Iuli Caesaris Lagalla Padulensis Lucani ... De Immortalitate animorum ex Aristot. sententia. libri 3. Ad S. D. N. Gregorium 15. pont. max

발행: 1622년

분량: 665페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

Deamna ortalitate animorum I3

Iam potergressis, cum tundus originem, non habuerit . ucit ho minibus, iam emortuis . ut nullus eorum possit extare numerus. Huic argumento,cum multas ante .solo naturali lumine.& ex Aristo

relis principijs attulerimus responsiones . nune illa contenti erimus quae verissima, de nobis Christianis, in promptu est, mundum, aliquando incepisse, di aliquando desiturum ae propterea, nec esse nec fore, infinitas animas superstites . Subdit postmodur . Auai malum Z icta dementia est, rierari vitam , morte 'quave, genitis, quies, unquam . in statim sensus, anima manet . Inter inferos mbra . Perdit profecto orsa dulcedo eredulitrique praecipuum natura bonum , mortem, ac du. 'plica obis- ,si dolare etiam otii futura extimatione euenit, etenim si dulce vivere rui potes esse, vixis r at quanto facili- , cerrius . vi quemque gredere, ac specimen fecuniaris , antegentiati sumere experimento. Haec autem verba a Lucretio mutuatus fuit, qui pariter hanc opinionem de credulitatem immortalitatis, post mortem perdere, ac pessum dare iamnem naturae voluptatem exclamat tib s. his carminibus.

E quoniam docui, eunctarum exordia rerum

'ualia sint, or qui vari, diffamia formis

Danie sua volitent, alterno percita moruari que modo , possunt, ex his, rari que ereari Hasce secundum res, animi natura videtur eique anime, claranda, meis, iam versibus , seD-rti, foras, praceps, acheruntis agendus Funditus, humanam , qu mion etinti ab imo Omnia, sulfundens mortu nigrore, Hue inmsi voluptatem, liquidam, puram , retinquit. Non mirum autem quod Plinius Athaeus Lucretium Epicureu, sequutus sit. Vterque religione caruit , a Plinius, etiam Deum sustulit, aut de ipso dubitauit dum initio sui operis,cap. .dixit: Euapropter 'giem mei, formamque, quaerere imbecissitatis humana reari quisquis ea, Deus si modo est alius: Et paulo infra , Deus es moriali, Auare mortalem , se hac ad aternam gloriam via octap. I. Mundum a hunc visibilem, quem alio nomine coelum appellamus, numen est . ac Deum existimauit. Lucretius autem Epicureus,in demens, traditur enim dato ab Amasia Philtro, in furorem actus , se ipsum ne

casse, funditus eueria religione, etiam animas,post mortem.destruit. his Carminibus, paulo infraea, quae supra citauimus.

ne ἰιce adaert animum, magis omnia, laudis

QEa etiam vini si fera ita frae , voluntas

522쪽

crius, aduertum nrmas, ad Religionem. '

Sed Videamus nunc quae argumenta, Lucretius, ex Epieuri Praec: Ptoris ossicina deprompserit ad immortalitatem animi, euertendam. Multa quidem, ipsa sunt,in ea omnia, quae aduersari, attulerunt aquae, di recensebimus,l confutata iam fuisse breuiter ostendemua sne aliquid relinquatur intactum, me existiment homine , magnum aliquod a Pomponatio factum fuisse, aut noua spicula, a Vulcanis VII a Cibus , recenter educta , contra immortalitatem comDrtaias

Vetera enim sunt omnia, nedum hebetati sed etiam rubigine .ciau sumpta. Primum autem Lueretii argumentum est inde deductum. quod animus, siue intellestus, sit organicus, veluti, Ac qualibet aliata Culta , quae in corpore est, ut vis videndi in oculis, α ambulandi.in Pςdibu 3 quare veluti,& hae facultates, corruptibiles sunt, ita, dc intel icctu. .hat aute sunt, eius Carmina, non longe a principio libra Ler iii

In quo constitium ιιa regimera locaram essus hominis parum, nihilomin- ac manus, o mAtque oculi, partes animantis, toιius extant Mamuis multa quidem sapientum , rurba purari Sensum animi, cena non esse, in parte locatum

At quia viderat Platonem ' Aristotelem , alio Sti multo , qui animum statuerunt immortalem negasse, hane suppositionem, quam ipse accepit. Propterea ipsam probate, intellectum, in corde litum esse, infra conatus fuit, his ostendere Carminibus. Σμicquid, ides habeant, ta eatera percipe dicta

Hunc animam, atque animam dico coniuncta teneri Die se atque unam naturam eonficere, ex μή, caput esse, quasi, esu domisari, in corpore ιβιδConsilium quod nos animum, mensems, vocamusus situm, media re one in 'inra haeret His exutiat emm pauor ac metas L loca cum Larina mulcem .die ergo. mem uirimus , s. Diyitiae by Orab

523쪽

De immortalitate animorum IN

Prhbat igitur animum esse in cordes, quia ibi fit metus laetitiaia. ac tristiti, sed ipse nequaquam in bona Philosophia exercitatus, ut

in Carminibns pangendis, non vidit tales passiones, laetari, maerere. timere ac reliqua huiusmodi, non esse affectiones animi,siue intelle. Eius proprias 3 sed coniuncti , cum haec pertineant ad sensum , Meius appetitum, ac propterea nullum posse, ex ipsis, deduci argumentum, quod ad propriam animi, siue intellectus naturam, sedem pertineant hoc enim tantum deducitur, ab ipso intelligere in

quo nullo intellectus utitur organo. Alterum vero argumentum est, ex morientibus aeceptum . quos

simul cum vita, tenuis quaedam aura deserit vapore mixta, quod Me dici experiuntur, morientes enim , tenui madore perfundi, vident, quem diaphoreticum appellanc hoc est resolutiuum,eo quod,simul cum ipso resoluatur anima, siue vitari quare, di animam resolubilem esse deducit, tamquam conflatam, ex pauxillis , corpusculis, aere scilicet vapore igne, k quarta quadam natura in nominataia; coelesti sortasse, quae vim cognoscendi, praestat. Ita autem inquit Scire licet per quam pauxillis esse creatam Seminibu , quoniam fugiens, m ponderis aufert Nec tamen , hae, plex, nobis natura , putanda est.

Tenuis enim quadam morioundos, deserit aura MIAta vapore vapor porro, trahi aera secum Nec cala es quicquam tu non mistus, ct in Rara quod eius enim, constat natura , necesse es ris, inter eum primordia multa cic ιJam triplex animi es uita natura reperta

Nee amen, hac se senicia snseu cuncta creandum di horum, quoniam clipi mens posse creare Sensi fros motus quadam . qui menIe volusent Enarta quoque, hu igitur, quaedam natura, necesse BAItribuatur, ea D omnin nominis expersa ua, neque mobilius quicquam, neque tenuius, extat.

Nec maris paruis, aut leui fas ex e mentis Sensi ros motus , quae didit , prima per armi.

Ad hoc argumentu dicimus, quod ii ullius momenti est,& iam ante solutu,no enim si morientes, vitalis illa deserit aura, animi substantia resoluitur, evanescit sed innatu calidu dissipatur, quod instrumentum est animae, ut dicunt Medici, temperamentum corporis, corrumpitur, siue dispositise , sine quibus, in corpore, non est animus,

524쪽

De immortalitate animorum. II

ua doquidem gigni pariter, pariter viduaer essere, o ut docui, simu auo fessa δεινον. Hoc argumentum Pariter ante cum Arist 1 I uim uir de anima pars nubi dixit, quod ipsum intesIigere. speculari marcescit alio quodam interius corrupto, ipsum autem impallibile est . e paulo ante,cum dixit, quod senium non est quia, sustinuit aliquid anima sed id in quo, sicut in ebrietatibus 4 morbis. Hac quoque solutione, soluum

tu alia quatus argumenta, quae idem Lucretius, Prosequitur, his carminibus: me κωδι, ι videamur corpus, ut ipsum Suscipere immanes morbos, durum laborem

Sic , animum curas acreis, urit si mei ma. di re participem leti queque conuenis esse quin etiam morbis in corporis auius errat Saepe animur, dementit enim, delira, fatur Interrimi graui et argo fertur in alium Aeternumq soporsm ocultis nutus cadenti de , neque exandri voces, ncque nostere vultur Isiorum potis est ad vitam, qui reuocanter

circumctant Lacrimis rorantes pra genas h

ctuare animum quoque aesolui fateare neces eu

Euandoquidem penetrant, rn esse contagia morbi Nam dolor, ac morbm leti fabricator, ters eu Mustorum exitio perdocti, quod sumus, ante.

His autem, duobus argumentis, quemadmodum in multis aliis sequentibus, paralogizaste Lucretium, eurdens est arguit enim, ut

ante diximus a lesione operationum, coniuncti, ad lesionem animi disiuncti substantia, ac genere, ac proinde, leparabilis non legerat autem , Lucretius , Aristotelem , . de amma part σε dicentenia Cogitare autem est amare, aut ossise non Aunt istius passiones ι sed huius habentis Pud, secundum quod isiud habet quare, est hoc corrupto, neque meminit, neque amat, non enim ιgius erant;sed communis, quod quidem , destructum est . Intelsinus autem fortassis , diu:nm quid , est impassibile est. Paralogizat etiam argirans, a lesione imaginatiuae . senistiuae, quae administrae sunt, intellectus , ad Iarsionem intellestiuae, quod contingit in ebrietatibus , ovis orbis, ut Aristor dixit, in hoc etiam Galenum, ac Medicos erra me, fuse antea diximus. Sed opere precium

erit, Carmina subnectere, quibus Lucretius, reIiqua argumentaliu ius generis exposuit.

525쪽

sis Iulii Caesaris Lagalla

Denique ea hominem, eum vini, vis penti uis

acris, est in vena dissit , duisus arduro 'Asim grauitas membrorum p pediuntur Crura acuunti tardesci lingua, mari me Nam oculi clamor fingultus, iurgia, gliscum Et iam caura de genere Me quacumquesequamur Cur ea sunt ρns quia Aemens violentia vini conturbare anιmam eonsueuit corpore in i is, quacunque quaant coturbari, is, pediri ignificani pausi s durior issenuarit s. fore ut pereant, avi priuata futuro Auin etiam subita vi morbi sape eoactus

LAnte oculos, aliquis noctros, is fulminis i Concidit expuma agis, ingemu, ct tremis arist Delit, extenta mora. orquetur anhelastisconsanter oris iactando membrasilo Nimirum, quia vis morbi distracta, per u Turbat, agens animam masi, viis equorasse remorum validis., feruefcι viribus unda Eurimitur porrogemitus , quia membra dolore aes sciuntur, is omnino, quo emina, Noras Euciuntur, o ore, foras glomerata frustur Desipientia Ν, qai vis, animi a que animas Conturbatur, o docui, divisa seorsum Disiectatur eodem illo distracta veneno

Inde ubi iam morbi feflexis cause, Miis

Initebras Mer eo rapti corporis , humor Tum qu talipedans, primum consurgu omnes Paulatim redu infensius, animam,receptasHac igitur tantis, ubi morbis erepore in is Iactatur miseros modis dinricta labores cur eandem credis sine corpore in aere aperis Cum validis eniis ararem degere pust ρει quoniam mentem senari corpus, ut agrum

Cerrimus, flecti Medicina pose videmus

526쪽

De immortalitate nimbriam. a '

aas allam quamsi nataram flectere quam ne ne ransferri sibi partes, ne erisin via i s

Tempore sinera ruinis.-ortalis tabemia est ri , , , Causa autem deceptioms eae quin corrupto temperamento alicuius partis anima desinit .partem illam intormare, di quodam pacto in se ipsam recipitur neque stat instantia.quam affert, Subdens. o si fori put-, ipsam se 'fie, per Mias '

Dilaniata senu δ pergitur, interis ergo. Sequeretur enim talis instantia, si anima esset corporea, ut ipse putauit, tunc enim opus illi foret, in maiorem aliquam corporis caui talem se recipere, at nobis, qui incorpoream illam existimamul, hoc

Aliud etiam affine infia argumentum humis di. Quicquid est diuisibile.est mortales sed humana anima est diuisibilis. Ergo est mo talis Maior est euidens mininem aurem, prohat ex ijs, qui hucre. Pente, cinopinat aliqua para Praeciditur, ut bellando aliquibu3 A euenit

527쪽

Ei ut in petis sudio, quod dedita mea es

Corpore cum rebana pugnam cedem persis fune amissam lauam cum remis τι Inter aquos aboraxe rara faueras, rapacess

ude alias ranatur adempto etere crure P - gisos agitas propter morabumdat m, is rio a D rapaι, abscissum calido visenses trunco Serura humi, voltum vitalem oculus patenus Donee reliquias animai, diau omnes uin etiam tibi lingua vibrauue mimmiis Serpentis caudam, procero corpore ινι quaesit libitum, in multas parιe d indere'ra Omnia iam seorsum cernes ancisa recenιο Volnere, ortari or terram conspergere, tabo semsque retro partem petere, ore priorem si nimis ardenιi, w-μ, premat, icta disre

Particulis animas, at ea rationesequeιar r. amauimanum animas habuisse, in corpore magras i

528쪽

De immortalitate animorum par

Ad hoc autem argumentum diei mus , falsam esse minorem, a .ius prohationem, pariter dicimus, falsum esse, quod assumitur; praeci fas hominis, aut etia cuiuslibet perrecti animalis partes, diutius vivere, aut moueri ut Lucretius, inquit, cum sanguineorum animalium par te discissae tempore aliquo vivere non Ualeant, neq; mutationis loca liS, qua mouebantur, cum adhuc integrae extarent, participes esset OG sint ut melius Aristoteles docuit, quam Lucretium, libello de animala incessu cap. s. Fieri autem hoc potest in animalibus Imperfectis, quibus instar plantarum anima , per totum corpus extensa est, at ista nim inlibus perfectis nequaquam, quia sunt maxime unum , ut idem Arist. docuit , lihello de iuuentu , senectutes vita morte cap. r. qua proopter I de partibus cap. I . fabulosum existimauit, impossibile, quod Homerus dixit, caput praecisum loquutum fuisse.

sis dum loquitiιr, miscetur piauere vertex ...

neque apud Barbaros, qui summa celeritate capita amputare so lent, id unquam accidisse, inquit. Si autem contingat aliquando,

celerrime truncatum membrum moueri, id potius palpitatio dicen dum est, quam motus talis quilia ante parti inerat. Suhnectit vero huic, aliud argumentum; idem prorsus cum eo, quod aduersari,desumunt ex Arist. s. aee anima rex. o. Nempe, si intellectus esset immortalis, tunc impollibile esset, non reminisci eorum, quae ante ingres sum in corpus, intellectus nouit, quia viderat Lucretius, Platonem, huius obliuionis causam attulisse,validam ac vehementem mutatio. Nem , quam intellectus patitur , ex ingressu huiusmodi propterea etiam aduersus hoc, affert instantiam, cicens, quod taliter passibili est , ac transmutabile non posse absque corruptione reperita, quando quidem talis pallio, est corruptiua Haec sunt, eius Carmina. Praeterea si immortalis, natura animai constat , est in corpus nassentibus insinuatur Cur super anteactam, aetatem meminisse nequimus rNec vestigιa geri miserum ulla tenemus. Nam, si tantopere es animi mutata potestas

omnIs, ut actarum exciderit, retinentia reruns

Non ut opinor, id abito tam longiter errat diapropter fateare neces e in , quae fuit ante Inter se, emque nunc es , nunc esse creatam.

Sed huic AristoteIes iam responderat loco praedicto,inquiens quod

quamuis intellectus immortalis ut tam eri non reminiscimur, qu Ia

intellectus Pallivus, hoc est imaginatiua, sine qua intellectas, duriT

529쪽

i Iulis saris Lagalla

est in corpore, nihi1 intelligis, corruptibilixest.

Arguit praeterea, si anima esset immortalis, time efformato com Pori adueniret, quare non esset Arma, totum corpus informans sed illi assistens tantum tamen contrarium experimur, ita enim anima estineor eorpore, ut in omnibus eius partibus, quae vitalibus Praedictae sunt instrumentis esse, & veluti ima operati . conspiciatur. Ergo anima in corpore fit, de gignitur, non autem immortalis est. αextrinsecus aduenit. naurea A-- prefecto corpore nobis Inferri,flua es animi visara poteris

Tum cum gummur, o viraeum limen inimus Haud is conuen/ebat , mi, eum corpore is,

Cum membris videatur, in ipst aetatue res Sed veluι, in cavea persese i iure inmt mare, etiam atque euam nec originis esseputas mes, Expenes animas, ne tisi lege seolutas Nam neque antopere adnecti potuisse Diodum es corporibus minis extrinsecus insinuaras' uod feri uium conira , manifesta sera res

Namque ira connexa eis, per venas, visicera nemos

ses, vi deme quoque Mense participemur Morbus LisHcat,ogelidai aridor , quato is oppressus,seubdente, frugibus asperriectam eonteria iam sint, exire videmur

Incolumes posse, o seduas, exoluere fles Omnibus e neruis, atque ossibus artisulos. Huic argumento est pariter antea satisfactum diximus enim animam non omnibus suis facultatibus I sed quibusdam tantum de qui . bus est Lucreti argumentum, nempe vegetativa. essensitiua ita oesse corporis krmam ut ipsarum ratione simul cum corpore genere tu , atque intereat, cum sint organicae, nec sine corpore possint esse, aut operari, substantia autem in facultate intelligendi, esse in- generabilem, ancorruptibilem, ac extrinsecus, aduenire, cum in. tellectus iit inorganicus, neque in eius operatione communicet actio corporalis, ut Philosophus dixit a.de genera ammati pes. Ulterius arguit Animae passiones, ac mores sequuntur corporri temperaturam . Ergo m anima pariter sequitur corporis imperaturam is ita est mortalis . Sic auten versibus , hoc expleuit. Denigme

530쪽

De immortalitate animorum pa 3

Penique cur atris violemia trivi Leonum

seminium sequitur Volnis dolus, o fuga cernis'

A patribus Murto parrius pauer incisa aram ρEt iam catera de genere hoc membris Ex ineunte auo venerasium, inque genuntur Si non erra suo, tua semine, simιnios Vis animi pariter rescis cum corpore IOIoptauo se immortalis foret e mutare frieres Corpora , permissis animantes moribus essenι Uugere canas, Hyrcano de semine se corniger incursum cerui, tremeret per u πλeris accipiter fugiens veniem columba Desiperent homines Isaperent fera scia ferarum.

Hoc argument, ille ulu in Galenum , antea diximus. Soluimus autem dicentes , hoc verum esse tantum de iij animae.passionibus, ac Cperationibus , quae sunt coniuncti, non autem de Operationibus in tellecturiis voluntatis. Quapropter concedimus ferarum more sese. qui corporis temperaturam , ut Lucreti argumentum concludit, non autem humanos Vltima autem carmina instantia alteruti contra eos, qui animoru transiis, s varia corpora statuebat , quod nos negamus. Nonulla etia affert argumen ta , quae cossilio praetermittutur,ne ij S, quae

Parui Sut momentit coteratur tempus: Vnutatu appona ta qua Omniuultimu,quod est huiusmodi Anima etiasi immortalis sit,in post obitu superstes, in ad nos, nihil pertinet eius immortalitas,cu nos,in antinima, corpore simul iunctis subsistamus, quare ipsis separatis, etsi anima,& eius materia maneant,nos nihil sumus,& ita iuxta eius sentetia, Paria nobis sut,anima esse mortale,aut immortalem; ita autem, inquit Eis iam nostro flenii de corpore, postquam DiBracta es animi natura, anιma , pote σNil amen hoc ad nos, qui tu conligios Corpo it a que nrma confisimus niter apti ideo, materiam noriam, eontigerit IasPost oritum rosuma redegerit, v sita nunc est, sque Breum nobis seris data lumina, Peνιιnea quicquam tamen ad nos, id quoque factum Interrupι semel cum si repraemia fra Et nune nil ad nos de nobis ιιιneι, ante diu fuimus ne iam de Linos as i angor, dis de materia myra, noua proferat alas

SEARCH

MENU NAVIGATION