Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversanae .. Tomus 4. Continens Tractatum. De Sacramentis. 4

발행: 1822년

분량: 546페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

4 a Theol. Iust. LV. VIII. Pars. VII. Cay. I.

cantem Charisma mesius, et excellentius omnibus gratii gratis datis. Quod autem in hoc Apostoli loco gratia Sanctificans , et Sacramentalis intelligenda sit vel inde

liquet . quod gratiae gratis diatae pnssim tune fidelibris

tribuebantur, iit constat ex codem Apostolo I. Cor. XII. 'ac proinde non fuisset aliquid Timotheo singulare Privilegium quod Apostolus commendat. Dorvo gratia i Ia data dicitur non ad Prophetiam , ut iDepte eXpori an ad sarii , sed per Proyhetiam Praecedentem , ut ipse Apostolus explicat L. I ι m. I. I 8. sive per divinam re-VElationem , qua electus est Ii mollietis ad munus Epia scopa te, sicut ipse Paulus, et Barnabas per proph tiam electi fuerant ad munus Apostolicum Act. AIII a. Hieronymus Vcro , et c h FSOSismus asserentes , Timo theo datam suisse in ordinatione potestatem docetidinpraedicandi , exponendi scripturas , Don negant, daturi fuisse Sacramentum , ex quo potestas illa , et dona flu- xerunt. Denique sicut Christus Baptismum , qui apud Debraeos frequentissimus erat . ad dignitalem Sacra mem. 'ti elevavit , ita impositionem manuum , quam latemur olim fuisse ab Hebraeis usurpatam , evexit ad SACra- mcntuiti Confirmationis , et Ordinis. OHic. II. Ipsi Apostoli sine Sacramento facti sunt

sacerdotes novi Testamenti, ut docent catholici. Ergo/ et ipsi alios sine Sacramento ad sacra munia obeundat destinarunt. ' U. Neg. cons. Christus enim, ut diximus , ex potesta- Ite eaec Lentiae, quam in Sacramenta habuit, potuit si ne exteriori signo gratiam Sacra incuti tribuere i quod quid 'm apostolis,negatum est.

Objic. III. Petrus Apostolus L Pet. II. in fideles om-

VOCal regale sa erustriam, quod et confirmat Ioannes APoc. I. 6. dicens: Fecit nos regnum , et Sucerdotes Deo.

Unde Tertullianus Lib de Erhors. ad Castit. ait: Non- ne et Liaici Sacerdotes sumus p Ergo saera potestas totis delium congregat ni data est a Christo S quam tamen ,

ne Oriatur Confusio , 1ratis serunt in Unum per m Antium

impositionem. Hinc videmus , Mathiam Ast. I. 23. omulum supragio electum cum Sepho Barsaba , ut Iudae proditori huccederet , inter quos utpote dignitale

472쪽

De Sacramentis. ... 2

insa stetit. Mou Diaconos septem to ius plebis suffragia clegerunt Acl. VI. 5. Qui quidem mos eligendi S a Cros ministros conaria uni Cleri, et populi suffragio pluribus saeculis valuit ut Natalis Alex. Dissere. VIII. saec. I. Pr P. 2. aliique ostendunt viri cruditi. Ergo ordinati O DOn est Sacramentum, sed sollemnis heremonia , Per quam universa Ecelesiae uougregatio transfert in unum vel totum, vel ex parte sacrorum potestatem. N. Disn an '. Petrus, et Ioannes vocant fideIes om-

Des Sacerdoces latiori significatione , sicut etiain Iatio ri sensu dicuntur Reges, conc. Strictiori , et Propria huius nominis significatione , nex. Quoniam sa orificii nomen , ut supra observavimus , aliquando Intiris , et improprie accipitur, sicut cum dicimus sacrificium Iaudis , contriti cordis, Eouorum operum . fit hinc, ut quicumque linec sacrifieia impropria offerre Valent, imprοPrie sacerdotes appellentur. Viide explicaris Petrus, quo sensu fideles omnes dixerit Sacerdotes, subjungit ; .erre Deo sρiritales hostilis. Sig et improprie fideles dicuntur Begos quatenus terrenis a Metilius dominata ur. Quod autem populus aliquando sus gium tulit in electione ministrorum, non probat, ordinati Iacm non esse Sacrumentum ; flininguenda enim est electio ah ordination . In illa Clerus , et populus at quando jus habuit 'ex concessione Apostolorram , et I Piscoporum , ut suavius esset regimen : nec tamen id Sem Per servatum est, eum Apostoli , iuaudita plebe ,

Epis pos consecraverint. In ordinatione Vero Don modo ins nullum mn sua in habuit pletis; sed i nec ipsi Presbyteri , juxta illud colebre Hieronymi dictum Epist. LXXXV. ad Eoogr. Quid Dest , exceyta ordi ratio-- , Discopus , quod non facit μe Presbyter ' Sie videmus Act. VI. 6. fideles elegisse Diaconos : Apostolos vero illos orditans e per manuum impositionem.

inter ordinem , et 'lebem constituit Feclogiae auctoritas , si honor P ordinis consessum sanctificatus a Deo. Ergo ex sola Ecclesiae institutione repetenda est disserentia inter cherum , et popuIum non a Sacramento divinitus institulo. N. Ne . cons.

Tertulliamis enim ait, duabus ex causis Diuiliaco by oste

473쪽

4 4 Theol. Inst. Lib. VIII. Pars. VII. GP. II.

sis oriri disserentiam intur clericos , et plebeiu , nem2 ex auctoritate Ecclesiae, quae illos eligit , et ex timio-

Te sanctificato a Deo, nempe Sacram culo , qMO COra secrantur. Porro ex Cooptatione laicorum in clerum ,

quae sit auctoritate LecIesiae , pexpcram deducit Montanistarunt errorem , quo ipse laborabat , nciti pe quod si clerici latenti hiis catholicis bigo mi cssc non Possunt iergo nec laici , quia ex laicis cliguntur Clerici ii qua in re ineptu ut saepe alias argumentatur.

Ado. I. Lutherani, et Calvinistae multiplicem Brdinum numerum clamnant, et irrident, quam insolentiam Concilium Tridentinum damnavit Sess. XXIII. Cap. a. his verbis : Cum autem dioina res sit trem sancti sacerdotii ministerium, consentaneum fuit , qum dignius , et m*Ori cum Meneratione exerceri y see , tit in Ecclesiae ordinatis3ima di positione inrita essent ministeriorum ordinea , qui Sacerdotia ex .eio d seroirent: Et Can. a. Si quis dixerit, praetem .Saeersilium non esse in Ecclesia catholica alios O dines majores , et mmorra , per quos Meluti per gradus quosdam in Sacerdotium tendatur , anathema sit.

II. Aerius IV. saeculo Episcopatum ambiens, pasSus repulsam, docuit , Episeopos Presbyteris pares esse , ut testantur Augustinus Lib. de haeres. et 1 pii banius meres. LXXV. in eumdem errorem impegit Myiclestius, testst Thoma Waldensi Lib. u. -t. III. Cap. 6o et Calvinus Lib. IV. Instit. Caρ. 4. quem errorem magno m limine adstruere conati sunt Salmasius Praef. ad Lib. de Primalia Papae, et Dissert., de Episa. et Pres t. Blondellus Apolog. Pro seulen. mero omi de Eyisc.rt Pr xb. Dallae iis Lib. de Scri 't. Dιovs. et lanatia .. Budduus Exercit. de Orig. 'et Potest Enisc. . III. Sed disputatur inter catholicos I. quoι sint o dines; Concilium enim Tridentitium Sesa. XXIII. Ca ia2. duclaravit quidem, esse in Ecclesia septem ordines . Pres teratum , Diaconatum, Subdiaconaliam, Acob-

474쪽

. De Sacramentis , έ Sthatum , Exorcistatum , Leetoratum , et ostia latum , sed Don definivit non esse plures quam scptem. Ηin

Dota nulli Eρiscopatum volunt esse ordinem a Presby icratu distinctum , alii Degant. Item nonnulli censerit PrimRm tonsuram non esse ordincm . alii affrmant. E contrario Graeci praeter majores ordines solum agno βCuDt Lectoratum. a.' quaeritur . utrum singuli ordines SiUt saCramenta. 3. ' Cur tres primi ordines Pre 4bteratus Diaconatus , et Stibdiaconatus dicantur non

ium majeres , sed etiam sacri.

PROPOSITIO I.

Dogma fidei est . esse plures ordines in Ecclastis catholica. In Ecelesia autem Latina stini SePlemnemPe P s teratias , Diaconatus, Subdiacon a- , - , sotythalus , Exorcistatus, Lectora/

Prob. 2 a. pars. ex Scripturis . et Tradiέione. - Lx Scripturis quidem ; uam constat ex Actibus Apostolo rum , , suisse ab ineunte Ecclesiae aetate Presbyteros , et Diaconos : ex Traditione vero', nam in uniVersa EccleFia semper plures fuerunt ordines Dut mOX Osten-dUmus , nec id in Conciliis invenitur institutum. Unde ju ta Augostini regulam ex Apostolica auctoritate traditum , rectissime Creditur. PTOh. aa. pars. Vetustissimi Leclesiae Latinae Ρatres FePtem ordinum meminere , noti quidem recetis institutD-

xum , .ed jam a primis saecμlis. Sio I:' cornelius Papa in Epistola ad Fa/itim Antiochenum ap. Euseb. Lio. VI, His . Cap. 35. de Nouato loquens ait: Is ergo qui

EMGngelium sindicabat, nesciebat, in Ecclesia unum EPiscostum esse debere, ubi pidebat esse Presbteros Pa draginta sex , Diaconos septem , . bdiaconos sepset FAcolythos quadraginta duos , Eaeorcistas , et LectUre cum Ostiariis quinquaginta duos. a.' Concilium Cariba ginense. IVD eui eliam sintersuit Augusti-s eosdem Or dines recenset. 3. ' Tandem eosdem Dum erant Lugenyμε IV. et Trideutinum. Perpetua igitux Latinae Eccles ης Traditio septem. illoν -dines ser vavi i ei sex vat. I Minim

475쪽

4 6 Theol. Instit. Lib. VIII Pars. VII. Cap. n. immani Ecclesiae ; quia in Graeca varia fuit hae in re disciplina. Nam in Concilio quidem Laodicaeno Cara.

24. Pineter majores ordi ucs rύCcnsentur Lectores , Cantores , Exorcistae , et Ostiarii : apud Epiphnnium verot in Firhos Id. ) numerantur Lectores , Laorsistac , ingrua , on inter 'rotes , Laborantes , Osfiarii , et reli- qut disci linus causa ordines instituli. Memorantur etiam s pc Chorepiscopi , Periodeo ae , Diaconissae. Sed jam a mille , et amplius utinas ala haC recesSerrant disciplina , et quatuor tantum habcrit ordines, Pres interatum , Diaconatum, Subdiacoliatum , et LeCloratum, ut vidcre est in eorum Luehologiis , in Actis Concilii VIII. Act. IX. can. 5. aliisque monumentis a).

Verisimilius est, Discopatum esse O inem αPresbteratu distinctum.

Proh . Ubi divineta est materia , Arma , et potestas ibi distinctus est ordo. Atqni in Episcopatii est distit cla materia , nempe nova manus impositio distincta forma, nempe alia, et quidem diversa oratio ab ea ,spia Sacerdos 'inaugurator ; denique distincta potestas , ne inpe ordinandi ministros, quae Presbyteris in ordinatio De non datur. Ergo.

. i objic. I. Concilium Tridentinum Seu XXIIL Ca .

. I. d Claravit, septem esse ordines. Atqui si Episcopatus ordo esset a Presbyteratu distinctus , jam non septem , sed octo esSent ordines. Ergo etc. N. Dist. ant. Deplaravit, septem esse ordines, dant. nans haereti eos , qui minorem numerum, hoc est S lum

476쪽

De Sacramentis.

Ium Presbyteratum agnoscebant, don . Damnans catho- Iicos , qui maiorem Humerum esse docent , neς. Putres ergo Tridenti ni non affirmant , ordines non esse plures quam septem , Sicut loquuntur , cum docent, Sacra meu--ta non plura , Nec Pauci Ora esse , quam se Ptem , sed damnatat tantummodo haereticos , qui septenarium illuna ordinum numexum irrideb tit. Quaestionem aute in inter Catholicos agitatam non attiugunt: Sed etsi daremus , eam fuisse Patrum mentem , Ordiues scilicet Dori esse Plures quam septem , non inde sequnretur , EPiscopatum Non esse ordinem a 'resbyterala distinctum. Bu- Umideri enim posset, Presbyteratum esse urium Se

Pleni ordio ibus , qui tamquam genus duos sub se habet ordines , Episcopatum , et simplicem presbyteratum :εicut 'ordo est imum ex septem Sacramentis, quod Veluti genus plures Sub se habet ordimini species. ic. II. Ordinum varietas, atque . disti DCtio oritur

ex varia eorum relMIione ad Eucharistiam consecraudam. Sed Episcopatus .' et Presbyteratus candem ha-hcnt relationem ad Eucharistiam , , Cum aeque eam Con

sceret Episcopus , ct Presbyter. Ergo. tDist. maj. oritur ex varia relatione , quam habent sive immediate , sive mediate ad Eucharissam, conc. Se-Cus , Neg. Quamvis ergo Episcopus, et plesbyter immediate eandem habeant ad Eucharistiam conficiendam habitudinem mediate tamen habent diversam , quia Epi- Scopus ordiuare potest ministros ad Eucharistiam cou Secrandam , iisque praescribere canones , quibus Euch

ristiam consecrent , aut eos ab Eucharistia Consecranda.

Prohibere , quod simplices presbyteri noti Possunt. O D. III. Si Episcopatus ordo esset a Presbyter aludistinctus , posset aliquis non presbyter Malide ordinari Episcopus , sicut posset aliquis rion Diaconus Malide presbyter ordinari. At salsum hoc. Ergo et . U. Neg. maj. Christus enim voluit , ut nemo Epia SCOPus esse posset , nisi Press ter ; non instituit tame urit nQmo presbyter esse posset , nisi Diacouus : cujus discriminis ea ratio est , quod iunctiones Episcopales

Sacerdotium necessario rdquirunt quomodo enim. ordinaret pres teros ad Eucharistiam consecrandam , qui con- etcraudi potestatem cx Saeurdotio non haberet I at c0u-

477쪽

ra lanctiones Presbyteri non necesslirio Diacona tim.

xequirunt. .

am I. docet, Episcopatum nihil aliud esse, nisi extensionem charaeteris sacerdotalis ad alia munera . sive persectionem Sacerdotii: quam sententiam meis ersententiartim tradiderat, aliique veteres scholarum Principes sunt secutri Ergi' etc. Is . Neg. cons. Non enim aliud ex priori propositi ne eonseqnitur , nisi sententiam nostram non esse dogma fidei , quod ultro satemur. Ceterum S. Thomas scripsit haec juritor , cum commentarios ederet in Libr

PROPOSITIO III.

Dogma 'dei est, Eρiscopos esse jure di ino Presbteris

. superiores et Ordine , et jurisdictione.

Peob. I. Ii sunt iure divino presbyteris ordine , et urisdictione superiores , qui soli possunt . jure divitio ipsos ordinare presbyteros , eosque regere , corrigere , deponere. Ataui soli Episcopi po sunt presbyteros or- diuare , regere , corrigere , ' deponere Nam I. Apost Ius Tito Episi copo scribens ait: hujus rei gratia retiari te Cresae; ut conitituas Per cisitates Praeshteros Tit. . si idemque Honet Tinio theum Episcopum , quo Paeto gerere se debeat in corrigendis presbyteris : eisve judicandis , si quando suerint accusati . a ' Episcopi su Cedunt Apostolis , ad quos sitie dubio potestas ordina di, regendi, aut puniendi presbyteros spectavit 3.' me νουmus, quo auctore falso gloriantur haeretici, loquens ex communi totius EccIesiae sensu Eρist. LXXXV. ad

Eooὴ g. Quid facit, inquit, excepta ordinatione,EPisCOρus quod non facit et presbter ' quibus verbis ius ordinandi,

ac proinde etiam regendi, corrigendi, et puniendi pres byteros solis Episcopis asseruit. Aliorum vero. Patrum innumera testimonia vide apud Petarium Lib. de Ecclesiast. Hierarch. coni. Salmas. Natalem Ar .vissem XLI V. Saec. I et coni. Blondelium, Morinum De Saer, ordin. Part. II. Exerdit. 3. aliosque. Prob.

478쪽

De Sacramenth ' 4 Prob. II. Cum Aerius Is . SaecuIo, iniquo animo serens repultam EpiscopatuS , quem ambiebat, ausus est asserere, Episeopos presbyteris pares esse, tamquam haereticus, et quidem insani , et inauditi dogmatis fabri- Calor , , ab omni lius est habitus. Sic enim de illo scribit Epiphanius Haeres. LXXV. Est illius dogma supra hominis captum furis iam , et. immane : qtianam Vnit , in re Pres feros Eρiscopus antecellit ' nullum

inter utrumque discrimen. Est enfin amb9rtim tinrtis omdo , PGr , et idem honor, et dignitas. Ergo ex Ecclesiae uuiversae setitentia Episcopos presbVteris aequare, habitum est Saeculo IV. portentum haereseos. Pro M. Deniq ue ex desinitione Concilii Trideutini Seu: ADU can. 3. Si quis dixerit, DiSCOPOS non eSSe Presbygeris su 'eriores, pel non habere VoteStatem or- Minandi, et confirmandi , m

aut eum quam habent,eβερο cum Pre1buteris communem , anathema sit.

Aliud est quaerere , utrum Episcopi presbyteris sint majores, aliud , utrum haec excellentia ex jure divino ', an Ecclesiastico descendat. Concilium quidem Trulentinum prius conceptis verbis definivit ut fidei dogma tPosterius non ita perspicue. Nυs utrumque conjutiximus; quia ex Tridentini verbis Videtur apertissimum. Nam I. ' si e x jure Ecclesiastico esset, non Poterat, desiniri ot fidei dogma , sed ut institutio diseiplinae.

a.' Idem Concilium Sess. XXIV can. 6. ait: Si quis

dixerit, non esse in Ecclesia Hierarchiam dioina ordina-

eisne iustitiatam, quae constet ex EPiscoρis, Preobvieris , et ministris , anathema sis : ubi Iuculenter excellentiam Episcoporum. supra Presbyteros ex diWora ordinatione descendere definivit. Celerum non desunt Theologi , qui nostram senteutiam non dogma fidei , sed proxime ad fidem accedere dicunt , ut inaldonatus Tract. de ord. Cαρ. 8., vel lautummodo certam, et efficaciter Heductam ex sacris lii eris, ut Estius in II . Dist. XXI P . f. 25. Sacra Parisiensis facultas anno 156 . contrariam doctrinata notavit, ut falsom , et Merbo Dei contrariam.

479쪽

' . . . . '

Solountur Objectiones. Objie. I. Hieronymus in Caρ. I. Disti ad Tif. . Epist. LXXXV. ad E-gr. tria docet. I. In Scripturis eodem nomine appellari Episcopos , et Presbyte-xos . idque probat tum ex Cap. XXII. Act. Apost. ubi Lucas , flaulum misisse Ephesum , ut Vocaret preS- toros Eeclesiae , eisque inter alia dixisse : A tendite Mobis, et Muiperas gregi, in quo oos Spiritus Sanctus posuit Episcopos regere Ecclesiram Dei , quam ad suisipit sanguine suo tum ex Ca'. L Epist. ad Phι-Iψρenses , ubi Paulus salutem dicit Ecclesiae Philippensium ciam Eyiscopis, et Diaconibus. 2. ' Cum Omiles Presbyteri olim in comin ini Ecclesiam administrorent, ex occasione schismatis siclum esse , ut ianus de Pres teris electus Su Zeryoneretur ceteris , ad quem Omnιs Ecclesiae ctim Pertineret. 3. ' Episcopos magis coriasuetudine , quam dispositiouis , Dominicae veritateriesbyteris esse majores et in communi debere Eccle- Siam. regem, imitantes. Moysen , qui cum haberct iu Potestato solus praesse popolo Israel , spluaginta elegituum quibus populum judicaret. Ergo. N. Neg. Cο v. l. ' huia etsi daremus , unum cx P tribus errasse atile Fe lesiae destillionem, ad 'neque ejus doctrinae , aut salictitati osnceret , Doc communi E

ulesiae univcrsne Traditioni. u.' uuia nec couerdimus , Hieroumum favere adversartis, cum c ceptis de his affirmet , ordinationis potestatem unis datam esse Epi-

scopis: QMd faci/, inquit, eaecepta ordinatione, Disco-Pus , quod non facit et Presbter Nihil aliut ergo sibi vult litu datis in locis, nisi primam Epi coporum

electionem factam osse ab A postolis ex Occasione schismatum , sicut prima institutiq Diaconorum facta est

ex Occasione murmuris Graecorum adversus Iudaeos.

Nota negat ergo ,. Episcop& esse ex institutiolae divina Presbyteris majores , se I sicut Diaconi quamvis divitiae institutionis sint , tamen nonnisi PT occasi orae murmurantium Graecorum ..primum flecti sunt; ita Episcopi ex occasione schismatum i quae quidem sententia

etsi Hieroumo siugularis , noti satis innixa Scripturis ,

480쪽

versariorum Fausam j Vat. i m

Quod autem ait uteronymus, Episcopos, et PresbWteros uno , eodemqne nomine. Censeri in Scripturis . re Verum est. si eo sensu intelligatur , quod Episcopi ibi aliquando presbyteri voca utur , cum ipse Amosto Ius Joannes Dis . II. et III se Pres terum nominet ;sed usti faci Ie concedendum contrario Sensu, nempe quod presbyteri in Scripturis vocantur Episcopi; quos enim alloquitur Paulus Act. o. et Philiρρ. L noti Iresbyteri , soli veri nominis erant Epigcopi vicinarum cclesiarurn . ut post Irenaeu u, viciniorem quam mero-vmus temporibus Apostolicis, multi docent. 'Vide D ,glietuin in Dissertationibus. Subdit quidem, Episcopos cum Presbyteris debere . communi coμsilist Ecclesiam aegere , quod sapienteroicium est, sed exemplo Moysis , quem uemo negat , ex diviti' vocatione , et electione majorem fuisse se-Ptuagi uta sς jorib s , guos in consortium regiminis V avit. i, O io rLultrρ concessimus supra , multos e veteribus Stiola=hicis putasse , Εpis Upatum non ordinem a. Presbyteratu distinctum ,.sed extensionem quandam esse Characteris. Presbyteralis Sed haec se utentia parum ablu-,dit doctrini adversariorum. Ergo saltem ad fidem Don pertinet, Episcopos esse jure divino presbyteris

majores.

U Neg. min. Contendunt en iis Sholastici , hane e citensiouem characteris presbytePlis iure divino esse Iiistitulum, prolud' , eos, in quibus haec extensio preordinationem Episeopalem facta est, iure divino presisteris antecedere

SEARCH

MENU NAVIGATION