장음표시 사용
111쪽
ῶν των πρέσβεων, Moueti φθίνοντος. l. c. p. o m. Commorati autem deinde sunt legati Athenis per reliquos
quoque laphebolionis dies, donec Munychionis III
factum est senatus consultum, quo Protinus urbe abire iussi sunt: ου δνον olo διετρίφαμεν τα λοιπας itiέρας του ηνός, αλλα Μου-χιῶνος ιορMησααεν. καὶ τουτου την βουλην-αρτυρα ταῖν παρέξοααι ἔστι γαρ Πυτῆς νηφι α δ κελευε απιέναι τους πρέσβεις ἐπὶ τους ὁρκους. - ψήφιμα χρονοα κούετε, ara μυ-νωνος
ἐψηφίσθη τρω ἱ--ένου Aesch. . . . o m. senatus psephisma quin idem sit, a quod π. παραπρ. p. 38 recitari Demosthenes iubet, nullus dubito. Consumptis enim praeceptisque iam comitiis, quum esset senatui a populo prosectionis legatorum mat
randae potestas acta, senatorem tum temporis se Comscripsisse decretum testatur, quo citissime legati iter inire iuberentur: ἐπειδη γὰρ ἐκκλησία ουκδε ἶν ωπολοιπος ουδευία δια το προκατακεχρησθαι, ουτοι δ' ἐκυπίεσαν, ἀλλ' υτου διέτριβον, γραφω ψηφισα βουλεέων, την βοολὴν ποιήσαντος του δήuo κτρων, πιέναι τους πρέσβεις την ταχίστην, τον ὁ στρατηγὸν Προξενον κοαἰζειν ωτους ἐπὶ τους τόπους ἐν οἶς ὰν οντα Φίλιππον πυνθανηται, γράφος πτερ νιν λέγω, τοῖς ρηMασιν ουτως αντικους. Quibus eum verbis si conser ea, quae de decreto nostro Demosthenes in or de cor. p. 33 dicit ἐγιὴ ἁ τομν γραφα βουλεύων αποπλεῖν την ταχίστην του πρέσβεις ἐπι τους
τοπουc ἐν se αν δντα τον Φίλιππον πυνθάνωνται. ει-
cito decretum hoc idem atque illud esse consenseris. Sed huic sententiae et psephismatis forma repugnare, nec verba utriusque decreti ita sibi respondere vide tur, ut possit continuo non diversum censeri. In illo
enim scripserat Demosthenes: απιένω τους πρέσβεις την τειχίστην, τον δε στρατηγὸν IIροξενον κοuι ιν αυτους ἐπὶ τους τόπους ἐν οἷς αν οντα Φίλιππον πυνθανηται, in nostro autem decreto Proxeni imperatoris nulla pro
112쪽
sus fit mentio. Deinde non senatus consultum, sed do creandis legatis populiscitum esse verba μοχθαι τῆ βοτλῆ , καὶ τω δη uti ποέσβεις λέσθαι haud ambigue indicare videntur. Nihilominus repugnantiae istae sine magna dissicultate solvi potuerint. Nam quum, ut modo vidimus, maturandi itineris legatorum populus senatui Potestatem secisset, quid ni Demosthenes formulado 'u τῆ βοτλῆ καὶ τ δημω uti in senatus consulto
Potuit, non senatus solius, sed populi quoque aucto xitate ac voluntate conscripto Deinde quod ad verba attinet τὸν στρατηγὸν Προζενον κοιuιζειν αὐτοις ἐπὶ τους τόπους, ἐν οἷς - οντα σαππον πυνθάνηται, ea in decreti antographo exarata suisse, dubitari nequaquam sinit additum a Demosthene γραψας, πιε νον λέγω, τοις ρήμασιν Ουμ αντικρυς At apographa solebant oratores non ad verbum describere, sed ad tempestivum magis usum accommodare, alia, quae ad rem minus pertinere videbantur, omittendo, alia in brevius colligendo ' Atque eiusmodi apographa magna decretorum pars est, quae exstant in or de cori inque in hoc nostro quoque decreto de industria a Demosthene Proxenus imperator omissus esse possit, quo magis omnis reta
dati itineris culpa in ipsis legatis appareret, qui Pr
xlina via ad Philippum tendere a senatu populoque
iussi erant. Nam quominus populiscitum esse decretum hoc statuamus, obstant primum ipsa Demosthenis Verba: γραψα βουλευων de cor. p. 33, quae nonnisi de rebus in senatu decretis usurpantur Tum si po-Puliscitum et senatus consultum deinceps tulisset D ' CL ea de re Biagi de dere Atli. p. 385 sqq. '' Ita de eor. p. 234 ε δ φυλμων θω προωροιν
τους πρέσβεις ριην δεῖν etc., qua de re senatus Onsultum a Demosthene factum est. V. Aescii. π παραnμ
113쪽
mosthenes, et in utroque legatos maturare iter iussi set utriusque profecto et in orat. c. m. g. leg et in
nostra de cor mentionem secisset.
Iam igitur, quod reliquum est, ut ad legatorum
numerum revertatur oratio, respiciendum nobis ante omnia ad aliud decretum videtur esse, a nostro pro sus diversum, quod Aeschines memoratis. παραπρ. .
i. m. suum enim legati alteram legationem obeuntes in Macedoniam advenissent, resque iam in eo esset, ut cum Philippo ex Thracia modo reverso de iis, quae populus iussisset, ageretur, recitatum antea coram legatis decretum Aeschines refert, secundum quod eos munere eis demandato perfungi oportuisset ανεγνωσθη ἐν τὸ ψήφισαα, καθ' o ἐπρεσβευσαι εH. In hoc consignata omnia ea fuisse manifestum est, quae populus in Macedonia exsequi legatos voluerit. - καὶ
τω τεταmis hiaιν προς τι τους ορκους απολαβεῖν συνη- ριθ ουΩεθα - εἶπον συνειλεγαένων των πρέσβεων, ratio δοκοίησαν τὸ ιιέγιστον προςταγα του ηαου δεινῶς αγνοεῖν - τὸ ἐν γαρ τους ὁρκους απολαβεῖν καὶ περὶ των αλλων διαλεχθῆναι, καὶ πεοὶ - αυμαλώτων εἶπεῖν, και εἰ τους πηρετας ἔπεαφεν ἡ πολις, περιθεῖσα πίστιν αυτοῖς, παντ α πρα ηναι νοtimo . φθι in δ' ηιιεῖς ἔχοντες του δηιιο νήσισαα, ἐν δ γέγραπται πρα τειν δὲ τους πρέσβεις και αλύ ο τι- μνωνται γαθον.
Ex his igitur lique legatis praeter legationis summam, quae in iure iurando exigendo posita erat, alia quoque
mandata suisse, ut captivorum redemptionem. Cognia tum autem supra iam est ex Dem. r. de . . lese, Demosthenem non nisi captivorum redimendorum causa Icgationem hanc olitisse, inque hoc solo negotio plena uSum esse Potestato αυτοκρυτορα - παραπρ. P. 395
cs l. supra I.) Decretum vero, de quo agimus, solam iuris iurandi exigendi curam exhibet. Quid igitur, si quinque legati illi, quorum nomina ibidem
exarata sunt, in eum potissimum sine electi sint, ut
114쪽
pacem iure iurando a Philippo confirmandam cur rent, reliquorum quinque unicuique singularis quasdam provincia demandata sit Ut brevi dicam, quae probabilis sententia de decreto hoc statui possit post pacem a populo sancitam confirmatamque creati comtinuo universo ex populo quinque legati sunt ἐκ πάντων Ἀθηναων ξδη--γ' inter Elapbebolionis diem XI et XXIV ii, qui in decreto nostro exstant,' hisque sola iuris iurandi euae demandata est. Praeter hos deinceps sive a senatu seu ipso a populo alii quinque electi sunt, qui illorum aut auxiliarii,
aut observatores esse cupiebant, utque publica auctoritate possent legationem comitari, observanda exsequendaque alia commoda libenter susceperunt, quae
populus praeter pacem cum Philippo compositam seri sibi optabati In his unus Demosthenes suit, qui captivorum redimendorum causa legatum se in ' - Ἀθηναίων vel D πάντων Ἀθηναίων additamentum
solemne in decretis est, ubi de creandis tribus, quinque Pluribusve, magistratibus sermo si nullo tribuum x spectu habito. Sic ori adv. Timocr. p. o Moa
νδρας ἐξ Ἀθηναίων πάντων, et idem in decreto in Zenonis honorem lato ap. Diog. L. VII, r. so χειροτονησαι πρέσβεις τρεις ἐξ Ἀθηναίων απάντων in Bockh. Inscr. Att. r. Ior, δέκα ανδρες ἐξ Ai Hαπαντων p. Andociae de pace p. a R.
Eorum Aeschines eodem munere in priore iam legatione lanctus est. Ceteri noti sunt ex ipsa or de cor. Praeter Eubulum enim Anaphlystium, virum reipublicae administratione eo tempore celeberrimum, qui et ipse, interdum ad Philippi partes inclinabat, se Demosth. de Cor. P. 23a. s. p. 81 Aesch. in Ctes. p. 57 m. occurrunt Democrates Phlyensis in decreto de cor. p. 29s, Cephisophon Rhamnusius et Cleon Cothocides in accusat Ctes de cor p. 44, utrique, ut inde eo ite potest, Aesclunis familiares.
115쪽
Μaeedoniam abiisso contendit, quod re vera tamen potius secit, ut eo Praetextu reliquos observare o set, ne quid perniciosius in publicum commodum machinarentur; reliqui, ut decem legatorum num rus expleatur, Philocrates, Phryno, atrocles, Dem
luc suere, inuos Demosthenes Aeschinesque in ore de L. Ieg. passim asserunt v supra), eosdem,
qui priorem quoque ad Philippum legationem obi
runt. mi autem cunctis traditum populiscitum est, singula quaeque praescripta continens, quae et obse vanda et perficienda eis in Macedonia essent, id quod Aesch. α παραπD. P. I m. - ηνήνσμα α δ πρεσβευσαριεν Vocat, accuratiusque ibidem describit. Iam vero Demosthenes, quum, ut ipse effatur de cor. p. 23 et'. παραπD. p. 388 sqq. , metueret, ne Philippus sacramento nondum obstrictus ista temporis opportunitate ad commoda sua abuteretur, quantumquis Posset interea in Thracia occuparet, ut primi in legati creati sunt, mandataque Populi acceperunM Og
d a populum aeque ac legatos, quam Possent celerrimo urbe abirent π παραπρ. p. 388), eiusque sine dubio suas factum est, ut praesumptis iam in ipso Ut niae Pandionidis initio statis omitiorum diebus, populus senatui maturandae legatorum prosectionis p testatem tribueret. Ex qua Iegatis diutius in urbe tempus terentibus, senatus Demosthenis decretum III Μunychionis die sanxit et promulgavit, id quod ab Aesch. n. αDαπρ. . o m. Demostheneque ibissi P. 38 affertur. Idem si in nostro ori de cor loco ad veri
ha exaratum oecurit, omnino consentaneum est, non
omnes decem in eo legatos asseret, sed eos solos, quibus primis solisque exigendum a Philippo sacramentum demandatum sit, ideoque properandi itineris summa necessitas adsuerit. IIa unica via dissicultates in decreto isto positas removeri Posse quodammodo
116쪽
Quod vero de illa Iegatorum creatione statui, id exemplis etiam illustrari confirmarique facile o sit. Decem enim legatos Demosthenes reandos proposuit, qui Thebas proficiscerentur ad foedus Athenienses inter Thebanosque adversus Philippum conciliandum de cor. p. 38M. Sed in decreto, quod ea de re a Demosthene conscriptum est, nonnisi qui que legatorum nomina exstant p. 29i . Similiquomodo et in priori ad Philippum legatione actum esse, concludi potest ex Dem. r. . παραπρ. P. 344, ubido eschine haec verba Demosthenes facit γίγνεται
χίππιο, αλλ ως τῶν φυλαξάντων τοις novo δια γὰρ τους ποοειρηuένους λόγος καὶ τὴν πρὸς το Φίλιππον
Itaque si decretum hoc senatus consultum illud est de maturanda legatorum prosectione, quod asservDemosthenes . παραπρ. P. 389, et Aeschines ibissip. o m. Munychionis tertio latum esse dicit con sequens etiam est, Pro Ἐκατομβαιωνος ενη καὶ νέα scribendum esse μυ-ιωνος τρίτη. Sed chronologicam hanc dissicultatem sequenti commentatione accuratius explorabimus. Neque vero nunc omnia iam iis V diis sunt, ut dubitationi nullus relinquatur locus. Sed ingenue confiteor, duas adhuc neque exiguas restare dis- ficultates. Earumque Prima sita est in Eubulo An
Phlystio, qui inter quinque illos legatos, iuris iurandi
exigendi causa creatos, citatur. Iste enim vir rei publicae administratione larissimus et summa apud Athenienses auctoritate si vere legationi illi interfui set eius in primis si minus Demosthenes, Aeschines Certe in or. n. αρα . mentionem fecisset, quippe
117쪽
quem in pace hac componenda cum eo conspirasse Demosthenes praedicet. 3. r. de cor. p. 232. V rum Eubulum hunc in legatione illa nullam prorsus partem habuisse, clarissimum indicium exstat in fine orationis Aeschineae. Provocat enim ibi Aeschines Eubulum, ut probitatem suam suo testimonio confii mare velit his verbis: αοακαλῶ δἐ Mβουλον μεν- των πολιτικῶν καὶ σωφρόνων ανδρων συνήγορον, non addens, collegam sibi eum in legatione obeunda fuisse, quod addidisset, si re vera Eubulus iste cum eo esset in Macedoniam prosectus. Jubulique huius intercessione
absolutum esse eschinem constat, quum causam de
male gesta legatione ageret Quem quidem Spintharisilium, Probatisium, Pseudoplut vocat vit. X ora in Aesch.), et qui eum exscripsit motius cod. 264 , utrique tamen errore capti iudice Ruhisenio histierit ore. r. P. 45, in Orv. v. d. R. Vol. VIII,
qui recte Anaphlysuum ubique intelligi vult, ubi si-pliciter ubulus commemoretur Quae quum ita sint, quaeri iam possit, decretum hoc ad aliamne legati nem pertineat, pacemque fortasse OI CX, 3 post cladem Chaeronensem ompositam, et, quod inde consequens est, prosectumne non a Demosthene sit, sed ab aliis posterioribusque temporibus insertum et cum vero de ereto consusum med huic sententiae reliqua Geroti conditio aperte repugnat. Eubulus igitur is, qui s decreto occurrit, aut morbo impeditus est ab obeunda Iegatione, aut diversus est a celebri illo Eubulo, quem provocat Aeschines in or de male gesta legatione, aut quovis alio modo in decretum irrepsit. Alteram dimcultatem excitat 3 πρωτη ἐκκλησία, in uua pax cum Philippo decreta dicitur esse. Hac enim voee manifesto significatur conci prima ex quatuoPstatis Inlaiiaquo prytania comitiorum diebus. Praesiadebat autem, quo tempore de pace Athenis agebatur,
hi senatu tribus Pandionis, id quod tum ex ipso
118쪽
decreto nostro liquet, tum quod apud Aeschinem . πσραπρ. p. 39 init Naphebolionis die XXIV Dei sthenes proedrus suisse dicitur, qui ipse Pandionidi
tribui erat accensus. Unde manifestum est eo anno,
qui, ut in nr. q. ostendemus, i. CVIII secundus suit, tribum Pandionidem octavum in Prytani rum serie locum obtinuisse, idque, quum annus ille intercalaris non uerit v. tabul. cyclimeton in Id teri Enchirid chronol. Vol D, a die Elaphebolionis XI se XII. Cf. Schoemann de comit p. 48. Oeckh. Oecon. in civ. Vol. II, p. 8o. Inde vero a XII Elaphebolionis die Dionysiorum solemnia interced
bant, quibus peractis ut Elaphebol. XVII et XI de
pace in comitiis continuo ageretur, Demosthenes Gereverat Aesch. in Ctes. p. 63 m et . παραπρ. .
36 in Prima igitur concio, quam decretum exhibet, saeta esset laphebol. ie XVIII. At eo die de pace
consultatum modo est, iacta autem pax est et consi
mala insequenti demum die, laphebol. XIX: ἡ ἐνειρηνη Κλαφη 'oλιωνος ἐνατ' ἐπὶ δέκα ἐγένε m. Demosth mπuραπρ. p. 359. Idem εἰς τὴν στεραίαν ἐν η τὴν ue; ν ἔδει κυρουσθαι l. c. p. 45 τῆ μἐν προτέρα μνυκλησιων συμβουλετειν τον βουλομενον, τῆ δ' ιστεραίατον προέδρους ἐπιψηφίζειν τα γνωμας, λόγον ὁ μὴ ποοτιθέναι Aesch. . παραπρ. p. 36 med. f. incies. p. 63. Nova igitur inde decreti et verae rerum eonditionis oritur discrepantia, quae eiusmodi est, ut dubitandum iam sit decretum hoc utrum e vera ex tabulis publicis deprompserit Demosthenes, an ex me- memoria conscripserit, atque ita composuerit, ut sibi opportunitati praesenti aptissimum videretur. Posterius si statueretur, et reliquae discrepantiae, quas Supra monstravimus, lucem inde idoneam nanciscerentur, earumque fortasse maxima, quae in quinque legatis illis sedem suam habet. Mirum enim omnino videri potest, quod legationis huius secundae nusquam in or.
119쪽
de cor sese participem Demosthenes indicavit. Quod quum omnino secisse videatur, ne quam de se suspicionem e citaret, eam ut eo cortius effugeret quimque solummodo legatos in decret asserre aptissimum
videri sibi potuit quippe quod si decem asserret,
ipse sibi memorandus fuisset. Tot vero tantisque dubitationibus quum sit Oh- noxia decreti huius conditio, in ipsa etiam temporis discrepantia caute agendum esse patet. Sed ea de re iudicari recte non poterit, ante quam alterius decreti tempus fuerit exploratum.
3. Decreta p. 235 et 238 exarata Philippique epistola p. 39 in quod tempus incidant,
inquiritur. Singularum rerum, tempore illo gestarum, series chron ologica constituitur.
In utroque illo decreto manifestus error chron logicus insidet, quem perspectum olim iam a Corsino Tayloroque, sed rebus haud satis subtiliter investig
tis, nunc, ne in posterum exet temporum rationem, exstirpare necesse est. Etenim secundum ea, quae iisdem de robus in utraque oratione . παραπρ. T seruntur, neque primum decretum Hecatombaeone mense, neque alterum aemacterione, sed utrumque potius exu emis anni mensibus latum est. Haec una
est, quae ad menses spectat, temporum discrepantia alia in dierum numeris, alia denique in anni not tione sita est. Utrumque decretum enim praefixum seri archontem,nesiphilum, quod tamen nomen im te eponymo horum temporum inveniri in fastis non potest. Statim igitur Mnesiphilus iste, ut qui ad eo stituenda tempora nil expediat, silenti in praesentia praetermittendus est, ut opportuniori loco ad eum quoque sicut ad ceteros Pseudeponymo revertatur oratio, postquam annus, ad quem decreta illa refe-
120쪽
renda sint, cognitus fuerit Eum autem, sicuti dies et menses, quibus exarata sint decreta, aliis ex argumentis, ad artis criticae praecepta pensatis examinatisque accuratissime ut constituamus, ipsa nos monumentOrum intricata illa conditio ducit. Iam temporum iustam rationem perspici optime posse ita puto, si primum rerum dies ex ordine, tum
Itaque Athenienses de pace cum Philippo ineunda
primum deliberant tempore των σπονδων μυστη ρμοτίδων, mense igitur circiter Oedromione, quo acta Eleusine esse mysteria magna constat Aesch. π παραπρ. p. 45 exu.
Ex decreto Philocratis decem legatos ire in II eedoniam iubent, invitaturos Philippum, ut si transigere secum vellet, legatos Athenas mitteret, quibus- eum de pace componenda ageretur. Reversis legatis, VIII Iaphebolionis die ex decreto Demosthenis concio sit, in qua populus de pacis conditionibus deliberat, ut quum primum Philippi legati urbem advenissent, sine mora cum eis transigeretur Aesch. in Ctes. p. 63 in. Intercedunt Dionysia, ad quae Philippi legatos advenisse Athenas manifestum est vel ex ipsa or de eor. p. 234 extr. CL Aesch. in Ctes. p. 63. His celebratis eiusdem mensis diebus XVIII et XI continuo de pace ac laedere cum legatis regiis agitur Pax decernitur laphebolionis XVIII, confirmatur, simul cum laedere, dato iure iurando eiu dem mensis XIX. Aesch. in Ctes. p. 4 α παDαπD. p. 36 Dem. π παραπρ. P. 359.
Die tum XXIV Elaphobolionis aut XXIII in mei Athenienses, qui aderant, pacem cum Philippo ' εβδόμη Φίν. XXIII laphebolionis dies est. : Aeta