Bernardini Ferrarii Mediolanensis Theologi De ritu sacrarum ecclesiae veteris concionum cum praefatione Joannis Georgii Graevii

발행: 1731년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

sso DE RITU SACR. ECCL.

CAPUT XXX.

Misaeuia, s quae recens accidi Fem, inter con-rionandum vel a Concinatore memoriter, vel descripto a Lectore ad Auditores relata . Mui ope ac deprecationibus Sancti ali sus vel ex morbo convaluerant , vel impendens aliquod grave periculum, praesentemque calamitatem evaserant, ii Libellos Episcopo dabant in Ecclesia publice recitandos , qui ct morbiseriem, oe restitutionem salutis, ct imminentis urgent que mali declinationem comtinerent , non Elms Sancti nomen, qui se pro eis deprecatorem praebuerat. Hoste Libellos Episcopo datos Lector deinde, prox e ante Concionem , etes Db ejus finem publice recitabat. Post recitatos hujusmodi Libellos, ii ipfi, qui fuerant ad sanitatem reducti, proponebanttir interdum in Eccle-sa, palamque in oculis omnium collocaban-rur. 'ET quoniam omnia persequimur, quae Olim

inter concionandum aut denunciari, aut

152쪽

VET. CONCION. LIB. I. Istpromulgari solebant, dicendum est etiam, si

quod recens accidisset miraculum , id intra Conincionem vel a Concionatore memoriter, vel descripto a Lectore fuisse ad Auditores relatum . Ac ne quis causae meae inservire me credat, ido' neisque destitutum testimoniis haec proferre, ea

3 sigillatim afferam . De miraculis ergo a Concionatore memoriis ter inter concionandum populo recitatis, apud , beatissimum virum Augustinum in Sermone 3s., de Diversis ita scriptum videas: Ego quia mando memoria de Libellis miraculorum Martyris , qua in conspectu vestro leguntur , ante dies ιectus ess quidam Libellus, ubi cuidam aegrota, qua doloria bus accerr imis torquebatur, eum dixisset, Ferre non, possum, ait illi ipse Martyr, qui sanare venerat, i quid si Marulium duceres Et in Sermone 32. , cum coepisset Augustinus miraculum narrare de puero, qui lactens in gremio matris, Catechu- menus tantum, repente praeter spem mortuus 3 erat, ted mox ad vitam, beatissimo Martyrei Stephano deprecatore, revocatus: cumque coe 3 ptam nequaquam potuisset persequi narrationem ob recens aliud miraculum in ea ipsa, in qua, tum concionabatur, Ecclesia ad ejusdem Martyris memoriam patratum ; tam laeta enim gratulatione, tantisque clamoribus novum illud in raculum fuit ab Auditoribus exceptum, ut di-

cens Augustinus non modo interrumperetur, i verum etiam cogeretur tacere postera die inter I a con

153쪽

concionandum , intermissam repetens Augustinus , totam persecutus est narrationem. Ejus

verba sunt haec: Apud Uratim , ubi est vise pus Frater meus Euodius, quanta miracuιa ibi fiant , quarite, oe invenietis: praetermiss autem aliis , indico vobis unum, quod ibi factum est , ut videatis , quanta sit ibi praesentia Majestatis . Mulier quaedam subito aegrotum filium, cui Decurrere fe- ainando non potuit , in gremio suo Catechumenum amist, qua clamans et Mortuus es, inquit , βιius

meus Catechumenus . Hucusque Augustinus in hujus miraculi narrationei hic enim illum Auditores jucundo tumultu, ut mox dicebam, faustisque clamoribus ob novum miraculum inter. rumpentes, silere coegerunt . Continuatam ta. men ac integram ejusdem miraculi narrationem

iterans in Sermone 33. Debet a nobis hesternus Sermo eo pleri , qui majori interruptus est gaudio . cum autem opera divina per sanctum Martyrem; commemorare breviter vellem , omissis ceteris unum institueram dicere a quod eum dico , restituta illi puellasanitate, subito laetitia tumultus exortus es, o nos aliter compulit finire Sermonem . Ergo tala ibi miraculum scimus factum inter multa alia , qua commemorari utique cuncta non possunt . Mu-ιier quadam amisi in gremio agrotantem filium , catechumenum, Infantem lactentem ir qua cum vidisset amissum , irreparabiliter perditum, coepit eum

magis flere fideliter, quam mater. 'con enim filii sui desederabat vitam, nisi in futuro saeculo , oe hanco ' sibi

154쪽

, VET. CONCION. LIB. Lybἰ ablatam, periisse plangebat. Impleta assectui

dueIa tulit illum mortuum , O cucurrit ad memoriam

beatiMartyris Stephant,oe coepit ab illo exigere filium, in dicere. Sancte Martyr, vides nullum mihi remansis sit solatium: lion enini possum disero, filium praecesisse , quem nosti periisse; tu enim vides, quare plangam.

Redde filium meum , ut habeam eum ante conspectum coronatoris tui. Haec σ talia cum preearetur , lacrymis quodammodo non petentibus,sed, ut dixi, exι-

gentibus, revixit filius ejus . Haec fere Augustinus . Ut igitur certum est , miracula , si quae recens accidissent , fuisse interdum ab ipso Concionatore memoriter inter concionandum ad Α

ditores relata i sic & illud minime dubium, eadem non raro a Lectore , sive proxime ante Concionem, sive ad ejus finem, de scripto p blice recitata . Quod quomodo fieret, paululum consideremus, ut priscum morem , paucis quidem cognitum , nos omnibus studiosis magis explicatum communicemus. Qui igitur Sa dii alicujus ope ac deprecationibus vel ex mombo convaluerant, vel impendens aliquod grave periculum, praesentemque calamitatem declinarant, ii Libellos Episcopo dabant , in Ecclesia

publice recitandos, qui & morbi seriem, & restitutionem salutis, & imminentis urgentisque mali declinationem continerent, nec non etiam illius Sancti nomen, qui se pro eis deprecato rem praebuerat. Extant non pauca & ejusdem

155쪽

monia, hanc consuetudinem planissime confirmantia, sed unicum ego illud proferre statuo, quod in extremo trigesimo primo ipsius Augustini de Diversis Sermone non omnibus patetrusitatam nimirum priscis iis temporibus hujusce. modi Libellorum formulam; hae enim in me. dium vocata, velut adhibito lumine , res tota , fi quid ego video, illustrabitur. Libelli porro Inscriptio ea est: Exemplar Libelli datἰ a Paulo ciuerat is B. Martyris Stephani deprecationibus ad sanitatem reduesus 9 sancto Augustino Episcopo . Inscriptioni mox subjiciuntur verba , quae dicere solebat sanitati redditus , dum Lubellum Episcopo publice recitandum exhibebat sisut autem ista : Rogo , Domine beatissime Papa Augustiae, ut hunc Libellum meum, quem ex pracepto tuo obtuli, sanctae plebἰ jubeas reeitari . Libellus porro ipse ita concipiebatur; quem , etsi

multum verborum continet , tamen quia rem iomnem ordine explicat , & paene oculis subji- icit, ad utilitatem legentium , quam spe tamus innam, adscribere totum minime gravabimur. icum adhue in Patria Caesarea Cappadocia mora. iremur, frater noster natu major gravibus atque ιntolerandis communem matrem assecla In tantum injuriis, ut ei etiam manur non dubitaret inferre et quod nos omnes filii pariter congregati patienter imsimus , ut ne verbum quidem fratri nostro pro matre nostra, cur hoc faceret, dixerimus. Illa antem, feminei doloris Rimulis iacitata , injuriosum filium

156쪽

VET CONCIO M. LIB. I. Is s

. filium maledicendo punire constituli , Cumque adi sacri Baptismatis fontem post gallorum eantvς -- morato filio suo tram Dei imprecatura properaret si tune ei nescio quis In patrui nostri similitudἰηe , ur, intelligitur, Damon occurrit, O ab ea prior, quo, pergeret, reqη vit: cui illa ad male icendum filio, suo ob intolerabilem contumeliam se ire respondri. i Tane autem ille inimkus , quonIam In mulieriri eorde Insaniente locum facile invenire potuit , uti omnibus malediceret, persuasit. Illa autem vipe- reis inflammata consiliis, facrum fontem provoluta corripvit, σ Darsis crinibus, nudat*que uberibusi hoc a Deo potio um postulavit, in extorres patria sis O eircumeuntes alIenas terras, omne hominum ge-i nus nostro terreremus exemplo . Mox maternae, preces incax vindicta prosequitur t eumdemque conini tinuo fratrem nostrum , aetate culpaqua majorem ii tremor membrorum tantus invasit, quantstm in mer usque ante hoc triduum vestra sanct tas UidIt. Seris di vato autem ordἰne , quo nati eramur , ἴntra unume annum eadem nos poena omnes corripvIt . Videns , autem mater , maledIctiones fuar ad tantam emh caciam pervenisse, Impietatis sua conscien Iam ina opprobrium homἰnum detullus ferre non potuis, seda ιaqueo guttur ad Ingens, luctuosam vItam termiano funestiore eonelusit. Egres ergo nos omney sν opprobrium nostrum non ferentes , ct communem ε patriam relinquentes , passi 'πus per diversa disi, persi . Ex autem omnibus decem fratrIbus ,3 qui nascendi quoque ordἱne primum sequitur , ad

157쪽

rhνιψι Martyrιs Laurentiι memoriam , qua aput Ravennam nuper collocata est , secut audivimus , meruit sanitatem . Ego autem , qui nascendi or- dine sum sextus illorum , cum hae sorore mea, lme aetate subsequitur et ubicumque gentium , ubincumque terrarum, loca ebile sacra, in quibus ope-Faretur Deus miracula, compeνissem , magno desi- Iderata sanitatis amore carpebam iter . Sed ut de ceteris celeberrimis Sanctorum locis taceam , etiam Anconam Italia civitatem, ubi peν gloriosi ssimum Martyrem Stephanum multa miracula Dominus ope Fatur , eadem circuitione perveni . Sed ideo leurari nonpotui, quia huic loco divina praedestinatione , servabar . 2 ee 'alim eivitatem Africa praetermis , ubi beatus Martyr Stephanus praedicatur frequenter operari . Verumtamen ante hos tres menses, id es, Calendarum Iuniarum die , tam ego , quam soror mea, qua hic mecum es, eadem adhuc passone detenta , eSidenti sumus visione comm nisi . enim mihi quidam aspectu clarus , Oeandido erine memorabilis , quod tertium mensem desiderata esset mihi finitas assutura . Soro riautem mea in visione sanctitas tua in ea erile , in qua te prasentes videmus, apparuit et per quod nobis significatum est , ad istum locum nos venire debuisse . Nam ct ego beatitudinem tuam sapius postea videbam per aιias civitates In itinere , quo veniebamus , talem prorsus , qualem modo con piacio. Admoniti ergo evidenti auctoritate divina , ad hanc venimus civitatem ante dies Ierme quindecim a

158쪽

i Delm . Passonis mea vel loculι vestri testes sunt; . vel miserabilissoror mea , qua ad eruditioηem om- . nium communis mali praebet exemplum, ut , qui ias illa , qualis ego fuerim , vident , in me quantum l. peν Spiritum Sanctum suum Dominus sit operatus, agnoscant. Orabam ego quotidie cum magnis lacrymis in loco , ubi es memoria gloriosismi Martyris Stephaηῖ. Die autem Dominico Paschae , sicuts alii , qui praesentes erant , dum omnis cum magnoc fletu cancellos teneo, subito cecidi. Alienatus au

a rem a sensu , ubi fuerim, nescio: post paululum

,. assurrexi, oe illum tremorem in corpore meo nous inveni. Huic itaque tanto Dei beneficio non ingratus hune Libellum obtuli , in quo etiam quae de nori. stris calamitatibus ignorabatis, oe quod de mea in . columitate oe salute cognovi is, exhibui, ut σ pro mea sorore orare dignemini , oe pro me agere Deos gratias . , Talis ergo erat Augustino datus a Paulo Libellus et talis erat expressa hujusmodi Libellorum formula: in qua sane illud etiam debet anii madverti, dari solitos hosce Libellos publice reis, citandos, ut & qui salutem acceperant , gratost se ac memores beneficii aliquo modo ostendeini rent, & allicerentur praeterea ceteri homines ἡi atque excitarentur ad gratias Deo agendas . Neci me fugit tamen , aliam quoque adsignari ab linsom et Augustino ejus rei rationem , ut nimirum hujusmodi miraculorum memoria semper in omnium sermonibus ac mentibus haereret et ira enim inquit .

159쪽

inquit Augustinus citato xx ra. de Civitate Dei lib. cap. 8. Libellἰ dati sunt , qui reeitarentur in populis ι id namque fieri voluimus , cum videremus, antiquis similIa divinarum signa virtutum etIam nostris i emporibus frequentari, O ea non debere multorum notitia deperire . Quam eamdem ob ca iam puto illud etiam facere solitos Episcopos, ut illi ipsi, qui ad salutem redierant , post lectum eorum Libellum , proponerentur in Ecclesia, palamque in omnium conspectu colloca Tentur e qua de re non ita multo post dicam

uberius.

Huiusmodi porro Libellos , Episcopo, ut vidimus, datos, Lector deinde , vel proxime ante Concionem , vel sub ejus finem publice descripto ad populum recitabat . Cujus sane consuetudinis eumdem Augustinum non semel , neque uno in loco, testem invenimus . In libro xx II. de Civitate Dei cap. 8. ita scriptum est :SI mIraeula sanitatum, ut alia taceam , ea tantummodo velim scribere, qua per hunc Martyrem,

id est, gloriosismum Stephanum, facta sunt in C Ionia Calamensi, O in nostra , plurimi eo elenes sunt libri , nec tamen omnia eoillil poterunt , sed tantum de quibus Libelli dati sunt , qui reeliarentuν In populis. Nec multo post r Petroniam ela-didymam feminam, qηα ibi mirabditer ex magno atque diuturno, in quo Medicorum adiutoria cuncta defecerant , languore sanata est, hortati sumus , violente supradicti ioci Episcopo, ut IIbellum daret, qui

160쪽

i qui reeitaretur In populo, ct obrdienti me parula .r Et aliquanto infra: Sequenti itaque die , post Ser-h monem redditum, narrationis ejus Libellum In era- Rinum populo recitandum promis . Quod cum exl. Dominico Pascha dIe tertio fieret, in gradibus Exe-b dra, in qua de Iuperiore loquebar loco , feci stare, ambos fratres, cum eorum legeretur Libellus . In-:- tuebatur populus universus sexus utriusque , unum , flantem sine deformi motu, alteram membris omnI- l. contrementem . ipsum non viderant ,

a quid In eo divina misericordia factum esset , in ejus

sorore eernebant . Videbant enim , qιιM eo gra-

i. tutandum , quid pro illa esset orandum . Inter haec, Tecitato eorum Libello , de conspectu populi abire eosi praecepi . In Sermone autem de Sanctis idem i. aliis verbis ostendit; ea sunt : Habemus O Li- hellum de beneficiis Dei per sanctum Martyrem da- iris, pariter libentius audiamus . Et in Sermone de Diversis de eadem re longe manifestius tDe miraculis Dei per orationes beaιissimi Martyrisii Stepbani Libellos solemus audire . Sermone Io., o Mus quidem hosterno die, sicut meminit caritas ι vestra, Hiliis Libellus aspectus est, tamen , quia i nonnulla nobis indieavit, nosse debetis ad ma-b jorem admirasionem, Domini nostri gloriam de suorum Sanctorum memoriis, de quibus dictum est , Pretiosa in conspectu Domini mors Sanctor uinii ejus, Libellum dare decet, qui habet omnia,

i ex ejus ore cognovimus. Sed, se Dominus vo-ι ιuerit, hodie parabitur oe vobἰs die crastino recitabitur a

SEARCH

MENU NAVIGATION