장음표시 사용
511쪽
De immortalitate animorum so 3
quodam est, ita non competit. Ita exeo,quod intelligere, non est sine phantasia, non sequitur necessario, quod intellectus, non sit separa-hIlic, a corpore, nam quatenus intellestus, est separabilis , cumi eius operatione,non communicet astio corporis ut a.degenerat anιmal. dixit, quatenus vero, es pars animae, coniunctus corpori, ea renua
est inseparabilis eum saltim obiectives, pendeat a phantasia, quia autem , hoc illi secundum quid, ser accidens contingit, non potest eius inseparabilitatem , necessario arguere . Hoc totum vidit Pomp 'natius si ι. Apologia cap. σ.pes responsionem , ad solutiones argumen eorum o probauit hanc nostram expositionem, tamquam etiam allatam, a Themisti, sed ut sui moris erat, conatus tui coriumpere Deducit enim ex praedicto exemplo, pro sua sententia, mortalitatem inquit, ex hoc Ostendisse Philothphum nostrum intellectum tuo animum, non esse separabilem a corpore rea sed ratione tantum, V luti enim rectum, inquantum rectum, est separabile, tantum ratione non autem re,ita intellectus noster, ut in tes lectius, separabilis est ratio ne scilicet, ut autem humanus,in re ipsa;non est separabilis. Talia autem sunt ipsius verba . Euod autem miseriis disi de exemplo , vide. Iicti, quod ita eri de anima viam de recto e ecto sequior quadrarasime, ad expossionem nasram , namque Ahuman inlesiectis inseparabilis es , a. materia fundum rem, verum qua inteste siparari potes, quoniam inteste-e , mustuentiarum, eo sparabilis. Tunc iraque ira reis; de inlesiectu humano, veluti de recto , quoniam scuιi secundum rem , rectum non paratur a maioria sensibili, sed hum intellectu sic est humanus inusiectis, quemadmodum dictum eu . Hanc autem expositonem, Uri Themistin , verum ad omnes operarienes anima , hoc accommodauit , quod is icio meo, es aliqualiter da hiam . eum catera operationes ab intestem, ef voluntate,includant materiam
sensibilem , a qua peratioue i e absolui non possunt non se autem ei de natestgere est velis, veluti manifesam in quare mihi video , quod istud dictum restringendam si , ad animam inlesiectivam, est non ampliandum, ad omnes animas. Post , ct diei, quod si intectem humom in intestigendo. non est phantasia , verum indiget phantasia , tunc partim erit separat- , o
paνιι eoniux 4 eLI Ma hematica , quoniam secundam rationem paran. aurci non autem secundum rem . Prima Moen expositio , est clarior. Ita Pomponatius verum Aristotelis sensum , corrumpere conatus
fuit, sed frustra , nam si putasset Aristoteles, intellectum humanum , esse inseparabilem re a materia . non assimilasset , euma recto, quia tunc, intellectus . cum sit forma Physica, non potuis.set, dici abstractu ratione, ut est rectum, quod est torma Math
512쪽
matica, di male ipse inquit, in secunda reiponsione , quod interulectus, potest dici, separabilis , ratione, re, autem inseparabilis, hoc enim non potest dici de thrmis physicis, quae sunt sicut simum,d non sicut rectum. Quod si intellectus est separabilis, secundum rati nem, est etiam separabilis, secundum rem, res enim ita se habent aclesse, quemadmodum, ad cognosci, nee obstant Mathematica, cum longe diuersa sit ratio Mathematica enim, cum sint formae accident Ies, quamuis ratione sint separabiles re non possunt esse separabialas, at intellectus non est accidentalis forma i sed substantialis Adauctoritatem ergo dicitur, quod ex eo loco, non colligitur intellectuis, per se esse inseparabilem l sed per accidens tantum, scilicet, quatenus est in corpore, di est coniunctus, cum sensu, nec potest sine sensu, intelligere. atque ita intellectus , est inseparabilis, siue anima intellectiva , ratione potentiarum sentiendi, quae non possunt esse sine coris Pore Quare ad argumentum, si intelliger est phantasia aut non ,
sine phantasia, non continget, ipsum separari . Transeat maior sed intelligere, non est sine phantasia, quia oportet, intelligentem, cur phantasmate, speculari. Respondeo ad hanc minorem, quod hoc non est verum simpliciter, de intellecti sed de intellectu, quatenus est,coniunctus cum sensu hoc est eum potentijs organicis. Ergo, non est verum simpliciter is per se, quod intellectus est inseparabilis sed secundum accidens in quatenus sensui, qui corruptibilis
est, coniungitur. Hoc autem ex diametro, est contra sententiam P minponatij, qui animum humanum, statuit esse per se corruptibilem,
Secundus locus est apud Aris .f. de anima rex M. ubi cum sermonem habuisset de intellectu agent lubdit Separam autem ersiam hoc quod quidem est, or hoc solam mmorιale ea , ct perpetuum . se remιnscimur autem, quia hoc quidem μ' -- en, aseium vero inusium eorrupιibilis in se e Le nihil initagis. Ex hoc loco colligit Pomponatius modi talitatem , non quia dixit intellectum passivum , corruptibilem esseta in hoc enim , cum omnibus sere expositoribus, tum Graecis, tum L tinis, tum Arabibus cc ipse, consentit, Aristotelem,passivum intellectum, appellasse imaginatiuam med ex duplici alio capite i primo. quia dixit fistum intellectum agentem , esse separatum, Immortalem. α perpetuum. Ergo intolinum potentiae, non putauit, esse talenia, secundo quia dixit, sine immaginativa, animam, nihil intelligere ac Propterea , non reminisci, non enim posset remanere eius substantia otiosa. Huic auctoritati, quamuis varias responsiones, accomodare POL
513쪽
possem tamen illa utar, quam ipsemet, Pomponatius attulit an apstintima cap.C Concedit autem Primo, utrumque intellectum , tum agentem, tum possibilem,esse immortalem,& rationem affert, quare etiapolithilis intellectus sit immortalis, nempe,quia, nullius corporis,est actus, quatenus intellectus, neque in suo peres, indiget organo , ut subiecto; verum, quia hic intellectus , coiunctus est cum sensuin nihil intelligit, sine phantasia. propterea ,secundum quid est mortalis, neminpe , ratione phantasita, quae corrumpitur, corruptocorpore, at ver intellestus agens, vere est immortalis , quia temper actu intelligit, α eius operatio non est in potentia, ac propterea Aristoteles, solum intellectum agentem,separatum,& immortalem dixit. Sunt autem haec praecisa Pomponati verba ta propter dicendum ess . eum t rictoteles ossendisset, Irumque inteffectum videlicet tam agentem, qua- possibilem es immonalem, ut ex Lectibus praecedensibus est mansinum, ibi vult ponere differentiam inter Irumque intellictum, quoad immortalitatem , quoniam solus agens, vere immortalis, es separabilis Q. e possibilis, non verea sed tantum secundum qui Lagens namque ιmesiectus, vere immortalis es, quoniam
semper actu eR. or ea sua scientia , quare est actionem , or eme habet perpetua, sibilis autem intellictus, cum nussius corporis videatur esse actus, qua intellectus eis, neque in fiso opere indiget organo is subiecto ι videtur etiam es immortalis, unde est ps martem, videtur posse reminisci, extendendo nomen reminiscentia ad intesiectionem praeteritorum hoc autem non videtur quare respondens, aeriare dicit, quod agens intesierius , vere es immortalis
at hie possibilis non vere, quoniam e possibilis intellaesus,mhil initastiι. ne passivo, qua eis virius sensitiua,dictum eis namque in text. Is.secundi de anima, nulliamum in monalibus, non posse separari a sensitiust, quare sine eo, nihiι anima inielligit, neque uniuerseister, neque particulariser, quare corrupto a suo nihil posιbstis sensilet, est se nihil operabitur quare, neque erit. qua
Gquidem impossibile es, aliquid esse sine opere unde est σ.tem primi.de ani oma Leitur, in elogere , se eonsiderare marrescunt , quodam interrus eorνupto.
sum autem in se, non corrumpitur silicet per se, quoniam possibilis Intellictus per accidens corrumpitur, quia non quatantesctus sed qua flensui coniunctus, non iraque in irrationabilis dubitatio; immo maxime neces aris neque de capti famas, ex ignorantia terminorum , non singuentes, inter passivum, es possibilem veluιν notau possis adfrabit, nusquam enim, inuenres me talia Hκrbs hac amem expositio adeo littera es consonans υ in nulla Aristotelis veris extorqueantur, erusique sensem man sectetur Laudamus igitur,4 nos atque accipimus hanc Pomponati expositionem, non enim dicitur sol LIS intellectu Sagens aeteruus , eo quia inteIlectus potentia non sit
514쪽
aeternus, utrumque enim paulo ante Arist. dixerat aeternum, eum di Nerat, hβnoraaιtius enim semper , ei agens patιente, o principium materia.
Sed quia intellectus agens, cum non sit coniunctus cum sensu, & accupiatur penes eius substantiam, ac partem nobiliorem, quae non respicit corpus, vere,in absolute est immortalis Intellectus vero pote nintia, mortalis est, non quia eius substantia sit corruptibilis. Ita enim impassibilis est , ut dixit etiam r. de anima ext. s. Sed quia aliud, quid, interius cui copulatus est, nempe, imaginatiua corrumpitur. atque ita, etiam intellectus potentia, per se, dessecundum sui substantiam est incorruptibilis, per accidens vero, de ratione phantasiae, est corruptibilis, ut vero hoc melius pateat,ad memoriam reuocanda . sunt, quae initio huius libri, demonstrauimus, scilicet intellectum. agentem, iotentia,esse unam,in eandem lubstantiam, simplicem, immortalem, .secundum praestantiorem sui facultatem, Qui Albertus inquit,secundum superiorem, sui partem,qua separatis mentibus est affinis diei agentem,secundum vero interiorem sui partem, di potentiam, qua iungitur corpori,' est pars animae,dici potentia,
atque ita, ut est agens vere dicitur immortalis in separatus, quia non respicit corpus, ut autem est potentia,' coniungitur, corpori, ita , dicitur quodammodo caducus, quia eius operatio, marcetcit, corruapto intellectu passivo, hoc est phantasia, sine qua, nihil intelligit, duest in corporei sed non sequitur, quod quatenus intellectus agens, nihil intelligat, siue quatenus intellectus est, non enim corrupta phantasia intellectus potentia abit in nihilum ι sed tantum desinit, esso
Potentia, quod ante erat, dum fuerat , coniunctus corpori, quod optime ex ptellit Simplicius, in expositione, huius loci,talibus verbis. sed dubιrare passet, aliquis asma cum . orcille , intellec us sit corrumpitur is νιψ ille immaterialis eis salutum namque Di omnem intellectum sine mMeria ess, ct ea quidem ratione quoque,omnem quidem intellectum . intelligibilem esse, at non conuerso , immaterialem srmam quasi intelligibilis, intellectum esse,an passebitis, tot luctus materialis erat, estpote te, es hoc Vsum passibilis, Ner- secius, intellectus , id totum misens , quatenus passibilis si es iccirco etiam, corruptibilites quatenus passibilo existit. Immaterialis amem fit, es actu inιHectus, o intelligibilis, in contacιu, ct complicatione eum e ciente fata , pers ete autem immaterialis, memetus fit intelleeιus in recursu in ef ιen ιem. 8sem, faeto,adeo,ut possibilis interuetus corruptio sit, non recessus Me in non ens sed conia ractio in id quod profantiori modos, eum animata Ha , sipara Uubstantia insit Vsam, quaque,iliam reuocet qua admiraprouenit, qua vi amplius proaen/ιoedis immanente, tamquam in causeasatius ibisti igitur,intellecius, quamus,passibilis.
515쪽
silis, es eis sibilu. Ad hoc pariter re se rendum est quod Aristoteles dixit libello de longitudine, breuitate vitae cap. s. Corruptis anima es, corrumpuntur siniων, disientia , marcescit enim ac deficie intelligere alio quodam interius corrupto,scilicet imaginativa. Affert etiam P t. tius cap. r. libri de mente humana, auctoritatem Arist. para. o. problema. tam problemates quod iuxta propria verba hoc loco transcribere noris libuit tum quia nimis prolixa sunt tum etiam quia alias ante eadem
attulimus sex dicta autem auctoritate, Portius quatuor colligit adue sus immortalitatem . Primum, quod intellectus sit nobis a natura minditus siue tributusi sit veluti instrumentum animae. Secundum vero, quod laedatur,vtin aliae animae facultates. Tertium, quod cum nobis
inditur, siue ici nobis incipit, non est persectus sed imperfectus,& in
potentia,ac velati tabula a grapha. Quartum,quod vix in senio perfi, citur, o talis perfectio exiguo tempore durat, ut ra Metaphsic dixit. A quibus omnibus possem utique unica responsione, me expedire diiscens, libios illos esse exoterico. an quibus Arist.cosueuit potius ex aliorum sententia,quam ex propria loqui. Tamen speciatim singulis re, spondebimus, x Primo ad primum dicimus,quod non tequitur,intellectus est nobis a natura inditus, Ergo est mortalis, potest enim intellemis. quamuis extrinsecus adueniens, dici a natura datus, cum ex praestripto.& ordine naturae nobis adueniat s natura primum ex semino corpus generant , ac requisitis organis, certas animae facultates vegetatium, ac iensit tuae, quae ad ultimam aduenientis intellectus pers cstionem requiruntur, si a tutis temporum curriculis tribuente, quem adis
modum a de generat animabum cap. I. Arist. docuit. Ita ut bene alibi dixerit, quod homo, dot generat hominem, atque ita riuuum fuit absiardum dicereuntellectum natura datum, quamuis extrinsecus aduenientem, immortalem. Ad alterum vero iam toties responsum fuit
cu Aristotele non laedi substantiam intellectus cum impassibilis sit; sed
eius Operationem, ratione phantasiae, quemadmodum in ebrietatibus. moibis,utis de se xa rex os dixerat. Ad Tertium vero.& ad Quartum dicitur intellectum cum nobis tribuitur,eure potentia, impei se, mim, non quatenus intellectus est I sed quatenus est pars animae, quia enim in corpore incipit hahere nouum esse, incipit habere nouum operandi modum, quare incipiens esse in corpore,incipit operari,cum corpore, ita cum sit illi necesse accipere cognitionem a lensibus,necesse erit tempore progrediente perfici. quod ibidem Arist. docet,& in senio hoc fieri.& breui tempore perdurare. Hac etiam de causa Aristis dehamr ammia, cap. I. dixit consta hoc ita es plane argumeni ρmnia aeta-I ris,
516쪽
ris, in qua suturorum habituam, misi vestigia, semina videris, amen hi per id emu animam hominis ἀJerre arae aram amma, prope ἀκσδω, vh animaduertendum est , non mise Arist. quod anima hominis, a belluarum anima in pueri non differt, sed potius cor artu missi hiun giterum illa verba prope Hxeram, quae inducunt diuer II ratem qua Prn. Pter valde miratus tum , Porcium haec verba pro sua sententia afferre. Deducit etiam eodem capite Porii us , ex eo quod Arist. dixit libello de Iuventute, M Senectute, vi communi animalium m tu,sa Uliam is animam in corde esse tamquam ira propria sedes, intellestiam elle ad corruptionem cordis corruptibilem 3 verum quia videbat Ari Botelem reclamantem . r. de anim eap. vltιmst, hi dixerat, neque m gi quidem posse partem aliquam corporis , in qua sit intella frus Illum per quandam concomitantia in , Et dicunt ι Iue per quamdam Consequut ne in corde esse probare conatus est, tali pacto Antiam sensitiva in corde est i sed intellestiuum sine lentitiuo non σω est esse in mortalibus tot CA οι. a. de anιmae l. l. I it: Em . intellectivum in corde est Totum hoc eius argumentum alias ualide confutauimus , ita primo libr i sed, une satis est dicere ad auctoritatem Arist. vhi inquit, intellem uumion posse esse sine sensi. itin Ieaariae et dixisse. Ut paulo post,exoria dix erat, in fellei titis aliud animae genus esse, hoc separari tamquam perpetuum a corruptibili atque ita quamuis intelle, tus, ut est forma corpora A, id lud sine sensu in . Armare non positi; tamen non im peditar, qui a secundum sui substantiam . leni separabilis sit, cum iit alterius generis de separara possit, tamquam perpetuum a corruptibili falsa igitur est consequentia . . sensus est in corderi Ergo intelleolus, qui non informat hominem sino sensu est in corde, quavim modi esse tim cord necessario ipso uteretur ut Drgano quod omnino Ari,st. negativi habe ad auctoritates Atiae quae ab aduersariis afferri solent, sint satis dicta. bis i
Argumenta recepentur, quibus Galenus PliniuASLucretinammorum immortabitarem oppugnarunt, oecon=
EsPONDIMUS hucusque argumentis iIta, quae Peripa teticorum aliqui ex Artito telis dogmatibus , contra rivis mortalitate alserre consueuerunt, nunc ad maiorem docti inam etiam illis, quae ah alijs auara sunt,erit opem Pre- ... llium. Diqiligo by Ooste
517쪽
tium satisfacere Afferuntur autem haec partim a Galeno, partim a Plinio, partim a Lucretio Epicuri discipulo ac Sectatore sunt an
tem Galam argumenta, potissimum duo, unum ab actione laesa, alterum vero amoribus.&passionibus animi. Primum at ferto a.dGlocis affecti alterum vero toto libello, quod animi mores sequuntur corporis temperaturam inquit vero a. de locis assectis, cum aeditur propria aliqua operatio partis animae principis , hoc est Intellectivae,siue rati alis,tunc indicium est, ipsam assici, ac laborare, Propriam autem dicit operationem, in qua nullo organo utitur quails It cogitare,reminisci,existimare,eligere,dsi enim anima, alias tua operationes exercet,quae non sunt propriae organis utitur,ut cum
videt oeulis,cum loquitur lingua, sic de singulis, at vero dum cogitat, aut eligit, nulla utitur parte corporis . Si igitur aliqua talis eius operatio editur , necessario: ipsa eius substantia heditur, aut enim forma corporis est , qua tales compositum exercet ope- operationes, ita, cum sit inseparabilis a corpore, necesse est vi aD tecto corpore, assiciatur. Aut incorpore est, ut aliquis, in domicilio, de ita affecto corpore, non laederetur. Sed certum est, heso corapore ipsam laedi vi experientia mostrat,compresso enim cerebro, semsus,iIue cognitio aboletur, & eodem inflammato fit delirium, Malienario mentis, o perculmo cerebro, & alijs quibusdam affectibus
vexato,mentis stupor, inducitur. Ergo, non est dicendum, ipsarria, esse in corpore, ut nos, in domicilio sed ut formam in actum , inseparabilem. Hoc idem, attestari, inquit, remedia, quibus corpori applicitis, mens restituitur,4 communem hominum sententiam, qui
in huiusmodi affectibus capiti remedia applicanda censent. Alterum ver argumentum est, eo quod animi mores sequuntur corporis temperaturam, etiam, educatione,&multis aliis repugnantibus, ut
experientia docet. Ergo, dicendum est, animum, aut esse temperaturam, aut formam a corpore inseparabilem, quae sequitur temperaturam. Haec argumenta, memini me, praecedente libro, fusius proposuisse, impugnas cum Galeni sententiam recitarem, propterea satis mihi nunc fuerit, breuiter, eadem repetere, confutare Dictur etiam iam ante fuit&nunc iterum est repetendum Galenum ut M dicum, Artificem sensatum, confundere, cum principe animae par te, etiam sentientis, aliquas facultates, diuidit enim principem vim, in imaginativam , discursiuam ' memorativam , cum tamen , amaginatiua memorativa, ad sensitiuam pertineant, non ad principem, hinciarum est, ut ipse paralogiae , a laesione imagina
518쪽
tiuae, ad laesionem, substantiae intellamure, cum tamen stire debirum etiamsi laedatutinio intelligendi . hoc non arguere laesionem inteI- lectus; sed imaginatiuae, quae eum intellectu copulata est α, qua, intellectus utit tridum est in corpore ut saepius cum Arima. de arma Mxo. diximus. Alterum quoque argumentum, non minimam sallaciam continet, arguit enim, ab aestionibus e iuncti ad substantiana ipsius animae,ex eo enim, quia biliosa temperatura praediti sunt iracundi , malencholici vero uum inuidi Wanari atrabitari,autem
vafit,in insidiatores arguit ammam sequi temperaturam. cui ci ex talibus, quae sunt communes passiones animo, in corpora, Pr Pterea communes, etiam brutis 3 sed ex propriis debebat arguere, ra. ies autem sunt , intelligere, o velle, quae non sequutur corporis, en Peraturam , ut patet, in continentibus, 4emperatis , qui non solum non sequuntur temperaturae propensiones verum et iamrillas compescunt,m edomant, virus praecedente libro monstrauimus contra Galanum. Ac propterea, quamuis rei veritate Galenus enistimare , animum esse mortalem,tamen non est ausias cerita pronunciare, Psium mortalam sed in hoc se dubium pro Metur . eap. libri, quod animi mores sequantur corporis temperaturam. Miror autem,etiem erue , qua nam ratiose, Galenus, vir doctissimus qui totam, di Platonis,&ΛN stotelis Doctrinam , .pprime callebat, non legerat lautin vadue teris, apud utrumqtae, solutionem ei in dissicultatis quas maximeatorqueri, ipsamq; , postula tu rumia Platone, si Flueaeem neci Unquam. ab aliquo ex Platonicis potuisse accipere, ibidem diei t. Est autem , difficulaas. Si anima , non est forma corporis sed in ipso est, ut nos mdomicilio ita ut non assiciatur, affecto corpope unde fit quod refrige Tato corpore ab epota, cicuta aut imis eodem, aestu febris accentis, aut cerebro intiam malo, mi ata corpora, nec amplius in C Pa
Respoderat Phuis, Plato, in Phaedone,siue Socrates, apud Pratoni. dicens, animuis esse corpori inclusum tamquam carceri. SDeius senu bus, atque cupiditatibus, tamquam quibusdam vinculis detineri. soluto autem corpore , Fam qu mcis herum & Heustodia eductuma. migrare , atque iva mortem sequi ad corruptionem corpraris . NUDautem,ad di sibi utiCnem, aut assectionam animae, ut dicebat Calenus.
Sed melius Aristoteles in uius quaesiti causam assignae diceni intellectum , dum est in corpoμ mortali, non posse esse , sine vegetativo. sensitivo . eum autem talia , c ruptibilia sint ad corruptionet corporis, necesseest, desipsit a corruptis. cum cinPore,animam zParst.
519쪽
ti, non igitur oportet, animam simul pati, cum corpore, in febrri aut alijs corrumpentibus morbis ι sed ipsa impassibilis existens, corrupto corpore separabitur. Non solum autem Galenus vir certe magnus hvidens suorum argumentorum imbecillitatem loco praeditio, de animi humani mortalitates certi aliquid pronunciare noluit. quod etiam fecit Libello de formatione foetus cap. υθιmo iis ei verum etiam lib. . de Hyppocratis,in Platonis placitis cap penultimo pro immortalitate stetit , dicens, cum Aristotele, aut animam, si est corpus esse Spiritum Ethereum, aut sit non est corpus esse substantiam incorpoream, tali spiritu utentem. Haec ad argumenta Galeni Pondeis remus nunc argumenta Plini j o. . naturalis Hiitoriae cap.ss cuius integram sententiam hoc loco, iterum non recitamus , praecedenti enim libro etiam illam attulimus, ea autem solum verba, nunc restin
remuS, quae argumenta, pro mortalitate continent Sunt vero haec Euo autem corpus,animae prosequitur materiam, ubi cogitatio illi st uomodo rius 'audisusnu qui tangit 'qui se eius, aut quo ine bis bonum 'qua deinde es qua Iaυe muisitudo ιοιsiculis,animarum eiu umbrarum' Pueritium ista delira mentorum auidas numquam desinere mortalisaιι commenta , sunt. Quibus
prosecto paucis, atque concisis verbis , admirabili pondere, omni
argumenta, quae reliqui contra immortalitatem attulerunt, aut asser reum quam potuussient, complexus est,&primum prioribus, his ve his auod autem corpus, anima prosequitur materiam, per animae materiam. animae naturam accipiens Largumentumlillud attulit, quod aduersa- xij deducunt ex natura, essentia animae, si enim anima sua natura
actus. antelechia est corporis,non potest sine corpore manere,quod si verum est, quomodo post mortem, erit superstes quod enim corpus, animae prosequitur materiam, corrupto iam eo, in quo antra fuerat. Huic autem argumento iam ante fusius respondimus,4 nunc iterum, breuiter dicimus falsam esse priorem consequentiam, allum.
ptam, potest enim dari aliqua animae pars, vel aliquod animae genus quod quamuis sit in corpore, tamquam eius persectio,i principium operationis vitalis, tamen cum no ut mixtum corpori potest esse sine corpore, qualis est intellectus, de quo Aristi dixit, quod cum sit aliud animae genus separari Potest, tamquam perpetuum a corruptibili, atque ita non est necesse aliud illi post mortem subministrari corpus cum ipso non indigeat; proxime autem sequentibus, cum subdit ubi cogitatio Q. Alterum,4 validiissimum, torquet aduersariorum a gumentum, ab operatione desumptum , si enim peculiaris animae rationa-
iis, siue intelligentiε,operatio, est cogitare, dc hoc sine phantasia,non,
520쪽
potest fieri, quomodo illi post mortem merit cogitatio e corrupta Phantasia , una cum corpore. Huic etiam saepe responsium est,ac nu-Per, non enim intelligere cum phantasia , semper competit intelloc tui sed tantum dum est coniunctus corpori, & propterea etiam, C. eorrupta phantasia intelliget, alio tamen modo quam dum erat i corpore, veluti etiam alio existit modo sed haec plenius ex anted clii, petenda sunt. Subdit tertio, uomodo, visem auditus, an , u ιαροι eaui, qui usu eι- taui, quod, esu, bonumst His verbis tertium affert argumentum huiuimodi Post mortem, aut sensus remanent, aut non re manenta sed corrumpuntur, si remanent, quomodo suas functionesesercebunt corruptis organis, quomodo visus auditus 3 aut qui tangiti sine oculis, sitne auribus vi sine tactus instrumento. Si autem , non remanent, quod sine his bonum cum in his voluptates constinctant . Huic pariter antea fatisrecimus Remane fit enim hae facultate1, in tuo principio, ut visiva in anima, auulso oculo, non aurem, est ne cesse, ut simul remaneant cum organo, quia ipsis anima via fuit, dum erat in corpore, ad custodiam cie conteruationem indiuidur,4 ad
eam operationem quam in corpore exercebat, corrupto aurem cor
pore, ipsas amplius non habet opus , cum alium habeat modum operandi, veluti alium etiam habet essendi, ad id vero quod dicit aas quoἀsine his, bonum Dicimus valde multum,' optimum, scilicet in Iest Iogere. contemplari. Quarto, inquit: αε, arinde, strix me est, ubi Post mortem,in a corpore e paratae manebunt. Ad hoc dicimus, via uniuersi ordo requirit pro ius litia, dapientia, ipsium regentis , quae
Pie vixerunt, nec in corpore se inquinarunt, in extima coeli region , extra locv, dc tempus,extra omnem traniautationem, ubi mente S,UP-timam degentes vitam . iusticientissimam i, persen erant tot aeuo utarist dixit I de caelo parctoo Quae vero, secus, in contrario loco, Prosii metiti ratione, horum autem quamuis non liceat, affere adeo ma niteste Physicam rationem , ut etiam , ante diximus . tamen hanc satis est attulisse , quae non leuis est ex ordines, fies no vniuersi deducta, quam etiam attulit Socrates apud P Iat nem inphoedon is his verbis me aiunt o viribusum est cogitare,si ammast mmortatis, eam πον suum temporis huωus, is quo visere duimu vera etiam unia es gratia curatra
ne plurimum indigere. I am graue periculu- , fore putandam es siqua neguxerit animam, si enim mors, totius disiatio esse inmum improbitacrarentur, cum ora corpore se ab eorum prauitate eum anima oberarema . Quinto dicit: mantaue multitudo, uotutis, ammarum velut umbraν- . His ver his , inofiat tam fore, multudinem animvum , iuessent superstites, tot seculis.