Aulus Gellius. Auli Gellii Noctes Atticae, qua fieri potuit recognitione, ad optima exemplaria nouissime bona fide redditae. Cun gemino indice, et Graecorum dictionum uersione

발행: 1565년

분량: 739페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

Vergilia

ab hac calfimnia Pontanus Di Ant Dio uindi

cat.

Uelirius portus.

A v LI GELLII Quos errores Iul. Ηiginus in vi.Vergilij animaduere. terit, in historia Romana erratos. Cap. XVI.

D Eprehendit Higinus Vergilium,correcturums, 3 eum fuisse existimat, quod in libro sexto scriptum est: Palinurus en apud inferos, petens ab

Aenea,ut suum corpus requirendum, Osepelien dum curet. Is haec dicit: Eripe me his inuicte malis: aut tu mihi terran Inlyce nanq; potes ortusq; require Velinos. . Quo, inquit, do aut Palinurus nouisse, aut nominare potuit portus Velinosloe Aeneas ex eo nomia ne locum inueniretium Velia oppidum, a quo pol tum,qui in eo loco es,Velinum dixit, Serv. Tullio regnante Romae, post annum amplius sexcentesimum, quam Aeneas in Italiam uenit, conditam in agro l cano, o eo nomine appellatum est. Nam qui ab Harpalo .inquit,regis ori praefecto,ex terra Phocide fugati sunt, alii Veliam, partim Massiam con- diderunt. Inscitifimὰ igitur petit, ut Aeneas portum Velinum requirat , cum id nomen eo tempore .

fuerit nusquam gentium. Neque simile,inquit,lilia uideri debet. quod ere in primo carmineo . Italiam fato profugus, Lavinia uenis

Uttora.

Aut quod aquὰ est in sexto libret Chalcidicas leuis tandem superastitit arce. Quoniam poeir ipsi quaedam κατα hist riae dicere ex sua persena concedi soler, qua facta ipse pinei scire potuit rsicut Vero ius siluit DLamio cppido, ct de colonia Chalcidiensi. Sed Palinui us

362쪽

si nurus Di potuit, inquit, scire ea quae post annos sexcentos facta sunt ξ nisi quis eum diuinasse apudi eros putat, perinde ut animae defunctorum soleti Sed si ita accipias, quanquam non ita dicitur , Aeneas tamen qui non diuinabat, quo pacto potuit e requirere portum Velinum' cui nomen tunc cuculi diximus nullum usi uam fuit. Item hoc quoque ut eodem libro reprehendit, ct correcturam fuisse Vergilium putat, nisi mors occupasset. Nam cum The sea inquit, inter eos nominasset, qui ad infiros adisesent ac redissent,dixissetque - D uid Thesea' magnum

Od memorem Alcidem genus ab Ioue

Postea tamen infert: i .h-- Sedet, aeternumq; sed bis . Infelix Theseus. Qui autem,inquit, fieri potest, ut aeternu apud inferos sedeat, quem supra cum iis nominat, qui descenderint illuc,atque inde rursum euaserint,prasertim cum ita sit fabula de Thesto, atqae sic Hercules eum euellerit ἡ petra, ct in lucem ad superos eduxerit item in his uersibus errasse Vergilium dixit: Eruet ille Argos, Agamemnoniasq; MFcena , . Ipsi Τ; Aeacidem genus armipotentis echi simius auos Troia,tepla o temerata Minervs. confudit, inqhit, personas diuersas, tempora. Nam neque eodem tempore,neque per eosdem homines, cum Achaeis, ct cum P yrrho bellatum est.nrrhus enim, quem scit Aeaciden , de Epiro in Ita liam

363쪽

liam transi esses,cum Minanis depugnauis, adire sus Manium Curium, in eo bello ducem. uum autem bellum,id est, Achaicum multispos annis a L. Mummio imperatore geItum est Potest m. quit,i,tur medius eximi uersus, qui de Pyrrho importunὸ immissus est quem Virgilius proculdubio exempturus inquit*mr. .

am,ob causam,& quali modo Demoeritus philosophus luminibus oculorum sese priuauerit: & super ea re uersiis Laberit,pure admodum & uenustes G. Cap. MIL.Demoeri Emocritum philosophum is monumentisti excες- J ria Graecae scriptum ect, uirum praeter alior uenerandum,autoritateq; antiqua prauit , tum

nitas ocu om sua speme se priua st quia existima

vet cogitationes commentationesq; animi Di in contemplariis nature patri cibus vegetiores er eam

' ctiores fores eas uidendi issecebris, O oculoru impedimentis liberasset. Id dum eius, modumsti sit, ipsi mi caecitate fa Iolertia subtilissima Gyci ν- vit Laberius poeta in Mimo queminscripsit Reno-νem,uersibMs quidem satis mundὰ atq; graphicd faciis,desci ipsit: sed causam uoluntariae caecitatis si

'xH aliam: uertitque in eam rem pwam tum agebat non inconcinniter. Est enim persolia,quae hoc apud , Laberium dicit , diuitis auari O parci ,sumpim: plurimum οἰσυτιαν τε, ct t propinationem ad

sescentis filii deploratis. Versus Laberiani hi sunt: - Democritus Abderites phusicus Dilosophus,ri πο

364쪽

L i I B E R X. 289 constituit contra exortum D erionis, oculos. Est odere ut posiet splend regreo: ita radijs Solis aciem effodit luminis malis bene i e ne uideret ciuibus: sic ego Fulgenti splen re in pecuniam uola 4 Lucificare exitium stati meae, in re bona videam esse nequam filium.

Historia de Artemisiardeque eo certamine, luod apud Nausoli sepulchrum a scriptoribus inclytis decer

tatum est. Cap. xv III.

ARSemisia Mausolum uirum amase ferturJupra

omneis amorum fabulas,ustraque tifctionis humans fidem. Mausolus autem fuit, ut M Tullius ait, rex terra Cariae: ut qudam Graecarum historiartim scriptores dicunt,prouinciae Graecae Praefectus, quem σατραπιν Graeci uocant. Is Mausolus ubi fato perfunctus est in inter lamenta ct manus uxoris funere magni co sepultus est: Artemisia luctu, atque desiderio mariti flagrans, a cineremque eius msera odoribus,contusaque in pulueris faciem aquae isedlidit , ebibitque e multaque alia uiolenti amoris indicia fecise dicitur. Molita quoque est ingenti impetu operis, conseruandae mariti memoriae causa se pulchrum illudmemorati simum .d natumque numerari inter septem omnium terrarum spectacula. Id monu mentu m Artemisia cum Diis manibus sacris Mausoli dicaret,άγωνα id est,certamen, laudibus eius dicundis facite ponitque praemia pecunia,

aliarumque rerum bonarum ampli Da. Ad eas diu τ des

365쪽

des decertandas uenim dicuntur uiri nobiles ingenio, atque lingua praestabili Theopompus, Theod

dies,Naucrites. Sut etiam,qui Isocratem ipsiuiu cum ijs certauisse,memoria mandauerint. Sed eo certamine sicisse Theopompum iudicatum est. Is fuit Is cratis discipulus. Extat nunc quoque Theodiis tragoedia, quae inscribitur ΛIausolus: in qua eum magis, quam in prosa placuisse, Hlinus in exei piis refert.

Non purgari, neque leuari peccatum, cum praetendiatur peccatorum, quae alij quoque peccauerunt, similitudo: atque inibi uerba ex oratione, super ea Demosthenis. Cap. XIX.

Incessebat quempiam diu rus philosophus seueraatq; uehementi obiurgatione adolescentem,a rhetoribus facundiae studio ad disciplinas philosophis transgressum: quod factum quiddam esse ac eo diceret inhone id, θ improbe. At ille non ibat inficias fecisse: sed id solitum esse fieri, defendebat: turpit 4 confuse dinemque desidii, exemplorum usu, consuetudi-- ω'ne Me nis uenia deprecabatur. Atque ibi Taurus isto ipso

viam defensionis genere irritatior: Homo, inquit, stulte, nihili, si te a mesis exemplis autoritates, rationes philosophia non abducunt: ne illius quidem Demosthenis uestri sententia tibi in mentem uenit' quae, quia lepidis, ct uenustis uocum modis uincta est, quasi quadam cantilena rhetorica, facilius adhaerere memoriae tue potuit. Nam si me,inquit,no nfissis,quod quidem in priori puerιtia legeri uerba haec

366쪽

LIBER X. 2pr

rores Dos ad rationes bona inculpataeque indolis

ducebat. Quid sit Rogatio, qnid Lex i quid Plebiscitum , quid Priuilcgium,α quantum omnia ista diis alit. Cap. Fx

I aeri audio quid Lex sit, quid Plebiscitu,quid Mysiatio, quid Privilegium. Atreius Capito publici priuatque iuris peritismus,quid Lex esset, hisce uerbis definiuit. Lex, inquit, s generale lusefm populi,aut plebis, rogantem stratu. Ea d finitio si prose facta est,neque de imperio Cn.Pompeij, neque de reditu M. Ciceronis, neque de cadeT. Clodii quaestio, neque alia id genus populi plebis,e iussa, leges uocari possunt. Non sunt enim generalia iussa, neque de uniuersis ciuibus, sed de sngulis concepta: quocirca priuilegia potius uocari debent: quia ueteres priua dixerunt, quae nos siugula dicimus: quo uerbo Lucilius in primo surarum libro usus est: T 1 Abd

367쪽

29 2 AVLIGELLII , Abdomina thnnia uenientibus priua Dabo ,cepheseamqMe carnem. Flebem autem Capito in eadem desinitione storsi Populus. a Populo diuisito quoniam in populo omnis pars ci-Plebs. uitatis, omnesque eius orianes contineantur. Plebsurris ea dicitur,in quagentes ciuium patritiae non in Plebisti sunt. Plebiscitum Vitur est secundum eum Capit xη - nem9 lex, quam plebs, non populus accipit sied toritius huius reι iurisquesue cu populus, iue cum plebs rogatur , siue quod ad uniuersos per inet. caput 0- Rogatio. sum, oe origo, o quasi fons Rogatio eri. Ista enim

omnia uocabula,censentur,continenturque Ogationis principali genere nomine. 2Vam msi populus aut plebs rogetur, nullum plebis, aut populi iussum fieri po:est 5ed quanquam haec ita sunt in ueteribus

tamen striptis non magnam uocabularior ictorum disserentiam esse animiauertimus. 2Vam oe Pleb, scita, o Privilegia translato nomine, Lexes a perulauerunt: eademque omnia confuso indistincto, Mocabulo, Rogationes dixere. Salii stius quoq; pro- p rietatum in uerbis retinentissimus, consuetudini coc sit, o priuilegium quod de Cn. Pompeii reditu

ferebatur,tegem appellauit. Verba ex secunda eius historia haec sunt: uam Syllam Co s. de reditu eius linem ferentem,ex composito Tribuni plebis, C. He rennius probibuerat.' Quam ob causam M. Cicero his omnino uerbis, nissinie,& Nouissimus,uti obseruantissime uitarit

368쪽

7 10n paucis uerbis,quoru req/mis usus est nunc, fuit, M. Ciceronem noluisse uti, manifestum est: quod ea non probaret. uelut est. O Nouissimus, Nouissi. ὁ Nouissim riam cum O M. Cato, Sallustius, . aliis quoqae aetatis eiusdem,uerbo isto promisi di stati sint, multi etiam non indocti uiri in libris id suis scripserint,abstinuisse eo tamen, tanqua non Latino, uidetur. Quouiam qui docti ssimus eorum temporum fuerat Aelius,ilio ut novo, ct improbo ue i 'bo uti uitauerat: propterea id M. quoq; Varronis ex libro de lingua Latina ad Ciceronem v. demors Lirandum putaui: A quo etiam, inquit, extremum 2 ouissimum quoque dici coeptum sto: quod mea memoria: ut Aelius Gallus, ficsenes aliquot, nimiunouum uerbum quod Get,uitabant: Cuius origo,ut a uetere uetustius,acueterrimam,sic a nouo declinatu nouius, nouisimum,

Locus exeptus ex Platonis Iibro, qui inscribitur Gos gias, de falis philosephiae probris, quibus philosophos temere incessuit,qui emonumeata uerς philo sophiae ignorant. Cap. xx II.

PLato ueritatis homo amicis us,eius: omnibus exhibeto promptissimus,qhae omnino dici possint in d sedes istos ignavoss, qui obtentu philosophia

nominis,inutile otium, O linguae uitaeque tenebras sequuntur: ex persona quidem nongraui, neque idone uerd tamen,ingenueq; dixit. Nam etsi Callicles, frem dicere haec facit,uerae philosophiae ignarus,inhonem, indignaque in philosophos confert, peri

369쪽

Platonis

uerba.

29q AVLI GELLII de tamen accipienda sunt, quae dicuntur, α nos Imsm moneri intelligamus,ne ipsi quoque chlpationes huiuscemodi mereamur . neue inerti,inanique de dia cultum, studiim philosophiae mentiamur. Ver

ba ipsa super bac re Platonis,ex libro qui appella

tur Gorgias, scripsit: quoniam uertere ea consillium non fuit:cum ad proprietates eorti nequaquam posesu Latina oratio aspirare,ac multo minus etia mea:

SEARCH

MENU NAVIGATION