장음표시 사용
581쪽
L I' B R R II L si pemodum illa nominatio est, quae ecclesiae patronorum, Vulgo iuris patronatus appellatur: ea enim ad haeredes transmittitur, & hic certus praesentandi conseruandique modus iuris Canonici doctoribus praetcribitur Tal eerat Potitiorum sacrum, de quo Liuius . Gentis, inquit, Potitiae ad aram Herculis familiare erat sacerdotium, &c. Et de his sacris una
sententia erat, Vt conseruarentur .mper, ac . deinceps familijs proderentur, Ut perpetua , , essent,ne morte patrisfamilias sacrorum me
moria occideret sed iis essent adiuncta, ipsiq;
ea conseruare curare tenerentur, ad quos eiusdem morte pecunia venerat. iccirco, haereditatem obtigisse sine sacris significasse videtur Plautus, quando solidam haereditatem sine detrimeto assecutos dicit. Valerius quoque scribit de moritura quadam muliere,que 'seniori filis sacra domestica tradiderit. Idque refert inter instituta antiqua,dum lic lib. a ca. Draoquitur : Cohortata ad concordiam s uos, rit Nut. distributo iis patrimonio & cultu suo, sacrisque domesticis maiori filiae traditis, poculti
in quo venenum tempcratum erat, constanti dextera arripuit.Neque tantum peculiaria sa- cra familiae habebant, verum etia certos sacri.ficioru ritus: praecepit enim lex: Ritus familiae patriaeque seruanto. quo forte allusit Modininus r Nuptiae inquieus sunt, coniunctio maris & sceminae,conjbrtium omnis vitae duuini humanique iuris communicatio. Publicorum sacrum ministros,principes, aut Pon-
582쪽
3 3 ACADEMIA RV Μtifictu collegiu instituebat. Quom diuitiae lebona,siue prs bedae quinq potissimis rationibus acquirebantur. Primi generi erat fundi obuentiones pesionariae, annui reditus, , . ia primo sacroru apud Romanos fundatore as- ' scripti.Numa enim Pompilius m Flamines &Vestales, de quibus supra est dictu, instituisset pubi. ipsis quoq; stipendia decreuit.Quod
reliqui sacrorum fundatores imitabantur.Vt Valerius de Tarquinio Prisco refert, quod cultum Deorum nouis sicerdoti, auxerit.Et Vopiscus de Aureliano imperatore testatur, quod sacerdotia coinposuerit,&Potifices ro- borarit. Augustus quoq; sacerdotu numerum dignitatem ,& com moda auxi praecipue V
stilium virginum,auctore Tranquillo. Sec da sacerdotiorum pars Stipes dicebatur, nostri oblationes de elemosinas sero appellant.
Cuius tamen petendae certus quidam modus introductus est, ne multiplicato eoru num ro nimis auare eam extorquerεt. Praeter Ideae
Matris famulos,epsq; iustii diebus,ne quis stru cogito Ea enim res, inquit Cicero,implet iuperitione animos, exhaurit domos. Tertia pars soluti0 dicebatur. Inferiora enim si serdotia impetraturi. aliquam pecuniam sy perioribui priis pendere cogebantur, Suet ηius de Claudio imperatore striibit, quod is octogies sestertium pro introitu noui face dotij impedere coactus fuerit.Quarta pars I gatum erat.Plurimi enim ut Deos sibi redde-ἔent propitios eorum mihistrix mer- dotibus
583쪽
dotibus largiebatur, & defunctorum amic mim saluti consulturi etsi multa alia testam to legabant, epulum raro,aut sere nunquam praetermittebat.Cui praeter ipsos sacerdotes, qui rem diuiliam perasebant, omnes cognatiti affines, atque magistratuum quin gesterat, osticiorumve quae administrarant collegia, interesse Blebant. Credebant enim Romani, tam bonoru quam maloru hominu animos
post morte superesse, quod pulchre assirmat Cicero lib. I ausculanarum quistionur Dis iugamus, inqui nos a corporibus,id est, co- suescamus mori, hoc & dum erimus in terris erit illi caelesti vitae simile, & cum ilhic ex his vinculis emissi feremur , minus tardabitur
. cursus animorum,quo cum Venerimus,lu d
niq; vivemus: nam hic quidem vita mors est, quam lamentari possem si liberet. Et in somnio Scipionis:Quo sis ad tutanda Rempubha- , lacrior fistican sic habetoromnibus qui pa-
triam conseruarint,auxerint, adiuuerint,certum esse in caelo & definitu locum, ubi beati sempiterno aevo fruatur. Imo vero Paulus diali,quos vos extinctos arbitramini, uiuun qui e corporu vinculis euolauerut thquam ςx carcere quodam, Vestra Vero qui dicitur Vit , mors est.Et sub finem eiusdem libri: vero enitere, & sic habeto,te non esse mortes sed comm hocmec enim tu is es,quem forma ista declarat, sed mens cuiusque est quisque, non
ea figura quae digito demostrari potest: eora vero animi quin voluptatibus corporis de-
584쪽
diderunt, earumque se quas ministros praebuerunt,impulsuque lib dinumvoluptatibus obedientium,deorum & hominum iura vi viil. Da. lauerunt: corporibus elapsi,circum torram i v. .cu.2o. psam Volutantur, nec in hunc locum , nisi multis exagitati seculis reucrtut .Quod Pineta sic explicat: stmn is supremo cum lamine vita reliquis,
Non tamen omne malam miseris, necfunditus omnes
Corporea excedunt pelles enitus, necesse est
Multa diu concreta modis tirolescere miris. Ergo exe centurpoenis,Peterum malorum
Supplicia expendunt. I. 1.R-. Quai P ia Numa Rex iusta senebria ad pla- ινυμ b. candos manes instituit:& uniuersus sere populus Romanus mense Febuario pro delendis peccatis, & impetranda mortuorum animabus quiete, sacrificiis& precibus diligenter auctore Blondo,incumbebat, facibusqueti cereis ad sepulchrum & atra veste utebatur, atq; matrimoniis eo tempore interdi si
Videntur etiam legatarii, ad quos desun-eu patris familias bona peruenerant,propterea epulum caeteraque legata fidelius per l-ri;.1. uisse, quod mortuos ea curare, & quodam iam. modo intelligere sibi persuaderent. Scribit enim Zonoras, quod cum Tiberius Impertitor non Pequeretur & distribueret ea quae Augustiis moriens legauerat, quidam se mo tuo alicui mandasse dixerit, ut Augusto co
585쪽
LI E E R III. satram narraret, nihil adhuc quicquam populit 'R o manu ex ipsius testamento accepisse: propicreaque Tyberius vel Augusti demortui
offensam, vel etiam vivorum reprehensione II ex L . metuens, statim executionem secerit.Estere- A ia r. pibatur autem sorte mortuus,quem ipse accura sto. ad Πῆ-rens, taliter alloqui apparebat. Praecipue aut cVastalium virginum collegio multa 1 Romanis leg aban ur,ptopter i ngularem Uelis
reuerentiam, maximamque eiusdem iacerdotum pietatem atque egregias virtutes. Sicut in Ecelelia Christi pietatem & san timoniam diuitias perperisse aiant, sed filiam deuorasse matrem. Verum quando hqredes moriebantur, vel etiam propter vetustatem &incuriam aliquorum epultim negligebatur, tunc septem uiri epulorum eam haereditatis partem,Vnde epulum prςberi solebat, Pontificum collegio asscribzbaiar. Vndesilli tam sua, quam inferiorum sacerdotum beneficia egregie locupletabant, & nouas fundationes erigebant. Septem uiri enim illi eorum lcg torum curam gerebant,quae ad pias causas iacta dicebantur. Vt hoc tempore Episcopi supremi Ecclesiae dispensatores intestatorum per peculiares ni in illros pias Voluntates exequuntur. Quibus tamen prospiciendum est, ne eandem reprehensionem incurrant, quam Septemvirorum olim multi incurrisse legu-tur, quod parum fideles testamentorum executores extitissent, multaq; in priuatos Vsus icouertissent, vel etiam magna ipsi epula sun-
586쪽
si1 ACADEMIARUM dassent,sed dNecunia mortuoru. Hoc enim apertiis ani esse sceleris , ' omniuinque praedonurn crudelitatem longe superare, D D in
cap gloria. ia. q. 2. confirmant.Postrema parserat clamnatorum aut exilio patria pulsoru, bona. Hsc Vero sacerdotum bona,quam sen tus Populusque Romanus curarit, operammdederit, ut conseruarentur, augerenturque ex
Symmachi urbis praesecti ad Valentinianum Imperatorem oratione perspicitur, qua ipse declarat, quod propter subtracta Deorumunistris alimenta, publica fames & grauissima mala secuta fuerint. Hortatur quoque Imperatorem Cnristianum, ut ablata per Chriurianos templa dc aras Deorum restituat, suummiscum no sacerdotum damnis sed hostium spoliis augeat. Siquis semel dedicatum repe- etiam auferre auderet, hac lege ten
'a . . se . b Lur:Sacrum 'sacroque commendatum qui cleplerit, rapseritque,parricida esto. mam lcgem exponens Cicero: Sacrilego, inquit,p aena est, neque ei soli,qui sacrum abstulerit, scd etiam ei qui sacro commεdatum,quod &nunc multis fit in fanis. Alexander in Cilicia deposuisse apud Solem pecuniam dicitur in delubro, & Athenientis Clisthenes Iunoni Samiae ciuis egregius,cum rebus timeret suis, filiarum dotes credidit. Quoniam in templa deorum quicquid diligentissimε custocliti vellent, religionis ergo asportare solebant. Vt vehementis mirum sit, quod homnes Christiani, quique caeteris religiosiores dici
587쪽
L r 3 III. 3 Iia haberi voolunt, veri Dei lcmplis n n magis abstinent,quam a publico iti panari quali in animum induxerim, sub religionis praetextu omnem prorsus religionem extirpare,& tanquam Gigantes Deum ipsum e caelo dcturbare. Utina in attenderent illi,quod de conserua-
to per ipsum Deum deposito in templo Hi
ro lymitano scriptura sacra testatur.Cum eringo lacerdotia &praebεdae veterum Romano. Lib. rum in tantam amplitudinem excreuissent: chab.cop. I.
nobilissimi quique ciues pro ijs contendere,& plura cumulare coeperunt. Haud enim fi stra est quod Liuius, ubi Fabium Maxit dum in locum patris demortui Pontificem creatu dixisset, duo ipsum sacerdotia habuisse as fi mat. De Caesare autem resertur, quod a Sylla sacerdotio mulctatus iit, ne ninaia fomenta potentiae suae haberet: nam di animum N elo. quentiam Caesaris suspectam ipse habebat, totique Reipublicae Romanae merito haben- , dam ςsse praemonebat. Ipse Vero Caesar, ut Μ. Antonij petitionem pro sacerdotio quodam adiuuaret, in Italiam subito prosectus
est, contendeb. nt enim cum eo homines D -
bilissimi potentissimique ut libro o Muci de bello Gallico in Commentarijs videre est. Et ipse Cssar auctor est,quod Ch. Popeius 1c Scipio, quia certam sibi victoria pollicebantur, palam inter se de sacerdotiis contenderint. autem Cicero in orationibus Philippicis mauiter reprehendit Antonium, quod non , Alum sacerdotia contra ius inuasisset, Verum-
588쪽
ditis scri is et silmi viri deplorent,quod
c 'elia in hrilli iram irrepserit. Primo qui-u , t paruasspian beneneficiorum collatio b s doctrinae & virtutis ratio habeatur,satis; ita is Vero & potentiae maxima. Deinde qi 5 i:,i irrimi ecclesiae bonis ad luxum, S sirpi. rbiam, atq; euersionem potius religionis, li: am ovi seruationem abuti permittantur,q 'a tinicia apiis Viris ad honestam verorum nitis strortim ecclesiae, & pauperum sustent itioncm tributae sunt. De pia..ptiis Cairemovijs, quibus interscrμμ .mdum Ptebantur Romani.
ID Eliquiis est de caeremoni js & ritibus e ternis, luibus in Pam remo Romano v-tebatur li)cus: operosiori . quidem, &lom idi i scilior quam hic perpurgari aut debeat autetia possiit, utilior tamen hoc tempore,&huic causae accomodatio quam omnino prPterire oporteat. Praesertim quia non solum upsae caere inonis cum Noachi & Mosis doctri. na magna ex parte consentiunt etsi quod vera m earum.intelligentiam no haberent, multis supers sitionibus contaminaverunt Vermetiam quod bipartita ipsarum diuisio,vtrobi que prors Us eadem reperiatur.Quidam enim
caremqm s criptis comprehensae, quaedam in more ma- φῆ iorum erant,quae tamen ut lex, auctore Cice- l
' rone, valebant. Deinde quaedam caeremoniae l ad sacerdotes & sacrorum ministros praeci pue l
589쪽
promiscuc, Vt utrinque onmia . rdinate S cudecoro peragerentur: Ante sariri citam i rgo,
quod salutare medicamentum appellabant primo omnium sacerdotes se reos fatcbantur. Nam lege praecipiebatur:ImpiuS ne aude-to placare iram deorum .Hinc acciamationes illae: Resipisce miser,ad hominem redi, nuda.
Pulchra est Vlpii Syllani oratio apud Vopiscum in Aureliano: Agite pontifices,quia pi ri, quia mundi,quia sancit, quia Vestitu animisq; cog letio an sacri,templum ascedite rata Rci publicae quae teJlienisic.
sint, perqnirite. Sicut Chriltians sacerdotes, quos longe puriores cssc oportet, & quotquot ex populo sacrificiis intersunt, prius c66tentur . Qtiod iam inde ab initio obseruatu
suisse, ex diuo ' ino, alij e vetustissi
mis patribus ape iligitur. Nam cum Vita in ostra innumerabilibus vitiis obnoxia sit, recte a maioribus nostris ille saluberrimus mos ret&us est, ut omnes diuini rei actus cofessio praecedereti idelis enim cst Deus, ut si confite amur peccata nostra remittat nobis, & e- mundet nos ab omni iniquitate.Deinde pri lci Romani sese lauabant: ut in Ucris sacris nostris ad dedignandum animorum puritatem hactenus bbseruatur. Quod autem aliqui per encternam corporis ablutionem des; gnata facinora elui posse,atque aboleri opinabantur, merito taxat OUidius: Ab faciles mιmimini, qui tristia crimina caedis, Fluminea toltipostpura aqua.
590쪽
Mavre nutoque si M'rsitim ad Deos lanabant. iii r: laque Graecos se ita ex Homero collis rur. Cfuod Iud hi similiter fecerint, scriptura sacra declarat. pontifices inter sacrificandum pileo vlebantur, vers libertatis indicio,quem Noachus, vel filius ipsius Iapetus , neposue Gomerus ad limpiternam diluvii, quod per Dei gratiam etia scront, memoriam instituisso
creditur. Quo irca in Sinatu regno antequam Luittarii x cram Chiilbianam religionem re stitui si eo penetraran sacerdotes pileo ut balatur. tonibque capite crant. Pi leo autem virga circumligata lana imposita erat. Praeterea, sacerdotes olim in paganismo lana, pur.irum arborum ramis redimitia
Prebant. Unde Ovidius de F bruis Romanis
omen idem ramo qui cae at arbore pura, Castas. erdotum tempora ponde tegit. Et Prudentius lih i. contra Symmachum Laurigeros, D. um templis astare ministros. Qiro externo signo verus Propheta Noachis fortasse eos admonere Voluit, ut purὸ omnus a neceque peragerct, quoniam aliquando tandem venturus esset s acerdotum omnium ma lxiinus, filius & verus agnus Dei, qui agnino suo corpore ligno suspensus, auferret omnia iura hominum peccata: dc sicut arborum rami viridi sunt, ita ipse omnia vivificaret, prist, naeque integritati restitueret. Ac vi columba per viridum olivae, quem Noacho attulit m