Epistolae De rebus familiaribus et Variae tum quae adhuc tum quae nondum editae familiarium scilicet libri 24. variarum liber unicus nunc primum integri et ad fidem codicum optimorum vulgati Francisci Petrarcae 3

발행: 1863년

분량: 555페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

tuis Pisas aut Senas qua illo iter acturus est, Episco-Punaque convenies, et viva voce de negocio instructum ut lilioris ad cum meis, quae cum istis Veniunt, eXCitan- dum. Pro aliis vero unum ex meis sequi illum iubebo: nullas enim his litteras scribi temporis sivit inopia. DO-Ieo quod tibi laboris aliquid aut negotii reliqui: sed

nece S Sarium fuit. Nil sine magno Labore vita dedit mortalibus.

I ergo. et laborem tibi certum imaginaria condias voluptate. Iucundum si tibi sinxeris, esticius. aestim a te ocio non negotio trahi. Semper Sedes, nunquam Pu trium limen transis: in hoc nempe disserimus, ad caetera pene gemelli. Et hic quoque meum morem indue, tuum exue. Habet et motus Sulim dulcedinem, et saepe quieto gratior fuit labor; ut nihil aliud, quietem ipsamesticit gratiorem. Incipe, Silrge, age, moVe te loco Versus saltem melius sedebis. Qui semper alienas facis, aliquando res tua facito. Fallere te, et Si possim, nolo, ut si velim, nequeo. Artificium meum vide. Facio quod consolatores Solent: sando quod oportet ut delectet nil Or. Cuporem Legatum ipSum Florentiam invisere, quod et optare illum arbitror: Sed puto non poterit, magnis et gravibus Ecclesiae negotiis recto Romam calle se sit Dan s. lpSe vero quantum Obliquo atque udo calle sustinaverim, si ii Stra tamen ut huc ante crepuSculum pervenirem, claudicantes lineae et sesso simillima viatori vel sola frons indicat litterarum. Vale.

472쪽

. . . .

- 465

FRANCISCUS PETRARCA IOHANNI BARILI S. P. D. Mittit ad eum epistolam poeticam.

Solitis et inexplicabilibus curarum mihi laqueis circumsepto nullis, assiuxisse poterat gratius solamen, quam quod secum attulit magnificontiae vestra dulcis et eximiae dilectionis tostis epistola, cui confestim priusquam aut ipsa manibus aberetur, aut quem ipsius lepos excitaverat impetus a mi deserueret, centum sorte versiculos reddidi, lima quidem in tempus aliud dilata:

quum ecce die proximo nuncius Vester, de quo nil audi Veram aut cogitaveram, . repente adsuit reSponSum flagitans. Substiti quid agerem incertus. Ad pOStremum . omnem iudicii vestri cens uram subeundam potius exi Stimavi, quaIn committendum ut frustra mihi tantus vir Scripsi Sse videretur, praecipue quia hunc ipsum inculti ris carminis horrorem amoris indicem sors, Virgilio admonente, didiceram. Mitto igitur quales erant: mittam vel suram ipse libentius maiora cum talero. Vester Sum Secro me recommendari ad pedes humiliter domini mei regis, ad quos reverti quanto desiderio mens pes tu es testis est Christus: sed catena multiplicis obligationis qua domino Agoni sum constrictus, me hucusque detinuit. Ex parte dicti domini Agonis vos. Saluto, nec non et Sennuccium meum, cui multum invideo, lata est, ut ipso dem testatur, mulla cum dilectione Vobiscum, quibus ego uis tertium fieri pro grandi munere cuperem, nisi et fortuna mea certe et indignitas

473쪽

prohiberet. Va loro soliciter vos Opto, et mei memores. Recommendo vobis Barbatum amicum meum. Datum

Propere ult. Iahilarij. Sequitur Carmen quod est Lib. II. D. I. Quid mea fata mihi toto speciosius συ0. EPIST0LA LVIII.

. in

Dolorem lacrimis leniri: An utrum mortem denot.

Sunt quidam sic assecti sic obruti moerore, ut sicut in corporibus, nisi purgatus humor noxius fuerit, extrinsecus admota remedia frustra sint, sic animis quoque illorum, ni concretus dolor m querelas aut lacrimas ossundatur, nequaquam illis verborum consolationibus medeare. Id olim meditans, Stephanum de Columna. SB

ntorent Virum Omnium quos noverim contra hostiles motus nostra aetale sortissimum atque invictum, sed B mantem ad O suorum ut pene totus ex illorum anima penderet, po8ι illam miserabilom ac sustinam familia Suae stragem Sic per epis holam sum alloquutus, non ut lacrimas comprimerem, quod Sliacerem extincturus illum fueram, sed elicerem ac landitus exhaurirem, atque ita dolore nimio plenam animam expurgaromi et Successit. Epistolam enim illam, ut mihi qui eam tulit retulit, tot cum lacrimis legit tantisque si piriis, ut timeret ille no periculo sibi esset ; insultantibus amicis quia neScio quod nocivum ac lane eum attulissem: ea VOPOPErleela, tersit oculo Si 'iuravitque nil se amplius fletu-

474쪽

rum, n0n si Simul orbis totus succumberet: flesse enim

ad salietatem et i sit idquid esset in animo gemituum

perstudiisse. Hoc remedii genere ipSe mecum, cogente impia Fortuna, sνpe postea usus sum. Cuius rei epi- Stola Superiore brevis est mentio. Et heul lata hominum, Si Ve quo fio igi/Rtuniore vocabulo lubricus StatuS vitae duortalis exprimituri Idum ille, cui hoc ScripSi, Vir Veremin dissimus atque Optimus Vereque paci siris' quDd cognomen spondet cui ego non ut Suis Maro sempiter ii in famam quam non habeo, Sed nomen lotis mesis, posthac crebrum promi Si, repente POSt

quam libentius implessem promissione lihoravit, offecitque ut de illo multa quidem to lui possem, illi vero iam soribere nil amplius; utque eo remedio, Iuo sibi mo iii aliis usum dixi, mox in eodem ipso

uteror , cuius. Iporto et nos amico mimo, et Patavina urbs cim et egio spoliata est. Quo nescio an et moribus

clarior et fidd conspectior sui Ordinis ulter patriae Super-Sit. Grave hoc: groius multo quod se quitur; amicum Paul0 ante perdideram, qualem nostro saeculo, ni Si me sullit aestimatio . nemo habuit; in quo tu quoque non

modicum perdidisti. In hoc ergo largius quam in alio

sere unquam, illo meo tristi remedio usus eram. Flevi obitu im; non pudeat saturi, quod fecisse non puduit; et quoniam delectabat ac proderat exonerare animum fletu, seci omnia qu4bus quampliecessario stendum eSSet Semel nerem, et non saepius, quod fieri non poterat nisi abundantio imo semel flossem. Quamobrem inter cinera 'salletus. Icitamenta, ad familiarum viri illius epistolam Scrilsi, ut artificio vacuam, sic resertam vivis associi-bu Si quam et Scribens et relegens flevi, quantum de-

475쪽

VARIARUM

siderio leniendo, levandoque gemitui visum esset expediens; et valuit, ut post saepe suspi ilia nunquam ne-Verim, nunquamque deinceps, ut auguror et ipse tale aliquod fleturus exhausisse Mntem mihi video lacrima-

rum. Hanc ergo licet utilem mihi, tum quia non tam virilibus quam flebilibus sintentiis plena erat occului, neque hac aetate mihi elapsam sciri, ne tuo hac in parte operis logi illam meo nomino dignunt 'ratus. Tu qui tuo iure nostra omnia familiariter noscis, quiquos otii nostri curis transcribendis, primus aisaium ac digilum applicasti, nulla, in Puto', alia d illectus, quoiu 'ri tate ac novitate, tu e lalubris in publipiam' illi ita

his, quam quum tuae instantiae non negandam decre-ViSSem, ac te prius quam illam Sciripturus es, et alios qui lecturi commonendos existimavi. ut sici rotis 'idipSum consolationis in ea osse quod consola tori uni mihi esSρι; sic eram enita ut delectarer eo cuiuS.OmneS COutrario delectantune malis meis quodammodo demulce-

bar. Nec mihi unquam melius erat, Midm dum flebam, BRUe animam aestuantem. oculorum imber largilluus leniebat. Hoc in statu eram dum illam scripsi, et adhuc sorte essem ni scripsissem: scribendo et nundo perveniquo ratiocinando non poteram. Haec tibi amice, tecumque aliis si quos ea ros tangeret pro lamenti illius eqcusatione dixerim, simulque ut ter qui tot iam Varia nomina usque nunc Scripseris, amicorum nominibus at quando tuum ipse nomen adscriberes, neve, licet Sero mihi cognitus, in hac amiciliarum acie pra ritus Viderere. Vale.

476쪽

GALEATIUS VICECOMES MAR AIDO UT DICITti R. EPISCOPO AUGUSTENSI.

ab litteras superbiae ei. iactantiae plenas .ab eo sibi missas Galeatius Vicecomes Episcopum indignanter alloquitur, et minis insequitur. .

Supsrbiae imo vero insaniae tuae litteras, quas iniuriis' plenas ox udantusqno conviciis in nos dicosis effudisse, βd manus nostra S non pervenisse BOVeris, Sed dumtaxat continentiam in essectu quorumdam nobis fidelium nostrorum s dulitate transmissam, quodque ipsas eas pia decuit Donte percepimuS, nunquam procul dubi r credituri tale aliquid sani hominis processisse. Sed ut omnit de . to credamus suadet notissimus et importabilis sui δε tuus. Sesel enim sermo hominis vitae moribit qlia Simillimus esse, et clarum animi testimonium oratio perhibere. Tu quidem, quantum intelligi datur, credens 'sorte sibi r esse piloris, multipliciter visus es ut nos vanioso tonitru et Verboratri inanium fragoribus delerreges. NOS.qui, quant tun in hac vita brevi et iuvenili

aet9te .permissum .est, multa Vidi miis, plura etiam audivimus memoriaeque mandaVimus, et insolentiae tuae minas ac dicta contemnimus, Omnino musculctrum. murmur, bc Vanus Strepitus non horremus. Τu tamen ut

animum tuum tui merito contemptorem praeclarissimi nominis lux praestringat Vicarium te romani iactas imperiit Cuius nos et fideles fatemur et Vicari's profitemur: et omnes a quibus originem traximus maiores nostros devotissimos semper ac fidelissimos extilissu corium

477쪽

atque adeo clarum est, ut, praeler te Virum omnis boni noscium, nulli hominum incognitum arbitremur. Contra autem te non Vicarium, imperii credimus, sed nostrorum hostium, et quod struito tibi laedius. est, praedomita quoque reipublicae stipendiarium 'scimus. Quis enim tam grossus ingenio . eSt ut credat romanum imperatorem decus ac culmen principum Oi his terrae, a talo illa sua sorida, illo cum robore, illRoprude fiaconsilioque subhixum, illis to bellicis ili ustre in vivi tibiis, illa, denique praevalentum ducum ac procerum comitiva a compeScendos. na Otus Itidicos, quibus vix

ipsa lim vel Iulii Caesaris, vel Sci planis Africam praesentia, sed nec utriusque Susticeret SeneScentem, .et, Si

Verum aequo animo puli potes, furiosum atque inutilem presbyterum direxisse Nunquam profecto pilos suilai nunquam leo leporem misit iuraedam.

qui mittuntur similes esse millentibus. Tibi quidete εν- Sumus, cum imperatore domino sancto nostro similis est' AnimuS, aetas, genius, an Vi iis, an prosessaOl Nulla nisi dissungitudo roriun par: ni inquaνὶ tam nulla pr portio. Si quo tu igitur Imperii Vicurium posse Mus indilio Sustii cari, quanquam non ina meruo de. millentis iudicio miraremui quia propositum Sst nobis nil velle quod nolit, et nil n0lle quod velit, parati essemus, ininon parvi periculi rern Wiamus, ad irati ut rabidi iudicis, tribunal accedere, es nos antprapsum iracunditae tum fulmen vives veris. v quibus vel tuam

plia se hari salsam, ' vel quia, ut credimus, illi his i

serri' nequit, coadna Deo saltom et hominibus nostram innocentiam probaremus. Sed quoniam te non Imperii vicarium, Sed Stipendiarium surum, ut

478쪽

diximus, ac satelliti in reputamus, omisso ad praeSen Sillo longo processu et con siclorum criminum acerVO, ubi multa ut varia in nostrum seu verius in tuum caput mendacia congessisti, omissis nugis et tumentibus verbis tuis, hoc solum praesentium tenore rescribimus. Nos infra torminum quem nobis ad hoc diceris praefixis Se, ne laborare te Oporieat veniendo super MediolanenSe, Placentinum, seu Parmon Se territorium, ut minaris, in ipsis tuis aut tuorum finibus, quia te non tantis actinus ut ad nutum tuum personaliter moveamur, tibi PUr procuratores nostro' idoneos, ut Speramus, legitime et magnifice respon ros. Unum h raeuitici is adnectimus, ne tibi sorte, ut Vanissima Spes stultorum, de Conscientia vesapi capitis blandiaris; et . quoniam vocaris epi Scopus, cum Vir Sanguinum. sis, impune furere et insultare posse urbibus ac p'Dulis qua impetus tulerit, honorum fines, Statum et patrimonia laceraro, posti mopassis' quidquid est libitum licitum Ss es s. nos Si cu Riaesaria latronum manu ad Populandos Arit 'ndosque paticos sines nostros: tigeris, si te in m in s nostraSFortuna iustitiae iniussu a perduxerith noli alio quam quo

Data Mediolani, die VIIII.

Episcopum Augiistolis ii du6bia Petrarcana auctorem trari tun suadent, incinnoctor inveniet. Hisce non oli

is nomines Nolarquarduincitius Floro in is Franciselimioth . Multa iam Plationum momenta con- - iuarto in i 0lumine vulgandis le- lioe libro expui gen in haud duximus, ne sevientiae Stri in re divi imis considere viderei- , neve ulla ex iis quae vulgo auAori tribuuntur, hae in D migeretur. μ λ - .

479쪽

Duo illi opuscula mittit de quibus iudicium suum exquirit.

Tua brevis ac dulcis epistola mihi graves inter curas, quasi densa inter nubila, suavissimus hiberni radius solis assulsit; in qua cum grata Sint omnia, nihil eSt novum. Sempei' ergae me talem sui SSe te memini: gratiam habeo. atque utinam ut animo iuncti sumus sic simul vivero licuisset. Meliore 'utem nostri I 'rte, quoniam utraque Velitum, Simul erimus, ea scilicet quae, ubi se Virtuti subiicit, Fortunae imperio exempla es L Quod est reliquum: Videbis, amice, dum ex commodo licebit duo illa opuscula ingenioli quae Varie assectus, alterum nimis ardenti animo dictavi, alterum' nimis leni, et ab omni seriate Trum humanarum participatione Semoto,

quodqgeimisoque ibi displicuerit, mihi seorsum indicabis. Si quid vero placuerit, Se prosae atque agilis idae

manus ministerio, ut Soles, quotam velut stellarum ra-

dios: adhibebis, quibus non aliis tantum, sed mihi etiam res ipsa sit Fratior. In quo vide, oro, diligenter ue te amor saltat qui docti mos iam sesellit. Vulgi vetus ost verbum: cum plia es t strior gogius placent. CaVe ergo ne nimis multa Signa udo aemuliS nostris argumentum praebeas tibi tali viro mediocria placuisse. Demum illis modo signum imprimo quae vel ab ignoto, vel ab hos tu etiam dicta laudares. quae pauca ibi esse non dubilo. Illud itidem precor certiorem me ut facias quid agit comminiis domina, illustris, mulier et virtu-

480쪽

473tis amicior quam Fortunae, quisve suarum rerum Status, et quae Spes, cuiuS Venerabilem conspectum toto iam triennii, exoptatum mea mihi pridie sors invidit. Vale nostri memor.

- F. tuus. Τicini, Kalendis Septembris.

.Mligistrum Fortianolum nostrum meis verbis omtuo salutatum Velim.

FRANCISCUS PETRARCA IOII ANNI PARMENSI S. P D. Explicat allegoriam quae Iittera superiori IL L relata continetur.

Uberem mesSem parvo de semine me ui. ArbO- rem quam stilo destripseram coloribus desigh aestit ac memorem Horatianae nientiae ubi ait rSegnius irritant animos demissa per aures uuam quae sunt oeulis subiecta fidelibus, quod auribus ingesseram oculis subiecisti, non conton tus nisi et eiuli oppositum insuper, et huius vitae me- . nam habitatam mortalibus addidisses: vhi ad tempus utrumque permixtum, et heul non aequis portionibus con lasa sunt Omnia, discernUnda novissimo, et suprethi

flabro iudicii ventilanda. Ostendisti realitor, amice, Rrborem tibi notissimam, quam, ut 'de singulis dubitans philosophico consilio videare, verbo dicis incognitam. Est ergo quoniam haesitatio tua interpretem me Videtur exposcere , est, inquam, arbor illa quam puta p, nes

SEARCH

MENU NAVIGATION