장음표시 사용
51쪽
simum et in quo omnes toneeptiones resolvit en origo idearum ex idea entis est ens B . Tract. De loe . theol. Edit. Paris.
III Quapropter philosophia naturalis plurimum discriminatur a
Theologia seu philosophia supernaturali, non equidem ratione formae ordinativae vel fir Stematicae, quae utrique scientiae aptari deberet, sed ratione veritatis primae a qua oriuntur. Veritas enim philosophiae naturalis est tantum ideatis, initialis, incompleta: paucis, parvissimum lumen divinum tantae tenuitatis, ut ex se nil determinati menti ostendat, neque Deum. neque creaturas . sed essentiam enti/ universalis, quae ut aiunt Scholae, et Scotus noster praesertim, uni voce de omnibus entibus indiscriminatim praedicatur; adeo ut mens ea Solum persum nil adhuc cognoscit positive 1 sed tantum aliquid posse ex stere, Vel - quid sit ens in genere - . Quare hoc lumen diei nequit Deus, eum ea omnia desint, quae Dei sunt, puta Omnipotentia. Vita. sanetitas, bonitas etc.; neque Deus possibilis, ut quidam imperite. improbeque eomminiscuntur, quia ubi Sic esset, saltem in eo omnia direete apprehenderentur quae Dei sunt, etiamsi in abstracto; sicuti
in lapide possibili, quae lapidem attinent, distincte concipimus, et ideam positivam eiusdem speculamur 2 Quod iterum semperque insteiamur, eum id neque intelligibilitas Dei sit, sed exilissima eius participatio, euius ductu ideam plane negativam Dei, Vel vacuam, mens sibi consscit: vel si cum D. Thoma loqui libeat, scit quid Deus non Sit, non vero quid sit. Ergo idea entis, non est species intelligibilis
p0Sitiva, seu idea plena divinitatis. Eos oportet igitur omnem exui se pudorem, vel caecutisse, qui talia invide et calumniose fabulantur. Contra Veritas theologica est eompleta, personali S et vi VenS, nouradius divinitatis tenuissimus, vel simplex veritas logica, Sed Deustyse in Verbo suo revelatus. En ingens diserimen utriuSque doctrinae rationalis et revelatae l68.' Sed nunc intuere et amnitatem earumdem. Veritas philosopbiae naturalis est ens idea ιe, commune, in completum et univer Fflle, quod Omnibus entibus applicari potest, quia etsi in plurimis disserant, in eo tamen omnia conveniunt, ne Deo quidem excepto, quod Stat entia, seu quod existant. Veritas autem theologiae est ens reale , completum, per Sonale, Deus, qui dixit α Ego sum qui sum v I vel uti vertunt Septuaginta
ij Lumen rationis non utique in se, sed quoad mentem indeterminatum ideri colligitiar ex potentia intellactiva. quae cum ad nihil determinatum im elligendum cogatur. argui indeterminationem Sui obiecti, in quo DXpanditur. iij Demum nihil potest excogitari absurdius, quam deus possibilis; deus quippe auι subsisti v et qua subsistens concipitur; alias nultimode neque iu di possibilitate ipse conciperetur. OL. I. a
52쪽
30 DE Locis PnILOAOPHI cIs- Ego sum PnS-. Ergo philosophia et theologia. etsi quoad modumentis essentialiter diston ι, in ente tamen concordant, eum utriuSque obiectiam sit ens P eo tamen interiecto discrimine, quod ens philo SO-phiae sit idea Ie, eus theologiae sit realissimum: ut apprime et saepe docet S. Thomas, qui ens, vel verum commune et universale constanter menti solum tribuit, idque distinguit ab ente absoluto, Deo. seu a veritate absoluta, quae ipse idemque est 1 , eamque menti subtrahit, ne dicatur ipsa Deum intueri. 39. ' Ex quo pronum est inferre relationem inter philosophiam et theologiam ex eo derivari, quod principium philosophiae, idest lumen rationis, Sit initium, radius, res ex io, et, ut cum Cicerone cde se nec t. loquar, quaedam participata delibatio luminis revelationis plenissimae et completae. Quod si in suo eomplemen in consideratur, evadit magnum fidei obiectum; si in suo initio, prout naturaliter attingitur constituit lumen ratio uis, quod est imperfecta et exilissima participatio Verbi Divini illuminantis omnem hominem venientem in hunc mundum; ideoque et Maumedanum. et Cinensem, et Hebraeum, cum Primo in mundum venerint. Hinc relatio inter theologiam et philosophiam est persecti ad imperfectum, ut saepenumero ingeminat S. Τhon ΘS. non vero realis divini ad possibile divinum, vel subsistentiae divinae ad eius intelligibilitatem, uti quibusdam visum est, qui s7stemata
- rationis absolutae - visionis ideatis - , intuitus entis creant i5 - , inscitissime prorsus miseuerunt cum intuitione entis uni Versalis, quae praelata systemata radicitus magis convellit.
M.' Nulla unquam philosophicae historiae periodus enluxit quas suas non tulerit philosophorum Metas, in se invicem acerrime congredientes. Vadem habemus hiStoriam, qua, quantum in re philosophica dimicatum . digladiatum, saevitumque fuerit, quot serpserint ei
3J S. l. vl - qq. de verit. ubi Subtilissim s discernit veritatem pri .mam intellectus humani. quam identicam enti communissimo menti notissimo declarat, ab veritote intellectus divini. quam menti in praesenti Statu abiudicat. eique coiicedit tantum initium et participationem eiusdem, quae participalio neque Deus. neque verita S eius Est . et tamen utpote lumen divinum , aeternam . immutabilem. et mente maiorem elim expresse vocat. Aliquid ergo divitii est veritas intellectus humani, non actus quidam mentis mutabilis, neque Deus. Ut ut mirum hoc videatur, excipi debet ut poto explorati SSimum. Philosophiam a lues increata ut ratione cognoscendi emanare item docet. S.
53쪽
efferbuerint dissidia, clare edocemur. Neque nune temporis mentium eo ne ordiam pactam, neque philosophiam misero iam sata lique Saeculorum bello persunctam, conspicimus. Grassantur etiamnum quam latissime perniciosi errores ac pestilentes, quorum capita Sensismus subiectivismus, criticismus et cuiusque generis pantheismus, arbitrantur; quo postremo Saeculum nostrum praecipue inseribi, testis est cl. Maret, qui varias neoterici pantheismi phases docte deseribit, non tamen eo vigilantiae ut in ipsum non prolaberetur. 61.' Sensismus iampridem coeptus et recusus, Saeculo elapso, Lo-ehio et Condit laco poti Ssimum B gentibus, in Systema concinnatus eSt, quod posteaquam totum philosophiae regnum Sensim perlustraverit Virus suum undique essundendo, Scientias tandem et religionem idealismo, scepticismo, et materialismo in secit ac vastavit. Huic eladi subvenisse innumeri nostrae aetatis sibi blandiuntur subiectivismum sensismo sumetentes. Eorum qua e Oriphaei, ut nil de Cartesio et Leih-Dilio iampridem ipsi praeludentibus dicamus, esseruntur Reid, Gal- Iuppi, Degerando. ΜaStrosint, M3miani, Degratia, Balmes, aliique plurimi ex scholarum proseSSoribus, qui plus minusve eorum sensa incaute imbiberunt aliisque etiam nunc temere propinant. Sed quid eius-ni odi sensismi emendatores demum profecerunt Ex sensibus externis in sensum internum ipsi scatebram errorum intulerunt. quamdam animae potentiam cognoscitivam planeque subiectivam indentes, qua ideas Veritates, notiones Fi sibi ingenita confingat et condat; haud rite intelligentes, animam per seipsam Donnisi Sensiti Fam et solis actionibus
ot passionibus idoneam e Sse; cui propterea Si intelligentia inest, et idea et veritas, id profecto non ex ipSa repetendum est, quasi talia sitii pepererit, sed desursum a Deo. euius intelligere, ait S. Thomas est mensura et eausa cuiusque intelligentiae 1 . Potitur ergo anima intelligentia tantum participata, non propria, uti ei propria est sensitivas passiva et activa; hoc est, lumen intelligibile et divinum mutuatur, quod vix ipsi unitur superaddit et creat mentem . Quapropter quod est prae oculis iuge tenendum anima nequit per se intelligere, quin sit aeterna. Omne enim ens essentialiter et intrinsece intellectivum, seu cuius esse Sit eius intelligere, oportet esse necessario aeternum, quia intelligibilia intellectioni essentialiter unita, aeterna sunt. Ita sentiunt Patres 2 . Ecquis ergo non horret animae aeternitatem si) S. I. de verit.
le) .uoad Patres ne ullus quidem est, qui non perviderit necessitatem euiusdam luminis divini menti participati intelligentiae humanae, et etiam en- gelicae constituendas. Exinde enim ipsi etiam proficiscebantur, ut videbimus. ad vindieandam Verbi divinitatem contra Arianos, Platonicos, Gnosticos, OSion.
54쪽
sa. . duhd adeo verum es i. ut neoterici transe en dentales , qui piδ
citis subiectivistarum insistentes, cuncta a quibusdam ingenitis tormis subiectivis quae iam potentia intellectiva subiectivi starum implie hantur) traxerunt, hominem, Vel Proprium ego deificarunt. sicque, ut diximus, anthropologiam in anthropolatriam converterunt. En quo tandem recte duxit subiectivismus. quem insipienter prorsus plurimi criticismo opponunt, atque iam de triumpho gloriantur. Ipsi tandem aliquando intelligant criticismum germanicum. Opera Eant coeptum. et lucubrationibus Fichte, Schelling, Hegel, Cousin etc. in rationalismum et in pantheismum transvectum, quem ipSi maximopere abhorrent, nil aliud esse quam genuinam, logi eam et completam evolutionem es minantis subiectivismi, cui caeteroquin tenaciter adhaerent; ideoque numquam fieri poSse, ut critici Smum quem verbis tonantibus fulminant, radicitus suffodiant ac Subruani, quin prius subiectivismo valedixerint, cuius ipSe non adulterina, Sed genuina proles est. Alias quis illud posset E angelii in eos intorquere - medice cura tei
logia nunc occurrit, et perplurimos iam seligiter convulsit, aliis viam praeclusit, et inter extrema dissidentia mediam in veritatem viam ingressa est. Neque enim ipSa omnia a sensibus animae eiusque actibus neque ab intuitu divinitatis, trahenda fore edixit; sed ex sensu, qui saetis internis et externis immediate communicat materiam cognitionis, a Deo autem paullulum sui luminis intelligibilis, aeterni, increati, ceu formam obiectivam cognitionis deprompsit 3 . Primum elementum utpote subiectivum animaeque inhaerens, cognitionis et scientiae imperfectionem, limitationem atque etiam sallaciam parit; secundum obiectivitatem, soliditatem, universalitatem et veritatem cognitioni scientiaeque elargitur. Quocirca ideologia neque cum sensi Sino vel subiectivismo, aut vulgari vel critico, neque cum euiuslibet sectae pantheismo foedus init, sed medium iter insistit, duo necessaria et me uta distincta et diversa cognitionis formationi Semper et perpetuo adhibet, sensibile et intelligibile, quae s. Thomas et S. IIonaventura adeo passim inculcant, ut, quemadmodum iam visum cst et in ideo
dendo eius divinitatem etiam ex hoc pater s. quod ipsum sit lumen et ratio cognitionis humanae . ideoque sit quoque oportet animarum creator et Deus. 3ὶ Praeter iro nefas est sormam cognitionis alio plane diverso modo hio intelligi ae sint formae Mntianae, quibuscum nonnisi nomen Commune habent. quod alioquin ne vel formae quidem Kantianae, ut videbitur. iuro merentur. Forma enim cognitionis adducta unica est, obiectiva, universaliS. aeterna . immutabilis, et omnino menti opposita: formae vero hantianae multiplices.subiectivae peculiares, contingentes mentique ceu eiusmodi adhaerentes Suut. Sed hoc breviter, ne iuvenibus offendiculo sit.
55쪽
gonia diductius videbitur, sit penes ipsos millies ingeminatum m cognitionem ex conversione intellectus agentis Super phantasmata Sensus: vel ex phantasmatibus lumine intellectus agentis illustratis tantum ori- i; m animam in praesenti statu sine phantasmate lumine intellectus non uti , et alia perplura . 54. ' Deinceps elemento forma It ideologia insistens, ac idearum generationem Sedula et accurata analysi persequens, in primum lumen intelligi hile pedetentim consurgit, eius naturam serio expendit, et reperit lumen eiusmodi mentem nobilitate transcendere, dotibus divinis fulgere, quin tamen neque - ens absolutum et reale - neque Deu SDOSSibili S, - neque ratio personalis, - neque intelligibilitas Dei eius realitati identica, - neque intelligibilitas eiusdem abstraeta et possibilis. - neque idea vel imago, vel repraesentatio, vel perceptio, Vel intuitio ideatis Dei - , dici possit; sed - puram entis universalis essentiam- ipsum praeseserre et exhibere: id est, mentem eo tantum lumine praeditam, nullum ens peculiare finitum veI infinitum, neque seipsam, sedens in genera, Vel quid sit ens aut erisιentia cognoscere. Quo fit ut anima infimo, ait s. Thomas, intelligentiarum gradu constituta, indigeat corpore cui uniatur, ut phantasmata realia percipiat, quibus lucem applicet, et speetes intelligibiles rerum in lumine uti isor mi determinet, et, ut sic loquar, conliguret; Secus ne ulla Inuuidem ideam rei alicuius adipisceretur; quia, ait S. Thomas; lumen piusmodi est tantum similitudo rei cuiuscumque, et veritas commu- Dissima sine disserentiis et determinationibus specificis; cuiusmodi sane est essentia entis in genere, quae de omnibus entibus praedicari potest. Ideo non ratione sui psius, sed ratione imperfectae mentis apprehensionis, dicitur universale, in determinatum, initiale et possibile, quia risi in se unum, determinatum, completum et reale, tanta nihilom rius exiguitate et paucitate menti as uiget, ut suam individuationem completam ei abscondat, et nonnisi illo modo ipsi se praeheat, quo est omnibus rebus commune. Hi ne pantheismum, qui plenam intuitionementis completi et absoluti invehit, profligat, cum ipsum non sit Deus,
sed quidpiam divini, idest ad Deum spectans 1 .
Neque tamen hoc lumen subiectivum est; quia ut ut tenue et modicissimum, quibusdam charaeteribus divinis, quibus expoliari ue-quit, utpote partieipatio divina luminis inereati, splendescit, menin lem dominatur, eique se conspiciendum foras velut se prodit, atques j Dissicultas nitidum huiusce entis universalis conceptum essormandi inde Petitur, quod homines ut plurimum contendant ipsum forma phantastica sibi indutum ex ni re , cuius sormas utpote indeterminatum ineptum est; vel etiam quod paucissimi sint tantae abstractionis qua depulsis phantasmatibus et ideis. ad statum Originalem mentis eognitionibus carentis pertingant.
56쪽
ei tantum haerescit, ut Deus unitur creaturis, quin minimum identilicetur. Sicque iterum exploditur pantheismus, qui ideas aeternas menti ceu eius aetus et partes refundit; itemque adoritur subiectivismus, qui mentem Sibi in cognoseendo sum cere essutiit. Quam luminis divini in nobis reflectentis parsimoniam, graphice velut Ennius exprimit, vocans animos hominum . delibatos ex mente diviva v ; idest leviter superfusos, vel tactos luminis aeterni pauxillo. Id ipsum reserte loquentissimus Romanorum in Lib. De senectute, ut dictum est. Pretiosissima sane nobis haec Sunt documentss. Praeterea ab ipso lumine ideologia ostendit initium esse sicut cognitionibus, ita pariter et veritatibus et rationibus ultimis, quibus sit, ut, cum scientiae cognitionibus, Veritatibus et rationibus comparentur, ita illud lumen omnes pervadat SeientiaS et regat. Cuius propterea scientia optime diceretur in protolossia - vel philosophia prima , caeterarumque mater.
Item ideologia originem huius luminis quaeren S, comperit a Deo nobis difflui, discrimina inter ipsum et lumen gratiae, et gloriae singillatim recenset, genesim id earum ab ipSο iam Sen Sibilibus, men
iis actione, eonnexo, explicat, et tandem ex ipSo tamquam initio ad complementum divina natura abditum, attollitur, et Deum esse mentium illustratorem demon Stratione appo Sila eVincit, quamquam eum, quomodo Sit, non SuSpiciat. 65. Demum neque haec Vel qua nova vel gratuito conficta reputentur, alia atque alia in decursu ideologia pro Teret eeclesiasticae traditionis, et philosophorum maiorum documenta quae in unum systema colligit et disponit , quibus meticulosis ancipitibus, praeventionibus irretitis, docilibus et pervicacibuS, caeci Sque noctuis per Suadeat, hanc praeclarissimam theoriam unam simul et totalem omnes Scientias circumplectentem, et cognitionum sundamentum, iamdudum praecognitam suisse, eius semina in libris reve Iatis sparsim sata suisse, partim evoluta, partimque olim neglecta: ideoque non noVa sed Vetustissima tradere, uberiore tamen explicatione, ordine, Persectione, formisque elegantioribus, quibus error qui splendidis etiam sormularum scienti sicarum pompi S hac nostra aetate obtegitur, ac extollitur, quo conscendit, perSequatur et mendacibus vestibus detractis, sulgore emicantis veritatis dispellatur.
Quod doctiores non praeterit. Eorum exemplo sit Alexander Alangoni, cuius clarissimum nomen toti reboat italicae genti, qui binas in philosophia perspicit no VitateS, quarum alteram Sequitur, renuit alteram. a Ma quanto Piu ne e levata a systemate nostro philoson phico quod ipse etiam interpretatur rectissimum ancho i' apparen-n eta di quella no vitii tracolante e giustamente So Syetta, eho pretendos di risare da capo il lavoro della mente umana, tanto piu ei Splende
57쪽
a la novith soda e seliee ehe viene dat portario molio avanti v 1 . Ast nobis iam sume iat thema verae philosophiae sic raptim praelibasse, quod pro laeto in hisce locis philosofleis non erat praetereundum . , ,.' Eiusmodi igitur est philosophia Ecclesiae Patrum, maiorumque antiquitatis philosophorum, quae novissimis inventis adornata et completa suit. Hane sectemur, et quantum vires nostrae patiuntur enucleemus. Huic impartiali ae sedula saetorum animadversione et Sententiarum pondere Studeant iuvenes omnes, qui verae philosophiae studium emagitant, et ii praecipue . qui et seroptant theologieis inl- tiari . si enim indubium est, philosophiam in Fidem provehere . id exacte huiusce philosophiae studio certe adsequentur, nulla enim Similis hactenus extat, quae plus doctrinam revelatam oleat, et iuveni christiano dignior sit; quam Si posthabeat, nullam aliam ex neotericis conspicit, quae id muneris rite exequatur, cum sere plures, ne dicamus omnes, philosophiam Patrum, Fidei cum ratione harm0niam praetermittant, atque si de potius, quam rationibus philosophicis Deum agno Scant, eo quia Sensi Smo, Subiectivi sino et pantheismo tabidi 2 , in veram et claram ideam divinitatis sustolli scientillae nequeunt. Iis propterea illud Pauli ad philosophos Areopagi, quibuscum in plurimis placitis fortasse neotericae philosophiae conveniunt, quadrat: quod Deus tempora huius ignorantiae despiciens, viros nobis miserit Feritatibus vere divinis homines erudituros, eosque de sensuum illec bris mentisque arrogantia quibus fascinabantur et tu tumeScebant, erepturos.
Tandem et ipsos enixe adhortamur scholarum magistros, et cle-rteo S potissimum regulares quibus, ex instituto munus eSt adolescente S Philosophia erudire. ut in praesenti scientiarum rationalium pravitate, tantam philosophiam, quae nedum intellectum praeclarissimis imbuit doctrinis, sed etiam eor amore veritatis vehementer innagrat, ei S clare, Sincere et sedulo propinent. Sperandum est enim eopio Samiude laborum suorum segetem germinaturam foro in scientiae incrementum , Religionis gloriam, et humanitatis Solatium, quae, inquit
13 Dialom suII invenalane. 2J Saepe in Scripturis dieitur quod sensus non novit Deum: a animalis homo ea non percipit quas sunt spiritus; Deus non eat opus manuum hominum et habitat lucem inaccessibilem ; quem nullus hominum Vidit: et creator est . : non emanator vel complexus mundi, aliaque id genus plura . Contra . edocemur a Super nos Signatum esse lumen vultus divini, quod bona nobis ostendit . idque nobis εsso testem qua dirigimur, ideoquo esse ineae sabiles qui non recto tuerint hoc lumine usi, neque ipsum secutos in agnitionem inoisibilis Dei; et ob istam divini luminis sistillationem nos ad imaginem Dei factos esse. Probatum est igitur Iucem vere divinam mentes nostras irradiare et hominibus ea ahu-tentibus errores adscribi.
58쪽
DE LOCIS PHILOSOPHI cIss. Augustinus, nil sortius desiderat et preae stolatur, quam veritatem unam et totalem, quae mentes Seientiarum percupidas impleat et saliet, cuius plena consecutione tota instauratur societas, spiritus, ait s. Gregorius Nariangenus, saginantur et in Deum traici iuntur; cuius tamen verbo haud sussecit humanis mentibus paullulum sui luminis. quo ipsum et quae magnifice condiderat, intelligerent, naturaliteri noluisse, Red absque faenore, Caro saltum aliud intensius et validius etiam sui ipsius lumen gratuito plane eis in sudit, quo aenigmata rationis Solverent, scientias rationales perlicerent, et ex ordine naturali in quem peccando se coniecerant, in supernaturalem erigerentur, Di nam et persectam veritatem, quae ipse est, beate et aeternaliter ade
59쪽
plina donari, quae suprema caeteris dignitate praestaret. Porro eum quatuor praegrandes scientiarum ordines recenseantur, hine totidemiis primatus aut protologiae dominantur, qu RS Seorsim Bucupari cogimur, ut pervetusta hac de re Philosophantium pugna non ita pridem certatim inflammata, tandem Sopiatur, Paxque animis eo neu pilae veritati congaudentibus affulgeat.
Ideae entia dicuntur idealia quae, ut neminem praeterit, ab entihus realibus seponuntur. Aliud enim est idea panis, vel panis idealis, aliud panis realis: prior mente, posterior stomacho continetur et ligeritur. Corpora, principia sensiti a , intellectiva et moralia, in realibus item hahentur. Entia demum idea le- realia, Seu quibus inest essentia intelἰigibilisi i clemque realis, adeo ut sibi intri Seea sint lux qua se aliaque imtelligant, ad unteum ens tandem coarctantur, cuiusmodi est Deus. euius realitas haud aliunde mutuata, ut intelligentiis contingit ereatis, sed propria et nativa luce intelligibili sese comprehendit, deque ipsa aeque dieitur - veritas aut intelligibilitas subsistens, ae subsi-
Omittitur ens morale tum quia ex unions ideatis cum reali emergit iisque continetur. tum quia ne pluribus, quam oporteat, involvamur. Dum nobis satius ait primaria a tantum scientias adducere, ex quibus scientiae entia moralia deinceps Maturiunt. caeterum si etiam ens morale advocaretur. tunc enascerentur solentiais morales , quarum, sicut et caeterarum scientiarum daeoniologicarum. Protologia Mi ethica, vel oriolasia, quia lorina moralis eat nitima entis persectio.
60쪽
stentia vel realitas intelligibilis -; in divinis enim, ait s. Thom8s. esse est ipsum intelligere. Hisce clare praestitutis, iam patet, Scientias ideatium, ideologicas, scientias realium, metaphisteas, Scientias entis idea le-realis, theol gicas posse optime vocari. Iamvero quaevis earum species scientiarum, primigeniam qua clam scientiam veluti matrem sibi vindicat, quae eas parit, sibique ceu genita in stipitis unitatem congregat, ac ordinatim circumponit. Id si quidem postulat genetica doctrinarum hierarchia, quam in pro- lego menis egimus. Quapropter Sua est Scientiis ideologicis proto Iogia, sua metaphysicis, sua theologicis; quae perinde ac peculiares derivationes in totidem Speciales atque organicas aggregationes distinctae sub singulis protologii S circum ordinatae coeunt. Huiuscemodi autem
protologiae sunt; ideologia, ontologia, et theologia naturalis 1 .
piunt Τ Cuinam primum est vacandum ' Quae aliis praestantior Eodem ordine protologiae inVicem subsequuntur, quo scientiae eis subiectae classi sicantur. Atqui nobis est iam dudum probatissimum, scientias ideologicas aliis antegredi. Priusquam eni in in naturam et originem entium inducamur, oportet profecto naturae et Origini cognitionis iam ante probe studuisse, ut certo Seiam VS, an eo gnitio verax Sit, vel mendax: alias quis semper poterit praeclariSSi ma inventa nobis in dubium revocare, atque concutere duobuS VerbiS: - quomodo haec dignoscis Prius ergo est regnum idearum Pertu Strandum, natura et origo cognitionis praestabiliendae, ideaeque ariae in unitatem principii maximi, sontisque unici colligendae, ut reipsa Se gerit ideologia, quae mundum idealem in unum componit, iuSdemque ultimas praebet rationes logicas, quibus id earum Y arietas tota circum nectitur.
lem laret aecedendum, cuius scientias permultas, et Varias, iuvabit Pariter unico principio coordinare; cuiusmodi est theoria abstracta 3ὶ Ratio autem praecipua . cur philosophia debeat do solentiis ideologi eis.
ex quibus exorditur, in alias ontologicas et theologicas progredi, ex BO provenit, quod philosophia. ut optimo adverterat Plato, est scientia de easa deli' ossere . Quod cum sit unum quidem essentia et trinum formis ide quibus nullum dubium est , philosophia ideo debet eousque successive eniti atque impolli, doneo totam entis naturam attigerit et bene intellexerit. Item cum ultimae ra. tiones rerum . in quas philosophia intendit, nonnisi in tribus entis Iormis col. locentur, eas omnes ipsa non adsequetur . neque propterea complebitur . quin totam entis naturam rite perspexerit; quamquam . si aliquam rationem, putalogicam, cognosceret. dici revera possit philosophia, licet nondum completa et persecta, Sed elementaris.