장음표시 사용
261쪽
negari non possit, quin saltem corporis temperaturam sequantur tquamuis non sit temperatura, de intellectiva Aristot speciatim oste dit, eam neque esse temperaturam , neque sequi ad temperaturam . Hoc autem validissimo argumento demonstrauit, cum dixit, difficile esse coaptare opera, o palliones anima ad harmoniam, hoc emostem de re, quomodo harmonia sit operum, lassionum animae cauta , quod certe de operationibus animae vegetativae' sensitiva dissicile est, ut supra monstrauimus, de intellectiva vero etiam impossibile,
ut nunc ottendemus . Omitto argumentum illud quo ristoteus utituro de anιma, ex Anaxagorae aut horitate, quod oportet in teulectum cise immixtum , ut omnibus imperet, hoc est, ut omnia intelligat, ergo 'que temperamentum , neque aliquid ex temperamento eductum esse put iri de hoc enim infra fusius dicendum erit, sed illud prosequar, qisod ex intellectus practici operatione desumitur, quo pariter usus fuit lato in Piraedone aduersus Simmii in Cebetem
ad hanc sententiain non modo iugulandam,sed etiam funditus extirpandam nos vero ipsam eadem rarione torquebimus aduersus Galenum, Meius sectatores, quorum Deus faxit ne multus sit numerus, cum eius sententia ad sensum sit valde plausibilis Plurimi autem quuntur sensum. Est autem ratio huiusmodi. Si anima rationalis, siue intellectiva δε humana esset temperamentum , vel resultaret eae temperamento, non repugnaret ijs operationibus quae proueniunt ex temperamento sed ipsis repugnata ergo neque est temperamentum, neque sequitur ad temperamentum. Maiorem autem propositionem
quamuis multis probet Plato, atque ex eo potissimum, quod id quod sequitur,& ab aliquo pendet trahitur, ac vincitur ab eo, ad quod sequitur, Wa quo dependet, potius quam reluctetur, aut trahat vel
vincat, tamen nos Pluribus confirmare minime conabimur , cum vitro ab aduersarijs concedatur, at vero circa minorem propositionem,
opus est, ac labor, cum ab aduersari j negetur , valde apparentibus rationibus etiam impugnetur , qua de re integrum Galenus coscripsit
tractatum, huius arguinenti, quod animi mores sequantur corporis temperaturam , in quo non tantum rationibus4c experimentis rum etiam authoritatibus Homeri, Platonis, Hyppocratis, necnori etiam Aristotelis conatus est, suam sententiam communire potisIimum vero ex Arafror. in a. deman, oebi sanguine loquitur,& in . de his or animi ubi de froti te, 'un probemι phιν nomιcei lec . y problamata prob is .in adhuc t. de amm. cap. r. 4- anima parate. ρε sed manifeste
conuincetur Galenus, dc alij qui ctique in eadem sententia sunt; falsui esse
262쪽
Decimis o talitate animorum . 24 3
esὰ quod an i mores sequantur corporis tempetraturam ira C -nibus homines enim appellandi sunt,qui vitam hominis deguntή non autem qui belluinam vitam autem hominis degunt, qui secundum id, quod homini proprium est, vivunt i proprium autem homini est prae caeteris animatibus, ut cum caetera ani malia per assensium .impulsum, qui in ipsis est, faciant. Solus homo in sua libera potestate habet agere, vel non agere iuxta naturalem impetum in propensionem ex eo quod rationalis est, hoc autem est esse rationale, in se ipso occurrentium imaginationum, omnino agendorum,in non agendorum, iudicatricem, inuentricemq; rationem habere, ut Optime Alexander ille Aphrodiseus docuit, qua uis immortalitatis Hostis via deatur, Hesio de fato cap. p. Hanc vero quam iudicatricem agendorum rationem Alexander appellauit ista diriκο, hoc est principem sivo principalem animae partem , reliqui appellarunt conuenientissimo vocabulo , eo quod huius partis sit praecipere, imperares alterius vero parere, & subesse, ut risior docuit r. ιhicorum cap. vltimo, de Plato loco citato. Hanc vero animae partem solis hominibus, Momniabus hominibus inesse, philosophi omnes consentiunt,in hanc diuerissam esse a sensiti Imaginatione, ut AriRoteles a de anima rex. IIo contra Empedoclem docuit, quamuis eius usum exercitium, non apud omneS, quinimmo apud Paucos experiamur cum plurimi secundum sensum, eius appetitum vivant, de quibus loquutus fuit Homerus ab Aristot. citatus loco praedicto, cum dixit: Gla enim mens es terresfrium hominism Rualem in dies induci pater, homιnum i euri.
Intelligens per patrem, hominum, meorum caelum, quod in mentem actionem habet, siue in intellectiim, si intellectus a sensu non dio ferat, ut etiam alibi exposuimus, quemadmodum de veris sapientihus contrarium dixit, ut de Misse in Odi sit, his carminibus: m p ctus pulsorior, se essetur lims,
Hoc quoque cor perfer, nams o grauiora rubΗi. Quae carmina a Platone asseruntur, Ut probaretur animum non sequi ad corporis temperaturam si enim sequeretur ad temperaturati , Vel esset temperatura, non utique moderaret palliones corporis nec vinceret, sed ab ipsis potius moderaretur, ac vinceretur, ut hoc loco lisses' tit iracundiam superat, non autem ab ipsa superatur, quod pariter in omnitas continentibus fieri ostendit qui sensuum ac peti tui ad soluptates etiam iniustas duccirii, ne Cuaquam cedunt quinimmo obsistunt, ἐκ reluctamur, in quo laudem merentur, quemadi modum
263쪽
modum incontinentes, ac magis, intemperantes vi tueerationem. quod non contingeret, si animi mores sequerentur corporis temperaturam neque enim vitio dari posset bilioso temperamento praedito iracundia , nec sanguineo, mulierosum esse, aut vinosum, nec me lancholico auaritiam fraus, neque ob talia crimina iuste puniri posisent, quandoquidem ex necessitate haec committerent, quinimmo necessitate simpliciter, cineuitabili; nam necessitas, quae pendet ex causis prioribus, es necessitas absoluta, quemadmodum est necessitas materiae, ut docuit Arimi a phisicor partis. r. quod optime, ut solet, notauit S. Thomas eodem loco. Si autem anima humana sequeretur temperamentum sequeretur necessitatem materiae; nam temperamentum est qualitas materiae, scilicet ipsius corporis, quemadmodum caliditas ipsius ignis , quare velut ignis cum ut calidus, non potest non calefacere ita anima consequens qualitates corporis non posset nisi secundum passiones & propensiones corporis operari. Vidit profecto Galenus hoc argumentum libello saepius citato, quod animi mo. res, cap. vltimo, nec potuit effugere eius vim, quare aurpiter manus dedit nec solum Stoicos de virtute tam magnitiae loquentes dese uiti verum etiam omnes philosophos, bonos enim aut malos natura , homines nasci concessit, nec puniri aut praemijs affici, eo quod mereantur, sed puniri malos, ut nobis non obsint . ac vi caeteris exemis Plu praebeant,praemio assici autem bonos,non quod ipsi seipsos bonos et fecerint, sed eo quod boni natura sint, ut econuerso odio haberi malos, eo quod tales sint; ut Deum, qui semper bonii fuit, nee umquam talis effectus est, veneramur, natura diligimus, vipera autem ECH rpiones occidimus,m odio prosequimur. Puniri etiam malos ob suam ipsorum utilitatem eum enim corrigi non possint, melius est π diutius non vivant. Haec Galenus quibus non solum philosophi, sed etiam veritas ipsa contradicit multos enim videmus ex tempera mento constitutione corporis ad vitia pronos , qui tamen honesti studio, vi iij reluctantur de virtutem sequuntur, inter quos illustre est Socratis exemplum non solum a Cicerone veru metiam ab Alexari dro Aphrodiseo recensitum, libem de fato cap. 4 de quo cum Zopima Phjliognomon ea tempestate percelebris, ex arti suae praeceptis pronunciasset, esse mulierosum, α bardum, Socratis institutum ignc ransci ac propterea ab ipsius discipulis irrideretur, fertur dixisse, non esse mentitum opirum futurum enim erat ut talis natura esset,
nisi philosophiae studio meliorem natura adeptus fuisset talia etiam innumera sunt apud nos Christianos exempla, non solum continentiae s
264쪽
tiae, reliquarum virtutum, verumetiam sortitulinis , in rc gcnda propter veritatem vita, quae nobis sancti Martyres ria silerunt, quamuis in his, aliquid maius fuerit,in supra naturae vires: Dei optimi Maximi Seruator nostri gratia illis donatum, sine quo ad ramam perfectionem peruenire non potui ment, sed gratia Christi perficit
naturam, non destruit. Hoc autem uno tantum , Galeni sententiata.
philosopho certe indigna, nisi Epicureo, tunditus corruit argumento , sed videamus ob quamna causam paralogizat Galenus in suis rationibus, inquit ipse capite vis tibelli quod Mimi mores, ore unum quemque natura nasci bonum , aut malum mon autem fieri consuetudine, ab extrinseco, parentibus scilicet, praeceptoribus, aut familiaribus; videmus namqι ex eisdem parentibus natos pueros, eisdem institutis, sub eisdem praeceptoribus educatos , nullis alienis moribus adhuc imbutos, neque etiam delibatos, longe tamen, quam maxime in . ter se differte ita ut alius verax,alius mendax sit, alius liberalis, alius auarus cla tenax, alius mitis o benignus, alius iracundusis contentiosus, alius modestu sin timidus, alius impudens audax, alius docilis oc flexibilis,alius indocilis o refractarius, iuxta varias ac diue ses,quas nusquisque sortitus eli corporis temperaturasci multa praeterea, quae ad hoc argumentum faciunt, congelii Ioannes uaries in examine ingeniolum, ubi avguineos faciles, simplices , misericordes , sed venereos,in genio indulgentes inuinimmo tona imaginatiua praeditos , ac propterea ijs disciplinis aptos , quibus imaginatitiae requiritu velocitas,in claritas, ut sunt musica ars pingendi, pCessis, rhetorica, medicina, ars patrocinandi Atra bilarios, fraudulentos salaces, perfidos , rapaces, vafros, blassii cmos, impios, sed sagaces, solertes, prudentes , caut OS, acui ivgenio praditos , ac propterea subtilioribus disciplinis aptos, ut mathematicae, logicae metaphisicae. Nalencholicos naturales, hoc est frigido di sicco praeditos temperamento, auaros, sordidos, invidos , oi uiciles, ac morosos, suspiciosos, timidos diffidentes, severos stabiles, taciturnos, tardos , crudeles, disciplinis ineptos Biliosos, iracundos, superbos, ambitiosos, factiolbs magnanimos, liberales, apertos, celeres , ac bono ingenio praeditos Pituit olos, segnes, bardos, simulatores cautos 'Obliuiosos, ac propterea disciplinis minus aptos, prarierquam politicae cui maxime apti sunt, praecipue si aliquam a trabitis admistionem par. ticipent sed in his omnibus uterque deceptus fuit. Causam autem deceptionis perbelle declarauit Alexander Aph odis libelgo de fato cap. '.
v bi reprehendens illos, qui etiam in brutis animalibus statuebant id
265쪽
quod dicitur es in nobis, hoc eit, liberam agendi potestatem,inquit.
Hae autem in re, istud de ipsis re quis admirabitur . quid eos coegit, τι in inpulsu edi siens, quod in nobis, esse dicant, ob quod mi omnibus animalibu similiter ipsum fruenc non enim in hoc es quod in nobis, ut occurrente imaginrtione , est ima nationi ex se ipsis locum dedisse est ad id quod apparui ima
pulsa fuis , si hoc quidem forte Uu voluntari astructiuum sensuumque,
sed non eat idem oluntarium . est quod in nobis i voluntarium enim es quod ex non coacto absensi sit, quod vero in nobis , id est quod cum assensu, rationali , est iudicι.iri f. nde si quid iis nobis isiud, ese voluntarium , non iamen, qui quid oluntarium istud, in nobis ivoluntarie enim es animalia brula . quaecum- qie, per Urnsium es impulsium qui in ipsis es faciunt, povere vero in seipso . eorum , quae ab pso sunt. Proprium eis hominu , hoc enim s. is esse rati nali
in si se occurrentium imaginationum es omnino genuorum est non agendorum iudicatricem, inuenIricem 2 rationem habere idcirco est alia quidem animasia, quae solis imaginationiblu obediuut assensuum es impulsuum , uxIa acti nes causis habens homo vero occurrentium sibi externarum imaginationum, de agibilibus iudicaIricem habet rationem qua cum utitur, Mulam earum examinat non solum, an videatur talis, qualis videtur, sed etiam Aes est si ratione perscrutanc aberam esse inuenerit, quam si visa, non praeditu ei a senseum quia huiusemodi apparet, sed quia nouos huiusmodi, insurgit in ipsam . haede causa eo ab aliquibus qua oluptuos visa snt saepeabui et quamuis igni concupisca , quia non habuit ratiocis ei quod visum es concord , partier quoque titia quaedam vis recusauis rationi in hoc obtemperans s itaque, quo in nobis , es in rationali assensu, qui perio uisationem gignitur , hi veroasi Uu se impul , qui etiam ab que ratione fit ipsum ponust verissime se duni dictis suis, se rudius de eo . quod in nobis pertractare , nec dicere, utinam ipsum sit, nec in quo fiat iam rationati esse, nihil aliud es, quam actioni esse principium , nam quemadmodum , at aliud est se, animali quidem in i pulsuri . univerita cadido est calefaciendi vim habente. Hi autem in alio is es homini in ipso rationali, quod tantumdem est, ac ipsum habere principium a grediendi aliquid est non aggredimi est scundum irim ambes; quaproprinqui hoc iossit hominem tollit. Quibus ex verbis Alexandri, manifeste docemur in quonam sit deceptio. α paralogismus rationum Galeni,' eius sectatorum mor1 enim posuerunt differentiam inter naturalem impetum siue properisionem , qua dicimur, quamuis non inulti,dc. id quod est in nobis. siue voluntaria m. liberum, sed utrumque simul confuderunt exlio ipsi utar unt, actiones humanas, absolute pendere a temper
266쪽
Poris temperamentum sequi, sed secus est, ut optime Alexander di-Σit. Cum enim essentia, 'uidditas hominis in esse rationali sit con stituta, quod idem est, ac habere liberum principium agendi, & non
agendi, is , actiones, quae pendent ex temperamento, Impetu naturalis appetitus, non erunt dicendae humanae, sed bellu inae, ut a principio dicebamus, quare ex ipsis non licet arguere substantiam ia-turam humana animae, cum non sint illi propriar, sed brutis etiam communes, uti ristot dixit r. de anima parIic. a. At vero legitime arguemus ex proprijs hominis operationibus, quales sunt,quae fiunt ex iudicio rationis, secundum quas videmus hominem moderare, ac vincere passionesi appetitum corporis non autem trahi vinci . Optime igitur, ut eo unde discessit nostra reuertatur oratio, Aristot. contra Empedoclem argumentatus fuit, Plato vero contra Simmiam,c nos contra Galenu . . eius sectatorem Ioannem uaries. Si anima est temperamentum , dissicile est omnium ipsius operationum rationem reddere quinimmo si anima humana consequitur temperamen. tum , hoc idem, non solum erit inicile, sed impossibile. Illa vero, quam ultimo loco recitauimus Stoicoru sententia, quam Plato in Phadone Cebbetis fuisse recensuit, cum ipsa, tamdem aliquando morituram amerat animam non minus falsa ostendetur, quam alia quaepiam ex reliquis, quas confutauimus. Statuit autem, ut praecedente capite diximus, humanu animum superesse post mortem, quamuis non omnem, sed tantum sapientum virorum , cum ineruditorum, insipientium, simul cum corpore interire putarint
a vero non esse perpetuum M sempiternum, sed tamdem post mul. ta secula, simul cum tota mundi machina incipium periturum Aduersus quam sententiam ita dissero, aut Animus per se in quatenus animus est corruptibilis, vel incorruptibilis, aut non per se sed per accidens,in ratione alterius si per se quatenus animus est corruptibilis, non magis a morte erit superstes animus sapientum , quam insipientum , ac pariter si per se est incorruptibilis, non minus erit superstes animus si pientum, quam sapientum cum non magis aut minus sit animus qui in ipsis est omnibus, nisi dicant, animum insipientum esse per se corruptibilem sapientum vero per se incorruptibilem, ex quo sequetur, sapietes . insipientes differre inter se, non solum specie, sed etiam plus quam genere , cum ipsorum L sentiale principium distinctum sit, ran. quam corruptibile cincorruptibile, quae diiserunt inter se plusquam genere. Si per accidens sit corruptibilis, vel incorruptibilis, aut per accidens erit corruptibilis,
267쪽
per se incorruptibilis , aut per se corruptibilis, ter accidens incorruptibilis, aut per accidens corruptibilis in per accidens incorruptibilis non potest dici ex ipsorum sententia, quod sit per accidens corruptibilis δε per se incorruptibilis, quia Pellet per se incorrupti. bilis esset necessario superstes corpori, quamuis desineret eme in corpore,in ita esset impolii bile non esse , quare numquam corrumperetur, quod quamuis verissimum situ tamen contrarium est ipsoruri positioni , qui dicunt illum aliquando interiturum , neque per se cor ruptibilis, per accidens incorruptibilis ι primo, quia tunc haberet
contrarium, cum omne quod per se corrumpitur, corrumpatur a contrario animo autem, cum sit substantia, nihil est contrarium; si
cundo, quia in omnibus corrumperetur, & non in insipientibus tantum. Reliquum igitur est, ut apud ipsos animus humanus per accidens sit corruptibilis in per accidens incorruptibilis, quae rei veritate
fuit ipsorum sententia. Quae ut bene percipiatur supponendum est,
existimasse Stoicos, omnia aliquando esse interitura, etiam uniuersum, etiam sidera, caelum ipsum , quod igneum asseuerabant cum vero animum ex aethereo corpore constare dicerent , ut praecedente capite monstrauimus, de etiam Galenin docet . des pocratis, o tironis piacili cap. . etiam ipsum cum sideribus , ac caelo, dc tota mundi machina corrumpendum fore existimarunt, ut clare videre est apud Sonecam loco supra citato inlibesi de consolatione ad Marciam cap. vo in himis verbu atque ita dixerunt animum humanum corruptibilem per accidens , hoc est ad corruptionem corporis illius aetherei in quo illum statuebant, ac pariter incorruptibilem per accidens, de secundurru, quid , non aute in per se dc simpliciter, ac propterea non perpetuum , sed aliquando desiturum. Cum enim ipsum compositum, corporeum putarent, aliquando dilibluendum fore existimabant, sed non pari in omnibus ratione sinamq; animus non per se,in quatenus animus statuebatur incorruptibilis, sed ratione corporis aethere in quo est , prout corpus illud purius, aut impurius esset, ita magis, aut minus duraturum cum c animum, o quia sapientum animus minus corporeis affectionibus tenetur etiam oc ipsius corpus, quod dicunt spiritum, mitius terrenae & corruptibilis labis contraheti ac Proinde purius, egressum e corpore animum superstitem adhuc multis seculis et uare. Animum vero, ineruditorum, inultorum4 minim , cum corporis voluptatibus sit demersus de Obrutus , aethereum illum spiritum impurum, non minima corruptionis labe concretum retinentem, superstitem ess e non posse, sed cum spiritu illo qui
268쪽
De immortalitate animorum et '
egrediens maiorem de corruptibili corpore, quod dilexit, secum tra-Σit portionem, quam antea duxit ab aethere, in circumfusam M o- gnatam sibi elementorum molem resolutum evanescere . Contra hanc vero sententiam ita positam hoc paeto arguo, aut corpus hoc in quo manet anima, an quibusdam est superstes , est eiusdem rationis cum elementis, ex quibus componitur corpus, d ita corrupto co Pore, corrumpetu dc anima , cum ex eisdem constent principijs corruptibilibus , aut erit diuersae rationis, nempe aethereum occaeleste,d tunc in omnibus erit superstes , cum a corpore non possit infici, neque mortalitatis labem ex eius consortio trahere, quandoquidem quae inuicem agunt, despatiuntur, oportet, ut sint in cognato genere. Caelum autem, haec inferiora non communicant in genere , quia
Vana igitur esti Stoicorum sententia, quam ultimo loco expendere atque colatare ex omnibus, quae mortalam animum astruerent,
Polliciti sumus. Atque ita constat meo iudicio dc ni fallor integre robatum fuit demonstratione deducente aduersarios ad impossibile,
umanam animam esse immortalem, nam si eius contradietoria, nempe anima humana est mortalis secundum omnes modos, qui hucus que ab aduersarijs excogitari potuerunt, est falsa, desim postibilis , ut iam inductione probauimus I necessario ipsa erit vera. Qui est validis simus argumentandi modus , aduersus perduelles,4 pertinaces, reliquum est modo, ut demonstratione ostensiva, tum ex principijs Aristotelis, tum etiam ex rei natura, hanc eamdem veritatem Pro nostris viribus, dc conatu ostendere aggrediamur.
Distutationis altera pars,tu qua rationibus sensiluis, ac primo ab Arinioleis petitis, intellectus humani immortalitas demonstratur Cap. IX.
VI L prosectio magis prompta, ac expedita argumentatione poterat Aristoteles humani intellactus immortalitatem ostendere, quam illa , quae ab eius vernacula operatione desumitur, quaeque in nobis tamquam intellectus magis propria elucescit, ea autem est ipsius intelligere, haec enim omnium,quae ab anima sunt functionum, maxime assimilatur proprio, hoc est absoluto muneri, quod intelle-
269쪽
cet uidebeatur solum, io coniuncto, ut de caeteris manifestu est, irasci, confidere,desiderare,& omnino sentire quae utrisque, anime scilicet, corporis comunes sunt passiones . Quod desitam qua dubium statue
rit r. de anima parιic ιa. I. tamen lib. quod ostendere aggrediemur et Ucaciter demostrauit. Tertio igitur libro, cum assumpsisset intelligere, esse sicut sentire, ac proinde esse aliquod pati ab ipso intelligibili, que admodum sentire a lensibili, aut aliquid aliud tales, hoc est non omnino idem cum illo pati quod tribuitur sensui, sed illi adsimile, saltem in hoc , quod potentia existens intelligibile, recipit intelligibile, fit p. sum intelligibile, quemadmodum tensus, potentia existens sensibile,
recipit. fit astu sensibile, exinde deducit conclusionem, quam sibi proposuerat probandam , nempe quod intellectus sit impassibilis, de inquit. Impasibium ergo oportet esse. Sed videamus, antequam ad I-teriora progrediamur, quonam pacto ex similitudine intellectus adsensum i qua utrumque dicitur pati, deduxit Aristoteles intellectum esse impassibilem, cum inde contraria potius conclusio deducenda foret, ad quod dicimus fuisse deductam hiusmodi conclusionem ex
coarctata antecedente, non enim dixerat absolute philosophus si
intelligere est sicut sentire, erit pati aliquod ab intelli igibili sicut sentire ab ipso sensibili, sed disiunctive aut aliquid aliud tale, ex quo deducitur, quod intelligere improprijssime dicitur pati, neque alia ratione nisi quatenus est recipere, quod si proprie accipiatur pati, intellectus potius est impassibilis, quod ut intelligatur supponendum est quod ipsum sentire, quamuis sit passio persectiva respectu potentiae, quae semper perficitur ab obiecto , tamen non est omnino denudatum a pass: one destructiva, quod illi accidit ratione organi, quapropter ab excellenti sensibili destruitur a veto pati ipsius intellectus nullo pasto includit passionem, vel qualitatem aliquam destructi
vam , nec ratione sui, nec ratione organi, cum nullo utatur organo,
ac propterea ab excellenti obiecto perficitur . non destruitur, ut infra Aristot docebit. Ita igitur Aristotelis deductio concludet si intelligere est sicut sentire, aut erit aliquod pati, non quodlibet pati, ut est pati simpliciter destructiuum . quod est secundu passibiles qualitates I sed pati aliquod hoc est ab obiecto, ut sensus a sensibili, aut aliquid aliud tale, hoc est diuersum a pati ipsius sensus, neque in ullo ipsi sentire adsimile nisi in eo quod est recipere ergo oportet intelle- mim esse simpliciterim passibilem passione destructiva I nam si non esset diuersum pati, intelligere,in sentire, tunc intellectus esset per se
quidem impallibili , per accidens autem passibilis, veluti est sensus,
270쪽
sed est diuersum ergo intellectus est omnino de simpliciter impassibilis. Hanc vero ita deductam conclusionem Aristor alio sumpto principio tali pacto demonstrauit intellectus intelligit omnia, ergo est minixtus ergo est immixtus a corpore. ergo est impallibilisi immortalis priorem autem sequelam probauit authoritate Anaxagorae, rationes veluti enim Anaxagoras, cum omnia simul cin unu congregata , ac simul mixta statuisset in ipso claaos, omni seminario rerum , ante uniuersi constitutionem, postea Mentem , siue primum intellectum fecisse motu, & disgregasse dixi huiusmodi autem intellectum fuisse immixtum ab omnibus, ut omnibus imperare, ac omnia segregare posset. Ita tu manum intellectum, ut possit omnia intelligere oportet esse immixtum ab omnibus Ratio autem est, quia intus apparens prohibeti obstruit veluti enim in organis sensuum, ubi ipsa, aliqua praedita fuerint qualitat , sensus alia obiecta percipere non possunt, ob qualitatem intus in Organo existentem dc impedientem aliarum specierum obiecti perceptionem, ut in oculis clerici contingit, quibus flavo colore infectis omnia videntur flaua,in in palato febrientis , quo amara bile imbuto Omnia iudicantur amara Itam intellectu si ipse cum aliqua r
emet mixtus, nihil aliud percipere posset ob illius rei speciem intus existentem, impedientem aliarum rerum perceptionem sed antequam ad alias consequutiones examinandas deueniamus, Operae premtium erit videre de hac, a quibusnam rebus dixit Aristoteles oportere intellectum esse immixtum. Existimauit Philoponus a materia, sed Perperam , quia hoc infra ab Aristotele dicetur ubi esse immixtum a corpore statuit, a formis materialibus putat Averroes, sed hoc extor tum est,ic multas habet obiectiones , quas consulto non assero, ne a
proposito digrediar nimis videre illas est apud multos, sed praecipue apud irandulanum , Casertae Episcopum lib. II de eversione sit uiaris certaminis sc2. . At melius existimarunt Alexander, Themistius, Simplicius eme immixtum ab omnibus quae intelligit,' quia simpliciter intelligit omnia, esse immixtum ab omnibus, non ita tamen visit immixtus a seipso, ut Alexandro impingit Philoponus, ita enim nihil esset, nec posset intelligibilia suscipere, sed ita, ut nihil sit actu eorum , quae intelligit antequam intelligat, sed potestate tantum, ac veluti materia prima se habet ad formas omnes sensibiles, ita hic intellectus ad formas omnes intelligibiles. Assumptum vero huius argumentationis , nempe quod intellectus intelligat omnia, Aristotele
non Probauit, sed supposuit Diio autem probabimus primo niuersaliter s