장음표시 사용
241쪽
Da Vix Sua Ap. XXIII. Fa quantum quidem memni quadraginta annis an dyo tresue minus sint
nescio oratiorus studio incubuerit, , omnem vitae persectionem quam statas eius remittere dc pati videtur. semper seistatus sit. Vxoremn, que habet, tapietati acdictam&caritatis studiosam, thr2cei in perfectione sectanda nullo sit impedimento talem iniquam mulierem, Ut eam Deus et,quem tam linguiarem Sc indefessum struam suam noucrat futurum in uxorem selegiis vis is sit. Quidam de eius consanguineis cum meis connubia contraxerant. Habebam praeterea notitiam nonnunquam tradiab.im cum alio quodam ins=gni Dei famulo, qui unam de cognatis meis in uxorem duxerat Per hos itaque procuraui , ut is quem dixi Sacerdos , in i agnus inquam ille uri seruus me accederet nam erat hic is iste familiaris motus in statuens illum mihi S in Confessarium , in piritus negotij direct orem deligere. Vt ergo is venit , ut ur γ' CFeretur , magno me rubore pellundi sensi , quod coram viro adeo aucto apparerem lac mox et animae meae orationis rationem reddidi Iorr , consessarius meus esse nolibat, quod se alijs negotiis plurimis distentum vacare non polse diceret:&reuera occupatissimus crat. I licergo me salicta aliquat generosa resolutione conducere caerii tanquam si fortissima fuissem lane talis quidem es debuissem, pro modo oracionis quam me tenore videbat hvi scilicet nullatenus d nulla in re Deum ostendere proponerem, ut ergo firmam S Testino' eius resoliui nem etiam paruis in rebus vidi , ad quas tamen ut dixi tam perfecte ut volebat statini adimplenda satis virium non habebam; non parti contritari caepi quod illum animae
meae negotium , ita respi re se videlem iam quam rem quam unica vice semel conseq i ta perficcre o lena , cum tamer icinniore me curatione opus habere cernerem. Vidcbamitaru me per ea ua: ipse mihi sugge AE' 'Hrebatisciua,nullatenas adiuuandam quodani persectiori magis illa et 2
quadrarent : ego enim etsi in Dei glaciis utcunque prouecta essem . tamen valde in ipsis virtutumi mortificationis principijs haerebam. Et sane si cum nullo aso quam cum hoc tractassem , num uuam aliquem anima ca in virtutum studio credo progressum secisset , quam enim in me sensi , afflictio , quod me nec facere nec posse facere sol mihi quidem videbatur viderem ea quae mihi ficiendapraescribebat , nimis quam satis erat , adde progressi faciendo desperandum, Q quae caeperam omnia abrumpenda. Subinde mecum ipsa miror cur , cum singulari vir hic ad animas ad D Eo, pertrahendas praeditus esset gratia , ino, i mo non placuerit , Ut meaia pernos sit,&illius curam in se susciperet;atiam video, id omne ad malui animae
mea bonum, factum, dilectum esse, ut scilicet sic in notitiam vehitem
242쪽
viso mitasi torum, Histin Relisiosi societatis itar, 3 eumillis de
res, meis consenem. Cumex eo tempore viriun illum nobilem in s semri aliquoties ad nisi visitationis causa excurreret, id ipse se facturum promisit. Hic insignis esus relucebat immilitas , quod ciun personaliam proba,qualis ego or volebatagere cepi erm mem,meque animans dicere,no debere me cositare,nae die uno simul om--a, 'ia posse relinquere sed Deum id paulatim tacturum:nam&se, in rebus --,iri 'iubusdam valde leuibus,ad annos aliquot haesitasse, nec eas etiam omni γε fiatio conatu adhibito relinquere potuisse. quantum boni pr stas,humilitas, 'si ij, in quibus habitas,nec non omnibus,ad eos qui te possident accurren- ' i'--tibus Sanctus hievit hoc quippe nomine eum merito donare posse di
deor quasdam hi de sitis spiritualibus insemitatibus narrabat , quae quidem ei, vir erat humilitate, tales egeridebamuri,corrum scilicet
narratione, do ipse meo mederetur iratione tame status ipsus,nec de sectus erant nec imperfecti ,iuxta meum tamen statum, grauissima fisset,eas habere Non sine rationeautem iam huc adsero;esto trutijs i. serendis plus equo videAr inhaerere itanti quippe eae momenti sunt, quo anima aliqua in spiritu proficere incipiat,& volare discat d. vii dicitur adhuc implumis est,ut nemo id crederet, nisi qui reipsa id est expertus.Et quoniam certa mecum Dei gratia spes tenet, revi R. V. alijs plurimis per haec prosit,idcirc&ea hic adferte visum est; scilicet omne meum boliti ac salutem in eo sita fuisse, quod is me iuuare sciuerit, tum quod humilitatem linita e caritatem ad mecum manedum,nec no patientiam ad me tolerandam, quod persectiones adhucpenitus non retanderem h buerit Procedebat hicpaulatim cum discretione, modos mihi&mediaiad monem expugnandum suggerens.Vnde ira eum diligere coepi, ut nunquam maior mihi esset consevitis,quam die illo quo is me vistatum
veniebat, sed raro admodum ad me excurrebat. Cum aliquanto diutius visitationem differet,statim non modice affigebar, idcircδ eum ad me non excurrere existimans,quod nimis quam Improba fore. Vteigo meas imperfectiones ita graues & forsitan erant peccata, nihilominus,ex quo eum eo agere coepi,magna vitae meae secuta erat emendatio nec non gra-
- ias,quas Dominus mihi conserebat me referente quo aliquam mihi p. - se hic bicem adferret intellexit duo saec simul consistereo benec
tu, non Valde mihi timere:in nonnullis enuo rehu, diabolica id ei vide- Datur esse illusio impostula.se tamenon planEid asserere velle aiebat. Monebat porro ut quidquid ad orationem meam pectare putabatu
243쪽
omnis erat,quod quae 'ualis oratio mea esset, exponere non possem: nam non nisi nuper admodum hanc mihi Dominus gratiam praestitit, quod intelligere dc exponere possem , quale id sit. Vtergo hoc ipse mihi
dixit; limul accedentc metu,quem a me ipsa habebam, maximopeie in-tia meipsam angustaari coepi totaque in lachrymas reiblui nam aliud sane non quaerebam,quam Dei voluntatem implere, mihique persuadere non poteram alacemone haec venire , subuerebar interim , ne forte ob mea me peccata Deus excaecasset, ut hoc ipsa non intelligerem. Varios
itaque inspicicias libros , ut viderem num quem orandi modum habebam,in ijs expressum viderem itaque eum alijs de eo sciscitantibus
pcilem exponere; tandem in eo cui nomenestri Asiensium montem, quan
rum ad unionem animae cum Deo spectat, omnia illa legi signa, quae in me ipsa in illa unione notabam , quod scilicet nihil penitus cogitarem,
hoc quippe erat quod semper dicebam, nimirum me cum hunc orandi Cum n .a modum tenerem, nihil omnino cogitare posse, quamobrem, lineis qui iρη --busdam subductis,loca illam libro notaui eique librum tradidi vi&ipse si
Malius ille quem dixi Sacerdos pius Deique famulus,ipsum inspicerent, 'meque docerent, quid facto mihi opus esset, cum animo S proposito ita ipsis videretur orationis studium penitus intermittendi. Ad quid enim me in illa pericula conij corem,cum viginti aut circiter annorum spatio quibus hanc orationem usurpaui,nullum aliud inde commodum retulissem quam illusiones diabolicas, satius proinde esse, eam prorsus mittere,quamquam: hoc graue mihi videbatuti iam tum quippe experta eram,qui animae meae,sine orationis exercitio esse soleret status. A 'deo ut angustiae mihi essent undiquα&quamcumque in partem me ver
terem,quietem non viderem : sicut qui in rapidissimi fluminis medio constitutus,ad quamcumque eius partem accedit, ibi maius euidentius periculum incurrere timet,dc iam iam ab aquarum impetu absorbe-dus est. Est haec ingens quaedam crux Si angustia.&id genus plurimas ipsa tura casum palla, uti pollea dicam quod scite etsi parum referre videatur, forsi se mtan usu venire poterit ad sciendum quomodo spiritus probari debeat.
Et certe magna est angustia, quam homo ibi patitur unde summa μὴ, hic opus est circumspectione , praesertim in mulieribus magna quipi xime mo- nostra est infirmitas, S ingens inde oriri malum posset, si aperte ipsis es misit. ceretur, haec doemone aucto te in ipsis fieri: sed recipia exacte inspicienda est,&Omncloccurrens pcricultim ab iis auertendum ripisque clam aliisvi secreto commonendae, ut secreta sita celent, quod Sc ipsi confessarii facere debent ita quippe & ex pessit. Hoc dico, moneo,quia hac in re satis multa sum pa9 1,quod quidam,quibuscum de oratione mea contu li,tacere non potuerunt : nam modo hunc, modo illum consulendo. et S.Matris Teres era. V adeo Diqitigessi Corale
244쪽
sso si MATRD ERε scio adeo non mihi prosuere, ut potiti magnoprie nocuerint Hac enimi tione mulia diuulgata sunt, quae satinstitistet taceri&celari , cum haec non sint omnium&quorum beta, ego illaeuulgare videbar Credis derim equidem Dominum id,nulla ipsorum oum culpa, permitille , quo ego aliquid patiendi materiaminatisrem. Non dico, eos aperuille audreuelasse, ea quae in consessione acceperant scd quiaerant , quibus ob timorem quem habebam , omnia mea aperiebam , quo facem mihi praeserrent . bene consulerent , par mihi esse videbatur , eos
nisis udira tacere debere Linterim tamen' nihil omnino eorum , quae mihi ἀφ ιι occurrebam tales homines celare audebam. Moneo itaque ut circumma vi specte, magna cum discretione cum mulieribus procedant , semper illas animandos,ec tempus exspectando , quoadusque eas D o Ma-Nus iuuet,uti me iuuit:nam alioquin prout quidem meticulosa sub timida eram, maximopere id mihi nocuisset, accedente praesertim illo ordinario meo animi deliquio unde, miror me non plus adhuc
inde damni accepisse Postquam ego librum illi tradidi , simul cvitae meae rationem , ac peccata mea in genere , quam poteram optime.
aperiri non quod confiterer ; erat quippe saecularis satis tamen ei declaraui, quam essem improba in duo hi Dei famuli, magna cum caritate. N amore considerabant , examinabant, quid mihi faeto opus esseta Vt ergo secum statuerunt quid mihi responderent i quod ego respon sum magna cum anxietate exspechabam , cum per eos dies etiam plurimis, Ut negotium meum per preces Deo commendarent, Iniunxissem, vi ego id a parte mea per frequentes orationes serio commendassem ma-- cum angustia animi moerore eorum alter ad me venit, Sc doem
sus esse illusionem, sibi ac cio post maturam deliberationem, vide id xit;quocirca sibi consultum videri, ut cum quodam e Societate Iesu hac super reconferrem, libenter se interfuturum , quem Patribus illius,' ' , , ad necessitatem meam ei declarandam accerserem , illi totius vitae meae distatus rationem in generali consessione redderem,idq; quam poteram
apertissime, sincerissim : nam per Sacramenti confessionis virtutem sperare se, res, ut Deus plus ei lucis daret; illos quippe Patres in rebus Dicitus esse versatissimos Monebat praeterea, romnibus quatis miluMiggereret aut Auleret,et quam exactissime morem Urerem quod nisi .. haberem qui me dirigeret,in praesentissimo lapsus vel farer periculo. Tantum porro inde concepi timorem S angorem ut quid factura essem plane nescirem unde ubertim flere coepi ; cumque in orat rio meo admodum afflicti sederem incerta, quid mihi futurum esset, libro quodam quem mihi Dominus haud dubie in manus tradidisse vide
vi sumpto,ia colesi Aeostolum Paulum bereci eum fidelena
245쪽
Da Viet A v CAp. XLIII si esse quam maximὰ ita ut eos , qui ipsum fetib&sincere amant, numquam a diabolo decipi sinanim illudi. Hoc autem maximae mihi
consolationi fuit. Itaque de generali consessione instituenda cogitare coepi, omnia mea malari bona , nec non uniuersam vitae meae s item , quam nosse Wintelligere poteram clarissime , nihil ut illius mitterem, scripto committere Memini autem, me postquam quae stria pseram relegi,tot scilicet mala, nullum prope bonum . summo minrore afflictione , oppressam filasse Valde quooue me torsit , quod me domesticae cum hominibus tam sanctis , quale Societstiis Ius , M.t Patres erant , agentem visurae essent et Verebar quippe meam improbi-iam1-tatem;&videbatur mihi, quod sic magis obligata manerem ad eandem eum viris deponendam,in omnibus recreationibus meis valedicendum ' nisi hoc facerem, inde maiora sequi mala possent. Vnde aeditum&ianitricem rogaui, nemini id significarent, sed parum hoc mihi profuit nam ite fortuna factum est , ut cum ad Patre calloquendos euocare , ad Ianuam esset, quae per totum Monasterium mox id diuulgauit. Ah, quot daemon remoras, impedimenta , timendi occasiones oggerit ad Deum venire cupientibus citaque cum magno hoc seruo Deli nam talis reuera etat in magnae vir prudentiae θ tractaui uniuersumque vitae incae statum, canimae interiora ei patefeci ; ipse autem , utpote hisce in rebus versatissimus , liquido mihi declarauit , quidnam parte rei esset,ineque adulterius pergendum animauit,dicens, spiritum Certarin Dei evidenter hic operaiici sed necesse nae esse adorationis studium de- η tnub reuerti quod bene iandata non euem , necdum intelligere ince-
pissem , quid esset mortificatio mita erat ; nam ne nomen quidem eius miti videbat intelligere ac proinde orationem nullatenus in ra. termitterem, sed animum sumerem, cum tam singulares mihi Deus gratias faceret quis enim inquic ballio uit , an multas opera tua animas iuuat velit Et alia id genus addebat i lina ; ita ut velut propheta mihi praedixerit ea , quae Do Mimus postea mecum egit. Adhaec magnae me culpae rcam fore , si acceptis a Deo gratijs haud responderem. Valus est itaque milia Ui Spiritus sinctus per omnia per eum loqui,ad animam nacam curandam ita uiciem is se cordi meo insinuabat Simprimebat Magno hic igitur me rubore fas dit,&percam Cyrusmodis
viam conduxit, ut me in alium planu hominem commutare videretur asito. Quam magnum porto bonum est , animam pernosse, intellisserepAIonebat is me ut quotidie aliquoci dominicae pallionis mytterium meditando percurrerem,&per hoc me ipsa iuuarem , ac non nisi de huma-
Iutate Christi cogitarem, illis autem recollectionibus internis acgustibus,quoad eiusficia poterat, resisterem, nullumque penitus h locum V 4 darem, Disjtiaeum Corale
246쪽
ad maiora animatam reliquit, itaque Dominus cum me,tum illium mire iuuit utin conditionem meam ac statum,& quomodo me dirigeret, in telligeret, firmiter autem apud memetipsa statui, ab omnibus quae mihi iniunxerat,ne latum quidem unguem, vel in minimo recedere: atque ita ad hoc usque tempus ipsum obseruaui. Benedictus ni Dominus,qui mihi Confessariis meis obediendi tametsi satis imperfec ce , gratiam dedit. Et hi pene semper tuere e benedictis illis Patribus Societatis Iesu esto eis,sicuti iam dixi, imperfectὸ admodum obiecuta S,sectita sim. Quare factum est, ut notabiliter melior animae meae status redditus sit, uti Iam
T XXIV. MATERIAM Ros EQUITUM, ET NARRAT V smia ex quo obedire it,amma eiusprofecerit quamque ipsiparum ροα secratis Dei obluctari se quomodo has eia sus mi etiam alundantius ct magis daret. Post generalem illam confessionem anima mea ita serenata&tranquillata mansit , ut nihil mihi obi j ci&proponi posse visum sit, ad quod aggrediendum me numquam libenti me disposuissem unde multis in rebus me ipsa mutare coepi, fui alia quamuis me Confisi vius non urgeret , im ver,ipse omnia illa etiam parui iacere vid
hatur. Et hoc maxime me mouebat: eb quod iuxta normam®ulam caritatis Dei me ducebat,i ut qui ad libertatem . non autem ad proemium, vocaret, nisi hoc ipsa mihi per amorem promererem. Bimestri pene toto,ita me gessi, omniamodis allaborans, ut diuinis consolationibus4 grati, resisterem quoad exteriora vero,notabilis in me apparebat mutatioci nam incipiebat mihi iam Dominus robur di animos dare ad quaedam stupefanda, quae ijs, qui me nouerant, atque etiam domesticas, extrema esse videbantur Et,ut verum fatear,prout quidem erat quod ante iaciebam,bene iudicabant,extrema esse; sed secundum id, ad quod ratione habitus desprosessionis meae tenebar , minus aequo Praestabam. Per hanc gustuum, suauitatum interiorum reluctantiam , hoc autem assequebar,quod a Domino instruerer Ante namque mira mihi, ad id genus gustus in oratione sentiendos, opus esse videbatur solitudine Mabstrae ne,ita ut me vix mouere auderem sed postea aduerti, quam parum hoc ad rem faceret, nam quo plus me satagebam distrahere 4n lia diuertere leo me illa suauitate Dominus,& gloria abudantius perplu
bar; deo ut ab illa circumcingivi obrui,&nullo ea modo effugere posse.
247쪽
viderer Et revera ita erat:tametsi l parte mea in tantum in cotrarium ob niteren, ut mihi etiam id paeno iiii esset Dominus e contra hoc bimestri, ingraths mihi subministrandis. 5: sese pateficie do magis fiundere visus est,quam antea,vthac ratione melius intelligetem non amplius: n pote Fret
state mea esse illis resistere Caepi ergo nouo quodam erga sacratissimam Christi humanitatem affecti astici, de oratio mea magis stabiliri perinde
ac domus aut fabrica cuius iam fundamentum possit una esta nec non a f., toti erga austeritatem dc amictionem corporis, piam ob morborum me incipitiorum grauitatem hactenus neglcceram, ibidio ferri. Aiebat Sanctus ille Vir,qui confessionem meam excipiebat , quaedam milii nullum prorsus detrimentum allatura,ac Deum ideMortalici tantas mihi infirmitates ac morbos immittere, quod austerius corpus meum non tractarem,ac pro Ῥ--- inde Maiestatem eius, me in eo deficie te illud castigare Mastligere velle tificati Quasdam ergo me mortificationes iubebat subire qui mihi parum gratae' te molestae erant nihilominus eas omnes exactissime implebam, quod cmihi a Domino iniunctas, ei ab illo ad illas mihi prς scribendM,S 3xi m visebaisi. dari existimarem, ut hac ratione ei obsequens forem. Iam ergo arumavi conscientia mea angi scrupulis incipiebat,si quod Quantumlibet exiguum,aduersus Deum peccatum admitterem; adeo Vt, u quid superstui haberem, non prius me in oratione recolligere Marten tionem habere possem , quam ipsum a me abdicassem Saepius quoque tunc ad hoc orationem meam direxi , ut in sua me Dominus protectio' ne habere dignaretur, nec me, quandoquidem cum seruis eius commu nicabam, retro flectere sineret hoc enim mihi magnum&intolerabile crimen fore,&illos insignem,mea occasione, boni , quod apud omnes
'carat. Operam dedit Conlissatius ille meus,ut hic me semel alloquercturi .i,ni sas&vir ille nobilis quem clixi hac etiam de causa ad me venit ut orationi vararι quem habebam modum illi declar rem sciebat enim multas illum a Deo gratias,&singulares fauores accepille, ut qui , quoniam multa propter eum reliquerat,iam tum in hac vita,aliqualem ab eo propterea compen sationem accipiebat. Is ergo postquam me loquentem audiuit, Dei spiritum hunc esse,dicere non dubitauit, ibique nefas videra, iam diutius magis ei obluctari , quamuis in ei hactenus resistendo non peccassem, nec male egissem. Suadebat autem . ut orationem meam semper ab aliquo passionis mysterio inchoarem, ac , si deinde Dominus mentem meam iuspenderet aut raperet , ei neutiquam resisteae , sed M
248쪽
rs S. M ATRI TER E sugprociararem. Hic itaque salutare mihi consilium 8 remedium s. gessit, utpote qui hac in re versatissimus erat Multum quippe hic Dicit experientia Addebat praeterea , grauissime me delicturam, si post hae amplius spiritu Dei e Lagari cuperem. Unde magnam in animo meo hinc contolationem senti, uti vir ille nobilis ; qui etiam magnopere
Letabatur , audito Spiritum Dei hic operari , mihique semper qua Ioterat s poterat autem plurimum tuin verbis tum re sublidio
me autem tempore , iusilis est Gonfessarius meus ex hac ciuitate in aliam commigrare quod sane, pro eo ae debuit, mihi permolestum accidit,dom aue fuit:verebar enim,ne rursus retrospicerem, Mad prauas meas conruetudines redirem,mihique impossibile videbatur huic parem inuenire unde anima vetat in delere quadam solitudine sola relicta, valde anxia&timida mansit i ut quid mihi facerem . plan ignoratem. Quocirca quaedam de cognatis meis tantum fecit , ut me doluiIm suam abdfixerit,ubi ego me quam primum ad Patres Societatis contuli, ut aliumihi ex illis Confessarium deligerem Placuit autem hic Dolnino, ut ne-ccisitudinem& familiamtatem,cum vidua quadam nobili sanctaque viatae quae cum Patribus illis saepe tractabaticontrahere inciperem. Haec sit me Confessario fecit confiteri,& ad dies aliquot illius in aedibus egi.Pergiata mihi erat quod non procul ab eorum Collegio habitaret quom ior esset cum ipsis identidem agendi occasioci magnum siquidem animae
meae etiam enuda sanctitatis, quam in omni conuertatione sua praefer bant,famaac commemoratione,commodum accedebat. Hic porro p tcr ad maiorem coepit me promouere perfectionem: aiebat enim, nihil omnino me praetermittere debere quo Deo penitui per omnia plac rem; quam etiam in rem magna satis industila&suauitate utebatur vix enim anima mea utcunque ruriis eratin valens . sed admodum tenella: praesertim ad grticulares quosdam,erga nonnullas persenas affectusexuendos nam etsi per illos Deum Hunime offenderem , magnus tamen meus erga eas erat affectus unde insignis mihi futurae ingratitudinis, ι 7. - Videbatur,easdem amicitias rescindere.quare ab eo petebam cur,cum ei iri quis Devia, perea no Offenderem,ingrata esse vellem Suasit et go mihi ut ad
να-ῶνι aliquot dies negotium hoc Deo commendarem,hymnuinque: cre Anqμeret orbiritus ore recitarem ut is mentem meam illuminare Gignaterur, quo
quid fama optimum esset,possem perspicere. Cum ergo die quadamu quentius,&ardentius orati linstitutem. Dominumque, ut me , in ita penitus placendo adiuuaret,rogassem,hymnum praedictum recitare chpi iii quo cum aliquousque progressa essem,iam iubitus me raptus occupauit,ut propceto extra me ipsa essem,ita ut de eo nullatenas dubitate Diqiligo b Cooste
249쪽
D Vir sv CAp. XXIV. isspossem. , nam nimis quam manifesta res erat. Hic mimis siti raptus, quem Dominus mihi dedit in quo apertὸ verba haec ex eo audiui Nola
posthac cum hominib:u conuerstru sed cum Augi u.Maximoper hoc me consternauit: magna quippe animae meae erat turbatio de commotio verba haec mihi valde piosunde in spiritu dicebantur unde magnus me timor incelliti sed ex alia parte mirabili sum consolatione perfilsa quae,pos qua imor utpote quam,ut quidem censeo ipsa rei novitas causabat iam ab-hiset accessiti intra me mansit Quod autem ad me tunc ore dictum est, exinde recipia completum est:ex eo enim tempore nunquam amplius firmam cum quopiam necessitudinem contrahere, cosolationem ex eos Pete,aut amore prosequi aliquem in particulari potui, nisi eos quos Desimare, ac serio velle ei seruire, noui. nec in manu aut potestate mea fuit, secus agere; nec plus moueor,iant consanguinci, aut antici , nec ne nisi
hoc quod dixi iam, de eo intelligam;aut nisi sit aliquis,qui se in oratione exercet alioquin gratiissimum mihi est, cum alio quopiam agere Vere hoc ita est,ut mihi quidem videtur, S nullum de eo dubium est. Ab eo
tempore ita ad omnia ex amore Dei,ut cui ancillam suam unico momcn Vmmo.
to neque him diutius id mihi visum Ddurasse P in alium hominem co--
mutare placuit,relinquenda Maimata mansi, ut necesse non fuerit mihi id . amplius speciali aliquo praecepto iniungere. Qu8dcium Consessariu x ..,ἡj--.
me his implicatam videret&-xam,hinc non filii ausus, hoc mihi aper-tc,5 expressὰ iniungere.Exspectare scilicet debebat,ut Dominus ipse inane operaretur,utie operatus est,nec ipsa putaram fore, ut hoc a me impetrarem;nam iam aliquoties hoc conata frueram; sed ita id mihi graue S permolestum fuit,ut id quam primum, tanquam rem, in qua non multum momenta litum esset omitterem&penitus abhcerem, hoc ver robur mihi,&plenam illius quod volebam opere exeqliendi libertatem, Dominus dedit, quare hoc Confessario meo aperui,&prout quidem is mihi iniunxerat,omnia quantocius reliqui. Vnde qui mecum continuo agebant, hanc in me resolutionem: generositatem videntes, o parum inde fi uctus retulerunt Benedictus ut Deus in aeternum, qui unico momento illam mihi libertatem dedit, quam omni diligentia&conatu meo, etiam per tot annos adhibito, per me ipsa consequi non potui Iametsi tantam mihi subinde violentiam inferrem, ut sanitati id meae non
parumnocuerit: sed quia opus suit eius qui potens est,&verus absol tusque omnium Dominus, hinc nullam iam in eo Panam aut molestiam CAPUT
250쪽
Nos abs re siturum mihi videtur declarare et Delum ni mei
Galloquatur,&quid ipsa hac inlocutione imitianquo hanc R.Wmateriam bene intelligar. Nam ab eo tempore, quo hanc mihi gratiam Dominum sedisse dixi,valde, usq; in praesentem diem, mihi illa frequens
est 2 ordinaria,quemadmodum ex illis,quae adhuc commemorabo, Patebit. unt ergo haec,verba quaedam expressia, & bene formata, at eorporalibus auribus non percipiuntur, esto clarius intelligantur percipian tur,quam si auribus exciperennir; unde si quis audiens,ea audire recusat,& nolit,inanem operam sumit,& frustralest, quaninuis oblueinur.Cum enim hominemaliqueminimis io trientemaudire nolumus, ates ob tuor aut ata mentem divertet in testinere possumus itari risia diamus sonum verborum, ensem tameiteorum irintelligamus atm hac Delia animam sermocinatione, nihil inquodini,pedit, quo minii,
intelligaturinam,esto quis nolit acrepugilet, eirammi auscultare, Sesintellectum ita excitatum vegetum,ad ea quae Deus nos udire vult l, bere debet,ut velle ac nolle hic locum non habeant.Nam qn potest omnia vult nos intelligere,&scire ea quae fieri volt fieri pro rius oportere; atque in hes cse absolutum verumque nostri ipsorum Dominum esse deis charat. Hoc ego saepius experta sunt; nam biennio pio petoto omni qua potui contentione restiti, quod perpetuo in timore S anxie et Me versarer:
quin eti- mod,stibinde id facere tento, sed oleum, omnemoperam perdo. vellem quid illusones e fraudesdhibolicas, quae Diaestueesse possent declarare tris Vt milii quide videtur, pro eo qui magnam buses rei experientiam habet, non sit quod linteat, nisi sero valdEparunt;
sed,ut dico,magna haeccxperientia sit,oportet)necnon quomoa dii Dis ἡλι. dic a idelyzat,Vrrir a bono spiritu sermocinatio haec fiat,an a maligno; ues f. i. rem,q rans non nisi mera intelle istus ipsis sit apprehensio id enim co-t . . u. - nge .e posset aut quando seipsum spiritus alloquatur, hoc autem an fies ἰοῦ rabit stra, rimul dei In cicio, sed adhuc hodienti hi visum est , fieri id possb.c Iazietoaarem fiat haec locutio a Deo multis e casibusvi rebus cuiderer cognou