장음표시 사용
81쪽
nas contra r Ad Metera quae sequuntur; omnia enim eandem veritatem confirmant. Caput ipsim relegito. in . Si certa necessitate in sdiapensare nequis. Bemardus hic. Vota
mea non mimiau ire certa neces
rate. Sed quid Bernardus intelligit n. mine certa necessitatis 8 An solam eu, dentem 3 Respondeo idem est dicere euidentem requiti, ac nullam debere dari clispensationem. Paucae necessivites positat euidenter cognosti, sed &illae inpe sent tales ut legem abre manicquae hucusque disseruimus.183 Sexta. Qui sine grauῆμιιm probabili , rispensu in voto , iuramento, mu Eccusa lege peccat, ct d pensatis rit in in . Vtrimque constat ex remis vltimis huius capitis;
ubi dicitur condescendere se ito Prae- . latus qui ex causa dispensat, & cadere cum Subdito qui sine causa di*ensat, Iccat qui utitur dispensatione quam at concessam sine causa. Consulto posuit illici sitim, quia fi se itus cai satia insuffcientem esse nesciatis nabit H muri dispensationem Grtitudo iudicium certum & legitimum si suo R. tur, quam exigit noster Author , hin lato substabat consulto elim peccat dimana est. hoc est , rationalis, probabilis. α haec in materia dispensabili iuxta ea
xi ; nam contra legem moralemaut pc nalemmundum qualitatem materiae
Terfecta ab imperfecta obedieratia distinguitur,
284 ε Eterum subiectus hau scemori obedientiam , quae voti finitas cthibe tur, noueris A imperfectam. Nam perfecta 'edientia inem nescit, terminis non arctatur neque contems angust s professionis , largiori voluntate 'tur in latitudinem charitatis 1 o ad omne quod inimi in spontanea, vigore moeralis, alacrisque animi modum non consideros in infinitam libertatem euen-ditaria me es illa de qua 'nanter An lalus Petrus i. Petra. J Castificantes ,. inquit, corda vestra in obedientia esuritatis: pulchia semper hoc sequorans ab illa inerti in seruili quodammodo v v Obedientia, nec cbaritati pr-pta , sed obnoxia necessitati. Hae iusti aetas i. ad Timoth. I-8. I lex posita non est, propria est, non quod vel ille persectus vivere debeat me te'; sed quia nou sis Dbrege. Minime quippe contentus voto suae iniuscumque profissimis, quam superat animi deuotione. Quamquam nec istam RVula ipsa. Cap.68.ὶ tacuerit monet: si fatri impossinitia iniunguntur, vi confidens de Adiutorio Dei,diat ex Charitate. In eadem A denique Regula Nap.r. in tertius describitur b militatis gradus , ut omni obedientia Nonachus se subdar maiori. Dicens quippe omni r non. unos in Miendo mensura esse contentos professionis, non a Mosere promissi debitum, non de pacto sumere modum ; sed transire alacriter γε μm , vv etiam e O aedire in omnibus. Est Iunἐ qμidam obedientia timeri
82쪽
see dis impas, ipsa temporis extremitas rvtia a sit termissu obesientia, vi Ovita. Hunc MMs vv maximὸ commendat olentiti exemplum, qui favus est Patri obediens v pae ad mortem. Hac ergo quoties interrumpituritaedientia, G. citur oe peccatum oetrateressio seu praeuaricatis . A. In eadem denioue I legimus in multis inS. in eademue Remia. a. Utis siti illud t exltat in MSS. sed omittirur in libris imprinis.
c. Unhiseraepositionis exoressio diuersos sensus exhibet. sed non contrarios. Lego in meis MM. virtutis studiosi esse ultra promissum & debitum conati OMAMoninibus, eigo non solum Antisthi, sed&confratribus; sta quia in Regula etiam Praecipitur ut obedientes sint sibi inuicem fratres, videtur non transire adhuc umtum, qui obediat omnibus; quamobrem placuit lectio exemplaris impressi, ubidiacitur Opus esse ut conetur subditus ista re in onDrumi, nam si hoc ficiat transibit procul dubio obluationem professionis, non emn Benedictinus tenetur obedirem posito in omnibus, sed in iis solum , quae S. Benedictus instituit. v v. Di num oldo in litatis varijs, quos concilii, varius.
et 8s Υπ , cum is hanc peris L 1 dum. Subimus huiuscemodi
omisntuam, quar voti sinibus cohibet, is
nouerit imperflaam . cir igitur Nonne in perfectionem tendit, qui obedit secundum R iam , ouam prosessus est de si per hanc obedientiam tendit in riectionem, cur dicitur ipsa impedii 86 Pro literae intelluentia, duae erapositiones Occurrunt valde verae; duae, se mutuo roborant & confirmant.
o uitur primo, biseriam perfecti
nem sum; absolute de relativi. AN, Iule, cum consideratur secundum λ; relative , oim comparatur & refertur. Creaturae secundum se perfectionem is aliqualem dicunt; talem vero quae nublaut, si cum Diuina veniat compara G. Mamus malitia peccauit; sed si cum Daemotae consciat dici poteriti nocens; tanta enis est Dei bonitas, tanta malitia daemonis, ut homo malus videatur collatus cum infinis bono Deo, bonus collatus ni daemo mala tantum non-infinitia . Bemardus Serm. I. ArAduentu Domini, in Adam persona sic inquit. Domine obsecro con ,
placeat tibi, ut eruas me; quoniam ego i in sirmus sum; quoniam de terro mea fuserim μνlatur Ium, ct his Innocens in lacum missus sum. Nota bene; Adamum in peccatum mortale lapsum innocem rem appellat; sed, ne esset dubitationi locus, ipse vocem monit; Non pinisus
qridem innocens, ait, sed quantum adeum qui me seduxit , innocens aliquatenus.
Ergo Adamus teste Bemardo fuit a
s iterem, Se innocens comparati M. Hoe sensu intellu ndus est Paulus I. Corinth. I 3. I. scimus enim donum Pr
phetiae esse sublimissimam , domnia, Mentiae esse diuinissimum, donum fidei
esse necessariis linium, vi nihilominus, Si habuero prophetiam , ait, ct natur myster omnia ct omnem scientiam : cyse has-ro omnem sirim, ita ut montes
transferam charitatem autem non haw-
ro, risu sum. Quod duce Bernardo Mexplico, sism, non penitus quidaem nihils sed quantum ad linum, quem imitor ssum nihil aliquate-s. ω si s Dris, ct haras regni; s ct ebarilaum habeam,
83쪽
eobares;si sit nan habemn, nihil sum. Hoc igitur sensu B ardus expolii 'test iu praesenti; eius enim obscura loca non indCent luce peregrina. Obedientiam illam quae est secundum Regulam , imperfectam vocativit & merito; nam licet absolute perfecta sit , vilescit , si cum obedientia , quae ultra Regulam effa
sa limites non noscit, comoaretur. Unde imperfecta νιωlia idem est ac miniu-per feeta, sicut etiam innocens-comparatis. idem ac minus noceas, 4e nihil-respecti-kὸ idem ac ferὸ nihil. 187 Sed si hie Pauli lios exponatur finaliter , habebit sensum euidentiorem& praeparabit mentes ut secundo e I
namus Bemardum. Finis vitae Christianae caeliam est,gloria est, Deus est, emem
da est, sed pretio charitatis, non pretio
aliarum virtutum. ergo qui donatus est arcana mysteriorum notitia, qui hominum & angelorum idio in caelestia percallet, qui omnes naturales sciemtias adsequutus nihil omnino ignorat, qui tantam fidem possidet ut miracularaciat, si charitatem non habuerit, ades&ctum quem optat, nihil habet. Ergo similiter, in statu Monastico philosophandum est; finis duplex promni pintest, unus deberet. Primus est, tendere ad perfectionem, secundus illam adsequi. Per obedientiam quae secundum Regulam est , ad persectionem tendumus, quotidie approximamus, singulis actibus propriores reddimur, non adse-Mςmur tamen, quousque cordis dilatatione cum superioribus non licitemur.
Obedientia i itur quae fecit dum Regulam est, persecta & utilis omnino estvtin persectionena tendamus, ut adsequamur impersecta; ad hoc enim requiritur caeca obedientia , quae Deum ii
sum mente adsequitur, nam haec tas est oculatior omni humana adue
tentia. Melitis sibi prospicit, qui cccce obaudii ; quam, qui disputat, re utriam
obedire debeat, inquirit. Igitur qui nobedias, utrum tenearis . respicis, c cuses,&perspicax qui coece obedis. Qua-
diu examines, An Meetior transgredi tur vel non suae terminos iurisdictionis,
non possidebis quietem spiritus, in qua consistit huius viis persectio; tranquillusetis si superiori dicas, Domine quid me vis lacere
188 Bedientiam persectam a minia persecta Mellistuus meus Author distinxerat,&d uerat minia persectam esse laciindum Regulam , si pra Regii in vero persectam. A nunc in cimcetias tenebras nos pmmide velle videtur. Bone Deus si persem . obedientia, est ultra Regulam, quomindo in Regulae cap. VII.& LXVIII. praec, muri & si in Regula teste ipso Bem do praecipitur, a Regula delicit, qui non obseruat. Si deficit, quomodo aici potest voti emissi finibus cohiberi 3 Respondere possem primo dii in Oclis in RegulaPraecepta, Monita oc msilia . Haec enim etiam meus Bemardus distinguit. Praecepta vocarem illa omnia , quae possunt praecipi: Moluta, quae solent moneri ; & Consilia, quς Relligiosis consuluntur. Infimae per ionis esse dicerem obedentiam illam, quae v ti & legis terminis moralibus cohibetur 3e monita lati praecepta poenalia non curat. Persectiorem , quae etiam ροὰ poenalibus legibus satisfaciens omittit regularia consilia, at periectissimam, qus
legem moralem nestat, terminis a re ua descriptis non coarctatiar, quae notrcontenta angusti js prosessionis largio ivoluntate sertur in latitudine charitatis:&ad omne quod iniungitur hoc est, praecipitur, monetur, constititur spontanea sue quod idem, non inuita, vigore liberalis, alacrisque in infinitam ii morem e nditur . In infinitam quidem, quia finita dici non debet obecientia uula quae prudentiae Praelati, tametsi te,
84쪽
gulares posset, terminos non prςscribit. Et uec expositio mihi videtur esse on nino probabilis , sed peteret materias praecepiti moniti &consili; ciare inter sedistingui, quod tanti esset moliminis utilenim deberet consuli D. Bemardus et nam ex hoc libro tertium humilitatis gradum & obedientiam in materia in possibili ad consilia pertinere sciremiis rce reliquis crescerent dubia , nec esset cedipus qui resoluetat. iso Ne igitur Bernardi exdositio xtum ipsum Requis reddat cimciliorem praeter consilia pauca , quae in Regula
ponuntur, quale est de vini abstinentia, Cap. XL. virtutes a nostro Legisl tore iii iunctas in mere-materiales , &na -spirituales diuido, & sentio pti res illas φ recte pertinere ad materiam .Prae pii , posteriores indirecte nimbrum, in quantiim ita sunt ad materiales requisitae, ut sine ipsis non possint fieri materiales , non alias . Hac doctrina praemissa verba Regulae, quorum memb Dit Bemardus interpretor ; Capite P.
Tertius humititatis ad s est, ait S. Be-,ned.ct G, ut quis pro Dei amore omni
obedientia se subdat Maiori , imitans Dominum , de quo dicit Ap tolus I ad Jhitippensa. JFams Medians iratri usque u mortem . Et dili inguo illud omni; Siti uel ligatur de omni materia regulari ad Praeceptum pertinere posse resetuo: uce ultra regulari ad consilium , nam cap. 7ῖ. consulit omnes virtut s ultra utares, ut legenti patebit. Et eodem Prorsius modo caput 68.explico. Cum
statri debili impossibilia iniunguntur, vi dendum est, qualia sint illa impossibilia,
nam si regularia ipsa sint, obedientia praecipitur; si ultra regularia,conssilitur, ex vi eiusdem Capitis 73. Cum igitur D. Bemardus obedientiam, cuius meminit S. Bened:ctus Capit. 7. S 68 ad materiaari quae ultra Regulam cli, reducit, non est intelligendus de materia
Gmni; nec de impossibili, si regularis, cd si ultra regularis: alias enim doctibn' quam in Epistola nuncupatoria tr. diderat , corrueret; ibi enim vidi natis Monachum Benedictinum obligari posse ad impossibile, si coimie exponatur.
O dientia illa , quam vituperat D. Bemardus, tam citato Petro Apost Jo, inquit, Pulchia ipsam nempe, perfectam obedientiam ) per hoc sequestrans ab illa nimirum , qua fecundum Regulam e t 'inerti ct sermo quodammodo obedisntia , nec charitati prempta, sed
obnoxia necessitati.'tya Cum Religiosus lege morali aut poenali trahitur, non ducitur; nam alias non esset operaturus. Si virtutis dulcedine adliciatur ,rege non indiget, utpote , qui effet bene operiaturus tametsi lege onmicareret. Subditus igitur, mitvirtutem exercet, ne incurrat aut peccatum aut poenam , odio mali trahitur,
non boni dilectione conducitur; ideoque volunt eius est nauseabiuida, inuita,& sinitiis retruenti. Legem scit; imo examinat, ne quidpiam ficiat ultra legem. Terminis regularibus coarctatur, nec vult transeredi ultra limites persectionis prosessae, contenta prosessionis anaeliijs, vult quidem satisiscere promissis ; exercendo virtutes , quas non exerceret, ni vovisset; imo ut verbo diacam, mallet non promisisse. Fertur ad omne quod itaiungitur inuita, nam me catori naus o similis, laborem obedientiae subit, ne vitam aeternam per dat, ne poenam temporalem luat, non siibitura, tametsi ontulio esset peccaminos i grauiter , si lacus nullum transgre, rem puniret. Auara , aut saltem est illiberalis. Tristis modum iusson: s c siderans , authoritatein Superio is exa- milians desiderat non debere extendi. Haec eii iners, ignaua; haec set illis, tumore enim regitur; obedientia est, non I charin
85쪽
ctoritati prompta, sed necessitati subis ignara, deuota , ad omnia sese extenacta. Huic opponitur persecta, ampla , cens , & ipsemet impossibilia . larga , spontanea, vuens , liberalis, ala- cluam hoc capite Melliflim meus D eri , infinite. libera, tificata, diligens, ct describit. filialis, prompta, necessitatis inscia, legis
An omnia peccata sint aequalia.
1οa Q Ed interest μηξ, η'a causa, quo as , pia intentione, quo pracipio P te , in quove pracepto malum hoc commiratur e Et quidem vitam
prorsus inobedieritiam dico paruiducendam, non tamen omnem pari aestimandam perieulo. Enim veris mandatum Dei est, non ocrides: De ergo duos homicidas, s unum quidem spolianssi cupiditate , alterum ver) necesstate sese defendendi facinus perpetrasse : An non his satis evidenter inter lepram O lepram causa separat . faciens Utique di parem valdὸ culpam Unius eiusdemque transgres
nis e Quid verὸ s buxe subita ira, illum studiosa malitia aut vetus odium fores ad idem scelus impulerit e num quidnam simili pensandum erit iudicio , quod tam dissimili factum eo salit assectu e Nil deinde A incestius , obscenis se aquam Das Loth s Genes. r 6.g. J paternum usurpasse concubιtum; ct tamen, quis
non videat quantum evacuaverit B aut attenuaverit turpis nefandique sagit juv reatum pietas intentionis, er intentio pietatis
B. J Euacuaverit J Colonimus editio Euaeuerit. sed a quo ver quo praeludente authore vis. Hic omnia exemplaria habent eadem verba, non tamen disposita eodem ordine. Nota. Sane peccata uniuersa esse omnino aequalia impium est. Id olim Stoici censuerunt, sed iam hodie exploduntur ab omni s r caeteriim esse multas matbtias aequales in omnibus peccatis mortalibus ,rmillas in multis abnegari non potest , primo, omnia singula aeque & vnua e participant malitiam peccati modi talis , sicut homo & brutum rationem aiumalis ut sic. Secunia omnia & singula habent & eamdem numero infinitatem terminatiue , omnia enim opponuntur ves&eidem infinito Deo. Tertio peccata in grauitate inaequalia , solent esse aequalia induratione, intensione, aduertentia, impotestentia.&αHac ergo breui praemissa doctrina ad diuerti, peccatonim inaequalitates , quas Bemardus ediscrit, venian us
86쪽
mandato Generalis & D nitorum te actibus instavram . qua propter sententia ipsius
non tam priuati s Octoris, quam totius
Consideranda veniunt illa verba . Diffinitorii Hispano. Cistertiensis est. Gd vir. si hunc sibita ira, illi m Ιpla uitur in dubiis definitionibus animi fluvio amatitia aut vera fodium fortὸ M qiiis additis, homicidium voluntarium i ,iam se lusimpularit' An via via Be ae' exponit per haec verbal di , homicidium subita ira commissum τοluntario en quanto loca a la dissensa 'scelus est 3 elon, se enitenὼ suel homicidio crimii 3 Respondeo non semper subitam nossyiliciso, porque se solo es reputari
iram carere peccato; cepe enim in su- par voluntario 3 los d mas bellos 3 iustor , bitaneo serote omnes eoncurrunt cir- parato que loca a is dispensarion, son re-cumstantiae, quae ad rationem peccati putavis par easualis . hoc est , Nomi requiruntur. legis enim cognitio, & O- homicidi voluntarq, in disse Gionum liberatio, possunt cum operatione in- materia, intellisitur solummodo homici stantanea coniungi, sed minus erit peo dium criminale ct illicitum, Me enim so catum id ipsum instantaneum, illo quod tum habetur tanquam voluntarium : Ο in voluntate odio veterno insecta inse- reliqua nimirum licita s iusta quoadnuisset : tametsi viruinque mortale eL dispensationem casualia re inuoluntaria sti. Si in subitanea ira sit deliberatio se- iudicantur . Et merito; non enim ulmiplena , veniale peccatum committi in luntario se imus quae indirecte, & in 'isetur; peccatum tamen. At vero, si subb tiis, sed qui inuasorem iniustum occidit, raneus ille furor ita mentem abripiat & di qui pro tribunali sedens l onei obnubitet, ut totam indictrentiam am peruitiosum condcinnat, indirecte in- , strat, aut mentem ita excoecet ut , terimit & inuitiis , rellet enim si possetiam actionis non cognoscat; non iam set vitam eius tueri & conseruare , passo, sed hominis perturbatio est; non ergo homicidium voluntarium ςumque cogit agere tanqtiam irration committit. lam. Tales operationes hominis, qua, im Gregorius XIII. concessit Re' diu perminatio illa per irat, humanae sermatori cel rati obseruantiae Hispa non itini, sed animaues, adeoque boni- niae & Abbatibus parti are praule talis de malitiae im,ralis expertes. gium , ut dispensent in irregularitate. ta suspensone qualictimque cxcepta u' - νν la, Quae procedit ex homicidio volunta
De irreguiaritatis Misen utiom. rio, quo etiam priuilegio fhiuntur A bates illi omnes, qui bullam participa iς C Ed quia de homicidio agimus, tionis liabent. . .
D N iner Bernardi quem expo- in Insertur . ergo ex vi huiuS primi nisus de prscepto . ct aspensatione . legi, dispensationem posse concedi qui misi bitur, ut Religiosis Cistertiensibus buscum que Iudicibus & iustitiae Mi proclasse possimus, examinare oportet, ii ris , cuicumque chiruin' vel medico νAn Antilius possit dispensare in irreg. imo cuicumque militi u in bello iuriolaritate ex homicidio voluntario su D militauerit. Omnes istae conseqtientiae in , & quid intelligatur nomine volum illatae sivit olim in similibus casibus a Coram ' latano in G a vem Dregularitabis ivs Vtrumque dubium optime reso, Atinissa isdem . Couarruvias in uit sitis annum Is 8. Marcus de Villaeva ment. Si furiosus, de homic. a. p. S. R. Abbas Colle t Ialaamboetas , di in m Qu. . Nauartus 2.27. ηι--24o. Sut
87쪽
ip8 Sed interrogas, An hac dispensatio possit pluries concedi eidem reo pRespondeo eamdem iuspensandi potestatem misse ab Eugenio IV. & a Ililio II. concessam . sed in priuilegio Iuliii tres quoties legi. an haec verba debeant ut sonant intelligi, an debeant ad al qiiod genus limitati siubdubitas ; sentit, illaeva posse Resbmiatore toties quinties dispensare in irregularitatibus, quae oriuntur tran ressione praeceptoriim Regulae &-nitionum; in ijs tamen, quae proueniunt ex iure, semel cum sin-Olis personis : Respondeo tamen me non videre suffcientem causam istius limitationis.
semper inquiritur , An fit:at eius peccauerint, inebriando parentem, di eum ad fornicationem inducendo Respondemus communiter, materiam fuisse grauem & capacem culpae mori, ferae, eas te solo uisorantiae titulo posse excusari; nam, si laborarunt Hiperabuli, non peccarunt; reae autem mortiferi criminis fuerunt, si vel contra dictamen Operatae , vel saltem secundum erro neuin vincibile Sed saltim l ludiosa indagandae vetitatis ambitio requirit, quid debeamus praesumere rebus omniDusvxanainatis r An sit verosimile eas laborasse ignorantia inuinobili S consequenter non peccasse 3 Sed nolier Mellifluus Praeceptor respondet.
am Primo. Eas peccauisse mortaliter Secundo, Eas ex bonae intentione vincibiliter , tamen erronea operatas fuisse M. Tertio, Minus eas peccatum commisisse quam si ex maeitia peccassent. Contiant Cmma ex his verbis, Aia deinde incestas 'iam istas sinas Oth Paternum et a=passe concubithm CP tamen quis non videat , quantum euacuatieris aut attenta D rit turpisn 'nique sagi θν eatum pietas intentionis oe intentio pietatis e Intentionem peccati malitiam dimitivis asserit,non lubilialistis. Et insero, min ra esse peccata ex ignorantia tametsi crassa quam ex malitia comnusta.
roi TLla verba obscoerisIesia sunt ra Mandium Dei est non occidera ς Fac ergo duos homici Ls, ct unum qui π spolianae cuiditate , aeterum vero nec ate sese visendendi facintis perpetrasse. An non hic satis euidenter imter lepram ET lepram causa separat, faciens utique iustinem valde culpam unius
riusdemque ira gressionis . Ergo qui desendendo inuasorem occidit, teste Bemardo, reus est tale homicidium laciniis est, lepraeli, cuina est. Oportet igitur potitis Octavi quam occi
1oa Respondeo omne homicidium. iurecte-commissum, publica aut priuata authoritate id fiat, lacinus esse: non Item commissum-indirecte. Ratio est; quia quinto Decalogi praecepto omne homicidium interdicitiir ; nec audien di sunt , qui volunt excipere contra Decalnum , quia si semel tales exceptiones admittantur , nullus naturalis
aut Diuinae legis articulus subsistet. Hispositis stam Conclusio I. Rupublica, c- ω-
tronem condemnat, alium Occidit indire
cte . Probatur ; quia directe prospicit quieti publicae, re pacificae bonorum posscssoni, quae ilare non potest ni la--nes fures tollantur. Ergo tam bono publico directe prospicit, indirecte. tollit illa omnia quae conuincuntur publicis bono &paci nocere . zo Coi usio II. Si Rupublica em
88쪽
e dat I mires inculpata tutela, peceat hominem condemnando . Verbi gratia ; si ituliceret poenam capitis , curri iusticeret poena exilii, aut alia minor; Tunc enim excessus ille censeretur directe a Republica intentus , qtiae sentire dicenda omnino esset, si quempiam occideret sine necessi atC. ios Conclusio III. fortiori eam rim diremia sunt de quotitit particulari. Patet; quia Reipublicae ius pythis est ; ergo si haec nullum potest occideresne necessitate, nec nocere vltra neceς statem . non poterit concedi homini particulari vi aliquem sine necessitate aut praeternecessitatem percutiat. Er-RO cum D. Bernardus homicidium tactum necessitate sese defendendi condemnat , agit de illo qui excessit limites inculpatae tutelae r ae illo inquam , quia debuit se desendere ne cideretur , potuit tamen suam vitam tueri se Asme, quin vita inuasorem pii
ca sit aut priuata qua in ultimo discrimine posita dubitat an ex tali circumstantia suboritura sit eius perditio , non potest illam circumstantiam non toli re. Eigo, si inuadatis, & dubites, an possis mortem euadere non occiso inu fore, teneris sub peccato ilium occidere , quia teneris propriam vitam meri;& non licet obligationem ratam expinnere silccessui dii bio . Idem de Republica dicito. Urbs obsessa , quae timet ab inimico stragem , debet sertificare I ca si dubitet an sint sumentia ut possint
arcere inimicos .aor Conclusio U. In probabilitate νεμutis dependet ab arbitris . Patet; quia nemo est omnionis probabilis mancipium ; & si nec promiserit, nec iure suo cesserit, poterit substabere a temtri parti , aut potius utrique probabiliter sermando hoc practicum ducta
men , Faciam alterutram , nam virum
que est probabile. 2o8 Sed quia egimus de cautione in culpatae tutelae, opus est ut hanc dis cultatem liquidius expendamus . Eum qui se destndendo excedit necessitatis limites , & invaserem occidit; si illaeis honore aliter possit salminis reus est. Sed quid debet facere, ne dicatur excedere , Tenebiturne si ere 3 minime. Nam fiagiendo honorem perderet &vix periculum euaderet; ille enim, qui inuasit pugnaturum, etiam persequeretur fugientem. Ergo qualiter aget 3 D, cunt Theologi . eum debere vires suas cum vitibus inimici conserte, &s la si zriorem iudicauerit, debere agere s mdesensitae; nullum enim subest pari culum; at si cognouerit altemm es lesuperiorem, desere se desendere alterum occidendo. sed
uita de vensis, de bobus narret arator smumeret miles vulnera , passor
aD An non inuasus occidi poterit animam inimici vires periclitentur 3 ibi
discurrere, conserre, examinare, consilium insalubre est. Non est confidendum industriae cum ensis hostilis string tur. Hominum etiam expertissimorum errare est, & in tali casu minimus error morte luitur, saepe enim strenui Manes vel a Thersita occisi.
89쪽
ri Bemardi Scholioni Primam praeceptorum inaquasitatem ex Legislatoris di itate desumi.
aro de illo, qui Wmipit, oe item de eo quod praeeipitrur hisisse
1 modi aduertenvi erit secundum rationem distinctior ut cuius inter pra-oeptores reuoentis nobis imminebit Ainboritas, eius gramor formidetur osu- βο , ae maioris euiusque m dari transgresso damnabiliis aestimetur . Melius st uidem est obedire Domino, A quam hominibus; in ipsis, a melius magistris , quam condiscipulis Porro in magistris metius nostris, quam o extranei. Lus autem melius connat obedire, ipsis noe dubio o non Obedire detest
butus cst .ae Domino I Per simillima compendia inbiim Ddinin &- ideoque mouentissimum est in variis exemplaribus hastamBndrdictiones, quod praecipue in hoc tractatu obtinuo, plurium enim collat e facta, ii per aliqua Dominum des In infis J Critici, qui in variis editionibus abraseriant illam praepositimaemia, .mam habent M,S. videntur non esse adsequuti sententiam. Illud In ponitur proiEi, phrasi apud Eoelesitati SDocto scommuni ri . . .c Noto breuiter, quod uberiore calamo indi ret. Sane si nolicis Magi securiusquam extraneis credimus; quis negabit esse ii timeros qui in materiami fidei laborent insuperabili ignorantia 3 Apropriis magis ins falluntur, qtu carent
fiantia de doctrina, qua conspiciant senili: sedde hoc alibi.we authoritatis intensima cr
2II Uicumque Superior in subdi tos authoritatem habet; de Superior non esset, si uiningere salubria non posset. Sed petitur, An omnes linpetiores habeant aequalem authorit, rem Respondet negative Bcnaardus r& pro eius intelligentia has Conclusi nes subiungo. et I a Primo Authoritat non consa, in inditiivirili , sed habet suas extensonis σ3nιensionis gradus . Patet; quia sunt multa quae solent iuberi, plura quae Possimi; nec tamen omnia eodem rigoris gradu praecipitintur: alia enim probpiuntur: lege pure poenali, alia lege quae probabiliter obliget ad veniale ta metsi sit grauis male ia, alia sub culpa graui, alia dcesque lege milata ad m, pana simae & poenam obligante. Ecce
diceriss gradus intentionis. et 1 3 Secundo. Diuersorum Superio m. aut horitas frequentius est inquatis e tens Me . Patet; quia scius inusum sesa attingere potest, eius enim authoristas infinita est & caret limitibiis . at ho mines a Deo limitatam participant Zcinaequalem. Plura ali sue possunt, pauciora alii; quia sicut in aethereo firma
90쪽
7 Icipiendi fissi peccato veniali, Quorum authoritatenambabilis opinio GTNonnulli possunt mortaliter in
ilaris, plura Duce immite , Marchione,
xi Tertio . . Di- - siseriorum Muthoritas frequentius est in mitis int--. b. Ostenditur, Nam alij possunt ca-Fere, tum tamen condemate aut e mittere; alij possunt pecunia condenn- uiare, alii flagellis, alia etiam capite. sunt qui putent se habere thoritatem praecipere ut Patres semilias ex vi quantprscepti decalogi ; alij etiam titulo religionis; Abbati enim monachus Ubedit Ofilius nilias. &obedit ratione promissionis. Optime igitur assemit noster Author pr eptorum i qualitatem ex legisl totis innitate desumi.
. Secundaminapsalitaten a terra desumi. 'CAPUT XIV.
ais T T-A-smiliter. Maioribus quippe maior , minoribus mωνα, o a nostra O cura debetur I de quorum etiam ae contemptu iuxta eandem eonsederationem grauior Iomoe sensa contrahitur. d quam δε quorum Oco mentui sied haec diuersitas non respicit sensum, sed verba. . iii permatariae paruitatem excludunt, sed te is
haec uberius pertractate non permittit occino lecturis impraesentiarum videte Benedictinamdisp.69. numeri iosa. v examinos
Vmim in voluptatibus venereis nulli sent. Cislubricet detur materiae padii raeceptoruminaequastare . I Raecipua praeceptoruinaequa-
1 litas a notetie quantitate de- Pendet, non enim codem modo ingrami ac in grauissima delinquitur. Consi- Gera potitiones sequentes. II Prima. is materia ieri non potest Superior grauiter obligare. Est meimriun receptissima opinio , ut ostendoni Mi.mei Commentarii. & contraria non videriar probabilis. a I 8 Secunda . In materia amni 'neores Superior seviter obligare. Est Vadi