장음표시 사용
61쪽
probatur, cum xysorum, jam ante eos in Asiam proseclorum, parte Societatem iniisse, nomenque communicasse tradunt ' . Strabo tum Bebryces, priores Bis uias incolas, tum Marianouos , Bithynia suilinios, Zfraces fuisse conjicit . Ejusdem pie generis Caucones videntur fuisse, qui Marianssynos in ora Ponti altingebant; certe Pelasgos fuisse constat. 6. Ad Troes quoque pariter atque omnes, qui cim eum habitabant populi, Thracium genus pertinuisse, ut per se veri simillimum est, ita tam mullis testimoniis ac vestigiis declaratur, ut dubitando vix locus relinquatur.
Primum enim Herodotus auctor est, Paeones Teucrorum,
una cum Mysis ante Trojanum bellum ex Asia in Euro pam trajectorum, ἀποίκους esse ' ; Strabo e contrario refert, utrumque populum, cX Thracia tu Ariam proseis clum, terras, quibus postea Mysia et Trom nomina indita Sint, occupassu φ' . Jam si, quaenam harum Sententiarum propius videatur ad veritatem accudere, quaeratur 'quotusquisque est, qui non videat, multo esse probabilius,
Troes vel Teucros in Asia habitantes colonos esse magiane Paeonias geniis, quam Pu nos originem ducere a Troiabus, praesertim quum, Si Omnivo Populos aut eX Asia minori in Thraciam, aut ex Thracia in Asiam mino rem immigrasse Statuamus, quam plurima asserri possint argumenta, quibus hanc sententiam - trajecisse ex Thracia in Asiam - illa altera multo verisimiliorem esse demonstrari possit. Sed tartasse minimum, uo u vero aberremus, periculum erit, si statuerimus, neutri sen- lenitarum, quae Supra EXpositae Sunt, ita esse aSSeuliendum, ut populum alterum eX allero Ortum esse, Sed eatenus lautum pedibus tu eas esse eundum. ut communctriorum IMPulorum genus suisse decernamus. Nam quum
onauiuo ejusmodi narrationibus, quibus alterius populi ori-
62쪽
giues ad ulteruiu reii rantur, Saepenu utero nil nisi generis com uiuuilaleni signiticulam esse supra demonstratum sit,
tuin vero ibi hoc locum habere existimandum crit . ubi contrariae sunt narrationes istae, ita ut altern hic populus ab illo, altera illo ab hoc originem traNisse perhibeatur. Illud aut cui is io considentius asseveremus. Tro cognatione alligis, se sive Immu Sive ThraC , operae
Pretium crit, alia quaedam, quibus sententia haec quasi sulciatur, asserre. Apud Strabonem '' multa nomina collecta invenies, quac Thracibua et Troibus communia
erant; et quum, etiamsi Troum ac Dari norum uominum non plane eandem vim suisse Statuas, id tamen. Dar- Uan Trojani populi partem fuisse. pro eXplorato videntur esse habendum, non a re lare existimo, Lectorem admonuisse, tu montanis, quae Macetaonias et I Lebicisset Uriori interjaceant, regionibus habitasse populum, quem Graecis Λαοδανίον Latinis xulgo Dari nos oppellare moris esset; quem quidem non simi noscius Abricia fere adnumerari nationibus. Sed verum vidisse milii videor. qui in Paeoniorum populorum, ab IIbriis, in Paeoniram prorumpentibus, tu tuon lanas istas regiones pulsorum,
uumero reponendos e se censeam ' ). Neque praetcreundum est, quod Omnium velorum Scriptorum Conscia qu docetur, Dari utim ex Niamoth GCH, quam insulam incolas Pelasgicos vel Thriacio Phabuisse et Macrorum Polavit U ,rum sedem primariam fuisse in consessis est, traus
misisse in Nitim. Et licet D DFAius y'o, quo S 'tilo ullam suum de Troyaui populi origine IIelle/uca Pi Obul, Da daniam non indigenam Samothruces suisse. Sed oX Arca gailluc venisse reserat, hac ipsa re pro argumento uti licet Pelasnum eum suisso, quid dubium prorsus nuta est, quin Dionysitia hoc ipsum significare voluerit φε . Nec aliud qui l quam doriarn lur o. quod idona Dion 3 xiva λ' /oruni
63쪽
Athenis in Asiam traiecisse prodit. - Omissis aliis, quae ad fidem sententiae nostrae faciendam proferri possint, et
datum, ubi non pauca, quae ad persuadetidum satis idonea sint, in eandem sententiam dicta inveniet, - haec tantum iis, quae supra scripsimus, addere liceat: Primum in agro Trojano prope in conspectu Ilii sitam fuisse
Larissam urbem φη); tum allentum Homericorum carminum lectorem non posse non animadvertere, PoetaIn Graecos et Troes non diversos a moribus, sed ita similes fingere, ut recte statuere milii posse videar, Homero quoque de societate generis, quae his populis erat, persuasum fuisse; sed haec leviter icligisse salis habemus.7.4 Lyciorum duplicem multitudinem ab Gomero comis memoralam invenimus, disjunctas terras colentes, quum alterius partis sedes circa Gloam urbem et AesePumiluvium factat, alterius circa Xanthum '). Illos, qui Priami imperio subjecti erant, etiam ejusdem generis eum Troibus suisse diserte ab Homero traditum est ' ; unde
non sine quadam veri specie colligore possis, etiam alteram Linciorum partem, quos postero quoque lempore EaS- dem, quas Homerus iis attribuit, sedes tenuisse nolumost, . Troes cognatione alligisse, itaque pro natione Pelas gica habendos esse. Cui sententiae haudquaquam repugnat, quod de horum Lyci ιm origine et antiquis sedibus ab aliis scriptoribus relatum invenio, qui eos
o Gela oriundos esse tradunt. Nam partem certe Cretae. unde eliam Teucriam venisse serunt ' , Pelasgos tenuissu Pro comperta re habemus. 8. Oram maritimam, quae infra Troadem est,
belli Trojani lempore et Leleges et Cilices et Pelasgi tenebant, in quorum finibus regundis Strabo ita versatus est, ut Lelegum εedes in ora Sinus Adramytteui, quae
64쪽
septentrionem spectat, ab Lecto nuvio ad Autandriam urbem; Cilicum porro iude ab hae urbe ad Caicumsuvium; Pelasgorum denique ab hoc ad Hermum nurium perlinuisse poneret . Leleges Pelasgos fuisse supra Persuadere studuimus, argumentis ad hanc sententiam comprobandam usi. quae ex hoc ipso, quem modo lauda. vimus, loco Strabonis pellia sunt, conjuncto eo cum alio ejusdem scriptoris, ubi Leleges, ut Cariae magnam partem, ita lotam oram, ab Ionibus postea occupatam, Oblinuisse narrat ' . Quod ad Cilices attinet, medios inter hos interjectos, eos populos quos finibus eosdem cognatione alligisse, conjectura satis probabili augurari licet. Et quibus haec probabitur sententia, iis aliam quoque Probabilem videri consentaneum est, magnam Cilicum nationem, quae posteris quoque temporibus terram sibi cognominem in Aiaci minori colebat, inter Pelasgicas nationes reserendam esse ). Sed nihil desinio, praesertim quum ab Herotario 'ρὶ ad Phoeniciam gentem - id quod aliis ex rationibus propius videtur ad veritalem accedere porti.
nuisse eos significatum sit. - i
Concc88is, quae probare conati sumus, et Graeciam et Thrasea o cum Macedonia et tae minoris eam partem, quae ad OceaSum vergit, gentem Peliamicam tenuiSSe. Sane nouest, quod mullus sim in demonstrando, insulas quoque, quae vel adjacent has terras pol
iis tulerjectae εunt, ejusdem atque has ipsas, id est Pol gicae gentis incolas habuisse. Num etiamsi nulla hujus rei indicia exstarent, tuuien
65쪽
per se probabilis videretur sententia necesse esset. Quum aulem non pauca apud veteres auctores deprehendantur, haec, ut partes Do- StraS tranSegisse neve . quicquam , quod libri institutum postulet, neglexisse videamur, jam colligenda videntur esse atque eXcutienda.
Non omnis Pelasgorum, qui antiquis temporibus insulas tenuerant, oblitterata erat memoria, sed multas Aegaei maris insulas incolas Pelawicae gentis habuisse memoriae proditum erat. Quum autem plerisque scriptoribus, imprimis Dionysio, solam Gmeoiam Vel, ut verius
dicam, Pelownnesi partem aliquam hujus gentis patriam
fuisse, unde quotcunque in aliis terris reperirentur, νε- μου egressos esse, persuasissimum iis esset, fieri non potuit, quin ul V. c. Asiae minoris, sic etiam insularum incolas Pelasgis , quorum ad posteros propagnia erat memoria, non ali ivilio has terras tenuisse. sed eci Graecia hi illas immigrasse statuerent. Sed ut hic, necuratiori hujus rei dispnlationc ulli loco reservata, concedamus fieri potuisse, quiti factum esse, ut Pelasgi Graeria volsua sponte egressi, vel vi atque armis ejecti, in alias torras
et in insulas ad noVos μedes quaerendaS Commigraretii sunt etiam' quae ' uobis concedautur nostro quodam jure postulare nobis videamur. .
Ei primum quidem non facile inventuin iri existimo,
qui neget, si vera sint, quae supra persuadere studuimus
Pelasgiram gentem non solum GraPriam eamque loiam, spes cum Macetaonia etiam Thru itiis et eam Asiast mi rioris pariem, quae occidentem solem spectui . lenuisse. Eonsentaneum esse et necessario quodam modo estici. iu-
66쪽
Aulam m quoque, quae has terras a Vacent Dei interjacenι , Priscos incolas ex eadem gente fuisse ; ilaque si e Graecia Pelasgos in eas trajecisso statuatur, Statuendumelia in esse hos non primos Pelasgicos harum terrarum incolas fuisse, sed ad ejusdem seueris homineS Se recepisse.-Τum etiamsi concedatur, lactas esse Pelasgorum in alias terras et in insulas migrationes, hoc lamen firmissime affirmari posse existimo, si mullum, Simplicem hujus rei memoriam traditam eSse, neque vero accuratum, quae quidem sule digna esset, narrationem, ita ut V. e. de singulis insulis constitisset, qilaenam insulae, quo duce quoque tempore occupatae essent; itaque si ejusmodi quid narretur, hoc non certis sundamentis uili, sed scriptorum recent torum vel conjecturam esse, vel commentum. Nec igitur.est, quare Dionyrium aliosque ejus generis scriptores, ubi insulas incolas habuisse Pelasgicos eos quidem, sed ex Graecia illuc proseclos, Presse SequendOS ESSE putemus. Servata erat Pelasgicorum hujus vel illius insulae incolarum memoria, Sed ea non necessario - id quod Dionysium fecisse videmus - reserenda ad advenas illos, sive colutans Sive patria profugos, quum uuia mi uori jure sumi possit , eam ad priscos harum terrarum ilicolas pertinuisse. Ex quo sit, ut nobis, quamvis non jam, uum L quo ex GDGesia PelaAni profecti sint, scd quas terras ariliquissimis . temporibus lonuerint, quaerentibus, istae Dionysianae narrationea de insularum incolis Pelagicis iis quidem, sed aliundo advectis, non prorsus sint negligensiae, quum praesertim non paucas insulas, quas Di nysius a Pelasgis Graecia pulsis occupatas esse auctorcst, alii scriptores Pelasgos ista uisSc tradant, nulla ex
Gresecta migratione neque commemorata, Ilec, quantum
quidem intelligi possit, probata. - Dionysius igitur prodit fel xorum, a Deucalionis populis Thessalia pul-
67쪽
sorum partim continentis terris, alios nitis. Politos esse, partim dispersos esse in insulas. Quorum alios in Creta insula sedes collocasse refert, alios Cyclauram, quae vocantur, insularum nonnullas occupasse, partem Euboeam trajecisse, partem ut Oriua Oras Asiaticae loca non pauca
ita insulas huic Fnitimas, inter has Lesbum, sibi sub. iecisse. Et Cretam quidem antiquitus Pelasorum sedem suisse, etiam aliis declaratur vestigiis ac testimoniis. Nain praeter Larissae urbis in hac terra positae a Strabone
factam mentionem, Nomerum in numero incolarum ejus diserte Pelasgos reponere videmus. Tenuisse enim Poeta auctor est hanc insulam aevo Trojano Achaeos, De retenses, Cydones, Dorienses, Pelasgos. 3. Jam si ab Achaeis et Doriensibus discesseris, quos postero demum lempore ad pristinos incolas accessiSse, quum Per Se pateat, tum Herodrui testimonio confirmatur, reliqui sunt praeter Pelasgos De retenses et Cydones, quos ipsos quominus e Pelavorum numero suisse statuas, Id quidem impedimento Tibi esse non potest, quod a Pelasgιs distinguuntur. - Cyclades insulas omnes ex Nerodoti sententia antiquissimis temporibus coluisse videntur Leleges, quos Pelasgos suisSe supra demonstrare conati sumus.
Luboeae primi incolae ab aliis scriptoribus Abantes suisse perhibentur, a quibus antiquum insulae nomen ta μοις
ducitur. Quos quum Thraces fuisse communi consensu doceatur ' , est aliqua ratio, quare Pelasgos antiquitus hanc quoque insulam obsedisse dicamus. Lesbum insulam cur antiquam Pelasorum sedem fuisse decernamus, quum alia asserri Possint argumenta e tum vero id satis firmum videtur esse, quod antiquitus Pelasgiae nomen ei fuisse
traditum est Simili modo, ut Lesbi, Chii quoque
insulae primi cultores Pelasgι ex Thessalia oriundi fuisse, perhibentur' . - Samothracen, item Lemnia in atque
68쪽
Imbrum insulas quin habuerint Pelasgi, nemo unquam in dubium vocavit , quum ad bella Persica usque ibi habitasso ipsa historia duce demonstrari possit φ); id tamen
quaeritur, utrum jam eo tempore has insulas coluerint, quo omni Graecia Pelasgos habitasse scimus, an postero demum tempore has sedes invaserint, quod de his quidem Pelasgis eo majori veri specio contenderis, quum salis digna fide videatur ea narratio, qua Pelasgi - Tyrrheni omni fere Graecia peragrata in Attica aliquamdiu commorati, non longo tamen temporis intervallo interjoclo, ex hac quoquo terra pulsi, in illis insulis stabiles sedes collocasse scruntur. Verum enim vero noli putare, etiamsi hi in has regiones coniugerunt, primos eos fuisse Pelia gos, qui ad illas Oras appulerint, neve dubiles, quin eas iam ab hac gente occupatas invenerint. Nam et sede
Pelasgicorum sacrorum Primariae fuerunt, nec eae ab
hoc deinum tempore, quo Tyrrheni illi iis recepti sunt, id quod ut per se est verisimile, ita Herodoti auctoritate confirmatur ' in, - et Sinti, Thracia, i. e. Pelasgicanalio, primi et Lemnum et Samothracen tenuisse seruntur Ri. - Νοn solum Scimum, insulam Anicam, sed omnes omnino, quae Oram Ionicam adjacebant, insulas antiquissimis jam temporibus possedisse Pelas a veterum
scriptorum testimoniis comprobatum est o. - Duodsi Moro tua τους νησι coτας εθνος Πελασγικον suisse prodit μ' , non id quidem dubium est, quasnam insulas sig-Dificaverit, is tum Valchenarius, Ceum, Naxum, Siphnum, NPriphum, Auiarum et Tenum intelligendas esse probaverit, sed utrum antiquos harum insularum incolas, an ones, qui eas recentioribus temporibus occupatas lenebant, intellectos Voluerit, hoc est, quod dubites. Mea lamen sontentia, minimum ne saltaris periculum est, si priori sententiae assenseris, cui miniuie repugnat, quod
69쪽
alio loco uerodotus antiquissimis temporibus Cy cladea in. sulas omnes L leges coluisse reseri. V. supra.
Tenendum tamen eSt, me, quum OmneS hos populos ad Pelasgicam gentem reserendos eSSe probare conatus Sim, tamen hoc tantum dicere, unius ejusdemque gentis Nothsflammesin partes omnes, itaque commune omnibus genus suisse; nomen quoque Polamicum Cun Ctorum commune suisse, mihi et ipsi non probari; sed mea quidem sententia hoc ad solos Graecias fortasse etiam Epiri - incolas antiquos Portinuisse; itaque de reliquis usurpatum esse a me, non quo putarem, borum quoque, antiquis quidem temporibus, proprium fuisse, sed ni haberem, quo singulas gentis partes communiter significarem. Quum Bulem Non SoliuS Griast-ciae antiquae, Sed etia in Asiae minoria Orae maritimae, quae Occidentem Solem spectat, item maris Aegraei instiliarum incolas antiquos Po- Itimos et suisse et iappellatos esse traditum sit, Alaluendum erit: νώI horum quoque ut antiquorum Graecino incolarum proprium et Peculiare hoe nomun fuisse; Mol GI GECOS, nollenos dico - qui primi ad has oras ni tuo insulas appulerint, incolis, . Ut pote qUOS CUm antiquis Graseescio incolis genui iκ communitate
70쪽
et societate junctos cognoverint, Pelasgicum nomen auribuisse; Uel in Dionysianc
eundum Τ ibi erit sententiam, qua hi Polasgi
ex Griaecia prosocii Asiae oram et insulas occupasse perhibentur. Et licet haec sententia, quatenus omnium eorum, qui ad eam gentem, quam Polasgicam nominare placuit, perlinebant, origines eX Graecia et Peloponneso repelli, si, quae Supra diSpulata Sunt, a Verotion abhorrent, per Se jam Corrual,ἰ- non eSttamen, quod negemus lieri potuisse, ut manus quaedam Pelasgicae aut Sua sponte aut Vialque armis coactae in insultis et oram Asiaticam trajecerint. - Quod autem. ad restigia Asiase minoris incolas altinet, quibus commune cum Thracibus genus suisse demonstratum est,
quaeri potest, Dum iis narrationibus, quibus haec res ita explicatur, ut aut ex Asia in Thraciam, aut ex Thrueia in Asiam immi
grasse populi dicantur, fides sit habenda; et si
hoc statuatur, num propius ad Veritatem accedat, Thriacos ex Asia, an Asiaticos illos Populos ex Thracira oriundos eSse. Ego Vero CenSeo, neutrum poni necesse eSSe, et, quamquam non omnino nega Prim, non quidem ex Asia in Thriaciram, ex Thracia lumen in Asiam migrationes factus esse, tamen contenderim, istis