Bernardini Ferrarii Mediolanensis Theologi De ritu sacrarum ecclesiae veteris concionum cum praefatione Joannis Georgii Graevii

발행: 1731년

분량: 452페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

die quadam esset ad altare casarius , animadvertit, quosdam tecto Evangelio ex Ecclesia egredi , lsancti viri Conesoner auscultare initis detrectarent: Golebant enim olim ut plurimum haberi Conciones inter Missarum solemnia , proxime post Evangelii recitationem , quemadmodum i co docebimus Mox igitur adυolat; appellat his

vonMur populum , Quid facitis siliis Quid ita foras l

abseditis mala persuasione subversi λ State pro anι- mabuy vestris ad accipienda verba adboartationis noμtra, eaque auscultate sollicitie non licebit id vobis in illo tremendo judicii dis r moneo , clamo , o testor. sitis , obsecro, vel surdi, vel profugi a lauditis oris mei buceliam , perinde ac si animas vestras suo mucrone Satan jugularis . Non ego taciturnitatis arguar. Hac de causa saepissime ostia,

ιectis Evangeliis , occludi jussit 3 donec propitio Deo ipse gratularentur , ea coercitiose se proferiise , qui solebant esse fugitivi . Haec Cyprianus . Extat

ipsius Caesarii Homilia, in qua populum veli menter hortatur , & obsecrat amantissime , ut ab Ecclesia non ante discedat, quam & Co cioni, & divinis Mysteriis fuerit finis imposums. Ruo vor , cinquir in Homilia 11. Fr trer earissimi, σ paterna pietate commoneo , ut quoties aut in die Dominico , aut aliis maioribus

festivitatibus, Misse fiunt, nullus de Ecclesia diascedat , donec divina insteria compleantur . Et qκamvis multi sint, de quo rum De σ devotione Iaudeamus , sunt tamen plures minus de salute sua

332쪽

VET CONCION. LIB. II. 31 r, sua anima eogitantes , qui, lectis diutiis Lectis. i nibus, cum esset I a nimirum Concis babenda γ, statim de Ecelesia foras exeunt . Unde rogo vos, i Fratres , ut humilitatis no stra suggestionem , non: solum parienter , sed etiam libenter accipiatis.

Scripto exceptae as Auditoribus sacrae olim Conciones. Et clam, oe palam adfuerunt, in Ecclesia hujusmodi Exceptores .

INter Auditores fuisse aliquando Exceptores, hoc est, qui in seribendo notis seu verborumi compendiis ad celeritatem utentes , sacras, dum i viva voce haberentur , Conciones exciperent ai jam de monit remus . Origenis certe Concionu, bus, quas sexagenarius habuit, intersuisse nonini nullos, qui, notas edocti, quaecumque dixisset, , celerrime exciperent, testatur Eusebius in lib. i 6. Historiae Ecclesiasticae cap. 36: Origeηes sexa, resimum atatis annum pratergressus, eum jam exi diuturna exercItatione maximum dicendi usum sibis comparasset, Conciones, quas habebat ad populum, a Notariis exe pi permisit, eum id antea perI numini quam coicessisset. Ab Eusebio eadem Niceph. lib. s. c. I9. Catecheticas etiam Cyrilli Hierosolyi mitant Conciones, dum publice pronuaciaren

333쪽

tur scripto ab auditoribus exeeptas, aperte declarat antiquissima adnotatio ad Catecheses ipsas Graece affixa, quam nos ita Latine converti- .mus: Plures quidem habita sunt a Cyrillo Cat

baptismum recens illuminatis : has autem , cum diacerentur, trecentesimo trigesimo secundo anno adventus Domini nostri Iesu Chrsi, Budio quidam excipienter perscripserunt, &c. Quem morem brevi verborum ambitu Gregorius quoque NaZian- ,Σenus is oratione 31. expressit in hunc modum: Valete Sermonum meum amatores: θ cursus inconcursiones ,r σ calami tam perspicui, quam occulti; atque hujus suggesti cancelli a multitudine com pre is hominum audiendi sudio se se mutuo protru dentium . Quid enim aliud declarant perspicui& occulti calami, quam Notarios ι qui sive clam, sive palam positi, quae diceret NagianZeuus, scripto velociter exciperent λ nos quidem ita de loci hujus sententia opinamur. In Chrysostomi itidem Concionibus, audienti turbae immistos quiadem, sed apte tamen collocatos, adfuisse celeresac exercitatos hujusi nodi Exceptores, litteris mandarunt ejus Vitae scriptores, Socrates, Nicephorus , Georgius Patriarcha Alexandrinus, Symeo Metaphrastes s quorum omnium verba ad rei confirmationem subjiciam. Socrates resert in Historia lib. 6. cap. qr Conciones vero , cΗm ab eo Ino in lucem edita, tum a Scribist e ιενi . exercitata manu, illo eas e suggestu reci-

334쪽

VET CONCION. LIB. II., tante, excepta, quales nam fuerint, quam illustres , t quamque ad persuadendum accomodata , non est, necesse in praesentia diserere , praefertim eum omnἰ-bus eoρῖa βι eas pro arbitratu evolvendi , &c. Nicephorus lib. r I. cap. 3 mersum his dia, cere attinet , quales egus fueriut orationes, quales, vel ipse scν tas edidit, vel eo dicente 'tarii erie, res plurimax excepere e Quam splendidae namquc, siret, atque ad persuadendum simul O demulce

, dum eo ositae, experiri ei ιicet, quι versare ear: ita e , utilitatemque earum percipere, vo i lxptatem divinam haurire ex eis velit, &c. M

taphrastis vero ea sunt verba in Chrysostomi. Vitar Dudio erat omnibus , ne abesset quisquam, auscultatione Concionum Chrysostomi , i otiam , ne i is quoque verba semel audita neglige

si rentur, omni studio ea veloces Scriptores excipiet baηt, O tamquam thesaurum reponebant. Geor i gius tamdem Patriareha Alexandrinus in eiusdemi Chrysostomi Vita di cujusmodi autem inquit

i fueνint ab ipso editi Sermones, quam multi a vel 1 cibus Seribis exeepti, quamque elegantes oe ad pemi suadendum appositi , quid nune attinet dicere λ Eti cap. 42r Inter ejus Audisores aderat multitudo dia, sertorum oe Notariorum arque Rudiosorum qui emi ciperent dicta ejus r σβupebant quomodo nulla bam, barie Orationem Inficeret, aut eadom iteraret, sed, ηι omnia eomposite loquebatur. De Attico, Epis- copo Constantinopolitano, prodidit Socrates, &; ex eo Cassiodorus ac Callistus Nicephorus, tale

335쪽

ia DE RITU SACR. ECCL

es nequaquam fuisse illius Conciones, ut eas Auditores vel mandarent memoriae, vel scripto exciperent; atque ita aliud paene agentes Scri tores isti morem nostrum praeclare expresserunt Socratis locus extat in septimo Ecclesiasticae Historiae libro cap. 1. in quo est: 'Primum cum

Presbyterii gradum obtiauiiset Atticus ), Conri

nes, quas summo studio confecerat, ad verbum ediscens , in Ecclesia recitavit. Postea crebro usu indiligentia majorem audaciam adeptus, ex tempore conesonarἰ coepit , rationemque docendi magis popularem secutus est. Verum Uur Conriones non ejus generis fuere, ut merito vel ab Auditoribus studiose

perdiscerentur, vel monumentis mandarentur litterarum ad posteritatem , Planius Cassidorus in Tripartita libro II. cap. 2: Primo quuem ait eum Presbyter esset, libros faciebat, λόγουt, id . est, sermones, quamquam liber & de oratione dicitur meditatos coram Ecclesia recitabat spinea vero etiam fiduciam cum labore fortitus, sub oculos doctrinam laudabilem proferebat, non tamen tales erant ejus Sermones, ut etiam ab Auditoribus serj- tura traderentur. Nicephorus vero in hoc quoque , ut saepe alias, Socratem imitatus et In O-νationibus Ecclesiasticis inquit lib. II. cap. 29. simplex fuit Atticus ), eoque tales edidit, ut neque ab Auditoribus transcriberentur, neque omnino domina liberaliore σ elegantia carerent . Latinorum item Patrum testimonio, quae dixi

de more excipiendarum ab Auditoribus Conci

num a

336쪽

i num, placet confirmare. Omnium autem prii mum produco Gaudentium Brixiensem , apud , quem in Tractatuum suorum Praefatione ad Benevolum non obscure ita scriptum legituri De 'illis veνo Tractatibus, quos, et Iotariis, ut comperi, i latenter adpositis, proculdubio interruptos O semἰ- , plenos otisa quorumdam studia colligere praesumpse- . runt , nihil ad me attinet. Mea jam non sunt, quat crassat praecipiti exe Ientium festinatione esse eoni feripta . Titulus etiam sexti decimi & decimi. septimi ejusdem Gaudentit Tractatus hoe idem . ostendit ι est enim in eis sic : in 16. quidem ti Ejusdem Tractatus, quem prima die Ordinationis '. ipsius quorumdam civium scolarii exeeperunt. Ini altero vero: Tractatus ejusdem exceptus die Dedicationis basilica sanctorum quadraginta Martyrum. i De Augustini Concionibus ab Auditoribus scri- , pto exceptis, apud Possidium in ejus Vita halei sunt: Libros vero ejusdem, sive Tractatus , mirabilii Dei gratia procedentes ae profluentes, lastructos omnἰs rationis copia atque auctoritate Sanctarum Scriptu- , varum, ipse quoque Haretici concurrentes cum ca-

, tholicis Ingenti ardore audiebant: σ quisquis, ut vo-i ιuis , O potuis , Norarios adhibens, etiam ea , qua dicebantur , excepta descripsit. Et aliquando post, in eodem opere: Episcopatu suscepto, multo inisi Rancus ae ferventias majore auctoritate, non adhuc in una tantum regione, sed ubicumque rogatus venisset , verbum salutis aterna, alacriter ac suaviter: pulluιante atque crescente Domini Ecclesia, praediacabar,

337쪽

eabat , paratus semper poscentibus reddere rationem de fide σ spe, qua eum Deo est; σ ejus dicta, arque excepta maxime Donatista in eadem Hipponense , vel vieina manentes civitate ad Dor Episso pos deferebant. Fit a Magno denique Gregorio litius moris non obscura mentio: ad Maximum enim Episcopum scribens, dum suas illi in Ezechielem Homilias dicat , ait in hunc modum rBomilias, qua in beatum Erecbistem Prophetam ut coram populo loquebar , exceρtae sunt, multis cu-τis irruentibus in abolitione reliqueram . Sed pinannos octo , petentibus fratribus , 23 otariorum seb ' dulas requirere studui, easque favente Domino tran currens, in quantum ab angustiis tribulationum Itacuit , emendavi, &c. In Prologo item ad librum quadraginta Homiliarum in Evangelia haec habentur: Inter sacra Missarum solemnia , ex bis , quae diebus certis in hae Ecelesia legi ex more solent , sancti Evangelii quadraginta lectiones exposui. Et quarumdam quidem dictata expositio assuenti plebita per 2Votarium recitata; quarumdam vero explanationem coram populo ipse locutus sum s atque ita ut loquebar , ita excepta est. Et infra non longo sane intervallo : Quod vero quadam anteposita sunt, qua in Evangelio post leguntur I quadam vero postpositae, qua ante per Evangeli am scripta sunt,

inveniuntur 9 nequaquam movere tuam Fraternitarem debet, quia, sicut a me diversis temporibus dictae sunt, ita quoque sunt ab Exceptoribus in C dicibus ora , dic. In Epistola tamdem ad Le

a nardum

338쪽

VET. CONCION. LIB. II. si a nardum Episcopum , quam suae in Job Exposibi tioni praemittit, scribit hoc pactor uuamvis eois, rum , quibus exponere compellebar, longe me vita, transcenderet , injuriosum tamen esse non credidi,si a fluenta usibus homiηum plumbi fidula minseraret . a Ulliae mox eIIdem coram positis Fratribus priora libri, sub oeulis dixi O quia tempus paulo vacantius rea peri, posteriora tractando dictavi . Cumque mihἰ, spatia larguora suppeterent, augens , subtrabens, Ita ut intenta sunt nonnulla de-νeIinquens , ea, qua me loquente excepta sub oeulis fuerant, per libros emendando composui, est postremo dictarem, quo stylo prima dixeram, sollicite attendI. Ista quidem sunt tam Graecorum , quam La -

, tinorum Patrum testimonia, ex quibus , scripto iii exceptas ab Auditoribus sacras olim Conciones, i manifeste tamquam oculis cernimus . Tum il-ι lud etiam perspici licet, non clam modo , Verum etiam palam, adfuisse in Concionibus hu- , jusmodi Notarios sive Exceptores : nam & Οci, cultos ac perspicuos calamos dixit Gregorius .a Narian genus in oratione 32. & Notarios la- a tenter adpositos memorat Gaudentius Brixiensis is in Praefatione ad Benevolum . Eusebius item ac Nicephorus, cum narrent , ante sexagesimum, annum semper vetuisse Origenem , suas a N l. tariis scripto excipi Conciones, indicant etiam , b palam ante oculos omnium positos fuisse in Ecias clesia hosce Origenis Excaptores et qui enim

l - potuisset

339쪽

potuisset iis , ne exciperent, interdicere Orige nes, nisi iidem fuissent & sibi aliis noti atque manifesti.

uibus potissimum nominibus solerent olim Am

ditores a Concionatore appellari. Fratres sese ac Sanctos invicem vocavisse prisios Fideles Caditus etiam Christianorum Fraternitas dicta. Horum nominum caussa aecata. Manavit ex biste fontibus, ut A d, tores inter concionandum oe Sanctitas umstra, oe, Charitas vestra ct saneta Frate nitas, ct Fratres carissimi, ct Dilectio vestra, ct Dilectissimi dicerentur.

Hoc manifestius, meo quidem animo, intel-l igetur, si cognitum erit prius, Omnes Olim, iacies & Fratrum & Saηctorum nomine fuisse appellatos. Fratrum igitur appellatione Christus ipse, de Fidelibus loquens,usus est& Matthaei cap. XXI II.& Lucae xx I r.& Joannis xx. Usi sunt & Apostoli,& antiquiores Patres s Paulus in Epistolis passim, Lucas in Λctibus non semel , Justinus Martyr in Ap

340쪽

in .

. Apologia a. & in Dialogo cum Tryphone Iudaeo , Athenagoras in Legatione pro Citristianis , Clemens Alexandrinus Stromat. lib. 2. &s, Tertullianus in Apologetico cap. 39. lib. ad Martyris cap. 2. & de Virginibus velandis cap. Is, Minutius Felix in Octavio, Ecclesia Viennensi ac Lugdunensis apud Eusebium in lib. s. Historiae Ecclesiasticae cap. 18. & 19. & in lib. 6 ., cap. 3 , optatus Mileuitanus , Augustinus, La-a ctantius, & alii non uno in loco. Sed & ipsa. Ecclesia ac Christianorum coetus olim dicebat, tur Fraternitar, ut ex eodem Tertulliano, & ex Cypriano, Ambrosio, ac Hieronymo didi- . cimus. Quid autem causae sit, quamobrem se-' se Fratres invicem appellarent Christiani, Ter-ν tullianus in Apologetici cap.39. ostendit his vere bis: Sedoe quod Fratres nos vocamuF, Nos alias, , opinor , i amant, quam quod apud ipsos omnσsanguis nomen de affectat ne simulatum est. Fratrer autem etiam vestri sumus, jure naturae matrix unius , etsi vor parum homines, quia malia Fratro . At quanto dignius Fratres O dicuntur in habentur , qui unum Patrem Deum agnove runt, qui unum Spiritum biberunt sanctitatis, qui de uno utero ignorantia ejusdem ad unam ιucemi expaverint veritatis. Sed eo fortasse minus legitA mi exHiimamur, quia nutιa de nostra Frateνnitalc

tragoedia exclamat, veι quia ex substantia famia '' liari fratres fumur, quae penes vor fere dirimi Fraternitatem . Minutius vero Felix hoc pρcto

i Sic

SEARCH

MENU NAVIGATION