hic iacilia & mauia sui iti ergo id illa, Patet minor, Disa

iugum Dei suave est & onus laue. Nec valet ad miniitissimorum praeceptorinn

ii Miltiad em recurrere , quia cuia, primum lex ilicipit esst: moraliter impolin bilis , incipit esse imprudens , & non obligare conscie itias. Proderit legere nariCommenta in numeri 96. ubi ostendo, quod ex hi pothesi alias salta quod

parua possint sub culpa gratu praecipit, neminem obligari obedire Abbati praecin Planti, aut adii irainenti omnium & siti lorum Anicillonina contantorum iu R sula sci editana obseruantiam; esset enim illud fotum aut iuramentum O r impossibili., Huiusmodi J Alii legunt huiuscemodi x Ordo dio nuna visus.

118쪽

In Regulam penitalis uram. 9 9

esse improuidam professionem laudaridam.

τ die itaque,s ditatu, legem Regula subintro , ut ab ares des

ctum dicitis. Catera culpa nos d lagi sinat dinatis D vi, sed improuita profitentis, O impid prauaricanetis . Mamiammmos, iustum , sed tu te norisesse s Roman .7.c.ὶ carnalem, Ne vindatum Iubpexcato. Verum hoc ante A prouidisse debueras, im turris huωEua gelu Muprias iaceres fundamenta, cluani sedens computares,s haberes sumptus adficiendum. Nune autem quid restat, si, H βμt correctus obesas reporibus, aut confusus antas ab illuseribus . Luc. Iq. homo cepit aedilicare , de ion potuit consummare. -

λ prouidisse i Lego in editione noua colonicis P viduse; mes' tamen M

Midet, praeuidet, non contra. Omnes peccatores, tam ex conscientia deli

Dientissimi cuti verae consulentes, virtutes sibi inmparan. met proincent, pri uidentes aeterinam condemnatum iri, si sine Dei gratia deuiuant. Sunt, qui doceant res prouideri praesentes, praeviderisu as, .certum taene' has solas praeuideri, utras e tamen prouideri . Planas: omnia , qua ventura sunt, prosidere. Cicero a. de Chumat. auescent' rati- prouidere, insidias Imperatre, te AEter Bemardus, vises motae urus9 Igitur prauidere, in finem sere media proportionata, & si haec non p mafri,

praeuidere,illa eam mediaeransnare, &aut adhiberesi possint , aut um ino m si illa non possint adhiberi.

alpra Religionis probatio A Lar vestitioni praemitti '

spo λ a Vitas quaestiones improuiana de auti qui resoluerunt.

Quae iam videntur melius: examinatae

terebatur , an deberet quis longo telluore deliberare aediturus aliquam Rella Gionem 3 Putarunt aliqui non esse opus ad ua de ratione; quia sum bonum sit, S co stet malum esse non posse, non est opus deliberatione diu ' i. Petebatur etiam , 'si me qui iam

disiuadere, aut impedire ne aliquis, Ut ad Monasterium xeniat, aut ne poli coinuessionem remancax; 'q xeandem rationem. Sed noster inhordocet nos sublimiorem doctrinam . , quam trado in Commentam n m. 4sq. 436. nimisum . Non esse in m professionem laudandam . Unxipera ierum lant omnes illi. improuide

119쪽

D. Bernardi scholicii , Re utim 'vil iugi m liue s in sera iis restiactu diuerserum .

na Authoritatum πη-Σα am e es t cum in tanto ea mula Ha dat in i Muriam sue praecipiunt, interdum non prauoicari,aut di iis enminis impos ite videasu r. Et pudem non nev di illat inta inisse perfrimori stactio ipsa corde impers p -- . . . porrδ imperfecti eordis , O infirma prorsus voluntatis indicii morum studiosius distatere , haerere ad singula qua iniunguntur ,

Me Guam libenter obedire, nisi tam au e contigerit, aut ι-d non aliter licere seu expedire monuraueruri aperta ratio, vel hiicia uiborius. Delicata suis, hπὸ nimis naese laesi Atia. Nm plavi haesita, vu-ex L p. ebediemis hie mora. Disputare profectὸ, hoc est , in tu auris obedire. Istius modi ergo earnaum animam mpondereprompta pinionis Mesa r ma quia sta1pinturnomptus experitur, iugum esse Dave onus en, σι Hia importabile inis cissi Hudspiritia . Resoluetat s. Doctor eandem obedientiam 2 perionam praeceptis quam diuuiis . laserunt mine stiti, aut nequaquam solari posse. Dii γλ - adit, Si status Religiolus corde impertino p*:biaerem

smissi, Dominiis hunc syami in ' putet minor, Quia obligant ac diuina, atqui hic sicilia & Bauia sulit: ergo ira ςx V Niugum Dei suave estX onus se . Nec titudinem recurrere , quia cum bilis , incipit esse imprudens, & non oblig/N TRM ' est a

pienti, aut adii iramenti de re hsula Benedictina obseruantiam; esset em; illud forum aut iuramen: possibili.

120쪽

ti Regulam penesi se m

ss improuidam professionem laudandam.

τT Die itaque, si dicitis, legem Regulae subintrasse, H abundares de . caterum culpa honos est datae Mis,aut dantis , sed improuita profitemis, O impre prauaricantis. Mandatam oriri sanctum O iussum , tute norisesse s Roman.7. αὶ carealem, vem datum apexcato. Verum hoc ante A. prouidissie debueras, quo turris huius Euan an , Omn sc tu comput ues, s haberes s d perimiendum. Nune autem quid restat, nisi , H aut coinctus Obedias seniori aut confusus andias ab iliosioribus. Luc. 14. Hic homo cepit ae ditare, de ion potuit consentinate. - 3 A pmuidisse I lam in editione noua coloniensi P -Me r mali, tamen M, i stripto co ixtinere lectionem. nen M est; . na enim, qui prindi: contrii. omnes poccatores, cum ex conscientia deliniam idon prouident, & ricil Wiuissima laluti verae consilientes, virtutes sibi comparan. mer rouident, pre aeterinuri condemnatum iri, si sine Dei gratia deuiuis et ' hi, priuς pN sente , prae uideris itura tamen est. vir Ne tamen prouideri . Plinius: Hu enim sapisntis st

i 'Imperat ritempestates gubernator

is p ', est finem intendere , cogi

, non ponantur, finem non esse ponendum

sit, & constet, sum esse non posci, non est opus deliberatione diuturo . . Petebatur etiam, Possetne sui ian dissuadere, aut impedire ne aliquis, aut adMonasterium veniat, aut ne post coimuersionem remaneat; & hoc propter eandem rationem. Sed noster Autlior docet nos sublimiorem doctrinania, quam OD in Commenta' tium. 4sq.qs6. nimirum . Non esse improuid professionem laudandam . Vimperandi enim suu oatici illi . qui improuide

Religionis probatio deleas mestitioni 'amitti '

λXAItas quaestiones improuia LVI. de alitiqui resiluerunt.

Quae iani videntur melius examinatae, Petebatur, an deberet quis longo tem re deliberare aditurus aliquam Rel, onem 3 Putarunt aliqui non esse opus

qua deliberatione; quia m bonum

SEARCH

MENU NAVIGATION