장음표시 사용
431쪽
Plectere voluerit , dicens cum Propheta : Ego in sa- ρε lla paratus Stim. 'Neg. coris. I. quia stultum est lucidere vello In manus Dei viventis , cum ejus misericordia occasionem osseit placandae iustitiae. a.' quia videtur Dei iustitiam parvi Pendere , qui cum possit satisfacere , Contemnit. 3. ' quia cum Christus ita Sacramentum Poenitentiae instituerit , ut pars ejus esset satisfactio Poenitentis , non potest ille fructu in ex Sacramento referre, nisi Uclit ea sacere, quae Christus instituit , DCC POtcst quod coram Sacerdote , hoc est lcoram hristo , ante absolutionem promisit, sine gravi piaculo contemnere , aut Omittere.
Ergo non potest poenitens satisfactionem impositam in aliud etiam melius mutare.
dyali actis olim rente absolutionem , quibusdam e ceptis causis , Peragebatur , idque parissimis m-tionibus lati landa tamen est hodierna ecclesiae consuetudo satis etionem Aersoloendi post absolucionem , ex Prudenti Oeconomia. Prob. Iα.Pars, quam Theologi sere omnes post Ba Iarminum Lib. IV. Cay. 5. Estiurn in IV. Dist. Ams, i 5. Maldonatum. Albaspinaeum, litori liumς Nat. lexandrum, Vitassium tuentur. I.' Apostolus Corinthium incestuosum non prius absolvendum dixit , quam davissima functum poenitentia. a.' I rtullianus Catholi-aeos arguens, quod a gravioribus peccatis absolverent. sa-tetur, eos nonnisi expleta satisfactione absolvisse. Pontifex, inquit, Maximus, Episcορus Ερδscoporiam dicit: Ego moechia ,et fornitationis debita poenitentia func is dimitto Lib. de Pudicitia Cay. I. 3'. Θρrianus quam
graviter insectatus suerit Sacerdotes ante satisfactionem ntaolgentes , notissimum est. V. Lib. de Laptis. 4. Am-- MO-
432쪽
- De Sacinmentis- 433heosius Lo. II. de Poenit. Cap. 9. Nonnulli, inquit, ideo Poscunt poenitentiam, ut statim sibi redda
commundonem pelint. Hi non tam se sotri ρiunt, quam Sacerdotem ligore. Mittimus innumera alia ejus disciplinae testimonia , quae apud auctores Paulo auto laudatos invenies. Prob. 2α. Pars. ; nempe quod quibusdam in causis ordo ille non servabatur. I. ' enitri imminente Persecutionis procella , absolutio poeulinutibus dabatur , etiam Nondum expleta satisfactione , ut testatur Cyprianus see. L. ad Cornel. a.' Urgente mortis periculo, ut idem Cypriantis, et varii Couciliorum Canones statuerunt. 3. ' cum absolvebantur haeretici, aut sinismatici, qui alios secum ad Ecclesiam reducebant. Prob. 3. pars. 1.' Ipsa totius Ecclesiae praxis , et Sanctorum Patrum eius servatidae studium satis ostendunt , gravissimis de causis eos ita cum poenitentibus egisse. Talibus enim mu ostolos Sancta Ecclesiastiantatoribus, rigMoribus , aediscatoribus, Pastor tus , nutritoribus. recit, ut loquitur Augustinus Lib. II. conit. Iul. Cv. 1 o. Et Pacianus apposite ad rem Nostram : An Dolumus docere domores Z Dist. I. 2. In Promtu sunt rationes, quibus vetus Ecclesia mo-
cbatur ; scilicet primo , ut poenitentes probaret; Nam fame sibi de se mens ipsa mentitur, Itque ut aliud in imis intentio supρrimat , aliud tractantis animo superscies cogitationis ostendat ; ut inquit Gregorius51. Pastoria. Part. I. Cay. 9. Deinde cum gratia Dei
Noti soleat passi in peccatores uno ictu convertere, Sautius duxerunt Patres absolutionem differre , ut dilata Vulneris obductio maturiorem praestaret suo tempore inedicinam : Sic Medicus medendi tempus eae 'ecme, Mi digestis aegritudinibus medicinae subsidia defer-tur , ne acerba adhuc, et immatura aegritudo curanonis remediis reluctetur , et bene iam sentire nompossit, ut loquitur Ambrosius Enarrat. in Ps. XXXVIT Vide Duguetum Disser. XXXVIII. Prob. 4 pars, Eadem est hodie, quae oliin suit Ecclesia Christi , eodemque regitur Spiritu Sancto. Ergo alisurdum cst assii mare , illam a praeceptis Eva gelicis hodie in laxituem declinatae : ao Proinde Suo
433쪽
Theol. Inst. Ub. VIII. Pars V. cap. IV.
scenda est cum grati ansmi sensu amantissimae 'matris misericordia , quae se ad imbecillitatem filiorum sis rum demillens , canomum rigorem temperavit. Ditici
iure Silius IV. anno MCCCCLXXVIII. eam damnavit Petri Oxomensis propositionem ; Non sunt nΑ-solpendi poenitentes , nisi peracta prius Poeni pratia eis imposita. Et Aleae inder P III. antio MDCXC. has 16. et i 3. Ordinem praemittendi satisfiactionemnbsolutioni induxit nun Politica, aut institutio Ecclesiae , sed ipsa Christi tex, et Emesormiis , naturaret idipsum quodammodo dictante. I. Crangu ludo moderna quoad . dministrationem Sacramenti Poenitentiae , etiamsi eam plurimorum hominum sustenter araiactoritas , et multi temporis diuturnitas confirmet, nihilominus ab Ecclesia non hiahetur Pro risu, sed abα-su. Semper inmeta idem est Fcclesiae Spiritiis, ut si Sacri flos de vera , ac si Deera conVersione peccatoris
prudenter dubitet, absolutionem differat , donee ille
per pia opera faciat eum de sua contritione certiorem. idemque agendum , ubi res est de restitutione famam aut honorum , piliisque in causis , quas supra recem
Dices coni. I m. pari. Absolutio illa , quae post peractam poenitentiam sebat ab Episcopo, et Clero
universo, ceremonialis erat. Praecesserat ergo ante
satisfactionem absolutio Sacramentalis. Ita arguit Ba-gotius Dissert. II. de Poetui, Cay. I. Seg. H. Nex. ant. Patres enim docent, per absolutionem
illam solvi poenitentes, dimitti culpam. ut palet ex iocis Cryriani , et Ambrosii supra laudatis , Hiisque
Innum vis. Clerus ergo liniversus conVAiebat, et cum Episcopo manus imponebat poetiit; ntibus , ut absolutio sollemnior esset a sed solus Episcopus absoluchat, sicut si etiam in Sacramento Grdinatior is , in quo etiam presbyteri cum Episeopo manus imPOnunt. Dices. coni. 4m. Part. Patres uno ore affirmant , ordinem illum pra 'mittendi satisfactionem absoliationi
esse ex praecepto Christi , ex Dei Iege , ex Evangelii vigore , ut constat ex locis CFpriani , Terstilliani, Leonis M. supra laudatis. Ergo praxis recentior ab asus est. Diuitiam by Corale
434쪽
De Sacramentis. Diff. ant. Assirmant Patres , ex praecepto Chriatii praemittendam absolutioni satisfactionem quoad vir.
utem , hoc est quoad veram coodis contritionem , ct firmum satisfaciendi propositum , sine quo vera contristio nota est, conC. Sumptam quoad modum illum, et tempus ab Ecclesia in Conciliis institutum , neg. alio quin Patres numquam eum ordinem immutassent , sic ut revera immutabant imminente persecutione peri- Culo mortis , aliisque in caussis. Cum ergo docent Patres , eos qui absolutionem ante satisfactionem flagitarent , Dei praeceptum contemnere illos redarguunt, qui obsolutionem vellent sine ulla omnino satisfactione. Cum enim tunc ex Ecclesiae disciplina poenitentia ante a Solutionem perageretur, idem erat absolutionem post
larc ante satisfactionem, ac numquam velle satisfacere,
Q. I. Quantum Poenitens post absol tisuem yossit satisfactionem d erre. N. Si Sacerdos tempus satisfactionis implendae desi- . Niverit, eo tempore perdolui debet. Si usu definive rit, debet persolvi quam primum commode poterit. Quanta tamen dilatio gravis culpa ceuseri debeat, Pro ratione satisfactionis , et satisfacientis , varie judicaridcbet. Qui enim facilem , brevemque satisfactionem
ad octo dies dissert, parum a contemtu videtur abesse : qui ad quindecim , plane contemnere , , ac Pro inde graviter peccare videtur. . Q. II. Quo ordiue, ac modo olim poenitentia ante
Ist. Primis quidem duobus Ecclesiae saecviis usque ad Moriani haeresim nulla erat a amonibus constituta Certa poenitentiae ratio , ae forma , sed arbitrio Episcoporum relinquebatur. Post Moncaui haeresi m usque ad schisma Nooatiani coepit quidem esse poenitentia Severior , RC diuturnior ; non tamen certis legibus desinita. Sed post Moatiamum institutae sunt variae Poenitentium classes, seu statio es , quarum primus meis
minit Gregorius Thaumaturos , deinde Synodus Ancyrana , Basilius , aliique: definitumque est tempus , quo in singulis Classibus poenitentes pro vario pecca torum genere versari deberent : quod eo consilio fa-
435쪽
Cririn est, Di Μontanistis, et Novatianis, Ecclesiane nimiae laxitatis accusa uti hus , os obStrueretur. Classes autem poenitentium quatuor erant , Flentes Aradientes, Substrasi . et Consistentes. Flentes ante
seres Ecclesiae . in externa scilicet Templi porticu sc-tibus , et lacrumis so reos prosilchantur , et genu fle. et 'hant iis , qui templum intrabant , orantes ut apud Deum . et Ecclesiam pol ipsis intercederent. Atidientes in Porticu ititeriore , templi sciribus adjacetate , et a reliqua templi parte per cancellos disti iacta , admittebantur ad audiendas Episcopi conciones cum catechumenis intimae classis, et ipsis ethnicis, quasi obliti legem Dei , de integro erudiendi esserat. Substrali , seu Prostrati in parte templi paulo ii
teriore, nempe a Cancellis audientium usque ad Ambonem aderant concioni,ns, et principio missae usque ad osserιorium , quo incipiente , expcllebantur ab E clesia. Eis in ea templi parte prostratis manus ab Episcopo imponebantur in singulis Unaxibus, quae manus impositio oratio crat , qua Super eos gratia Cae-Iestis invocabatur. Ceterum pro tempore in ea statione
durabant, jejuniis , aliisque asperis poenitentiae Iahoribus exercebantur.
Demum Consistentes, ita appellati, quia non expellebantur ad mersorium , sed per totam sacrificii actionem in templo consistebant, ab Ambone usque ad locum, ubi conveniebant fideles, quibus Eucharis iam accipere licebat. I a Classis complectebatur non modo eos poenitentes , qui jam rcliquas Classes decucurrissent, sed etiam eos qui leviora admisissemi crimitia , et mulieres , quae graviori crimine pollutae suspici nem potuissent ingerere . si ab insima classe Poenilei tiae stadium ingressae forent. Potcrat autem Episo Pus poetiitentes pro eortina fervore cilius ab infima classe ad superiorem imus a re , ut eo lat ex Basilio EPist. Canon. . can. I. Detuum , luctuoso lioc peracto Curriculo, absoIvebamur Sed perpetuo irrwtilares manebant , ut nullus ex ipsis in Clorum cooptari posset. Quod si iterum lapsi cssent , non admill charitur amplius in poenitentium Dumerum , sed a Deo expcctare Peccatorum re 15iOucm Poterant. Quod non desperatio De Duiligod by Coral
436쪽
ω πρniae sed rigore saetum est disciplinae. Hunc
os in Natalem Alexandrum , aliosque.
ω Clerici quidem minores cam Poenitentiam subibant . ut constat ex Felice II l. P a Eρ. II
Clopistis varia fuit Eeclesiae disciplina.
d sciplinam , vel saltem in jor Iericos poeiu enli Roquidem publicae fuisse obnoxios, Sed a sollemni Sil
ent deponerentur quidem: at cauonicae postmcntiae non subiecti s msi sorte eam sponte petererit ) saris actionem vel in Monasteriis, vel alibi porati in Persol-
Q. IV Quamdiu durauit illa sollemnis poeultentpus ' ἡ Λ Εeelesia quidem orientali post quartum . e
calam , sublato per Nectarium Presbytero Poenitentiario , qu-Vis permanserit poenitentia Publica , ramrior tamen esse coepit, nec in classes inas, ', tiones distincta , quas modo descripsimus. Num DC
cationes Couciliorum, quae ab illa, deinceps aetate ba- ixa sunt in oriante, nec Liliri Plinile . ea am .
437쪽
num amplius meminerunt. In Ecclesia vero occide tali a Saeculo VII. inducta distinctione peccator in .ccultorum , et Publicornm a Theodoro Cantuarieris rAichiepiscopo in suo Libro Poenitentitili , quam distinctionem Theodorum e Graecia , uude erat OriUN-dNs, adVexerat , paulatim sol Iemtiis disciplinae rigoremolliri coepit. Deinde inventae commutationes P e Nilentiae Canonicae in eleemosynas , et Peregrinatio nem Hierosolymitanam , ut est humaria infirmitas , brevi sollemnem poenitentiam immutarunt. Ceterum
nullo EMeetae decreto abolita illa est
Si 'oenitens post absolutionem in 'eccatum gra-larsus esι , satisfactio eo in statu peracta meritram non habet. Et si qtiidem in actu peccati Permcια ι , omnino restetenda . si Mero in statu Peccati , siue hiabistiali reatu ; aliquando repetenda, Hiquata
do minime repetenda est. . Prob. I a. ara. , Quia , ut suo Ioco diximus , meritum de condigno non est sine gratia sanctificante. Unde inqMit S. Thomas Suppl. 3. P. Q. XIV. ari. R. Sine chiaritate vera facta non sunt suti actoria. Er- etc. - Prob. 2a. Para. Absurdum est, ut quis pro peec in satisfaciat per novum peccatum , sicut absurdum est, Mi quis per novum debilum vetus expungat. Ergo IR-tisfactio in actu peccati peracta omnino repetenda eSt. Prob. 3a. et g a. pars auctoritate S. Thomae Suρρ.
a. P. Q. XIV. ara, 3. ad 3. Dicendtim , inquit, quod
aliquae satisfactiones sunt, eae quibus manet aliqMis ectus in satisfaciente etiam postquam actus Sali Ctionis transiit , sicut ex jejuniis manet corρoris desilietalio , et eae eleemo nartim largitione substantiae diminiatio. Et sic de similibras. Et tales satis, Otisues in peccato factae non oportet, ut iterentur, 'Minquontum ad hoc, quod de his manet quando iterum homo justificabitur ) per poenitentiam Deo acce-Ptae sunt. Sotisfactiones autem , quiae nou relinquυαε
438쪽
aliquem escium in satisfaciente , postquam actus . trausiit, OPortet, ut iterentur, sicut Orationes, et alia hujusmodi. Ergo etc. Hinc in veteri disciplina satisfactio Praecedens absolutionem , quia in jejuniis, aliisque operibus Carnem vehementer excruciantibus PCragebatur , ideoque ejus csiectus etiam post justifi-Aationςm permanebat, non erat rePetenda.
. Corollaria. I. Quia nescit homo , utrum iu statu gratiae sanctuscautis satisfecerit ; nescit etiam utrum plene satisne
rit . unde illud Eccli. V. 5. De propitiato peccato
II. Cum sacerdos diuturniorem poenitentiam impone dain judicaverit , consultum est , ut Parium ejus mox Peragendam imponat , ut ea saltem in statu gratiae
Scholion. Non desunt Theologi , qui putant , satissentionein tu Statu peccati, etsi in actibus transeuntibus sit, sit , Non esse repetendam , modo sitie peccati assectu , se. studio placandi Deum peracta sit; eo quod , inquiunt, Verisimile non sit , Deum Iiullam omnino habere ratio-Dem eorum operum , quae peccator ipsius Dei grati R diutus, ad plia caudam divinam justitiam fecerit ; ao proinde licet ea in statu peccati muri tum non ha- . heaut, revivi 'ere tamen dicuot cum homo Iustificis ux. Quae o io probabilis quidem est; uos tarneustam , quae ςx auctoritate S. Thomae verisimilior Visa
439쪽
Expediuntur quaestianes nunnullae deforma Sacramem Poenitentiae.
Yplicatis reliqnis hujus Sacramenti partibus, nDnnut Ia expedienda restant de serma ; i. ' scilicet utrum 'preces illae, quae praecedunt, nempe misereatur tui et . Indulgentiam etc. aliquando praetermitti possint. 2. 'Nirum forma conditionalis possit aliquando adhiberi. 3. ' utrum absolutionem a peccatis Praeire Semper dem beat absolutio a censuris.
Preces , quae absolutionem Praecedunt, non P Sunt 'SSim sine piaculo praetermitti , nonnullis caussis ex Ptis. Prob. I a. pars. Peceat minister ritus sacramentorum ab Ecclesia institutos omittens , ut supra ostendiamus Parc. I. EccIesia autem Latina in Rituali Bom no eas preces adhiberi jubet. Ergo ele. Prob. Pa. Pars. I. ' Ex ipso Rituati, si urgeat mortis perieulum , satis est , omitibus aliis omissis , dicere: Igo te absolos ab omnibtis censuris, et Peccatis in nomine Patris e c. a.' In consessioni,ns brevioribus, et frequentioribus , ex eodem Bituali pris es illae , MAlereatur et Indulgentiam omitti possunt. Ergo eis. PB
440쪽
as licite proferri potest absolutio sub conditia
ne praesenti , pel praeterita tribus tantum in causis, nempe cum dubitatvir, utrum qui absoloendus eseodhuc pipat; cum in periculo mortis dubitatur de sinceritate contritionis ; denique cum minisIer alio mente abstractus dubitat , utrum formam protulerit. Prob. I a. pars. Fisi hoc Sacramentum in forma i dicit . institutum est; iudicium autem sententiam requirit absolutam , tamen cum forma conditiovalis si vere tet conditio . censeatur absoluta ; potest illa oliΦ'- do rite, ac licite adhiberi. Quod licet factum non sit prioribus Ecclesiae saeculis, quibus formae Sacramentorum conditi onales ignotae suerunt; lamen exemplo, Baptismi , qui aliquando sub conditione datur ,
etiam posse conditionalem absolutionem , Certiam estis Prob. 2a. Pars , nempe conditionem esse debere dere Praesenti, Vel praeterita. Non potest effectus sacramenti in futurum suspendi. SacrameDta enim agunt, ex OPers operato : at cum in futuro extabit conditio , nouextabit opus Sacramentale , materia scilicet . et sor-ma , quae jam transiit. Ergo. Prob. 3a. pars, nempe in tribus recensitis CauSSIS formam conditionilem usurpari posse. I. ' Cum Pr denter dubitatur, an homo adhuc vivat, melius est dubia adhibere remedia , quam nulla ', tunc enim Valet axioma: Sacram ema propter homines, . ergo tun satius est , ut homo ille absolvatur , quam sine abso tione dimittetitur. At per formam absolutam fieri posset
irritum sacra metitum , per 1ormam autem ConditioMalem incommodum illud vitatur , quia non eA iante con-ditione , minister non censetur absolvere. VoluisSe. Ergo potest tunc forma conditionalis licite adhiberi , amo Ct palide, si vera exit cotiditio. a.' Cum homo in periculo mortis est, licet adhibere materiam dubiam , nem Pe dubiam poenitentis contritionem. Ergo absolvi Po est , sed si absolveretur sine conditione , Sacramentum irritum , ac nulluin esse pisset. Satius orgo est, ut