장음표시 사용
141쪽
me declarauit Auert a post verba ultimo loco citata dicens essed pinmus est simplicio eorum erideos unis smpliciter seri qua multi ci-ς.
kctorum. Quibus in verbis aduertendum est, quod non dixit primam intelligentiam esse magis simplicem quam caeteras eo quod caeteri admittant aliquam compositionem, hoc enim paulo ante reprobauerat statuens, quod iiij quae sunt sine materia non est aliud intelligens in intellectum sed dicit reliquas intelligentias minus simplices, quia minus participant de simplicitateis perfectione primae, iuxta hunc sensum posset admitti, quod in carieris intelligentijs, post primam sit aliqua potentia i sed non potentia positiva aut priuatiua, quae non potest esse sine materia, sed potentia negativa, quae niail aliud dicit, quam recessum a perfectione primae cum qua potentia nihil repugnat stare actum purum , sed iam plus iusto a nostro prinposito digressi sumus. Eo igitur unde incepimus redeuntes dicimus validissimum esse argumentum ex eo petitum, quod Aristoteles statuit intellectum humanum esse impassibilem , atque aduersariorum responsiones eme prorsus alienas ab Aristotelis sensu. Qimpossibiles
Locuae alius ex a s. c. s particu sis 3 de Anima.
MMIx Tu Aristot intellectum humanum es appellauit sicut olim Anaxagoras immi
tum intellectum diuinum dixerat hoc autem illi necesse esse, ut cognoscat , nam veluti intellectus diuinus, ut imperaret, cis
gnosceret ad segregationem rerum ab ipso chaos, omniuminari, debebat esse iis . mixtus ab omnibus rebus materialibus 'ab ipso chaos itari intellectus humanus, ut intelligat,in cognoscat omnia debet esse immixtus ab omnibus, e gom a materialibus, cum intelligat materialia. quare immaterialis e rationem autem affert assumptae propositionis, quia aliensi iuxta apparens prohibet,in obstruit. Hanc sententiam Anaxagore recibiauit philosophus'. phscor cap. r. ubi inquit Anaxagoram statuis motum aliquando incepisse 1 cum enim infinito tempore omnia ii-mul fuissent, quieuissent, Postea, mentem opificem accessisse, atquc
142쪽
que omnia segregasse tamquam omnibus imperantem in omnia cra
gnoscentem, cum autem talis segregatio estit rerum corporearum,
non potuisse ipsam neri nisi per motum, cita motum incepisse, α mundum ex hoc autem colligebat Anaxagoras, mentem hanc opificem,fuisse immixtam chaos,in rebus materialibus nam si secus, non potuisset imperare, hoc est superessein cognoscere, ac discernere res quae simul confuse erant nam iuxta apparens, prohibet obstruit,
quod optime cognoscitur in oculo si enim eius diaphana tunica, quae
cornea appellatur imbuta fuerit aliquo colorato humore, ut continingit in isteritia, in qua humor flauus occupat hanc tunicam, nullus alius videtur color nisi flavus, quia talis humor iuxta apparens Pr hibetis obstruit, ex quo desumpta est vulgata propositio, omne re cipiens debet esse denudatum a natura recepti, quod non solum inuisus sensorio verum etiam in caeteris omnibus patet uno tantum excepto sensorio, sensus tactus. In quo etiam propositio vera est si sane intelligatur non enim sensus tactus eam percipit qualitatur mediocritatem quam habet, sed excessuis optime igitur arguit Ari-
Rot. Necesse est intellectum potentia, qui est intellectus humanus, esse immixtum a materia probatur assumptum. nam par militat ratio in diuino intellectu qui est immixtus a materia, Win human, veluti enim intellectus diuinus ut valeret cognoscere, ac discernere res materiales, necessario a materia suit immixtus, ut optime Anaxagoras
ita intellectus humanus ut omnia possit intelligere , etiam tormas materiales, debet esse immixtus abstractus, ut ita dicam, a mare. xia, nam iuxta apparens prohibeti obstruit, quod si immixtus a materia ergo immortalis. Hucusque Aristot de eo quod oportet in . tellectum esse immixtum a materia ratione obiecti ex hoc autem deis ducit duas conclusiones, unam quod intellectus natura sua nihil aliud est nisi ut sit potentia quia vero nomen hoc intellectus late patet, quinimo proprie ac primario de intellectu diuino, ac de mente a mariteria depurata dicitur, proinde de quonam intellectu hoc accipiem dum sit, quod in proposito loquitur declarat inquiens: Dico autem -- Lectum auo insessio oexistima anim . quibus verbis humanum intellectum designat, qui animae particula est,in proprium munus habet; existimare, seu opinari, me quis putaret hunc intellectum; pro- Pterea quod dixerat natura esse possibilem natura, hoc est substam tia ista, esse potem iam, ut de prima materia dicimus,4 ut Alexander, Ac eius sectatores calumniantur, subditi Vibiis actu earum qua sum Muauam imαννι maniseste nobis ostendens nulla alia ratione dici
143쪽
potentiam o possibilem, nisi quatenus respicit obiectum a quo debet perstit. Alteram vero,quod non est rationabile, hunc intellectum esse mixtum cum corpore. Non magis autem ex eo quod intellectus imtolligit omnia, deducitur prior conclusio, quod intellectus sit immixtus ab obiecto materiali, quam posterior quod sit immixtus a subiecto materiali, siue a corpore haec enim te inuicem consequuntur, ut ei. licet, facultas, quae est immixta obiecto materiali sit immixta subiecto materiali.& e conuerso sit autem hoc manifestum sit supponere necesse est , quod o tinia haec deducutitur ex natura intellectioni. sup . Ponitur enim intellectum intelligere omnia. Intellectus autem intelligit uniuersaliter omnia immaterialia quidem, primario Ac directo materialia vero, immaterialiter, nec modo sine materia, sed sine conditionibus materiae, ex quo sequitur, quod veluti si intellectus esset mixtus alicui obiecto materiali non posset intelligere omnia, quinimo iiihil intelligeret, nam neque materialia, quia omne recipiens debet
eis denudatum a natura receptimeque immaterialia, nam reciperetur materialiter, ex natura formae materialis quae prius erat in intellecti;
quemadmoduenim gustus, cum aliquo sapore fuerit imbutus, omnes alios ex illius saporis natura percipiet; ita pariter si esset intellectus mixtus alicui subiecto materiali, no posset omnia intellige te, quinimo nihil intelligeretinam & materialia materialiter, immaterialia. etiam tria. terialiter perciperet cum enim omnis vis oc facultas, quae est mixta corpori, sit singularis oportet ut singulariter cognolcat, ut manifestum est in sensibus.qui etsi ex nobilitate inrmati habeat recipere obiecta sine materiaci tamen non sine conditionibus materiae illa recipere valent,ri ita singularia tantum cognoscunt, atque ita si intellectus esset mixtus corpori, materialia materialiter cognosceret, quia singulariter, de cum conditionibus materiae,in immaterialia etiam materialiter, quia non alio modo quam ex sui propria natura, quae singularis emet ipsa co. gnoscere possiet, quare nihil intelligeret. Haec autem omnia summo
artificio ut consueuit, Aristoteles monstrauit, dicens. Vnde neque a. ιιon.ib me es 'sum mixtum esse cum corpore, qualis enim quidam utiq efieret, ea-lidus au frgidus o ei instrumentum aliquod esse sicut sensitiuo nune autem
Eum est. Quibus verbis duo ligni Mauit absurda, quae sequerentur si intellectus esset mixtus corpori unum est, quod intellectus qualitate aliqua afficeretur, iraeditus esset passibilis nempe calidus fieret aut frigidus, quod certe absurdum est duplici ex capite primo quia si intellectus haberet qualitatem aliquam, vel sim metram , vel dissime, tram, non omnia intelligeret, nam saltem non perciperet qualitatem
144쪽
illam qua affectus esset, veluti nec sensus tactus propriam temperiem qua praeditus est percipit secundo, quia si intellectus emet mixtus corpori, cita esset qualitate aliqua affectus aut temperie qualitatum tunc nullam aliam haberet potentiam agendi nisi illam quam accepi, set a corporibus talibus qualitatibus affectis,nempe ab elementis,quae nihil aliud praestare possunt sua natura, quam calefacere, aut refrigeo
rare, humectare, aut exiccare quomodo igitur intelliget aut caete. ras, quas videmus functiones exercebit, ut musicum esse, aut immusicium, memorari. obliuisci. Quod argumentum 41 Aristot attulit de omni anima cognoscente a de ortu inιeritu, partis. s. tamen aptissimum est in re proposita in validae concludit contra Galenum monstrat enim quod non solum intellectum sed neque etiam sensus potest esse ex elementorum mixtione, ita, ut sit aliqua ipsorum quali
Alterum vero est quia si esset mixtus corpori tunc ei aliquod imstrumentum esset sicut sensitivo, sed nullum est Lergo non est mixtus, prior sequela est manifestari nam acu ltates quae non possunt esse sine corpore, nec pomunt sine corpore operari, quemadmodum etiam dixerat a degeneratione aximalium cap. s. ωmanifestum est in sensu , qui ora operatur sine organo , siue sit sensus interior, siue exteriori mi-m rem autem probat duobus argumentis 3 unum est, quod intella clus
ii locus specierum intelligibilium alterum vero est, quod non simili pacto , sed longe diuerso assiciuntur ab obiecto sensus mintellectus inquit vero i Et bene utique qui dicunianimam in locum specieram nisi quod
von tota . sed in ιesiectivi est non acta sed potemia formae Laudans Platonem
Praeceptorem, qui dixerat animam continere formas intelligibiles, in Phedro, in phedone Malibi saepius, in hoc autem discedit, quod Plato existimauit,omnem animam continere species intelligibiles, hocen animam ut anima est i Arittoteles autem non omnem animam.
feci intellectivam quomodo autem id Plato dixerit: longum esset ex-Plicare i necnon etiam in eo quod Plato dixit has species actu contimeri in anima Aristot autem existimauit inesse potentia quapropter Ee infra dicet,intellectum esse veluti tabulam agrapham . Bene autem ex hac sententia Platonis, quam approbauit, deducit intellectui nul-Itam esse organum nam si intellectu aliquod esset organum, tunc formae intelligibilas non essent in intellectu, nec illas contineret intel- Iecstus, sed essent in composito ex organ in intellecti quemadmoestam species sensibiles experim ut recipi, dc conseruari in sensorijs aut Darticulatibus, aut communi, ut visibiles in oculo &in corde, aut potius
145쪽
potius in spiritu phantastico,qui a corde est, de sic de singulis. Nee is ro minus efficax est alterum argumentum, nempe , quod non est ea.dem ratio qua afficitur sensus, intellectus ab obiecto, ubi animaduertendum est . quod utrumque appellat impatibilem , eo quod tam sentire quam intelligere e st passio perfectiva,quatenus est ab obteis clo sed differunt inter se, quia sensus destruitur, &corrumpitur ab excellenti obie , intellectus autem nequaquam, sed perficitur , quia cum qui si dissicile intelligibile perceperit, facilius intelliget minus difficiles hoc autem prouenit, eo quia sensitiuum non sine corpore est. ut Aristoteles inquit Intellectus autem separabilis est a corpore e tenus enim sensus destruitur ab excellenti obieeto quatenus in sens, rio est, vel quatenus ipse ratio est,m proportio aut potius ex ratiocin proportione resulians elementorum, ex quibus constat sensorium a quorum utrumque optime explicauit philosophus a de anima tum paritieuia rasi iuxta Averrois festionem, his verbii Simal autem manife -- ct se, neque enim lumen, neque tenebre neque favi, neque odor quι quam facis in corpora, sed ea in quibus est υι aer qui eum tonitu scinae lignam tu meti a m partu r/ρ dicens: Si autem vox quadam con antra es, vox otem sauditus es, unum est eis vino unum auiidem , consenanιιa autem es ratis. necesse sis auaeuum rationem quandam esse e propter id corrum' unumqu-Mue exuperans, est acutum est graue auritum, milue autem ct in saporum g sum . es in caloris visem vasiis fulgidum eo vacum est in olfactu fortu ori .es dulcis c amarae tamquam ratio quadam sis se . paulo insta. Sed si se ratio eis exuperantia autem, a dolo λ μιώοι, at corrumpum. Unusquisque igitur sensin subiecti sensibilis est iness, in sensoria inquantum sensorium. Ex his autem omnibus patet cIarissime, fuisse ab Aristot demonstratum, quod intellectus humanus sit immortalis ex eo quod est immixistus. Omnis enim forma mortalis est mixta corpori sed intellectus non est forma mixta corpori, ergo intellectus non est mortalis, quia vero de hoc eodem argumento plura paulo ante scripsimus , haec susticiant. In altero libro
responderint afferemus, confutabi
146쪽
Responsiones aduersus argumenta ex pariiculis o . ... oe . terti de anima, recitantur re confutantur. Cap. XXV.
AE Dux L multipliciter Aduersariiresponderunt ac primo . Alexandera Philoponore serente in commento Is tib s. de Mima, ex sua partitione , asserit immixtum intellectum a
appellari, eo quod conditione quam mix ta participare debent intellectus omnino careat quae enim miscenda sunt, prius necesse est ut separata maneant, post mixtionem rursus separari possint, at intellectus ante corpus non est, sed simul cum corpore fit, nec separari potest: ergo immixtus est. Cui expositioni confutandae non est operae pretium di rius immorari, eum hac significatione etiam sensitiva, vegetalis, quinimmo dc quaelibet alia corruptibilis, ac vilis forma immixta di, cenda foret, quare ad alios properabimus. Reliqui autem omnes PO-
steriores, inter quos Maaram Scotus .sementiarum ius M. quaII. a. S. D. responderi pote per ordinem. infra Pomponatius lib. de immortaluauimae cap. p. Portius tibesio de mente humana cap. II. ωZabariati quas de mi humana cap. p. communem afferunt responsionem,dicentes, intellectum
dici immixtum ratione organi, quia non habet determinatum organum i veluti habent sensus, quemadmodum, eadem ratione dicitur separabilis a corpore, quia corpore organo non utitur, at ver non propterea deduci posse, illum esse simpliciter a corpore separabilem , cum sit principium operandi toti corpori, ut Scotus inquit Ioco citato, propterea Alexander statuit, totum corpus esse instrumentum intellectus, inquit Pomponatius libello de immortalιιate anima eap. Io. Hanc responsionem etsi multis argumentis confutauimus supra aduersus Scotum, tamen nunc iterum confutabimus ex ipsismet Aristotelis ver- his hoc in loco ac primo si intellectus dicitur immixtus ratione orgarai, quia non habet determinatum organum , quemadmodum etiam dicitur separabilis a corpore, quia corporeo organo non utitur non tamen propterea potest deduci quod sit simpliciter a corpore separa- Ditis,cum sit principium operandi toti corpori ita pariter non poterit deduci, quod sit simpliciter immixtus a corpore cuius tamen con
147쪽
trarium disertis verbis Aristoteles statuit, inquit enim in parate αὐδὶ μεμἰχθαι υλογον αυυν τω σωματι hoc est, Vnde, neque rationabιle est V Inm mixtum esse corpori. Quinimmo ex contrario deducit duas sequelas absurdas unam quod intellectus qualis fieret, calidus,aut frigidus quod tamen necessario sequeretur, sit intellectus esset simpliciter mixtus corpori, etiamsi non esset mixtus certe ac determinate parti cor Poris , cum corpus absolutein simpliciter sumptum constet ex elementis qualibus Alteram vero, quod haberet certum aliquod occorporeum instrumentum citaui, ex eo quod non est mixtus corpori simpliciter, deducat eum non uti determinato aliquo organo, quod est ex diametro contrarium expositioni ab aduersat ijs adducta i ipsi enim asserunt intellectum dici immixtum . ratione certi organi, quo caret, at non simpliciter, rarione totius corporis Aristoteles autem ait, quod si intellectus esset mixtus corpori, haberet determinatum aliquod organum i subiungit enim, misi μου - πις γε ra. θερμοὶ uia in
enim quidam utique flereι calidus, aut frigida , Me inurumentum aliquod esset, ficu sensitivo, nunc autem nultam es Frustra igitur couantur eludere frigida responsione clarissimum,& validissimum Aristotelis locum.
Petrus Pomponatius, vir certe magnus,in germane peripateticus, hac tamen de intellectus humani mortalitate, circumscripta opinione, in
qua ab Aristotele, iudicio meo, discessis libello de immortalitate animae, bene nouit huius sequelae nec ellitatem , si intellectus esset mixtus corpori, calidus fieret, aut frigidus, . illi aliquod organum esset sicuti sensitivo qua propter ingenue fatetur , intellectum absolutei simpliciter, ut ita dicam, esse immixtum corpori. Haec enim habet
verba cap. Io Et,si instetur nonne coniungisur maseria per qualitares primas,qua tu igitur utique ei, quare aut calor auifrigus,non igιιur omnia cognosset. Ad quod ricitur intesiectam non coniungi materia, qua nιesiectus eis, e qua eon.
iηηgitur se ut, quare es fi in opere sientiendi qualis at non ιε-en in opere intesigendi, rapier quod.τι intellectus est, non es qualis neque organum. Ex quibus verbis manifeste patet, ipsum non probare allatam explicatio inem , ostendit enim intellestum, quatenus intellectus est, nullo pacto coniungi materiae , hoc est mixtum esse corpori, qui magis proprius est loquendi modus sed per quandam concomitantiam, latis accidentaliter, ratione scilicet,qua sibi coniungitur sensus, ut fuse ibidem
prosequitur declarare his verbis, quod sulteriin quaeratur cum intestgere
haman m M accidens quod sis subiecto esse non potes, in ιν igitur poneιurusem intelligere ad quod dicitur vere secundum essenti m ipsum intestigere in iis
148쪽
De immortalitate animorum . 2'
iate eau iuxιa Hud rei, de animi Anima es locus 'ceterum, non sola sed in rem s. verum quoniam inιesiectm humanu es in materia quasi per quandam concomitant tam , e ipsum intel ligere, quodammodo est in materis,sed μι ι acci deniatiire, quoniam intellectui qua intellic est accidit se in materra , non Iam 4n aliqua parte corporis ponitur ipsem intcsger sed in toto cathegorema ire sumpto. Non enim in aliqua parte, quoniam, esse organicus in ellictus ervet
non omnia cognosteret, eis omnia cognosteret, ut cogita tua tamen fletulariterer non uniuersaliter cognosceret, quare sicut intellictus HI in solo ira est intellig/re. Non inconuenienter gitur. Alexander possit rerum corpus esse Uramentum intest ictus, quoniam intesiectus omnes vires comprefundit e non alitiam parιι mdeterminatam, quoniam se non omnia cognosceret, sicut neque aliqua virtutum sensitivarum quamquam autem si tofum corpus ponatur in Irumentam intriυ-ctus quasi υι Iubiectum, non tamen eis vere subremm quoniam intestigere curecipitur in eo modo corporali, v prius rictum es Eis amplius quar/Iur anhmnanus intellectus inaeuisibiliter recipians dic Iur, quod qua rei lygi inaeiu/ uer recipit, qua vero sentis, vel tegeta diuis bibier, neque incenuem tam maia riplicem naturam o Gersos modos recipiendi, es operandι habere. Quae e
ha, consulto a me fuerunt ifideliter, ut apud authorem sunt adscripta, ut cognostatur quanta sit visin emcacia veritatis, quae vel etiam ab inuito,' acerrimo hoste sui extorquet confessionem, colliguntur etenim ex his verbis, non modo, quod propositum est, intellectum, scilicet esse simpliciter .absolute immixtum corpori veru metiam
multa alia quae ad hoc necessario consequuntur,iscum eodem ipso Pariter conuertuntur, utputa, intellectum humanum esse, per te liue sui natura immortalem, esse substantiam per se subsistentem , necnon esse indivisibilemi nequaquam extendi ad extensionem materimque summa totius negoti sunt , pro immortalitate intellectus humani astruenda 1 haec autem nunc breuiter,in compendio adnotabimus , in
posterum fusius consideranda , cum aduersarios, sbi ipsis pugnantia, α impossibilia dicere demonstrabimus primo autem loco aduertendum est, quod asserit Pomponatius in verbis primo citatis, intellectum quatenus intellectus est, non coniungi materiae ex quo necessario deducitur haec consequentia ergo intellectus per se, siue ex natura stia in immaterialis consequenti aeuidens est; etia illis qui leuiter versati sunt in praeceptis posterioris analiticae praedicatum enim secundum quod ipsum, non solum est praedicatum per sex verum etiam necessa rium, quare si intellectus quatenus intellectus, siue secundum quod Ditellectus idem enim significat utrumque, non coniungitur materiae, hoc est, non est forina materialisci ergo necessario non erit mat
149쪽
rialis; ergo necessiario immortalis, quod si necessario est immate Aa Iisi immortalis, ergo non contingit ipsum esse materialem mota talem, quia quod necessarium est esse est impostibile non esse de quod est impossibile non esse, non est possibile esse, aut non esse e go, neque quatenus coniungitur sensui, erit materiali, mortalis, ve existimat Pomponatius sed simpliciteri absolute immaterialisi
Secundo vero aduertendum est, quod dicit in verbis secundo citatis
ex Arastis. s. de anima. Animam esse locum specierum, non omner .
sed intellectum, ubi statuit ipsum intelligere, tamquam accidens vere.& secundum essentiam esse in intellecta tamquam in suo subiecto, nee esse in corpore,nisi valde accidetaliter ex quibus ita arguo. Quod
absolute, per se substat alicui accidenti est substantia per se subsistens, sed intellectus absolute&per se substat ipsi intelligere quod est
accidens ex Pomponatio: ergo intellectus est iubstantia per se subsistens, maior propositio, colligitur ex OrasM. in praHcamentu cap. de subfraniis, o s. mei is minor autem est Pomponat ij, ut patet ex citatis verbis, non solui ex sua, veru metiam ex Aristot sententia, ergo . Tertio est aduertendum , quod dicit, quamuis totum corpus ponatur instrumentum intellectus, quasi ut subiectum ι non tamen esse vere ut subiectum, quoniam intelligere non recipitur in eo modo coris porali, csi amplius quaeratur, an humanus intellectus indivisibili. ter recipiat, dicit, quod qua intelligit, indivisibiliter recipit. Ex quibus ita arguendum operatio demonstrat essentiam i sed operatio intelle- Etrus est immaterialis andiuisibilis ι ergo essentia intellectus est im- materiali si indivisibilis maior propolitio est euidens, crecepta ab omnibus peripatetici, minor est ex confessione Pomponati, quinimo ab eodem paulo ante fuit probata inquit enim, quod si intellectus esset virtus existens in corpore, tunc, aut non omnia cognoscerer,
ut cotingit facultatibus organicis, in aliqua determinata corporis Pa te existentibus, aut si omnia cognosceret, ut contingit imaginatium, quae non videtur determinare sibi certam corporis partem, non uniuersaliter cognosceret sed particulariter reliquum igitur est quod intellectus sitim materialis,&indiuisibilis Corruit igitur allata re Gponsio ipsom et Pomponatio, nobiscum illam oppugnante Simon Portius, cum hanc eandem responsionem attulisset, loco citato, quod scilicet intellectus immixtus dicatur ratione organi, cum nullam sibi certam determinet corporis partem, v primo de amma tu vis philosophus dixerat, tamen cap. . cum statuisset intellectum esse in corde his
150쪽
De immortalitate animorum. IJ I
his verbis in ero intellictum quoque necessano esse in corde rMione demon obimus 3si enim in mortatibus intesiectivum, non potest esse me sensitivo, ut a. de anima deierminaui philosophus es Iane inseparabile quare sequ/tur necessario. quod sis in eodem loco est in eadem parιitula corporis, in qua essenssisum eo e. νιatiuum Dubitat haec eadem simul aduersantia conciliare nititura subdit autem haec verba. Si diceres esse in alia, id refragatur risor.
R. de anima, qua et Leonira Platonem, qui diuis paries anima secundum parare corporis, atqui nulti parricula desinatur intellictui, τι eodem libro explicauis, Accedit quod facultates anima ratione disinguaniur, vis de anima docetur, non per partes corporis, sed per potentiam neque verba, histoι. r. de anima dissenιtan cum hι dictis, quippe libro, de anima Platonem inuehιι, diciis nusiam posse dari particulam eorporis , quae si proprium organum inteΩ-ctus, quemadmodum facultatibus sentiendia gnantur pro organis diuerse particula corporis Dicimus tamen i am animam esse in corde, veluti in sua regia. inusiectum ι facultatem anime, ibi quoque, se . non ut in organo, sed ut in subiecto in quoes subsantia anima, τι paulo inferius enarrabimus. Confiten. dum igitur est,in eadem particula sensitiuum o initaecivum ess,verum non tritur corde pro instrumenso quema modum o alia anima seculiares, sed ipsi intellictus poιenita es infrumenium anima, calassub antia ect in code. Hinc pa-u quod si insiparabilia μοι sensismum o intellectivum, in mortatibus, aperte consa esse in eadem panicula collige itaque inlesiectum au animam intelliari
aram, non esse in roto, ex Arsot decreto, ne in alta particuti aliqua a cordes, nam
si as sis nullabatione separari potin necessario censendum ect, esse in corde,
atque ita non esse aternum haec Portius, quibus, non modo pugnantia inuicem, non conciliauit; verum longe maiora inuexit absurda,in ut in
Prouerbio est incidit in Scillam cupiens vitare Caribdim quamuis enim negauerit intellectu: uti corde ut organo, tamen concessit ipsum eundem esse in corde, ut in subiecto quod si est in corde ut in subiecto, ergo est mixtus cordi, ergo est in cord etiam ut in organo, maior sequela est euidens,in propterea Pomponatius, qui fuit magis oculatus, in adnotatis paulo supra verbis, noluit concedere intellectum uti,
Deque aliqua parte corporis, neque toto corpore, ut subiecto, inquit enim Mumquam autems totum corpus ponatu in ramentum intesisAus, quasi visubiectum, non tamen euvere seriectum, quoniam intelligere non recipuu in eo, modo corporali minor autem probatur ex Ari t. hac a sicutio. s. de anima. Inquit enim quod si intellectus esset mixtus compori calidus fieret aut frigidus, cilli aliquod organum esset , sicuti
sensitivo, hoc est, sequeretur ad temperaturam totius corpo iis, vel ali cuius partis,in uteretur illa parte tamquam organo, ut fit in sensu.