장음표시 사용
411쪽
De Sacramentis. 411 De Praecepto Confessionis tum dioins,
tum Ecclesiastico. Ado. Iam diximus , consessionem esse a Christo in. Si itu tam , atque praeceptam iis , qui post baptismum in peccatum grave lapsi sunt. Quaeritur ergo I.' quis tempore obliget praeceptum illud , hoc est uirum Sta tim post admissusti Peccatum, an vero cum Poeni tenti placuerit. a.' Utrum praeter illud divinum pra ceptum, aliud etiam sit Ecclesiasticum consessionis PraecePtum ,1 et quo tempore sideles obliget.
Quanaseis dioinum confessionis praeceptum non obli e Per se Statim POat peccatum admissum , Peccant c men graoiter qui illam disierunt ad temyus , quia judicio piri prudentis diuturnum est ; per accidenapero obligat cum alia sacramenta adminiscranda , Dei suscipienda sunt. Prob. I a. Pars. Praeceptum consessionis affirmans est. Atqui praecepta affirmantia non statim obligant , sed Pro loco , et tempore opportuno. Ergo etc. Prob χa. pars. 1.' Nesas est objicere se pericuIo moriendi in peccato ἔ hoo cuim ipso jure naturae Pro
hibetur. Atqui per tempus judicio viri prudentis di
turnum multa homini impendent improvisa mortis p ricula. Ergo etc. a.' Nesas est , ut advertit Estius , amicitiam cum Deo diuturno tempore non reconCili re. Atqui licet per cinuritionem persectam ante Sauramentum reconcilietur , tamen neque ordinaria est, et
frequens haec via , neque ille ,-qui diu confessionem differt , videtur persectam illam habuisse contritionem Cum Volo saeram illi. Ergo qui diu ad judicium vira prudentis confessionem distulit, tenetur etiam , cum usitebi uir de boc dilationis peccato se reum agere. Prob.
412쪽
ιsi a Theol. Insta. Lib. VIII. Pan. V. Gρ. VIII.
Prob. 3a. Pars. Administratio sacramentorum , Ut sine peccato sat , statum gratiae sanctificantis in ministro Postulat, ut suo loco diximus; idem dieas de susceptione Νacramentorum. At qui in grave pecca tum lapsus est post baptismum. Ordinarie non justitiacatur , nisi in Sacramento Poetii tetitiae. Ergo et C. Dices. Agotiles supra de praec pio contritionis , diximus, illud si utim obligare, si Peccatiam menti DC- rrat , ut Dei ossonsio. Ergo idem de praecepto cO sessionis dicendum oSt. H. Aur. con . Aliud enim est habere peccati qua lecumque odium, propositumque in Dosterum Non P C- candi , aliud vero illud confiteri. Prius illud vid tur praeceptum modo negalis o vetante, ne quis de omn- sione Dei aut delectetur , aut non curet. Posterius Ve-νο est praeceptum .irmaticum , quod obligat pro loco , ei tempore opportu uo , potest autem quis dolere de peccato, et tamen coiislendi locum , tempus , aliasque circumstantias non habere DPpuriu'as.
Praeter dioinum confessionis praeceptum, Mi etiam Ecclesiasticum constendi semel in anno prοyrio Sacerdoti.
Prob. ex est ebri Canone Omnis utriusque sexus ;edito in Concilio Lateranensi I v. ann. MCCXV. est confirmato in Tridentino Sess. XIV. can. 5. et lae nis , inquit , utriusque sexus Idelis postquam ad Nnnos discretionis pervenerit. omnia sua solus Pe C taconflentur indeliter saltem semel in anno proρrio Sacerdoti et injunctam sibi poenitensium studeret proe viribus ad Plere . . . , alisqtilis eι pDens aB Eces Fia' ivgressu arceatur , et moriens Christiano care σε sepultura. Sed quia variae, eaeque non leves ortae sunt de hoc Catione controversiae , eas hio brevitem
413쪽
Πum tantumn odo peccatorum rei sint , an ii soli, qui mortalis peccati sunt conscii. in Duae sunt Theologorum sententiae. Altera a Trinmat , eos , qui peccatorum tantum Venialium rei sunt , Non teneri ea lege. Patres enim Lateranenses non novam sanxerunt legem , ut ait Tridentinum Sess. AD . Can. 5. sed quod sideles ex divino peaecepto sacere tenebantur, conStituerunt, ut Salleui semel in anno omnes servarent. Sed lege divina non tenentur sideles vovi alia peccata consitori , ut supra observavimus. Non ergo id praeceperunt Lateranenses Patres. E controrio alterη sciat ulla communior, et Verisimilior post S. Bo- Daventuram in Is . Dist. A PII. p. a. art. a. q. I. ei S. Tomum ibid. Q. 3. art. 3 tenet , omnes obligari , etsi sola vcnialia admiserint 3 alioquin , inquiunt , non posset Ecclesia spiritualibus poenis quemquam a Ihoc inacceptum servandum eou Vellere , cuin posset quisque excipere, se Donuissi vetitalium pcccatorum
Q. II. Salissi ne yrmecepto per confessionem sinerilegam Z . Minime. Ecclesia enim non Praecepit Confessionem , nisi qualem Christus instituit. Unde merito dam- Dala est ab Alexandro VII. et Clero Galligano ea propositio. Qui facit confessionem Doluntarie nullam , satisfacit maecepto Ecclesiae.
u. III. Quandonam obliget illud Ecclesiae prae
U. Non esse quidem in Canone tempus: selinitum , modo fiat consessio semel in antio. Usus tamen obtinuit , ut in Quadragesima , vel in Paschate fiat, propter aliud tum urgens Praeceptum annuae Communionis. Ceterum qui per annum non servavit Pra ptum , quam prirnum confiteri debet. Annuum euim spatium desinitum non est ad liniendam obligationem iideoque sicut debitor non solvens statuto tempore , de-het quam primum potest , solvere , ita qui huic debito consessionis suo tempore non satis cit. Q. IV. Quisnam censeatur proprius Sacerdos pH. Gravissimas hac de re ortas esse lites. Nonnulli
proprium Sacerdotem selum Parochum intellig bant
414쪽
excluso etiam Episcopo , et Summo Pontifice ; quae sententia , faue multis Dominibus absurda , damnata est primum ab Alexandro IV, anno Mi 55. tuter aliadopmata Guillelmi de S. Amore ; deinde a Ioanne XXII. in Ioanne de Polliaco Theologo Parisiensi , demum a Ciero Gallicano anno 1664. Alii proprium
Eacerdotem intelligunt quidem Paroelium, sicut revexa intelligitur tum 4n Canonibus Concilii Lateranen- eis, tum in Constitutionibus summorum Pontificum , et anonibus Conciliorum Provincialium , ut latissime ostendit Larenous; sed tamen docent, non excludi tib eo nomine Episcopum in sua Dioecesi, et sumanum Pontificem in tota Ecclesia , ideoque nec Sacerdotes sive Regulares , sive Saeculares delegatam ab ipsis habentes jurisdictionem , si scilicet Episcopus , alit Summus Pontifex Velint , ut consessio illis Sacerdotibus facta valeat pro annua consessione , proprio Sacerdoti facienda. Haec opinio verisimilior est ; Clemens enim X. Constitutione Superna statuit, eos , qui dictis Religiosis simpliciter apρrobalis Paschali rempore confessi fuerint, Constitutioni , quae incipit Omnis utriusque Seaeus , quoad Confessionem dumtaxae satisfecisse censendos. Quapropter in iis Dioecesibus , in quibus Episcopi non edicunt , ut annua Consessio Donnisi proprio Parocho fiat, omnibus Sacerdoti hiis delegatam jurisdictionem habentibus fideles confiteri Possunt, et Ecclesiae Praecepto satisfaccre.
Ado. I ertia poenitentiae pars integratis quidem , si
2poctetur quoad actum , seu essentialis . si spectetur uo ad Votum , et propositum, eit satisfactio, quae efinitur ; voluntaria poenae a Sacerdote impositae to- Ieratio ad reparandam injuriam Deo per poccatum iu Ialam , et Poenam temporalem expungendam. De ea autem quaeritur l. uirum ipsa per se fuerit semper etiam auis iussitutio in Sacramenti Poenitensiae n
415쪽
De Sacramretis. gis. ssaria. I. atrnm Sacerdos debeat eam imponere., et quidem numero , et graVitati peccatorum Congruentem. 3. Q utrum poenitens ci se subjicere debeat, es quando , et quomodo eam implere, Ἀ'- Ἀ
Utram Satisfactio fuerit Semper ψόα per So .
Ado. Lutherani , et Cainvinistae assrmant, satisfactio-Nem non solum Nou esse necessariam , eo quod dimis' Sa ct lpa , tota poeua remittatur : sed etiam injuriosam satisfactioni Christi. Non rejiciunt autem-poetiam aliquam poenitenti impositam non ad satisfactionem , sed ad novae vitae proposittam confirmandum ; vel ad Probationem poenitentis , et Feci csiae aedificationem. Quem errorem. duabus propositionibus consutabimus.
Dogma fidei est, dimisso per Sacramentum.POenitentiae Peccato,non sem 'er totam dimitti Poenam temρoralem, pel in hac , pel in adlera pila subeundam. Prob. I. ex eorum exemplis , quos Scriptura commemorat , dimissa culpa , ingentem Poenam tempora Iem subiisse. Sic Moyses et Aaron , eo quod parum in fide titubaverint ad aquas contradictionis , prohibiti sunt ab ingressu terrae promissae, quamquam non est dubitandum , quin ea culpa dimissa iis suerit Num. XX. II. Sic etiam Davidi persecte colatrito ait Nathan : Dominus quoque transtulit Peccatum tuum rumiclmen quoniam blasρhemare fecisti inimicos Domini propter perbum hoc , filius , qui natus est tibi morte morietur II. Reg. XII. I 3. Prob. II. eae PP. Gregorius M. Lib. IT Moria. Cay. II. Procul dubio , inquit , Dominus delictum Gine ultione non deserit , aut enim i se hoc homo in Ve Poenitens prinit, aut hoc Deus cum homine pindi- Cωκ
416쪽
gantur. Acee3it Patrum auctoritas. sie Augustinus
in Psal. XXXI . in ea verba: Beati quorum feeta sunt Reccata , inquit: Si Deus texit . noluit Moerteia re ; si noluie Moertere , nolait animadpertere, si pro- animadoercere , noruit frunire. Ergo nihil post rein missionem satissaeiendum remanet. U. Diu. ant. Pollicetur Deus poenitenti oblivionem Peccatorum quoad culpam , et poenam aetervam, quae est culpae comes individua , conc. ΡoIlicetur obli Wionem , pereatorum , ctiain quoad temporales poenas Bubeundas , nca . Contrarium enim ex ipsis Scripturis Eruitur. Neque vero ex temporalibus his poenis sequi- vir , Deum taonclomnino oblitum esse peccati; quia non illas infligit ex odio peccatoris , quem post Coversi neni paterne diligit , sed amore iustitiae , et boni communis ; imo etiam ipsius poeniteratis, tu cuius com modum poenae illae cedunt. Idem respondemus auctoritati Patrum. Inst. Praecipit Christus , ut ita Patrem oremus: Di mitte nobis debita nostra , sicut et nos dimictimus d. biforibus nostris. Atqui inimicis nostris liniquoscendum praecipit, ut uullam di inde poenam pro ii juriis
reposcamus. Ergo Parem remissiouem peccatorum at Deo expectamus. H. Dis . min. Ita ignoscendum luimieis, ut nullam reposeamus poenam, scd tamen restitutionem lio uoris, 'et honorum non prout mur reposcere , con . Secas S n g. Utide argumentum in advorsarios retorqueri potest.
Obite. II. Docent nouuulli patres, calamitates post
peccatorum remissionem a Deo immissas, non esse Precedentium peccatorum poenas , sed futurorum cautionem , aut occasioue in muri torum. Respondemus, i
quit Augustinus Lib. II. de pecc. merit. Cap. 34.
nuce remi sionem illa esse sui' licia ρeccatorum, Rostremissionem autem certamiua . ex mitationesque justo
rum. Et Clirysostomus uomil. de Poenis. et Confess. Propter hoc λμοuic nob/s Poenam , non de peccarissumens su 'licium , sed ad futura nos corrigens. C Iebre etiam est illud Ambrosii Lib. X. in Luc. Lα- comas Petri lego , satisfactio etem non lego. Ergo eis.
417쪽
U. Diu . ant. Docent, calamitates illas non esse Praecedentium peccatorum poenas tantum . sed etiam Iuturorum cautionem , et exercitationem Virtutis, conc. Non esse ullo modo poenas , neg. Contrarium enim
docet Angustinus in locis supra laudatis , et Chos stomus in hac ipsa Homilia. quae objiciturr Ait enim : Ne peccantes et inutiaes manentes nos etpceremur deleriores, non remisit nobis supHicium , sed pidiι hoc manifeste , quod Peccatis ipsis non minus damnosum sit non puniri. Proprer hoc imi/onis nobis Poenain etc. Ambrosius vero , ut ex contextu patet , inomen satisfactionis ibi usurpat pro excusatione peccati. Obie. III. Ρoeua sequitur culpam. Ergo deleta culpa, nulIus cst poenae locus. N. Neg. cons Deleta enim CuIpa , remanci etiam re stituendus ordo justitiae , quem Culpa turbaverat : re. manet providendum bono communi, imo et hono privato ipsius poetiitentis. Inst. Ergo possetDeus romissa culpa, peccatum aeterna Poena plectere rectus enim ordo per peccatum tur-hatus , nonuisi aeterna poena restituitur. ου. Aeg. seq. secundum ordinarium divinae justitiae, et potentiae modum. Postquam enim Deus peccatorem Per culpae remissionem filium adoptivum effecit, ideoque et heredem aegni caelestis ; repugnat sapicntiae suae ut illum in aeternum exheredem faciat , nisi novam ob culpam. Ergo Per peccati remissionem aeternamenn necessario in temporalem mutatur, atque ila Testituitur ordo , quantum restitui Potcst.
418쪽
Poena te oratis , quae luenda remanet, dimisso Peccato, potest, ac debet bonis Ορeribus redimi, quae Opera idcirco merito dicuntur fatifactoria.
Prob. I a. 'ars. i. ex Scripe. Daniel postquam Nabuchodonosori deliniitiaverat poenas ipsi ob super-hiam impendentes , subdit: Peccassa tua eleemosFnis redime, et iniquitates tuas misericordiis pauperum. Dan. LV. 4. Et Tob. m. o. Eleemosyna ab omni Peccato , et a morte liberat. Deliique pleni sunt Scriapturarum libri divinis promissionibus , quibus pollicetur Deus remissionem poenae iis , qui bonis operib eas avertere studuerint. Et quamvis ea loca proprie respiciant peccatores, qui Per bona opera possunt imis Petrare conversionis gratiam , tamen a sortiori justis
Prob. II. ex PP. I. Tertulliauus Lib. de Poeni. Cαρ. 6. Quam porro ineptum, ροemitentiam adimPlere, et oeniam d lictoriam sustinere ' hoc est yretium nom hibere, ad me:rcem manum mittere : hoc enim Pretio Dominus oeniam addicere institust, hac poeniten-riae comρensatione redimendam proyonit iinpunitatem. I Ambrosius Lib. de filia, et Iejun. Cay. 29. Redime ρecca iam tuum. Non oenulis est Dominus : sed ru ipse Menalis es , peccatis tuis penundatus es: re dime te ορermus tuis . redime te 'ecunia tua. Idipsum docent Cyprianus , Augustιnus, Chrysostomus , alii me , nec diffitetur Calv inus Lib. III. Inst. Caρ. 5. S. 38. stulte excipiens , eos aut in Parte lapsos esse , aut nimis aspere , et dure locutos. Prob. Σα. yars 1.' Scripturae non solum utile , sed cessariuin, et a Deo Praeceptum esse docent, ut Poenae Peccaturum bonis operibus redimantur. Matth. V. B. Facite fructum dignum μοenitentiae. Ioel 1I.ta. Conpertimini ad me in toto corde oestro im Ie
junio , et in fletu, et in Alanctu. a.' Idem docent uno β. Pures. Non suocit , inquit Ausus tuus Serm.
419쪽
CCCLI. mores in melius commutare, et a factis ma- is rem dere , nisi etiam de his , quae facta sunt. satisfiat Deo per 'oenitentiae dolorem, per humilitatis gemitum , per contriti cordis sacrificium , Dosperanti- θυε i emo nis. 3 ' Ecclesia per XVIII. sa Cula Dumquam poenitentes absolvit , nisi imposito poenalium opcrum onere , vel ante vel post absolutionem subcuu- do. Ergo et is , Prob. 3 a. pars. I. Redimere peccatorum poenas bonis operibus iidem est , ac Deo pro iis satisfacere., Atqui Scriptura et Patres supra laudati docent, Peccata eleemosynis , aliisque piis operibus redimi. a. Patres conceptis Verbis anirmant , pcr liaeC pia opcra Deo satisfieri. Sic I. ' Origenes Iram. VI in E d. .
Non usquequaque, inquit, desρeret peccator ) . . . poenitendo , flendo , satisfaciendo deleat quod admissum est. I. Cyprianus Lib. de Lapsis Domimus nostra satisfactione Placandus .... qui sic Deo salis fecerit , non solum Precatorum o niam merebitur ;sed coronam. 3. Ambrosius Ad Virgin. Dρs. Cay. 8 Grande scelus grandem habet necessariam satisfactionem. Merito ergo ait Tridentinum Sess. XIV. can. I 3.
Si quis dixeris, Pro peccatis quoad Poenetin temporalem minimρ Deo per christi merita satisferi poenis ab eo insictis , et patienter toleratis , pes αSacerdote injunctis , sed neque syonte susceρtis , Ne jejuniis, orationibus, eleemosynis, uel aliis etiam
Pietatis operibus . . . anathema Sil.
Objectiones diluuntur. objic. L. cum Dialaeo. Patres docent, idque olim
Servavit Ecclesia . ut pia , ac poenalia opera praemi terentur non solum Poenitentiae. verum etiam Baptismo : quod et Petrus acl. II. 46. inculcat, dicens γε Poenitentiam agite , et baptis tur unusquisque Prasrararet. Atqui manifestum est , opera illa an in Baptismum non fuisse veram satisfactionem , sed praeparationem qu 'n-
dum ad r eipiendam Baptismi gratiam , ct probandumsrmum animi propositum servandae legis Evangelicae. - Irgo
420쪽
i De Sacramentis. . 0 Ergo etiam poenitentia ante absolatiotiem peracta nou- nisi improprie satis tacito vocatur a Patribus , cum Potius probatio poenitentis , et satisfactio uora Deo, sed Ecclesiae exhibitu, ut ad summum humilis ora tio , qua Deus peccato ii pro Pisi 's. reddere tu . . Dιst. maj. Praemittenda erat ex Patribus , et ve-ieris Ccclesiae. praxi poenitentia tum Baptismo , tum absolutioni sacramental; diversam ob causam , con . Ob eandem causum, um. Quod cuim Poenitentia aute Baptismum cssct tantum pracparatio i ante absolutio-Ile ut vero satisfactio , cx eo patet, quod si cui . Ob mori is periculum ante consuetum tempus ministratum esset Baptisma , is si convaluisset, nou adigebatur ad subeunda iterum Poenalia opera λ. quae intex miseratui si quis in mortis periculo ante expletum poetii te tiae stirsum absolutus essct , is si periculum eVasisset, tu eundem poeitilentium gradum retrudebatur i tu quo erat; .ut constax ex Coucilio Nicaeno Can... 3- Carthμ-giniensi i V. Gn. 76. aliisque. Jkuique si . licet .Patrum verba ad sensum improprium detorquere , iam nulla suppetunt argumenta ad probandam Mhristi sati factionem , quae Sociui aut nota possint in sensum trahere i mprotini um.
Ast. l. ' Solus Christus , vere , et Proprie
tisfacere Potuit , ut suo loco diximus. Ergo et . . N. Dist. aul. SoIus Christus vere potuit satisfaceremi rilis suis , conC. Meritis alienis , ueg. Satis:actiones autem justianum cx mcrito Christi suam hauriunt. Virtutem , ut membra a capite , et palmites a Vite , a
qtie ita non habet homo, unde glorietur , sed Ostanis gloriatio vostra in Christo est , in quo WῶWim- , .. in quo moriemur, in quo satisfacimus , facientes fructus dlanos Domiteritiae , qui eae illo uim haberet . ab silm
iuriosae sint , quin potius illius magis virtutem. com-
Ian. a.' ChAstus plane pro Peccatis omnium Salis- fecit. I. Ioan . II. I. Ipse est pro 'itiatis pro peccatiFno tris , non pro noStris autem tantum , Sed pro istius