Marij Nizolij Brixellensis De veris principiis et vera ratione philosophandi contra pseudophilosophos, libri 4. In quibus statuuntur fermë omnia uera uerarum artium et scientiarum principia, refutatis et reiectis prope omnibus dialecticorum et metaph

발행: 1553년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 철학

271쪽

scientia uniuersalis uocetur: alius uero non totum ens inquantum ens, sed particulam quandam entis, in qua uersentur, tantummodo sibi arripere, et circa ipsam rationibus non nisit particularibus negotiari, unde et particu furesscientiaefuerint appellatae Quod inquam ita distu guunt Metapbγαficam ab alijsscient ijs tubi agunt, et operam ais oleum,ut dicitur, perdui. Nans ut disjerat ab alijs tanquam uniuersalis et realista particularibus et realibus, oportet primum uniuersalia realia esse vera et solida, non falsa et commentitia, ut nos apra probauimus. Deinde ubiectum illius non esse unia uersale reale, rate ipsit dicunt, quia nihil tale potest esse uerum, nec uere in rerum natura reperiri Postremo rationes issu uniuersalas .essesagas, ut

stre uni omnes istae, quae isti untur adprobandri Metus' sica non folii esse

uera sed etiam necessaria, quarum neutra sunt uerae. Sed de ueritate pos, nunc de necesitate ponendae Metapbs e uideamus Metapbfica, inquiu

necessariu es tribus de cavsts, primum ut fit una aliqua scienti qua perficiaα

tur intelleetus noster, ut diuinus. Nam intellectumno trum, aiunt, partim

bimanum esse, partim diurnum: exdems perfici ex ea parte qua humanus est: perscientius naturales et Mathematicus ex ea uero parte qua diuinus 1 per scientiam MetapbUcam, quam eantem, ut dixi, uocant, etprima bim Iosophiam, et scientiam diuinam, et scientiam scientiarum, et Theologiam, multi .alijs nominibus. Quod si MetapD1sica non poneretur, nusta inquiretextaret scientia, qua perficeretur inteste tu noster, ut diuinus, atque taperari lim esset, ne semper ut talis est, remaneret imperfictus,quod ab ipsis magnum putatur esse inconueniens. Deinde ut inueniatur una scientia genera resis et uniuersalis, quae tradat et doceat praedicata, ut ipsi dicunt, generam Issima et uniuersit; ma, qualia sunt ens, unum, aliquid, uerum bonum, actus, potentia, necessarium, posiibile, sinitum, infinitum, dependens, indeαpendens, perfidium, imperfidium, idem, diuersum oppositum, conueniens, et alia huiusmodi, quae sunt principia, ut ipsi dicunt, omnium cientiarum particularium, et iniussa scientia particularipotuerunt conmerari,cu sint unis nersalia, et non magis ad unam lilarum quam ad alias pertinere posse uideanis tur. Quare ne ista quos praedicata uniuersalia sine ussa propriascientia, in

qua traderetur et doceretur,remanerent ignorata, necessario, aiunt, ponem

da fuisse MetapbUicum, quae spositaDiyis,ex nec itate gnoraremus

ea omnia, quae suprafuerunt commemorata: qmbus ignoratis, ignorarentur etiam ea, que ex eorum cognitione pendent. Postremo uero ut inter multus scientia particulares,esset Ogeneralis et uniuersalis,ad quam omnes par

272쪽

r4s R. ad superiorem dominam et reginam confugerent,et ab ea suppliciterpeteret, ut uellet probare et destudere subiecta sua, uel negata uel in dubiu reuocatis. Nans hoc ostici et tauquam minillari tribuunt Net D icae, ut ad ipsam et non ad alia ullampertineat, probare principia particularia altarum scientia, rum. Itas stibilosopho naturali negaretur esse motus, exempli caxfa, Asene digitum quidem transuersum, ut ipsit aiunt, posset ultra procedere, nec quicquam dicere ut deliniere, sed necesse haberet confugere affacrosanctii Idet issicae tribunal et quicquid ista de motu titueret sententiae situs tiri re et acquiescere. Quodsi et D cu nunquam ab Arobtele uosset inueae tu uidelicet, maximum erat periculum, ne Philosophus naturalis num7uam probare posset subiectum suum, hoc est, motum esse et nos cilicet, nunquacerto essemus scituri, an motra uere esset in rerum natura nec ne Hae inqua sunt ita tres praeclarae et egregiae causae, propter quas, scilicet Platosiophum stri mi. yicam suam dicunt esse non solum utilem, sed etiam necessariam dis ideo ex nece, tute ponendum fuisse. Quae viis adeostiliae inibi uidentur et uanae, ut cum ea mecum nonnunquam reputo, valde ob bipescam, qui uri, quam fieri potuit, ut nonsolum tam falsae et mendaces, sed etiam tam ineptae et futiles rationes in mente hominis alicuius non omnino lutissimi caderepori tuerint. Nam quod adprimam, hoc est, adperficiendιon intellectit sumam. pertinet, si intellectus noster tu tanquam humanus situ tanquam diuinin est perfici potest ab aliqua cientia, quae et ubiecti in habeati assum, ut ante dicta est, et sua quos maxima ex parte sit falsa uel inutilis, ut in 'achndetur fateor eum ab isti et D icu perfici possie. Itemqriod pectat adfecim an rationem, hoc est, ad praedicata illi, ut ipsi dicunt, generalia et uniuersalia propter quorum explanationem et D icam esse necessariam et neces tu rio ponendam conteridunt rursus confiteor eos dicere uerum tu i ea ipsi praedicatusiiue nomina longe melius ac uerius explicenturais explanetitur a Grammaticta a Lexicograpbis, et Obsertiatoribus litigitarim, quam ab illis Metapis ficis, aut Philosophultris et nisi explicatio explanatioq; eor demissorum praedicatorum sue uocabulorum, ad Grammaticos et Lexico rati sinagis pertineat, quam ad ullos Metapis icos et Getidophilosopbos. Quoniutrunq; paucis ita probo ac primum id q de; post rius, Gr Imatic enime nullius praeterea sterius artis pro riton est, omies uoces contemplar

273쪽

Netap sici, nescio quarum uocum explanationem ad se pertinere sat Gram. matica omnes confiderat, ut etiam Ar Jhteles fatetur, quaenam obsecro Nemtap sicae relinqui possunt con iderandae projecto nulta. Itas non ad nescio quos Metapb j cos nugatores, sed ad Grammaticos, ut dixi, et Lexicogramphos pertinet omnium vocum consideratio et explanatio, et praesertim quae sunt communes omnium rerum uel fallem plurimarum. Nam quae sunt primnatae aliquarum scientiarum aut artium, fortasse non iniuria uideri queant ad ea scientias et artes pertinere. At quonam pacto tam communes quam priuatae uoces ullas' in aut debeant a Metaphystica explanari, nulla unqua alis idonea ratio ferri poterit. Nam quod aiunt Metaph, cum esse scientium uniuersalem, atq; ideo uniuersalium vocum explanationem ad eum permtinere, et quod addunt, si in Metapb ica non explanaretur, prorsus in nulla scientia possent explanari, quia non magis ad unam quam ad alias pertinere uidentur dico utrunq; horum Usee falsiij imum, cum Metap sica non solum non fit scientia uniuersalis, ut nugantur, sed nec uera, ut mox probabimus: quamuis nulla esset Metapb fica, tamen uoces omnes earumq; significatiomnes uel in libris probatorum authorum usurpatae reperirentur,sic ut facile per se fine ulla Metapho sic possent intelligi, uel certe in Grammatica et a Grammaticis , Lexicographys , et Obseruatoribus linguarum iure optimo explanarentur, ut explanantur et quidem multo uerius ac rectius quam innetus' ficu et a Metus' si cis Id quod tu esse in tribus aut quatuor uocambulis breuiter flando roc est, in explanatione uocabuli naturae uocabuli gemneris, uocabuli totius ut Lector ex tribus his de caeteris omnibus facile iustacium facere pojsiit Natura, inquit Aristiteles, parens author et Deus erilapis scorum, atq; ideo maximus, ut ita dicam, Archimet sicus Natura inquam, ait Aristiteles in quarto et D sicae, utronmodo dicitur generatio nascentium, altero modo illud ex quogeneratur primum id quo gignitur, ut exempli gratia, cor in homine, et radix in arbore alio modo illud ex quo primo est aut sit aliquid, ut es uel lignum, in uastis aereis uel ligneis. Haec et alia quaedam, quae praetereo ne sto longior, scribit Arisbteles, explicans j αgnificata uocis naturae quorum nullum est uerum, altem in latinosermone Nam quis inquam inuenit, aut egit apud authorem aliquem recte loquentem, naturam pro nascentiumgeneratione positam fis iterum qui inquam fando audiuit cor hominis aut radicem arboris sisenaturum s et postremo qui strata non rideat tanquam imperitum fisentia aliquem dicentem, ars uel lignum esse nuturum, uasis aerei uel lignei s certe neminem arbitror recte loquentem unquamnes Latinum nes Graecum ita locutum ube, ut omittam interim

274쪽

V1so Rio virmnem sermonis consuetudinem ab hoc loquendi modo prorsus M omonissem. At uero cit alios Gr uiaticos et Lexicographos mittam, s legas The infaurum linguae latinae, in quo reperiuntur obseruat. Irre omnium probatorsi Scriptorum latinora uocabula, nihil alium nugarum inuenies, sed omnia noαminis natura significata, et cum usu probatorum quorulicunq; Scriptorum, et cum publico omnium loquendo more consentanea Praeterea rursus A rillariteles in eo rem libro explicans signibicationes uocabuligeneris Genus inquit dicitur primo degeneratione continua multorum eandim pectem habentium, ut cum dicimus hominum genuo deinde de eo, a quo tanquam generante demscendit aliqua multitudo, secundum quem modum dicimus, onum uel Hellensigentis: tertio loco deprimo et communi subiecto diuersarum Ormarum, eo modo quo planum est genus omnium fgurarum planarum quarto et ultimo modo de eo, quod dicitur det pluribus, et caetera, quae ipse apponit definiens genus in Topicis. QuorumqMatuorgeneris modorum ab Ari)ti tela tradit rum in Metaph sircis, nullus plane omni ex parte est verus nam auod ad prismum attinet, fas)fimum est genus esse continuam generatronem aliquorum in eadem specie conuenientium, nec utiquam reperietur uocabulumgeneris ab ullo Scriptore nes Graecones Latino recte loquente hoc modo usurpatum Nicti orte ita dicere uoluit, genus puta hominum uel animalium conseruari percontinuum indiuiduorum generationem et succeiyionem: quod fateor esse uerum, sed aliud estgenus continuam geuerationem esse allud per continua

generationem struari. gior autem pectat ad secundum modum is si est id plane, qui et fecunius Pomo ri , iam antea a nobis in capite degenere conmfutatus fuit. in areae eius falsitate ibi amplius hoc loco mihi dicendum ambitror Nec tertius modus uidetur esse uerior duobus superioribus non enim uideo quomodo uerum esse pol fit, quod isse dicit planum esse genus omnium fgurarum planarum, cim ut ipsemet tradit in organo, et triangulus et quod, angulus et omnes huiusmodi Curaesint in genere qualitatis, planum uero fluesuperficies, quod apud ipsos idem est, in genere quantitatis ibi orte res utrius prircumenti poteti ubegenus rei, quae in alto praedicamento situ6hq ιοd non folim a ueritate sed etiam ab Ari)htelis pilius doctrina dialienu. De sitate quarti et ultim modi nihil dico, cum aue s a nobis supra in eoαdem capite de genere fatis supers fit detecta et refutata isto ua rursus Arratoteles in Metaphdificis denomine generis, cuius tigrii icationes omnes

partim a Grammaticis, partim a Lexlcogras bis et iιere et recte reperumtur explicatae , et claris imis exemplis probat j lmorim authorim compro ta :

275쪽

tim degenerali rerum diuisone, quo in capite radicitus extirpauimus uniuer

ilia iniae cum ita in quomodo potest Metus bdifica esse necessaria propter

explanationem earum, quas dicun t vocum cum eas magna ex parte esueremes redie, sed praue et false exponere deprehendatur fit constit ex ilα dis, quae supra dixi, de nominibus naturae, eigeneris, et ictius, et ex multis alijs, quae praetermitto, ne sim longior in remani sisti. Et si maxime recte exponeret, tamen a Grammaticis et Lexicographis iure prohiberetur uexra ponere ac tractare, tanquam ad se is ad officium suum minimepertinentia.

Sed quoniam Metaphysica probari non potest esse necessaria, neq; quia per jiciat intellectum nostrum ut diuinus est, quia cum ipsa imperfreta et falsa sit,

alia perficere non pote1t: nes quia explanet uoces illas communes, cum ple rus earum non uere explanare reperiatur et si maxime vere explanaret, tamen non suo sed ulterius, bici ofungeretur an forte neces itatem aliquam habebit, propter probationem principiorum, quae in particularibus scientijs uel negantur uel in dubium. reuocantur finum, ut dixi, hoc osci ac muneris tribuunt Metapbysticae, tanquam generalii scientiae , ut miticis :a uel sub edtualiarum scientiarum, uel negata uel dubitata confirmet ac probet. At hoc nomodo fit um est, sed etia perridiculum : nam quomodo quaeso conprinabit aut probabit Metaph 'fica principia aliarum scientiarum cum ps habeat princi

pium, hoc est, subiectum, quod est eus inquantum ens, ut supra dixi, sudumsPraeterea quomodo eadem coul a mare aut probare poterit quaeqNam negatum aut dubitatum, cum nullos habeat is L simos si ullus induel onec malos argumentandi modos s sed haec omnia uel i Dialectis cis uel ab Oratoribus muri

tuari necesse babeat s Projecto ualde mirum tit, qui linquum ilh d Ar I leti aut cuiquam alteri uenerit in mentem Metaph sicam sine ullis 1'putandi et urgumenta di injὶrumentis hibere Ubicium probanti et tibiliendi principiausarum suctitiarum, et ei, quae mu2na, purae falsa est, etsua tutari non

276쪽

potest, attribuendam esse alienorion destnitionem. Quos licet ita sit, nsiliis ni tamen tunc credam Metapb sicae id ninneris et stici re te tributum fuisse, cum uidero uel ipsam semet ipsum de indente, uel MetaphF Dum aliis quem pro ipsa, 1 quae t nobis contra eam dicta sunt, recte respondentem. Sic pitur tres ilia causae, quibus Metaphysica probabatur esse necessaria, o leti se esse falsae ridicula, et irranes. Sed denuo insurgit A stoteles,

et cum eo omites sectatores illius Peripatetici contra nos, perbella citidem et

coloratu Id fallaci et sopb sticis militudine destridentes et D cum de

dicentes Martemadmodlιmomtuum fanorum, quorum aliqua vini proprie famna, ut animalia, ali ita improprie, ut cibu, anus, urina salia, medicitia fana, tamen est, tu eadems scientia, quae dicitur Medicina sic etiam omnium ei inti irorum aliqua sunt per se et proprie entia, ut miles ubi tintiae, at quatierition per se sed in alio et quasi improprie, ut omilia accidentia oportere

unam eundems esse scientia, quae non potu esse ulla alia iij metapbdifica.

sic iii itam dicunt, sed falsa et ultio a ratione conaritur destridere ac persuam dere Metapis cum este scientiam, rion sollim neces artum et iecessario pone fida, sed etiam generalem. Et quis uicet desub tintia primo tuis ira de tro, biliori et per se e lite fit tamen etiam de omni accidente, unquam de ente in

alto et quasi improprio metapborico consideret. Et qu)d, sicut inproprie a tum ad proprie fanum reducitur, sic quod in alio et quasi improprie est iis, ut accidens, ad id quod per se et proprie en est, hoc est, a sub tintiam reduci

oporteat. Quibiis ita respondeo et dico, de omnibus quide fatiis tam proprijsqtiam improprijs merito esse unam eandemq; scientiam, hoc est, Medicinam: qiιia sine cognitiori ciborum fanorum urinarum fallarum, medicinarum famnarion, non possunt allimalia in morbum cadetitia commode anari. Verum afuit is ad elitia, et a Medicina ad Metap sicam, non est bona nee idonea sim militicio, nec ualet argimentatio, ut si in Medicina ita j t, ita quos ini lupissica es, debeat. Nam Medicitia et uera et necessiria scientia 6t, Metam p fica autem fuga et non necessaria praetere non quemadmodum cibus, urarina, et medicina improprie dicuntur fana, sic etiam qlιalitaς,qtiantitus, actio et alia omnia accideritia improprie esse eritia sutit xjliinanda .igis e Liri tisit inpudetis ut conteridere, tam imperitus ut stirmare audeat, cum ita dicimtur, qualitus 1 ens, quantitas 1 ens, actio 1tens, et ulla biιiusmodi plurisma, bis locutiones ion esse proprias sed improprias et figit ratas s quemadmmost tum dicitiir, cibus est alius urina est utra medicina di fati s certe nemo n/ji orte IDialecticus aliquis loquax et garrulus , aut Sopbjtiqui)bia impudens et importunsis At eminuti quiuntdi accιdentia non necesario rc

277쪽

Υ sι ducuntur adsubstititiam, tanquam improprie entia adproprie ens, ut unam eundems scientiam faciant, at certe eadem accidentia ad substintium non re duci non possunt,tanquam ea, quae sunt entia in alto,ad id quod est iis per e, et non per accidens , ut ex omnibus una eadems confletur scientia quae sit Netaph fiea. Sed bo quos ratio Metap ficorum uana est, et nustius mominenti adprobandum Metap sicam esse scientiaingeneralem, hoc est, tam ad accidentia quam ad sub tintium pertinentem . Nam licet substantia propter prae tintiam et nobilitatem uam a Graeci appelletur Oιο , quasi dicatur essentia, eo quod sola uidetur se ens perse et non in alio reliqua autem oramnia dicuntur entia quasii extranea et in alto exis kntia, tamen jubstititia in latino sermone,et alijs linguis non appellatur oborti nec uerum est eum tire possesine accidentibus, sicut nec accidentia fine ipse Adeonstituendum enim et conbervalidam Hiientium utriusq; aeque necessaria est praesentia accidentisi sub tintiae, sicut sub tintiae accidentibus. Atq; ideo non sequitur, sub tintiae et accidentium simul, cum sint res tam diuersae, oportere unam eandems 'αtui scientium generalem in od si fieret, omnes scieritie particulares essent superfluae et uperuacaneae. Sed denuo hic res hin Metus' sici et bule inricommodo mederi conantur, dicentes Net D cam per rationes tantumodo generales et communes considerare et pertractare omnia entia, et scientijs

particularibus relinquere fuas cuiusq; rationes proprias et peciales quibu/in materia particulari et propria tanquam negocientur. Ais hac ratione cotendunt etiamsi Metapb ficu gerieralis scieritia ponatur, non propterea tammen reliquia scientius particulares fore superuacuus , cum non es em ratiorinibus nec eius probandi modo baeetique utantur. Quibus ego quos denuocotra insto, et dico stis eorum rationesgenerales et modos probandi uniuerαfales, esse mera uerba et meras nugas Nam ego quaero ab eis, cum isti fustrationibus generalibus et probandi modis uniuersalibus , quid unqua ueri inrivenerint s cuius scientiae priricipia defenderint f cuisubiecto negato aut dubiis tuto opem tulerint f et denis in tot seculi cum isti praeclara et egregia Nerilapis sica sua quid proicerint f Sed respotidebunt, nonne Arisisteles in tertatio Metapis cae probauit uerum esse principium illud,se q libet dicitur esse uel non esse, quod a nescio quibim, ut opinor , fatuis et mentecaptis negabatatur. Nonne etiam si quis Philosoplm naturali negaret motum esse, stitim raritionibu s metapissicis, hoc si commultibu probari posset in rerum natura, non omnia se prorsus quiescentia, sed reperiri etia aliquid quod moueatursficinquam orta fis restondebunt Aduersarij. Sed ego illis uictysim reston ideo, me ualde mirari ais obstupescere, qui scripo,siit, ut x. on cognoscant,

278쪽

periculum erat ne genus humanum ab illis persuasum crederet, duo contradime toria, ut uocant, esse imul uera ut falsa et ni i inuenta fullet oti praeclaαra Metapb ica uerendum, credo fuerat si quis Srte negasset motum esse,

ne non modo bomines et omnia animalia, sed etiam lumina, et caelum, cum planetis, et stellis omnibus perpetuo stire, et iunquam mouer putaremus.

o pueriles ineptias, o blida insipientiam, si de tum mani stis rebris etiam dubitamus, et ut dubitare desinamus etiam expectamus auxilium et D cae et Metapbdisicorum. Nae ueri fimum est illud quod Cicero quodam loco dixit, nihil tam absurdum excogitaris osse, quod non dicatur ab aliquo bilosophodirum, ut iam apud nonnu os Philosophi nomen non immer ito esse a perit iαd culum et infame. Sed iam fatis apparet, ut opinor, et D rcam, ut inistio propo ueram esse scientiam primo nes uerum, quia est de ente inquant rens, bo 6t, de sub lecto un; uersili mo ac falsii ἰrmo, et quia plera uoces explanatfalso et contra communem o vendi probatorum s Scriptorum con consuetu linem et si maxime re te explanaret, tamen non suo sed alieno, hoc est, Grammatici, uel Lexicographi, uel Obseruatoris ungeretur officio Deinde es necessariam, quia nes perficit intellectum nostrum sed potiam perturbat ac confundit Nes probat principia aliarum scientiarum, quia caαret omnibus instrumentis probandi, et quia cum se ipsam siuas tuerino po it, multo minus tuebitur aliena . . rem nes uniuersitem, quia rationes ormnes quibus uniuersalitatem illam ei attribuere conantur uel sal,sunt, uel infirmae, uel etiam ridicula: Nestamen propterea nego in II et bysicis multa esse uera, et non natilia legentibus, sed hoc contento, multo plura se uel falsi, uel inutilia, uel ridicula, quam uera utilia, et feriar et propterea in tertia parte Philosophiae Theorica ab Aristotela et Peripateticis scientiani ijtam non recte fulsepositam, et cum immeritos o sita fuerit ab omni scientiam

rum atque artium numero e cienda . Sed ita tamen eiicien iam, ut quae in ea et uera Iunt et utilia, taliam quempiam artem uel scientiam ueram trans triratur, hoc rit, partim ad Grammatica et ad Lex cogrus bos, ad qua et ad quos maxima ex parte pertinent pariun ad Naturale Philosopbia cura exulta parte maxune utientur osse propria partim ad Rhetoricam, a qua non sunt

qi . ollis et D icae libertari ut detur pertiuere partuit deuio I tbiae Politicam, propter alia quaeri,quae diuersiis in locis parsa reperiuntur.

279쪽

T e comprehensone niuersorum sin alarium uere phil sophica et oratorii et simul de ab rasione uniuersalium seu philosophica et barbara, conitras ani ristotelis doctrinam dicentis, a Dabentium non esse mendaciti. Caput Septimum.

ANET S stipra in septimo capiteprimi Libri fata stytisum est, scientius et artes omnes tradito de unita luersalibuis seudophilosopblcst et barbaris, sed de unis iuersiisgeneribus siue de omnibus singularim sti cuti ius generis simul: etpraeterea etiam dictu est, ipsa comprehensi em omnium singularium fui cuiusq; generis, uniuerse siue in universum acceptorum,ut docti)fimi quis et recte loquentes uirifcript suis testificantur ex quo patuit uniuersilia non esse necessaria propter artes scisentia ; tradendus, id quod tunc probare volebamus. Tamen quod ad abstraructionempsiendophilosophieum attinet, non fatis illic probauimus eam effuse sum, sed hunc in locum perstitam ipsius refutatione uersionenis distiιlimus: ut quemadmodum hic error separatus est ab illo uniuersalium, et idem nonsa.eissimus ad refutandum iste etiam seorsum et perse,atque ideo magis clare mamgys aperte refutari posset Onofacto etiam munivius apparebitfalsitas et vinitas uniuersalium nam si uniuersalia per abstructionem sunt tanquam per parentem, ut Pseudophilosophi fatentur, et abstructio ipse falsa est, ut nos

docebimus,quomodo possunt uniuersali. etiam1si nullo alio argumento resurutarentur non essesel a certe nullo modo: sed iamprobare aggrediemur abis

structionem istam esse falsum, prius admonuerimus rectephilosophari curupientes, nos quidem uersuros prorsus et sublaturos esse banc abstractionem pseudophilosophica,utpote mendacem falsum,et non necessarium sed in e mlocum reposituros et quasi substituturos esse comprehen ionem uere philosoruphicum et oratoriam, ex quasiant et quasiprocreentur uniuersi illa, de quis lus nos sciettit et artesproprie tradi,demostrationes et Hllogismos ueres

risupra docuimus usudiosi rectephilosophandi nihil ex istius factionic

280쪽

ablatrone et uersione mi uri sint, sed lucri facturi maximum de pro assis

veru, pro nonstrosiis naturalia, pro inusitatis usitata, et denis pro barbaristiere offa et eruiitu dogmata recepturi Est ergono Dabaec, qua dicimus, comprehensio uere philosophica et oratoria, nihil aliud nisi et: quaedam siue operatio intellectus nostri, qua mens hominis ingularia omnia ut cuiusq; gemneris 1 mul et semel comprehendit, et de eis ita comprehen is artes omnes et

silenti tradit, ratiocinationes, et caeteras argumenta iones generales facit.

Et denis per quam, ut Pseudophilosophi per abstructionem uniuersalia ista fua fieri comminiscuntur,sic nos uniuersa nostra uere estici dicimus et a fromamus, et nostrae huius Ufirmationis, authores citamus et tanquam tes,s profrimus omnes Scriptores tam ueteres quam recentiores, tam Graecosqx Latinos recte loquentes ex quibus tremo unquam,quod nos quidemsciamus,

avit actionem illam pseudophilosiopbicum ne somniauit quidem, ne dum inurm ut aut in te exit, sed omnes nemine prorsus discrepante tum in scient stradendis quam in Hilogi n=s faciendis usi sunt comprehensione bac, quam dicimus, singularium omnium cuiusq; generissimul et semel, et huius eiusde

auxilio et rcerunt, illud quod Graeci το καθολου ειχῆν, Latini vero in unis ne sum loqui appellant. Quod autem supra dixi Scriptore recte loquentes, ita intelligi uolo, ut inter Scriptores recte loquentes numerantur apud Graemcos Pluto Isocrates, Demosthenes, Xenophon, et caeteri similes , qui re te graece 3oc est, uere caeterori Graecorum more locuti sunt non Ari,hteles, non Alaxander Apbrodisiensis non Simplicius , non Hammonius, non alij omnes, quicuus Peripateticifuerunt appellati non quidem in omnibus scriptis suis, si qua alia frie reliquerunt, sed tantum in Diale licis, et Metap αscis, et in magna parte librorum naturalium. In his enim solis eos ualde rem prehendo ac damno, tanquam linguae graecae deprauatores , et commum loM quendi consuetudinis corruptoresu in caeteris uero non re arguo sed uehemmenter laudo inprimis Ariltelem in libris de Animalibus , de Rhetorurica de Rebus moralibus, Politicis, et Oeconomicis , et aliis multis quanν quam in his quos non pauca sunt, quae non omnino careant uitio, sed tanta est in eis multitudo rerum bonurum, ut quae minus bona scint, non apparere quodammodo et stranda esse uideantur. Ac rursus cum Arhhielem et biedico et alijs Irre omnibus in locis huius operis nomino, femper intelligere uolo non de Arti totele illo quem Cicero tantopere laudat, et qui Magni Alexuo dri ac Theophrasti Praeceptor fuit sed de hoc, quem nunc habemus, ac descr et , illi md operis huius parte, probatur simus non uere esse Aristotelica si Scriptoribus inquam recte loquentibus eos, quos dixi, apud

Graecos

SEARCH

MENU NAVIGATION