장음표시 사용
471쪽
4uod eam non penitus a materia absolui , arguit irae conuincit. At vero intelligens eum his omnibus longe praestet, non solum enim abstrahit a materia. dc obiecto sensibili ut lentus in imaginatiua , verum etiam a conditionibus materiae, a phantasmate , cumq nul Io corpore utatu organo, ut A ristoteles ubique clamitat, omnino, ac penitus a materia separabilis , atque immixta dicenda erit, ut nu per etiam Tabarella, quamuis aduersarius , confessus fuit, ut igitur , unde discessimus,reuertamur, cum multiplex at,formarum gradus, ceperfectio, quamuis omnes, dent esse suis compositis substantialeia.
quamuis earum quaelibet sit quiditas, Musia, tamen non Omnes aequomodo , materiam perficiunt,' corpori sunt mixtae, aliquae en inia
sunt, quae tantum dant elle materiae, ut sunt formae elementorur . mnium imperfectiuamae,in tantum naturae nomine, nuncupatae, de his, maxime conueniunt Caeni ex quae simpliciter, si absque distriis
mines, de omnibus formis ab aduertari j cvsurpantur, ut scilicet sint Entelechia, & terminus materiae . ut sini penitus materiae immeris, neque ab ipsa separari possint, nisi ratione tantum Aliquae vero, mainiorem sortitae perfectionem, animarum nomines sunt insignitae, inter quas nobiliores aliae , aliae autem ignobiliores reperiuntur, prout v ti spiritus ille coelestis, quem Aristoteles a de generatim ammiatum cap. I. diuinum corpus appellauit, piis suerit impertitus quousquo
ad animam illam deuentum fuerit, quae cum operationem habeat, Di hil cum actione corporis communicantem , sola e trinsecus aduenit,
solacii est diuina . Ex his autem semper perfectior, imperfectiorem a continet potestate in his, quae eiusdem sunt generis, tamquam terraingonum trigonum, sensitiuum,vegetatiuum, ut A Aocmi a. de auιma partior quare veluti anima, non dat materiae esse tantum , sed esse vivens, ita perfectior anima dat perfectiorem vitam rac veluti nihil ob stat, vegetativam , dare esse substantiale corpori, quamuis habeat es.se corporis a forma mixtionis, quam dicunt corporeitatis formarria, quae est distincta ab anima, ut fuse probant Auerroes, Icotus, i a.
tet, quia remanet post animam. Ita nihil vetat, aliquem gradur animae, praestare esse vitale alicui corpori praedito sermis alijs alterius
generis, modo tamen illae priores formae obtineant vicem potentiae,&materiae respectu, Itimi actus, quemadmodum existimauit Arist. do gradu intellectivo, qui embrioni, extrinsecus aduenit, post animania vegetalem, sensitivam, eductas de gremio materiae ut a de generat. animalium cap. minios fuse probauimus praecedente libro quaestione
ultima Atque ita praecise elponde mea argumentis praedictis:dicimus,
472쪽
quod fundamentum acceptum deesse, quod forma tribuit materiae. vel de existentia, quam materia tribuit thrmae, non est,niuocum sed analogum in ut prisco more loquamur, ah uno. ad unum , ah e enim, quod forma tribuit esse substantiale composito, omnis brma
dicitur altera pars compositi sed non univoce, aliae enim secundum totum suum esse, ita pendent a materia si sint omni materiales, de hae sunt prorsus inseparabiles , aliae quamuis pendeant a materia, ta men non dicuntur materiales, quia quodam pacto excedunt,4 sup rant conditiones materiae, ab eius imperfectione emergunt,4 tales sunt omnes animae, ut nuper ostendimus. Aliae vero,quamuis pendeata materiis secundum aliquam sui operationem, non propriam,tamen secundum esse, non pendent a materia, neque secundum propriam sui operationem , quales sunt animae coelorum ex Aristot sententia, quae cum sint immortales, proculdubio non pendent a materia secundum esse, neque secundum operationem intelligendi, cum ad talem operationem , non requiratur actio corporalis,in tamen, quoad operatio nem mouendi sunt animae, de formae coeli, ut a contra gentes cap. o. alibi pius. S. Thomas docuit,egregius Philosophus,5 Doctor vere Angelicus, cuius diuina monumenta , si frequentius, attentius Ie- gerentur, tantam profecto , quantam patitur Philosophia iacturam. non pareretur sed de hoc futius, opuscuIo proprio Talis etiam est intellectus humanus, ex Aristotelis sententia, qui dessi, quantum adesse, non pendeat a materia, nec sit forma materialis, tamen quia est Pars animae, dat esse vitale, nempe intellestiuum, quo etiam determinatur anima,in corpore indiget obiective, etiam subiective, qua tum pertinet ad facultatem mouendi, impulsum intellectus practi-Li, vere dicitur anima forma informans corpus, no autem assistens tantum,ut perperam Auermes,4 eius sectatores existimaruntataque, etii omnis anima, etiam intellectiva, vere dicatur forma, tamen non
omnis anima est inseparabilis,cum nihil prohibeat aliquas eius partes, esse separabiles , propterea quod , nullius corporis sunt Entelechi , ut Aristoteles dicebat, quod autem , hoc non sit nouum apud Ar stotelem inuentum , iam ante saepius , eiusdem auctoritate Probauimus, tum a Phetficorum part M vhi earum neminit larmarum , quae cum sint in materia, tamen separabiles sunt,& quatenus in mathria sunt, ad naturalem pertinent , quatenus vero separabiles ad
aliqua ad Physicum pertinere dixit, nempe , quae est in materi ,1asmificans humana ammae naturam mediam cum sui cuidem suta
473쪽
De immortalitate animorum. 46,
stantia est separabilis, sed quatenus forma est, materiam respieit,
quod idem . de Husu eap. r. doeuerat, ubi intellectivam animam. naturam esse negauit , naturae nomine signincans, formam male araa omnino immersam, atque inseparabilem, ut etiam a P0sse pari.
ra ab eodem fuisse dictum supra acinorauimus . Perperam igitur de ducitur consequentia, omnis anima est forma, quae tribuit esseri uti, dicunt, inflarmat. Ergo omnis anima est inseparabilis cum ex Aristotelis, maturae principiis detur aliqua flarma tribuens eme,quae tamen est separabilis. Et haec aduersus primum argumentum , si ut satis dicta a
Soluuntur reliqua argumenta, ex eodem fonte Caput VIII.
EDvCvN aduersarij ex eo, quod animaia est forma, antelechia, ipsam est immobile, ac proinde inseparabilem.& simul cum corpo re incipere,in desinere.Sed videamus,quantum valeat haec consequentia Profecto, multa immobilia sunt, quae separantur,ri adsunt, dc absunt, non solum intentione, ut accidentia;sed etiam re, talia sunt, omnia incorporea,4 ut
ab eo quod maxime conspicuum est si id doceamus , lumen a diaphano separabile est, dc adest diaphano, ab eodem abest non per motum, cum lumen qualitas sit, neque moue ri possit sed dicet aliquis, non omnino sine motu , nam quamuis lumen ipsum, non moueatur, tamen, corpus Iucidum, cuius praesentia producitur lumen in diaphano mouetur sed hoc, parum refert quia ad productionem luminis, non requiritur, ut corpus lucidur moueatur sed tantum, ut diaphano, fiat praesens, supposito enit , quod Sol, non moueatur, semper tamen producet lumen, veluti etiainterposito aco etiam nullo interueniente motu, cessabit lumens
adest igitur. abest, lumen a diaphano,in non per motum,sed per simplicem emanationem, ut dicunt. Vt vero hoc, in re nostra. qua est sermo, magis proprie demonstremus, nonne , intellectus agens, ex Alexandro M adueriariorum sententia, nobis coniungitur a nobis separatura di hoe non per motum audiamus hac de re Alexandrum, nobis modum , quo hoc fiat declarantem Lais anima
474쪽
νυμ si usque ad M. nclusiae, iuxta partitionem , & interpretationern
fidelisimam, Angeli Caninij Anglariensis. Tali pacto. Cum vellit --
quod humanaem ae mortale voeatar. Ei , intellac tim, an materia
raresari, ceu βιbctantiam 3n usuamia, C semper sua actione peragere. Et infra cap., haec habet, aioue a muercintelliez--secernitur , eo quemadmodum etiam concernitur, enim . asi migrat sed quoniam Giteu, παπι an corpore, quod ex secretione, dissolutum es, corrupto, atque aialito organo . Velut artifex , amissis ferramenι , agi quid etiam runc , non a men materialem Horganicum actum . Instabit vero , contra haec,
aliquis, dicens, facile fuisse Alexandro , de intellectu agente haec surpare , quandoquidem intellectus agens, apud ipsum est Deus,
ut reliquo eodem cap. 4 doeee,Deus autem , cum sit ubique, impleat omnia, minime oportet, ut accedendo. vel recedendo, aliquid molinis tur, secus autem est . de intellectu humano ad haec dicimus, quod di si apud Alexandrum , aliquis intellectus agem sit Deus, quem ad modum, citat capit , ipse loquitur,4 nos fusius, primo cap. huius libri , ostendimus, tamen, nihil impedit, quin ab eodem intellectu agente , qui ubique est , dc est Deus , produeatur, domanet. aliuSi tellectus, qui conueniens sibi rtitus corpus , NI subiectum , humanus sit, dicatur intellectus minime per motum incipiens, aut per generationem, sed ab extrinseco, communicatus tamquam laim perfecti , humani corporis, qui pariter, corrupto corpore, in quo
operabatur, tanquam in ossiciis, nequaquam in nihilum abeat sectis se ipso maneat, neque amplius , in corpore sed propriam exerceat
Operationem, intel ligendi. Quae omnia , ad verbum docuit Alexander iue Aphrodasseus, quem perperam . immortalitatis hostem, huculque , existimarunt. Haec autem sunt eius verba evisι- aa. Des o contenta, iuxta praedicti Angeli versionem, cum antiquit imis Gracis codicibus, collatam . μ' es Daque . ex corpora emperat igni ogeni in fuerit aus Γριιι ei modi ex mixtione procreMum N Morganum post hau intuectus suppediιare , qui ea, an eiusmodi mmtione quoniam ea in omni corpoνe, ovus Hem, ratam hoc est ad organum, istes usis di c ι adii pia sertice quadam poturas , ad excipiendum intesiectum qui in a s. uοιις uuaν, conses jum , hoc organam, ιuae se anquam per or- νη-s
475쪽
De immortalitate animorum. 467
ganam , Sin .am circa materiam , is anquam per materiam , agit , lane nos dicimur inussigere noster enim intemesin , eo ainin es , tum empotessate qua es organum diuini intesierim , quem antesiectum in polectate ocia νιηλ om na . um ex sinas actis, quorum altero absente imposiliti B, et stimia g-- ,-a enim cum prima seminu mssione , est inresiectus in acta. qui per omnia penetrauit iis acta misit, eluti in alι quodam corpore , quo rumlibet Postquam vero, et ω peris fram potetralem agit, tune ornasteriu-tellam , is nuncupatur, o nos intestigimus. 'uemadmodum siquis, esistatio. mr compticterraur, artificem, qui nune ne uerramentis ageret, ex aνι e nune,mm fest amentis Deum etiam actus tum artem, circa maseriam in ipso s. Eadem soque ratione , diuina mens , semper quidem Kιι , quamobrem , o , o se orta misium, bala costatione eorporum , a temperatura. factum fuerit, inhum-uis es modi tune enita materialem quemdam actum qiι. atque is, noctemimesiectus es . est secernitur sene, quemamodum elix, conceνnιιur, neque enim, alio migra IIeιι quoniam urique eis . manet ira eor. ore quod ex secretione dissolutum eri eorrupto, atque Mosis organo , veluιanifex, amissis ferramentis, alit quiaem, raram tu e ma tanum materiatim, aqvie organicum actam. Haec Alexander, quae fusius, a nobis primo capite huius libri sunt explicata Falsa igitur est consequentia, omnis anima est immobilis ergo, est inseparabilis, cum separari possit, etiasine motu, si enim, talis est serma ut non solum sit actus sed etiam actu, quemadmodum probatum fuit poterit esse, sine eo, cuius est forma, quod si ab ipsis accipitur forma, ut actus, qui non possit,esso actu & talem dicant esse humanam animam,tunc petunt principium, hoc enim est in quaestione, contrauertitur . Ad tertium argumentum, in quo dicebatur, si animus humanus est immortalis ergo non incipit esse , quia haec ex Aristotele conuertuntur , ut primo de coelo docuit, a texι IIo inque in finem quod si non incipit esse, non est forisma, Manima, quia haec non sunt ante; sed simul, cum eo,cuius sunt forma, anima , ut idem decreuit ra Metaphra pari. 1σ. Non placet mihi responsio aspari Cardinalis Contarent paco dictum sit viri do tissimi valde enim tenuis est in sophistica, ut ipsi. Petrus Pomponatius, obiecit. Respondet namque, concedens,anima humanam , veluti incepit in tempore , quia non nisi concurrente motu Solis, clumine, ad praeuia dispositiones , extrinsecus aduenit, ita etiam desinere, in tempore eisdem, deficientibus dispositionibus i sed tamen, perdurare, in aeternitate, quae cum sit tota simul longe differt a tempore . Hoc autem dicere, primo est a mente, troposito,
Aristotelis de nectere, cum Arist. ita merabasic. rart.bo. I. dicat,nullam
476쪽
sormim esse, ante id, cuius est forma, nihil autem prohibet liquat
remanere post, uti animam,ὶrtasse, non omnema sed intellectum si Ante vero. post, sunt differentiae temporis, non autem,ternuati ilua, quae est duratio tota simul, naturalia cognitionis captu non iprehenditur. Quapropter mihi videtur, melius respondendum. In tellectum, ut nepius dictum est ab Aristotele, dupliciter sumi, uno mo sed , ut intellectus est, altero vero, ut est animi siue Constituit corpus, ut est pars animae,ita non est ante corpus sed simul est cum corpore, ut bene Arist. docuit ra. Me hsie ita enim coniun.ctus est cum sensu, qui simul est,in incipit, cum eorpore, atque ita a Pariter desinit cum corporea deficiente enim sensu, desinit informa illudcorpus in veluti adueniens corpori . accipit nouum esse, i cnouum operandi modum 3 factus enim est intellectus, qui est potentia omnia, & veluti tabula agrapha, de non intelligit, nussi cum pha 1asmate, ita recedens a corpore, miti prius esse, quia non est a in Plius intellectus potentia , priorem operandi modum,quia amplius non reminiscitur, ut Philosophus dicebat s. de anima para. M. at veros quatenus intellectus est, neque incipit eme cum corpore, neque desinit. Hanc doctrinam, legere est apud Simplicium, grauissimum Phi, Iosophum, in expositione praecitatae particulis: non longe ante finem ssed dicet aliquis argo iii et lectus, quatenus intellectus est, non incupit esse , nec desinit esse, cita erit aeternus undequaque. Respondeo, nullum esse inconueniens apud Philosophos,huiusmodi intellectus etiam multiplicatos esse aeternos, cum per simplicem emanationem pendeant,in producantur a causa de Principio aeternos quinimmo apud Sacros Theologos nihil prohibet tali pacto esse.
ctum aeternum, produci a causa aeterna , ut docuit S. Thomasis parre quast o. arιις a. auctoritate S. Augustini ιν decisime mei eap. II qua minuis, hoc de animabus humanis dicere, sit omnino falsum,4 ab Eccle. sadamaatum, ut ibidem S. Augustinus docet, contra aliquos Plato nicos , quinimmo certissimum sit, easdem animas, non tum noris fuisse ante corpus ab aeterno i sed neque aliquatenus ante corpus extiatisse, ve in Quinta generali Synodo, contra Origenem decretum fuit, ac vere dicendum sit, ipsas, simulac dum creantur, a Deo, corpori. hus infundi, de dum infunduntur, creari Possumus etiam respondeo geri verius , nullum sequi absurdum , etiam apud Aristotelem, si anima incepit esse , quod nunquam desinat esse , neque obstant Milone , quas attulit in contrarium 1. vi caeis, in. m. νων - ,
477쪽
eam illae rationes, non concludant nisi de rebus interialibus, quae aeis eipiunt esse, per generationem, motum, si enim diligenter adae hiatur, aut rationes illae, non habent emeaciam, si absolute, M simplici,
ter accipiantur concludere de quolibet, quod incipit esse, pariter de . sinere esse, cum sint rationes ex communibus, ut ipsemet Aristoteles, confitetur , ex. vlumo, appellans ipsas uniuersales, quare, inuet
mes, ibidem, dicit ipsas esse Logicas. ut si habent aliquam effica-eiam, illam habent ex potentia contradictionis, propterea enim, sta tuit Aristoteles, nullum, quod incepit esse, posse esse perpetuum, quia simul essent duo contradi ria, quod est impossibile, probat autem, fore simul duo contradictoria, tali pacto, quod est perpetuum . non potest non esse, quod autem incepit esse, aliquando non fuit: er go, idem , simul non fuit, dimit. Haec autem ratio aut est Sophistica, eum supponat, id quod incepit esse, antequam siti esse, supponit enim, in eodem esse duo contradictoria simul, quod de non ente fal- suis est, ampossibile aut si verum concluditi concludit de aliquo ente, quod cum sit in potentia, non est actu, antequam fiat atqueis de hoc, bene eoncluditur, quod cum sit genitum, non potest esse lempiternum sempiternum enim est, quod actu est nam non potest non
esse, quod autem, est gen i tam , cum ante non esset, poterat esse. Ergo,
quicquid est genitum, non potest esse sempiternum probatur seque la: nam quicquid poterat esse, antequam sit, non fuit ergo habebat
Potentiam ut esset, re non esset quod autem habet potentiam , ut
non sit, non potest esse sempiternum hoc enim est sempiternum,quod cum sit, non potest non e si . Cum igitur huiusmodi rationes, habeant emcaciam, ex potenti contradictionis, & radix, vel fundamentum huius potentiae sit materia, dicendum est, praedictas rationes, fuisse allatas ab Aristotele,ut Probaret, tanaeum res materiales, quae incipiunt esse per generatione, motum, desinere esse non autem simpliciter, absolute, qualibet rem, quae quomodolibet, incipit esse , desinere esse,in quamuis clare Aristoteles dixerit, de qualibet re, uniuersaliter, hoc esse ostensurum, tamen, hoc, non nisi rationibus Logicis probauit, quod praeter ea, quae nunc attulimus, possem multis monstrare , sed ne hac in re sim Prolixior, satis erit, num afferre, ex illo a umento, quo dicit inter semper esse , semper non esse, dari medium , quod aliquando sit aliquando non sit, hoc autem esse, genitum in corruptibile, quae ratio profecto, aut non concludet, cum falsum sit, inter talia dari medium, sunt enim contradictoria, aut si concludet, cocludet da
478쪽
rroportere subiectum medium quod utrumque participet selliere
esse , in non esse, ut bene aduertit Simplicius hoc autem subiectum est materii, quae cum ut ens potentia, quodam pacto est,in quod a pacto non est, & haec est causa, ut ea quae fiunt, non sint perpetua . At vero, quae materia non participant, quaeue ita fiunt, a suo priciis cipio incipiunt esse, ut ab ipso non per generationem, aut motum ista per simplicem emanationem qua creationem Theologi dicunt, originem habeant, ut est humanus animum, quia prima mente, quae est Deus Optimus Maximus, originem habet, quamuis incipiant esseta, nihil prohibet, quin sint perpetua, ut patet exemplo Iuminis. quod
quamuis inciperet, Sole orizontem, iam superante,tamen numqua deficeret, Sole ibidem, perpetuo existente Aristotelis igitur rationes,
bene possunt concludere, de mundo, quod si incepit esse, desinet esse.
cum mundus constet ex de materia, non autem de humanis animis quos dicimus, eme materiae expertes. Ad quartum, in quo assumitur,
ex a degra. eraι ammul omni canima, cuius operati non potest elia si ἀne corpore . inseparabilis est a corpore. Respondemus, subnectendo minorem ex eodem loco ; sed animae intellectiva operatio potest esse sine corpore, quia cum intellectus operatione, non communicat actio corporalis. Ergo anima intellectiva est separabilis , ad minorem vero, quam ipsi adiungunt siue ad eius confirmationem , pro qua dicebatur, nullam animam posse exercere operationem propriam informa di sine corpore cum sit actus corporis. Dicimus, animam intellectisuam, siue humanam quibusdam potentijs, seu facultatibus, exere re operationem insormandi corpus,quae sunt,& dicuntur actus corpo .ris, ab Aristotele,4 quantum ad has facultates spectat, necellario in .diget corpore, quae facultates sunt vegetates,4 sentientes in i ta liquantum spectat ad has facultates, dicitur inseparabilis quadamia vero facultate, quae est illi propria, non exercere operationem inso mandi corpus, siue forma corporeae & talis facultas est intellectus speculativus, qui propterea , ab Aristotele, non dicitur actus corpo. ris, despenes hanc potentiam, quae , cum sit homini propria, humani ne nota indiget corpore . Ad illud vero, quod asserunt , etiam in hac operatione, animum humanum, corpore indigere, quia non intelligit, sine phantasia, quae est virtus corporea; iam saepius diximus,lnunc iterum dicimus, hanc indigentiam, siue dependentiam , esse ratione obiecti, quae cum sit ab extrinseco, non arguit euentiam , α eomazime, qui phantasia, non subministrat in t ectui, obiectum pr
479쪽
ximum, di totale, siue adaequatum , tale namque est species intelli. unis, ut intelligibilis, non autem phantasma species autem intel-bilis potest etiam aliunde subministrari, quam a phantasmatibus, quare, talis dependentia, est adsimilis, indigentiae, qua aliquis leges, opus habet libro, sine quo , non potest legeres sed nihil impedit, quin amisso illo libro, possit legere, alium sibi commodatum librum. Ita, intellectus, quamuis in phantasmatibus,tamquam in quodam libro, intelligat species intelligibiles, & ita, sine phantasii, non pos sit intelligere, tamen nihil obstat, quin aliunde sibi oblatas species imtelligibiles , percipere possit quae cum postin ipsi Osserri, dantur enim substati separatae duae sunt vera intelligibilia, vera entia,quae si supponatur,quod pii offeratur ipsa intel ligere nullu erit absurdum; possibili enim , posito inesse, nullum sequitur impossibile, ut Arist. dicebat, L. eo ortu, o meritu text.. . quamuis p sas. intellectus,dum est incorpore, viX,& quam minimum, percipiat,4 veluti Nicticoracis Ocuatus , lumen Solis , ut idem a Metaphisic cap. 1. dicebat haec ad quartum. Ad Quintum , quo dicebatur, omnis actus debet esse conueniens, dc proportionatus, potentiae, cuius est actus sed potentia cuiuslibet corporis animati, corruptibilis , est mortalis, quia est potentia adesse. Ergo, Omnis actus, corporis animati debet esse mortalis Concedimus maiorem sed explicamus minorem,in dicimus , potentiam omnem , cuiuslibet corporis animati , esse duplicem Luna enim est potentia, simul ad esse simpliciter,in ad esse animatum 4I tera vero est potentia, ad esse animatum tantum . Hac suo posita distinctione, Respondemus, quod non omnis potentia, cuiuslibet corporis animati, est corruptibilis, ratio est, quia non omnis potentia talis corporis , est potentia ad non esse sed illa tantum , quae esticiis tentia adesse simpliciter,in adesse animatum simul, potentia enim ad non esse simpliciter , quae dicit corruptibilitatem , sequitur potentiam ad esse simpliciter, non autem potentiam, ad rate eue, huiusmodi potentia, est potentia quae respicit animam vegetalem & sensititiam , quae cum educantur ex materia, ita sunt actus corporis, ut sint inseparabiles a corpore at vero potentia ad esse animatum tantum,
potest esse , sine corruptibilitate, qualis est potentia, qua respicit animam intellectivam , quatenus est intellectivi cum enim intellectus non sit forma materialis, non est a corpore inleparabilis, propterea dicitur ab Aristotele, quod non sit actus corpori ex quo fit, ut anima intellectiva, per se sit immortalis, hoc est, quatenus est intellectiva, ei a idena vero, ut motialia hoc est, ratione iacultatis v
480쪽
getalis, dessentientis, quod e diametro pugnat, cum sententia Pom-Ponat ij. Neque obstat, quod dicunt ex Arist. sententia, potentias animae esse idem re, quod anima, quare, non possent potentiae animae rationalis, esse corruptibiles, eius iubstantia existente incorruptibili. potentiae enim animae, aut considerantur in sua radice ,in fundament a quo stuunt, cita sunt idem re , cum anima, nec ab ipsa differunt, nisi ratione utaristot inquit aut considerantur, ut coniunctae sunt cum organo, cum quo operantur, cita, differunt re, ab anima, dicuntur accidentia, quae , nihil prohibet, esse corruptibilia, incorruptibili manente substantia ipsius animae. Quod autem diximus. de duplici potentia , quae esse potest in corpore animam Vna, quae respicit actum, dantem esse simpliciter, de animatum simul alter vero, quae respicit actum, tribuentem esse animatum tantum mani, feste prodatur, ex animatione coeli, quod . cum sit incorruptibilo. tamen ab Arist. dicitur animatum, anima intis ante, siue dante es.se, ut ius probauimus, in proprio opusculo. Ergo, in coelo, cur non sit potentia, adesse simpliciter, quia tunc esset corrus tibile tria. men est potentia ad esse animatum, quia si careret tali potentia, tunc non esset vere animatum, anima tribuente esse, siue informante. Ad Sextum Iam responsum fuit, quod esse actum corporis, cum sit intrinsecum animae, dc de eius essentia , est ab eadem inseparabito,
vel quoad aestum, vel quoad aptitudinem Ad instantiam vero, quam afferebant. de hac aptitudine, si aliquando reduceretur ad actum, vel
nunquam, si enim reducetur, tunc retur rectio mortuorum , erit ex Praescripto naturae, quia Laec aptitudo, quae remanet in anima post seis Parationem, ut iterum vniatur corpori, naturae ordine, reducetur adactum is existimauit Democritus, quod tamen, est falsum, quia hoc pertinet ad Diuinam omnipotentiam. Si autem, nunquam reducestur, tunc erit aeterno tempore otiosa. Possumus respondere duplici. tera Primo ad mentem Aristotelis, quod quamuis concederetur, in tellectum, qui solus ex sententia Arist. remanet post mortem, naturali
aptitudine, corpori iterum uniri, tamen non propterea sequeretur re. surrectionem dari, ex prae scri pio naturae, via surrectionem nos credi in
muS, non enii adem anima vegetativa, dessensitiva uniretur iterum corpori, ex sententia Aristotelis, quia ipse existimauit, vegetatiuam, sensitivam, corrumpi, etiam in homine, quamuis hoc secundum veram Philosophiam, sit falsum , ut praecedente libro, in propria qua stione ostendimus at in resurrectione , quam credimus tota animais
rationalis, unietur corpori , quapropter dicitur apud Ioba in car