Commentarii historici et chronologici in Demosthenis Orationem de corona Insunt multa ad Philippicae aetatis cognitionem omniumque Demosthenis orationum, quae sunt ex genere publico, intelligentiam adiuvandam

101쪽

commodo Philippus bellum sacrum componeret, P gantes, Lacedaemonii ipsi Phocensium cum Atheniem sibus socii, contra Thebanos Aesch. l. c. p. 46 . , ut iure et aequitate. Ipseque eschines rogasse Setum Philippum testatur, ut Thebanorum superbiam coerceret, μη μ ὀπλων, αλλὰ μετα ψήφου καὶ κρίσεως Amphictyonicas turbas componeret, Delphos 'nvocaret Amphictyones, et sacrilegii auctores, non Phocensium urbes poena afficeret quod si enim Thebanorum iniurias adiuturus esset, parum sibi ab eis gratiarum esse e pectandum Aesch. l. c. p. a 43 in Phili pus vero Instructis interim copiis iter ingressus est, comitantibus legatis Atheniensium, quibus, quum in ipso iam erat itinere, et Pheris, Thessalica urbe, commorabatur, tum demum cum sociis ius iurandum d dit Dem. π παοαπο. p. 39 sq. s. p. 396 et augmi. I ad Dem. r. . παοαπρ. exclusis Phocensibus et Cersoblepte, quorum loco Cardiani in pacis foed aeisque societatem recepti sunt secundum Demosthenem l. c. p. 395.

Exacto hac ratione iure iurando legati, quum Philippus iam ad Thermopylas stabat, quas Phalaecus Phocensium dux tuebatur, post trimestre sere temporis

Aliter in or de cor. p. a36. Dato enim iure iurando detinuisse Philippum legatos Demosthenes dicit toma

cedonia, donec expeditionem adversus Phocenses praeparasset Fortasse igitur in or. . asiano non E

Philippi iure iurando Demosthenes disserit, sed de eo, quod a sociis Philippi datum est. Id tamen utut St,

nam ambigue loquitur Demosthenes in or π παοαπρ.

comitatos tamen legatos Philippum in Thessaliam esse vel ipsa Plissippi epistola docet, quam beris, redeuntibus legatis, Athenas misit. In ea enim dedisse se iusiurandum cum sociis, qui adfuissent, declaravit absentes cro velle se Athenas postea mittere Aesch. l. c. p. 45 tu.) detinuisseque sese legatos, ut sibi in reco

102쪽

spatium urbem reversi sunt. Dein l. c. p. 359. Hic Demosthenes Aeschinem et Phliocratem Athenienses, de Philippi ad Thermopylas adventu sollicitos, male renunciata legatione et vanis promissis decepisse iri minatur Philippum enim dicebat Aeschines talibus consiliis uti, quae magna reipublicae commoda mox forent allatura. Non ad Phocensium enim excidium Philippum enixe, sed ad coercendos Thebanos. Ne igitur eum Pylas cum armis ingressum anxie servent; continuo enim Boeotiam a Thebanorum servitute liberatam, Thespias Plutaeasque restitutas nunciatum iri; denique Oropum redditurum eis Philippum esse as-

firmabat. Istae enim erant causae odii Atheniensium in hebanos Demosthenes vero quum assurrexerit, et monere populum conatus sit, ne vanis se promi

sis. ecipi sineret, invectum in se Philocratem tanta superbia esse reseri, ut ipse iam explosus conticuerit. V. Dem. n. παραπD. P. 346 sqq. - . 353. p. 355.

' Ita vero fallacibus legatorum promissis intempestive confisus populus non solum ad Philippi incepta quietum sese tenebat, sed decretum etiam Philocratis ratum esse iussit, in qu primum pax modo inita ad posteros usque extensa est, deinde quae Philippus adigressus esset, laudata comprobataque, denique haec exarata sunt: α ιιὸ ποιωσι Φωκεῖς ἁ δεῖ, καὶ παραδι- δωσι τοι 'Mις--οσι τὸ ρον, τι βοηθησε ο δῆμος ὁ cIliandis Halensium et Pharsaliorum inimicitiis adiutores

essent. Dem. p. 35a. Aesch. r. παραπρ. p. 44 in renunciasse se populo eadem dicit, quae in Macedonia ad Philippum pronunciasset aequum nempe sibi videri, ut Thebae Boeotia essent, non Boeotia Thebae -- prorsus leniter et Ieganter sed eo ipso Dcmosthenis criminationem apprime

confirmat.

103쪽

Ἀθηναων ἐπὶ τους διακωλυοντας ταυτα γίνεσθαι Dem. I. c. p. 356. Postremis his populus ratus Philippum in communi Amphictyonum concilio cunctas res ex sententia Atheniensium et Thebanorum detrimento compositurum esse, id voluit, ut sine mora Philippo Phocenses se dederent. a vero quum Athenis Cernebantur, congregati ad Pylas stabant cum copiis, praeter Philippum Thessalis iunctum, Thebani quoque et Locrenses Dem. l. c. p. 36i Aesch. l. c. P. Um.), cuncti Phocensium hostes ex Phocensium sociis Lacedaemonii exercitum reduxerant Dem. l. c. p. 365), malam fraudem praesagientes, ut vult Demosth nes, magis quod omni rerum arbitrio antea pacto ad Philippum delato, in tali opportunitato abstinere a Phocensium societate cogebantur. Ipsos vero etiam Athenienses Philippus elii iudiei nomine, ut Cum armis egrederentur, iustis opem laturi, una secundum Aesch. l. c. p. 46 m. duabus secundum Demosth. I. c. p. 35 epistolis provocabat.' Idem eodem nomine Phocensibus, ut sponte se traderent, persuadere con hatur Dem. I. c. p. 359. Quibus quamquam priamum Phalaecus obtemperare detrectasset, in Λthenie sibus adhuc spem sibi salutis reliquam esse ducens, tandem tamen temporum necessitati cedere coactus est Philippi enim Thessalorumque Locrensium et Thebanorum exercitus adversus se congregatos, Phocidem a Lacedaemoniis desertam videbat, Athenienses

' Quo magis consopiret Athenienses, ex Demosthenis sententia adversus Thebanos, Aeschines ait, qui di dentes Philippo cum armis exierint quibus si obsecuti essent, ex optato res eis eventuras fuisse; sed impeditos Athenienses, quominus egrederentur, esse contendita Demosthene, ceterisque, qui Thebanis studuerint, eo praetextu, ut ne Philippus obsidum loco copias comprehenderet.

104쪽

83 vero cum Philippo conspirare ex decreto illo Philo eratis cognosse se opinabatur Pactus igitur Phalareus cum Philippo est ea conditione, ut tradita Philippo Phocide suis cum militibus impuni sibi abire lic ret Diod. S. XVI, 59. Aesch. l. c. 464. Philippus vero

per Pylas continuo Phocidem ingressus summa et ritate cunctis urbibus pacto seu vi potitus est. . Aesch. in Ctes. p. 65. Diod. S. l. c. Dem. l. c. p. 379. Athenienses contra de pacto Phalaeci istaque rerum conversione certiores facti a Dexcylo quodam legato,

maperrimo cum aliis ad Philippum misso, quum de-ο Demosthenes non Phalae cum necessitate adactum sed Phocenses deceptos Acscbinis Philocratisque Vanis promissis aderant enim, ait Demosthenes, eorum egati, quum reversi ex Macedonia Atheniensium egati legationem ad populum referrent, ut de eo, quid sibi sperandum esset, certiores fierent Dem. . παραπρ. p. 359 et ad deprimendos Thebanos venire Philippum ratos, sponte se suosque Philippo tradidisse contendit l. c. p. 357, 358, 36s ad constandam scilicet adve sario invidiam. Aliter enim rem se habuisse et inlocratis illud decretum docet, et ipsum maxime Phalaeci pactum. Neque etiam Phocensium legati Athenis aderant, sed rectius eschine l. c. p. 45 m. αλαικου τουωωκέων τυοαννου δρομιοκηρυκες, neque Phocenses eum Philippo paci sunt, sed solus Phalaecus.' mem. r. παραπρ. p. 36o: ηhum των πολεων των

ἐν εὐκεισι λωνα πολιορκία in ἐκ προσοχῆς κατὰ κρατος, αλλ' ἐκ του σπείσασθαι πάντας αρδην απολέσθαι, ut tanto acrius adversarium crimine proditorum Phocensium premat. Verum etiam Diod. l. c.

βασιλευς ἄνευ μιάχης ἀνελπιστως καταλέσας τονἈρον

πολεMoν. Sed suisse urbes, quae non sponte Philippo se dederint, sed vi resistere conatae sint, docet Philippi epistola de cor. p. 38 sq. quam statim post occupatam Phocidem scriptam esse infra demonstrabimus, sicuti id ipsum, post pactum Phalaec Philippum continuo Phocidem esse ingressum.

105쪽

ceptos se iam porsentirent, indignati continuo arma movere, bellicosque apparatus instruere decreverente decreto Callisthenis, quod exstat in or de ori P. 238. V. Dem. l. c. p. 36o, 368, 379, 38o Aesch π πα-

ραno. p. 46 sq. Qua de causa Philippus missa Athenas

epistola ne pacem modo compositam turbare vexareque instituerent, Athenienses admonuit de cor. p. 23M. Interea convocat Amphictyonum concilio, ut de T liqua Phocensium fortuna iudicaret discerneretque, potestatem secit. Ab hoc igitur factum est decretum illud Phocensibus exitiosum, quod DemoSth. . παραπρ. p. 36 citat, et cuius singula argumenta Di

dorus affert VI, o. Ex hoc enim Amphictyonum decreto urbes in Phocide omnes dirutae, ipsi Pho-

In his omnibus Aeschines etsi diseedit paullum a D

mosthenis narratione, quippe qui omni se abluere culpa studeat, Athenienses tamen Philippo confisos et dec Ptos ab eo esse, luculenter ipse confirmat. Ita enim tum temporis suisse affectos eos refert, ut ad deprimendos magis Thebanos, quam ad xstinguendos Pli censes advenire Philippum speraverint. Neque spes, ait, sesellisset eos, nisi quae debuissent, ipsi neglexissent lacere. Ipsos enim Philippi familiares in Macedonia assirmasse legalis Atheniensium, Philippum urbes Boeoticas instauraturum esse Thebanos vero, quum ad VIa descendisset Philippus, dissidentes et de rerum di crimine sollicitos, cum armis egressos esse quod quum vidisset Philippus, ipsos ut in Phocidem egrederentur, Athenienses epistola provocasse. Sed quum decepti a

Demosthene aliisque orni maluissent mancro, perniciosam istas rerum conversionem ipsos sibi accelerasse.

Aesch. . παοαπρ. p. 46. CL p. 43. s.' Dem. . παοαπρ. p. 385 των Γλυκμ αρδεν ολεθρος, καὶ λων τῶν τειχήν καὶ των πολεων αναίρεσις. Accuratius Pausan X, 3 duas et viginti urbes enumerat, ii ut bis solis parcitum sit. s. esset ad Diod. XVI, O.

106쪽

eenses armis orbati et vicis inhabitare coacti unt. quam sortem miseram ut aufugerent, magna eorum pars exules patria excesserunt s. Dem. I. c. p. 366. pace P. 6i. Quae porro hucusque in Amphictyonibus iura obtinebant Phocenses, nunc iam in Philippum collata sunt, ut ille dehinc eorum loco Amphictyon et Pythicorum Iudorum praeses existeret. Dem. l. c. p. 45. Denique magna Phocidis pars, et plures in Boeotia urbes, Orchomenus, Corsiae, CO-ronea in Thebanorum ditionem cesserunt. Dem. I. e. p. 385 de pace p. a. Quibus exacerbati thenienses neque legatos ad Amphictyonum concilium nee theoros ad ludos Pythicos, qui eodem anno celebrabatitur, miserunt. Dem. l. c. p. 38 sq. Unde Philippus suos Thessalorumque egatos Athenas mi tere coactus est, qui Atheniensibus persuadehent, ut receptum se in Amphictyonum numerum sua quoque sententia confirmarent, Dem. l. c. p. 375. Perquam occasionem Demosthenes orationem de pacein huisse fertur Dion II. ep. ad Amm. S. Io C armi.

ad Dem. ox. α , Olmp. VIII, 3.

Robus ita suo ordine expositis et ad veritatem excussis, ad alteram disputationis huius partem deis rum iustis temporibus, multo dissiciliorem eam et in tricatiorem descendimus. Quae quum maxime monu mentis publicis, huic orationis parti insertis, vexetur, statim accedentes ad eam ossendimus in universa primi

deeret de iure iurando a Philippo exigendo conditione perquam desperata, quam explorare illustraxeque prius

necessarium esse censem . a. p. 235. νηφισμα.

Decretum hoc tum quod ad res attinet, tum quod ad tempora, intricatissimis nodis obstrictum est. Qui

107쪽

quum tales sint, ut vel ad dem integritatemque eius in dubium vocandam valeant, eo maiorem inu stigationis explicationisque operam requirunt. Atque prima difficultas in legatorum, qui ad exigendum a Philippo ius iurandum creati in decreto nominantu numero ac nominibus inest Suscepisse enim iussu populi hanc legationem in decreto quinque dicuntur: Eubulus, Aeschines, Cephisophon, Democrates, Cleon.

Horum vero numerus aeque ac nomina cum iis munime congruunt, quae aliunde notissima sunt, et fidem habent exploratissimam. Nam primum non quinque, sed decem legatos constat, alteram ad exigendum a rege ius iurandum legationem obiisse. inde non sine causa adscriptum in uno cod. exstat: απορητέον περὶ του τῶν πρέσβεων αριθμου Id qui sibi persuasum esse velit, alterutram modo de salsa legat orationem inspiciat. suam ob rem vel unum solummodo locum ex utroque oratore afferre satis erit, quo res Iare et expresse confirmatur. Aeschines enim decem creatos esse ab Atheniensibus legatos ait, quibus undecimum ex sociis accessisse n. παραπρ. p. 4 in Cum eo com spirat Demosthenes his maxime verbis: στε Min πρωην, τ' εἰς Πειλεν ' ερίδης Φιλοκράτην, ἔτι παρε θων ἐγελαγραίνειν φην - τῆς εἰςαγγελίας, εἰ

νος Φιλοκρατη τοσουτων καὶ τοιουτων αδικηματων αἰτιος γέγονεν, οἱ δ' ἐννέα των πρέσβεων μηδενος. . παραπρ.

p. 376. In nostro autem decreto nonnisi quinque I

gatorum nomina exarata ceteraque non casu omissa

sunt, sed in decreto ipso Scriptum exstat: πρέσβεις ἐλέσθαι - παντ- Ἀθηναίων ξδη πέντε. Verum et alia ex parte de legatis his haud exigua suspicio excitatur. Excepto enim Aeschine nullus ex ceteris neque ab Aeschine nec a Demosthene in ore de m. g. leg asse tur, sed qui ab utroque oratore in secunda ad Phia lippum legatione partem aliquam habuisse dicuntur, iidem sunt, quos et primam ad enm de pacis condia

108쪽

tionibus legationem obiisse constat. Erant autem in priore illa legatione decem legati in acedoniam missi: Ctesiphon, Aristodemus, atrocles, Cimon, Nausicles, Bercsus, Phryno Philocrates, Aeschines, Demosth

nes. V. argumentum 2 ad Dem. r. n. παραπρ. a sim memorantur ab Aesch. . παραπρ. P. O . et

p. 34 m. x his singuli rursus asseruntur, ut quialterius quoque legationis munus obierint sic Demosthenes, Philocrates, Aeschines, Phryno P. Dem. n. παραπρ. P. Philocrates et Aeschines ibid. p. 395. Iatrocles . oa. p. Aesch. π παραπρ. P. 44. De Ulus P. Dem. l. c. p. 396. Philocrates et Dein

sthenes p. esta in Ctes. p. 65 init. Quorum t me omnium in decreto nostro solus Aeschines e

sia Qua in re nihil adeo mirandum est, quam quod Philocrates absit. Iste enim, quod colludens eum Aeschine commodis Philippi omnino inserviret, tot tetris stigmatis a Demosthene perustus, ob id tamen saepissime scelestus patriae libertatisque pro ditor ab eo notatur, quod una cum Aeschine legationem illam sibi mandatam flagitiose gesserit, salsoque deinde ad populum renunciata decretum scripserit, suo et Phocensium fortuna Philippo prodita, et paxilla turpissima cum Philippo ad posteros etiam e tensa sit. Dem. π παραπρ. P. 356. Quamobrem ille, quod Praesertim et Phocensium interitus et sequentis tempestatis auctor exstiterit, ab Hyperide, post belli Phocensis finem etiangelia ad populum delatus sug

que ante iudicium capta ad mortem damnatus est. Dem. . παραπρ. P. 376. Aesch. in Ctes. p. 6 initim παραπρ. P. 29 in Dinarch in Dem. p. o d. R.

Itidem vero Demosthenes quoque alterius legationis huius particeps fuit, nec adeo exigua in ea provincia su eius est. Id quamvis tota quidem or Demosthenis de m. g. leg evidentissime doceat, ut tamen omnis dubitatio removeatur, argumento sint loci nonnulli. . in his

109쪽

Demosthenes ad Philippum legatum se esse testatur: βουλοαένου γὰρ uo τα δίκαια, ςπερ πρέσβασα δίς, ουτω καὶ λογον uis δουναι δίς, προςελθων Αἰσχινης οἶ-τοσὶ τοῖς λογισταῖς Ἀπειγειλε μη καλεῖν ἐιι εἰς τὸ δι

Quibus verbis quid magis congruere possit quam illud Aeschinis ὁ γαρ ισαλαανδρος καὶ ισοφίλιππος μνουτοσὶ ρητωρ δὶς ἐπρέσβευσεν ἐν Μακεδονία, ἐξὸν μηδ' παξ in Ctes. p. 6 in. CL de altera hac Demosthenis ad Philippum legatione praeterea Dem. . παραπρ. 93, 39i, in ximis 395 et innumerabiles alios li. p. oo,

II, p. 7 sq. Aesch. . παραπρ. p. 4 sq. Munus autem, quod hac in legatione curandum Demosthenierat, non pertinebat proprie ad exigendam a Philippo pacis iure iurando confirmationem. Singularis eius sui provincia. Abiit enim decimus ipse legatus e pumaeum redimendorum causa, qui in Macedonia a Pliilippo retinebantur Aeschinem . παραπρ. P. 4 in . qui tamen fictum a Demosthene esse talem legationis Faetextum arguit Dem. π παραπρ. p. 393:ον τοisu χρονον ημεν ἐκεῖ in Macedonia καὶ με- ιερ ἐν Πέλλη σκέψασθε τί πράττειν ἔκαστος ἰμων προώλετο. ἐγιυ ιἐν οἰ- τοις αυ/ιαλώτους ἀνασωζειν καὶ

τεῖν, καὶ παD' ἐμαυτου τε χρνματ αναλίσκειν καὶ λιππον αξιουν, ων γαῖν ἐδίδου ξενίων, τουτους λυσα- σθαι. Idque munus solum plena auctoritate αυτοκράτωρ) curasse, in ceteris consiliarium modo fuisse se comtendit ibid p. 395. s. 39 , io 45ο. Itaque in o

sesso est, decem legatos altexam quoque ad Philippum legationem obiisse, in quibus, id quod certissime comstat, Demosthenes sui ac Philocrates, Aeschines, Phry

tio, atrocles.

Ad unam hanc dissicultatem aecedit alia, haud minor, ea, quod dubitari potest psephisma hoc plebiscitumue sit, an senatus consultum, ad creandos iu-

110쪽

ris iurandi exigendi causa legatos, an ad eorum iter maturandum potius spectet. I Qua de re, quum ea excussa et diiudicata, quaestioni nostrae de decreti huius conditione multum lucis affuere videam, eaque ad tempus decreti constituendum plurimi sit momenti, disserere iam nunc aptum arbitror et necessarium. Itaque reversis ex Macedonia Atheniensium legatis quum simul, seu brevi intercedente temporis spatio,

Philippi quoque legati ad Dionysiorum solemnia Athenas advenissent, duae deinceps populi conciones s etae sunt, laphebol die XVIII et XIX, quarum in altera de pace cum Philippo deliberatum, in post

riori pax simul cum laedere confirmata est. V. infra. Cogitatum continuo tum est de iure iurando a

Philippo exigendo deque lagatis creandis, quibus Fuum hoc demandaretur. Eosque creatos a populosuisse iam Aeschines dicit, quum laphebolionis die XXIV concio populi haberetur, in qua Demosthene proedro, de pace a sociis, qui eius participes esse vellent, PhiIippi legatis iuranda actum sit ξδη δὸ

ηοτων ἐπὶ την στέραν πρεσμίαν, ἐκκλησία γίγνεται, ἐν fiaημοσθέν=ης ὁ τον κατηγορων μου λαγχάνει προεδρευειν. Aesch. π παοαπρ. p. 39 init et Λημοσθένης ν ἐν τωδημω προηδρευε τουτου του μηνος ἘλαφηβολιῶνοςJ, εἷς

' Praeter Biagium de decret Athen. p. 34 Petitus solus, quod equidem scio, est, qui decretum hoc senatus consultum esse statuit Leg. Att. III a p. 278 sqq.), sed Postridie ad populum serendum, ad comprobandam Nempe suam de statis in quaque prytania comitiorum

diebus opinionem, tu hoc tamen quo errore captus V. RP. Scit amann de coinit. I. I, c. 2, p. s. Corsinus

F. A. Diss. III, 7 et Tarior. not ad Dem de cor. Ρ. et 35 inter populiscitui senatusque consultum uri

cluant.