Specimen totius systematis philosophici prælectionibus accomodatum per p. Hugolinum Fazolis a Summaripa .. De locis philosophicis et de protologia

발행: 1856년

분량: 421페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

mens sibi fingat propter ideae obiectivitatem et possibilitatem, quibus idea ab individuis seponitur. patet. radicem istius universalitatis in idea esse, atque me utis aetione tantum evolvi, atque iterari.

CAPUT SEXTUM

DE ID EARUM CLASSI PICATIONE 230.' Mundus intelligibilis vel ut aiunt, metaphysicus. euius sumus plane divinam naturam hactenus demirati, haud insor mi idearum farragine. ast ordino, regularitate atque maxima harmonia componitur . qua ideae inferioris ac ultimi ordinis per intermediam continentem catenam ideis elevatisSirni S connectuntur. Nobis propterea. qui, vires in idearum naturam explorandam hucusque 'contulimus multum iuverit, si quidquam de earum dispositione Subiungemus, ne aliquid iuvenibus exoptetur, quod idearum naturae, quoad clarius poterit, adsequendae in Serviat. Descriptio igitur hierarchiae idearum nobis in praesens agenda est, quae ideologiam nostram concludet.

ARTICULUS UNICUS

bus utimur in realium classificatione. Porro classi sicatio eiusmodi dividitur in species. et genera: illae individua eiuSdem naturae, ista species similes complectentia. Hoc pacto regnum animale ad genus animalitatis supremum reducitur, quod cum postea Subdividatur, tot emergunt species animalium distinctae, quot eorum conspiciuntur disserentiae. Quod et de regno vegetali, de minerali, caeterisque est collectioni hus dicendum, quarum quaelibet in aliqua semper specie aut genere coercetur.

nem inter ideas vigere, qualem. idearum ope atque Byyligatione, realibus inserimus, eoque invicem regulariter eas componi; proindeque ideas in specificas, atque generi cas primo secerni. Quarum priores in specificas plenas et imperfectas, in specificas abstractaS, Vel in specificas plenas persectas partiuntur, prout obiectum vel cum Omnibus suis persectionibus atque imperfectionibus exhibent. Vel eius essentiam abstractam tantum, aut eius essentiam omnimode persectam. Sic idea hominis cuiusdam, puta, Petri, est idea specifica plena imperest obiectiva; evolutio vere universalitatis, subioetiva: animus quippe eSt, qui eam intuens actus cogitationis iverando, multa sibi confingit individua realizetabilia, quae eaeteroquin distiue te idea ex se et a priori non exhiberet. Diuitigod by Coo e

162쪽

PROTOLOGIAE PAR A s Ee UNDA

fica plena persecta. Posteriores, idest ideae genericae etiam subdividuntur in alias. quae sunt: ideae generi eae realia gabiles, ideae genericae mentales, ii a genericae nominales. quatenus earum obiectum vel ex se adhuc reali arabile est, ut animalitas, vel ex Se reali Erari nequit, ut color aut nomen tantum est, uti Petrus. quod omnibus hoc nomine praeditis. refertur. 233.' Id cum, dignum sit quod attente meditetur, optimum laetuerit, aliquo exemplo illustrari. quo et quomodo mens ideas Specificas 1 acquirat, atque ex, ipsis ad generi eas sensim cou Surgat, e identius fiat. 254. mira aleam dubitationis est, nos tamdiu idea rei euiu Sque. pone elephantis, ea rere, quamdiu eius Subsistentiam aut non pereel imus, aut utcumque descriptam non accepimus: quod ut primum eveniat, protinus idea eiusdem nobis se prodet, quae specifica-ylena-im perseeta nuper appellabatur. Speci sica, quippe quae essentiam potius, quam individualitatem exhibeat, sum ne dum hunc aut alterum elephantem , sed omne S elephantes revelare nobis deinceps pos-Set. Plena, quia ea omnia quae illius elemantis Sunt, sive essentialia, sive accidentalia, ostendit. Imper secta, cum praeter eius perscctiones , etiam delectus atque imperfectiones comprehendat. Haec idea saeuitate universali grationis comparatur, e Stque prima in ordine chro nologico, quam potisSimum no Stri Ver Sant insantes, primis realium perceptionibus detenti. 233.' Postea, elapsa elephantis pereeptione, idea eiusdem nuperrime nacta, haud mente dilabitur, Sed sirma atque integra perstabit. adeo ut, depositis modis eationibus a te identalibuS, notas tantum essentiales elephantis retineat; quo sit ut 'adat idea specifiea abstra cta. Specifica, eo quod essentiam vel Speciem elephantum perhibeat. Λbstracta, utpote quae ab qualitatibuS Secundariis praescindat, atque id quod intrinsecum est atque con Stituti Vum elephantis conser, et. Ideis huiuscemodi homines adulti utuntur, cum Secum conserunt, et ij Sunt qui praeter ideas specisseas, et alias inferiores admittunt indi-

iduales, vel coneretas nuncupatas, perinde quasi ideae adeo sint individuis connexae, ut extra ipsa nequeant ne Per latum quidem unguem patere. Verum . ideae eiusmodi perperam exoptantur . cum idea gen ratim sit semperos sentialiter universalis, idest typus . tul innumera individua exigi poSSunt. sic. diximus. id ea arboris alicuius cum omnibus suis qualitatibus xidetur iti- dividualis quia nullus alius sorte extat in natura arbor illi Similis. Ast, nonne poteris ope istius ideas alios similes arbores tamquam possibiles tibi imaginari' Non ergo ad unicum, sed ad plures arbores haec idea Se se por-r git, datis Oecasioni hus, Ostendendos.

163쪽

IDEOLOGIA CAPu T sExTvM Isis invicem alloquuntur, quippe qui se in species rerum Semper intendani, ut eum sermocinantur de homine, de animantibus, de plantis, de corporibus etc., quorum ideae abstractae dicuntur, idest absque indiviunnali relatione et solum generatim inspectae . Ex quo elucet, hoc in casu abstractionem iam exerceri, atque alias in ordine thronologico subsequi ideas, prioribu S excelsiores .

clariora eorum excerpes attributa, atque simul in unica idea, quantum seri potest, apposite et per belle coniuges, lune idea si ei sic perseeta, vel archetypus l' ideale elephantis exurget l . specifica

eo quia non elephantem quemdam, sed eius magis pandit essentiam . Perseeta, quia omnibus detractis desectibus, solis persectionibus Splendescit. Mens hanc sibi ideam a quirit per saeuitatem integrationis; per eam nimirum facultatem, qua quisque adnititur suas saepe imper se ctas conceptiones complere ac serine integrare. Ideae eiusmodi praeminent maxime artibus liberalibus. quorum studia ae labores in id contendunt, ut Opus plenam persectionem l' ideale . prout licet, attingat. Atque hinc propterea quantum idea specifiea-perlaeta, etsi tertia in ordine thronologico, caeteris specificis tamen in ordine logico . seu natura, praestet, nemo non videt. Ipsa enim, praeterquam quod desectus excludit, eas etiam persectiones comprehendit, quas menti humanae datum est hinc inde colligere, atque ad armonicam unitatem, in qua pulchritudo est componere. Quibus edocemur ordinem logi- eum idearum in inversa esse ratione ordinis chronologici, Sic ut quod ordine temporis praecedit, ordine dignitatis subsit, atque e conversonatura Prius, Sit tempore posteriuS

Subtrahere . quam addere possem, atque loco ideae specificae pers etae, ideam genericam adipisci, quae, sicut innuimuS, generi ea reali 2 rabilis seu substantialis, vel mentalis . aut dialectica vel accidentalis, ac demum nominalis esse poterit. Generica reali 2 rabilis vel substantialis, si aliquid excerpserim subsistendi adhuc aptum, ut natura animalis generatim, quae in individuis animantibus reapse subsistit. Men talis vel dialecti ea et aecidentalis, euius obiectum qualitas enti S eSt seu entitaS subsistentiae in eapax: uti color, fgura, quae Subiectum, eui haereant, expostulant, neque alibi quam mente, sic divisim exi-Stunt. HuiuS naturae sunt quoque ideae simplices et abstractae Similitudinis, disserentiae, quantilatis, iustitiae, bonitatis ete. 2 . Nο-

lj Idea specifica- perfecta vocari solet idea platonica. iuxta Platonem siquidem archetypus in idea persecta constituebatur. ideas archetypae quantum scientiis artihusque provehendis auxilio si ut , non est cur multi S probemus. 2, Non est hie iugens discrimen inter sentia id calia et mentalia praetereundum . idealia dicuntur entium essentiae quatenus mentis In illi qui in aeque OL. I. 11

164쪽

ssi,2

rminalis landem, si nomen rei solum retinerem, aut acciperem. aut recordarer, quo ab aliis rem secernerem. Pone, si scirem ens aliquod vivere, elephantem nuneupatum, quem vel numquam viderim; auliam visum, plane eius sormae cte naturae fuerim oblitus, solo nomine retento, id ea elephantis diceretur generi ea nominalis. qua elephantes eum sermo de ipsis contigerit, ab aliis entibus distinguo. Hoc etiam serme modo Deum sola instructi ratione concipimus. Novimus enim praeter ereaturas desse ereatorem, ens Videlicet absolutum, quamplurimis relationibus entibu S creatis connexum; cuius tamen cum imago, aut repraesentatio, aut Vestigium expressum in mundo non habeatur et adaequatum, tamquam aliquid nobis ignotum, ae nomine ineffabili tantum signatum, ab mundo discernimus. Hanc autem ideam revelatio plurimum nobis adauxit et perfecit.

sensu. quod non exhibeant modos rerum existentiae. Ideae contra speeiscat et genericae reali agabiles et mentaleS, positivae dicuntur ut quae eiusmodi existentiae modos repraesentant. Etenim, cum modi existentiae non nisi immediata entium in Sensus operatione dignoscantur, patet ea, quae solum nomine tenus apprehenduntur, haud nostros in sensus immediate agere, sed ex perceptis inferri, quibuSeum essentialem aut arbitrariam habent relationem . Ideae generi eae cuiuSque ex prae satis ordinibus, abstractione consteiuntur, qua, propriis rei qualitatibus dimissis, communes tantum

considerantur.

libet respectu alterius ideae sibi subiectae, genus, re Spectu autem alterius sublimioris, Speciem vocari. Sic idea trianguli est specilica relative ad ideam polygoni; generica respectu ad alias triangulorum species, i SoSeele, Sealenum etc. 2.' quo magis ideam qualitatibus exuitur , eo generaliorem ae ampliorem seri; vel, prout restringitur eius comprehensio, id est numerus notarum, etiam tantumdem eius extensionem, videlicet numerum obiectorum, ad quae extenditur, crescere, adeo ut comprehensio et extensio sint in ratione iuversa ad invicem. a.' Ideas specisi eas, et maxime persectas, ob maiorem persectionum complexum, generi eas antecedere; ideoque ideas in mente divina ex

adstantes. ae realizaabiles; mentalia vero quaedam Sunt essentiarum elementa , aut relationes intrinsecae Vel extrinsecae . partiali tantum mentis intuitione conspectae . neque realiχrabiles . Prioris generis aestimantur ideae plenae . posterioris ideae abstractae. merito Propterea idearum fragmenta Duu-eu palae . ac mentis fictiones. Quod si dicas idealia iis messo conceptionibus, quae totum etsi non totaliter: ens apprehendunt, uti ideae generi eas; mentalla autem iis . quae neutrum praestant, ut idea super siet ei relate ad cor-

Pu . habes itfruin quo idealia ab me Dialibus secernas .

165쪽

speeificis esse, tum quia perfectae sunt, atque etiam sine ulla stbstra. utione Deo plane incongrua progenitae.

tamquam unam conSideras, eas tibi, quas complexas vocant ideas nancise eris. Tales Sunt ideae nemoris, exercitus, civitatis, mundi ete. Hi see ideis poetae, PictoreS, Sculptores etc. praecipue delectantur, eum monstra Verbis, aut coloribus, aut marmore exprimunt. Huic operi ineptae censentur ideae generi eae propter nimiam earum indeterminationem et ab Straetionem. Revera si quaeras ab pictore, ut tibi animal pingat; tibi protinus percontatur quodnam ex animantibus, seu quam speciem Bnimantium eupias di pingi. Animal enim qua tale picturae non subditur.

idearum in varias e lasses distinctas resolvi, easque potissimum esse ideas Specifico-plenas- impersectas, specisse O-abstracta se Specisse O-ylena persectas, ideas generi eas reali 2Zabiles, genericas mentales, generieas nominales, et ideas complexas.

in simpliees, eo Ieaeas, compositas, tolle et tuas et faetitias. Quae idearum classificatio, etsi nomine disserat, re tamen no Strae cohaeret. Ideae enim simplices , v. g. idea iustitiae, pulchritudinis, ad ideas generales redueuntur; complexae, ut idea leonis sortis, ad ideas spe- eis eas abstractas qualificatas; compositae, ut ideae domus, plantae, ideis specificis-abstractis sine qualineatione aequiparantur; collectivae denique, ut idea multitudinis, id eis noStris complexis . Caeterum ela sificatio idearum, quam dedimus, accuratior nobis videtur, sive quod aptioribus voeabulis enuntietur; sive etiam quod uberior sit, atque secundum originem et naturam id earum procedat; quae pro laeto inveteri idearum e lassisieatione omni uo arbitraria, praetermittebantur.

CONCLUSIO

erunt, nemo amplius dubitat, quin idea divinae sit naturae, atque tantum animo cui assulget, antecellat, quantum immutabile mutabili, inlinitum finito, obiectivum subiectivo, increatum creato, proindeque iam ab Ait . ut ideas ex sensationibus, vel animi modificationibus, instinctis ac potentiis derivet. ut magis divinae originis eas esse propugnet, ae nobiscum conveniat -.nil adeo absurdum, et rationi si deique ad- ersum eSSe, quam ideas ex animi activitate expromere, nullo obieetivo interposito elemento, eui animus adiungatur, eoque illuminetur - . Duili od by Go le

166쪽

PROLOGUS

264.' Ideologia apprime intellecta, superflua sorsitan modo ideo-gonia quibusdam videretur, cum iam tacillime ex dietis inserendum sit ideas divina natura pollente S, desurSum a Deo nimirum hominibus dimui - , vel - divinae plane originis eas quoque esse - . Verum hi animadvertant, nobis haud eum solis sensistis et subiectivistis rem esse, quibus prosecto profligandis Sat superque forent quae in idearum naturam hucusque Seri ySimus. Hac enim via et ipse Angelicus, sensistas refutans, incessit, dicens: a non multum resert dieero quod

ipsa intelligibilia ideae participantur a Deo, vel quod lumen idea eniis faciens intelligibilia η l . In utroque si quidem ea su sensismus

aeque refellitur. Ast nobis est etiam cum pantheistis congrediendum. qui originem divinam minime ideis abnuentes, in alios tamen illabuntur errores vel quoad id earum originem, vel quoad earum participationis modum, vel quoad earum ab animo cogitante distinctionem . Hi ne necessitas ideogoniae insistendi, ut Sciatur quomodo Deus rationem nobis contulerit, quibuS mediis, quo ordine, et an singillatim ac distincte, vel implicite in quodam tantum lumine intelligibili ideas nobis insuderit. Haec tot sunt problemata maximi pro laeto hahenda, in quorum solutionem ordine et integritate operis suscepti ineluctabiliter trahimur, eoque magis quod acerrimae hac de re quaestiones disputentur, ex quarum exitu totius philosophiae atque religionis sors aut miserrima aut seliei SSima dependet. Compertum quidem est nuperos a fide ac eeclesiastica a uetoritate extorres et perduelles, ideo iugum Ecclesiae aut excussisse aut renuisse quia sibi hiandiuntur vel immediata Dei inspiratione animos informari, vel eos sibi psis interiore cognitionis explicatione sumcere, quin necessum haheant aliorum ministerio, quod abundanter supplet sensus quidam mysticus, cui est sidenter ae tutissime in rationis et fidei negotiis aequiescendum. Quae mrstiua iactantia protinus retunderetur, Si men- lj S. I. LXXIX. Disit eo by Corale

167쪽

IDE GONIA

iis latebras quis sedulo ingrediens, origingm cognitionis dei geret. et modum et ambitum eiusdem accurate determinaret. Probisse idestgonicum.

mum tum humanum intelleetum ideas rerum aequirere, eum Iumine rationis. quo ipse ad eogno Seendum insignitur, utitur. Hoc itaque sub respectu problema ideogonicum poterit sic enuntiari: - quid est lumen rationis - Τ Quod cum iterum nequeat directe et immediate cognosei, atque idcirco ad eius naturam detegendam philosophus cogatur ab eius applicatione et usu, ex quo emergit cognitio, di Seedere, ideo praedictum problema in hanc etiam formulam resolvitur: - quomodo prima rerum cognitio comparatur-' Atque denuo, cum philosophis eon Stet primitivam rerum cognitionem eo prodire quod realitatem earum intellective percipiamus, vel, iudicemus eaS Sub Si Stere, nobisque tunc senSus ameere; ideo problema cognitionis Primitivae novae sormulae sic accommodatur: - quaenam quotque Sunt conditiones et elementa iudicii primi civi rerum subsistentiam amr mala tis - IIuiusce problematis resolutio in principii sor malis cognitionis, idest in luminis rationis naturam nos certe addueet, quo germen Vel radix cognitionis absconditur, alias deineeps ideas multimodas, Sen- Suum ministerio, germinatura; eui postremae problematis formulae, utpote clariori, ac philosophi eae investigationi aptiori, magiS Studeridum est.

... i. . . .

Prinemia eompletas problematis solutionineeessario observanda.

gradiendum devitentur. 1. Id tamquam idearum principium Statuendum, quod earum naturae conveniat; 2. neque aliquid in ipso desectu , aut excessu Mecetur; natura enim pondere numero ac mensura mirabili constituitur, ae magna vereque mirifica minimis ac Simplicissimis mediis operatur 1 : 3. omnium idearum cuiuSeumque speciei originem nitide explicet. Haec adeo clara et vera Sunt, ut nemo audeat iu dubium vertere . His igitur utendum est in reela Systematum classis catione, ut a proposito quemvis descivisse cogno-

lj lii theologia naturali fortasse nobis veniet occasio disserendi de divino universi regimine . nec non de legibus, quas creator in rebus gerendis equitur, quarum maxima et suprema est lex minimi medii. Disiti Cooste

168쪽

PROTOLOGIAE PARS TERTIA

CAPUT PRIMUM

divisio, qua invicem sive quo constent, sive quo discrepent, facile quis disceruat. Duplex in id operis methodus praesto est; aut enim systematum principia, aut Systemati Erantium nomina ceu classin calionis fundamenta aeque aecipi possunt. Si Primum, logica, vel intrinseca , si secundum, nominalis vel extrinseca classilicatio exurgit. Uterque classi scandi modus rectus suo genere est; ast logicus melior atque utilior. Nam haud raro contingit ut philosophi aetate et nomine plurimum differant, neque aliis se adhaerere clamitent, quorum tamen s7stemata funditus explorata, eodem inveniuntur ac caetera principio constructa, etsi aliter inde deducta. Id sane ineommodi non habet elassificatio logica, quae principia magis quam philosophos Spectan S, iuxta diversam principiorum naturam, placita disponit, quineorum in posterum amplius immineat eonfusionis periculum. Quapropter , nominali relicta, logicam cogimur classificationem amplecti.

Derquirenda profecti sunt, tria numerantur: 1. alii meram ac nudam potentiam quidam intellectivam quidam vero sensitivam cognoscendi absque ullo cognitionis euiusdam aetualis primitivae et ingenitae germine admi Serunt, quam pedetentim sensationes externae vel internae evolverent; 2 ' alii intimius in hanc cognoscendi potentiam intro- Spicientes, quaedam elementa congenita ceu cogitationis conditiones ipsi indiderunt, sic tamen ut quidam integra ac persecta, quidam vero inchoativa et imperfecta, ac pene idearum vestigia tenuissima, ac rudimentalia, quidam demum ea ad instar quarumdam animae so martim, mediorum et instinctuum, quibus cognitio, quasi legibus su-hieetivis et instinctibus movetur ae agitur, menti indulserunt; 3. tandem alii praeter potentiam. eiusque ingenita utcumque elementa instinctiva, lucem divinam in auxilium, nonnulli Solum tamquam soriamam, alii ipsum Deum etiam utpote materiam et obiectum cognitionis,

advocarunt. Primae sententiae censentur quavis fietate sensistae, et ex nuper

rimis, Loekius praesertim. Condillac, Destult-Τracy, Laromiguiere, Reid , Galluppi, Μamiani, caeterique subiectivistae vulgares. Secundae vero Cartesius, Leibnitius, Kant, Fichte etc. aliique su-hieetivistae trans en dentales.

Tertiae denique quoad secundam partem Plato, ThomasSinus. Malebranche, Subelling, ueget. Cougia, Gioberti ete.

169쪽

Ηaee inter adeo dissidentia systemata, tamquam inter extrema, media sternitur via, quam fis. Patres ingressi sunt, dolentes, neque soli potentia cognoscitivae, neque soli lumini divino neque ceu Deo formae simul et materiae vel obiecto mentis, lactum cognitionis hu-m n e e SSe reserendum, ast lumine divino et sensationibus simuleoniunctis, quorum ultimae materia, primum sorma sit. Nam primitiva rerum cognitio, ex qua caeterae dimanant cognitiones, duplici

constat elemento, subiecti VO 1 , et obieetivo, materiali et formali: illud ex animo, istud ex divina luee hauriendum.

CAPUT SECUNDUM

ARTICULUS PRIMUS

LOCRE

269. Ioannes Lotve natione Anglus, ratus quod si aliquid eo-gnitionis nobiscum ab nativitate gereremus congenitum, id iam profecto tunc temporis novissemus; aliud contra Cartesium ideas quasdam distinctas animo innatas tuentem, sIstema adstruxit tribus praecipue aristotelicis principiis constitutum, quod membratim hierefertur. 1. Mens humana, initio sui inspecta, est instar tabulae σαεαε, in qua videlicet nihil, ne vel minima quidem aut levissimai dea inscribitur vel pingitur, sere paries alba nullo tincta colore. 2.' Inest tamen ipsi virtus quaedam ineognita cogitandi, quam Aristoteles intellectum agentem, ipse autem reflexionem nuncupat, quae in advenientes sensationes se torquens, ideas inde, mira quadam ah-Stractione, educit, ac aecidentalibus dimissis, in abstracta ac universalia sibi eas convertit. 3. Propterea bini sunt sonteS idearum; s.' aemaatio, cui ideae implicantur: 2. et restexio, quae Sen Sationes veluti enucleat, ac ideas latentes in lucem trahit. Si ex ideis quaedam aderit ex hisce fontibus haud enata, ut spuria et illegitima reiici iussit; quod ipse omnium primus exemplo firmavit, ideam substantiae ceu chimam ricam repudiando.

s J Elemento subieetivo, idest sensatione ineluditur etiam exis subiectivum. Seu causa extrinseca sensationis. vel materia cognitionis, quae tum pereipitur . eum sentitur . vel in subleeto gensitivo eius actio recipitur.

170쪽

PROTOLOGIAE PARS TERTIA

1 sis

270 criticae animadversiones. 1.' Merito est Locke laudandus. quod Cartesium, quoad ideas innata S. erroris redarguerit, cum per- speetum sit lumen tantum intelligibile, vel in determinatam entium cognoscibilitatem seu ideam existentiae, nobis originaliter infixam esse. Nihilominus erroneum est principium conscientiae aut advertentiae, ex quo ipse proficiscitur, ac Si omnium, quae in nobis sunt, conscientiam semper habeamus; plura enim nobis intus accidunt, nulla eorum perhibente conscientia, ut optime Lockio obieeit Leibnitius. 2.' Innatismo cartesiano di Siecto absurdum ipse systema suffecit. Nam nulla potest oriri aut agere potentia cognoscitiva, et ne reflexio quidem . quin saltem lumen aliquid intelligibile animo superaddatur, que madmodum hel ipse AriStoteles postea agnovit, qui uι descientiae systematis mederetur, lumen intelligibile adiunxit in te IIeetui agenti 1 . Iam si quidem multis ostendimu S, animam naturam tantum sensitivam habere, atque tunc intelligentiam extrinsecus uancisci, cum lumine divino ipsa irradiatur; alioquin aeternitate frueretur id earum, quibuscum connectitur. Quatenus autem euiusmodi lumine divino originali dumtaxat persunditur, atque nulla adhuc idea determinata fruitur , nihil prohibet quominus vocetur tabula rasa propter inde terminationena homogeneitatem et iudisserentiam istius luminis, in quo etsi deinceps clare ac distincte rerum ideae eernerentur, tunc temporis lamen nihil determinatum in eo conspiciebatur et delineatum. Atque ideo ss. Patres Thomas et Bona entura, retenta intelligibili mentis illuminatione, similitudinem tabulae rasae peripateticorum minime

abiecerunt, cuius potiuS Verum Sen Sum exponere curarunt. 3. Praeterea quamquam praedicta lateantur, Sr Stema adhuc absurdis implicatur tum quoad renexionem, quae cum Sit rei recognitio, nequit insensationem torqueri, quin SenSatio iam antea cognoscatur 2 ; tum quoad ideas, vel univer Salia, quae Set Sibilibus commisceri inepte prorsus Loe Le censuit 3 . Nonne enim sensibilia et ideae invicem pu-

1ὶ Aristoteles tradit - oxperimentum praecedere uni Ver Sale quoddam quio. Stens in anima - ; quod sane est idea entis ut ipse Subobscuro innuera videtur . Post. L. 1. Cay. ultim. 2ὶ Loexio et Cartesio in opposita extrema Seu in sanauιionem et eoonitionem reflexam abeuntibus . cognitio media . vel directa ac simple elabebatur cui inerat nodus quaeStionis solvendus: Sicque extra chorum, ut dicitur cecinit uterque. 3ὶ Forte in hunc errorem dilapsus est Loche duabus circumventus rationibus : .' quia ipse etiam eum SenSi Stis opinatus est, ideas primo peculiares. postmodum universales eVadere, eum contra certum ait. ideas etiam indi iduales natura pollere uniVersali. ut tu ideologia explicavimus: 2. quia noverat veteros peripateticos docuisse Primam rerum cognitionem ope abstractionis cuiusdam sieri, ut Videre eat penes s. Thomam. Ast quo sensu sit

SEARCH

MENU NAVIGATION