장음표시 사용
301쪽
labae ad conscribendas Dictiones, aut Dictiones ad conscribendar orationem ι sed neque etiam animaduertens, aut cogaoscens constri-hit. Neque qui pulsandi Citaram habet Artem , habitum, conlultat. Mu: sint pussanine fides vel quibus locis, ad inciderandum concentia, vidhibendi sintd giti, sed absque animaduersione , solo Artis ductu tamquam si cognitione careret, Musicam facit. Adqhae dicimus, iussicientem esse, datam responsionem. Id vero, quod assiumitur, ex Aristotele Artem non deliberare quimadmodum , nec Naturam , ac proinde simili esse habere, aeque, ac sine coisgnitione agerent. Paulo diligentius est considerandum. Si enim simpliciter,i ab solii te ac 'ipiamus Natura , aut Artena sine cognitio. ne ager falsum est, ut autem primum de Natura, id ollendamus. Supponendum erit, Naturam, prout sumitur ab Aristo loco citato; toto a PlusPorum libro, non esse primitivum, desin dependens agensa
sed secundarium independens ac proinde non aliter ad tuum finem tender quam Sagitta ad scopum, adirigente scilicet ac vesul im, pulsus, quo Sagitta mouetur, ab alio est . nempe a Sagittario , qui est primum, uen . Ita Natura, quae nihil aliud est quam impetus, quidam ad motum. Hoc enim pacto interpretari possumus , illud Aristotelis, quod Natura sit principium motus ab alio est nempe apri,
ma causa , a qua non lum dependet verum etiam dirigittar ad mintum , ad quietem, quae est finis motus . Hanc vero do trinam , vere ipsa veram, ita etiam apud Aristot legimus: ra. Vetaphyc. pari. M. ubi de primo Ente, siue de prima causa locutus , inquit, Mi emo rimFa . tum Cariam, tum Natura de Adet. Hoc autem supposito ma . ni fessum est quod si Naturam accipiamus , tamquam directam asta. mo agente, a quo dependet, non possumus dicere, ipsam agere, sine consilio, dc cognitione. Cum primum agens, tamquam sapienti l Sima mens, omnia summo consilio agat,in ratione , quod Philosoplius animaduertens, ibidem dixit Naturam agere propter finem , quamuis non videatur deliberare, non posset autem agere, propter finem i,
nisi aut ipsa, aut aliud quod ipsam mouet, em cognosceret,in e quae sunt adfinem. Quod autem de Natura dicitur, de Arre pariter est , dicendum .
quamuis enim Artes aliquae sine consilio, dc deliberatione operent r.
postquam inuentae fuerunt, traditae, ut illae de quibus iam distura est,in altae quam plures hunismodi, tamen minime negari poteth. quin primus illarum inuentor, non solum conlatio, dc deliberatione. utrum etiam solertia, ipsas iuuenerir, dc constituerit Ars igitur, it se
302쪽
De immortalitate animorum 28 3
s abet ad primum artificem,in Architectonicum, quemadmodum se habet Natura, ad primam causam dc velut Natura, quamuis minime sapiens, nee deliberans, iiijs, in quibus est, agit propter finem inec ab eo, nisi raro, per accidens aberrat mota tamen in directa, ut dicitur ab intelligentia non errante . Ita Ars aliqua, in artifice est principium operandi. operandi recte, α ex praescripto, quamuis sine consilio est deliberatione , tamen ut directa, ab Arehitectonico, Minuentore, qui consilio &discursa, usum, de regulas Artis inuenerat, quibu postea secundas ius Artisex, in consilio , deliberatione
Dixi autem aliquas artes,in non omnes , sine consultatione, &d liberatione agere, quia non omnes circa eamdem materiam versantur, aliquae nim ex Artibus circa materiam versis turi0ssibilem dc incertam . Aliae vero circa materiam ce retam, ut ex Aristot colligitur s. F b c cap. s. Dico aulam Materiam certam , aut incertam, non simpliciter, novienria scieti iam tanti , circa si a pliciter certa, O .
est necessaria versari non autem Artema sed secundum quid, hoc est, respectu ificij. Sunt enim aliqua citca quae operantur aliquae Artes quae habent in se ipsis principium motus, 1mpetum adfinem artificis, ic etiam ad oppositum, etiam sine artifide, oc propterea haec dicuntur Materia , incerta Artis circa ti e sunt Artes coniectu . rates , ut Medicina , Nautica , Politica. ἐκ huiusmodii Medici ci eui miseriatur, circa corpus sanabile, quod ex seipso, sanari potest. α interire, absque merito, vel culpa Medici, dc propterea oportet Medicuri rella Crtunatum, aliqua vero sunt, quae non habent in ieipsis principium motus, ad fine artici vel ad opitatum, sine artifice, cita
Ea haec , tamquai certam materiam versantur artes, non conlectu a
les, vivunt ars Sctahendi Pingendi AEdsticandi in umquam enim ele, menta, vel lyllab et seipsis movebuntur ad conseribendam recto orationem, aut malo, neque materiae colorum , ad Pingendam figuram , aut aceruus Lapidum , adisinstruendam domum, , sic cis Hgulis , ut hene Aristot docuit: . MeIaph λβ. ρωιrt a Froptere nequaquam fortunatus, aut intortunatus . dici potest pictor, ob aedi- , ficator a sed peritus aut imperitus s. ex his igitur Artibus, klum P
steriores, quae circa n Iatet iam veriantur centam, si e consultation Madeliineratione, aguntinijs, qui bene, ac perfecte illas. UTunt mmata
rem illae, quae circa dubiam , 5e in clamiuater m. cum enim sua a natura coniecturales sint,semper indigent consultatione, alias ut Plu stimum aberrant. Optimum igitur, ac validissimum desumitur argu
303쪽
mentum, ex Artibus, hoc est, earum inuentione, de edendam nostri animi praestantiam , dc immortalitatem, quo etiar usum fuisse Platonem , Aristot resert so partie. Problemarum P reo . cum respondisset Neocli interroganti, cur homini maximedimus, Quia omnium maxime vim obtinet imitandi homini aut prae caeteris creditur, quia praestantissimus, ipse vero Artibus maxime.&naturam,&Deum imitatur, ut dictum est , Echaee satis pro eo a sumento, quod initio assumpsimus , ex eo quod Intellectus omni intelligit, ad monstrandam solo naturali lumine, humani animi ima mortalitatem circumscripta omniaristotelis, vel aliorum sapientum
Proponitur alia ratio, ex eo quod Intesiectus non utitur organo, qua ex Natura principi, concludit eius immorialitatem. Caput XII.
N dc quidem meritor argumentum libro lud quo dicebatur, Intellectum, quia intelligit omnia,Oportere esse immixtum, dea parabilem, fusius prosequii fuimus, quanis doquidem validissimum est, inter omnia , utpote ex propria Intellectus operationOdesumptum, cum qua actio corporis no communicat, nisi mediate. ab extrinseco, neque enim Intellectus corporeo, indiget o gano, dum intelligit i sed phantasia tantum, pus habet, quae orga nica est facultas, neque ipsa indiget, nisi quatenus phantasmata sub ministrati quae neque obiectum sunt IntelIectus, cum Intellectus phan in easmata non percipiat, utpote singularia, sed materia tantum obiecti, intelligit enim in phantasmatibns, siue ut Aristot inquit, s. de μι-
mai partις Ist simul cum Phantasmatibus uniuersalia. Nunc vero ra
sumentum illud rursus examinabimus, quod ante, tamquam ab Aria stotele propositum attulimus, nempe, Intellectus non utitur organo, ergo est immortalis, verum quia multa de hoc argumento . eo loco diximus, propterea diutius in eodem, non immorabimur sed pauca aliqua addemus , & aduersu aliquos, qui argumentum hoc labes ctare, conati sunt. disputabimus. Quod intelle
304쪽
De immortalitate animbrum . 28s
est compertum , ut neque ab aduersariis sit negatum quamuis ex ipsis
aliqui eum toto corpore, uti dixerint, tamquam organo, cum anima corporis organici, sit actus in Intellectus, animae sit potentia, siue ut Aristoteles dixit particula. Cum Galeno tantum, dc caeteris Medicis. est controuersia, qui eum esse organicum putarunt,4 in certa corpori parte, nempe in cerebro, pertinaciter collocant, sed aduersus ipsos validissimis argumentis, satis superque antea pugnatum fuit. Nunc, cum Peripateticis aduersarijs, res nobis erit, qui hoc accepto, quod Intellectus, certa aliqua corporis parte, ut organo non utatur, tam quam diserte , citra controuersiam , ab Aristotele pronunciato,tum Primo capite libri s. de nima tum etiam cap. s. Secundi de geri ratione; sed maxime parileuia a. primi libri de Anima, tamen negaui ex hoc deduci Intellectum esse immortalem incorruptibiler . Quia vero nunc eas rationes, quae citra Aristotelis auctoritatem, ex rei Iaatura tantum afferri possunt, proponimus . ea propter primo loco considerandum est, quod assumitur, utrum scilicet verum sit. Nullum esse corporis membrum, quo Intellectus, tamquam organove possit: Tabarella in commentarijs super libris de Anima tib s. est lex uo. dixit, Aristotelem hoc non probasse quia supposuit, tamquam ma- nisestum,ex Analome, partium humani corporis, in qua nullum repe ritur membrum quod possit Intellectui tamquam organum assigna
ri, si enim aliquod huiusmodi vitae, prosecis effet Cor, Cerebrum ιNullum autem ex his esse, inde patet quia hare eadem membra,
caeteris animalibus sunt, quae Intellectum non habent i ad proptereaθAristotelem dixisses: 1. de Animis. ἀνι e. N. iram panem, au/ου- ρώδυιesiectus contineat , dis iis et eιjam ingere. Sed haec eius sententiata, hi non placet, probauit enim Aristotelas, hoc aulamptum D. Amma validissimo argumento, quod autem aetabarena ineditur, ex Anatome iudicio meo satis debile est, Ac inualidum Posset enim aliquis ex aduerso dicere Cor aut Cerebrum , esse organum Inintellectus, neque obstati quod haec in brutis Animalibus reperiantur, .cum diuersa temperatura praeditu ui sit, Cor humanum aut Cerebru a corde vel Cerebro brutorum, hoc sussicit, ut sint diuersa organa. Validissimum autem est argumentum, quo id Ariston probauit loco citato,nsmpe ex eo, quia sntellectus ab excedente, & valido intelli 'tibili non corrumpitur sed perficitur, cuius contrarium in sensis is,
hoc ero ea ratione . quia sensus utitur organo Mest ratio, siue, portio ipsius organi proportio autem ab excellenti, Diluo corrumin
Pitur, ut Patet in concentu fidium , quod si Intellectus haberet orga-
305쪽
nulat, idem pariter pateretur, quod sensu 14 sed non patitur ergo aro utitur organo. Quod vero Intellectus non patiatur, ut sensus, fusius Propauimus ante aduersus Galenum, de Pomponacium, qui Intellectum laedi existimarunt m intelligendo defatigati. Vnum tantur
nunc addam , ut de elaretur . quod verum est i in ea defatigation , quam experimur speculantes, non laedi Intellectum sed imaginati . nem, quae dum intelligimus, laboratri phantasmata efformans . Scobi j ciens nam si laederetur Intellectus, debilitaretur eius vis intelli gendi sed non debilitatur ergo . Quod non debilitatur, vis intelli ingendi,patet, quia si debilitaretur percepto valido, vehementi intel ligibili, non perciperet minus intelligibile, veluti enim aspicientes Sole. non valent postea , percipere colores reliquos, ita qui valde intelligibilia, hoc est magis abstracta , intellexerunta minus possent quae mi nus abstracta sunt intelligere , huius autem contrarium demonstrat vias, melius enim i ac certius Intellectus , intelligit Physica, post Mathematica, & melius Mathematica , post Metaphysica . Marcescit igitur corpus, dolanguet, speculatione, iudijs Litterarum at non
Intellectus, quamuis enim post longam ' assiduam intellectionem corpus emaciatum 4 esse tum viribus laedatur, animus tamen lyti& alacrior surgit, ut omnes experimur, itaut bene fi sapienter Aririt tele S dixerata de Anιma Ῥενιι . o. Ipsum igitur sies uere , O im
Sed aliquis dicet, nonne Aristot inquit. a. uaph sco . cap. I. Nem admodum spe νιιtionum tuti ad lumen dieis habιαι ua . Intiinctiuma nos ad M. qua manifectissima omnιum sunι. Sed tu me Solis aciem videndi debilitat, quin immo etiam corrumpit ι ergo pariter e X cellens intelligibiles, intellectum dehilitat in corrumpit . Huic vero respon
debimus, In te luctum nostrum non habere integram similitudine u , ad intelligibilia separata , quam habet oculus vespertilionis , ad lume Solis, nec mirum , quandoquidem Exempla non sunt ad exprimendam identitatem sed ad doctrinam . Integra autem similitudo nOiI est, quia oculus nicticoracis debiliter videt lumen Solis,' hoc nonine parte luminis fit, cum lumen ipsum sit maxime visibile sed ex larte oculi,4 visivae potentiae quaecum lit imbecillis , Ob defectur pirituum, non solum non valet, mrcipere lumen diei sed neque in sum substineres, quin debilitetur,4 corrumpatur irantellectu cautem nostςr, in hoc conuenit, cum oculo vespertilionis, quod debiliter videt lumen Solis, ex parte sui, cum adeo perspicax, non sit eius acies 3Itinam substantiarum separatarum, naturam,inessentiam percipe
306쪽
re valeat , non aurem ex parte substantiarum , immaterialium quae omnium maxime intelligibiles sunt , dc manifestiisimae. At vero , in hoc ab eo differt, quia Oculus vespertilionis, corpus existens, Quis eius visiva gorpntea a Iumine Solis, tamquam vehementer motium cnis pansur, descotrumpuntur. Vis autem intelligendi, cum sit inoris gantea, Ancorporea, neque debilitatur neque corrumpitur a valde intelligibilibus i sed potius perficitur . Praeter hoc vero argumenturi probari etiam potest duobus alijs , supra etiam a nobis recensitis , intellectui nullum esse a natura destinatum, organum Primo, quia tu tellas u intelligit uniuersales si autem uteretur organo, quicquid per ciperet, Perciperet singulariter, quemadmodum re sensus Secunda quia anima, ac praecipue intellestus . Est locus specierum intelligibi-ssum , ut non tum Aristoe dixit, de itarit a parιιe . . verum etiam aduersarii concesserunt; tum Petrus Pomponatius locis a nobis saepe ah tea citatis cum hoc argumentu mi is Aristo attulimus,lum etian Tabarella s. de Anima, commem. σέ. Haec igitur propositio, Intellestus humanus non utitur organo non solum ab Aristotele ait assam pia rixed etiam probata M ab aduersarijs concessa quare circa illam diu trus, non immorabimur, sed ad consequentiam, inde deductam deueniemus , quam negat aduersarij Negant enim huius conlequentl Siz-
cessitatem . Intellectus humanus, non utitur certa corporis parte . eigo est separabilis, immortalis. Causam veto negationis, alter ungduplicem . nam quia, etsi concedatur, Intelle istum absolui ab hac ivit illa corporis parte, cum nulla certa corporis particula natur, tam qisam organo tamen non sequitur, ipsum simpliciter , i in uino a solui a corpore cum utatur toto corpore, tamquam organo si nonis solum Alexander dixit; sed etiam Aristoteles a de Anima, dum in malnem animam , actum, antelechiam, corporis appellauit Gliin te tam uero, quia Intellectus, quamuis separabilis eam g Uo, quatenu Intellectus, hoe est , quantum spectat, ad actum interligendi se in quin hon utitur organo corporeo, ut Aristor dixerat a. de ιμα. --EPeap. f. dc propterea non dicatur actus corpori , v fatis ot pariter a se.
Anrma partico I. statvir Tamen non est leparabilis a corpore , quam
tum ad actum informandi , dc etiam , quoad alias operationem qua habet in corpore , ut est appetet di,4 mouendi , Iecundum loret ,
quin immo, cum neque in actu, coperatione intelligendi , omnino adsoluarii a corpore, quia intelligentem oportet , una cum Phan lasmate speculari , neque quoad hunc actum , dicitur simpliciter a cor . Pote separabilis ut Aristoteles etiam dixerat . de ι nima mica
307쪽
A antem en , hoe magιnatio quadam . aut non me maginatione eorumget et tιque hoc Ane corpore se Has responsiones, etsi antea primo libro, abbunde confutauimus , tamen etiam nunc, breuiter impugnabimus . Primum autem suppo.
nendum est, quod ultro conceditur ab aduersarijs , Intellectum, siab ma corporis sit inseparabilis in corruptibilissaeductum sore, de potentia materiae, ut caeterae mortales format, quare dc necessario consequ turum remperamentum torporis, aut totius, aut partium non to 4tius,ergo partium, quod iam ab ipsis negatum est ι si enim consequeretur temperamentum alicuius partis, ipsam profecto, velut organum sibi determinaret . Quod non totius probatur cum enim totum corpus constet, ex vas ij partibus omogeneis, necesse est, ut non uno i sed pluribus temperamentis, praeditum sit 3 alio enim temperamento praedita sunt ossa, & alio carnes, alio nerui, latio cartilagines 3 ac sic de singulis ergo una non potest esse anima educta, ex temperamento totius corporis . Hoc argumento, antea docuimus Aristote .lem, usum futue aduersus eos, qui animam dicebant esse temperamentum totius corporis, quod pari ratione, militat aduersus eos, qui diacunianimam eme formam eductam, de temperamento cum talis forma immediate desinseparabiliter consequatur temperamentum . Quare neque totum corpus potest eme primarium instrumentum ani, mari&quamuis anima sit, in toto corpore, quoad aetiim informandi ι tamen primario irae principaliter est, in certa, ac determinata coris poris particuli videlicet in corde, aut in eo, quod cordi proportione respondet, ut bene docuit Aristot libello De Iuuentute , δε- ιε . ira, ct Morte eq. r. s. ωlibello de Animal. motu cap ubi
haec habet verba Existimandam autem tonaare animal, quemadmodum CLattaeem bene tigibus insi aram . in Ciuirat enim, cum semel confiseris ordo.
niari opus es siparara Monarcha , quem oporae adesse setriis, qua funis eae emis unusiquissu facit, qua sua sunιι, ordinatum est fitque hoc pos hoc pereensaeι Luem, In tamιm bos autem hoc idem propter naturam M. o quia
-- unumquodque, sic eo umorum facere Fum opus, s re non oporae in unoquoque esse animam sed in quodam principio corporis exi me , asia qkidem vivere, quia adnara sun , secere autem opus proprium propter naι aram. Impossibile igitur est , quod ipsi statuunt, Intellectum, cum noxia sit incerta corporis parte , neque aliquo particulari utatur organo, esse in toto corpore, tamquam formam inseparabilem, Meductam de temperamento totius corporis, neque anima brutorum, possit conis. qui temperamentum totius corporis sed certae, ac determinatae paris
308쪽
iis , in qua est, secundum essentiam, reliquae autem partes quia tali principio , in quo est anima, adnatae sunt, ab ipsa vivificentur. Hoc
autem animaduertens, Portius libello de Mente humana, cap. . negauit
ex Aristotelis sententia. Intellectum esse in toto, ipsumque statuit in corde, veluti, sensum xv vero Aristoteli non aduersaretur, dicenti: Intellactum inorganicum, inquit non esse in corde, tamquam inor sanos sed tamquam in subiecto, quae responsio, quam sit inanis, uni. cuique est manifestum, si enim est in corde ut in lubiecto, ergo quoadessentiam pendet a corde, itaut, sit sorma consequens temperamentum Cordis,in constituens Cor, ut principium vitae, ita enim λrmae,dicun tur esse in subiecto, non aliter, quod si pendet a cordes, secundu ess ergo, secundum operationem, veluti enim ab operatione, ar guimus essentiam, tamquam ab effectu causam ita ab ementia opera tionem, ut a causa effectum. Sed manifestius Tabarella, hoc eodem argumento, seipsum iugulat, loco citatos de Anima, in explicatione . contextus,circa medium explicationis, ubi volens probare absurdum , quod sequeretur, si Intellectus in intelligendi opere esset mixtus co Pori, hoc est corporeo uteretur organo in receptione specierum haec habet verba . Si enim Inιesiectus . in receptione specierum , esse commixt-eorpori; videlicet, ut in corpore receptio fierec necesse esset signare aliquη
oenam partem, in qua .es non in alijs species reciperentur ι nam in humano corpore, diuerse sun pararasmogeue . diues earum temperatura, qua non omnes similiser e en apta . ad receptionem hanc , in sensibus quoque videmus . si enim temperatura . ocuti est via , ad recipiendum species olorum. non temperatura carnu in aliarum artium ι similiter temperatura sis nonen apta ad recipienda species tangibiles, quia es nimis terreari in alto ABοι in postremo aractatu huius eris libri atqui habere certam eorporis par tem in qua recipiantur species . nihil aliud est . quam habere reganum ro Irium. cum nihil aliuas organum, quam certa pars corporis, rea eris artiabiu istisi, in qua hias aptitudo recipiendi tale specie , quod Agyificare
volens 4 riRot dixi Sicuι ρυγι, , quasi dicere . ita se alligatus or- taxo . cim potentia sensitiua , se a ita erganum , habere dicuntur, quia habent cenam corpori parrem, in qua recipiuntur species, quare etiam Intinlectus haberet, hoc modo orgoum proprium, idest terram partem corporis in qua species intestigibiles reciperentur, hoc enim es habere organum . Quem admodum vero Intellectus, si uteretur organo, in receptione specierum, necessario certa aliqua, laeterminata corporis parte indigerer, nec toto corpore, uti posset cum corpus totum ex varijs partibus Omogeneis, diuersa temperatura,praeditis sit conflatum s certis auxi tem
309쪽
tem functionibus, certae debent ut dispositiones . Ita, si Intellectus esset forma de potentia materiae educta AE a corpore inseparabilis i incerta, ac determinata corporis parte esset , quia ad certas, in non ad omnes corporis dispositiones, aemperaturam consequeretur,4 veluti, sensus, tactus, non est in ossibus, aut cartilaginibus , quia haec temperaturam, aptam pro sensu tactus non sunt sortita . Ita neque Intellecctus , in toto corpore esse posset, tamquam eius forma, lactus inseparabilis 3 sed in certa, ac determinata parte, qua etiam, tam quam organo teretur, quod tamen ipsi Aristotelem sequuti, apertissime negant . Praeterea, illud ipsum argumentum , contra Ostorquendum est, quo utitur Aristot a dei, inras partis pa Si tota An
quid corporu Sed ex ipsorium sententia, tota anima, tutum corpus conistinet, hoc est commensurabilis est cum corpore cita enim procedit argumentum, alias non concluderet tota enim anima , educta est a temperamento corporis; ergo,in Intellectus, cum sit pars animae, erie in aliqua parte corporis,in non in toto corporea sed aliquis, pro ipsis dicet militat hoc argumentum,aduersus Platonem i contra quem ab Aristot fuit allatum, quia Plato existimauit Animam partihilena esse, non solum ratione .sed etiam Re non autem contra Peripatet iiscos, qui ipsam ratione tantum ' non Re partibilem statuunt.
Ad hoc dicimus opus esse distinctione: Animam enim esse partibiis Iem, dupliciter sumi potest, aut enim diuisibilis sumitur penes partes Lut dicunt quantitatiuas, aut penes partes potentiales, dico autem Penes partes quantitati uas, non per se; sed secundum accidens, nulla enim forma est per inquantis sed secundum accidens, ratione corpo ris, cuius est forma secundum partes autem potentiales, dico diuisibilem esse animam , non quod habeat partes potentia ut continuum sed , quia habet potentias, siue facultates , quibus operationes exercet, & exercere potest, quas,partes Philosophi appellare conis
Hae posita distinctione dico quod rei veritate, argumentum non concludit, nisi aduersus Platonem, qui animam partiebatur in tuas potentias, non solum rarione sed etiam Re aut subiecto distinctas. scilicet; in partem principem, quam collocabat in cerebro , in irascibilem , quam in cordetin inconcupiscibilem , quam in iecore; ut apud ipsum, videre est in Timeo, non autem aduersus Peripatetieos, quia ni In potentias, nee re, nec subiecto inter se,diuidunt quamuis non
310쪽
De immortalitate animorum a 'r
gumento , quo validius ipsorum responsio impugnaturi in qua enit parte corporis, erit una potentia animae, ibidem erunt reliquae Omnes , sed sensus, vegetalis sunt in corde, ut paulo ante docuimus. ex Aristotele, ergo pariter, Intellectus erit in corde; non ergo in toto corpore. Hoc autem argumento usum fuisse Portium laudo ante dicebamus,&ex hoe apparet, quam falsa sit ipsorum sententia, qui adeo inter se se discrepant. Si autem consideretur diuisibilitas anime Penes, Partes quantitatiuas, longe maiora sequentur absurda, posito enim, quod Intellectus sit corruptibilis,in toto corpore utatur talΠ- quam organo, Uu Entelechia, siue actus inseparabilis totius corporis non certae ac determinatae partis, ut ipsi statuunt, sequetur ipsum esse extensum, ad extensionem corporis quare, Intellectus erit in qualibet parte corporis, cita etiam in calcaneo. Praeterea si In tellectus est in qualibet parte corporis, tunc etiam, & sensus, Qve getalis, quia Intellectivum, sine sensitivo, vegetativo, non potestem in mortalibus, ut dixit Philosophus a de anima partu. Is huius autem contrarium, determinatum est ex Aristotele locis citatis, ubi statuit, animam esse in corde, sanguineis animalibus, iri eo autem, quod est proportionale, exanguibus, desquamuis animae, Omnes eductae ex temperamento necessiario sint extensae ad extensionem corporis, tamen non totius corporis, sed illius partis tantum, ex cuius tem Peramento, sunt eductae, quae princeps appellatur,4 sedes vitae, hoc autem omnibus viventibus competit, non solum animalibus perfectis, quae sunt maxime unum verum etiam imperfectis , cuiusmodi sunt insecta , necnon etiam plantis fac propterea, quaelibet ipsorum pars, diuisa vivit, quia ipsis, per totum corpus, haec pars, in qua est vitae principium , est 4 ffusa. haec satis, aduersus primam responsonem ijs , quae ante diximus, sint apposita . Nunc ad secundam responsio-Mem, siue potius, rugam,accedamus, primo ad illud, quod Intellectus, quantum ad actum informandi, non separatur a corpore. conee d antecedens ira vero . ego consequentiam , ergo non separatura
corpore, siue non est separabilis, quoad ementiam quod ii obij cient, nuper a nobis dictum esse contrarium, ab operatione scilicet argui es, sentiam, ergo, si quoad operationem inBrmandi, est inseparabilis,etia inseparabilis erit, quoad ementiam. Respondeo aliud eme operationem propriam, ab operatione vel
operat Onibus communibus, ab operatione autem propria diximus
argui substantiam, ut ab ipso intelligere, quod est propria Intellectus
GPeratio, eius arguimus essentiam , non autem, ab operationibus a P