장음표시 사용
321쪽
uidem Mae ad irim, hoc est terminatiue 4 K 3. Duo P, - is uia hoc est initiatiue Exemplum autem at Tert de sensu, reminiscentia, inquit mise se quirim ab bu Sensatio enim, siue sentire, incipita corpore, nempe a sensorijs, quae ab extrinseco obiecto mouentur. terminatur ad Animam, quia ibi fit perceptio, quae est formaliter
sentire . Reminiscentia vero, ab via , ad motin , qu sun ιn enseam infra mentis aut quιetes Reminiscentia enim . quae est, cum dii cursu ,- est
magis spiritualis, cum sit opus . Intellectus practici, incipit ah anima.dit et minatur admotus, qui sunt in sensuum instrumentis, dum reis praesentantur nota phantasmata, sensuum instrumentis,in ad quietes eorumdem, dum suscitantur igniora, ex quibus, cum quodam rati cinio memoria reuocatur. Non igitur negauit Aristoteles, motus senis sationum . aut reliquarum passionum esse in anima formaliter i sed materialiter tantum, alias quomodo posset sensibilia percipere vel quomodo sentire, esset patii Hoc vero clarius, idem Philosophus d
cui a de Amma parιιc. Iul. Cum inquit, commune esse omnibus se
sibus , recipere sensibile, absque materia , quod utique, nihil aliud est dicere, quam sor maliter, hoc autem , primo respicit, animam, cum corpus, non possit recipere, nisi materialiter , cum materia . Sed
Obijeiet aliquis, assignatam distinctionem inanem esses quandoquidem, non solum anima recipit, sine materias sed etiam corpus, curris enim oculus videt albedinem niuis, non recipit nivem ι sed albed item, sine niue dc sic de singulis huic dicimus, quod etsi non recipitur a sensorio, species sensibilis , cum materia sensibili, in qua est, tamenia non recipitur simpliciter, sine matetici quia non recipitur, infensorio sine medio, in quo est, ut oculus non videt, nec recipit speciem visi-hilem, nisi aer illuminatus, attingat tunicam corneam, quae est extima superficies oculi, cita auditus, non recipit speciem audibilem . nisi medium habens facultatem , a Graecis dictam , quae est cominmunis aquae, aeri attingat pelliculam, in quam disseminatus est, auditiuus neruus, qui est auditus sensorium,in sic in singulis, efficitur sensationibus Maxime vero hoc manifestum est, in tactu, quia ha het medium coniunctum i ac propterea, necesse est , obiectum corporaliter recipi, ex quo dictus est, tactus in alijs autem latet, quia sentiunt per medium non coniunctum , hoc est non continuum sed contiguum , ut sunt aer iin aqua, oculo ac pariter instrumento auditus, olfactus, utrumque enim ex his, medium est transmictendi Sensibilia ad dictos sensus, gustus vero , cum sit species tactus, α medium habeat Pariter coniunctum, tangendo Pariter efficitur , ut Aris.
322쪽
utem hoc quia non solum corrumpuntur sensus, ah excedentibus obiectis corrupta ipsorum proportione, harmonia a valido, SDeor. rumpente motivo, verum etiam ipsorum organa a materia, & corporibus , in quihus sunt sensibilia, icilicet ah habentibus odorem, aut saporem ut Distu dixit a. de ---, partic. r. c experientia teqstatur, in ijs , qui diutius intuentes ignem, excaecantur, non solum a Iumin verum etiam a siccitate consumpto eristallini humoris humido, ut Mule assi Tunetanorum Regi factum fuisse a filiis, qui ipsum
tamdiu ignitam laneem intueri coegerunt, quamdiu excaecaretur, historici narrant, ocinijs, qui ob validum, inequentem bombardarum sonitum, surdi fiunt, dissipat audit tu spiritu , quales ego aliquos noui. Optime igitur dictum est , ah anima sensibilia , formaliter Lecipi, ab organo, vero, materialiter quod optime expressit Aristoteles
exemplo cerae, quae recipit imaginem insculptam in annulo, non autem materiam, non quod recipiat imaginem, absque materia annuli non enim posset imprimi incera, imago nisi imprimeretur materiaia, in qua est insculpta imago sed quia post impressionem, remanet ima. go annuli, non autem materia. Ita, in sensationibus, sensibilia , , quamuis non sine corpore, in quo recipiuntur, moueant organa, tamen sine corpore,in materia imprimuntur in anima, quae est actus organi. Sed iam plus satis, quam opus erat, digressi sumus. Vt vero, eo unde discedimus reuertamur, vera est allatae demonstrationis, minor propositio, animam scilicet omnem, esse , per se mobilem, si motu metaphorieo loquamur, quod non solum, de sensitiva, sed etiam de vegetali verum est, quae a se ipsa,corpus, ita vegetat, ut numquar ferietur,4 semper in actu, secundo sit. Quin immo etiam de motu proprie dicto, dotali, ex eiusder Aristotelis sententia, verum est, omnem animam, una excepta ratio nati a se ipsa mobilem esse, hoc autem expresse docuitu Phrsicorum summa a capit. s. particula. a. ubi cum statuisset Primum mouens oportere eue prorsus immobile, non solum per se, sed per accidens, ut possit perpetuo mouere, ad differentiam animarum , quae etsi principium sunt motus, per se immobile, tamen quia mouentur per accidens , non possunt semper mouere, haec subdit verba. Nos eis autem iam moueri secundum accidens , a si ipsis , ct ab altero , moveri enim ab alio, o eorum, qua sunt in caris , quibusdam principν ines , qua secunaeum plures feruntur titiones, alterum autem corruptibibi solum id autem esse
moueri per accidens a se ipse,particula Praecedente docuerat, nempe
323쪽
principium motus esse corpori, ad cuius motum ipsum etiam moueatur aliquam igitur animam, a se ipsa moueri, motu locali, quamula per accidens, etiam Aristoteles assirmauit. Hoc autem animabus cor ruptibilibus tantum competere, ibidem Aristoteles dixit Rationem vero,sapientem ut solet, affert in commento sanctus Thomas, quia nempe,animae corruptibiles,constituuntur inesse ab ipso corpore, qua re necesse est, ut ad corporis,motum moueantur, quamuis ipsi sine principium,in causa motus, quae autem animae, non constituuntur, neque pendent in esse a corpore, ut sunt animae orbium , dc humanae non mouentur per accidens ac propterea dixit Aristot competere coelestibus quibusdam motoribus, hoc est, sub primo mobili, moueri secundum accidens, ab alio, non autem a se ipsis, quia, etsi ipsis motoribus orbium, nullo pacto competit moueri localiter, neque per is, neque per accidens, cum non constituantur inesse.ab orbibus4 ac pro- Pterea non mouentur ad motum orbium , tamen competit ipsis moueri secundum accidens ab alio quia mouentur ipsorum orbes ab alio, nempe a primo mobili. Ex his vero, ita colligimus veritatem
nostra propositionis. Anima rationali mouetur per se, motu meta
Phorico, siue incorporeo, a se ipsa , ut iam probatum est, quale est
intelligere dc velles anima autem irrationalis, nempe sentiens desve in gelans, mouentur motu corporeo, d locali, a se ipsis, quamuis per accidens nam etiam augmentatio, quae ex Aristot attenditur pene ad formam, non penes materiam, est tTotus localis eum sit ad differentias loci. Ergo omnis anima, a se ipsa mouetur, Hoc autem, ita intelligendum censeo, quod supra etiam dictum ruit ut per se moueri, primo competat Rationali animae, que admodum ipsa proprie est anima, ex Platonis placitis secundario autem reliquis animae speciebus, quae rationalis animae dicuntur umbrae, vestigia. male satis ad minoris propositionis explicationem , atque defensionem . Nunc ad reliqua deueniendum, quae pro calumnia asseruntur,& primo ad id,quod dicebatur animam cita a Platone dici principium , quasi non sit a principio, statuit enim ipsam,si interiret, a nullo alio posse oriri principio,
si cessaret, mnia cessatura, omne namque coelum,omnemque generationem concidere, necesse esset . Respondemus, nullum sequi ad Genuinum Diuini Platonis sensum inconueniens. Cum enim omnis anima, quatenus anima est, ad corpus reteratur, non solum ex Aristo telis doctrina, verum etiam, ex Platonis Placitis, quamuis namquo videantur pugnare inuicem, quod Aristoteles Omnem animam non
modo, quoad operationem tantum I sed etiam, quoad esset, corporis
324쪽
De immortalitate alii morum. os
dimam in perfectionem dixe it, Plato vero, non omnem sed ratio . nalem exceperit, tamen in hoc uterque ipsorum conuenit, quod anima omnis, quantum ad operationem corpus respicit & si neque in is omnibus operationibus utatur corpore ut est ipsum intelligere,& itatam Plato, quam Aristoteles, animam actum corporis dixerunt rAri soteles insol mantem omnem illato vero, non omnema sed aliqliam assistentem, ut puta rationale . Inde sequitur, omnem animar esse prims principium, quo niouetur corpus Lita ut ipsa ab alio principio simili, hoc est, quod in corpore sit, non oriatur, neque oriri posisit, hoc vero, de omni anima , accipitur a Platones, quatenus includit animam Mundi , siue coeli, a qua animae brutorum 4 vegetalium, originem ducunt, communicato seminibus , a coelesti corpore principio genitali. Non tamen propterea sequi dicendum est, animam
ita esse principium ut non sit simpliciter a principio. Cum animata apud Platonem in Timeo, a summo Deo riginem habui medicatur. v ab opifice, & inter caeteras rationalis, eum reliquarum productioneud ijs iunioribus hoc est, intelligent ijs demandasset Velim autem Aristo t. quamuis mundum ingenitum, primε de coe ὁ Ostendisset, non tamen illum eumdem duodecimo Metaphysico.a Diaoptimo Maximo pendere negauit. Sic ,4 Plato, quamvis', ita animam esse principium motus dixerit, sibi ipsi reliqui Lut ab alio principio animastico, principium non ducati tamen ipsam a primo rerum omnliam principio origihem ducere, non ne auit, rastremae vero obiectiori , qua dicebatur Platonem sibi ipsi e t adicere; sic, in Timeo, ubi statuita himam genitam, hie vero ingehitam pomi Melicere, ve nuper dictum est, alio modo, hic, 4bi, loquutum sol radibi enim , de ea generatione, quae est simplex emanatio, absque motu, vel mutatione , hic autem de ea , quae est, de non esse ad esse, eum motu, mutati e loquutum bisse sed me V eum ProQlc di. dum te Meo, existi masse Platonem in mundum gehstum P animam tum Mundi, tum hominum ingenitam, cru admodum ex proposita demonstrario deduxit ineque pierea, sibi contradime in Timeo, ibi enim eum Sistema uniuersi narrare sibi bropolvisset 'ita omnium initia, eausas prosequutus fuit ut si genitus aliquando fui et ita, non aliter generati, tuime,dicendum seret,nonautem,'
quod rei veritate aliqua opa Mnfidum, aurinis14mIhEnita Sisse existimati choc vero inde conterim; animam mundi, corpus praecessisse ostitute vhraim etiam in , anima humanas, ante ipsarum eo*ων innumera morum seriM V ex
325쪽
per sidera dispositas suille doeuit, quod tamen, falsissimum est.
rure merito in Quinta Synodo generali, inter errores rigenis , ab Ecclesia sancta damnatum. Sed iam satis superque in hac Platonia
demonstratione immorati fuimus, quae si rite accipiatur ut dictum est , validis imum erit, pro immortalitate argumentum , quod r-tasse etiam a priori demonstrat, cum principium immortalitatis, tam . quam medium terminum assumat nempe a seipso moueri, quod est causa perennis verat icnis,m incessantis. Nunc opere pretium est. ad alterum , quod polliciti fuimus, argumentum ex eodem in Phed ne desumptum deuenire: Quod paucis omnino prosequemur cur nimis in longum, iam nostra oratio sit producta Socrates in Phedone , cum longa inductione demonstrasset, unum eontrarium, non esse alterius contrari susceptiuum ostendit etiam , quod neque id quod intrinsece ira necessaraci consequitur unum contrarium, ab altera contrario, potest suscipi. Hoc probato, alterum accipit, tamquam omnibus compertum in manifestum, animam semper inducere vitam cum ex ratione sui intrinseca, dc ementiali, hoc habeat ut vitam afferat corporibus quibus inest quare veluti anima , cum sit causa vitae. non potest suscipere ideam, & speciem sui contrari j nempe i ut sit causa mortis, quemadmodum, neque albedo, potest suscipere ideam , de rationem nigredinis, aut caliditas, frigiditatis ita neque potest susci per , illud quod consequitur naturam. 6c ementiam sui contraran, quia
haec etiam lunt contraria . Anima igitur , uinquam poterit susci-Pere mortem, cum ad eius essentiam consequatur vita quae est eoatrariamBrti. Ergo anima est immortalis . Hanc rationem, quamuis non ita evidenter em cacem existimauerit Socrates, ut illi necessiario
acquiescendum sit, ut patet ex postremis ipsius verbis, tamen si dila.
genter, quae in ipsa , assumptae sunt propositiones considerentur, veidem admonet, maximam, de ipsa,vim atque emcaciam habere tepe xietur Certum enim est, quod unum contrarium, alterum non suscipiet , nec minus ea, quae ad ipsa sequuntur, nisi alia sit, ipsis subiecta a natura, quae vicissim utraque suscipere contraria ac substinere pollit quemadmodum i mPn docuit a. de rasis audis panis. Fr. os s. aevero anima, ex materia non constat tum ex Platonis, tum etiam ex Aristotelis sententia, cum enim nulla forma, ex materia sit composita, quanto minus anima, quae .est formarum omnium praestantissima Anima igitur omnis indiliolubilis est,cum ex materia, non constet, de corruptionis incapax cum non sit susceptiua contrarij, nempestiva. tioni , quae est causa interitus, docum materia semper repe ritur qua ra i sormam,
326쪽
sormam , neque generari, necive corrumpi, veluti neque materiam 4 sed ex utraque eompositum , statuit, Disonis a Metaphsico. cap. I. OLFb fico. parris. M. Animas non generari, neque corrumpi pariter determinauit. Sed statim aliquis dictis obij ciet,inanem ac friuolam esse rationem. Non enim ex his deducitur , animam semper manero, quemadmodum de ceteris formis,in reliquis animabus, praeter ratio natem, compertum est, quod non manent a sed intereunt, quamuis non per corruptionem, de qua Aristot & Plato loquuntur. Nihil enim refert, siue ita, siue aliter esse desinant, modo tamen desinant. formae autem omnes huiusmodi, quamuis non corrumpantur , desinunt tamen esse ad corruptionem compositi, &de animabus corruptibilibus, loco citato Aristot dixit desinere esse, cincipere esse, non
tamen per corruptionem in generationem.
His omnibus respondemus, dicentes esse aliquid materiale, aut im- materiale sumi dupliciter aut enim esse materiales, dicit in sui essentia, qui ditate, includere materiam; ut materia, si eius pars es.sentialis, cita , nulla forma, neque substantialis, neque accidentalis. materialis dicitur, cum omnis forma in suo esse ideati,in abstracto sie simplex, dc omnes formae, ita acceptae sunt incorruptibiles, non solum formae substantiales , qua non habent contrarium; sed neque formae accidentales, quandoquidem, sine materia, non possunt pati, ut optime docuit Aristot r. de ortu, es interitu partis. 1s his verbis. Si esset aliqua separata caliditas, Me nihil viique pateretur. Aut esse materiales, dicit in-
herere materiae, Zc poenes, suum esse a materia dependere, aut tam . quam eius perfectio, aut tamquam accidens, cita omnes larmae, non
solum accidentales sed etiam substantiales, quae non semper manent, materiales appellantur, quia cum materia,' subiecto, veluti incipiunt esse cita etiam desinunt esse Pariter etiam immateriale aliquid dicitur, aut simpliciter, aut secundum quid Simpliciterim materiale est, quod neque in sui essentia, , qui ditate admittit materiam, est simplex, neque penes suum esse dependeta materia, talis autem est substantia simpliciter immortalis secundum quid vero immateriale est,quod quamuis ex materia, non sit compositum,tamen est in materia,&penes suum esse, a materia dependet, ut diximus,m hoc secundum quid, mortale est,' corruptibiles nempe ratione sublesti, in quo est,& ita pariter generabile . Quibus suppositis, bene Plato, ex eo , quod posuit nullum contrarium, penes sui deam esse alterius
contrari j susceptiuum, deduxit omnem animam esse immortale aia, omnis enim anima, hac ratione est immortalis. Quomodo vero cum
327쪽
antinae brutorum Iciliu: 'rum sint mo: tales , limul cum eorpore, tu quo sunt, sola rationalij siue iotelligens , ii mortalitatis expers, garrarum antea declarassit , noluit iterum recenisi .es, paulo autem ante citum ex eo, quod animus at corporis passio uthus non vincitur ι sedi tins illas vincit, tum etiam ex eo quod praeeriit it corpori, quod pate-ie ait, ex disciplinis , quas reminiscimur . non autem de nouo addiscimus. Animam rationalem, a corsorri nequaqua pendere fusius demo mauerat, quod etiam Aristoteles noste docuit, ostendens illam es a corpore prorsus immixta , & nudo corpore uti organo Et iraea satis pro meis viribus , ad declarandam animi nostri immortalitatem, nyn solum ex Aristotelis sententa, dogmatibus, verum solo naturae lumine ac ducti, quae quantum momenti habeant caeterorum erit tu. dicium. Equi bonique consulant reliqui, nec me spernantiqui faelicius hanc prouinciam agredientur. Scio, a quidem complures alios, viros Primarios, non minus O te i quam copiose disputationem . hane prosecutos fuisse & abloluisse e . quorum Iibris , multa potuissem confarcinare i sed malui meis vestatus plumis populari plausu carere, quam alienis ornatus Ebpicus Graculus rideri tandem vero disputationem hanc, quantum pertinet ad ea, quae dicta sunt ijs claudere visum est verbis, quibus Socrates usus ruit, post hane eandem disputationem,quam cu Simmia,& Cebbete habuerat. Cum enim interrogatus fuisset Simmias,an ne aliquid aliud die endum habe ret aduersus ea, quae pro immortalitate adducta tuerant, respondisi set qι his verbis. Atqui nec ego ιnquit Simmiachbabeo quicquam , quo Inua
superιον ba asintia rationibus, verumtamen ei, us , qua is suu magnMiadinem, o humanam imbecillisarem considerans , cogor intra me dictis nais
dum acquiescere, Socrates illi, minime ob hoc intensus, ita respondie a ain immo , hac bene dicis S mi , 9 26st one prima, quamur μου.
uisen .. si hoc usum fuerit man suam , νῶι viseris perquirens.. Haec veto,mihi Philosopho Christiano, magis libere eloqui licebit, qui
in hac astruenda veritate humanarum rationum cerritudinem, mini. me necessariam existimo. Superior diuino lumine non dicam melius
dispout 4 sed melius ac certius scisuasus, quam si ea seua scien .
328쪽
De immortalitate atii morum. Ust
Uniste ectussit hominis forma ita ut fribuas esse . intrinsece hominem constituat vel potius illi asei ut, pi motor, hi largiatur operationemo tum.
V C usque pro animi immortalitate non .lum ex Aristotelis sententiai qui fuit prim rius noster scopus' verum etiam ex naturae principijs circumscripto superiori lumino, astruenda, quantum fuit in nostris viribus laaborauimus. Nunc longe difficilius agredien dum est opus, maioris moliminis in indu striae, & eo periculosius, quo veritati, falsi talem inuolutam habet, eamque non sensibus Plaucientem Piud Rationi perniaiosissime insidiantem Constito enim quod humanus Intellectus sit immortalis , adhuc duo supersunt dubia adeo obscura difficilia , ut doctissimorum, quotquot extite
runt,4 adhuc extant, torserint ingenia, & adhuc torqueant, nisi melioribus instructa dogmatibus adiuuentur . Vnum est, si Intellectus est immortalia, an sit in homine, tamquam eius forma, perfectio
intrinseca, quam Latini disputantes formam informantem dicunt: siue tribuentem esse, an potius tamquam motor, perfectio operais ei nem tantum tribuens,non esse, ut Nauta Naui . Hanc veto,duhita. tionem, tamquam antiquit si me controuersam, proposuit Aris . a. de ima partis. I. dicens : Amplius autem immanifestum si si corporis a sanima, sica nauta nauis, Alterum autem est, si intellectus est immoris
talis, cla tantum corpori assistens r An sit unus in omnibus hominibus, vel potius, singulis, sint Intellectus singuli attributa. Hoc vero, di si nequaquam . apud Aristotelem . neque ipsius praeceptorem. Pla tonem fuerit controuersum , qui manifeste in apertissime singuli lio minibus, singulas animas tribuerunt Aristoteles enim adeo, propria singulis animantibus formam , animam censuit ut eam novo,&inu sitato vocabulo Entelechiam appellauerit, quod persectionem, a per fectibili, inseparabilem significat,4 quamuis intellectum ab hac comis muni lege immunem dixerit, tamquam alterius generis facultatem. . immixtam,in inseparabilem tamen quia particulam animae existi mauit, ipsum etiam, aftum,in perfectionem intrinsecam qua vivens in specie in II ualet constituitur . est opinatus , eumdem qu
329쪽
Principium quo intelligimus dixit, ex quo liquet , eum singularetis singulta hominibus Aristotelem tribuisse ut paulo infra fusius ostendemus Plato vero adeo numerabiles animas existimauit, non dicam brutorum; sed hominum, ut eas antequam corporibus infundantur.
per singula astra dispositas desa corporibus separatas, post seculorum
Curricula, ad eadem redeuntes disertis verbis,ac rationibus, in phaedro ostenderit. Quin immo ne apud peripateticum quemquam . aut Aristotelis interpretem ex veteribus tamen, tenuinis, hoc tagme
tum unitatis animae, aut intellectus repertum tuerit ut prime ani maduertit Albertus vereo ac iure merito dictus agnius , in opusculo de unitate Intellectus contra Averroem cap. s. his verbis Nee Mnemis
aliquis de peripamisi anIiqum, qui hae d/xeri r quod autem Αuen ahanc opinionem Themistio tribuit,in Theophrasto cac Eudemo Ati stot auditor hus, falsum est ut luculenter monstitauit Sanctus Th mas, aureo illo opusculo . de nitate Intellectus contra aer stem M'. et oimo,i nos Deo dante processu Sermonis pluribus ostendemus. Nec minus falsum sit hanc opinionem fuisse Simplici j, aut alicuiua Graeci expositoris ut aliqui auctoritate Averrois, aut eodem quo Auerroes errore decepti existimarunt. Tamen, quia hoc grauissimum offendiculum, ita ab Auerroe inuectum fuit tot in eo maior peripateticorum pars, quae post ipsum extitit periclitata sit , utrumque ex ipsis discutiendum i ac diligenter examinandum, in medium prDfere musa ac primo, primum, An Intellectus sit forma hominibus, in exi, stens, tamquam perfectio intrinseca, sia ita ut illis non m dctoperationem , sed etiam esse. tribuat, dargiatur vel potius ipsis tam . Iam motor assistat, principium operationis existens, non autem eo: ntiae vi Nauta Naui.
Visum autem est , quam plurimis Viris Doctissimis in graui si
simis . haec necessaria quadam connexione inuicem sequi formam stilicet aliquam esse i ut dicunt , insermantemci vel tribuentem esse compolit .m ab eodem esse inseparabile IT . Hoc ver tissimum desiimunt ex Aristotele, qui cum a de anima parιρ a. su fiantiam diuisisset in formam , materiam,' compositum ex ipsis a atque materiam dixisset potentiam, i mam appellauit actum, eum autem actus inseparabilis sit a potentia cuius est actui, ergo forma
quae est actusainseparabilis est a materia . cuius tamquam potentia, est aestus quod autem actus inseparabilis sit a potentia , cuius est actus. manifessum est, nam veluti potentia non habet visie, nisi ab actu i stain noci habet. tra inisi a labiecta Potcatia, quam perficit, alia a
330쪽
exactu,&potentia, non constitueretur unum per se eum ex duobus entibus absolutis in completis, non possit constare, nisi aggregatum ιquod per accidens compositum. conflatum dicunt. Id multis prosequutus est Aristot declarare de anima , quam statuerat esse corporis furinam. Et Primo, quia esse, inseparabile est, ab eo cuius est esse. cuinans, inum conuertantur sed esse est ab actu informa, quia cum multipliciter dicatur es se,in unum quod proprie est, actus est ergo forma inseparabilis est a Deo, cuius est forma . Praeterea Ratio, Acquid itas alicuius rei,inseparabilis est ab eo, cuius est ratio, 'viditas. hoc autem est euidens, quia corrupta ratione, cu qui ditates, amplius non dicitur talis res, nisi aequivoce, & improprie ut patet, tum tria artificialibus , tum etiam in naturali huc, si enim a securi auferatur ratio seeandi, cincidendi, non erit amplius securis, nisi improprie, α aequiuoei ac pariter ab oculo auseratur, ratio videndi erit improprie. equi uoce oculus i ut marmoreus, vel depictus i sed anima est ratio.
de quid ita corporis animati quia pariter se habet anima, ad corpus animatum Lac acies ad securim, di visus ad oculum . Vnde si securia esset animal, acies esset eius animalin si oculus esset animal, visus esi se ipsius anima ergo anima est inseparabilis ab eo, euius est anima. Ex his vero Aristoteles, novo o Cicero dixit vocabul , animam ιυτελικια appellauit, hoc est persecti habiam, ut Hermolaus Barbarus ex Themistio vertici vel potius , ut Philoponus interpretatus est,
a deamma comment. r. ab is, quod est, unum , ω nλειον , quod est perfectum ' -χm , quod est continere, quasi unum perfectum , continens, quae certe vocabuli proprietas, ab Aristotele peculiariter adinventa Naturam animae inseparabilem significat, cum intrinsecum terminum motus, siue intimam perfecthionem dicat, quae procul.
dubio inseparabilis ab eo , cuius est perfectio censetur . Qua propter Aristoteles a de anima panie. ro cum ante statuisset animam est aa etiam primum corporis, Physici, organici, potentia vitam habentis,
subdit. Non est autem . suod abieci animam puentia existim , is uiuas; sed κώ baberi ut innueret, ita coniunctam esse animam cum corpor . cuius est anima, ut quamuis corpus animatum dicatur potentia vi.
tam habens, tamen ita dicitur potentiaci ut sit potentia coniuncti aia cum actu, scilicet primo, veluti enim corpus, quod abiecit ammam in On dicitur potentia vitam habere cita millud, quod nondum habet animam, ut est semen, non dicitur potentia vitam habete, nisi rem .
te, quod autem aestu habet animam . dicitur props olentia vitania babere.&huius corporis actum Aristoteles dicit animam. His r v iiii lom