Oratoriae institutiones tribus comprehensae libris ab adm. Reu. Patre fratre Henricus de Pimonte S. Th. magistro Ord. Praedicatorum digestae ... Cui accessit duplex index, ..

발행: 1680년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

o crat rurum Institumhum

iqualis fuerit erga Deum, qualis in seipsum , ct demum qualis

erga proximum . Primam deinde partem subdiuidet, quia pi'tas erga Deum , variis distinguitur ossicus, nempe cultu Rel gionis, de virtutibus Theologalibus,quae sunt fides, spes, ch ritas. Sic, propris corporis administratio, cupiditatumque imo deratio , in alias diduci potest partes. Proximi vero vocabi

Iulia , tam comunctos complectitur, quam non attinentes: de tam ciues, quam exteros, & tam amicos, & benefactorcs,fide que consortes, quam persecutores, inimicos , ac infideles, im

mo tam vivos, quam iam defunctos,& erga illos dicere poterit, qualiter se se habuerit Similiter,exhortaturus ad ieiuniunt,satis erit in genere promuere de ieiunio,quod hominum vulgus ho

ret, ut rem noxiam, ac tristem, quod sit multis amplectendum nominibus. Primo, nam si pietate nihil melius, hanc animo adfert ieiunium. Secuudo nam si inter bona temporalia,primae, prosperae tribuendae sunt valetudini, hanc haud vulgariter fovet ieiunium. Tertio nam si homines horrent paupertatem , diuistiarum vero possessionem magnam felicitatis partem esse di cunt, etiam facultates, ut luxus minuit, ita ieiunium conseruat.&auget. In tractando vero distinguere poteris, quot modis ieiunium conferat ad pietatem ,ut quod extenuato corpore, incia, rem reddat ad sacrani doctrinam, ad praedicandum, ad Cceri Iestium rerum contemplationem, magis idoneam : phs augeat pietatem, poenitentes Deo reconciliet , dic. Corporibus etiam multiplicem adsert utilitatem . vel quod ab innumeris seruet morbis, quos luxus gignit; vel quod infirmitates iam premen tes tollat, aut saltem reddat leuioresin quidem emacius quam. Pharmacum, unde medici ieiunium primo praescribunt: Voluptates etiam reddit suaviores, nam post ieiunium soninus est duleior , refectio iucundior, dulcius etiam quam crapula grauato , cum amicis colloquium: denique sensus ad suas iunctiones aintiores, nam oculi ciarius ceruunt, aures acutius aκdiunt, lingua in loquendo minus haesitat, meliusque sapores diiudicat, ac membris omnibus iudicium est exactius. Sic de augumento veliconseruatione diuitiarum, suruliuidi etiam potest. E contra vero inepta fuerit partitio si quis alicuius sancti ce-ilebraturiis laudes, promittat se ostensurum, fulit e in illo triginta vel centum virtutes, de eas ouines in ipsa partitione nomina

tarn recensere velit; quum dicere sumiat fuisse tales in eo, ut

earum

182쪽

rum merito prinaariis sanctis sit comparandus. Aut si dissussurus matrem quampiam, ne puerum alteri lactandum mandet, omnes praepositionum promittat species,dicendo, Primo ostendam, infantem a maternis depellere uberibus, este, agere praeter naturam, quae cuique animanti alimentum addidit, quo suos educet fetus. Secundo ostendam hoc esse praeter Dinitiae scripti re doctrinam,de prieter piorum exempla. Tertio, ne matris qui dem nomine dignas, quae suos partus alere recusent, aut si motres, vix dimidiatas esse. QDrto, absurdum esse,ut quae in utero aluit nescio quid, iam hominem, & matris implorantem Opem, alere nolle. Quinto, non multo minus impium esse, infantem recens natum abs se ablegare, quam nondum natum,pharmacis per abortum eijcere. Sexto, expositionis esse genus, quod genueris nolle alere: nam expositi sepenumero vivunt, quum men conductarum culpa nutricum , plurimi pereant infantes . Septimo, per hanc infantium ablegationem, ignem, ac flagrat tiam natiuae pietatis, quae est virtus inter parentes, ac liberos , magna ex parte extingui, & in nutrices transferri. Octauo, diticam , alienum lac stequenter, infantum ossicere corporibus, si quae fuit conducta, parum prosperae sit valetudinis, aut lac habeat vitiatum, aut, quoniam mercedis gratia plures alit uber, bus, parcius, quam opus sit, lactis infundat liquorem . Nouo ,

non esie verosimule, mulierculam,qui mercede conducitur,eamdem gerere posse curam infantis alieni, ac veram matrem,quam ad ossicium excitat affectus naturae, ut non modo taedium non sentiat, verum cum delectatione peragat omnia, quae molesta

videntur alietiis in Decismo , ut nihil sit horum quae commem rauimus , feri tanto non posse, ut alienum lac aeque ac male num infantili prosit corpuiculo , nam etiam adulti, cognatis, &assuetis melius alimur; at infans materno liquori iam in utero assueuiti, iciem enim est humor, quo alitur in matrice, & quem erat illis hauriti nisi quod hic, ut concoctior, ita candidior. Vndecimo, Nutrices conductas, non solum ossicere corpusculis infantium, verum de ingenijs, ac motibus: nam quum harum et cito non sit libera, eo quod nec omnes lac habeant, nec omnes operam locare velint, fit ut plerumque adhibenda sit improba , rixosa, aut impudica, quorum vitiorum indolem, infans clinia, ipso combibit lacte. Duodecimo, Hinc seri, ut minor sit reu Hatia atque obedientia liberorum iam adolescentium erga D

183쪽

7 73 Oratoriarum Instituti num

miperitani multitudinem, quia authoritas iudicandi tun noti est penes auditorem , sed potius penes dicentem, qui auditorio uilectus est ,& venerandus, Vnde apud hos in omni genere, & oratione ea uti possumus , maxime quum oratio murutas habuit partes, aut nonnihil obscuritatis ob rerum stibissiliatatem, in quibus casibus periculum est, ne mulcitudo, quae sei sus non habet esercitatos, &, vel noli intellexit, quae dicta in runt, vel eorum fuit oblita, nullatenus propterea conuincatur, nisi summatim dicta repetantur,rogando ut ea inligant animis, quo de aliis communicare possint, α ad alia percipienda reddi Aacriores. Conuenit tamen epilogo , una cum breuitate, pelassicuitas, vivacitas , atque alacritas, de propterea in eo uti debemus verbis emphaticis, & schematibus, quae talia parti

vire valeant, de quibus sequenti libro videbimus. Alterum epilogi munus est, concitare M lectus , unde io

pathologia dicitur. Affcinus autem variant pro diuersitate caus rum. In Demonstrativo, quum aliquem laudamus,excitare conuenit amorem,a imirationem,uel aemulationem virtutum illius: Si quem vero vituperabimus, ciebimus odium, inuidiam , aut contemptum In Deliberativo, ciemus spem cupiditatis e

Plen , ulciscendae iniuriae &c. aut incutimus timorem ob periculi magnitudinciri. In Iuridiciali concurrunt quidem alia affectii; ,,ed maxime indignatio , & conquaestio, quarum proprios locox recenset Cicero I. de Inuentione. Debet autem epilogus esse breuis,ne aut indignatio resideat,aud inii ratio minuaturaiquidem I i Lichryma nihil cretias arescis,

propterea optandum, ut Iudex i m commotus , properet adserendam sententiam. Debet etiam esse acris, ut aculeos in auditorum relinquat animis. Non sunt tamen omnes idonei ad affectus mouendo; , adeout, de nonnullis dici merito possit i lud , quod inepto cuidam oratori Catulus dixit , qui ab eo ro-z tuS , ruun putaret se trusericordiam lato mouisse, respondit ;Ei Nudori magnam , neminem enim puto fulse tam durum, non Din m feranda Graiis orati=Obi latur denique epilogus,seu peroratio, per vocem Dixi, Ut ius antiqui , in solis causis serensibus eam adhibere con-

uerint, neque tamen in cunnibiis oratiotubus,sed in eis dum- t, quibus nulla crederetur alia superuetitura, nempe ab eo

184쪽

Lib. II. Tract. I. Cap. 4. Ισρ

Sed utra in oratione praecedere debeat, quaeri potest , Aliqui hunc statuunt Σὶ οydinem ut iuxta artis praescripturia, contii matio piae dere debeat quem dicunt a ordinem naturalein

at secundulia arbiti iam , & ex aliqua occatione , po sit orator hanc et methodum variare , ut prius confutet . Velum aliter docet Aristoteles , quod scilicet , eius qui primo dicit , sit, prius

confirmare : demae si quae videat , obiici contra ipsum poste,ea diluere debeat. Is vero qui ultimo loquitur, prius confutare tenetur, quae aduersarius in oppolicum dixit,& tum demum suam comprobare sententiam : de hic est ordo naturalis: quia orationem respuit auditor, si alius, qui primo loco dixit, suam stabilivit sententiam, de propterea illius dieta prius sunt infirmanda. od ii qui primo loco dixit, parum auditores mouerit, poterit

etia reas a confirmatione inchoare. Adde,quod accusator,strudet seueritati, reus beneuolentiae: ille vulnera conatur facere , hic adhibere medicinam : & propterea ille incipit a confirmatione, hic a refutatione. ordo ergo iudicii tunc tantum erit, quum Propter aliquam causam, expedit actorem incipere a renitatione, vel Reum a confirmatione, quum ars oppositum exigat. Confirmatio ergo fit per argumenta, in quibus conlideratur, tam forma, quam materia . Materia argumentorum rhetoricorum,abunde tractata est in primo libro, ubi locos assignauimus. ex quibus erui possent argumenta. Non enim materia est aliud, quam res ad probandum, vel amplificandum, aut etiam ad in uendum valens. Inter haec argumenta , quasi primipili sunt , quae ad probandum deseritiunt, tum quae ad amplificandum, de demum, veluti in subsidium ad victoriam , quae ad mouendum , vi assiciendum Immo inter ipsa argumenta probantia, talis

debet esse ordo, ut ea praecedant , ex quibus alia oriuntur, tum ista succenturientur: ut prius vo untas, quam facultas, qui in haec ab illa excitatur

Variat etiam argumentorum ordo, ratione rerum, nam veIseniamus ordinem naturalem, narrando exempli causa, quae

uis fecerit ante religionis ingrestum , quaeue in ipsa : Vel artucialem, separando, quae ad histitiam, quaeue ad temperantiam , vel fortitusinem spe sint. Vel attendimus firmitatem, aut imbecillitatena argumentorum : & tunc , quemadmodum boni Imperatores grauem armaturam a fronte locant, quo firmi

rem faciant ampressionem, ac etiam in ultima acie ad impe Y landum,

185쪽

I7o oratoriarum Institutionum

landuin'; leuiorem autem in medio: ita orator sortissimam rationem statim a princisio exponit , qua, occupati audit uuianimi non attendant sequentium imbecillitateni de tumo cuiuimaliud apponet fortissimum argumentum, quo intentum concludat. d si oratio non nisi duo habeat argumenta, Proponatur primo id , quod est validius, deinde imbecillius, de ii muni recurratur ad illud validius in peroratione. QDd si longior sit oratio , 6 pliaea habeat argumenta, validius sit a stoi te, aliud etiam firmum reseruetur pro ultimo loco, in medio ii termisceantur valida imbecillis , quia hec illorum admixtione firmiora videbuntur, maxime occupatis iam sensibus a via dissimo.

Cauendum igitur, ne argumenta numerare magis, quali in expendere videamur, nimirum, ne adducamus futilia, aut vibriosa , quia ista fidem detrahunt etiam validissimis . Et ne talia feramus es quae aduersarius in nos facile retorquere possit, ut in Evangelio, Seruo causanti austeritatem Domini, ob quam reposuerit potius , quam ad usuram dederit pecuniam, respondit Dominus: Immo propterea ad usuram eam tradere debueras, quia austerum me esse sciebas. Ita si quis Catonem vituper et , quod quadragies in ius fuerit vocatus, hoc idem ad eius laudem facere dices, quod totidem vicibus fuerit absolutus . Eodem modo, linim de iusto dicitur, quod cadit septies in die, non ad vituperationem , sed ad commendationem potius, illius vigilantiae, pertinet, nam si non toties surrexisset, non foret quomodo amplius cadere posset: impius vero nequMuam tot cadit vicibus, sed una tantum cecidit, quia, quum in pros diua, venerit , contenulit surgeret. Talia ergo argument vitanda iunt. Vitari etiam deber argumentum vi mentiens, in quo virum' cumque concesseris, falsum dicetur ut Epimenides Cretensi; dricat, Cretenses femper esse mendaces : si Cretenses non sunt mendac' , Epimenidex Cretensis mentitus est: si alitein ipse verum. dixit, falsum est , Cretenses est et mendaces , quia ipse Cretensi; verum dixit. Vix huius argumentationis, eo nititur, quod ositioilem indefinitam, accipit pro vitiuersali , alioquin, ut

insuiu est Cretenses omnes , di semper esse mendace&, ita verum est plures eorum plerumque mentiri . Ad hoc genu& redise

utar Crocodilua Lita dicta a Crocodilo, qui quiddam 1 mulier:

186쪽

riere rapuerat, de rogatus ut redderet, respondit Reddam,si mres mseris: die Cetur, Reddam, an non Non reddes, ait illa in ideo redde , quia tetrum respondi. Atqui, sabdidit ille, si reddidere. . verum non dixisti, o ideo non reddam. Tale fuit illud Tysiae, α Coracis, quorum iste, mercede mille nummorum conduciis, ut rhetoricam illum doceret, quam tamen pecuniam tum numer re ille tenebatur, quum primam causam a se susceptam , consequeretur: at nullam defendere voluiime pecuniam soluere teneretur : sed a Corace in ius vocatus , obiectum ei fuit, nunc, T sia omnino solues, siquidem in ius descendisti, ubi, vel victus, per iudices ad soluendum damnaberis : vel vincens , ex paetis debebis soluere: Cui Tysa. At nunc omnino liber ero : nam

vel victus in iudicio , a iudicibus ex pacto absoluar, quia primam causam perdidi: vel vincens, ab impetitis,per sententiam, ero immunis. Ad quae, Iudices , Certe, dix.runt, ue mali comui malum ouum. Verum hae sunt Chrysippi argutiae, quae longe facessere debent a suggestis . Formam vero propriam argumentorum rhetoricorum, iam in primo libro diximus esse exemplum, ac enthina ema, quia inet ductio, ac syllogismus, dilecticorum argumentorum sunt Pr priae ibrinae Sed tamen his eisdem, vel mutuo acceptis, orator etiam utitur,immo syllogismo nedum tripartito, quia scilicet tria habet pronunciata, seu tres , vi vocant, propositiones, sed re quatripartito , & quinquepartito , quando propriek M vicin ma vocatur, quae vox ad tripartitum etiam extenditur a quia bustam . Solent autem oratores transponere partes syllogiunt, ut, Nulla in hoc homine iuxuries est, siquidem optimarum a rium studiis est deditus , in euiusmodi hominibus nulla consueuit esse luxuries. Hic vides ullogismum inuerso ordine, fiseturum de prima figura, modo Ferio, si tantum proinsitiones transponas dicendo. In hominibus deditis studus optimarum artium,nulla solet esse luxuries: hic homo est deditus studijs timarum artium, non ergo in eo est luxuries. Quod fit ab oratoribus, ut artis vitent asperitat euh& ostentationem, quq fidem detrahit. Persius tamen, quia poeta , de quia Stoicorum disputationes adumbrare volebat, syllogismum dialecticunt suo for mat ordine, dicens An quisquam est aliur liber nisi ducere vitam

. . Cui licet, ut voluit i licet ut volo vivere, non sem

187쪽

r L Oratoriarum In stultouum

8) Euthimma autem , quod est argumentum proprium in eorum , duobus constat pronunciatis , praeterit enim alteram Praemiliarum, ideoque ab Aristotele appellatur 9 unius dictisnilogismi , syllogis inus enim habet io) duas propositiones , enthymema vero vitam , siue ea sit ri) propositio maior, quae ia)sim reuer propolitio dicitur, siue siit i 3 minor propositio, i ferior appellatur. d autem quidam dicunt, dari enthim ma tribus constans propositionibus, addendo videlicet antec denti constinationem, id in tantum verum est , in quantum illa confirmatio, vim habeat noui syllogismi, seu argumenti. odidem dictuni volo in epicherematibus : antiqui tamen quia ita,

1 M per excellentiam, enthimematis nomine intelligunt argumentum , quod fit ex contrari)s, maxime, quum proponuntur duo, quorum aduersarius utrumcumque concedat, habebimus intei tum , ut Mentietur in tormentis, quia ea ferre poterat, mentietur

quia ferre non poterit. Vel: inuo sibima se inteligitur quo si nouintelligitur' Sic quum Regis Antigoni frater rogaret,ut iis,quain cum quodam habebat, non in foro, sed domi cognosceretur, ei

Eex: si , inquit c Uam habes iniustam , quar litigat s si thstam , Durfigii publictim

Nec miniis orator induetione utitur, quum enumeratis illus tribus quibusdam indiuiduis, aut partibus, infert parem esse de caeteris rationem. Exemplum vero, quod est Oratorum, De liberativi maxime generis, propria forma, ita dictum, vel quodo multis vitum eximat ad probandum, vel quod ex ampla id faciat materia, vel quod eius sit aliquid i expandere, seu explicare, apud imperitam multitudinem plus valet, quam enthi-mema, esto hoc firmius concludat. Sed exemplis gaudenti obiicere potes illud quod habetur in Codice de sententiis , &interloquutionibus, lege nemo Iudex , nempe Non exemplis, sed legibus iudicandam. Illud est hic monendum, ne omnia orator a gumentis , & enthiinematibus comprobare satagat: nam velle argumentari in rebus apertis , insaniae species est, perinde ac in clarissimum solem , lucernae lumen inferre. Immo , di quum affectus mouere conamur, ab argumentis abstinere satius fuerit,

siquidem

Haud bene conueniunt, nec in una sede morantur,

I 6 enthinaema , assectus: nam si affectus animo insedit, P rit vis argumenti , ut non penetretiir: quod si percipiatur.

alter

188쪽

alier alterius vim infringit, quia intellectus, ad quem peratinet enthinaema, de voluntas, quam respicit affectus , se --bent ut duae lances librae, quarum si eleuetur una , necessario alia deprimitur. Nec in oratione morata, locum habent a gumenta, quia demonstratio nec mores habet, nec i 7 ρ ae lectionem, sed argumentorum loco, expedit i 8 sententias usu pare , ist) sentent is autem generaliter utimur , quum manipularibus potius, quam amentatis rem agimus hastis, quia istis veluti amentis praeligatae hastae, nempe argumenta , certius librantur. Tantum iu inaffectate fiat, & cum praetextu simplicitatis, nam caput artis est,artem premere, alioquin auditor sibi cavebit, veluti a eto vinis mixtis. Amplificatio probationem adiuuat, & ad affectus mouendos viam munit. Hanc totam Spartani damnabant, quia sola gaudebant breuitate. Notum illud Agesilai,qui, cuidam commendanti oratorem, quod res exiguas mirificas videri fecisset, respondit: sed ego eum n mum puto sutorem, qui exilibus pedibus, neta gnos inducat calceos. Docrates tamen dicebat, Rhetoris esse ex pasenis facere magna, ex magnis parua. Sed hoc est proprium sophistaruna, qui praestigus iudicium corrumpere tentant. Genuinus igitur amplificationis scopus esse debet, eorum Occurrere mo O, qui quum semel tantum, ac breuissime rem dii am audi rint, eam facile praeteruolare sinunt, ut nec audiuisse videantur, quam , si iterum fusius, & in partes diductam, explicatam a dierint , animo penitus, memoriae, ac assectui insidentem experientur .

Deseruis amplificatio, tum ad serendam lucem rebus, seu a mentis probantibus, quod maxime praestat transferendo hypothesim ad thesim, per quandam digrellionem in locum communem. Tum ad mouendos assectus quod facit per ro diuisionem, parationem, O opposivionem. Γxaggeratur etiam oratio incremento, ut: Facinus es vinciri Ciam Romanum ,s elus verbe--ri prope parricidium necari, quid dicam in ceriem toliere ' verbo fatis digno, tam nefaria res appellari nullo modo potest. Vel, m Gr auius non fuit, excepto Cato: nam summe bonus is videtur,quo non est alius melior; sed huic summe bono, praesertur alius. Crescit etiam comparatione, ut, Scipio priuatus, Gracinum mediocris ter labefactantcm Reip. statum interfecit, . Catilinam orbem terrarum eaede, atque incendis usistare chpientem, nos Consules perferemus: ubi pilua-

189쪽

i oratoriarum Institutionum

priuatus consulibus comparatur, Gracchus Catilinae, medi, cris labefaetatio, caedi de incendiis, status Reip. , orbi terrarum; Tertio Ratiocinatione, ut , Tu istis faucibus, icta gladiatoria totiusta oris firmit te , tantam vini in Hippia nuptiis exhauseras, ut tibi necesseesset, in Populi Romam conspectu, vomere post idis . Colligitur quanta fuerit vini ingurgitatio, ad quam digerendam non suis erillaterum, & corporis firmitas,nec populi respectus, nec dies exacta, Quarto Congerie, ut, Quid enim Tubero ille ruus, districtus in acie Pbarsalica gladius agebat Cuius latus mucro ille ρ rebat uisensus erat armorum tuomo, quae tua mens uti n mus ' ardor animi l quid cupiebas squid Optabas c. idem singulis dicitur conimatibus, sed interim, quasi diuersa dicerenturior tio crescit, di res amplificatur.

Sunt etiam ampliticandi modi, primo, per transitum ab hypothesi ad thesini vel a thesi ad hypothesim, ut quod prilis, generatim dictum fuerat, exemplis, siue veris, ac historicis, siue fictis, parabolicis, aut apologis, extendatur. Sectindo diducendo rem per definitionem, aut descriptionem, ostendendo quid uera sit illud, de quo dicimus. Tertio, usurpando partes pro toto, ut si velis docere quid sit Dux, seu Imperator, ct enarresq- nam virtutes in eo requirantur, quasi eas habere virtutes,sit esse Imperatorem . Vel, sicut Arnobius, ut ostenderet non est Christianos causam nrulorum,qui terrarum occupabant Orbem, partes percurrit orbis, ac docet, singulas eodem prorsus nunc se habere modo, ac ante Christi ortum . Quarto, adserendo cat

fas, siue effecta, vel accidentia, ut, si ostendere velis, nihil est sedius homicidio, hominis explicabis praestantialia. ab efficiente Deo , qui ipsum proprijs plasmauit manibus: ab anima iii Dionali, cui Dei insit imago a mirabili membrorum compagine, a fine, ad quem creatus est, ut Deo aeternum fruatur: ab effectis, qiue sunt disciplinae, Vrbes, classes &c. ab accidcntibus, ut ignea ingenii vi, memoriae frinitate, dominio in caetera, &c. Quinto, a simili, vel pari,ut si dicas: Vita humana est quasi ferrivia, quod si non exerceas, a contracta necatur rubigine: sic homines, exercitio quidem conteruntur; at absque exercitio, ine .

tia ipsa ac torpedo,detrimeti plus quam exercitatio ad fert. Vel, quemquam philosi,phia, nec eligit, omnibus lucet. Patricius Socrates non sitit, Cleanthes aquam traxit, & horti ro rigando manus locauit, Platonem non accepit nobilem phi

190쪽

losophia, sed secit: Quid est quur id seres his parem fieri te,

potie t omnes isti maiores tui sum, si istis gelieris dignum . Quod inulto melius dicitur Dinis nostrae fidei. ,exto ab is, potitis, ut ii pacis bonuim amplifices a calamitatibus. , quae bellum solent comitari. Fc generaliter,argumentaprobantia, si rem non strictim, mors talecticorum, sed ample, ac fuse traetentur,

amplam reddent orationem .. Circa consiliationem vero, curandum, ne quid relinquatur non impii matum. Tradit autem Aristoteles duos modos, quibus aduerinii refellamus argumenta, nempe eti negationem, cumra Buce mum: negatio erit, quum declaramus inlirmitatem is

facti argumenti, siue, quod , ad conclusionem inserendam, aia sumptum fuerit aliquod falsum, quod ut tale inficiabimus, siue

quod conclusio ex antecedentibus non inseratur, unde , etiam sidentur praemisiae, ostendemus non se liti propositum .. Contrae , syllogiimus autem erit, quum contrai ta nostri syllogismi coi clusione , aduersarij illatum gradu deiicimus, ac labefactamus. Ad quem confutandi modum pertinet rvi violantia , seu inuesesiis. Vt si quis dicat, occidisti. quia adfuisti: respondebis . Immo non occidi, alioquin in iugani me coniecissem .. Aut siquis dicat, non esse ducendam uxorem, quia matrimonio a sfixi tis,praecluditur grauioribus paenis, vagi concubitus licentia: solues, Immo propterea uxor loret ducenda , ut pudicitia str

uaretur

ordo autem argumentorum consutandorum,. a prudentiae

potius, quam ab arte dependet. Aliqui prius leuiora soluunt, ut ex his gradum sibi faciant in animum auditoris, cx fidem i ueniant in soluendis, grauioribus, Alii e contra, primo graui

vacoiiantur solliere , ut quum horum fidem minuerint, intellia

gant Iudices nullo negotio leuiora polle solui. Mihi obseruat

dum videtur, si quae fuerint argumenta, quae auditorum animos mouerint, re ad ea labefactanda ante omnia, toto incumbendum conatu,alumuin aninuis, contrariis occupatus opini

nibus , non recipiet, quae nos dicimux, nisi ea prius clare refellantur , quae ipsum in oppositam ducebant sententiam; Vnde nitendum prius, vi claris, & euidentibus sollitionibus , illae lobefactemus, nam tunc, exuti contraria opinione, facile auditoc accipiet quaecumque dixerimis contra illa argumenta,quet illuna. non mouebant. Immo expediet aliquando, multa simulaeui

SEARCH

MENU NAVIGATION