장음표시 사용
241쪽
s antia , quia quod est absit ut verum . ei unde qua qu verum . Sesemper verum. Decreuiri omnes alios modos recensere, quibus nonnulli ex priscis philosophis hanc eandem sententia tueri conati sunt. vi ipsis pariter consutatis omnis errorum nebula dissipetur. Inter caeis teras, quas recensuit antiquorum sententias L de anima Arisοι Democriti prior est , quam etiam sequutus fuit Leucippus M aliqui ex Pytagoricis. Is igitur cum stat utilet, omnia ex atomis, hoc est in diuisibilibus corpusculis constare, varia 1figura, ordine, ac situ praeditis, etiam animam ex his ijsdem conflari existimauit unum vero in idem esse dicebat animam, intellectum cum autem anima,& sibi ipsi, χο poribus,quibus inest, sit motus principium, non ex quibuslibet atomia constare debebat, sed ipsam ex sphericis siue rotundis coagmentari par erat, tamquam maxime mobilibus .facile penetrantibus, ex quibus etiam ignis constat qua rein ignem quemdam in caloret
animam appellauit. Hanc vero sententiam non solum ex motu, ex quo animae essentia arguitur, cinnotescit; veru metiam ex vivere confirmauit tamdiu enim nos vivere, certum est, quamdiu spiramus Spiramus autem ob duplicem usum in ut atomi, ex quibus anima constar,sua natura mo-hiles, ac facile eluctabiles, vipula spherici, continuo agitati, ac propterea corpore evolantes, alijs per inspirationem ingredientibus i
staurentur, , t ab aere intus recepto,in comprimente cohibeantur, ne resiliant,4 valida conglomeratione agitati e corpore extrudantur. Non solum vero huic sententiae subscripsit Democritus & Leucippus, ut supra Aristot referente diximus, verum etiam Epicurus, qui hac atomorum compage resoluta, animum interire, dixit, ut apud Lucretium fidissimum eius discipulum δε intespretem videre est tib. a. his carminibus, non longe post principium libri.
Et quoniam ritur cunctarum exordia rerum
taualia sint, e quam vari, distantia formis
Spome seu volitenι, alterno percisa motudineque modo possunt ex bis res quaeque creari Haste secundum res animi naIura videtur. Atque anima tiranda meis iam ver m csse. Et metus illi foras praeceps acherunsu agendusFkndit hamanam, qui vitam turbas ab imo Omnia sisfundens mortis nigrore, nec Eam
Fest voluptatem liquidam, turami relinquis. Et paulo infra et D ilia
242쪽
Is ibi nune animus quali sit corpore se unde constiteris pergam raiionem reddere dictu Principio esse aio persubtilem atque minutis Per quam corporibus con re id ira essemne licet aduertas, animum ut pernosere positi Nil adeo fieri teleri rarione videtur,
tau m si mens fieri proponat se inchoe ipse
Occus ergo animus, quam res se percie ulla, Ante oculos, quarum in νomptu natura videIur,
in quod mobile tantopere ect, constare rotundis Per quam seminibus debet, perquams minutis Momine uti paruo possis impulsa moueri.
Nunc uisu quoniam ect animi natura repersa Mobilis egregie per quam constare necesse ea Corporibus paruis, o leuibus atque rotundis. Eua tibi tognita res in multis, o bone rebus, Vidis inuenietur, est opportuna cluebit. Animas vero omnes, atque etiam animum, hoc est humanam animam, ita ex paruis, atque rotundis atomis conflatam, & ignemur mortalem esse passim asserit, multisque rationibus confirmat, quassem quenti libro sigillatim recensebimus, simul cum alijs immortalitatem oppugnantibus, ut ipsas soluamus ita autem de ipsis inserius habet riuue age natiuos animantibus, o morialeis se animos, animasi leues νι noscere a s
Conquisita Hu dulcια reperta labore Digna tua pergam aisyonere carmina vita, Tu se virumque uno subiungawnomen eorum. Atque animam, verbi causa, cum dicere pergam Mortalem esse docens, animum quoque dicere credas. uatenus es num inter se coniunctas reses.
Hanc eandem sententiam sequutum fuisse Hyppocratem Coum Medicorum principem, qui Democriti discipulus fuit, constat ex
libro Didemiorum . sectione s. ubi inquit Homιnu anima semper produc rur rue ad manem, si vero esserbuerit una eum morbo ιiam anima corpus depalcitur .
inibus verbis clarum est,Hyppocratem calorem animam appella- reci calor etenim est, qui semper, usque ad mortem producitur, hoc est, conseruatur,&insta utatur, cibis scilicet, alimento tamquam
243쪽
sementis, qui si efferbuerit, siue igniatur, quod in febre contingit,
quae est ccnuersio natiuae caliditatis ad igneam . na cum morbo corpus depascitur. Quia vero animae naturam se non modo ex eo determinarunt, quod sit motus principium , veru metiam ex ipso cognoscere,
quod pariter ad ipsam pertinet ais enim duobus animata ab inanimis differunt, propteream alij fuerunt philosophi, qui eo assumpto principio, quod simile simili cognoscatur. Animam ex elementis
constare existimarunt, ita ut qui unum elementum,& principium omnium statuerunt, ex hoc uno pariter animam constare dixerint. Quare Diogenes in alij quidam ipsam , aerem esse dixerunt, cum existimarint, aerem esse principiu. subtilissimas partes omnium habere; ac proptcrea maxime mouere, cognoscere Heraclitus autem vaporem animam dixit , ex quo alia constituit . Hippo autem a
aquam existimauit, quod magis onerosum, hoc est magis durum, ac dissicile, ut credatur, Aristoteles dixit puto equidem, quia aqua
minus apta est ad motum inter caetera clementa, natantum ΣCepta terra, quam nullus esse animam dixit, nisi si quis existimauit, ipsam esse omnia elementa, aut ex omnibus constare elementis Per suasus autem fuit Hippo ex genitura, quae cum humida sit, aqua videtur esse ex quo eorum sententiam improbauit, qui animam Languinem dixerunt, cum genitura non sit sanguis, & ex genitura primum anima originem ducat Critias autem sanguinem existimauit esse animam ; cuius sententiam aliquando sequutus fuit Poeta noster,
inquienS: Purpuream et omit illi animam, est 1- sanguine mixtam Vina refert moriens.
Existimauit autem hoc Critias, quia sentite maxime proprium animae dicebat esses sentire autem ipsum ad sanguinem referebat puto quia animalia sanguine praedita magis sentiunt exanguia vero contra . Qui vero plura constituerunt rerum primordia me pluribus animam constare dixerunt, quorum unus fuit Empedocles, qui in suis
carminibus de anima, ita cecinit. Terra quidem terram cognos imus . aqua autem aquam./Ihere vero aethera diurem, sed gne Demmam iam, ConcordIam auIem concordia discordiam et reo discordia tristi. Eodem modo etiam Sc Pl. M in Timco animam ex elementis conis
siluit. Supponens ipse a caeteris acceptum principium, cognosci simile simili. Ex his autem omnibus, quos cum Aristo recensuimus, vix duo, aut tres, animam irrirnortalem statumini quorum nus
244쪽
De immortalitate animorum . ars
Aristot reserente fuit Alcmeon, qui existimauit animam immori lem esse, ex eo quia perenniter mouetur, di in hoc immortalibus est ad si malis, scili, lunae, astris,in caelo. Alter vero fuit Anaxagoras, quisbius impalsibilem dixit intellectum, de immixtum,in quamuis aliud animam. Maliud esse intellectum dixerit tamen aliquando utrisque sevi una natura usus fuit. Tertius aurem ruit liato, qui&si ex eleis mentis, in Timeo animam componere visu ruitu tamen constat, eum sub typo inuolueris loquutum suisse ut patet ex ijs, quae in l. bris de philosophia, ab Aristotele citatis , ubi animam ex unius idea, de ex prima longitudine &latitudine,in altitudine constituit, & in. tellectum quidem esse unum i scientiam vero duo ac opinionem habere numerum plani, sensum vero ipsius solidi, quae omnia nonnisi arcano sensu, suisse a Platone pronunciata maniferte hoc loco Aristoteles signineat, seqi tantum externum .in apparentim
Platonis sensum op Dugnasse de quibus hoc loco, dicendum mihi non est, ne a propolato digrediar consulat diligens lector Calcidium in Timeum, fit alios Platonicos . Tertius inquam fuit Plato, qui non solum, in Timeoin in Phoedone,e alibi passim,ola saepivi me,animum
humanum immortalem affirmauit verum etiam in Phat dro demonia strauit ex eodem capite,quo Alcmeon i nempe, quia semper mouetur, ut nos suo loco. Deci iuuante, Ostendemus . Reliqui autem omnea
Praeter hos ipsam mortalem constituerunt. Quicumque enim. Put Arilstot inquit contrarietates raciunt in prineipiis in animam ex contrarijs constituunt, qui autem alterum contrariorum, ut calidum.
aut frigidum, aut aliquid huiusmodi aliud cla animam similiterinum aliquod horum esse ponunt. Vndem nomina consequuntur, qui quidem calidum dicentes, propter hoc α idest vivere nominatum esse, qui autem frigidum, propter refrigerationem respirationem, vocari φυ-, idest animam. Praecipue autem Empedocles .ipsam mortalitate damnat, ex contrarijs constituens, non solum brut tum animas sedin ipsum hominis animum cum idem opinatus fuerit esse, intelligere, dessentire in utrumque corporeum Aristic reserente a de animatem Iso. fr. Existimauit vero Empedocles, animam esse temperaturam siue mistionem in cras elementorum , cal discilicet, frigidi, humidi, dc 1κctu ut idem Aristor retulici de amma ρ- u. 1δ. Osp. Hanc opinionem sequutum fuisse Galenum aperte constat in libello, quod animi mores sequantur corporis temperaturam ιτ hi suam hanc sententiam non solum validis argumentis veru metiam authoritate grauissin:orum virotum, Aristotelis, Platonis, de Hyp- pocratis
245쪽
Imeratis , munire eotia us est, quamuis in hoc rarim ea . , ἐωρrincipis dubium se hoe Maestio praebeat his verbis. Ex his autem D. eiuuanime specie in a partibus, immorialem esse eam , quae ratiocinatrix in emto idetur habisse persuaseum . Ego vero vιrum D, an om nabal habeo, sodeuisi ἐμι-dam Ee libello de forma mone faetus capitis ultimo dicaci. Caterum, qae M odum disei, cum iactam, Miam 'misnem minuam e ciente demoratione ahq-.eo 'malaemi arao me.de sita πω anima dabisa 4M nee vel proburiti quinti habere quod afram. Et in calde eiusdem e Pitis. 2e2 ι amen sint hae principia, maxinfesti non his is ausus conmisere . a quod, cum alui in tibris declaraui ium in eo praecipue, qui ea de anima steriebas
i, subffantiam seque eritas definire. Nequeenim eorporea sit inima an incorporea , Ierna ne prosti an cormptiori obnoxia, tinearibus, utque exquisitudema ritumbus usum empiam imueri . Tamen ex pra dicto libello, quod animi mores sequantur corporis temperaturam i manifeste constat, ipsum ita seni ille , nec aliter nempe, quod animai anamus, sint temperamentum quatuor quali. tatum, vel potius substanti ai formi quae ad hoc temperamentum equitur, tranfractiam dicemus. Haec autem sunt eius Perba cap. . Andromtum autem peripateticum, qui vir liberis ingenuus fine circuitione, ani massentiam, quanam esseι omum pronuntiare ausis eis, summis ora lauἀγη-- eius 'probo sententiam, eum enim is al, , o plerisque radem inuemor
Cum vero arc eam esse tem raIuram, aut facultatem G emperatura conseq- irem, quod addissi sotiatem, represemd cfimdem anima facultates multas M, bet, quippe quae essentia quadam si id quo est ab Aristot recte conscriptum, recte, prau est homonimia Haincta: nam mm materia est forma σquod eum utraque coniunctum, subdantia vocasul gaudeat, eam essentiam , qua ex somm, est esse arimam enunciauis cum nihil aliud praιer temper rura m v lauis a te offensam est, diei posse viriatur. At vero cap. Praecedente,non modo hanc sententiam expressit; eis rumetiam rationem attulit,in eam experipateticis fontibus Petitamι si enim, inquit ipse, pars qua ratiocinatur,animae species it m ita lis erit. Quod idem est, ac si diceret, si rationalis anima entelechia sit. α actas , liue forma informans corpus sub hoc enim genere una minquamque animam contineri, Arsior dixerat a deaoima, ergo mortalis erit si autem non est corporis forma;sed in corpore est tamquam in domicilio, immortalis quidem erit sed quinam fieri poterit , ut a finfeci corpore ipsa atticiatur, quemadmodum experientia compertum est . Hic autem sunt eius verba inqui, si omnia huiusemodi corpora am ιιena, formas constas unos Aristoteus ι cum luatuor naturales quilitates
246쪽
De immortalitate animorum et 1
Ais, Mem praceniunt corpoream emperaturam ex eis e circene 'sem foramum flatui necesses diuamobrem anima essentia eris quodammodo sempestasMm, quatuor, seu q/Maditatum dicui; humiditatu sectaratu caliditatis fisti di ratis . svi corporu-humidι, cclidis,frigidi, o scer facultates autem exanimasti antia Ie in .s inde quoque actiones ρroueniunt probare maenis. Si igitur pars, qua ratiocinatur animae speciesμι, mortalis erit: siquidem Ese quoque es quadam cerebritemperatuma atque ita omnes anima species, ae partes habebum sua fataliares, emperatur is se uen/es, ahss en anima subsantia. s ero, mortares fit Platoni farre, cur restigerato vehementer cerebro, aut nimium ea acto auteriecato, auι humectato separetur . ecte nobiscum ageretur. FPla.
to vialia, qua adeam periinem, constri UN. Eandem quoque doctrinam, cum senior esset factus, repetiit,& com firmauit lib. a. de locis asses. rubin his verbis . Verum inalys assectilus no consentire, ρ ρrim genio Vsam assectu iaborare aiunt, velut meiar est ρὴν
nitide, at vero unique a cr, ubi protri ra m i m acti amatiqua ditur propria actiones dico, qua per nustam abam partem, v per instrumentum sunt inam reuera es videre illam est audire haudquaquam gindum eis sed, deresculis, ct audire auribus MDi, vico ter est reminis rur, o minimet es ei ga . neque ocubs, neque θην D nega. ab qu/ptam patre inrtar incae Meammae pars ira sm in coxim re ipsen ri vore τι nos in domo aliquam primi, sonasse nustam ea noxam afre luιare uri ioco. Λώ iam re et .m-d -- demus, quomodo laedarum es D estgunismo Sivis vetat ἐν- qaisdam rid iaris et ab ibo Ueparabuis, eam uri non Utrabinum ob seu cirrentis ipf meorporis aberationem Ar quia ae hae eonte philosophos vens pugna R Ali seam velati in domarabo eontineri dicaarabus Alis vero ibam corporis formam esse putantibus d idcirco ρα maeo Laean' inueni ferri 'ciles , quod ιν,ud rur ab expenentia discereticet C rValde probabili certe argumento, quod etiam' grauissimos viros adduxit, ut existimarent Aristot putasse rationalem animam moris talem sed fallaci prorsus cuius inlationem α Galenus de caeterim risintele animaduertere potuerunt, & Galenus etiam an in adiauertit, ac propterea anceps ubique loquitur, quamuis veluti Medicus, Artifex scilicet sentatus undicunt, uentibus omnino ad Sibactus , mortalem animam cia animum ubiqu2. Hintimo sensu ex iis sim auerit eumque non minus: a animam brugorum , esse temperatura& ad ipsam consequi: Dico autem putam ipsum ad temperaturam consequi , quamuis peti dicat ege temperaturam . Idem enim est apud Galenum temperatura, 'formai quae consequitur Iemin
247쪽
se licet, de in termino. Quamuis enim temperatura. quae idem est quos mixtio, in via, non sit idem quod forma, quae resultat ex mixtin isne eum mixtio sit miscibilium alteratorum,nio ac propterea sormais liter dieat accidens, tamen mixtio in termino idem est, quod forma mixtionis,4 ita dieit substantiam. Hanc distinctionem habemus ex Aristot qui, cum tertio phisicor generationem,in corruptionem appellasset motum, quinto postmodum libro hoc negauit, in contradictione tertio enim phisicorum generatismem accepit , in via determino, ut includit scilicet praeuias dispositiones acquisitas ad sobmam, quinto vero eandem accepit in termino tantum, ut scilicet dicit instantaneam mutationem, de non esse ad esse, vel e cnnuerso . ni. mam vero,quamuis temperaturam Galenus dixerit tamen nusquam ipsam accidens appellauit quinimmo in hoc Andronicum reprehendit, qui illam facultatem dixit Aristotelis doctrinis m sequutus, tacum substantiam triplici diuisione distinxisset in materiam scilicet formam,& compositum Animam esse substantia, formam,in actum determinauit, ut verbis nuper adscriptis manifeste legitur. Suam hanc sententiam ubique locorum Galenus experimentis medicis confirmauit validissime autem ipsam stabilire conatus est libello pius citato, quod animi mores sequantur corpolis temperaturam . non solum ex argumento, quod praesesert liber, verumetiam
Homeri authoritate, ac aliorum poetarum, necnon Platonis,in etiam
Aristotelis , ut fusius apud ipsam est legere. Ipsam eandem Galeni sententiam, paulo ante nostram aetatem sequutus est Ioannes Huarates Hispanus Medicus , certe eruditus, sed in hoc valde reprehendendus uitibus vero argumentis, quae non pauca sunt, nec exilia, suam
Galenus in eius sectatores communiuerint sententiam , nunc no
referam quemadmodum neque caterarum sectarum ante retuli cum sit mihi in praesenti propositum tantum referre sententias , qua mortalem humanum animum statuunt, de eorum falsitatem Ostendere sequenti autem libro Diuino aspirante numine, omnia, quae a singulis contra Aristot mentem veritatem asseruntur argumenta. rationes, recensebimus,4 conrutabimus. Ultimo loco inter omnes, quas recitauimus,sit stoieorum sententia, qui & ipsi pro pudor animum hurnanum mortalem existimarunt Illos vero tamquam magis rationales, siue tamquam minus bestiales, eo afficiemus honcire, quo Cyclops apud Homerum Vlutam prosequi posticitus fuit,
nempe t ultimos omnium Perdamus.
248쪽
De immortalitate animorum. 22 '
Existimarunt autem Stoici, ut Cicero eorum obseruantissimus reis seri nariae carum quaesionam ad Varronem non sati s longe a fine illius libri, animum eme ignem, quod idem confirmauit tusculana retandemiplis sententiam tribuit Diogenes Laertius in Tenones ubi etiam spiritum nobis ingenitum, aut vaporem calidum ipsum appellasse animum tradit quod etiam legere est apud Gaunum tibesi quod animi mo res sequanta eorporis temperaturam cap. . ubi pariter animae essentiam ex Stoicorum opinione composita facit ex materiai forma materiam autem animae esse spiritum calidiorem , ac sicciorem, quam sit spiritus natura ι formam vero esse perfectionem, quae ad temperiem sequitur, aeris in ignis: ex quibus spiritus constat, aere existente, frigido humido igne autem, calido, sicco Constat autem communi omnium contensu, Animam,in animum, humanum scilicet, ex doctrina,in placitis Stoicorum esse aliquod corporeum . Quantum v ro ad immortalitatem pertinet, certum est, Stoicos opinatos fuisse , humanos animos morti esse superstites sed non omnes,in eos qui sunt superstites, non esse aeternosa sed aliquando perituros. Ita rece let Diogenes Laertius in Zenone stoicae steti Prinei pe dc auctore. Ita Plutarchus tibem de Martiis philosophoram cap. r. his verbii: Dihagoras , o
Plato intertim experrem animam eam enim exit peruenire in cognatam Mi annaenam mundi . Stoici exeuntem e corpore mulcam concreto murire, eam struces, quasi imbecilior: uales sunt ineruatiorum anima validiores amem, quales sun sapientum Durare, usque ad con grationem.
Ita Seneca ille philosophus nuncupatus non solum Stoicorum sacris initiatus , sed etiam sacerdos, Antistes inlibesis de consolatisne ad
Martiam cap. visimo vhimis verbis totius uniuersi interitu, di deuast tione Marciam ob fili obitum maerentem consolaturus eamdem ipsam,in suam, Stoicorum sententiam testatur, inquiens. Et cum rem pus adueneris, quos mandus renouaturus extinguat, viribus is se suis cadent. is sidera sideribus incurrem, o omni flagrani materia, uno igne, quicquid nune ex disssio lucra arduis. Nos quoque falices anima, est aeterna sonita cum Deo viseum erιι iterum ista moliri, ubentibus eunctis est Es parua ruina ingeniis a cessis in amiqua inmenta venemur. Faluem suam tuum Marcia,qua sa jam
Hare Gentiles philosophi, de anima, & humano animo haec Stoici haec Seneca Age nunc Lector, quicumque es, qui ea humana sapientia, quod satis est tibi sapere videris . Bibe ex his riuis doctrinam, imbuere his praeceptis. Audi Stoicos tam magna de virtutibus ita vitiis disserentes, tam subtilia tractantes, diuidente S, definientes, ra,
249쪽
tiocinantes, acutissime concludentes, libros implentes, suam sapientiam buccis concrepantibus ventilantes, qui etiam dicere auderent hominibus, nos sequimini ι sectam nostram tenete, si vultis bene viis uere, ut Luguainin sanctus inquit tris M. in Ioannem ι dessenties quam mortifera venena auseris, in quem baratrum errorum decideris A di Senecam, oralem cognominatum, mortali constituto animo i lia delirantem de vitiorum contemptu, virtutum amore, quis vi tutum fructus solidus intereunte animo, vana enim est illorum senistentia i qui intrinsecum sufficere virtutibus praemiura, dc viiij supplicium existimarunt nempe conscientiam recte factorum , aut mal a non enim haec tanti sunt, ut pro susceptis virtutum Iaboribus, aut v tiorum voluptatibus sufficiant, aut si tanti sunt, honos solum amisciunt prauos autem nihil tangunt conscientia enim bene gestorum
bonos tantum iuuat, quemadmodum eosdem torquet male gestorum.
PCedicti ac caeteri philosophi,qui Christianis dogmatibus non fuerunt
illustrati ad veritatem non ducunt, non enim intrant per ostium, ostium autem est Christus, quapropter tures sunt, dolatrones perdere vesunt, mactare, de occidere. Haec de Ethnicorum philosophorum sectis, qui hucusque mortalem humanum animum statuerunt. Quubus, de Plinium secundum adnumerare visum est, non tamquam philosophum, per paucis enim rationum, aut argumentorum suffragijs suas sententias persuadere voluit, sed tamquam historicum siue ut melius dicam purum rerum naturalium, quas ipse, aut caeteri obseruarunt, relatorem qui nihil praeterea, quae sensu percipiuntur
inueniri ratus, ut initio sui operis apparet cap. 7. , ubi satis crassa intapientia etiam, an sit aliquis alius praeter solem, Deus: ambigere non dubitauit, ipse in hunc errorem decidit, ut existimarit nihil hominibus post mortem superesse, sed omnibus unam moriendi neceissit
rem finem imponere. Haec autem est eius sententiai r. q. s. vero horum potius grauitate, quam argumentorum robore munita,quae tamen non praetermisit, quamuis tantum eorum capita, tamquam in re nullius, aut pauci momenti, breuiter,in cursim recensuerit. Pos sepulturam alia atque ata manium ambages omni a suprem die, eadem, qua ante primam, nec magis a morae sensus visus, aut orpora, aut angama, quam ante naralem eadem enim vanitin in futurum etiam se propagar, in mortis quoque tempora ipsa fili vitam mentitur alias imma ratisarem anima. alias transfigurationem alιώ sensum inferas dando manes colendo Deum faciendo, qui iam etiam hom es desieris em Nero si modo spirandi raιιο ho mini a cateris animabbus distet aut non Huturniori in uua multa reperiantur quibas
250쪽
desinere mortatiraris eammen an .smilis is de asseruandi corporibus hominum, ac reaιώscend promissa Democrito vanitaι, qui non reaixi is malum ista demeum est, iterari ruram , 'eve genui quis inquam sim sublimis us animaea ne i inter inferos umbra , Ἀκιοι, κλου sta eredalirin praxipsum natura bonum, inorum ae duplicat obitus is dolere erum post, βιανι extimartane eaeni tetenim si dulce vivere cui potes esse vixisse 'ar γani fami αι, certis fibi quemque credere, aes cimen floriratis antegenuali sumere expertimenus sed iam ad haec confutanda .in funditus extirvanda deue
Harim sententia confutantur VIII.
N erit autem valde nobis dissicile, quas mcitavimus sententias refelleres quandoquidem illas omnes ante nos, etiam Orictos. r. de anima confutauit, ac primum , communia ter contra illos omnes, qui animam corpus
aliquod eme existimarunt quamuis tenuisi simum ansensibile, ut etiam inter Christi nos philosophos censuit Tertullianus , vir
certe doctis imus sed parum Cautus cum non solum in hoc, ut apud ipsum est legere iactis ora 3 verum is etiam in multis alijs errauerit. Id argumentum torque himu , qu utitur Aristit. r. de anima panis. a. Si anima es corpus ergo duo corpora se inuicem penetrabunt, quod naturali ordine , est impossibile probatur autem sequela prior quia anima ita est in tot corporea ut etiam sit in qualibet parte corporis animatis modo illae partes sint anumae capaces, vel potius animabiles, alias non essent animatae ergo corpus esset in corpore. in qualibet Parte corporis Hoc autem excludit responsionem , quam quis pontat afferre, dicens, animam lamis quam corpus tenuissimum inlinuari in uniuersum corpus per cauit tes, non modo sensibiles, verumetiam insensibiles i esto enim quod hoc fiat, sequetur solas partes cauas, i rosas esse animatas partes autem solidas,in quibus sunt cauitates, pori, non esse animatas; cuius contrarium docent omnes, tum philosophi, tum medici, ear