장음표시 사용
81쪽
causam, propter quam uniuersalia nucto pacto in neganda sed confitenda et
totis uiribus confirmanda Magnum enim uidesicet nobis imminet periculum magnas iactura nisii uniuersalia retineamus . Sed ego vos o Dialectici, ora etapbdifici, o Philosopbηtri uos inqua nunc et nos omnes simul hoc tim re ais hoc periculo liberabo, eodem plane modo, quo supra etiam docui nihil nes scient s ne surtibus es definitionibus timendum etiam in ulla sint ne sponantur uniuersalia. Non enim de uniuersalibus sed de uniuebis fiunt demo i frationes et oilogis mi nec quemadmodum uos dicitis in argumentan do fit progressus aut per sollogismum ab uniuersalibus ad particularia sed ab uniuersis ad singula, aut per inductioncm a particularibus ad uniuersalia sed a singulis ad uniuersa. Multum enim distirunt uestra uniuersalia et particum Iaria, a nostris uniuersis et lagulis. Nam, ut etiam ante dixi uos uniuersam Ii untra per ab Ductionem ieri dicitis, et quiddam aliud esse uultis quam iunia sua singulariasimul collecta, Nos nostra uniuersa ita ut sunt inutiιra facta fine ulla ab tractione bl aliud esse dicimus, nisi omniasingularia unius euiuslibet generis imul comprehensa. Item uos uestrum uniuersale totum qiιidem quoddam esse ponfise , sed quodvis potius alii d qiιam continuit m aut discretum, Nos nostratin uniuersum nihil aliud elibe uolumus nisi totum quo indam ex numero contiituorum uel discretorum . Quod autem pertinet aduerastra particularia, ea quidem possunt Usie fingiua, sed non ita particularia it a modumsingula semper iitelliguritur Ieseparata, aliud est itim diu
cere de particiιlarissis, alii de tragulis. Quibus ita explicatis dico nec in demo rationibus, nec tu 10 4 finis, nec in inductionibus facie idis opus esse ullis uniuersalibus realibus Lutetiim in omni ollogismo procediturabimiuerso, hoc est, a toto continuo uel discreto, ad ali Iliam uel aliquus partes contimnu G1ιAd scretus, sic in omni indiιctione it progressius a sit igiιlis partibus continuis uel discretis ad totum colitiuum uel discretum. Exeinphim Hllogiis mi a toto continuo as utram partem fetam, hoc est, Totam domum 1 orta da conduxisti, fundametrium 1 pars domus ergo fundamentum etiam 1 ortatare debes A toto alitem discreto ad partem suam hoc onmne sentiens 1i unirimat, ipsus iubentit, ergollyongia assimul 1 t. Exemphim 1ιero inductionis a partibus continui ad totum colit illurim hoc si Te tum corruit, purietes sunt labefi hi suu a uenta coputruerulit, ergo tota domas corriιpta 1i, A partita buue tot iis discreti ad totum discretum hoc , ligularia animalia rationi exispertia mori uiatiar, nec est, si homo qua muri ratic ne et sapientia praeditus, qui mortem po sit effugere ergo trima animalia mortisunt obnoxia. Eodes
82쪽
continui uel discreti in inductionibus uerba partibiis continui uel discreti ad totum continuu uel discreti; et intelligendo per totum, semper aliquod nimuersum, oc est,omnes funul partes alicuius totius uel continui uel qua si contatinui, uel discreti uel quasii discreti,ut docebimlis insta in Capite de totis Ad extremum uerb ante quam ex hoc loco discedo llud quos non ignorari uolo, Neco itatem concludendi et uim probandi in Ullogismis recte factis, esse ac quasi manare, non a duobus illis principiis, quae a Dialecticis uocitur, dici de omni et dici de nullo, hoc est, ut uerba illa significant , non ab eo quod genus aliqd aut uox generis dicatur de omnibus uel de nullis subiectis V exempli causa in 16llogismis affirmativis ab eo quod animul fue uox animalis dicatur de omni pecie uel indiuiduo generis animalium , hoc modo , Omnis homo est animal, Socrates est homo ergo Socrates est animal . Item in Hilogismis itemgatiuis non ab eo quod homo uel uox hominis dicatur de nulla d ecie uel indiri uiduo generis herbarum, ad hunc modu, Nustu berba est homo, Mandragoras est herba ergo Mandragorasto est homo, Non inquam a duobus bis quae diis
xi, principi s hoc est, non ab eo quod est dici de omni et dici de nullo , Hliorigismi recte facti habent uim suam concludendi et probandi necessario , sed ab
eo, quod una uel plures partes alicuius totius discreti uel continui , sunt uel non sunt, continentur uelio continentur ii toto aliquo discreto uel cotinuo, uis adeo ab eo, quo genera minora semper uni uel non sunt continentur uel non continentur in alijs quibusdam maioribus generibus. Intelligendo tamen semper per tota discreta non solum alias multitudines, ut populum et exercimtum, gregem et armentum, sed etiam gcnera ipse rerum tam naturalium qui arti icialium, tam substititialium quam accidentalium, quae nihil aliud sint, nisi multitudines quaedam singularium, ut supra dixi, qualia sunt genus animinalium, genus uolimentorum, genus colorum, genus Sidorum argume tundo in ollogismis a toto discreto ad partem discretam Dirmatiue, ad hunc modum, Omne genus hominum est animat lue in genere animalium Socrates est homo iue ingenere hominum ergo Socrates est anima siue in genere animi nesium. Negative hoc modo, Nullum unum caretissensu siue nullum ex gemnerest usu carentium est ima silue in genere animalium, Spongia caret jen fusiue est in genere eorum, quae siensu carent, ergo pongia non , animal, sive in genere animalium Inf3llogismis autem a toto coni nuo ad partem d tintim frinatiue, hoc modo Totus boni, lite irines partes hominis coliti lini sunt obnoxiae morbis, cor di ulla pars hominis continua, ergo cor ritobnoxium morbis. Negatiue uero sic , missaepartes corporis animalium uni
83쪽
grotabilia. Eodemo modo argumentando in Geteris omnibus totis tam conmtinuis quam discretis tam stirmative quam negative sicut nussa sit nec sepo sit argumentatio Fllogistica, quae non aut a toto discreto uel quasii discre
to ad partem uel partes discretus uel quoi discretus , aut a toto continuo uel quasi continuo a partem uel partes continua uel quasi continuuiprocedat: Idque duobus modis affirmatiue uel negative inrid autem sit totum quasi dis cretum et quasi continuum, post a dicemus in Capite de totis . Atq; ita ab eo quod talia tota continent uel non continent aliquam partem uel partes, omnes syllogismi uim suam concludendi et probandi necessario adipiscuntur, non ab eo quod est dici de omni uel dici de uu lo, ut Pseudophilosophi nugantur. Non enim bomo, exoptigratia, necessario est animal, quia animat siue uox animalis dicatur de omni homine, sed contra potius animal siue uox animalis dicitur de omni homine, quia unus homo uere est unum animal, uel genus hominum uere est animalia siue continetur in genere animalium, hoc rit, multitulo minor iumultitudine maiore uel opposito modo, quia animal Legenus animalium 'comtinet hominem fue genus hominum, hoc est, multitulo maior multitudinem minorem. Et insumma res non sunt quia uoces dicantur de rebus, sed contra uoces dicuntur de rebus, quia res sunt uxta illud Arisbtelis dicentis, non ex
eo quod oratiosi uel non sit, res esse uera ueIfalsas, sed ex eo quod ressint uel non sint, orationem esse uerum uel falsum. Ex quo concluditurfusum es se id quod Diale fici garriunt, Dici de omni et dici de nullo esse duo principia, quibus tibili tur et con irmatur uis ac neces ita omnium Fllogismorum, cum
potius contrarium sit uerum, ex eo quod genera rerum continent uel non co tinent aliquam uel aliqui partes , idcirco contingere ut uoces generum discantur de omni uel deiusso. Quis enim, nisis bilius Dialecticus, dicat idcircet hominem esse animal, quia animal situ uox animalis dicatur de homines certe nemo, cum certum sit, animal siue uocem animalis dici de homine, quia homo est animal, hoc est, uocem dici de re, quia res est, non contra Sed ut redeam unde disce sit,sic dico et concluto hanc partem,nec in6llogismis nec in indumstionibus nec in ullis argumentationibus faciendis opus esse ullis uniuersalibus prefertim fulsis, ut infra monistrabimus. Ex quibus patet hunc quos secumae dum a fum ponendi uniuersalia in rebus propter Hilogi mos et argument
tiones a Philos b..tris fui foet inaniter fuisbe excogitatam. Sed superes
adhuc tertia et ultima causa, propte quam conantur mordicus retinere unimueri alia realia. Quaerunt enim, si homo non siit uniuersale quoddam, quo
84쪽
quo pacto praedic ur defuis peciebus postremo, Inon intuita genera uniuer rit nec ullaesi ecies uniuersales, qua ratione superiora omnia prHiπcabuntur de suis instrioribus f ais bac interrostatione putant enecssiario extorquere posse, ut sit non propter duas suprauores causis altem propter praedicationes stiperiorum de instrioribus faciendus, uniuersalia sua sibi esse concedantur. Sed nihil agunt et incassum laborant .cum ' cause ponendi uniuer alia musto leu or multo p inanior sit, quam duae ilia superiores,
a nobis refutatae . Himo enim, et animal, et caeter huiusmodi praedicantur quidem et dicuntur de uis instrioribus, uerum non quatenus res sunt, et exmtra uocem mentem ci reper iuntur ed quatenus uoces sunt, et nomina, ut ita dicam, uocalia uel mentalia. Quare ad conseruandus praedicationes, nihil
necesse est ponere uniuersilia in rebus situ realia sed fati sunt uniuersaliai Lucce uel in mente roc est, uoces, ut dixi uocales uel mentales, quemadmo dum recte dicunt Nominales, uere affirmantes nihil proprie nec dici nec praedicari, nisis uoces et nomina: quicquid enim dicitur uel praedicatur, sine dubio uox et nomen est, non res uera et solida. Quod ut melius intelligatur , at sui clurius cognoscatur, quam leui de causa Philosopbastri isti introduxerunt uniuersalia realia, paulo altius huiusce erroris originem repetam Principio uidebant homines, ut hibi uidentur , acut imi , ut autem ego urbitror, non
solum hebeti,fimi, sed etiamstulti)fimi uidebant inquam ob arbore sua praeπdicamentali, ut uocant, substantiae in infimo loco, et quasi ad radicem posita esse singularia, siue indiuidua. Quae quoniam in nullo subiecto funt, ut ipsὶ asserunt, et de nullo subiecto dicuntur, idcirco primae uocantur substititiae: ut
Socrates, Plato,et Art Pteles, et caeterissingulares homines Deinde prox,
me supra singularia esse hominem, bouem leonem et reliquas pecies, quae et ipsae in nullo subiecto sunt, utpote substititiae 6harum enim propria est, ut ipsi uolunt, in nullo subiecit Ube sed de hin quaec singularibus indiuidii Is di
cuntur, ut cum dicitur, exempli causa, Socrates ei homo, hic bos est bos, ille leo est leo, et eodem modo aliaesspecies. Quaecum ita esse uiderent, et rarationem ferre non possent, cur homo, cum unus et idem esse appareat, tamen totus et integer uideatur et se in multis, et diei de multis numero distinctis, hinc captauerunt occasionem ponendi primum uniuersale hoc rit, Hominem, item uocant speciem fl)ecialijMinam, et eodem modo bouem leonem, et carte ras strecies quas ad disserentiam primarum, fecunda sub tintia appellaue runt. A te hoc modo, propter ignorantiam non intelligendi, quomodo bcino et alii e pecies una eaedem I cum sint, anmen tota et integrae uideantur, et es in multis, et dici de multis, coeperunt introducere, ea filia, putantes
85쪽
es credentes, eo uocdulos fatis declarare et exprimere naturam unam,que tota, ut dixi, et esse in multis, et dici de multis posset. Deinde progredientes in eadem arbore visursum uersum ascendentes proxime supra hominem reperiebant animal, et ipsum quos uidebant similiter et esse in multis, et diei de multis, non solum indiuiduis, ut dicendo Socrates est anima , Plato es arimmul, Aristiteles est animal, sed etiam omnibus indiuiduorum eciebus, ut ruuus ita dicendo, homo est animal, bos est animal, eo est anima tuae deaenub it Usi cu uiderent, nec causam cur ita esset, assequipossent, coacti Deo runt existimare, animal illud esse quiddam commune, et, ut ipsi dicunt, commmunicabile multis et ita introduxerunt fecundum uniuersale, hoc est, Animinal, quod set genas et supra animal tertium, hoc est uiuens: et supra uiues
quartum, hoc est corpus et supra corpus quintum, hoc est substititiam, queiam non amplius obet Decies, sedgenus tantum quod quoniam esset supreonum, ut ipsit putant, et suprase nussum haberet genus, idcirco genusgeneraratisimum fuit appellatum Nessolum in sub tintia, sed etiam in caeteriae praedicamentis Dis eodem modo, eisdemq; de cauis, non unum, sed plura uniuersalia fuerunt introducta et decem numerogeneralijsima facta a Dialecti cis uerentibus scilicet, ac pertimescentibus, si uniuersalia sua non issent. ne et Socratem esse bominem, et hominem esse animal, et animal esse substinistiam dicere et affirma reprobiberemur et omnino si non poneretur isti uniuersalia, ne omnem superiorum de fuit inferioribus praedicationem amitteremus. Quae omnia nos breuiter os,ndemus nihil aliud esse,nisi merae quasdam pHαlosophastrorum ineptias et futuitates. Nam principi quodputant rominem in arbore u priaicamentali esse primum uniuersale reale et commune, eo ubiuidetur esse in multis et dici de multis suis singularibus, re1pondeo eos uehementer ecipi et plusquampucriliter errare, dum et res pro nominibus, et nomina pro rebus imperiti)fime simul etfut 0ὐime accipiunt et omninodum propter ingeni tarditatem, et bonarum literarum ignorantiam non diis fingunt ea, quae sunt distinguenda, sed ubis et res cum uer bis,et uerba cura
rebus confundunt. Nam cum dicimus hominem, alterum duorum intelliguae mus necesse ess,aut vocem hominis,aut rem, quae est homo nihil enim est meis dium, aut tertium cum Scriptores omites, tam Graeci quam Latini recte o ouentes in tradendis artibus e scientijs, inter haec duo nihil mediumstituant. Uberentes omnem orationem systire, ex rebus et uerbis. Sic enim Cicero in tertio de Oratore libro inquit , Nam cum omnis ex rebus atque uerbis con 'toratio nes uerba sedem habere possi tit strem subtraxeris, nes res umen Axerbasammoueris: et CiceronisubscribeM Qt intilianus in tertio Oratori
86쪽
rum institutaenum ipse quos ita scribit, Omnis oratio constit ex ' que L
gnificanti r et ex ijs, quae significant, idest ex rebus et uerbis . Ex quorum duor autboritate, et multorum aliorum ueteri testimonio tor Graecorsi quam Latinorum fatis constit omnia, quaecunq; in oratione sunt sine ulla dubitatione, aut res aut uerba esse, et inter res et uerba, nihil morsus medium reperiri. Nam hominem in mente, et hominem inscripto, et caetoribu tu nodi de quibus Diale tici tam multa nugantur, Oratores, et optimi quis Script res , ad hominem in uoce et ad uerba referunt et de illis tanquam de uocibus et uerbis, ut ita dicam, mentalibus et scriptis loquuntur . Quorum adtigia nos quos imitantes dicimus, et bommem, et omne quicquid in oratione ponitur, id necessirio esse aut rem, aut uocem aliquam et de eo, tanquam aut dere , aut de uoce loquendum. Sunt enim uoce sistra rerum non solum quae fuit in intelle tu, ut re te inquit Arisbteles, sed etiam quae sunt in scripto Quare ut re eam unde ab , cum dicimu hominem, si uocem et uocabulum hominis intelligimus, fateor una cum Nominalibus, eam uocem esse comma nem et uniuersalem, idq; non quocunq; modo sed tantilmsa conditione, si multoties enmittetur. Nam,ut dixisupra,Cupit quarto,nomina appellativi
inplicia singidaria proprie posita et semel pronuntiata, non isti unum signim eant sed eadem quos si multoties repetuntur,et divergis suppositis acrem
modentur, continuo acquirunt quandam, ut ita dicam, uniuersalitatem et babitudinem, ut de multis dicatur Et hoc modo intelligendo bomnem prouoaec bominis, concedo hominem es uniuersassem, ac dici et praedicari de omniabus Diue instrior bus, quae sunt res singulares. Nam q&emadmodum rerum,
ut supra dixi, proprium est esse et exi re liciocum ac uerborusio ae pria
dicari. Res enim proprie sunt et ex bini, non dicuntur nes praedicantumni forte nominum et vocum suarum auxilio ut si quis arte exempli gratia ita dicat, Caesar dicitur abisse , Caesar dicitur redisse, is non aliter loqui te intelligendus , quam si ita dicat, Caesar uoce pro ea tur fisse Caesar uerbis en tiatur redisse. Itas dici, aut, quod apud Dialecticos idem 6t, praedicamri, non ad rem ipsum quae uoce significatur sed ad uocori significantem, aut
ad uocis prolationem temper restrri debet. Quocirca, ut idem saepius repeta, cum dicitur, homo, si vox hominis intelligatur, et ea saepius iteretiιr fatetare concedo unicum Nominalibus, hominem, hoc it, uocem homiliis posse e se minimem et unitιersiem, non aliter, nec alio moto. Quod dicendo b minem, non uox bomitiis , sed res quae uere est homo, intelligitiιr ut homo extra uocem minis et app.treris,ntrio pacto corrcedo, sed aperte te iomine
67 autposse esse coinmuimu et ut ei sal . Homo enim ut rein propria
87쪽
tantum singulari s 6Ι et nee in nullo infriore est, si in se ipso, nee
de ullo instriore dicitur aut praedicatur. Nam quis unqua obsecro, nisi Dic lecticus1μιltus, et ineptus dixit, se uidisse, aut aliquo fieri u percipisse, homi nem, ut res est, non solummodo communem et uniuersalem essee, sed etiam, si dij placet , dici et praedicari de aliquo, ac uocis nomin ys mini lario furigis
Pro reto nemo, cur ita 'quia monstrum et portentum 1 longe maius et absurdius, quamsi quis dicat, bovem aut asinum humana uoce locutum. Ateillininquiunt, hominem, et caetera huius modi, tribus modis esse posse, et tria quo dammodo esse habere , unum in mente et cognitione nostra, quod nuncupent esse mentale, siue esse cognitum alterum in singularibus et indiuiduis suis,
quod uocant esse ex kntiae, siue esse fundamentale tertium, ut ipsi loquuti tur iis et in natura, siue essentia, siue quiditate sua, quod appellant esse in
sentiae, sive esse qui dilutiua Canthus tribus essendi modis ita excogitatis et istis, respondent nobis, hominem uere uniuersale reale et commune esse , et de multis dici ac praedicari posse, non ut est in mente, et in esse cognito sic enim non est universale reale, sed uniuersale cognitum nec ut 6 in esse exim syntiae et fundamentale. Hce enim modo non solum non est uniuersale reale, sed prorsus non ei uniuersale, quia est individuum quiddam et ingulare, et tanquam fundamentum omnium aliorum essendi modorum, sed ut 6 in se, et in natura, siue essentia situ quiditate sua. Sic enim vere, ut ipsi putant, est
commune et uniuersale reale, cui primum, ac proprie conuenit dici ac praedimcuri de multis. Η ominem alιtem et caetera uniuersalia realia esse in se et in natura, siue essentia, siue quiditate sua, ipsi nihil aliud intelligi uolunt, nil coru
derari, ut sunt extra mentem cognitionems nostram et non confideratis fingularibus is indiuiduis, tanquam in aere inuisibiliter, sic ut nullo sensupercipito sint, aut in uacuo Democriti, ut in eo uolitent tanquam atomi, et muscula minuti,fima, aut in alio quodam inudo nobis incognito, ubiproprie sedem habeant, uidelicet aut in eo, in quo habitant deae Platonis, aut potius in eo ubi reperiuntur bime eate Centauri, et alia Poetarum figmenta Talem enim quedain oportet esse locum , ubi uere bunt isti uniuersalia, si ne in mente et cognitione nostra sunt, nec in singularibus et indiuiduis. Nam ego
quide probe intelligo quid fit esse in mete et cognitione nostra, et quid sit esse in singularibus et indiuiduis, sed quid sit esse in se, et in natura siue essentia
frue quiditate sua prorsus non intelligo: Ac nec eos quidem qui hune tertium essendi modum finxeruntitis arbitror intellexiJe,quid comminiscerentur, sed tantummodo ingenia eorum qui discere cupiunt, nec falsitatem rerum tacenoscere possunt,excruciarc uoluisse mare ego quos uici, Sim res odens.
88쪽
issis dico si id esse in se, quod si barbare uocant essentiae sive quid itatium p morsus est fissum et commentitium et praeter esse cognitum iu in mente,
et esse exissentiae liue in in tuiduis, prorsus nullum aliud uerum in bis instris. ribiis esse aut reperiri affirmo Ouod paulo infra locosuo probabitur, hoc est, ubi monstrabimus uniuersalia realia uere necesse in rerum natura, necesse posse. Nunc tantum illud monitum esse uolumus rino, et animal, et caeteατa omnia quaecunq; funt in praedicamento tam sub llantiae, quam accidentium, it res uerae sunt, nec esse communia aut uniuersalia, quia Gye non possunt, nec de quopiam dici aut praedicari, quia hoc non rerum, sed uocum ac nominil proprium est Sed omnia uere esse aut singulariasingillatim sumpta, aut multitudines singularium simul uis uniuerse acceptorum, ut claruis etiam cstim stire facieinus insta ubi arborem nostrum generum ex singularibus tantumα modo compositam, et a Porph)riana illa longe disterente describemus . Ata ita propter praedicationes generum deipeciebus, et pecierum de in turduis, non necessario ponenda se uniuersalia in rebus , siue realia quia cum dicis tur Socrates rit homo , uel homo est animul his duobus enuntiatis, homo et animal non sunt duae uoces, nec duo genera, nec duaespecies, nec duo uniαuemlia sed duae res uerae , et duo ingularia, et duo indiuidua ut perinde fit ac si diceretur, Socrates est unus homo, et unus homo est unu animal, cum x utrius ' hoc est, tam hominis quain animalis, utrobis et ingularis fit, et proprie positu et semel tantum enuntiata cum quibus tribus conditionibus
appositis fieri non potest, ut ulla uox plusquam unum significet, ut supra diαxunus. Vbi etiam iocuimus, hominem et animal et caeteras huiusmodi uaces,
nec esse, nec poste significare genus aut si eciem, nisi figurate dis improprie
positas et acceptas, hoc est, nisi et singularis pro plurali, et unus pro pluribusue omnibus accipiatur. Quo in casu enlιtiationes ilia, quae uocibus proprie acceptis uersimae sunt, si ex Duratis uocibus constare vite bgerentur, proαtinus redderentur falsi unae. Eis enim significaretur et Socratem Usse omnes
homines , uel genus omnium hominum, et hominem esse omnia animalia, uel genus malum animalium. Praeterea idem homo, et idem amma in eisdem emnuntiatis, non ut res et genera uera sunt, sed ut nomitia et voces uerorum
generum existunt, dicuntur, et praedicantur de suis Iuppositis. Vocum enim et nominum non rerum, ut ante dixi, proprium est dici et praedicari. Postreumo etiamsi boni et annua in illis p sis enuntiatis ut res sunt, concederentur dici et praedicam desubiecit suis, at litta praedicando se iιera genera et ite rae pectes tamen alba uere non pinent dici et praedicari de illis in recta
89쪽
recito casι, ut mentiuntur Dialecticι, uerum quos esset dicere, hominem,
idest, ' ecrem hominum esse animul hoc est genus animalium atque adeo partem esse totum discretum, et triginta uel sexaginta esse centum . Quod
quamuis fit falsit imum et absurdi)yimum, non tumen est magis falson et abα
surdum quam dicere et aspriti ire, genuide specie in recto casu dici et praedimcari inteminerorrem idcirco praecipitarunt Philosophori , primo quia putauerunt uniuersalia sua, quae uera non sunt, tamen esse res uerus et Iolim das Deinde quia non discreverunt res a uerbis, nec uerba a rebus, nec tellexm unt animal exempligratia, aliud esse, cum proprie ponitur pro uno animali tantum, ut in hoc enuntiato, holmo est animal, Quod perinde est ac si diceretur, unus homo est unum animalesaliud cum usurpatur figurate pro omnibus an malibus uel pro aliquo genere animaliu ut in illo uidi exopto, Q ma meruere boues, animus sine 'audes Et rursus in illo Ciceronis, Genus est quod plures amplectitur partes, ut nimal aliud cum accipitur ut nomen et uox geners animalium, ut cum dimcimus, animal est nomen appestativum, aut animal significat rem animatum. Postremo uero quod est caput omnium malorum, quia contemnunt Grammam licum et Rhetoricam et omnes bonas literas, atq; ideo non mirum est si alimgriam pueri quotidie in tum turpes et foedos errores praecipitant. Num quod cogitauerunt praedicationaei signatus et praedicationes exercitus dicentes,
Hoc ipsium, quod est, genus dici de pecte in recto casu uerum quidem esse in
praedicatione signata, ut tu dicendo, Homo est an mal non in praedicatione exercita, ut si ita dicam, Species nigenus, eo quia uere dicitur mino est an in mal, sed non ita uereat ecies est genus item quod conumentisunt primu et fecundM uitentiones, et suppo mones partim pro primis intentionibus partim prosecundκ, et aiunt in hac argumentatione, homo est animal, animal digenus, ergo homo est genus, non ualer e consecutionem, eo quod, ut ipsi d cunt, mutatur suppossitio, cum animal in primo enuntiato sietproprima intentione,
in secundo aute pro secunda ais ideo tuo ualet inqium cosecutios homo sit
unimal et animal t genus, ut homo fit genios Cnodi:MIuam bas et alias huisiusmodi quaplurimas nuga. excogitauerul t, Ego eos non tu dignos arbitror qui ferior utentur ac redarguansur tanquam uiri valles et seueri, quam qui negliguntur et contemnantur tanquam inperiti et barbari, aut derideantatur et exibilentur tanquam nugatores inepti ac nebulones. Num s o ad
90쪽
CG II E praedicationes ignata dis exercita attinet, ego dico et spirino omnem praedicationem uere signatam, tere etiam posse exercer et silucrinuesset, genus de ecie dici in recto casu uerum etiam esset peciem esse genus. Sed non uerum est, genus de ecie dici in recto casu, qMugenita es totum quod: dum discretum 'ecies autem pars discreta, et ita scqueretur, parte discre tum es totum suum discretum, quod uerum csse oti pol t. Voccirca nesue1 u est genus de1pecie in recto casu dici, Nec in praedicatione exercita, ut ipsi exercent, eo quod, ut dixi, in hoc enuntiato, homo eji animal, neq; homonere 1 Dctes, neq; anima uere gem/s sed utrunq; singulare, ut si dicereαtur, unit homo est unum animal Nec rursu in praedicatione signata, quia si uere ita se , uere etiam posset exerceri, et uere dici, pecies est genus. Quod autem pertinet ad eam argumentationem, quam dixi, rei ondeo cora secutionem illam est falsum , non quod animalis priore enuntiato hi pro prima intentione citi fecundo autern pro fecunda, ut Dialectici nugantur, si prima et secuda intentio nihil aliud sint nisi et res fictae, et uoces barbarae, sed qu6d nomen animalis in primo enivitiato, quod est homo est animal, propries itum est, et significat tantum unum animal, in fecundo ait tem quod est, enimal est genus, improprie et figurate, et significat omnia antinalia, situ orumue genus animalium. Alioqui non posset animae, nec elle uox generis, nec Gye genus, cum omne genus proprie sit multitudo quaedam singularium , ut infra probabimus in Capite degenere Ata; ita nos et hiis et alijs hiιius ii quamplurimis stilliis et inanibia Diale licorum nugamentis magis deridendi eos,quam refutandi causa re1pondendum esse arbitramur, reiectis et explosis
illorum praedicationibus Isignatis et praedicationibus exercitis, et suppo et omniblis omnibus tam pro primaqiram pro secunda intentione et lys multis ineptijs, quas Dialectici excogitare fuerurit coacti propter ignorationem Ioractιtioni propriarum et gliratarum. Nam positis et uere intellectis locutitionibus pro 'r se figuratis,atιibus Scriptores tam Graeci quam Latitii et omne sic ste locluentes, ais adeo etiam communis omnium loquendi consueαtudo utitur,at emadmodum nos supra docuimus, positis inquam et intelleolis bis locutionibus figuratis et proprijs, nihil amplari optime; praedicationibus signatis aut exercetis, nec ullis lippositioiubus alit in tetitionibus primis i elfecundis, praejertim barbaris, q/ι omnia sunt merae in atriae et M a n irae
Dialacticorum. Ex eis igitur quae hactenus dicta sunt in boo cap te fatis ut opitror, reiectae et explosa sunt istae tres praeclarae et egregiae causae . cius Diulactici et Phtio sis bastri moti uniuersaliareulta 1 e vera, et nece ariosὸ ponet da abluantur Docuimus iiivi, quod ad traditionem artiu et jcieuli riz