장음표시 사용
171쪽
hominem a brutis fit mors tu esse mortale Andem distinguitam im certe hoc non potest negari quomodo igitur rationale et mortale non sunt differen tiae s aut quomodo tu, ut cicero, aut quisquam alius audet inficiari haec ut salia huiusmodi in definitionibus posita esleueras et germanus disserentiaues Haec inquam inibi ortasse dicenti ici, quibus respondeo, ut etiam sv pra dixi, rationale et mortale et alia id genus duos in modis comparari possee, uno modo ad hominem in cuius definitione ponuntur, et hoc modo non sunt differentiae sed propria hominis esse enim rationale et esse mortale hominis propria sunt, non quidem ut proprium opponitur communi sed ut opponitur separabili, ut ante dictum est, neutrum enim eorum ab homine separari potest: ltero modo ad differentias oppositas, hoc est, et rationale ad irrationale, et mortale ad immortale et hoc ultero modo comparata uerae sunt differentiae et differentes et differre facientes liferentes, quia sunt 1pecies differentes sui cuius' generis: diferre facientes, quia hominem a brutis et a Dei dimstingunt ut ris parant. Ex quo patet recte Ciceronem dicere, definitionem fer ex genere et proprietate , aut etiam communium sequentia, ex quibws proprium quid sit eluceat eo quia, quae una cumgenere communi ingredit ratit in definitionem, neces di, ut sint propria, aut commimia proprium effαcientia peruerbeuutem Dialecticos afrmare differentiam uel differentiis ad desinitionem faciendum esse necessarias. Cum quatenus differentiae sunt, non ad rem, quae definitur, comparentur ed ad differentius contraria. et cum tantum ab it, ut definitio different ijs construatur, ut contra potiris conflat ea disserenti bios destrui, ut et nos quotidiana docet experientia et Sintiliamnus Ciceronis sententiam confirmans testitur in quinto Oratoriarum Instituintlonlim, cuius haec sunt uerba His ad ciunt propria et driferentia, a proprijs confirmatur sinitio, di ferentibus boluitur. Haec mi intilianus, qui et rei pra ius ueritatem et Ciceronis sententiam secutus, ipse quos liberi dejnitione non bolim propriis feri, sed etiam different ijs euerti et redite. Nam si quis definiens, exempli gratia stirpes, diceret eas esse uiuentia animata, quem madmodis Aristiteles et Peripatetici omnes falsi ime exstimant, ego contra stitim dicere, illum definitionem esse falsum , et eam destruerem argumento sumpto a differentia, eo quoi stirpes vivetitia q/ιidem sunt, sed inanimata, quae sunt differentia ab animatis stirpes autem non animatu esse, sed inaniis malis, probarem ijs authoritati lini, Urim critis, litie; i. si a d lecturus fumi conitruitione arboris nostrae gi vericae, et in destra tione arboris Diale fiscorum quare siquis ea uidere uult, inde sciat. Itein si ius defiure homine
172쪽
per disterentiam contrarium . oc modos immo homo ei animal rationale, quia ratione utitur, uel uti potest, uel altem ut eiuratur natus est, quae omvruta sunt contrarita irrationali. Quibus duobus exemplis, taliis multis huiusmodi fine ulla dubitatione probatur, qltod Cicero et Quintilianus de deae
finitione tradunt, nempe, eam feri ex proprijs, non ex different f eta femrentius non ad cor truendum, sed ad dejDuendam desinitionem esse accommmodatus. Nam per deos immortales, quomodo potest quicquam conit:tui ab
eo quod ab ipso dis erat flat enim fici differre id, quod de initur ab O:nni uili, audio et fiteor,sed dico, ea quae in de initionem ingredum tur uoluc re, quorum unum ac praecipuum est, ut constituant id, quod de in tur in sua Decle, alterum ut ipsum si fieri e faciant ab omni alio ais ita quatenus con stituunt, propriorum, quatenus uero istinguunt, differentiarum nomen j biuendicant Nans, ut supra dixi, nihil potest esse proprium alicuius, quin id cu us est proprium ab alijs distinguat Atq; ideo Aiquis ita definiret propriuet differentiam, ut diceret, proprium ii esse . per quod species rei in suo J.
eon tituitur differentiam uero, per quamspecies a d ecle separatur,4 et reetum et probabilem ferret definitionem. Ex quo etiam clarius apparet, a Diale ticis non recte dici, definitionem fieri ex diffici entia uel differ ent s. cum non ex different s,sed ex proprijs constitui dicatur, et quamuis continαgat in eadem de initione unu et idem esse differentiam et proprium, ut ratio, nati exempli causa, indefinitione hominis, non propterea tamen recte dicas hominem feri ex rationali, ut est differentia, sed ut propriu est ex propriis enim, ut ante dixi, constituuntur rerum 1lpecies, ex dissereniij vero siueis figerentibus dili inguuntur et separantur. Nec illud etiam recte a quibusdam trud tur, Definitionem totius rei definita essentium explicare debere, et ad pernotum definitionem faciendam omnes quatuor causas adesse opportere. Husu modi enim definitiones uitiosae sunt et multa continent superuacua:
nam ct nue finiens hominem dixeris, eum esse animal rationale mortale, quid opus di addere, ex carne et ossibus cieteris membris con hius suae ei causa materialis et a sole et homine gentium juxta illud, Sol et homogenerarit hominem quae est ausi siciens it ad beatitudinem praesentiam siet frue lavi natum luod ad causam inalem pertinet certe tribu 1 opus cum satis ex tribus illi , quae sipra dixi uerbis causam, quam scant, Ormalem con tinentibus, de initio hominis per recta it. At Galenus in quarto de Dis ereuisti: pulsuum duas delinitionum Orma ponit, linam quae notionem Xplaeet, quam ipse ino 'GαT ν, hocnt, notionalem, Art; teles uero b ;. od si
173쪽
peculiaris primum cordis, deinde arteriarum, quae distentione et contructiomne mouentur a facultate uitali suo calorρs innati mediocritas retineatur, generetur autem in cerebro hyiritus animalis aut iram hoc modo definiat. ira es sanguinis siue caloris eius, qui circa cor est, fruor et ebullitio. Vtras enim horum definitionem, hoc est, tam notionalem quam essentialem tradit, Galenus in eo, quem dixi libro sed issa essentialis mea quidem fienteritia, iton tam est de initio'iram explicatio et enuineratio quaedam omnitim causarum et qualitatum ei Nam qui tot uerbis, et tam longa descriptione rem expliis cauit, is inibi uideturfungi officio ac munere non implicis definitoris, si doαetoris perstetum doctritiam de re aliqua tradere cupientis, et propterea nos huiusmodi causarum enumeratioties potius descriptiones et explicationes quasdam rerum, quam uera earum definitiones appellarida censemus Alto,
qui totus liber Theophra1ti de Causis stirpit , erit una definitio et praeceripitini illud Ari; istelis, aliorum s Doctorum in defitiitione struandum, ut ne quid scilicet, desiit, neue superabundet, non erit verum ni tu enim in illa essentiali definitione Galeni superabulidatit, sine quibus optime quid sit puis fuscognosci ais intelligi potest. Qigare sciatis, qui recte philosopiraturus est,aliud esse desiit itionein perstetam rei, aliud descriptionem et omnium causarum fue qualitatum rei enumeratioriem. In definitiori etiim rei fatis est, s res ipsa quae definitur, primo ponatur in genere suo, non solum communi, sed etiam proprio ac priuato: iiod fit per propria sit eproprietates, quae omni et soli et femper conuenirιnt deinde etiam ut eodem tempore separetur
ab omnibus alijs, quae non sunt ipsa res definita quod efficitur per diseren itiae digerre facientes sic ut nihil deficiat es superet, hoc est ne definitio aeteri cuipiam conuenire po it nisi ei, quod de illitum est. In descriptione
autem ibi restri, etiamsi intuta sint superliacua, et in ea corigerantur, quaecunq; arenon sunt allelia, modo de lassatione rei pertineant, quius quid descriptionibus maxime Cratores uti soleti t. Fitvit ut tem perfectae definitiones ex genere communi,ctgenere proprio in Matheirraticis o morado: Triangulus est figura habens tres aligulos aequales sic Eus rectis ot enim triangulus in genere figurarum, et eus proprium priuati m est balere
174쪽
rerumscitu dignarum, cognitud ficilium, et uulgo ignotarim cognitio nas genu est scientiae est enim omnis scientia cogniti quaedam, non contra,ca tera uero quae sequuntur propria sunt. Non enim scientia proprie est omnia rerum quamuis ullium, ut scire haurire a liam deputeo, et ricare equum, sed dignarum quae sciantur, ut curare morbos et uulnera nec quamur famcilium ad cognoscendu ut quae sit causa umbrae hominis ad solem ambulantis.sti quae in cognoscendo aliquam habeat difficultatem, ut quam ob cau m iret
eclipsit solis mc quamuis ab omnibus notarum, ut quaenam sit lactuca et portulaca, sed quas nemo scit, si peritus it quam uim ais potestitem ba
beat eadem lactuca et portulaca et caeterae herbae. Hac enim omnia uerae sunt
scientiae , qualis est Pis siologia, A1Dologia, Geographia, quarum finis est
non agere aut facere aliqv d Ied tantum cognoscere et contemplari Ars uero hi scientia benefaciendi aliquid, omnes enim artessunt in genere scienαtiae,eius qua supra definiuimim,eo quod earum praecepta sunt igniscitu comgmtu scilla et uulgo ignota Quod autem additum 1 in de initione artis, ut in proprium fit, agere siuefacere aliquid: hoc jacile apparere potest esse
ueri)ςmum, si quis animo percurrat omnes ingulares artes, omnes enim rem
perte in agendo ues faciendo aliquid esbe occupatas. Num et Medicina prini zest ars bene curandi morbos et uulnera, ut Cicero in primo de Inuentione de finit non solum uere, sed etiam multo uerius ac rectius quam H ippocrates et Galenus et omnes Medici, ut insa 6kndemus in caprie de Materia et officio artiwn. Item Wbetorica est ars bene dicendi de omnibus rebus, quae definitio Metoricae similiter multo ei rectior et uerior quam illae, quam trusit Ariss toteles in Rhetoricis, ut probaturi sumus infra in capite de Rhetorica Iteram ciuile 1 ars bene re ondendi de iure Militia est ars bene gerendi belli.
Arithmetica est ars bene exercendorum numerorum Musiicadi ars bene canendi Geometria est ars bene metiendi omnia, quae mensuram recipiunt. Et eodem modosi iιwscrutetur omnes alias artes, tam mecbuniciis quam ii berales,reperiet eas esse in genere scientia eius, cu vis proprium hi agere uel facere aliquid Nam quemadmodum, res scientiae detini tuin ex materia,
ctrcas m ιersantur, et sine commimi quod est contemplari: sic omnes ur: tes Vimtionem uam mutantur,ex materia et ollici ipsarum etsi materia
175쪽
n dioinelunt morbi et uulnera, officium autem proprium bene curare Rhestoricae autem materia omnes res munii, de qq.bus ferino baberi potest, o si eium proprium, bene dicere eodems modo in aliis , ut iusta etiam chrius explicabitur in capite de Diuisione artium et scientiarum inare quiplurabae de re uidere cupit, is ad Caput illud confugiat Interea de definitione hoe dixisse fatis fit, ut omnes intelligant definitionem non ex genere et diserenαtia uel differenti s coultire, ut D:ale lici imperite nugantur, sed ex genere
tommuni et genere proprio, vel ex generum communium si equentia, ut et Cicero, et Quintillanuue et omnes Rhetores ueris lineas rinant. Ais ut
appareat duos esse fines definitionis, unu ut ponat id quod definitur ingenere suo priuato,quod fit per propria: alterum ut separet ipsum ab omni alio quod ni extra suum genus, id quod per differentia efficitur. Atq; ideo multo rectius en isse Rhetores , qui dixerunt definitionem constire ex proprijs,
quam Dialeoticos, qui eandem ex destrentia uel distere iiij fieri affirmauiarunt. Et denis ut con hi tuo esse definitionumgenera,unum quod notionaledicitur a Galeno, ab Arqktele autem definitio nominis: alterum quod essenditiale appellatur ab eodem Galeno,et quod cum descriptione quam cum definiaetione maiorem diximus haberesimilitudinem. Post omnia uero eum,qui recte definitionesfacere cupit, haec tandem diligenter cauenda, memoriae mundare uolumus, ac primum ne in definiendo cadat in id uitium,quod supra repreberudimus, hoc est, ut ne res pro uocibus, nec uoces ac nominapro rebvi definiat: in quoi uitium antea mor trauimus non solum omnes Dialecticos et Porpbγανium, sed adeo etiam ipsum Aristitelem cecidisse in definiensigenere Dein inde ne in definiendo genus alti sue supra quam oportet repetat quem errorem instra sisndemm ab Arisbtelefuisse admissum in definitione Rheto ricae Deinde indefiniendis artibus ne eas inuidendo quid sit agendum uel facie dum, sed in agendo velfaciendo constituat sua quidem in re etiam inespra probabimus A ri, B telem peccasse in eadem,quam modo diximus, Rhetoris
eae definitione Praeterea in eisdem artibus definiendis, ne praetermittat ost eisi, cuius omisione definitio Aledicinae a Galeno tradita μικροτέχνη 6 recta, ut o Mndemus insta. Ac nos quidem in definiendis uel artibu uel caeteris rebus, haecpauca potis imum seruanda censemus nam ne ina finienis do praetermittatur rei definiendae genus, et ne assumatur genus ut enum uel falsum, et ut definitio conuertatur cum desinito uela uiti. It es nitio nodeseriptio, et ut in definitione nihil sit nec obscuriιm, nec ambiguum, nec sum peruacuum, nec transtatum, nec insuetum, et cetera, quae traiit Aristiteles
176쪽
IJ Edus legent, unde peterentur admonui . Quanquam inber praecepta, Mab Amjlatet traduntur de faciendis definitioniblis, multa sunt uel usu uel inutiliaci et quod peius est, etiam quae non seruantur ab ipso in suis desinitioαnibus faciendis, ut partim probatum est supra in rebulatione delfinitionis gemneris ab eodem truditis, partim probabitur infra cum ollandemus definitionem, betoricae , quam ipse tradit in primo I hetorices esse falsum. Nunc quemadmodum supra diuidendi, sic etiam bic definiendi modos omnes a Scriαploribus communiter usurpari solitos, breuiter apponendos censuimus, ut recite philosophari cupientibus nulla non pateat consueta definiendi formula. Ergo praeter duos illos definiendi modos, a nobis suprapo sitos, quorum prismus dicitur Vσιωδης, hoc es , essentialis situ sub tintialis alter uero, ἐννομματικος, siue ut Arisbteles appellat νομο πα δ: ς, hoc est, notionalis sive nominalis, ut patet exemplis utris eorum appo itis: sunt ali complures, quorum qui se su tu appellatur Eoio 3ς, ius ut alii scribunt Uοιοδμς, hoc
est, qualitaue siue ut ita dicam, qualitativus, eo quod in eo, qualitates rei dera finitae exprimuntur, ut homo est ubi pietas, ubi iustitia, ubi equitas, ubi con tinentia, tibi rursus malitia, uersutia, caeteras uitia uersantur, qui ingenio ualet, artibus pollet et aut cogi titione rerum,quod agere debeat, deligit, aut animaduersione quoi inutile sit, contemnit, repudiat, et rejcit. Quartusi 43oγρας , bo est, descriptio ut illa famae apud Virgilium, Fama malum, Mo non aliud uelocius ullum, et caetera.
et baec, Luxuriosus et uictus non necessur , sed sumptuosii et oneros appetens in delit sulfluens libidinem pronlis . Q intus a re iratiν, qua utuntur Grammatici cum uocem una interpretantur, ut librare fi ponderare, credere ei fidem babere. Ho est animal, ἀνθρωχος 1 homo.Sextu κατα διαφοραν, ut otium ab ira distri, quod haec breuius sit liud inueteratum. Septimus co μετας ρραν, ide)t, per tran lationem ili*tus est, quo fluctus ullulit adolescentiaris flos aetatis senectus 1 occasus
uitae: Haec uariis de auctis adbibetur ut moneat, ut nobilitas uirtus mamiorum aput o kros farcina ut designet, ut apud Hi arx corporis ut uitura peret, ut 'ulti e uti breuis uitae longi uiaticiun ut laudet, iιt adolescen tia Ut los aetatis Octauus; Oωρεσιν του ἐν τι Ου, ide)t, perprilia
tionem contrari , ut bonum rit quod malum non el: tu es rit non eget: quid est iuri furere uim non cognoscere legens non cognoscere hominessNonus x V QOTVU Hi , per explicationem quandam, quae semper fit in ιn mi duis, ut Aeneas fuit illus Alicbfae et Velieris et Mi intus is qui coriniburi essertit Decimus, os, ct pro definitione ponitur aliqi dexemplum
177쪽
cui quadrans dehi ad assem integru. Duodecimus, 3 Δύο νον , hoc est, per autem, alpro Cluentio, Lex rit mens, et animus, et consilium, et scie tia ciuitatis et hisbria est 6tis temporum, lux veritatis,uita memoriae, mamgistra uitae, nuntia uetuititis et domus Iurisconsulti est oraculum totous cimultatis: et seruitus est extremum natorum, quae UD:itio 1 non per laud sed per uituperationem. Tertius lecimus κατ αναλογί , hoc it, per pro portionem et rationis similituitaem ut Praetoris edictum legem annuam esse dicunt, et Magi tratus est exloquens, et lex est magθtratus mutus intarratus decimus aer ωρος τι , qui fit in js, quae sub eandem rationem cadunt,
que Dialectici correlatiua uocant, ut pater est quifilium aut filios habet, et filius est qui babet patrem et genus 1 quod plures coplaetitur partes, pars est quae subestgeneri. Quintus decimus,mώδης, in quo causae ponuntur efficientes, ut dies di,quando sol est super terram uel quae finem Jpectant, ut con ilium est aliquid faciendi aut nonfaciendi excogitata ratio Aliqua dossimul omnes causae colliguntur, ut domus est substructio ex lapidibus et limgnis ab Architecto habitandigratia consecta. Histre sunt omnes definiendi moti a Scriptoribus communiter usurpati , quos Boethius omnes in libro de Desinitionibus diligenter enumeravit.
De homon mis et nolumis Grammaticorum veris quid uere sint, et quis uerus eoru Mysis, contra Iulia illa aequivoca et uniuoca et analoga Dialecticorii.
in explicandis confirmandys eris generi bus, et1pem ciebus, et dilostrent s et propriss nostris, et illis quae tum eisdem nominibus, tum etiam uniuersalia et praedicabilia a Diulacticis uocantur, resiliendis, secuti humus ordine ere, i qui a Porp rioseruatur in fugiae, sic etiam in tradenαdis ueris categorijs siue praedicamentis no tris,et rebulandis ijs, quae ab Arim'tele de eisdem rebus scripta sunt, ab ordinescriptora ipsius Aristitelis norecedere decreuimus, ut eodem ordine, ueritas et rectu do trina demostretura nobis, quofalsitas ab Arisbteleprimum traditu deinde ab omnibus Periri
178쪽
Antepraedicamenta, ut autem nos arbitramur, tanquam mera deliramenta
idcirco nos quor ab eisdem incipiamus, et primo ab homondimis etf3 non imis, siue ab equi uocis et univocis, ut Diale tici appellant , quae a modum erant ficilia cognitu nisi a Dialecticis usq; adeo fuissent peruersa et corrupta, ut nobis ea nunc corrigere et ementare cupientibus magnam quandam ingeruntd scultatem, quam tamen, ut pero, ijs fauentibus superabo Breuiter igitur et uere de homon mis et synonymis, et praeterea etiam de amphibolis et polγon mis, ab Arqhiele praetermissis, itastituo et dico, tu apud Graecos quam apud Latinos recite loquentes, homon ina et poldionyma esse non uoces sed res contra uero sisnonyma et amphibola non res, sed uoces inrod ita esse ut facilius intelligatur, primum dicam quid unumquodq; borum fit. Deinde ea singillatim rationibus et authoritatibus probabo Homon*masunt cum multae et diuersi generis res, puta canis caelestis, canis terrestris, canis marinus, una eadems uoce, quae rit canis,significantur, in hac enim signirificatione ex parte rerum significatarum est homondimia, i quidem res ilia apud Graecos uocantur homonγmae, apud Latinos uero cognomines ex parte uero nomini, unificati tis est amphibolia: nam id nomen, quo res illa signis ficantur, graece amphibolon latine ambiguum appetatur. Cum uero contra multa et diuersa iomina qualia furit, uestis, pallium, et indumentum signifιαcant unam eandemq; rem, nempe eam, qua uestimur tutic militer ex parte nominum ilignificat: tium ritisnondimia propterea quod Graeci talia nomitia uocarit Inou 'ma, Latini uero cognominata ex parte autem rei significatae existit obolidimia cum huiusmodi res a Graecis pol onyrnae, qua si dicas, multitaemiae uocitentur eo quod sigilla multa babeant nomitia Ato; ita disse, ut inter se res homon vinae siue cognomines a tiomi libus amphibolis siueum guis et rursus nominaisnondima siue cognomitiata a rebus pobonνmis iue, ut ita dicam, multinom s. Quam troininum et rerum dideretilium, tre in ullius authoritate ex meo capite mihi confinx Je uidear, paulo Iulius up probaridam putaui. Ac primum hornoti ma, non uoces esse, sed res, ut dixi,
uis hoc quod est esse homouγma tiou uocum sed rerum esse proprium, pri inum probatur authoritate Platoriis in Partirenide, qui de deis et de ijs quae hic qua si simulachra quaedam dearum sunt, loqirens, ita smbit, Itan ii μέει ταύτα μωνυμα οντα κενοι , deit quae apud rios homon 'mabunt illis, hoc est, deis . Sicq Plato intitur, tio et tio Dasic omnia a sunt res non uoces, esse horimania deis, eo quia licet diuersae cuiusdam
179쪽
ces, sed res ipsas a Platone appellates fulye homon mas . Deinde Isocrates ipse quos in Euagora de Aiace Telamonio loquens, ita inquit, cpικομως
αυτρ ωατρίδος, hoc est, Aiax cum peruenisbet in Cyprum Salaminenco didit homonymum faciens superioris suae ipsisin patriae. Quo in loco militer apparet socratem non uocibus ac nominibus, sed rebus per nomina significa tis attribuiHelomotomiam. Praeterea Strabo cum alibi multoties um maximine in quarto Γεωγρας Ουμ ν χν man 6, o bra dit4μωνυμία non uerbori; sed rerum esse propriam sic enim inquit , τίκινον ἐν χιλίοις χύολις κα ομωνύμος ο Παρα ἐέων χοταμος, hoc est, Ticinum in quadraginta tis missibus passuum, urbs et eius ima imminis iuxta labens fluuiu. et ibidem de Arimino loques, sic ait,έχει δε αρι ινρ λι μένα κω μωνύμo di oTσμον, hoc est, Habet autem Ariminum portum, et eiusdem nominis fluuium. Haec Strabo, quilus etiam ad cere possem ex alijs Scriptoribus Graeaeis alia pene innumera idem probantia exempla, nisi ex his quae dixi, constire arbitrarer apud Graecos homotomia effle proprietatem quandam, no ad uoces rerum, sed ad res ipsas pertinentem, ei res non uoces homon mus esse appellandu3. Praefertim cum hoc Graeci, non solum in nominibus, sed etiam in uerbis et aduerαbij uerum Usse significent: dicunt enim, et D ολ ιν ειναίμώνυμον τH
frequenter usuriat. His Igitur authoritatibus res multae et diuersii generis apud Graecos et uere sunt et rc te dinuntur hcmonymae, apud Latinos uero eaedem appellantur cognomineri sic enim et Plautus in Bacchidibus duas sol rores meretrices appellat cognomines, hoc est , homondimus , eo quod ambae uno eodems nomine Bacchides erant nominatae et Plinius,et uti Scriptores Iutini ueteres, res quae apud Graecos homonyma sunt cognomines det de inmterpretantur. At nomina ea, quibus es homon mae significantur, Scriptores
Graeci non homo adima sed amphibola, et eam ab relionem no homondimiam sed phiboliam, quasi dicas, ambiguitatem pellare consueuerunt: ut Zeno ille
hoc est, Amphibolia est vox siue Letio duas uel etiam plures res significans: ex quo patet cum unum et idem uerbum, plures et diuersas res significat: id
180쪽
pellatur am, qui Q ut primum a Cicerone in Tusculanis Quaestionibus ita
dicente, filugiamus nomen umbiguum inuidiae, eo quod inuidia est non solum
in eo qui inuidet, sed etiam in eo, cui inuidetur quo in loco per nomen ambiae guum, nihil aliud intellexit, nsi id quod a Graecis o μοι ρλc uocatur. Demini ab Horatio in primo carminum libro ita scribente, A mbiguum tellure noua Salamina futuram. Quibus uerbis Horatius ambiguam Salamina eam esse, quam a Teucro conoditum Isocrates tellauit oμωνυμον τῆς αυTλωατρίδος, ut supra diximinus. Appellatur civem Salamis ab Horatio ambigua , non quasi duplex, ut
male sentit Porpbγrion, nec quasi incerta, ut ali dicunt, sed tanquam ambirigui nominis, ut illa ambiguitus non ad rem, quae erat Salamis sed ad nomen eius restratur, per figuram h pallagen more poetico . Jare et Ciceronis, et Horati testimonio constat uer ba quae a Zenone, et a reliquis Graecis dicum tu amphibola, ea a Latinis recte et proprie ambigua nominari. I non maautem uoces Ube et, ut diximus, apud Graecos ita uocari, ei plures et diuerrisae uoces unam et eande rem significant: id quos coniti in nominibus, exerisio illo Galeni in secundo de Di irreniij pulsuum, cum de Inonymis loques
ita inquit,ως αἰτου εις οστε καλαρρ κω έγα 'χ. oν,qu:bus tribus noraniitubus una tantu res It trifcatur, hoc est, ensis uelgladius. In uerbis uero authoritate Aristotelis in tertio Rhetoricae artis libro, sic dicentis, λέγω
est, dico aute ypria et sonori ma, ut ire et uadere quibus duobus uerbis una eadems res roc est, una eadems gradiendia tio Crificatur. Ac tulia quimdem furit apud Graecos uere loquelites, nomitia ueres noridima, quae a Latis nis appellantur cogit ominata, ut uidetur significare Cicero in Partitio ribus oratorijs Ogra alitem res bis nomitribus Aignificatur ea graece apud Am: monium et Porphyrium uocaturioλυωι υμος , latine tron habet nomen ed si liceret ita loqui, non irepte ortasiis, multinomasiue multivoca diceretur, eo quod irrulta habet nomitra. Quibus authoritatibus patet uerim I id quod dixi, ex una parte homon in liue cogitominia, non uoces esse se ris: amphibola alitem sive ambigua, tota res sed uoces ex altera uero parte tono vina ue cognomalata uoces ex illare iron res tot onyma utein sitie mul'tiiro ira, non uocesse res et praeterea homoriFina 1sse opposita inphrbo is siue a1ubiguis, tamquain re sigrus catae uocibus sigi: ficat: tibus: Diiori mauero uecogit ominata, pCbortyntis iue multiti omis, tali liam uoces igni I fi cutites rebus ligtu ruatis. Villam autem, quae percipitur ex cognitiose di