장음표시 사용
141쪽
etiam , per Vnum annum integrum mihi cauerim, ne γε, u peetando offenderent,vi orationi multum, institerim, vatiasque diuertimod1 siligetias adtribue iuri,necubi em offenderemi quia, quidquid scribo, cuveritate coincidit, A verissimum est,ideb de hac re iam ago sed bonorum illorum dierum perexigua mihi est memoria , unde quam paucissimi fuerint oportet mali vcro numero plurimi Vix abibat dies, quin multas eius
horas orationi impenderem, nisi me aut infirma impedire valetudo, aut de foris ingruentia negotia. Cum corpus aegrum csset, animus ad Deutrudiuinaq; valentior erat, datamq; operam, ut qui mecum tunc tractabat, etiam bene quoad Deum, valetent quod intum etiaua a Deo inter orandum efflagitabam, ac saeptiis cum ij de ipso loquebar. Ita ut excepto for . tasse illo anno quem dixi e viginti octo annis tot enim fiunt,ex quo in oratione me exercete coepi octodecim, amplius hac in pugna: confli- stu qubd modo me Deo,modo mundo alternatim applicarem, transeg rim: in iis verbannis,qui mihi iam commemorandi rellant, pugnae, tam-ellica parua non fuerit, causa mutata est , sed quia tunc ut quidem ex
stimo P in Dei seruitio cram Z mundanam vanitatem perspectam h bebam. mihi omnia, ut poste vie seram, suauia fueret Causa igitur, ob quan haec Omnia ita particulatim deduxi, haec est, primo vi&Dei misericordia.&mea erga illum ingratitudo c uti iam ante dixi appareat diis. derrige ut mire magnum illud bonum intelligant; quod prastat animae: .,ir Deus,cum illam disponit,ut se in oratione cordialiter,chbona cum volui vini'ω- tate exerceat, sto non tam bene , ac quidem oportet ipsa persedit polita sit; quomodo Dominus illam,si modo in ea perseueret,non obstatibus peccatis,tentationibus,& diuersis lapsibus,quos diabolus causabitur,tadem ut quidem mihi ipsa certo persuadeo ad salutis portum pertrahat: sicut me ut mihi quidem iam vicietur per suam gratiam eo pertraxit: diuina eius malostas faxit,ne posthac denuo ad me perdendam reuertar. Qua-ruin porro boni proueniat in oratione mentali inquam se exercenti, sancti ac pi viti scripto prodidere, de quo Deo laus sit,&gloria. Et licet hoc
ita non esset, ego, tametsi parum humilis sim , non tamen usque eo arrogans sum, vide hac re aliquid scribere audeam.De re autem, cuius aliqua experientiam habeo; hoc dicere possum, scilicet eum, qui semel oratione exercere caepit, nullo eamdem pacto intermittere debere, quaecumq; demum peccata comittat, cu haec ipsa unicum medium sit ad resurgendu &in recta via redeundu,& sine ea perdissicile futurusit aliquod remediu inuenire. Viduat porro ne diabolus ita ipsum tetet, sicut alias me tetauit, ut scilicet ex humilitate quadam eam intermittat, quin imb indubitate ibi persuadeat, verba Dei fallere non posse,utpote qui promisit se quotiescumque verξ nos con mitarum paenitet. non amplius eum ostendere
142쪽
S. MATIOsTER Es proponimus, ad priniam nos amicitiam &gratiam admissurum in eoμΣ.- ' Mem fauores nobis daturum, quos prius,&aliquando etiam maiores,si furi . ad Quidem id paenitentia promereatur Eum vero, qui nondum orationi se rinnum Gare incipit , ex amore Dei rogo, ne tanto se bono ullatentis frustratum omi velit.Nihil autem hic est quod metuat, sed quod desideret: nam esto non proficeret neque conicia deret ut ad illam perueniret persectionem, Ut nimirum eos gustusa deicebitioncs naentis promereatur, quas perfectis Deus concedit; hoc saltem hicrabitiir, quod ad viae, quae ad caelos ducit, notitiam deueniet testa modo perseueret, de diuina misericordia spero invia, . Gre,Vt frustra non sit memo enim umqum eum in amicum delegit, quin ratio mo abundὸ sit compensatum. Quia iudicio meo, nihil oratio mentalis rati est aliud, quam quodciam inter amicos colloquium destractati,de amicitia,& sepe cum eo in secreto agore, a quo nos amari scimus. Si autem eum nondum diligas nam, ut amor sit verus,& amicitia durabilis,conditiones utriusque amantis conformes esse oportet,vi inter se conuenire porro iam tum certissimum est, nullum in Domini conditione desectum posse reperiri, cum interim nostrae sit proprium , ut vitiosa.sensualis&ingrata sit: unde numquam eo peruenire potes,aut induci,ut in tantum ipsum diligas nam non est conditionis tuae,cum tamen videas,quantiola referat, ilium amicum habere, quaque ipse te ardenter diliri, hanc diu cum eo, qui tui adeo dissimilis est,conuersandi poenam hauci in uirus subi Quam, 5 infinita Dei mei bonitas nihil videor videre te,atque pariter meipsami quam vellem , 5 gaudium Angelorum, quoties hoc mecum conlidero,
penitus me in te amando consumere &annihilare suam item certum est,te tolerare eum,qui te,vt secum sis, non patitur Quam te bonum ei amicum exhibes, Domine mi: quam illum recreas ac supportas quam patienter expectas, ut se conditioni consormet, &atte eret, cum tu
interim illius conditionem benignepoteres' quin imo in satisfactionem ac bonum computum singula, quibus te amat spatia, ac momenta admit- . . iis,&propter paenitentiae punctulum omnia eius peccata&debita obli- ηρ hoe esse liquido in me perspexi: non video autem,mi Do
areia. νιῶ mme Creator,cur Ott Sistinclus ad te per particularem hanc amicitiam
4 m. Venire non procuset Mati,qui tuae conditionis non sunt, venire ad te debent, ut eos reddas bonos, dummodo te patiantur ad duas saltem horas
singulis diebus apud se manere; esto interim ipsi apud te non sint nisi sexcentis curarum,S cogitationum mundanarum distractionibus intercurrentibus, sicuti ipsa faciebam. Per hanc porro vim,quam sibimetipsis inserunt,ut apud tam bonum amicum sint nam in principio quidem hac in re amplius quid facere non possunt,nandri interdum nec diu postea doe--ones violenter impedis,ac retiare., ne illos oppugnent, utque quotidia
143쪽
minus vitium contra ipsos habeantnillis autem e contra robur 3 vires animi suppeditas ad hoste deuincendos ita quidem, ut neminem Oomnium vitarum vita eorum qui tibi fidunt teqtic in amicum halu et
lunt,de vita tollas, sed vitam corporalem etiam ulte lites metuorem cra, a Ietudinem dando,&vitam animae concedas Non intelligo sane quid rara , . . dem timeant, qui mentali orationi sese applicare timent vere cur me
ruant ne icto; consuli autem daemon huncinetum causatur, Ut per eum rationis
vcre nobis noceat, ac mele faciat , cumscilicet per hunc me imperit,quo minus Iecogitem, quoties, S quam grauite Deum offenderim,quantum m , uit 'illi debeam esse infernum, ac caelestem quamdam gloriam , denique dii faissu cogi tem ingentes illos cruciatus, labores, quos mei causa subiit. ClIca zmis,D. haec omnis mea oratio versabatur,4 versata est,quamdiu in illi periculis it orsitis.
constituta fui; haec,quando potera,identidem ruminabandi, imo per aliquot annos,saepius magis laboraui,ut horam, qua ad orandum milii praefixeram, cit,transactam viderem, attendens anxie quando tande lignum eius elapis daretur, qua ut aliis rebus bonis me darc, dc non raro quantu- libet graue paenitentiam libentius subiis em qua me ad orandum recoli Eissem. Vis porr5,quam mihi diabolus, aut peruersa mea consuetudo se m V se
ciebat, Vt rataonem intermiterem,&Iriltricia, quae me,dum Intra OIa tonum me ab ntem, occupabat, tanta erat, Vt, quo mihi vim Iacerem, ris,mfa omni me conatu,&animo conniti oporteret quem tamen animum non eiendam. Θexiguum habere dicor,&ad oculum videre fuit , eum mihi plusquama nudiebrem a Deo datum esse, nisi quod male eum impendi sed Deus tan dem auxilio suo mihi aderat.Postquam vero hanc mihi uim secissem, ma Vl 'iorem longe quietem sensi,&consolationem, quam aliquoties, dum in libro pio legere gestiebam. Si ergo Dominus me ita nefaria tanto tempo rc sustinuit Meuidenter quoque pateat hac via omnibus malis meis re medium adhibitum esse, quis, quantumlibet malus, timeat 3 nemo sane: nam esto sit pessimus , tot saltem annis malus non erit, post tota Domi no gratias acceptas:aut quis dissidere poterit cum ipse me tanto tempore sustinuerit Zidque dumtaxat, quod commoduari aliquem locum, & tem' pus quaererem,& ambirem, quo ipse mecum ageret hoc saepe me invita , quod magnam mihi vel ego uci Dominus ipse vim faceret: si ergo ratio,etiam ipsi minime seruictibus, imo etia aduersus ipsum delinquentibus tantopere prodest,ac necessaria est,& nemo dicere in veritate possit, vllum ex ea damnu prouenire sed certu sit,maius ex eo sequi, quod oratio non colatur,cur,quaeso , ea omittat qui Deo vel seruiunt vel seruire
volunt 3 Quod cur facerent,equidem prorsus no intelligo, nisi fortasse, ut vitae huius molestias ac disti cultates maiore cu difficultate traiigat,Deoq; velut ianuam occludant,ne quam ipsis in illa consolatione & recreatione G inurittaε Digitiacum Corale
144쪽
, MATRI TE RasAE immittat. Duorsi profecto me inseret. Qua enim suo illi dispendio m. sinuunt, cum e contra iis,qui orationi se dant, ipsemet Dns sumetus omnes qua urgissime quodamodo suppeditet, cu pro exiguo,que iuscipim,
labore,coniolatione submittaticurus adminiculo difficultates occurretes aequanimiter perserant. Quonia vero de his consolationibus,quas in or rione perseueratibus Domnus elargitur, postea uberius loque di locus erit: huic nihil de iisde hic dico; hoc uno excepto orationem veluti portam hi isse perquam magnae illae gratiae, quas mihi praestitit , venerulita, quae si occludatur,nescio qua illa via submittere poterit nam,esto quidem ipse ad animam aliquam ingredi ad cum ea deliciandum desiimul eam recreandam vellet, nullus patet aditus: cupit namque eam esse iis lam, cupit mundant,cupit earumdem recipiendarum desideratis limam, quocirca simulta ei obstacula κ remoras ociij ciamus nullam autem ad ea iubmoue- da operam adhibeamus,quomodo ad nostenter, aut quomodo lingui res eum gratias nobis coierre volumus 3 ut aure praestans eius mit ericordiae lucescat, nec non quantu inde mihi boni obuenerit, quod orationem,ac lectionem pia numqua intermiserim,reseia hic cum tanti id referat bene scire dc intelligere quibus diabolus machinis anima aggrediatur, quo ea expugneti, simulac artificiu, misericordia. qua ea Dominus ad la reducere satagit , ut legetes,sic pericula caueant, a quibus mih pla satis noe tri. Ante omnia igitur,ex amore Domini nomine suChristi,& per ardeteiri
illii. ovo omnimodis nos adser uocare allaborat, amore quoslibet rogo,
ut quasvuq; peccadi occationes fugiat: li enim illas, o declinemus, sed septemus,quaena nobis esse potest sic curitas,cu tot nos inimici oppugnet,&tita ex aduerso in nobis sit ad nos de se dedos imbecillitas 3 velle equidem captiuitate qua tu temporis anima mea raptiua detinebatur, aliquo modo possem describere: quia sciebam in videbam captiuam ii idem illam esse: quo tamen constricta vinculo teneretur, intelligere plane non poteram, ut nec credere id quod Consessarii mihi non ita exaggerabant, tameli malum quain id ego in anima mea esse sentiebam. Quidam ex illis,
cum scrupulis pressa consilii, auxilii causa plum dijssem , mihi dicere veritus non est mihi, esto ad summum contemplationis genus euecta essem id genus occasiones 4 conuersationes minime posse nocere. Dat hoc iam circa finem , quando scilicet , diuina iuuante gratia iam mea magnis peccandi periculis magis caueba tametsi ipsam occasionem peccandi nondum penitus declinarem. Quod autem omnes me
desideria bona habere rac orationi subinde insistere viderent, multum sane ijs agere videbar , anima autem mea fiale intelligebat , non esso id facere illud, ad quod obligata erat ei cui tantum debebat Miseret sane me iam eius , quod tam multa tunc sustinuerit , quodque eita Disitiro b c Ooste
145쪽
ei tam parum ab ollinil praeter iam DE venerit subsidii, de ι. -
inde quod tanta ei daretur libertas ad recreationes Sc consolationes suas sectandas, dicendo, eas licitas esse. Quam deinde in concionibus lan si,poena non erat exigua, Ac ita eisdem audiendis assiciebar, ut , si quem cum spiritu& bene concionantem viderem . particulari quodam CVS eum amore ferrer, ita tamen ut eum ipsa non procurarem.&-Misini
hi Oriretur,prorsus ignorarem Pene numquam alimis mihi ς-- οῦ et um . qui eam audinem iudie concionatorvim beMessiaconcion tias si autem bona esset concio , parricidarem quamdam inde vola
ptatem hauriebam.Numquam penE,ex quo orationi vacare coepi, taedio ruri, n,in mihi filii de Deo&loqui,&aliosloquentes audire Conciones, porIU, fuit Booquas audieba in aliquando summae mini erant consolationi,aliquacio, e ro valde me cruciabant,quia in illis intelligetem, multii me diit ire ab eo, quod esse debebam.Rogabam itaqueDominum,ut me adiuuarct: sed prout mihi nunc quidem videtur)in eo debui tunc errasse, quodnducia non penitus in diuina eius maiestate Donerem, nullari Vcs PMmvo', ι ...
memetipsa. Quaeritabam itaque remedium, & conatum adhibebam que ' , poteraniusiaverisimilaest, tinnimeri omniaparum, aut nihil , , -- niuamvis seno bis ipsis penitus dissidentes fiduciam nemininopo μή aiamus Volabam soli- vivereuntelligebam πι- me ne qx- sedcumquadamvmbra mortis certi,' nemo erat, qui mihi,
eam daret,hanc tamen amemetipsa capere non poteram: qui autem eam mihi da e poterat. non sine ratione mihi non succurrebat,emn iam πιας
I RAHi ammirnea,iam lassa&exhausta,&licet quiescere ipsa
paululum vellet, litamen, quos habebat, habitus,vi consuetudines nullam ei requiem,indulgebant. Factum est autem, ut,cum quadam die oratorium intrassem , quamdam in eo viderim imagine, quae ibidenὶ custodiae causa reposita,& ob festum quoddam in monasterio nostro celebrandum mutuo accepta erat. Depictus in ea erat Redemptor nosten
146쪽
s. MATRis TE REsu internis tuibata sim quod tali enim in schemate,&forina viderem; quδd ad viuum repraesentaret,quod pro nobis is passus esset.Talemqvidemin animo meo dolorem sentiaquod illi ob acceptas hasce plagas, tam parum grata exstitutem .vt cor mihi in duas dilfindi partes videretur; unde ipsi me multis cum lachrum is coram eo abieci ex animo eum rogans, talem
mihi simuli semel conitantiam, atque ininu robur dare , utposthac , C., Pamphiis in non osset Hereni singultiporto : S. Mariam Mag--. ..is stilenam prosequebar, eiusque conuersionem saepe mecumi olabam, maxim dum ad mensam Euchar stam accedemam disequbaceris
certius scirem,Dominum Iesumintra me tunc realiter px semelneue,adridescius nae collocabam, ipcranssue, ut lachrymae meae non, si ii rentur. Et nesciebam quid diceremmamiliisquam satis faciebatis qui
sui causa me eas enundere patiebatur cum sensus huius, di affectus tantcito me caperet oblitato, San huic lerio me commendabam, ut tu Dfraetio ipsa tuo milii commissorum veniam impetraret. Sed postremus illa, quem dico, maaginis huius conspccttis, magis mihi profuisse videtur;
quod iam penitus mihi ipsi dissiderem &omnemfiduciam meamin s lo Deo collocarem. Vide porris mihi tunceioertacum fiducia dixisse, inta me nonantε arrecturam,quam meeius,quodsi eo petebam, Vocem redderet:& certo mihi persiadeo id misiprosiisse: nam ex eo tin
porenotabiliter vitam emendare coepi. Huncpovo orandi modum ier, O-ο ' inqxiod per inter imaiscurrere non possὸna, Redempto-ώ. Musis aem nostrum I ES, M intra me repraesentare conabar,&in illorum mY--,-- steriorum meditatione plus gustus Eoasteetiis mihi inuenire videbat, in a-tinc quibus eiu magis solum, Eoab aliis desertum videbam credebamque eum ita solum desamictum, tamquam qui in necessitate positus est, haud aegroinc admissurum.Non Daucas id genus simplicitates liabebam, praecipue,eia me mouebat ipla Domit uin horto Getsemam oratio bieiso
lime comitemadiungebam Hicsudoremesiis, quamihi sensi animi angustiammecum recolebam, , mihilictant nunciam prenosim
. amarum sudorem eidetergerevoluissem sed,quantum recordor numquam id ausa fili proponere Myedi,quod peccaramea tam grauia idc*tidem mihi ob oculos versarentur hic tam diu cum eo per imaginatim nem manebam, quantum id mihi cogitationc perinittebam:nam ς' plu
rimae numero mentem non mediocriter lancinabant. Perila ultos annos,
plerisque noctium, antequam dormirem, cum iam ante somnum Deo, per preces commendarem, semper aliquanto temporis spatio de hac oratione in horto meditabar, etiam antequam religiosa sorem , quod am-.plta hocce mysterium recolenti spromissa esse dicerentur Indulgenti credo intransmiser animam meam hoc vi non Antemnedum
147쪽
Ds Vir AS ua CAP. IX. quaestum secisse quod hac occasione orationi vacare caepi; cum tamen, quid ipsa esset nescitem 'uinimo ita mihi familiaris iam fiebat oratio ut non magis eana omitterem,quam me omittebam signo Crucis communiare,dum ad dormiendum me componerem. Vtergo ad tormentum, quod a cogitationibus occurrentibus me passam dixi,reuertam dico ordinarium. proprium esse huic oradiis do finem tellectus discursis,uttii eo anima multu, vel lucretur, velamittat onailsa, inqua, coi sideratiove,is,qua sic prolicit, multu proficit,e Qtotus in amando versetur.Nemo autem huc pertingit, nisi post magnum 'h laborem, ac non sine magno suo sumptu praeterquam illi, quos Domi qui . . nus , quam breuissimo tempore adorationem quietis perducere digna-ρωna mimtur tales enim nonnullos noui. Qui autem tales sentitis expedit librum fin manus accipere,cuius te stionis adminiculo statim se recolligant Plu rimum quoque me iuvabatividete campos,aquam, flores: his quippe in rebus Creatoris ipsius memoriam inueniebam irae, inquam, me excit ..., 7 g, bant,&recollectam faciebant, librique alicuius vicem praestabalat, etiam rumsu min ingratitudine,S peccatis meis. Coelestia autem,ac sublimia numquam θι ιμε
intellectus meus qui eius erat stupor potuit imaginari, donec alia mihi via,& modo Dns illa repraesentauit: nam adeo paru habilis era ut perintellectu aliquid mihi repraesentare,ut nihil ab imaginatione mea rubsidij haberem nisi diitaxat in recogitando eo, quod oculis ipsa meis intuebar, cum tamen aliiquaslibet repraesentationes facere possint, in quibus se recolligant: Ego solum de Christo,in quantum homo est,cogitare poteram, numquam tamen eum mihi repraesentare potui, quantim cumque demum de eius pulchritudine legerem,aut quant libet illius imagines ubderem, nisi latum instar caeci alicuius aut eius, qui in tenebris sine aliquo lumine agit,qui tametsi cum aliquo loquatur, sciatque se apud illum esse quod certissime norit ipsum praesentem adesse, sciat, inquam, &dedat
illum coram esse eum tamen non videt. Eodem prorsus modo mihi fie-
bat,dum de Saluatore PE s, cogitabam. Hanc ob causam ita erga imagi amisia nes&pieturas assicie .Vae autem illis infoelicibus,qui culpa sua huius viis timodi bono excidunt; unde clare colligere est, illos Dominum neutiqua diligere cui enim eum diligerent eius haud dubie imagine delectiarentur;
quemadnaodum etiam inter amicos mundanos iuuat,vi volupe est, Mginem videre eius,quem unice diligimus
. . Hoc ipso tempore dati sunt mihi libri Confessionum Sancti Augustini,disponent. v quidem apparetJ Domino; quod ea ipsa nec prcc
rarim,nec umquam vidissem:Porro singulari erga S. Augustinum affectusiim,rum quδd Monastorium, in quo , etiamnum aecularis, habitaram,
ordinis Augustiniam esset,lim quod&ipse,dum viveret, peccator suis
148쪽
s s. MATRI sTER Es Ar et Nam Sancti, quos Dominus, postquam in peccatis vixissens, an
libat .aim com die vocavit , permagnae mihi semper consolationi fuerunt, quoakb M. f., aliquam In ijs opem inuenire debere me crederem , dc D o Mam vos, a/i, oui 3 quemadmodua illos in giariam ieceperat, ita o me in gratiam rece
pluram. Sed , ut dixi, num hoc me deiiciebat , angebat , scilicet '' ΑΙ- nonnisi semel a Di in Ni vocatos esse , de exinde non amplius
recidisse, me vero toties vocatam semper ad vomitum rediisse. Quod sane summopere me angebat. Attamen cum amorem eius , quo me prosequebatur , considerabam, rursus animum rellimebam num
quam enim de eius misericordia dissidebam , de me ipsa vero saepis
Quam, b bone diva, animae meae duritiemac pervicaciam demiroticam raimen tot,tamqne praeciam ab ipso subsidia acceperit4 Non possum non metuere,ac pauere,dum cogito, quam parum in meipsa potue-' rim, ac quam velut constricta fuerim, ne mecum ipsa statuerem totam mera Ei dare. Vtergo illas Sancti Augustini Confissiones legere Cepi, mei ipsius in iis imaginem videre visa sum, serioque me ic examma glorioso huic Patri commendare caepi. Dumque iam adillius nuersionem peruenissem dc quomodo illa ad eum vox in horto factae flet, non aliter commota sum,ac si eadem a Domino voce compellarer unde etiam magno temporis spatio rota me in lachrymas, introtium intra me metipsam flens,eitundebam, non sine magna animi amaritudine, an
Quantum, Di v s bones, patitur anima, ut libertatem, quapa uti Donam habere deberer,amittat,& quantum tormentoriam tolerata Iam mecum ipsa miror,quonacido tanto in cruciatu viuere potuerim,benediactus sit D E Ws, qui vitam mihi dedit, ut d morte adeo mortisera emergerem Magnas tum animam meam a diuina r.iaiestate vites accepisse. ωD E , claritores meos exaudire, tantarumque achnetnarum mise reri debuisse mihi verisimile sit. Unde animus, oc desiderium mihi cresi re epit, diuturicum ipse in oratione agendi peccandi occasiones ab oculis meis amouendi; illis enim re otis,&ablatis statim ad maiestatem ipsius amandam denub conuertebar iam etsi, quantiu mihi
quidem videbatur, me illum diligere intelligeremi non intelligebam tamen ut id intelligere debebam in quo situm esset, D E, M sinc re Socordialiter diligere.No videbar a me ipsa imperi ire posse,ut me ad ei
seruire cupiendum tunc disponerena citin illius me maiestas nouis gustibus recreare rursus incipiebat quinimis, quod Missumo cum labore sibi comparare student id DOMIN vs ita mihi ultro dare voluisse videtur, ut quodammodo a me contenderet, ut ipsum accipere vellem, adclicet
149쪽
licet abundanter postremis hisce annis , gustus, consolationes spiritus mihi suppedirauit Eum vero rogare, ut eas mihi daret, aut ali-2 2
quam deuotionis teneritudinem, numquam ausa fui hoc tantum ab eo min. .. peti , gratiam ut mihi daret, eum posthac non offendendi, Menormia Mnsua. peccata mea mihi condonaret. Quae, quia ita enormia esse videbam, deis numquam ex professo, dc aduertenter consolationes, gustusde r gare eum ausa sit in videbatur mihi nimis quam multum eis piet is agere S ieuera magna mecum est misericordia, suo quod me coram se esse permitteret , meque sibi praesentem habere sustineret videbam
quippe , nisi tantopere ipse institisset, numquam futurum fuisse ut 'venirem Semel tantum in vita', quantum memini, gustus spirituales P ab eo peth quod tunc magnam mentis ariditatem sentirem , cumque, quid agerem, aduerterem . ita inde apud me confusa mansi , ut haec I 'ipsa erubescentia ex eo ortari quod me tam parum humilem viderem, Domitis . mihi dederit id , quod petere ausa fueram. Sciebam quidem licitum, δε νέες.&fas esse sustus petere sed illorum tantum hoc esse putabam qui huc rite dispositi sunt , eorum nimirum , qui , quae vera deuotionis sunt qualia sum, Deum Ieccando non ostendere in ad omne bonorum genus egregie dispositum , ac resolutum esse)totis semper viribus, procurare sti id uerunt. Videbantur autem niihi hae lacrymae meae aliebres ellum o impotentes , cum per eas non obtinerem id quod desiderad nihilominus aliquatenus eas credo inihi pro Disseri quia peciatiinpost duas illo , quas dixi, vices , quibus in illis magnam nimi compunctionem 3 antichionem sensi , magis me orationi dare coepi , de minus tractare ea , quae mihi noxia& clamnosa esse possem ac tametsi nondum penitus illa relinquerem; Deus tamen , uti dico, iiij paulatim abdicandis me adiuvabat. Quod autem eius maiestas nuhil aliud ex spe stabat, quam aliquem ad hoc in me apparatum ac di ispositionem videre; hincipirituales gratiataeo quo dicam modo , in me crescere coeperunt, quod tamen eiusmodi est, ut id non soleat Dominus dare,nisi ijs, qui mundiore
150쪽
A, EAE A M interdiim,uti iam dixi, quaedam tametsi, quam bieuis sime id pertransiret principia eius. quod iam dicam. In illa lepraesentatione, qua apud Ci Vi me praesentem esse fingebatu de
qua supra locuta rum)quin etiam interdum dum in libro legetem, fiebat inmerepentri improuiso quidam diuinae mesentiae sesisses, vidubitare nullatena, poste, quin aut ipse Deus intra me esset,aut M tota in ipsum ρ serpta Nonerattiunes hocpermόdum visionesnaedicerim mysticam id Theologuuii Vocari hoc autemita animam supendit, ut tota exstati esse videatur Volotas quippe amat,memoriariπὸ amissa esse vidctui,
intellectus quantum muti videtur a vindiscurrit, non atrien amittitur: sed,ut dico, ' non operatur; at est velut consternatus primulcitudine ooritae. - m,quae intelligit: Vult enim Deus eum nosse, se nihil eorum, quaena. -----; testas ipsus ei repraesentat,intelliget e. t Senseram irante, valde contia uia. ωικ nu quandam animi teneritudinein sed ex parte antabis ipsis tale quid Ais,non dis procurare posse videmur)nec non delectationem,& consolatione quan-- - dam, quae .esto nec plane senstialis, nec pland spiritualis sit,tota tamen a
Lis ... pra Moinio datur sediatam litarundam, non parumnos a Uu repossevideriir sinostram vilitatem summanteio Deum Admisimo aitudinem, necnon quam multa nostri causiis secerit, eius item is suussionem,tot, taliaque amaris Gloribuspleriusiniam, ita denique ipsius 'iri. --, Ensissimam eo nsideremus. Huc qu emisia ficit ore ex operiunis, is, eius conspe exultatim, gnitudinisquoque iris immensi, armati inisurum exhausti erga nos amoris consideratio,nec non alia id genusplurima quet