장음표시 사용
111쪽
num, et quomodo ex quibu Is fiant. Nam quemadmodum totum continuum, et qua si continumn perpartitionem resoluitur in partes continuus, sic idem per composiitionem ex eisdem partibus redintegratur: et rursus quemadmotii totum discretum maxime genericum, ac totum quasiι discretum per tu stione
diducitur in 1pecies silue ormas, sic idem quos per compositionem ex ei deni Deciebus situ formis, icitur. Ais, ut melim quod dico intelligatur, que in admodum ex diuisitone animali oriuntur ormae, silue ypecies, siue disserenotiae, ut rationale et irrationale,sic ex compositione eorundem rursus quasi conflatur animal siluegenus animalium Sics hactenus, 'nsium fit in suminina esse tantum duogenera totorum, hoc est, totum continuum, quod est, una singulare et individuum et totum diseretum, quod est, multitudo singulari
ritιm et tantum duogeriera partium unt quod toti continuo, alteru quod
toti discreto 6pondet similiters esse tantum duogenera diuisionu,hoc est, partitionem, qu ad totum continuim, et diuisionem, quae ad totum diseret
ref rtur. Items duo geriera compossitionum unum quo ex partibus totum continuum, alterum quo stre ex ormis uel peciebus totum diseretum quasi reaeneratur. Praeterea totim essentiale ad totum continuu referri, et quasi continuum uocari. Totum uero potentiale ad olim discretum reduci, et apri
pellari quasi discretum Totum autem integrala tanquam eparatum ab alijs non recte positum fuisse, eo quod omnia tota ex partibus fui integrantur, utq; ideo integralia re te uocari possurit Albae totum istud quos voeant
uniuersale, quia nec ad totum continuim, nec ad totum discretum , nec aductum totum re irri potest, idcirco uerim totum non esse, fedfictum et comis mentitit , at sideo a numero totorum prorsus reqciendum. Postremo gerinerauera, et pecies uerus iusibiles, nihil aliud esse, nisi multitudine sinis gularium t in maiore t in minores, ita ut cum diuiditur animal, siuegenus ani malium, nihil prorsus aliud diri idatur, si multitudo omnium singularium animalium estum etiam recti)fime uer inies dici, animal esse rationale, et rurs animal esse irrational , non solum inpotentia sed etiam in astu, nee ullum esse periculum ne duo contraria simul et semel in eodem subiecto repetariuntur quemadmodum Dialecticistulte nimis et imperite reformidant alsideo remedium illud altus, et potentia excogitarunt, quod iam non solum 6 imperilsi eis,lidum, sed omnem adeo imperitiamfuperat eis,liditate n. Aede totis, partium, compositionibus, et diuisionibus fatis iam dictim arbitrarirer, nisi inibisuccurreret Rodulphus Agricola, qui in primo libro de Inuerutione Dialectica, Capite non' docensaiiomodo totum et genus diderunt i a
112쪽
scribit, Sed boc diste; unt quos quemadmodum genus ad constituendamsing Iarium pecierunt zι titi adsit oportet,sic totum nonsingularium partisi sub tintiam constituit, pleraes earum, ut interierit totum, permanere tamen 1 GJunt, et contra quemasmodum ad conjiciendum totius sub tintiam una uis qui in s partium est adhiberi necesse, sic ad explendam generis sub tintiam noulis unumquans; speciem adesse natura illius exposcit, Praeter hoc quos gentis dehineciebus suis Oirmatur, totum de partibiri nequaquam. Haec Rodulisphus, in quibm Vir ille alioqui do hysiimus pene tot errata adm: it, quot uerinba scrip sit ais ideo breuiter refutandus inibi uisus est. Putat Rodu butuna cum Pseudophilosophis omnibus ad constituendam stingularu in specieranaturum genus sese oportere: Atq; ego contra ico id isse absurdi ymum,
nam i ita esset, sequeretur ad constituendam hominis naturam totum genim animalium requiri, et ita homo non solum ex rationali, sed etiam ex irratiorunali partegener .animalium costitueretur, is adeo conflaretur ex omnimbus stingularibus animalibus, quod quam sit absurdu eis Lltum quis no uidet' At enim inquiunt a definiendum hominem nonne assumitur anima loco Imiteris squod una cum disjstrentia rationali et mortali hominem constituit, Foemodo , homo est animul rationale mortales B Hyondeo in ea delinitione, si homo, et animal accipiuntur proprie, nihil alius ignificari, ijsi unum boni,nem esse uirum animal rationale mortale, et sic proprie non ei delinitiopen rκ bominem, sed unius tantum hominis, in capiantur figurate et improprie, ut in omnibus stre definitionibus capi solent,ut homo pro hominibus,et animal pro animalibus ponatur, tum ea oratione hoc declarari, hominem, siue homines, siue omnes homines, siue hominum genus esse animalia rationalia mortaαlia..hoc modo est uera definitio ita enim exponi debent omnes definiti
nes,quae in singulari numero a ἰignantur, ut partim supra docui, partim etiῶ infra fum docturus in capite de Definitione. Ex quo patet falsum esse id quod Rodulpbus primo dicit ad conjtituendam singularum 1ipeciem naturam genus adesse oportere, nisi forte intelligat, tantum de parte generis, quo in casu uert diceret, non enim potest effici 1 ecies sive genere, cum sit pars generis,sed ipse sibi hanc excusationem praecidit, quia intelligit totumgeniuadspeciei constitutionem requiri, I ritu non torri et a toto continuo Praeterea'dico contra Rodu bi ad explendam generis substititiam, tam neces se esse unumqtians illius partem adesse,quam ad perficietidam totius continui sub tinti . Nam sit generi animalii , exempli causa, debuerit una tantum Decies, puta botin uel equi, linquam perlictim erit genus, nec persi ter mi appellaripoterit, non magis quam donias et imis persteta, si huic carina.iaifundament
113쪽
re animalium, et herba progenere herbarum, in is propositionibus accipisatur. Quare in illis Risuis bi uerbis tria maxima et absurdi una sunt erraota, quorum unum est, totum genus ad conjtituendam fingularium 'recierum sub tintiam adesbe oportere , alterum ad explendam generis bub stantiam non omnes becies respe nece farium es b, tertium et ultimum, genus uere de suis Deciebus iure i casu affirmari cava omnia Rodulphus inconsiderate a Pseudophilosophis accepit et una cum eis in profundi simum erroris quasi barathrum delapsius est. Nam quemadmodum illi in loquendo nimium imperiis te, ut supra dixi, non d Itinguunt res a uerbis iecuerba a rebus, necferaemones figuratos a propriis, nec proprios a figuratis: sic ipse quos in huius modi enuntiatis, ut homo est animal accepit uocem generis proprie pro ea re, quae si genus, hoc est, uocem animalis pro ea re, quae est animal, et eandem uocem proprie tanquam figurate usurpatam intellexit si enim ita esset, ut ipse exijimauit, sine dubio uera essent quae ab eo dicuntur. Nam et uox uinnimalis proprie dicitur de 'peciebus animalis in recto, ut cum dicitur, homo es animal, et eadem uox animalis figurate accepta significat genus animaliu, ut cum dicitur animal est substititia animata sentiens, hoc est, omnia animalia uegenus animalium sunt subitintia animatae sentientes: et tertio loco eadeuox ad definiendum singulas animalis1Jpecies tota requiritur, ut homo est uis nimal bos est animal leo est animal, et sic aetera. Quod si in bis omnibu locutionibus, quas dixi, non de uocibus,sed de rebus intelligeretur, et proxprie semper uoces acciperentur, ex ueri yimis statim efficerentur falsi Fime, non enim animal ut res uera et genus uerum est, de homine dicitur in recto, sed ut uox et uocabuli generis existit. Quare cauearit qui recte philoseis phari cupiunt, ne una cum Rodulpho, et Pseudophilosi bis ita decipiantur, ut et uoces pro rebus, et sermones proprios pro uratis accipiant. Haec enim res primo Aristotelem decepit, et pli Aris telem omnes qui eum secuti unt
in eundem pertraxit errorem quia non animaduerterunt totu et genus aliis
quando esse uoces multa signiscantes, aliquando uero no uoces, sed res musetis omit ibus praeditus. Nam totum mors accipitur pro voce totius modo prore,quae est tot si et baae eadem res, modo est totum continuum, quod proprie dicitur totum , modo totum i csetum, quod priuatim appestatur genus, uel multitudo. At ita et comun s loquendi consuetudo, et docti sim quis uirin
114쪽
conti ruis et discretis, eorum s composivionibus et diui ionibus locuti fuimus, illud quos post omnia non ignorari uolumus,omne totum discretum ex mulistis totis continuis uel saltem Aingularibus esse compositum, et inter omnia tota discreta miιlto nobiliora et excesseritiora esse ea , quae appellunturgenerae species, et ex generibus et si 'eciebus ea esse prae tintiora , quae sunt natumralia et essentialia eis, quorum sunt genera et1pecies , ut genus animali oramnibus hominibus, et Decies hominis omnibus suis indiuiduis. Nam Thebarunus et Troianus, ecies quidem hominis furit, ut recte inquit Cicerosed acri eide uales et extraneae, non naturales et essentiales, sit cui ilia superiores. Quod iιanquam ita sit, non propterea tamen minus recte et sunt et appellantu, species, quam quae naturales et essentiales existant. Idems sentiendum est degeneribus, non minus uere et esse et appellari genera, quae sunt accira
dentalia, et quodamodo extranea, ut homo comparatione Thebani et Troiarini, quam naturalia et ectentialia, ut animal homilis, et uiuens animali comes paratum Insta enim in Capite de Genere inter alias generis et Fecie dolistis rentias, docebimus etiam esse illis duM, ut ex js, quae uere appellantur ge, nera et pectes, alia naturalia et essentialia sint, alia accide talia et extranea.
Quod idcirco monitum Ube uolui, ut tollerem'illam illam, et imperitum opimniouemibilo Dpbastrorum, qui pro certo putant, nulla esse ueregenera, nisi nuturalia et essentialia, et nullus uere pecies, nisi naturales et essentiales. Ais etiam, ut roboriderem quibus dum ineptis qui Ciceronem reprehendiit, e quod Thebanos et Troianos hominis ''ecies esse dixerit, cum Cicero, dii ἰime et doctis ime, illi uero peruersii yime et indocti ime senserint . Sed ut
redeam unde disce sit, hoc quos notum esse uolumus, ex omnibus totis discretis nullum esse maius et capacius quam genus rerum, siue res eo quod comαplectitur et comprehendit omnia siligularia citiuscunq; getieris, quae sunt in mundo, et uox rei de omnibus, qi sunt aliquo modo uere dicitur et stirmarutur. Atq; ideo res, siue genus rerum maxime proprium, et maxime uerum est genus, contra fui ijsimum istulti Minam Dialecticorum opinionem, qui dicis res silii ens non esse getius, uel saltem non esse uerum genus, cum fit et certi,siimum et urimum genus, atq; deogenus in uuingetierim intelliαgendo genus pro re, qua uere estgenus ruc est,pro multitudine omnii sitim gularit 'crum, quae in quocunq; genere continent:ιr. In mundo enim promprie mu est, lec reperiturissimi altici genus, nisi multitudo lagulari mi, ut etiam dicemus in Capite degenere. Ab hoc igitur immo et iιe j imogenere
est genus rerum exordiu capit et incipitsumma et priina divisim totora
115쪽
latim acceptorum, quae non amplius in formas silue pectes, sed in partes fur*sus continua et imper rotas secantur, ut insta o kndetur, cum refutata Ala falsii Fima et absurdi; ima Dialecticorum arbore praedicamental , ns tranaueram et rector arborem generim et specierum ab ea longe diuerso modo descriptam, omnibus inibicienda et dijudicandam proponemus. Ecqua qui
dem una cum j omnibus, quae supra fuere dicta de totis et partibus, Nolio nibus et compo sitionibus aperi time conflabit omnibus modo non obstinatis*ymis, et ueritatem scire recusantibur, qu sayo et imperite debis ipsis rem bus scriptum ac sensumfuerit, partim ab Ari1btele in quarto των μετα ταουσικο , in Capite de toto et parte , partim a Boethiopene in toto eo libro, qudincomposuit de iusionibu partim ab Eustratio in suis Commentur ssuper primo Ethicorum Ar)btelis, ubi loquitur de totis: partim etiam amo nullis alijs tam Graecis quam Latinis, subinde ingerentibus,et inculcantibus nobis tota quaedam monstrifica et portentosa, quae nusquam fiunt in uera rerii natura uis inprimis tot et illud quodsic jirmat esse zρ μερων, hoc est, antepartes suas, ut non it μερῶν, hoc est, ex partibus: Cuiusmodi sturuntur esse deae illae Platonis, silue Socratis, uanae et inanes Atque ideo non immerito ab Arolatete refutatae tot in locis, et ab Arisbpbane Poeta suauimur deri ae ἐν τούς νεο λας. Deinde etiam illud totum, quod ipsum quos asserunt ita I ἐν χέρεσι, hoc est ii partibus, ut non sit ἐκ κῶν, hoc est, ex partibus, qualia dicuntur esse uniuersilia realia Aristitelis, partim a noαbis Jιpra, partim etiam ante nos a Nominalibus iure optimo refutata, tanαquam multo magis falsa manjs absurda, qui u deae Platonis. Quae quimdem duo totorum genera, quamuis utras non solumfulsa sint et absurda, ut dixi, sed etiam in intelligibilia et incomprehensibilia: quin per deos immortatales, quis unquam cogitare o fit, aut intelligere totum quoidam, quod fit ante partes fuas, et nou coul' ex partibus sui. quali dicas reperiri, et esse
in rerum natura, aut hominem aliquem, qui sit alite caput, pedes, brachia, uentrems seuum aut arborem ali iliam, quae Xl hat ante radices, truncum, ramos, oliach sua aut somum liquam, quae coli latante fundamentum, paririetes, te tum ibuum alit nauem aliquam, quae con istit ante proram, pupαpim, carinam, lateras sua aut quamplurima huiusmodi, quae ita int, ut
xi, antepartes uu, ut ex illis nullo pacto conlisut Et rursus quis utiquam
116쪽
9 Ranimo comprebendat, aut satis spercipiat, extare in eadem rerum natura omtum aliquod, quod ita sit in partibus fiuis, ut tamen non consi lex illic quale aiunt isse uniuersale reale Arisbtelis, non aliter, nec alio modo, quam ius firmarent esse in mundo, aut hominem aliquem , qui Het in capite, pedibus, bruch s, uentres suo, et tamen nou Ubet composivus ex eis aut arbor unum, quae esset in radicibus, trunco ramis, toti s suis, et tamen non conmstiret ex ipsiis aut domum aliquam, quaesit in fundamento , parietἰbus, te*ctoq; suo, nec tamen componatur ex ijs aut nauem aliquam, quae Ubet inprora, puppi, carina, et lateribus suis, et tamen ex illis non conitiret: vummuis inquam haec duo totorum genera, utras talia sint, ut dixi, tamen multo
minus falsae magi D strenda sunt deae Platonis, quam uniueualia Aristim
telis Plato enim, siue Socrates apud Platonem in Parmenide, non tam ut Philosophus grauis et seuerus, qui,n ut Poeta lepidus et facetus, nec tam semrio ex animos loquens, quam ludo et ioco scribens, ut delectaret Lectores, uidetur introdux ille deas suM, non aliter quam Poetae fingunt, Sollas, Ch. maeras, et Centauros suos. At uero Aristiteles contra, tanquamur stis et te tricus philosophus, et omnino quiduis aliud potius quam Poeta, non iocans,nes utens, sed maxinreferio, maximes ex animo loquens ac scribens, non solum fine ulla Lectoris dele tutione, sed cum maxima ingeniorum qua is ex carnificatione, partim in Libro Pie kμπειο ς,partim in Pollarioribus Ana laticis, partim etiam alibi ita inducit et confundit uniuersalia sua, ut non tanquam res, quaesagae sunt, quales iunt deae Platonis, et figmenta Poeta rum, tamen aliquo modo mente comprehendantur, sed tanquam res, qμα omnino sint incomprehensibiles nullo pacto intelligi, aut percipi posse uideantur. Quamobrem nos utros horum totcrum eiecto et explosio, tantummodo recrpimus, retinemus et appro
bamus totum illud quod uocant ἐκ μερῶν, hoc e Lex partibus, qualia sunt omnia tota cotinua et quasi continita, discreta et quasi discreta, qita supra a nobis Demrunt constituta, et eadeq*oq; ut somnimbus, qui re
cupiunt, recipienda, et retinenda, et approbanda erinem M.
117쪽
ratione philosophandi, contra Dyeudophilo, Jophos, etsimul desipis eoru principi
De itere philosophico et oratoris Tenere, et de vera eius de nitioine: contra styumgenus dialecticum, et 'fum eius definitionem
Aduersariorum Ube fuga, nisi prius distincta
generibus nominum,et diligenter explicatsi omrum significationibus Vt appareret in primuelgenus et flectem esse uocabula collectiva, et multitudinem singularium proprie semper siι-gnseantia, et simul quomodo locutiones guratae disrrent amo figuratis, et enuntiationes inplices a non simplicibus Vt intelligeretur quomodo apis petatiua simplicia uel posita uel enuntiata significent modo genu modo non genus, modo unum, modoplura. Deinde similiter diui se explanatisrersi generibus ueris, et radicitus verssis uniuersalibus realibus eorumci ponenis dorum ausis Vt constaret in quarto diuisionis nostrae rerum membro,statuisendas esse multitudines rerum singularium,non uniuersalia, siue uniuersales naturus ut Pseudophilosi bifalhosimul istulte existimant . Postrem uero constituti in summa tantum duobus generibus totorum, partium, diuisionum et compositioni; ut totum uniuersiciquod uocant,et eius parte diuisio uniis uersalis et eius copositio ab omni totorum, partium,divisionum,copositiona
118쪽
cipia, hoc est, ad quinq; uniuersalia, siue quius praedicabilia, siue quinq; uoces, ut Graeci uocant, Porpbris, Quae sunt, exempli causa, ut ipsii dicunt, genus ut animal, pecies ut homo disterentia ut rationale, proprium ut rim sibili, accidens ut album. Et o kniemus ea omnia a Pseudophilosopbissu Hemale exposiita, peius definita, et paulo minus quam tota aga, Initium sumem te a genere, tanquam a capite omnium falsii imo Si prius tamen docebimus quidproprie; ignificetur uocabulo generis, et quaenam fili uera generis defiαnitio, et denis quot et quinam sint ueri generis modi, siue illerentiae, silue ecies, ut quemadmodum antea retinus, prius doceamus nostra era, quam aliorum fuga refutemus . tuo dico et allirino uoce generis apud Latinos e του γένους ui Graecos recte loquentes, nihil aliud proprie significari, nec intelligentum esse, ii simultitudinem quandam situ totum discretum, ex omnibus uis1peciebus tam indiuiduis qui,n diuiduis composilium quod comyiuniter latine genus, graece dicitur , Et nullum onnino reperirigemitus in mundo situ id rerum civiumsit,sive naturalium sirue matbematicam rum situ ad sermonem orationenis pertinentium,siue aliarum quaruncua quod proprie non it multitudo aliqui singularium, et totum quoddam discretum exsingularibus cor titulum. Quam ad rem probandum prunum fumo mihi id, quod etiamsupra dixi, et probaui in Capite de nominibus colle t uis,
Nempegeneris nomen uere esse collectivum,et inter collestiua uere numeramdsi,quo itu nopo silino significare plura, tam in singulari numero quam in plurali etsi plura significat, quomodo quaeso potest non etiam habere signim
ficationem multitudinis certe non potest. Praeterea illud quos ad idem prombundum adero, ubicunq; in oratione ponitur vox gen eris, ibidem stre etiam recteponi posse nomen multitulinis . Ferme enim nibi restri aut destres in
mimiter loquendo, utrum dicatur non solum utituersumgenus Heraclidarum, an timueris multitulo Heraclidarum uniuersum genus Tantalidarum, an uniuersa multitui Tantalidarum, et alia huiusmodi genera,quae Porpbrius in primo uogeireris moto potiit, et aperte fatetur se multitiaines sed etiruniuersum gerius bominum, ani liuersa miιltitudo hominion uniuersum ge*nus atlimalitιm, an uniuersa multities,unimalium ulliuersum gerius colorri, ian iniuersa multitu lo colorum iιniuersum gelius triarigulorum,an uniue sumultitudo triangulorim et eodem inodo malijs huiusmodi locutiombi s.
119쪽
sECUN DV sysinimi idem postremo confirmatur authoritate Ciceronis itione, cum definiens genus ita inquit, Genus est quod plures amplectitur par tes, ut animal Num figenus totum quoddam non esset, quomodo plures am plecteretur partes s etsi totum quoddam est, aut continuum sit necesse est,
aut discretum nam supra docuimus omnia uera tota ad duo haec referri, et totum quod dicitur uniuersese esse falsum et commentitium. Sed genus totum eontinuum esse non potest , ut etiam Diale fici confitentur, ergo discretum est, etsi discretum, ergo multitudo .inia obre sit nomen generis uere collectimum est, ut certe est, et proprissemper significat plura, etsi ubicunq; ponis
tur nomen generis, ibidem ponere licet nomen multitudinis, etsi denis gemitus totum quoddam est, et totum discretum , et multitudo qua dum authore etiam Porpbrio, ut diximus, pro octo ex his omnibus mandesti)ςime conuinαcitur, uocem generis tam in sermone comuni quam apud Scriptores recte lotiquentes, i in Graecos quam Latinos, proprie nihil aliud significare ni flmultitulinem quandam tale, et totum quoddam discretum tale, ex qua et ex quo si austrantur omnia singularia, ex quibus constitit, et composita sunt: non magis praeterea quicquam remaneat aut super sit ex genere, quam ex pompulo, si austrantur omnes singulares popitiares, et de exercitu filoquntur omne, singulares milites. Ac talis quidem multitudo, et tale totum discretu,
ut diximus et affirmauimus, proprie significatur uocabulo generis, tam apud Graecos quam apud Latinos,ut dixi ecte loquentes, cuius potestas ac signis scatio re irtu ais extenditur ad omnia singularia eius multitudinis et toritius discreti, cuius sunt singularia, non olum praesentia, sed etiam praeterita et futura, ut insta docebimus,cim ropondebimis ad obiecta Aduersariorum. Nunc ex ijs, quae hactenus dicta sunt, facile intelligiposse arbitror, in delirinie logenere quae uox,et quae res generis loco Auximeponi debeat: na si quάlibet diligenterat ras, et omnem vocum ac rerum feriem percurrus, nullam unquam nec uocem, nec rem inuenire poteris , quae sit ad definienduingenus accommodatior, quam uocem multitudinis et totius discreth, et quam ea res, quae uere est multitudo et totum discretum cum autem dico in definiendore nere, per genus , intelligi uolo non uocem et nomen generis nec cogita, tionem aut conceptumgeneris,sed eam rem,quae extra uocem et cogitationeri uere estgenus Aliud est enim uox ipse qua utimur in definiendo genere, ali ud cogitatio et tanquam uox mentulis rei definiendae, aliud res ipsa uera, quae, definitione exprimitur, et uoce ac cogitatione repraesentatur Ars ut quod
dico exemplis inanisistius fiat, si uelim definire uocem hominis, siue hominem ut 1 in uoee, ita dicam, Homo, exempligratia,est nomen appellatiuum sim.
120쪽
dicam, IIcino est notio, qua tanquam in peculo menti nostrae repraesentatur animal rationale mortale. Quod si non vox hominis , nec cogitatio eius, sed ea res, quae uere est homo destnienda mihi sit rursus est imae tuitionem finfram, et ita dicam, Homo ei animal rationale mortale. Vt man fella appaαreat alius et se uocem rei ullud cogitationem eius, aliud rem ipsam definire.
Quadere idcirco Lectores almonensos putaui, ut intelligant, in de initiorunegeneris aliarus rerum, duo maxima uitia poti, imum esse uitanda QIιοαrum unum est, ne uox generis pro ea re, quae est genus desiniatur: in quod
uitium desiniendi maximum, et turpi)fimum primo Ams, teles in Topicis, deinde Porpbriim in fagoge post a Diale lici, et Ueu sopbilosophi omnes Arisbtelem PorpbFriumssecuti turpisἰime ceciderunt. Nam uolentes defaenire,quid estgenus, et dicentes, genus est quod dicitur de plumbus et caetera,
attulerunt desinitionem uocis generis, non rei, quae est genus et in summa in duobus prope millibus annorum, cum nunquam laborare destiterint in deae
finiendo genere, tandem nihil aliud definierunt, nil uocem generis, hoc est, nomen appellatiuum Grammaticorum, ut paulo inlita magis clare o kndemus, cum ab altabimus de initionemgeneris, a Diale ticis et Pseudophilosophis traditam. Alterum definiendi uitium est, cum non uox quidem rei sed coragitatio et conceptio rei in mente, pro re ipsa uera definitur in quod uitium cietali multi saepe lapi sunt, tum in primis Stoici, qui ut testitur Leertius in
Zenonis uita cum uellent definire genus, dixerunt, Genus esse conceptionem plurium et manentium notionum. Qua indefinitione rursus sicut in illa sum periore, non desiluitur genus ut res quaedam uera existit extra mentem uni maius posita, sed ut res cogitata, mente animos concepta . Quod non es
uerum, tres proprium debilitenda rei genus. Ita o quemadmodior Aristotem Ies, et superiores illi turpiter errauerunt, quia iιocem rei pro re ipse definiectrunt sic Stoici uebementer peccauerimi, quia definitionem gerieris tyrre uolentes, non rei ipsius desinitionem attulerutitsed cogitatio iis atoico ceptus rei Vera enim essentia, quae deliri itioire expi calida est, non inhaecibus oris, nec in conceptibus meritis rit, sed in rebus is is extra iiscem melitems consim si litibus, ut defintiones proprie rerum simi, ion cum, Ies nomIruori, verecte inquit Galerius in seciuido de Disteretitiis pulsiur . nes cogitatiotium ais conceptis m, it nos quos ad Galetu se itetitiam addimus . Quod insudefuerim est, ut etiam si uox aliqua utu conceptus de triatur, tamen non ut uox,ses ut conceptus , sed ut res aliqua defiuri uideatur Quibus ita