장음표시 사용
141쪽
istaeomplectitur nostra prosesiis,m' fessus quisque cum in aetius forte regMarium leuium) mandatorum diliquerit si ad remedium αἱ regulare consuerit, etsi coar- uincitur transgressor leuis illius nam
vitii , non tamen pactι pravaricator. Solum
iraque censeuerim fregisse votum, violasse propositum, pactum prevaricass., qui ct
praceptum contempserit Ur remedium .
Nam ilium sari dicos eurum, qui etiam se interdom OHientia limitem sed leu, ter praterit, consilium non respuit pinnitentia; Re, rei namque terminos, etsi
se sed leuiter) d liqvierit Mneum, qui censura, qua ex Regula V, HMNA nam non subterfugit. Nota etiam illud saepti quod in ultima periodo ponitur; Πicias posse Religosum teste veniardo in multis ostendere, si leuibus, quin peccet contra obedientiae praestitam deuoti
non. Et Tm. 37. enim iam vel ita pro-sessa imperubiis, imo per Dei tratiam non prefacilesti euiuere prauaricationem , τι inan ino Lentia, leuis 3 se impaenitemtia sint prauaricatorem' hoc quippe iam dixi poplentium nemo ρο-ra,vr iam non pucet cleuiter, γα ob hoc non continuo in quispiam aliquo modo Mileuiter non ut, praeuaricato emsi constituit.
Sicut nimis seuerus videar , fatebor D. Buma di verba illaeso gramatico sensu posse de grauibus praeceptis embrati , sed tunc ratio B ardi non sit, sisteret, ut vidimus paulo anth. Neu tur dicamus Doctorem Mellifluum leuistbnitium fundamento in re grauissima tulisse sententiam, euis literam de materia laci, quam ratio praeir usa probat , de Iacobi testimonium confirmat est Ointelluenda ironuntiamus. Accedit, od tota ratio, propter quam excutit Bemardus praeceptorum tran ressi nes, sit obediendi impollibilitas; haec autem in materia graui non danar, is solum in leui, ut constat ex telii mo
addissis, & hae eiusdem Melliflui D ctoris periodo ; Fateor sine impuli Hueuiuis moralium vel venialiter interdum non delinquere in praeceptis oberientia.
3set Co a iii. Rexuia non auigat m=m taliter ante pracertum insatis. Ostenditur. Quia si obligaret, violatores peccarent venialiter aut mortaliter; neutrum si dici tergo. Minorem probas , di primo quoad posteriorempartem: quia nemo illam obligationem ad mortale admisit aut adseruit, & stanus hanc esse in ethica Christiana consequentiam s
cutissimam, Omnes nemine dempto dicunt non este peccatum mortale: erga non est.
Sed quoad priorem partem demonstrintur. Striebus obligat Regula post praeceptum Abbatis quam ante , at ii post praeceptum Abbatis materiale leuis non obligaria veniale: ergo nec ante. Mi nor est superitis, ut eximinamus demonstrata. ino in Regula non dantur paecepta sed praecept lilia ante iussione is Abbatis . Probatur , quia si darentur obligarent hiria materiae quantitatem , in grauibus grauiter id in leuissius leu, ter et atqui in leuibus non obligat Regimia leuiter ante Abbatis iussionem et e go nec in grauibus frauiter. Igitur post voluntatem Abbatis obluabunt eo S ne minio, quo Abbas voluerit nimirum, uenaliter, si tulerit praeceprim poeta moraliter, si morale; dicendum ergo
est liberim esse Abbati , quod Regiis ad poenam aut ad culpam
142쪽
In Regularibus praceptis nec obseruaMi imposibilitatem, nec peccandi neces rem reperin.
QVacum ita sint , stoma de impossibilitate ea amur, qui Regula
profitemur ;fra stranians de pere di necestate , A. blandimur, is idia nota imperia Praelatorum Deo mis imputanda, se tamquam hominum contemnenda putemus, ne rem Udelicet myssibilem continere nora pro a videatur,s tantum ex ea bominibus, quantum Deo obedientia deberi asserimus. cui enim iam vel ita professo impossibile, imo per Dei gratiam non perfacile si cauere prauaricationem, πbinon iuObedientia, sed impostentia facit Prauaricatorem ' boequippe , ut iam rixi, profitentium nemo v v spondet, Ut iam non pereee , oe ob hoc non continuo, ut quispiam ali Omodo non obedit, prauaricatorem se constituit;
nisis ruse fortὰ sic professum fasso existimat, quaω νυ νtique a fritis esse non paucos. De quibus etiam, si qui tamen sunt , ut dicitis, verum ea edi quod , Ab iis, quod nihil aliud Utique v v illa talis eorum credulitas , vel potius crvidelitas in suas i orum operatur cons euriis; quam noxia illa recumbentium . idoliρ habenas in alienis. Necesses enim qui buiiseodi est, ex propria perire sententia quemadmodum in illius Icientia clamat Apostolus, i. Corinth. s. c. Infirmum serire statrem . Et quomodo ribu esse commune item ineperbibet, t. Ti. 4. b.&om. 34. e. quod c- gratiam abione percipitur , nisi ei qui putat aliquid esse commune; ita O regularis professio, quantum in se est, damnabilis hon nisi es qui damnabilem putat : quod qβatenui putari oporteat, puto satis Iuperias demon
fatumis A. Mira res t blandimurne Dpmo exasperitici horrere videmur, tam vel minimaiiecessitatis aut impossibilitatis suspicio mentem subit. Ita est verti; sed hoc si mentem liberam subire possit. Aetii per se primo opinio Lumeri, Gluini; aliorumque moniliorum cognostitur & horremus, cum aeui secundo eadem deliberati Ni occurrit, audde licimus aut stagilitati ipsi blaiulimur. Conamur enim sentim iura sensum rationem&dictamen , ut habeamus unde nostra crimina ex cui Pone putemus. Hic obiter. Est ne possibile, quod hunc tractatum Caluinus legetit legit quidem , quiuitat frequei utili me & non viderit clare Bernardum a peccatis omnem necessitatem proIcribere; a merito 'mnem omittendi imposnbilitatem Aut tallor , alit tam clara res est , ut arbitrij indifferentia a nemine negati pota . Tam certum a Bernardo fuisse semper assertain , ut contrarium insinuati non pol- sit; quin corruat tota Pliilosophia x Theologia Bernardi.
143쪽
lenes professione plus pollicetur , qui
- . videtur acionare sibi Capite 3 . Non
3s CRia in hoc capite obsenio no- paucos. Sed re bene examinata exesiis 1 tatione dignictima. Primum , Melliqua doctrina, has inheses certis I ternardum vis imis necinitatis & simas instro. ei ossibilitatis nomina semidare ;S' 3s ma. Nec pri-ta unius partic--- , sentire in profestione Monesti m nris Dinula, Ma inprudelisiaca cantos Religiosos non polliceri in-- - 'M- , mu benismia 1 .nutissim & leuibus obedituros semper neamr ad fit Mosesuri' asseruaminesse ri . ,incautos ut Qrtata . . Ratio est ; quia solennis professio mittem. ,. . votum 1 mne ab Ecclesia approba iss Cirta primum nihil occurrit spm mm:elgo, si non fit eo sense se modociale i si enim vel moessitas vel imp - quo ab Ecclesia approbatum solentiubilitas nostris actibiis praedon in retur, sonesi. Ergo, qui habuit voluntatem cessarent ipsemet praecepta; haec enim emittendi Mimniter vota , qualia Esede necessatio siciendis,necae necessa- clesia approbauit, de interim putabat omittendis .mturi videamin , quae dixi sepe ius alijs locis , B ardus enim hanc eandem vetitatem frequentissime assum 336 Circa secundum nihil debere diui illimo, cuna tota illa materia claria, Re&ψlidiuime , ut opinor, Hetit -- Pite praecedenti tramith. Circa tertium occumt grauis diis beso seueriora quam reuera sunt,se invi A Bem di utar illum rigorei prostilum falso existimat, quales Carin
si Misi tinnimu , 7 p enter censeaturyrescripta , potest Dicere, ut in uno arrinast rio stricitias , in aιο benignitu pro ras, quae inquirit , Vinim profitentis strantur Religiose ob entiam, re alia cautela. possit obligationem solennis regu es omeru uias . ouenditur . professionis contrahere, utrum extem Quia ab Ecclesa omnia illa approbi' dem homictitia i Pro parte enimab tur, e iuxta canones & nuta Eccle miria videtur militare Bernardus . Capite enim 36.sic ait, Nim. ,s --ὸρ tW- , piniora r se vora in astulis ire usur- . Insertur, ema, in immute ετ tetur . poturatur se ultra innino transgressurum. In ipsa igitur so siastica fiunt; atqui communitatis praescripta consuetuilo est secutidum nes N iura Ecclesiastica: emo dicenda est ab Ecclesia approbara . sed hanc vlt
144쪽
In Regulam Benedioenam ira Supponetur peccare , qui cum bona operatur, se δε
linquere existimat: Inquiritur, An mereatur, qui
cum mala operatur, exHtimat si legi divina Itatis facere R
339 πη Ine iam A res radendum in , iridi incidit vobist L ne Apostolici praesentis capituli: Quaeritis nempe, et rum nam ista de Idoloticis Nubsententia: I . Puto, quia nihil commune est in Christo, nisi ei, qui putat, quod commune esse, illi commune est redi νιι ibidem. 14.23o comederit, damnatus est, quia non ex fide, in generalem Regulam trahi possit; quatenus malum B cuique sit bonum quoque , quod agit, si
malum esse crediderit; ac tantum malum, quan um crediderit: Quod si annuero ;rurram pergitis inquirere. Cur non e contrario tantum cuiq; bonum sit, quod ope
ratur, quantum vel salsὰ opinatur ἰ Mirum 1 ppe vobis,i- iniustum vis tur , ut plus in mala quam in bono humana ovat intentimisopinio. Si responde-- de matis quiam merito ita credi propter oculum nequam. Matth.6. c. I. Dcindebitis nimirum e mibi , non immeritὸ quos propior simpsicem ociatim idem Iue putandum est de bonis. Nam qui duit et eae oeula nequam corporis tembria, ari , indicarit oe de simplici turem aequ8 eorporis approbari. Sed videte ne e non sit νοὸ eo simplex, qui fallitur .. Finitumis tam , qui boum m
Ium, quam qui malum bonum putasaeris. Sessis cutem neutra m uora , illa
emtate Propheticum. Esa. 3. Uae qui dicitis bonum, ei in tanto c φ sorte
qui boe velit eanere maledictum , de quo Veritas prona uias, quod sis lacia i t s Q eorporis, id est, operis argumentum. Sed absit ut 'aeco veritatis clamet contra veritatem, mali dicat is , quos ita probauerit. Ego ut interior oe, -- τὰ si inplexst, duo aei esse arbitνον necessaria e charitareo in intentimie, caris elemosne veritatem. Nam si bonao quidem diligat, sed verum non eligat , habet utim eterum Dei , sed non steaηdumstientiam: γ nescio quem morum iudi toti eritatis vera se post eam falsitate simplicitas. Volos denique ad veram v struere disci tus simplicitatem Magistraveritas. Matth. Io. b. Estote, his tapodento sic serpelites, Se simplices sicut colanaba: - Tνα-sit erga nude nam virtus est', non quae inruitute cognostit veritato sed quae illo run
aur probabiliter. ne qua neminem esse posse satis Misem sciret.
145쪽
qui fallere nollit; sed cautus sit, qui vincibiliter & sine sussciente probabilitate) falli Mn poti Ratio est 3 quoniam , qui viscibili laborans ignorantia
decipitur volens & hibens decipitur, & ideo culpabiliter errat. ) caeterum μeut oculam simplicem duo ista faciuηt bona': Amον boni, cognitio veri non quidem vera , haec enim necessaria non sed prudens & probabilis) he n quam oeulum duo δ ragione mala constituunt, suincibilis Suoluntaria, T coec ras, qua sit Ut Ueritatem non et scat; o' peruersitas, qua H diligat iniquit tem . Porr) inter duo hae bona et qua nec fallere, nec falli sinunt, O duo clamata, qua tam falli, quam fallere faciunt, duo sunt media; υnum in quidem bonum , per quod oculus interior, est se falli queat ignorantia vcri, velo tamen boni
fallere penuus non e sentit. Alterum vero malum, quod licet veri notitiam non impediat, norem tamcn boni prae malitia min-d sentit . l.
ut quaestionem propositam solide resoluat S. Doetor, Boni oc Mali conceptum in proprias species subdiuidit
36o T quoniam omnis res melias di sione in testit, secundum boedupli C, malum , O illud item geminum bonum quadrifariam diuidamus oculum eordis, in bonu- meliorem, in malum peiorem: oe subdamus exen pia . Est qui bonum diligit oe malum coasse ne1cius agit: hujus bonus, v v quiadem est oculus, quia Vas, non tamen simplex , quia suincibiliterὶ circiu . Est est, Pi bonum libenter agit,'prudenter hoc G rationabiliter de probabiliter et Istius reueria oculum non immerit δ' simplicem dixerim, utpo cui neutrum bonum desit, nec 'elas. scilicet bonus , nec scientia- hoc est,. prudentia. γ Hanc prsm. requirit oculum Deus tam alim ista. r icit super filios hominum , ut uideat si est intelligens aut requirens Deum. Est i contrario , qui bonum misim/ diligens ex malitia quidem peruersu est sed sapiens', ψ faciat malam per Oet antiam sinuli bilem.) caecus non est. Quem quidem ideὸ nondum appellaruerim nequam, quod, -- ei licis ad Lam malum mn disit bonum , id est scientia. Sed est , qui bonum forti nsius, quod non
diligis egit e cui prosem non incorime id, quod dicitur nequam , assignaue-τιm, eo quod neutro careat mata, nec incitate scilicet , nec perversitate ia D Mtur squidem Nequam, cyPU Nequaquam , viis silummodὸ, Nequam ammicitur , qMnwμaquam , hoe est, in nullo penitus appareat bonus, sed sit vir que bono vacvius se tam viridiset veri notitia , quam a b euolentia . Alius est timque pius ocular, non quidem Osiere promptus , sed vv. tamen, Hi dictuc est,. uinta iliter xprvitur , De quo Prometa caseae 7. c. ostatim . inquit , quasi cmliamba secti . non habens eor. At si is quem Dominus simplicem diei ,itamveo fullere Deilist, s quam friti; de quo edi Apostoli docentur , .ctim eis Matth. tra. b. . dicitur Estote prudentes sicut serpentes,.& simplices. sicut columbae, M item 'alias est o Ius Fuiser lus, fauens utique ubenter, sed n . factu filsus.
146쪽
D us; halem presem habent illi , qui ore Dominico astruuntur,. Lucii 6. b 83
prudentiores esse fili; s lucis in generatione sua: alius.quem nequam eis o di vivimus , quia seu dupliciter malus, cui quippe malitia parit ignorantiam , O ignorantia malitiam operit r ita , H Dpὰ nesciens malum, quod vult non faciat, o bonum faciat, quod non vult. Obscuratum est , se nem-pὰ Dsipiens cor eorum, qui Hiusmodi sunt. Et quas iam traditi in reprobum, sensum bonum H omninis, nec diligere, nee digno cere queunt. De tatibus striaptam est r Prouerb. II. a. 9 Impius cum uenerit in profundum malorum,
Nam qui bui modi est, cauere profecto malum non vult , H etiamsi possit, Me s vetit scit crassa enim ignorantia excoecatur. in Quamobrem, hunc oculum in Superiori diuisione illo altero censui non immerito peiorem ; non quia m lignior sit, sed quia periculosior. Duorantia quippe securiorem securitas segni rem facit, non nequiorem. Est tamen ex hoe proculdubio deterior, quod ille solism habet malum, malam intentionem, iste uincibiliter)Ialbim consider tionem . Ille νno caret d duobus bonis; bono 'elo; iste vero iudicio. Ex hoc itaque pissimo oculo, qui neutrum bonum habet, O item ex alio optimo, qui ne
irricaret; sentiendum est veritatem deseruisse, aut nebris obuolui totum corispus , aut luce pertialidi. Nam reliqui duo, quorum neuter virumque aut bonum
habet, aut malum, etsi ex parte a possint non tamen toti sussiciant Hl lacem dare,. Hi tenebras corpori.
Propositae Quaestionis reselutio.
36i C I igitur, ut x iam ad propUtam quaestiunculam reuertamur , is Perdo oculus nequam est, qui peruersus pariter o caecus bonum agit malum eredit, utique rem operando, sed opinando inique bonum sibi .m malum, vertitur ; O tantum L malum quantum crediderit e quandoquidem iuxta v v Domini sententiam totum corpus tenebrosum reddit oculus nequam. id emm luci relinquitur, ubi nec pia intentio, nec vera opinio inuenitur e non idcὀsequitur, ut quid contrario malum facit, O bonum uincibiliter ) putat, iuxta fidem suam similiter ine inueniat . 2uare e Non est quippe simplex Ocntas ille , qua ex iudicio veritatis suincibilis enim ignorantia iudi tum ueritaris non est; esset, s esset insuperabilis di inuinciuilis ; esset enim indicium
di veritatis probabilis, di verae probabilitatiso totum eorpus lucidum reddar, qualem prosim superias definiuimus . Neque enim ex toto adhuc tenebra δε- sum, ubi scrassa& mperabilis ignorastia veritatis lucem obscurat bova M voluntatis. Cim itaque ille oculus virumque malum, is vero minime utrumque ihaboat bonum, noxnρ ratio videtur exigere , ut plus ille noceat, quam ψι iste qNeque enim consequens est, ut tantum valeat in bonum i b um νηum quamis duo mata in malam . Et quidem laude dignam dixerim vel Iolam intentio .e piam ; nec planἱ condigna remuneratione fraudabilire in opere quoque uois bono
147쪽
simplisitas. cur inquis e Nώmquid Mn ex Liσἐ prorsar ex fide sex eoiescientia, ex aestimatione, ex opinione j sed μυ : vel certὰ retias nin ex j de; quia fides M a hoc est , confidentia nata ex fundamentis improbabilibus & elare falsis) fides & creditui a merstoria in non est . Denique de fide vera cid est, de credentia vere probabiliinon de de improbabiliὶ ρ ro duo Apostolum ad Rom. v I Omue, quod non est ex fide με duo
catum est . Non autem ex fide vera Ox credentia insuperabiliter errante)b num creditur , quod malum euidenter a eii e es enim ceuidenter 1 supum Teccatam iptur e R. Vtrumque igitur proinde complassitur praestas eapitulum romne, quod non est ex fide peccatum est, σ caecam triuellaei mutitiam emisceptam innocentiam 3 quia νω a nescisme M , eae bonum prorsus: condemnat intentio. praua , e P malum non penitus e vix recta . Stat itaque malum putei vincibiliter a bonum , quod Istud agis, me bovum misim, quod opera .vtrymque pcccatβm cst , quia ηratrum ex de conscientia lisei fata admodum v v leuisa peccetur , ubi sana intenti e sola repreMasibilis actio foris apparet , quam ubi maligna latet etiam in nou - mala a hone intensis V rum quod ab que vel misimo. pecc/to non est , purum bonum misimἐ'e'. Quo ergo bonum non purutu puro malo cooperabitur in eiciemia e me est, Hiam escax ad bonum illud sit, quam ad marum imi ta bae Iuper hae qua . Ilione susciant di nam ad Superiores quoque satis esse reor resp- m superius. Et quidem vos easdem saepius dubitationes iteratis. atque reuoluitis; sed mea non interes ipsarum toties repetere solutiones. FQῆMenim se solui e , etiam quoacrebrius in quaestione versatum fuerit iara Ine iam I Alia Exemplaria μης--, necarium, quia literae Η. & N, inix ad charactere nianus ripto simillimae sentia o Cuique t editio noua Colliniensis Cuillher.c Vere locus dissicilis, & ut L Mettonus Horstius obseritatinendosus, vel certiuON NH. Omitiamea MSS. habent unum λει supra illud c, unum IuPrimo Ovi, vimulti putant, legi non potcst,. quia illa politio . Neme, vidit mure se matidictuin sella est ; omnes enim ph ohrnis,. di auspice Dei gra Da cauebimus. At non solum posse; sed debere, mrte videbimussatim ..d. v in ut cum quia non subsilieret sensus, tuinqilia huiusmodi literarum compendium in alin locis Q non pro PMῖ ,. sed pro qui poni:
Tertio, Doctis nonnullis i me consilitis visum. fuit illam periodum ,
hoc velit cauere maledio m. debere lagi, a conariti hoc velini siniste mali απια, & ver si ita est stat sensus, verosimile est,. ammuansem. cc pisse, i, -- Men chi velint , dictaretur. inor epim videtur sub ipsum initi uia irrepsisse, miri in omnibus Exemplaribus an uis reperitur. Quarto I. Merlono minio placet, quin ideo est, qui non . legi, Se sene le- - &meliore restituti pia Cooiuli inmit, in Annotationibus pag. I i. M nucri AE . mkι Abimp tars in M. .at, coasidis. αἱ o, sed in F μα-
148쪽
citis bonum malim, & malum bonum, εum tram nemo sit, quin vesis eatim σ efugere malidictum, Wrarmoe νεod intentatur rami incentι-osiam maeum bon-s de quo nempe, in male cura re hoc maledict/-, qu.d est trsemet voluntas cauendi maledimans scilicra , ema incrudit fi - - σ inremtionem boni, ut homo non intendae aut melit malum, sed bonum, illa inquam v lu'm est lux tomis corpo ris, ab ina enim desumitur argumentum I a natis b ni operis.
Sane pulchre&apposies, Sed mea MV. non habent, quod sit lux totius tarpseris, sed quod iuris totius corporis, Ergo nasciuir secundadissicilitas, An legendum sit lucis, an Mae ' quaris, An illud A quo , .acoeminem, anad velle, an ad tau re, an rem ad maledictum reseratur. Forte 'cms totius est ditum sm lucidus totus.
Foria illud, id est, quod in Mita habemus est,ia est, sed id O. aut idost . . Quid illain periodum legamus sici Nemo, id est, a Lus εο- quid coetii
re misiuraum, da quo homine Varisas pronunciat, quia sit Leidvis tortis. Ceo, poris id oe operis argumentum. Sed absit, O o. vere melius saluabitur1arc. cap. I uv.3636. loquendi ruor a d si legamus, quin Me velis sei remacidinum, in quo cmaeremiae ct ut sy Veritas pronuntiat, quod sit lux totius corporis, id est , ,epem avumenti m emi terretur in Dunensibus MSS. Scire desiderans se ipsi ad E litisia D. D. lea Ndrum Banditum pro tempore ibi ag tema omnialiae curio examiuauit, di sieniihi responditas Quoad tertii denique inirenio impressost re, Vas quiduisis bonum m.
Ium ., ct malum sonum, cum ramen nemo , qua hoc metit c-ere maledictum, de quo 'ritas tronuntiat, quod βι Lux totius corporis , iden, speris arx inisnta. - .
Sed in uno Mani cisto repeti, quad st Lux tonus, cyc. nempe vivitia C. cum tilia r unde mihi videbatur legendum, quia si Lucens totius πorporis , iurii, onris argumentum , 'ae postmodum in alio Manuscripto distincte , M ad longum descriptum inueni , quia si Lucis , id est, operis Q
Viderit curiosus Lector in tanta inrorum varietate, quid potius illi adiiciat. est enim locus dis illiniusEc induet docta Medicina . D Scilicet I Hac particula multa Exemplaria carent. E Beniuolentia i Adias, Mnes lentiaia Ha vllimam lactionet manteloque tes, alteram rudis almustatis sudiosi.ν Falli a Sic leno in ins. Editio Coloniensis Uarius , qua, ne filii .c Melius MM. definiuimus, quam impressa in imus . H Non vult 3 Ubi sent ditae negationes , ut non diligero, nec digera u in per mea MM. in priori loco haλnt non in posteriori huc: at impressa, utrobiquς
i Possint I Alias, Possunt. x Ut iamidi Assiri, o ad. L Libri impressi non legunt, vertitur, sed vertit, hoc est, versis. Editio noua coloniensis, In malum venit, ct tantam marum. Vbi mi scripta habent Hrt - , tin habenti σ.M Bonae
149쪽
M Bonae voluntatis J Libri impressi non habent illud bona
. N In non mala l Habent alia Exemplaria in maia, mendota tamen, quia hievrget Dilius Bernardus , quod non solum est homo reprehensibilis, cum acti nem malum elicit , sed etiam tam mala intentione non malam. vv In omnibus locis, in quibus hic Character est positus eandem dictionem. materiam exhibent diuutia Exemplatia , uon tamen eodem ordine.
Onam distinctisnem habent tam Commenutri'; dicebat Libertus Honthemius citatur es Bosmi ero an Antonii Sanderi Bibliotheca Bel a Manularipta pag.9. finem. & ciuilem .vere . Apta interpunctio ex scriptoris intelligentis nota eit: & verbulum inter lineas notatum , is pe gratiissimarum quae litonum dissolutio. Utrum: inii capite praestitisse me existimo; nam &dis,nctionem curaui , ne hiaret selisus , de interlinearibus verbis dilucidaui sententiam , quae in contrarios torqueri possunt , & inclinari solent. 363 norantia inuincibilis in rebus practicis ad quas teneanir ex praecepto , moralis ignorantia non est, sed natura- 'lis; unde qui id nascitur ex opinisne probabili ex fide est. Errant sane , qui in hoc D. Bernardi loco , Firii nomine intelligunt supernaturalem: errant, ii quam, quia clarissime ostenditur contrarium. Dilairro sic; Fidei verae opponit Benaardus fidem falsam , atqui nomine fidei fulsae non intelligit Bemardus et*rem in fide Catholica, ergo, nec fidem Catholicam nomine fidei verae . Minore probo. Fidem falsam docet reperiti qumtiescunq;malum putamus nimiriam quineties talem contractum, qui vect illicitussi, licitum esserat tutac non erramus in fide Catholica r emo Bemardus F dei falsa nomine non intelligit errorem in Catholica . Quia tota illa disputatio non agit de Anicillis tenendis de credendis , sed de rebus fici ςndis; ergo citin fidem bonam Regulam morum edissseruit,hoc
nomine priadem rationis dictamen sit
ceram credentiam , aestituationen uel; v
ct erobabilem Doctor Mellistuus intellexis; nam alias nemo esset, qui posset dicere, se nunquam deseruisse fidem . Catholicam. Accidit, quod alijs locis S.Doctor nomine Riati intelligar iudicium prudens& opinionem probabilem, ait Capite 9.
sincias iliat obseruantias Prelatori- prum Amia O fidei creditas , nonsa ditas vo luntati: Et in libro Prologo. Fi ei pro n- de vestra, non meo sidens int/nio abyssum ingredior q-stionum . Vbi liquet nomine fidei credentiam, opinionem ,& iudicium intelli: non vero fidem si pernaturalem; certum enim erat, quod
Religiosi Camotenses bona fide, hoc
est,nde orta ex prudenti dictatoine comsulebant Bemardum; non vero naturali orta ex reuelatione ditana : sic etiam eosdem Carnotenses intellexisse locum
Apostoli eripisitet dubi j propositione
colligitur ; s uaritis', ait Bernardus e Virum nam ista de Molothytis Paulifin entia Si comederit iamnatus est,
quia nans ex fide;ingeneralem Regu trahi post quatenus malum cini sit bonum qt oisumi , si malum esse crediderit, id est , putauerit, &c. Nota i lud cred derit, non potest esse actus fidei superitaturalis , praecipue si illi nequeat subeisse falsum, sed acidis optat
iiis naturalis.*63 Iam ergo veniamus ad Apost lum, siquidem de Bernandi mente nulla esse I test dubitatio, illum Mellinuus
Pater citat, ut suam opinionem confirmet, er o Paulus nomine Fide non intellexi tibi supernaturalem insulam, aut
metus Author illum non intellexit; sed cita
150쪽
tum hoc secundum dici non possit, illud prius defendendum et f.
364 Caetenim ne videamur assectibus Potius quam rationibus regi, locum tyrum Apostoli expendamus , & viritis.
que Doctoris consonantiam, aulverius
viaisnantiam percipiemus. Agit de cibis Doctor Gentium citato Epistolae ad Romanos capite . Non de fidei Artiaculis , nec reuelatis assertionibus: quod ut elatius appareat , periodos nonnullas
Versu primo huius decimiquarti C
pitis sic inquit Paulus r Infirmum a rem in sida assumite, nos in obse putiionibus cogitauionum: abus enim pressit se manducare Omnia ς qui antem infirmus
est, olus manducet. Hinc de fide Orthodoxa & supereaturali Paulus mini ine,
quia haec verba videntur aequa Pollere sequentibus , aegrotorum excusationem
bona fiuι assumite; ne disieptetis de ista , aut sinistr. cogitetis r altas enim credit orexistit- se omnia sne vasetudinis sa-ctura posse manducare ; ct alius minime;
hic autem si aegrotus H , olus manducet. Et progreditur a ias de ciborum
delectu re temeraris iudiciis, quae omnia Non contrariantur fidei orthodoxae &sipernaturali. versu Iq. ait. Scio oe confido in D mino Iesu, quia nihιl commune per ipsium nisi ei , quι existimat quid commune esse, illi commune est Ecce , ubi veris a. dixerat eredis , hic exist. mar dixit, quia idem erat credere cibos esse proficum aut non proficuoS, licitos aut allicitos , quam existimare ;neumam enim erat Articulus fidei supernaturalis.
Addit vers.2αomnia quide sectandum se esse munda, sed & hoc multos non scire, adeo neccredere: unde infert posise doctiores Catholicos alios indoctiores scandalirare commendando coram eis, quae ipsi iudicant vetita, eII enim ma-dum Domini, qui offendiculum manducat.
Et progreditur versu sequenti: Bonum est
non manis re carnem , aut non biberar
ditur, aut candalizatur, aut informatur
hoc est, cibos quos ipse credit este illia citos. In sirim habes' Id est, Tu credis nullum esse ciborum delectum penes temetipsum habe istam fidem , istam
opinionem , hanc credentiam ) eoram Deo. Beatus, qui non iudicat semetiae sum in eo , quod probat. Qui autem Icernit credit & existimat dari cibos i licitos, sillos damn ius eR; quia non ex side id est, quia non
processit bona fide. bibus positis su
iungit generalem R iam, nimiriim, Omne,quod non est ex de,peccatum est. Illa terpretariS, Omne quod non fit ex M. Fu-
pernaturali , peccatum est. c. od nec verum, nec ad mira: nimi enim probaret
Paulus, si illam positionem alias talam assumeret; at si sumeret illam iuxtae positionem Bemardi, assumeret posmtionem verissimam , quae caput illud aptissime elauderet: ergo debemus dμcere illam assertionem , Omne, quod non est ex side peccatum est, aequivalere huic , omne , quod non sit bona fide peccatum est. Fit autem , na fide, quod ex op nione probabili. Vnde inerito apud Imrisperitos Possessor bona fidei dicitur, quiliabet titulum possidendi probabilem. 367 Ex mala intelligentia huius loci
errariantesimi afferentes, Omnia opera iovilium esse peccata est virtutes Phil sophorum vitia, halic enim conseque
tiam inferebant ex verbis illis Pauli, n, minim, omne, quod non est ex side , pr catum est. Consequentiam illani iam ab annis aliquibus Pius V. N Gregor. MILin bulla speciali condemnarunt. Sed&ipsa condemnatio demonstrabit tenendam omnino esse interpretatione Bernardi. A No sic: 368 Hic syllogismus, Omne, quod nous ex side supernaturali peccatum est; atqui omne fael um opus G omnis PM-losophorum virtus est aliquid , q- non est fide supernaturali e ergo, op s