장음표시 사용
251쪽
Item R. Augustinus evidenter docet a eas nos in quadam luce interiori in idea entis videre η 1 . Demum atheus, qui Dei existentiam impetere eo natur, ideas eiusmodi certe non relisit, imo easdem adhibet, ut ostendat non dari ens infinitum, nee Marium, aeternum, immutabile e te. Ergo cognitio istarum id earum notitiam Dei neeessario et evidenter antecedit. Ideas etiam veritatis, iustitiae et pulchritudinis ab idea eatis profluere obvium est, sunt enim eadem entis idea ex ea parte, qua vel rerum exemplar veritas vel regulam morum lex moralis vel ordinem rerum pulehritudo patefacit. Sed de his suo loeo data operastisputabitur.
eas die untur, quibus praeter formam intelligibilem, Sensatio ceu materia eognitionis superadditur; ideoque duplici constat elemento, D mali , et emptrteo. IIuius generis sunt ideae spirituum, corporum tam nostri, quam externorum, quae nonnisi post receptam senSati nem percipiuntur. Harum autem idearum nulla climcultate explicatur origo, si quae iam pluries do iudicio primitivo exposita, huc revoce tur. Nihilominus. ut nil hae super re relinquatur ambiguum, quaedam adiungemus.
elementa in Sensatione necesse est secernere, subiectivum et extra- subiectivum . Primum est ipsa animi affectio suavis aut molesta, quaeia plane constituit, quod Sensatio proprie dici solet. Secundum vero est passio, quam anima in Sensatione a corporibus experitur, quae ideo vocatur extra-subiectiva, aut perceptio sensitiva, eo quod ad aliquid extra subiectum positum reseratur, pone fid vim vel agens externum, reale, extensum, multiplex, quod utpote sensationis tausam attingit. Si enim sensatio respectu nostri est paSSio, reSpectu eorpo ris externi est actio 2 . Quibus aecurate, subtiliterque invicem di- 3ὶ Do lib. arb. II, VII. XIl. α Inepte ergo cum coad illaco aut Berkel syo corpus desinitur - sonsati num complexus - aut cum Carteiao - eius essentia in extensione Ponitur - . Duiliam by Go dile
252쪽
2IO PROTOLOGIAE PARA TERTIA Stinetis. eonsequitur id eam entis elemento sensationis eaeir subiectivo, seu paSSioni applicari, atque huiusmodi applicatione mediante, correspondentem actionem, simulque agens equidem extensum, idest corpus percipi. Extensio quippe modus est Sensationis corporeae quae licet simplex in Se, in Spatio tamen extra subiectum expanditur neque igitur amplius quomodo aut ma extra seipsam, pene dicerem, ad eorpora pereipienda porrigatur, quaestio est. Nam hoe ipso constat sensationem minime meram esse animae ametionem, dolorem scilicet aut voluptatem, atque undequaque subiectivam, vel solis su-hieetivis, si ita loqui fas est, cancellis inclusam, idcireo nullam postulare causam externam agentem, ex teu Sam, corpoream, Seu earere
extra - subiectivitate. Hi ne iam solvitur illud solemne idea listarum argumentum : - Sensationes odoris, eoloris , saporis etc. tot sunt subiectivae animae assectioneS, ergo et sensationes soliditatis extensionis etc. - ReSy. Deg. antee. SenSationes odoris, coloris etc. duo etiam elementa complectuntur, subiecti Vum, idest analogam animae modificationem, et extra-subiectivum, etsi elementum extra-subiectivum, seu actio consu se tantum apprehendatur propter particularum corporearum tenuitatem, et qualitatem ac velocitatem impressionis. Eequis non advertit aliud esse vim in organa olfactus, gustus etc. agentem, aliud modificationem animae inde consequentem Quaevis enim sensatio, nedum uti diximus, est passio animae, sed actio vel terminus actionis externae.
Id clarius patet ex natura ipsius sensitivitatis corporeae; cuius terminus ipsi aretissime coniunctus est extensio . Ergo quaelibet sensatio extensionem Vel eorpus vi extensa Praeditum Supponit, ut vere ipsa dici possit, modi sicatio sensus fundamentalis, eorporei; quia sicuti ablata extensione protinus sensus animalis dissolvitur et perit; ita nulla, corpore haud immutato, oritur pariter Sensatio. Elementum ergo extra-subiectivum SenSationis ille merito foret pons eo m- munieationis inter animam et mundum externum tandiu frustra conquisitus. Ex dietis pulcherrimum fluit corollarium . . Enimvero si inquavis externa sensatione duo Semper concurrunt, patiens et agens, priueipium sensitivum nimirum et corpus, consequitur, neque prin-eipium sensitivum sine corpore, neque vicissim corpus sine principio sensitivo posse perseete eognosci, et desiniri; idcirco haec magis amnia esse, arctioremque habere relationem, quam psythologi suspicantur .
368.- Idipsum est serme dicendum de idea corporis nostri. Duplici etiam modo ipsum sentiri, subiective, nempe per experientiam
vel cum Lethoitio- nostra organa minime modificari aestimatur - . His eo enim definitionibus corporis deficit activitas vel agens, quod elementum extras ubi
et ivum gignit, quo sublato, idealismum irreparabiliter impenderet Disitired by Corale
253쪽
IDROGONI A cAPUT DE citiuM 231 internam, qua teu nostrum, vel consen Sitivum, animaeque coniunctum, atque ab aliis distinctum experimur, et exir subiective, vel per experientiam externam, Organis externis utentes, ipsum tamquam Sen sibile et externum ad instar caeterorum corporum conspicimuR et tangimus. In utroque casu Sensatio binis iam dictis dierum eonstat
elementis, Rubiectivo et extra-subiectivo , quorum Postremo ideamentis copulando, perceptionem corporis nostri obtinemus. Paucis quidquid sensu interno aut externo, sive quae spiritus, Sive quae coryorum Sunt Sentiamus, nulla amplius, theoriam iudicii primitivi recte edoctis, erit dissicultas explicandae idearum originis, atque inde spirituum ae corporum ideis haurientis. Quia si sensatio externa in xtensionem sese effundens, causae extensae cuius achio est inserendae occasionem menti porrigit s , sic sensatio interna subiecto simplici, indivisibili adhaerens, simplicitatem quoque ac spiritualitalem Subieeti, seu animae. a qua pasSiones et actiones expertae dependent . ostendit. Qua in re notandum eSt animam relate ad sensationes externas esse tantum Subiectum; relate Vero ad sensationes iu- ternas esse subi tum simul et causam .
ORIGO IDEAE MOTUS. TEMPORIS, ET SPATII
369. ' Post hae tenus diseussa de origine idearum 2 , opus fortasse hau damplius nobis esset originem id earum motus, temporis et spatiit Quara hie eluditur dubium Hume, Berhele', aliorumque ideat istarum
dicentium non posSe corporum exi tentiam demonstrari, propterea quia qualitates sensibiles tot sunt animae sensationes, vel sortasse Deus. aut Spiritus quidam incognitus, qui sensus nostros instar verorum corporum ameit. ASteontra: Si passio est elementum sensationis extra- subiectivum, per organa assecta expansum atque limitatum : ergo nequo sola est aut mast interior assectio. neque a Deo. vel ab aliqua spirituali substantia impressa. eoque magis. quod praeter Sera Sationem externam etiam internam habeamus. quam ab illa constanter distinguimus. Cum vero in ipsa ideas entis applicatione, res uti sunt cognoSeantur. patet elementum extra- subiectivum tamquam signum corpori Sexterni esse . atque maioriam Ideae eorporis praebers. Si quippe actio certe ab ipsis corporinus elicitur mens etiam certe propter legem obiectivam entis non potest eam absque ente . cui resertur, cognoscere. 23 Etlam experientia interna hasce possumus notiones motus, temporis et spatii abstraetas comparars. licet dissicilius. Nam 4. subiectivam nobis inessa facultatem locomotricem conseientia testatur: 2. quaelibet actio aut passio animas s cum pariter duum habet tempus coniunetumi 3' spatium demum vel extensio modus est Sensus sundamenta iis - animalis corpore extento
254쪽
PROTOLOGIAR PARS TERTIA expresse demonstrare; haec equidem una cum ipSiis eorporibus, quibus eum existunt, percipiuntur: nam Sen Sationes utpote indubia corporum existentiae indieia ita comparatae sunt, ut modis existentia corporum consor mes existant; quia unumquodque ens eo modo quo est, in organa operatur. Ouamobrem si torpora moventur, si in 3gendo aut in existendo perdurant, Si extensione dilatantur, palam erit euique haec adiuncta eadem sensatione sentiri, atque intellectu simul percipi. Dim cultas ea cognoscendi, et quidem maxima ad suisset, si nulli mode origo ideae Substantiae et causae rerum sensibilium innotescere potuisset, qua contra Semel explicata, ut Supra disseruimus, etiam origo id earum praefatarum inde Sponte sua descendit. 370 Verum ut de motus idea in primi S aliquid dicamus. notum est motum posse etiam dupliciter percipi; t.' Subiective, quatenus reserente sensu intimo percipimuS animam in corpore operantem atque hue illucque in spatio corpus transferentem, quin lamen esse eius motus extrinsecos videamus: hic dicitur motus aetivus, cuius videlicet nos causa loco motoria sumus 1 . 2. extra-subiective, quatenus ope organorum externaS Sive corporis nostri, sive aliorum conia spieimus motiones, tran Statione S, rotationes etc. Id est, quod motus passivus nuncupatur 2 . Utrumque motum autem una cum sub stantia sese movente aut mota iudicio primitivo compercipi exploratum sane e St. Sin autem motum mente retineas, caeteris quae eorporis sunt ab ipso detractis. tunc ideam abstractam motus indefiniti, puri et continui tibi relinquetur contemplanda, quae profecto sine idea possibilitatis consequi ia quit, qua corpus aliqu0d pDSSibile continuo et inde linite moveri cogitainu S. Praeterea ut quantum entis idea, vel ens possibile in hanc motus
ideam insuat . cognoscatur, est sedulo hic animad Vertendum, motum abstracte conceptum, continuum, Vel sine ulla locorum SucceSsione, pyarere, quamquam immerito, cum motus ex uno Sit successiva in viciniorem locum translatio . Motus ergo videtur continuuS non quia
est reipSa sed quia ope entis possibilis, vel ideae entis, concipimus possibile esse, ut in quo is loci puncto aeque incipiat motus, simulque ibidem cesset. Ratio autem cur nobi S motuS appareat continuus, idest sine successione, ex eo eruitur, quod exilissima nequeamus oculis vel opticis instrumentis adnotara spatii intervalla.
1ὶ Subiectiva etiam nos motum passi um percipimus. ut eum, accepta SonSatione, organa sentimus aliena actione perculsa. a tuus e agitata. 2ὶ Hotum corporis nostri activum osse. id est ad anima productum Subio. tivo tantum constat, non vero extra-Subiective; hoc est non organis exter. nis. sed intimo sensu experimur, animam tales in corpore motus edere. Diui
255쪽
Porro haec euiuslibet spatii puncti indis enita ad initium, finemque motus suscipiendum nobis praebet ideam continuitatis abstractae, quae tamen idea eonfusa est, atque elabitur Statim ae advertimus, eiusmodi spatii puneta ut ut sibi invicem fingantur Droxima, veram
numquam emcere continuitatem, eoque magis, quod continuitas sue- cessiva numerum exposcat infinitum quod Sane absurdum est.
tim sumptum non est nisi successiva duratio. Porro ex quavis actione subiectiva vel extra-subiectiva, Seu interna vel externa, hina, quibus idea temporis conficitur, elementa, duratio scilicet et suecessio saeile eruuntur. Habent enim singulae aetiones limites duos, intensitatem et durationem determinatam, quibus 8b ipSi S actionibus abstrae iis, duo evadunt entia mentalia quae eum iugiter augeri tingantiar, ideam durationis suecessivae, indesinitae et purae, Vel temporis efformant l . Eadem ergo actionis Derceptione tempus tamquam in conereto quoque pereipitur, cuius idea sit abstracta, cum actionem quamdam veluti possibilem, et quidem iterabilem consideramus, quae tempus indemnitum exhi t. Sin autem nobis imaginamur duratione semper breviorem singulis temporis momentis neri, indefinita obtinebitur temporis divisibilitas. Demum eum cogitamus possibilitatem actionis euin-sdam singulis durationis instantibus caeptae et absolutae vel completae, temporis continuitas exurget, quae uti continuus motus, phaenomenica tantum est, atque absurda tum quia iterum daretur numerus infinitus, tum quia quidquid evenit, distinctis semper instantihus fit, idcirco momenta uteumque Me ia et vicinissima censeantur. semper distracta sunt. Atque hine quid sit temporis mensura liquido innotescit. Pra grandis, visibilis, constans et aequabilis stetio, puta motus apparens solis, Vel siderum, aliis eomparata actionibus vocatur mensura temporis, cuius anni, menses, dies etc. totidem sunt ingentis huiusce actionis partes, vel divisiones. Quapropter tempus ipsis inest rebus, atque ex earum actionibus successivis efformatur.
et motus. Eadem corporum pereeptione pri in O aequiritur. Deinde, agente abstractione, spatium in abstracto consideratur, ex quo fit idea abstracta spatii puri, illimitati etc. Spatium hoc modo eonceptum interminabiis est, immensurabile et continuum. Interminati ilitas et
sil Ex hactenus dictis, idea temporis a posteriori est. non a priori: ita similiter idea spatii et motus. Hallucinatur argo Κant, qui hasoe ideas, ingenitas sormas esse . ideoque a priori, tuetur. Angelieus Doctor ex conversione intellectus super phantasmata ropetit ideam temporis, quae idea composilioui et divisioni intellectus adiungitur . Duiligod by Cooste
256쪽
ineommensurabilitas spatii aliud non fiunt, quam possibilitas concipiendi extensionem corporis nostri, aut locum quo tonsistimus indefinite ae successive iteratum iri, quod sine idea possibilitatis, seu idea entis fieri certe non poterit. Continuitas itaque est iterum possibilitas, quod corpus in quovis cuiu Silam determinati spatii puncto sine
ulla interruptione existat, tametsi haec Omnia puncta ad persectam continuitatem redigi nequeant. Idcirco.Si qua concipitur in spatio continuitas. haec phaenomenies iterum e St, atque ratiocinio emendatur, quia numerum etiam requirit in sinitum, quod sane nefas est dici. Si agatur autem de continuitate eorporis no Stri, haec est possibilitas reserendi sensum animalem cuivis corporis puncto assignabi--li ra . Continuitas potest esse vel illimitata, Si ad Omne spatium extenditur, vel limitata, si ad aliquod continuum, sed limitatum spatium compescitur, pone, Si ad aream quinque, decem. viginti pedum. Haec spatii limitatio indefinite semper restricta. indesinitam spatii divisibilitatem praebet. Verum huiusmodi spatii continui divisio non est ita aeeipienda quasi continuum in partes in sinite dividatur, sed quia est in sinite limitabile; continuum enim qua late partes dividendas ex eludit, vel si quodammodo divisibile dicatur, non equidem in sensu composito est intelligendum, quia continuum et divisibile invicem pugnant. sed in Sensu diviso. Quare di visibilitas spatii est m possi-hilitas indesinite limitationem cuiusdam spatii magis magisque restringendi . Huc recidit illa Aquinatis sententia a continuum infinitas partes in potentia, nullam habere in actu n . Spatium tamen, cuius hactenus ideam explica imus . planum vel superficiale tantum est, atque solo tactu perceptum, cui si motum addas. quo cireum quaque corporis metitur superlicies, Spatium Solidum. id est triplici constitutum dimensione, obtinebis.
373. Errores, quos in praelata theoria quidam nuperrimi philo Sophi se detexisse iactant, sunt Sensi Smus, subiectivismuS. critici Sinu S. rationalismus theologicus, panthei Smus, idealismus, nominu
lismus et e. et e. etc. etc. te.
Iis omnibus illud in primis opponi iure deberet adagium: - qui nimis probat. nihil probat - .37 l. ' Quam immerito tantorum theoria nostra insimuletur errorum, non e St quod multis pro hemus, si enim vel uno tantum ex Praedictis ipsa scateret erroribus, iam impossibile foret caeteros sin- Diqitigod by Corale
257쪽
gulariter sumptos potissimum quoque redolere. Aliud siquidem est sensismus, aliud Subiectivismus, etc. quorum errorum disserentia fit. ut invicem distinguantur philosophorum systemata, atque in distin itas classes dividantur. Quomodo ergo steri potest, ut allata theoria omnibus erroribus directe, immediate, et quidem ex professo faveat' Id solum dubii evidentissimum iam ostenderet tam magnos, tamque
perniciosos errores plane vel ignorantia, vel . quod tortasse verius est, invidorum vafritie confictos atque obtrusos esse ad immortalis Λuctoris famam nomenque famosum, et omni laude maius conviciose lacessendum. Iam vero ut pauca dicamus de ipsorum tricis, sit:
pellamus adversarios, ut aliud nobis systema indicent, in quo 1.' tam crebro, tam sedulo, tam na iter . tam exacte. tam profunde, tam perfecte et undique distinguatur men S a sensu, idea a Sensatione, perceptio seia Sitiva a perceptione intellectiva, sorma cognitionis ab eius materia, terminus Sensuum ab obiecto intellectus: 2.' atque adeo elare et constanter quid census quidve intellectus asserat cognitioni ensormandae, quae sint iudicii primitivi elementa declaretur. a.' Ab ipsis demum etiam adversariis percontamur, ut aliud prodant systema, quod radicitus Sensismum convellat, uti ipsum nostra convulsit theoria. Id negare idem est ac lucem meridianam se non videre pertinaciter adhuc clamare, aut desipere.
tollunt tot illa loca, ubi continuis, iteratis, et ad Dau Senm umue re frieatis verbis, obiectivitas statuitur idearum atque earum a Spiritu cogitante opposita natura; 2.' tam frequenS theoria potentiarum intellectus quae eminenter obieetivae nuneupantur, id est in obiectum clislinctum atque aeternum semper intentae; 3.' distinctio perceptionis proprii ego ab eius sensu dat Suo Sentimento ; 4.' consutatio ex professo instituta contra Reid, Leibnita, Galluppi, aliosque praecipuos subiectivistas; 5.' descriptio errorum nefandorum, quibuS nostra tabescit aetas ex subiectivismo proficiscentium; 6.' ae curata descriptio synthesismi intellectivi, cui subiectum et obiectum distinctum, mutuo tamen coniunctum opus est: T.' demum praecipuus nostrae theoriae sinis est, subiectivismum nunc praecipue graSSautem profligare in omnibus suis formis.
toribus Kant, Fichte, etc. directe et iugiter ipsum impugnet; 2.' Si equod ad ultimas usque eiuS radices extremas, quo nullum hucusque SI Siema pervenit, Sese constanter, enixeque provehat, atque SuGiliat; 3.' sive quod proficiscatur ab ipsa veritate intuiti Va, Suprema inde monStrabili, obiectiva, seu idea entis, quae observari quidem po test, haud tamen in dubium vocari, aut per aliam superiorem de- Dissili reo by Cooste
258쪽
monstrari, cum praeter ipsam nullum supersit principium demonstrationis , ideoque uti insallibilem esse accipiendam: a.' sive quod in Sensatione elementum extra-subiectivum distinxerit, idcirco et agens externum, a quo procedit, quod sane adversatur eritieismo nullam sensationibus fidem adhibenti; 3. sive quod unicam tantum, eamque obiectivam posuerit larmam intelligentiae, quod iterum repugnat formis subiectivis et multiplicibus eriticismi. a.' Non lavet rationalismo - Νam 1.' praeter lorinam idealementiS, duas alias sormas profitetur, realitatis et moralitatis, quibus eas in εe ens complectitur veritates, quas sola non apprehendit ratio, atque earum sibi ratiocinio innixa comparat ideam negativam, vel invenit reapse quidem existere, quin modum existendi intueatur. Ast quot non asseruntur argumenta contra Visionem naturalem entis completi vel absoluti, nempe Dei Τ 2.' nonne, quibus undique limitibus ratio circumseripta sit, data opera ostensum est' 3.' et quae de distinctione inter lumen rationis, gratiae et gloriae dicta sunt, hane non expellunt rationalismi eensuram' 4.' quoad triplicem entis tormam nonne similiter eautum est, ne eum tribus personis divinis commiscerentur Si haec nondum sumiunt rationalismi suspicioni refellendae, quid sit ulterius addendum prorsus amplius nescimus. 3.' Non lavet pantheismo - Enimvero 1.' omnino pantheismo subvertendo validissimum argumentum derivatur ex distinetione ordinis ideatis ab ordine reali, vel entis idealis G ente reali, murum confusio execrandum genuit panthoismum spinoris teum, aliaque pamthrismi systemata. Atqui haec tam necessaria distinctio nonne cen ties milliesque, imo ubique Tereurrit in nostra theoria cuius praecipuum caput est ae sundamentum ' nonne perpetim ineuleat ens ideale aeternum, immutabile. nee sarium esse; eos autem reale sive eorporeum , Sive Spirituale, eontrariis plane donari maraeteribus' 2. Omnibus quidem rebus ideam entis univOee tribuit, Sed non quatenuSessentiam completam entis l'ente ), sed quatenus dumtaxat existem iam signineat, cum perspectissimum sit res in esse, vel in Gistendo plane omnes convenire. 3. Quomodo ergo pantheismo patrocina tur, si ideam, quain de Deo ope rationis hahemus, tantum negau-vam esse ad ravim usque praedicat est Deum esse, quidem se ire; quomodo autem sit, nos plane latere' quid quod' Nonne et ipse Malebra he. Cousin, Griserti, pantheismi suspeeti. aliique resutantur α' Etiam methodus atralytica constanter adhibita non minus direete opponitur pantheismo, cuius lautores synthesiim magi S sectantur. ut omnia simul creata et divina commisceant '6.' Non lavet idealismo - 1 quia saepissime monetur non equidem formam idealitatis entis, sed ens ipsum sensatiouibus applicari, adeo ut non dicatur - lapis, equus, arbor ideatis, sed magis - l Diuitigod by Cooste
259쪽
pis etc. subsistit. Νumquid cuin idea v. g. hominis ducti, viso homine quodam . dicimus: - en homo ideatis-' sed qua de causa' quia non idealitatem, sed essentiam homini S in homine viso sub forma realitatis occurrente, amrmamus 1 . 2. Quoties non probatur ideamentis seorsim a sensibus perspectam ex se imparem esse existentiae reali agnoscendae, ideoque egere materia , idest senSationibus, quibus ipsa ceu forma adnectatur' Non no in hunc Bnem diligenter fuit elementum extra subiectivuin conquisitum, ne diceretur ideam entis su-hieetivis et plane internis animi assectionibus adiungi ' Alterum nobis adversarii exhibeant philosophum, qui in ipsa sensatione invenerit perci ptionem sensitivam. Vel Partem sensationis extra-Subiectivam, qua spiritus et mundus externu S, ut Sic dicam, OSculantur, atque nectuntur. Idealismi ergo nota nonnisi calumnia est, et impudens mali
modo natura aeterna, immutabili S. universalis infinita idearum adeo firmiter . constanter, ac toties confirmata possit eum nominibus, aut prolatis, et evanidi aeris expiratione consectis conciliari. 2.' Nostram theoriam nominalismo omnino ad Versari ex eo etiam constat, quod
eius principia nominalismum in suis rationibus protriverit. 3.' Et quae de distinctione inter ideam, verbum mentis, et verbum oris disputata suerunt, nonne ηpertissime declarant aliud ideam esse, aliud nomen et vocabulum'
entis veluti in prima, clarissima, in demonstrabili, et immutabili veritate insistit: 2.' tum quia ex ipsa sedula analysi, et invicto ratiocinio praecipua deduxit rationis principia, atque in ipsa omnium iudiciorum detexit Originem obieetivam et immutabilem: 3.' tum quia clare distincta suit cognitio re nexa, cui solum potest error irrepere, a cognitione directa salii ueseia: 4. tum quia certitudo tam intuitionis primigeniae entis, quam iudicii primitivi amrmantis rerum subsistentiam extra aleam dubitationis posita suit: d.' tum quia dem uinapposita disputatione cum se epticis congreditur, ut elarius etiam in logica videbitur. 375.' Superest ergo ut adversarii malitiam, furoremque, quo exar- de Seunt, tandem deponant, lucem veritatis aspicere haud amplius recusent, praeiudiciis, salsisque, quibus sane nostra theoria non lavet, valedicant opinionibus, atque aliquando cognoscant philosophiam veram et indubiam, tamdiu obsoletam et obliteratam, nunc denuo, Deo
dante, re iviscere, eamque propterea alacriter e SSe Sequendam, si pollὶ Similiter neque universalitas, neque aeternitas. neque immutabilitas ete. ideae rebus perceptis tribuuntur, sed e3sentia rei idea inclusa. OL. I. 17
260쪽
Steritatis convicia et reprobationes declinare aVent. Veniet enim tem-Pus, neque tam procul abest. quo philoSophi obStupescent, aliquando quosdam extitisse lucifugos, qui adeo clarum, solidum et mirandumsrstema in dubium verterint: quemadmodum et nos magnopere admiramur; philosophos quoSdam Vigui SSe, qui sensismum excogitaverint et defenderint, quia nimis eius nobis patet absurditas; atque etiam miramur, quod systema coeleste coperniei, et Galilei, quondam suerit damnatum, et irrisum. Iunctis ergo Viribus opuS tam ingenS, et perutile prosequatur, ne diutius a nobis vera philosophia, tamdiu ex lata, procul adhuc a nobis peregrinetur. Iam hora quippe est de somno surgere, et in luce veritatis philosophiae oculos mentis recreare. Duiligod by Go dile