장음표시 사용
81쪽
sup Pr Sunt. Sed tantum ab antina requiruntur corpori adnexa s deinde et ipse Deus sine phantasmate intelligit.
naturam directe intuemur, sed eius sub Sistentiam in nobis agentem cognoscimuS. Vocatur cognitio rationalis-perceptiva, Vel perceptio
intellectiva. Quantum eiusmodi cognitio ab intellectuali apprehensione distet. sedula eius olementorum analysi perspicuum erit 2 .
pimus : - aliquid est quo asticior - . Porro tria habentur hac in propositione elementa: 1.' Sen Satio, 2.' idea entis vel in determinati si primo, vel determinati si iterum res percipitur; 3.' iudicium quo sensatio ideae entis uultur 3 . Quoad sensationem ne vel minimum quidem dubii est. Sed nec similiter ullus elementum ideale in determinatum vel determinatum in- l, Idem aperto ostendit S. Thomas S. III. Xl, II ad I. - qq. disp. q.
XlX. art. 1.. tametsi constanter assirmet nullam cognitionem homini viatori contingere sine conversione ad phantasmata. Vid. s. Aug. De Trin. L. 40, c. 5 - Quod et de angelis in naturalibus constitutis dici posse innuit s. Thomas . qui crebro docet eos res cognOScero in propria natura per species innatas S. I. LVIII. VIIJ. Huiusmodi enim species totidem sortasse sunt an-golis sensus activi sentimenti atti vij, quibus ipSi haud corporum actionitius, ut homines. Subduntur. Sed in ea potius agunt. et utuntur tamquam corum Signis; quae Signa nun e X Perimentaliter acceperunt. sed originaliter ipsis a Deo indita suerunt, quemadmodum. nobis congenitus eSt sensus fundamentalia animalis. HOe sub respectu optime dicit s. Thomas a quod angeli non accipiunt cognitionem a relius . s l. LVllI, VI. sel Et ipso s. August. cognitionem intellectualem a rationali perceptiva sei. te discernit. L. 12 Super Genes. - Εrmeneg. Pini. Prol. lib. l.
id, cons. s. Thomas S. l. LXXXIV - Ill. VI - Vli, - quibus in locis praeter multa assert rationem. cur sensus sit materia causae cognitionis, idest
intellectus . eam quo ex eo deducit quod intellectus sit tantum in potentia ad species intelligibiles, et in obiecto univerSali versetur, eique propterea opus sit sensibus, quibus lumen intellectus in species determinetur. atque proinde singularia. mutabilia, materialia . mobilia in immutabilibus et immobili hus attingantur. S. I. XIl. Xlli ait a cognitio quam per naturalem rationem habemus duo requirit: se iliget phantaSmata ex sensibilibus accepta. et lumen naturale intelligibile s. Hinc Deus hominibus ideas supernaturales revelans sua omnipotenti Virtute simul phantasiam percellit. atque ipsi signum excitat idearum quas intellectui inspirat.
82쪽
ficias pro laeto iverit, dummodo probe consideraverit. numquam ipsum potuisse in actu sensationis proserre: -en ens aliquod - aut ens tale adest , quin noti O entis, vel notio specifica rei menti praeluxerit. Et nim , quaerenti - quid Sit res percepta -; - Sitne possibilis ' - an post perceptionem cognitio eiusdem statim excesserit -' Respondemus - rem perceptam his atque illis donari attributis; eam indubitanter possibilem eSSe, cum iam reapse existat; eiusque post perceptionem adhuc reeordari - . Qua triplici responsione quam clarissime innuitur id eam rei interfuisse, in eaque essentiam, possibilitatem, atque rei permanentiam noS eon Spicere. Elucet igitur pereeptioni rei interesset dealitatem vel possibilitatem eiusdem. Iudicium demum ipsi etiam intervenire, in propatulo est. Qui enim rem percipit, praeter rei ideam, sibi quoque persuadet eam actu subsistere. Iam age, iudicium ex ipsa profluit persuasione, quae in actum amrmationis resolvitur, qua enuntiatur idealitati congruere realitatem . 105.' Atque hinc eruitur: s.' cognitionem puram et intuitiva montis ideatis praevertere cognitionem perceptivam, vel affirmationem realium; 2.' cognitionem rational pereeptivam fundamentum esse de initium cognitionum adeptarum, quae licet abstractae ultimo in perceptivam redeunt 1 3.' eslatum peripateticum : - nil est in tutellectu, quin prius fuerit in sensu - verum esse, dummodo sic interpret tur: - nihil materiale vel reale menti intelligendum asserri, quod per portas sensuum non introierit - formam autem cognitionis intellectui originaliter insidero 2); 4.' ante perceptionem intellectivam rerum vere dici posse humanam intelligentiam instar tabulae rasae haberi - , in qua nihil determinati est inscriptum, sed lumen indetermi natum 3 ; I.' corpora immediata pereeptione, non ratiocinio cognosci ; 6.' neque ideo cum cognoscuntur, a mente creari, uti pantheistae transcendentales obganniunt; T. ' bina adducta elementa idest idealitatem et realitatem simul in ipsa perceptione arte consociari: hinc bruta sine ratione, et aui mos Sine corpore praedictae perceptionis intellectivae expertes esse; 8.' propterea e SM, Sentire, et cognoscere, tres esse activitates distinctas et luconfusas, quibus cognitio humana constituitur .
1ὶ Eodem modo aecipi potest illud Aristotelis a principium nostras cognitionis est a sensu a L. I. Metaph. c. l. - L. II. Post. lex. 27. - L. III. De anim. - s. BonaV. compend. Theolog. verit. c. XLV. 2, S. Thomas contr. Gent. L. II l. c. XLVl. - S. Bonav. Itin. ment. in Deum c. III.
R Arist. L. IlI. Da anim. - s. Thomas S. I LXXXlV, ut, et alibi passim . - S. Bonav. compend. Theolog. verit. L. II. e. XLVl.
83쪽
in ieem fuerint collata, ac singillatim expensa. Quibus peractis intelligentia, vel voluntas intelligens ea unit aut Seponit. Contra in cognitione rationali-perceptiva. licet iudicio constituta, idea et realitas experta, ipsa agente hominis natura, immediate devinciuntur, quod sit tam propter unitatem animae Sensitivae intellectivae, quae partim inens id tale, partim in ens reale dirigitur; quam propter identitatementis, quod etsi intellectui sub forma idealitatis vel intelligibilitatis sensui vero sub forma realitatis vel activitatis reseratur, in utraque tamen sorma Semper adest ens ex parte mentis, ut intelligibile, ex parte sensus, uti activum. Quamobrem spiritus hominis simplicissimus, vix sensu Dercellitur confestim agens sensi serum enti ideati confert, associat, ne iude necessario per Spicit - nS in Seipsum agens idest ens nedum ideale, sed reale etiam atque activum . Haec quidem hae tenus do perceptione intellectiva.
s.' cur quandoque cogitatio obscenorum ac turpium nobis culpae minime erratur, quia necessario cogimur phantasmatibus, vel senSationibus ideas copulare; 2. ' cur delinquatur, cum quis lasciva aSpicit et auscultat, non tamen cum ea tantum videt vel audit. Priori enim in easu habetur cognitio rationalis-pereeptiva naturaliter elicita, in pu Steriori vero cognitio reflexa voluntarie prosecuta 1 .
NΓΜ ALTERA ET ADDUCTI A COGNITio ΝIBUA ALTERI PRAESTET: OD AEOLE EARUM SIT DLMANAE NATURAE APTIon
est directa, immediata et immobilis idearum contemplatio, quae hilariam, in imperfectam videlicet et persectam dispescitur, quarum altera homines, altera decorantur angeli.
si Qui igitur pravam conantur cogitationem exeutero. Sensationem vel phantasma prius depellanti alias cogitatio intellectus persis tot. Vid. s. Thom. S. l. LXXX lv VII. - AriSt. L. III. Do anima. Ratio ex ipsa eruitur cogitatione pereeptiva . quas optime definire lur - apprehensio relationum inter Sensatio. ues et intellectiones am Redolantur iam allata de phantasmatum necessitate.
84쪽
Cognitio intellectiva impersecta plurimi equidem est, quippe quae
mentem humanam aeternis ac necessariis rebus intelligibilibus adiungat, eique essentias et universalia entium exemplaria conspicienda exhibeat . Id tamen redolet desectus. quod nequeat Subsistentiam Vel realitatem rerum monstrare . qua speculatae essentiae veluti impinguantur, et exinde assectus movetur voluntatis sese in realia potiuS, quam ad inoperosa idealia porrigentis. Quocirca cognitio intellectiva imperfecta cognitione rationali-pereeptiva, et rationali-diScursiva minus aestimatur. Equidem Verum PSi cognitionem perceptivam etiam intellectivam vocari, Sed eo sensu quod
intellectus praebeat rationi medium iudicandi. Item cognitio intellectiva perlaeta haud puris ideis rerum immoratur . neque PSSentias communes et universales tantum intuetur Sed ope quarumdam speeterum innatarum ae angelieae intelligentiae Connaturalium, una cum id eis etiam realia respectiva distincto ac
singillatim percipit. multoque seorsim in unica specie intelligibili perspicue aspicit, abstracta in concretis, composita in Simplicibus, corollaria in ipsis illico introspicit principiis; e Ssentias rerum ab Aque discursu, compositione vel decompositione extemplo apprehendit 1 ;Pauci S, angelus, quae Sibi sunt captui accommoda non frigida intuitione . neque empirico subsidio, aut comparatione, analFsi, Synthesi, re nexione, ratiocinio, aliisque lacultatibuS, Sed simplici, spontanea directa, quieta et completa intellectiva perceptione conspicit, et quasi imagines in speculo legit sine labore et dissicultate. IIuiusmodi ergo cognitio intellectiva nobilior est, ut Per Spicitur, cognitione rationali sive perceptiva sive discursiva, cuiuS Obiectum nee adeo hene, neciae ite, prompte, persecteque concipitur. 109. Ad id vero quod seeundo quaeritur, nullum dubium est. quin cognitio rationalis perceptiva et discur Siva sit pronior homini
aptiorque altera. Ipse enim non Secundum partem Sui, Ut in cognitione intellectiva se gerit; verum secundum totam suam naturam debet siὶ S. Thom. S. l. LV. IlI. - lI, I. II. - LVlll. II. III, IV. Vido ne
existimes ungelos vel omnes ideas habers. vel omnia obiecta realia cogno-acero alicuius ideae correl3tiva, sed ea tantum percipiunt. quorum eis lucidas ingeruntur species intelligibileS a Supremo mundi conditore, a cuiu A sola essentia. ait s. Thonaos . PSt Similitudo omnium, et per sam omnia Deus j cognoscit non solum quantum ad naturas universaleS, Sed etiam quantum ad singularitatem : ita angeli per species a Deo inditas res cognoscunt. non solum quantum ad naturam universalem Sed ebiam Secundum earum singularitatem , in quantum Sunt quaedam repraesentationes multiplicatae illius unicas et Simplicis essentiae . . Ex quibus elucet s. Thomam adstruere quidem angelos realia per speetes cognoscere; non tamen omnia: eorumque eo plura, quo augelis species univorsaliores insiguntur. LV. II l.
85쪽
potius agere, tam intelleetivas quam sensitivas simul lacultates, exercens, cum eo ipSO suerit e Dryore animaque eonstitutum, ut integrum et eompletum exerat cognitionis actum, euiu Smodi est cognitio rationalis perceptiva l . Quare enectos Saepe ac squallidos videmus quii dealibus speculationibus haerent diutius suspensi, eo quia non totalitate, sed dimidio suae naturae, idest solo intelle e tu, violenter sere
radicalis identitas, quatenus uno ipsoque lumine divino utraque confieitur quamquam eiusmodi luminis participatio intensitate et modo utrinque valde di rat. Numquid enim notum hominibus latet angelos Nonne rerum Veritatem uterque agnoscit, angelus et homo 2 Qui autem fieri poterit, ut veritatem uterque videat, quin eadem illuminetur Veritate . quae cum unica et indivisibilis sit, omnibus intelligen-liis, quarum obiectum ipsa est, sundamentaliter saltem non illuceret
susTEMATA QUAE AUT G ΝΓΜ AUT ALTERUM COGNITIONIA RATIONALIs-PERCEPTIVAE ELEMENTUM PRAETER EDNT
te plum, quam distinctio sormae et materiae, quibus sociatis rorum prodit cognitio, neque est, quod plurimum mireris si memineris etiam sensistarum et idea listarum putidissimos idem docuisse 3 . Id tamen non obstitit, quominus commonefierent, ac talia sibi concinnarent systemata quae utriuSque originis rationem non Praebent. Quamobrem, quaedam eorum elementum formale, quaedam vero elementum materiale praetergrediuutur. Haec suceessive et quasi cursim
perstringimus 4 . ARTICULUS PRIMUS
as naismus. subiectivismu/, formalismus et parapsvehimus, quibus it s. l. LV , l. IJ S. Τlio m. s. l. LV. 1-II. - S. Diou. De div. no n. c. IV. 3ὶ Ex sensistis Lothe, conditiae etc. : ex idealistis Κant, elusque sequa-ees utque antiquitus et ipsρ Epicurus et chrysippus. l. Praetermissio elementi materialis et subieetivi, dogmatismo, elementi .uteae formalis et Aiectivi, scepticismo sa et . Duiliaco by Go le
86쪽
nullam cernimus lucem vel sormam intelligibilitatis, sed caecam et incompertam sensuS materiam 1 . Sed iam ad singula pergamus.
trie, Bonnet, alio Sque Saeculi elapSi pestilentes materialistas consutatione indignos minime computamus . Ideo haud cum ipsis, sed eum Lockio et Condit laco potiSSimum nobis est hic congrediendum. Hi, nescirem num mentis te ita te, Vel ancipitis semper ae incerti Λristotelis auctoritate capti, mentem veluti tabulam rasam nullo ideali lumine illustratam po Suerunt, cui Si posthac ideae exurgerent, a sensibus, qui huscum communieat, ea S deduxere; a quihus Sensibus mens vix avelleretur protinus cognitiones, et ipsas facultates eo gno Scitivas amitteret. Iis cohaerenter per ab Surdam anthropogoniam texuit ineptissimus Bailly, cui homo prius atlanticus quadrupes, in bipedem deinceps sese erexit, Sentiit, yo Simo dum cogitavit, voluit, locutus fuit, et rationalis evasit.
Iuminis rationis phantasmata sensus illuminantis, refellere quis facile poterit: additis interea vel hisce interrogatio uibus: - au sperandum sit aliquando quamdam belluarum sen Sitivitate animali, ut homines, pollentem, in rationalem Sensationis transsormatione conversam iri 'num helluis potiuS quam angelis Deoque debeant homines a qui parari an ipsis persuasum Sit, priuS Se animantia, postea lapSu temporis homines evasisse' - 2 Nobis Sat superque est meminisse - sentire in infinitum a cogno Scere dissidere - . g. 2. Subiectivismi ιs.
arcanam adscribunt lacultatem intellectivam, quae sine ullo luminis externi interventu, ingenita quadam subiectiva virtute ideas sibi sensim cuderit, neque Pr0Pterea, haec lacultas utpote primitiva, originalis, et in demonstrabili S, philosophicae est subiicienda iuvestigationi.
3ὶ S. Thom. I, XIl. 1 . ad 2. ait c omnis cognitio est per formam s. 2ὶ Sensistas et subiectivi stas elementum sormalo renuunt ob rationem sortasse, quod opinentur, pereeptionem sensitivam id esse, quod perceptio intellectiva: quis aliunde plurimum invicem discrepant. Perceptio enim intellectiva est se actus quo auimus rem sensu perceptam ceu obiectum. vel in sua idea conspicit se: paucis, perceptio intellectiva est illuminatio. vel universalietzatio sensitivae, quia terminum perceptionis sensitivae peculiarem
87쪽
Subiectivis cooptantur sere innumeri, et praesertim Galluppi, Mastro sint, Booelli. Balmes, Mancino, Costa, Romagno si, Mamiani.
116.' Quem errorem pluries Sparsim explosimus ea praecipue ratione , quod legem synthesismi intellectivi infringat, eum menti obiectum cognitionis Surripiat, eoque surrepto, iam ex tabescit potentia intellecti Va : sin autem ista nobis superesset, quod sane non erit, tunc subi petivis tinimae legibus circumducti nihil amplius cognosceremus obiectivi et externi, sed in nosmetipsos tantum intorqueremur, plane rerum externarum ignari. Demum, ut alibi videbimus, eum animae facultatem cognoscitivam indulgeant, non dirimunt quae Stionem - quomodo cognitio rationalis formatur - , sed tantum eam instituunt. g. 3. Formalismus transcendentalis.1lT.' Nil proinde mirum si ex subiectivismo formatismus transcendentalis eruperit, qui etsi materiam et formam cognitionis distinxerit, utramque tamen in subiecto coercuit cognoscente, cuius saevitatem intellectivam in formas primitivas, universales et necessarias divisit, quae sensationibus coniunctae obiecta cognitionis conliciunt phaenomenica tantum ac illusoria, eo serme modo, quo tranS Spe- eulum imago, secundum Variam speculi supernetem et positionem, formari appropinquari, distare, minui augerique Videtur. Cave igitur, ne nomine formae decipiaris, atque fortasse persuadearis, Eantium probe saltem agnovisse elementum formale cognitionis . Nam formae Lantianae subiectivitatem spiritus non exeedunt, eique haerescunt ceu leges psychologicae, et actus subiectivi; quaesormae, quamquam Spiritui videantur obiectiVae, omni tamen necessitate et universalitate ontologica earent, et magis materia fiunt quam verae formae cognitionis appellandae. Forma quippe cognitionis unita est, obiectiva, intelligibilis, sicque universalis, ut nullo spiritu concludatur, sed omnibus indiscriminatim spiritibus intellectivis se prodat . Utinam ipse, sicuti distinctionem materiae et sormae recte perspexerat , naturam quoque comperiisset formae. Reliciendus est ergo formatismus quemadmodum subiectivismus, quo verbis solum ille abscedit, et verum elementum formale cognitionis pariter excludit 1 . 3ὶ Habetur equidem distinctio cognitionis in obiectivam et subieetivam
ast alio plane sensu . Nam prior ea dicitur quas Simplex ens idaala, vel obieetum . puta ideam rei. respicit: posterior vero quas iudicium de rei subsistentia . ac sensuum materiam importat. Hinc haec distinctio aequivalet distinetioni in cognitionem puram et materiatam. de qua supra. In utroqucteasu aliud est semper subiectum cognoscitivum, aliudve obiectum. Vel obieetivatum cognitum. Invicem obiectum et subiectum latissime distingui docuit etiam s. Arig. De Iib. arb. II, vll - XIl.
88쪽
, , , . p. tali:,mum gantianum alter Germanorum Am ed'R' Vi ς', '
absolvit. Ipse enim cognitionem in varias formas subiectivas intellectus non ita pridem distractam, in unicam, primordialem ac puram actiuvitatem cogitativam. recollegit, quae cum in Seipsam inllectitur, conscientiam sui adipiscitur, et parit, ait is, Vel creat ego, unaque non ego, vel mundum, imo ipsum Deum. Hoc est quod pan psychismus nuncupatur, propterea quod e cogitatione omnia trahenda sucatur, atque eatenus menti Sistenda , quatenus eiusmodi cognitionis conscientia, Seu ego per Reverat.
gitatio primigenia, pura, Simplicissima, vel, ut ipSe ait, - ego universale et primordiale ponens seipsum - quod in terminis pugnat. 2. re nexio cogitationis in Semetipsam eum res saeti sit et compertissima , quemlibet actum cognitionis sibi ignotum esse , aliumque expostulare autum excelsioris restexionis, qui in seipsum retorqueatur, et sic deinceps de actibus in actus per continentes inflexus, quousque, ne in infinitum abeatur, sensim fuerit pedetentimque ad actum cognitionis primum et directum perventum, cuiusmodi est perceptio intellectiva, cuius elementa originaria et primitiva sunt intuitio intellectiva entis, et sensus corporeu S, ex quibus Simul ipsa spiritus unitate coniunctis, prima profuit rei cognitio 1 . 3.' emanatio cognitionis sui consciae in ego et non ego, cum contra ipsi cognitioni, ego et non ego ceu quid ignotum iam praeexistant, quibus cognitio non actum equidem existentiae, sed eorum intelligibilitatem solum adiungit, qua pateant et intelligantur 2 . 4.' exclusio non inquam solius sormae cognitionis, quin et ipsius materiae, sive quod hoc sSStema undique ideat isticis per scateat pbae nomenis, sive quod omnem pasSi itatem spiritui auferat, pura eidem, utpote unico noumen O. acti Vitate relicta. quod sane salsissimum est, cum saepius spiritui contingat multimode pati, atque eius passiones ipsae in materiam etiam vertantur cognitionis . De Fictite tantum nunc sufficit. l) Reflexio cogitationis in semetipsam in id etiam impingit absurdi, quod
elementum passivum activo identisicet, propterea quia cogitatio rellectens cum cogitatioue in quam reflectit, ennsunderetur. 2 Etiamt eum omnia Oxcogitations di manent, manabit quoque sensatio quae ae cogitationis partus haberetur. Sapit ergo hoc 33Stem a SenSismum. Insuper, Ficlite rei ignorantiam inscite pro eius non existentia Sumpsit, ac indo est ineonsulto etiam ratus . rem cognoscere idem plane es SB ae eam eroare. Quamobrem ogo Ficlite Braham Indorum caolum terramque evomenti. vel Deo Pani omnia deglutienti. fore assimilaretur.
89쪽
120. Alia praeterimus non equidem levioris momenti systemata empirica, quae a supradictis parum abscedunt, ipsisque seminaliter inseruntur, eaque in ideogonia susius Ventilabimus.
diamur, quae elemento materiali et empirico eognitionis perceptivae vacant. Eorum duo ceu capita quidem praeeminent; panthei Smus se ilicet realisticus vel metaphysicus. et pantheismus ideat isticus vel l gitus : uterque, ut suspicabatur, ab ego isti eo Srstemate Fichte progenitus; atque ambo etsi in puram cognitionem obiecto et subiecto destitutam adnituntur, eam tamen magis ex parte obiecti, quam subieeti deseribunt, eo quod sit impossibile eogitationem qua talem quomodolibet imaginari, quae, lac ut daretur, non equidem cognitiolaret, sed serisatio: eognitio enim qua talis, vel pura, id est. Sine obiecto et sutilecto non est cognitio l . q. f. Pantheismus metaphysteus.
onti supremo eum visibilia tum in Visibilia constringit atque permiscet adeo ut rerum generatio et corruptio nihil aliud sint, quam eiusdementis supremi emanationes, et Vibrationes, quae eum erumperent, generationes, eum regrederentur. corruytiones Vocantur. Tam insandus error iam inde ex primaeva serme mundi aetate serpsit, nobisque suit sensim et multifariam deductus. Ex India in Aegyptum, illine in Graeciam, et deinde in nostram digressus Italiam, in dies semper fraudulenter erupit, et etiam nunc temporis sub nominibus transcem dentalismi, ecletismi et ontologismi apud nostrates et exteros spargitur . Schelling primus ipsi manus admovit, ens quoddam altissimum, indisserens et uniforme excogitando, in quo Omnia compingerentur ae inde soras clim verent; Cousin per trinisormem perceptionem Dei. ego et non esto errorem adauxit: denique ipsum per secerunt onto logistae, intuitum Dei ereantia superaddentes. Qui tamen, lieet in ad-lli cons. a. Thom. s. l. LXXXIV - LXXXV - LXXXVI - LXXXVIll - . Ibique
cursim . qua data opera , exquisito sane iudicio . ostendit - animam humanam in praeseuit atatu cognitionem a se usu acquirere, eique operationi lumine l. tallectus agentia subveniri.
90쪽
Versa abeuntes, in eo conveniunt, ut sola mentis ivtuitione in Deum elatae, genSibilium perceptionem, nullo adhibito sensuum interventu , explicent.
ignorat. Etenim 1.' existentia identitatis absolutae tamquam indistinctae entium congeriei, in absurdis habetur. 2. ' intuitio huiusce identitatis. triplex perceptio, Simultanea Dei ego, et non ego, et ipSedonique Dei condentis intuitus, tria sunt plane supposititia, gratuita, atque uniu Seu tu Sque conseientiae adversa. 3.' adeo nugat Orium
e St, nos menti S quadam intuitione sensibilia ex sinu identitatis Vel divinitatis per aetum emanativum vel creativum haurire Sine ullo sensus adiutorio, ut rudiores mirentur, id quosdam dixisse philosophorum ipsa reluctante experientia, qua videmus, ea tantum Percipi, quae sen Sus urgent, ae Seniabus ipsam cognitionis formam inlinitam quibusdam quasi caucellis determinari et circumcingi, quibus latius patere menti vetitum est. Alias eur animae corpus adnecteretur Sic artificiosum, Si mundum sola mentali contemplatione, cui uullatenuS suppeditatur elementum materiale, contueretur divinitate complexum g. 2. Pantheisantis Iostieus.
gio Hegelio. totus in eo agitur, ut ex uno omnium Supremo, ideatitantummodo et abstracto, omnia eruat entium genera. Quod emanati Vum Principium ideam nuncupant proteiformem pr0Pterea quia PFoluta, naturae panderet varietatem, secum autem collecta Spiritu Se aderet; atque proinde qui ipsius emanationibus Student, philo Sο-phiae naturae, eius eo utra regressionibus, philosophiae Spiritu S, eiu- emque demum naturae qua intrinseco constituitur, logicae navaut operam . In istius ergo ideae transformationes oculos mentis qui S attollat, qui tam Suipsius, quam caeterorum quaereret originem atque naturam nam ex ea ne dum lumen, inquam, quo res cogu0Scuntur, Sed et vis. qua subsi Stunt, aguntque, erumperet. Ex quo emicitur, ut quidquam cognosci, ipsum sit esse, atque nihilum Iosicum n hilo aequiparatur Physico.
vertimus . 1.' gratuito plane adseritur ideao eiusmodi existentia . 2.' Etiamsi ista daretur, eluceret equidem menti ut principium sor- male cognitionis, numquam ideo instar principii rerum emanativi, cum nullam constet ideis inesse creandi emanandique virtutem. 3. His semel constitutis, realia subiectiva et extras ubiectiva per ideam es-susa, obiectivarentur, cum totali ordinis physici ictetura, atque 1ο- elatis, qui non ideis, verum etiam rebus et vivis conflatur personis Di iii od by Corale