장음표시 사용
291쪽
mus magis oculum significamus quam alium quamuis rem nigram Onocircus Abstractores isti pergant dicere, curuu esse magis Astractum a ego quos eadem ratione definiam nigriori magis abstructum quam caesium esse dicendum,et quemadmodum illi curuum, sic ego nigrum inter res matberimaticas numerandum esse contendam. Cur enim curuum magis quam strum in mathematicis numeretur aeque enim nigrum cui ruum nullum babel certam materiamsibi admixtam aeque nigrum est contrarium candido sicut curuum recto aeque nigrum sine materia definitur icut curuum: ut enim curuum est figura cuius medium declinat ab extremis, sic nigrum scolarmaxime contrarius candori. Quaecum ita int, rursus quaero quonampacto studi potest, curuum magis quam nigrum in rebus mathematicis esse, rundum scerte aut bis omnibus respondeant oportet is Abstractores Philo sopbUri,quod nunqtra fucere poterunt,uulfateantur omnia naturalia aeque sicut mathematicis e aut abstracta aut materiae immersa, et abstractionem suam nihil aliud esse, ni merumfabulam et meras gerru cuias. Sed ut tolli
hoc caput; ducis complacta et semel filium, dico in finima Metapis eam esse falsum, quia est de rete inquantum est iis, hoc est, de subiecto omnium uniuer I uno, et propterea si fimo. quidem, cum uniuersalia diukctis casul a sint et quanto aliquid est univir alius, tanto est magis Osuiu, necesse est iis uniuersali fimum esse omnium fas imum Partim quia eniit quanta
tuinens, siue ut Graecidi ut, ον η γν, aut ita intelligendum est, ut ui incet omnia entia singularia uniuersesi e in uniuersumsumpta,etsi non po sit esse subiectum Metapbdificae, aut nibri uerum,quod inicilli aut mente humari nupercipipo sit, gnoicet, ut neccbefit Metaph icumsinesubiecto ullosistem uero semper remnjuram.
292쪽
Oratoriam esse scultate uere genera levi et Gra maticum ii e primo , deinde reliquas omnes artes
e cientias uere Continentem tum parte eius atomo es breuiter exp0Πutur omnes, et eide, quae cuodophilosophis iniique erunt ablata, restituuntur.
em et Metap sicam esse pro r)giones nec uniuersales, nec utiles, nec nec furtu et propterea ex omni artium et scientiarum numero eisciendas Iule locus exigere ac pos hilare uidetur, ut rursus separatim et breuiter omnia prorsus contraria demonstremus de Oratoria, hoc est Oratoriam esse scienotiam et artem ueregeneralem praetereas eadem breuitate et fummatim texponamus omnia, quae ad istum osticium et quas iurisditionem propriepertisnent, et ei, quae a Pseudophilosophis inique fuerat erepta,restituamus. Qtiis bu quidem in rebus exequendis, illud ante omnia non ignorari uolumus, bace qua locuturi sumus facultatem, a nobis appellari tum oratoriam latine aborando, hoc est, concionando,more Oratorum tum Rhetoricen graece, occida του ἐρεῖν, hoc est, adicendo: tum etiam Logicen, ο α του λογου, hoc est, a sermone uel oratione, in qua facienda et componenda proprie uersatur. Sed cum Oratoriam uel Rhetoricam nominamus,nullo pacto intelligi uolumus
de illa sola, quoi intestigunt Pseudophilosopbi, hoc est, de illa tantum, quae in iud cij et causiis ciuilibus exercetur quae quamuis sit magna quaedam ora toriae pars, tamen non est tota Cratoriaci sed de ea, de qua loquitur Cicero in toto eo libro, qui inscribitur Orator, et crassus iue rursus cicero sub permsona ru)sit, pene in totis de Oratore libris et post Ciceronem Quintilianus infecundo oratoriarum institutionum. Haec 1 enim uera integra, et post dia oratoria eo lenis modo qui banc habet oratoriam, uerus et hiteger et perscctus est Orator Nec restrisii nemo unquam rias nec fuit nec 1 nec erit talis Orator, ince hoc intelligatur, quanto quisc tali huic Oratori u
293쪽
o Ieru proptor, tanto eum fre magis uerum integrum et per octu oratore. Qui enim de quacunq; rescribunt perstetissimum eius rei ormam animo conactere et scriptis suis exprimere conatur, id quod fecit in Oratore Cicero. Quod si res non tales pos uin botvinibus reperiuntur, quales in libris do. elo morum hominum sunt expressae, nulla est Scriptorum culpa sed naturae rei, quae fortasiis tame id scilis et ardua, ut uires et humanam siperet fumcultatem. Cum uero non Oratorium nec Rhetoricen, sed Logicen disimus, similiter intelligi nolumuid isti, quae nunc est in usu usa et barbara et a loquentium sermonem De isti inquam cum Logicen dicimus nequaquam inritelligi uolumus, sed de ilia uetere et uera, quam Antiqui illi, quos supra dixi, ante Arisbtelem una cum P sic et Ethica tertium Philosophiae totius parἡtemfecerunt, et ei hoc obpici ac numeris dederunt, ut sola intra suos terriminos, et quasti cancectos, cotinere ac cople teretur omnia praeceptu ac domcamenta, quae pertinerent ad bene loquendum, disserendum, disputandum,et denis ad bene dicendum de omnibus quaestionibus ac materi s mundi, tum inm
initis ac bessibus quainfinitis et tapothesibus, apbsistis et politicst quam
oratorijs etproprie fuis, tam in scholis Philosophorum et in conuentu docto rum hominum quina in iudicijs, in senatu, et apud populum et omnino corῶquibus iis auditoribus sirine discipuli sint sive cuiuslibet alterius generis. Et praeterea cum quibuscunq; argumentis et argumentationibu non modo in soluta etperpetua oratione, sed etiam in uersu, et per interrogationem rep5fionemq;. Idas inquam omnespartes Antiqui illi Logicie suae hyignauerunt, hoc est, ut comprebenderet et contineret intra ines uos omnia illa praecepta et documenta, quae dixi, et ea suppeditaret ac submin/jstraret omnibus P spiscis, Politicis, Medicis, Iurisconsultis, Hisbricis, Poetis, Gramaticis, AIDoαlogis, Geometris Arithmeticis, Musicis, et in fumina omnibus alijs pro issoribus artium et scientiarum aliarumque rerum: idq; siue fermonem habituri et werbasa turi de quavis re laudabiliter essent, siue scripturi aliquid lactu diis
num et monumentis Iterarum non omnino inculte et barbare cogitationes
suas mandaturi. .ec est inquam tertio uera, iusti, propria, leguma,et inmtegra projuylo uis posses io totius oratoriaefac tutis, quam ei concesserint
et a b gnauerunt imo Veteres di, quos ante dixi: deinde M. Tuli us ut dixi noratore, et de Oratore et Quintilianus in secundo oratoriarum
Institutionum Et post mnes ego quos, si quid est in me tot latis et auth
294쪽
a, 'ritatis concessionem et agignationem tunc totis uiribus mest a probo dis c firmo, tanquam ultim utilem, et necessariam omnibus, qui recte in Isteruincumbere, et uere philosophari cupiunt. Quae quidem approbatio et conframatiosi recte fit a nobis, ut certe fit, iam uti patet, opinor, Oratoriam non posse non esse artemgeneralenu et uniuersalem utpote quae primum subsecontinet Grammaticam tanquam eloquenti sive lucutionis mc est, terti, sejici sui partem primum rit enim Grammatica, cuius proprium es docere emendate loqui elocutionis Rhetoricae pars prima munquam enim perlectae be potest elocutio, si ante omnia sit emendata Elocutio sutem offici rh toricipars tertia Quare necessseo Graminatica sub Oratoria tanquam parritem partis suae contineri Atq; boc pacto Oratoria, ut dixi, sub se continet primo Grammaticam, deinde omnes alias artes et scientias et scriptiones curii curis generis,modo non omnino mala s, uerum aliqua laude dignas, sed diri erfuratione Nans Grammaticum sub se comprehendit, tanquam partem epici sui, hoc est, bene dicendi nemo enim, ut dixi, potest bene dicere, nisi emendate dicat. Sed dubitet fortalJe aliquis, si ita est, cur ergo tum hetoricis
libris praecepta Grammaticae non traduntur respondeo una cum Quintili no quia cum proprium oratoris officium fit bene dicere, bene autem dicendi pars prima sit, emendate loqui Rhetores et dicendi praeceptores potem ilia docendi, quomodo fiat emendata locuti, tanquam magis molestim et minus honorificam ad Grammaticos ueluti ministros suos reiecerunt, et sibi retinuerunt partes praecipiendi et docendi, quo pacto copiose, ordinate, ornate , vennus' , et memoriter, hoc est, utbaec omnia duobus uerbis complecta , benedicatur. Ais huc de causa, in Rhetoricis libris de emendate loquendo, uel nulla uelpauca admodum reperiuntur praecepta sed non propterea tamen mirunus haec quam illa ad Oratorem pertinent. Ex quo patet oratoriam et Gracmaticam, licet ambae uersentur in eadem materia, hoc est, in omn:bus rebus mundi, tamen dii irre interse, eo quod Oratoria est qua)i totum, raramantica pars illius Oratoria continet Graii ratica in ea continetur Oratoriae osticium est benedicere, Grammuticae autem emendate loqui suae ej pars primae tanquam principium bene dicendi. Vnde quidum no ineleganter deo finientes utrans T ἀναλογί dixerunt Grammatica esse Oratoriam nocentem, Oratoriam uero Grammaticam iam adultam et natugrandiorem. Hanc igitur, quam dixi, ob ausam Oratoria primum sub se continet Gram maticam tanquam partem primam oscij sui einde etiam reliquas omnes urnus et scientia et scriptiones sit militer indemsibi subjcit sed non ut parteso ic 'hetorici, quemaimodum Grammaticam taedit earum una quaelibet
295쪽
intus materiae iatoricae, boc est , omnium rerum inungi 'muna est Decimiibus enim artibus et scaeni ijs etfcriptionibus tanquam de materijs et subiectis putre bene loqui et dicere debet orator Nec ulla est aut esse potest oratio autscriptu rectefactum fue id fit artis Ucientiae aut eu fiuTer, in quo Oratoria iure ua3sibi uendicetpartes est, artificia procaeumlorum, narratronum iussonum esinitionum, argumentorum areameαtationum, et omnino omnium confirmationum, et confutationum, .conclum
ionum, aborumssimilium, velfaciendorum uel inueniendorum, siue ea arte si naturastant uel inueniantur. Ioc enim omnia Oratoriae propria sunt oscia, et Oratores ea suo iure sibi uendicant, reliqua uero omnia, quae in ei em artihu et scient s et libris continentur, quiliasunt res gestae in moα numentis billariarum uita et mores hominum in libris moralibus doctorentagiιbernanda re'. inscriptis politicis, praecepta medendi in libris Medicoru, dogmata rerum naturalium in uoluminibus pbnicis, percepta Arithmeti de Geometriae in libris Mathematicorum, et alias ene infinita huiusmodi, quae inscriptis aliorum Aulborum leguntur, non amplius ad Oratoris scium pertinent, nec Oratoriae propria sunt sed aliarum artum et scientiarum et scriptionum. Unde omniastre scripta lectu digna, et omnes scriptores prom ti, cuiustos generissint, duo iure sibi uendicant nomina unum priuata
etparticulare, alterum conrnurne etgenerare. Privatum nomen est, quod a
sua usq; arte uiscientia aut Icriptione particulari sibi inuenit ut nomen Nedici uel medicinalis a Medicina, nomen Pissici uel naturalis a P sic nomen Politici a Politica nomen Iuriscon ulti Iure ciuili, nomen Arebit m ab Arebitectuta, nomen Musici a Musica, et similiter aliorum quoruninruns artificum desua cuiusq; arte etfacultate docte loquentium uel scribemtium, priuata et particularia nomina Commune autem nomen est, quod a communi omnium etgenerali arte omnes bi acquirunt, hoc est,ab Oratoriar ut dista omuia cui civis generis dicta uel scripta, in quibus promistianiis uel legendis apparent Oratoriae artis praecepta struata, vere et sunt et apinpellantur oratoria: et similiter Scriptores illorum quatenus praecepta illa indicendo uel componendo Bruarunt , vere et funt et nominantur Oratores.
Atq; boc modo, quo dixi, et non aliter intelligendi fuit Cicero et Quilitisi nus, cum identidem dicunt et quali clamant,omnes res mundi tanquam subis. Elim et materiam, oratoriae facultati esse subiectaS et Oratorem sua ac proin pria facultate de omnibus inlindirebsis dissutare posse. Quod idcircos plutia diximus, et multis in locis repetiuimus,ut aliquandos eripotest, tostaturiet de mentibus bominu extirpetur a sima ira opinio Pseudophilosopboriane
296쪽
qui putant Diali licam et Grammaticam esse duas artes a Rhetorica e re in 'is etiam , si Dijssi icet, qui affirmare audent Rhetoricum Dialecticie esse partem, uelut Ar stoteles dicit,4ιον ααρασυtici quod non aliter e stfalsum et abfurdum, quoi siquisi ceret, aurum esse par temfrr aut lucem
tenebrarum. Sic igitur eneraliter constituta amplo ima quasi iuriditione et imperio totiu oratoriaefacultatis, nunc superest, ut o ignemus eidem suas et proprias omnes partes principales, quae sumuntur partim a materia eius, partim ab scio uis a materia dupliciter, hoc est, aut a genere materiae, aut aqualitate materiae. A genere materiae, quae sunt omnes res mundi, quatuor fumuntur partes, quae uocantur genera , t genu Demonstrativum, genia
Deliberativum, genus Iudiciale, genus Philosi bicum Demonstrativi geri ris o fictum est, laudare uel uituperare Deliberativi, suadere uel dispuadere: Iudicialis, accusare ued defendere in causis capitalibus, in pecuniari s petere uel recusare ribilosophici, probare uel reprobare. Item Dei nonstratiuigeran eris finis est, honestis uel turpitudo Deliberativi, utilitas uel inutilitas, si honestate uel turpitudine: Iudicialis, equitus uel iniquitas Philo opi ct,ue ritG uel falsitus Partes uero a qualitate materiae sumptae sex sunt, quae fimmiliter appelluntur genera, ut genus bone stim causae, genus turpe, genus da brum, genus humile, genus obscurum geuus admirabile, lae praeter opinio
nem, quod Grisci Tαραδοξο uocant. Postremo partes, quae nec a genere
nec a qualitate materiae ducuntur sed ab osticis,quod est,bene dicere quiris sunt, hoc est, sene inuenire dicenda, bene di onere inuenta bene eloqui tam
inuenta quam disso sita, bene pronuntiare omnes superiores partes, et ad ex tr emu bene recordari Undae ilia nemini non notae, betoricae partes quin si, siluentio, depositio, elocutio, pronuntiatio, et memoria et rursus ali cfex. partes ex subdiuisione Inuentionis orientes, quae futit, exordiu a narratio,
diui o,conlirmatio, confutatis,et concluso Ad haec praeter eas, quas supra diximus, betoricus partes tam principales quam fecundarias, sunt iii aliae quae iam ex diuisione quaestionum et constitutionum emergentes. Quaestionet en in primo aliae fiunt consislantes, aliae incon illantes, oc est, quae non con rint nec in iudicium aut di putationem possunt uenire ex consillantibu suta o quae sunt contrariae incorallislantibus, hoc est, quae habent rationes adtitrans partem probabiles, et in iudicum is putationem l uenire possunt: ex bis inquam communiter a Rhetoribus sunt quatuor cor stitutiones siue luim rhetorici, coniecturalis, desinitivus, generalis et translatinus. Quos qui cognoscere cupit diligenter truditos et explicatos, una cum omnibus spartibus D pra i tu is legat ues Hermogene uel cicerone uel Trapezunt
297쪽
apud quos haec omnia copiose scripta reperiuntur. Nos tantummodo capita partim rhetoricarum hoc loco recensendaputauimus, ut admoneremus Le ctores recte philosophandi cupidos, earum. partim, quae a quibusdam orato ris arti m Myme fuerunt uel prorsus ademptae , cum reuera essent illius propriae, uel corruptae et peruersae cim ab Antiquis recte syent nititutae uel denis additae cum oratoriae ob in non par in uel certe non multimi pro
snt Primi igitur dicimus inas pnatione primorumgeneri , hoc est deminostrativi, deliberativi, et iudicialis ab Ari1btele primum, deinde ab omni bus Itys, qui eum cuti utit, non rectepraetermissum fuisgeni sphiloso*phicum, cum non ininus quam reliqua tria proprium etgermanum fit orato riae. Non quidemΝrtagis illius, tiae tantum in foro et causis ciuilibus uerm fatur nam illam nos quos fatemur imper ictam esse: sed huius de qua nos in praesentia loquimur, quae ab Antiquis ante Arishielem primum fuit iura Jtituta et cum apientia coniuncta . deinde a Cicerone et O titiliano confirminata sicut quicunq; separat ac remouetgenus causae philosophicum ab Oram tore, sititim sapientiam ab elaquentia, et ut recte inquit Cicero, quasi cor a lingua, et pellia ab ore dilacerat Arq ideo recte quidam ex neotericis homminibus doctis, in quibus 1 Philippus Melancibon in prima partitio regenseri 'betoricorum, d caetera triagenera etiamgenus philosopbicum addideαrunt, uidelicet, additione illa, iligniscare uolentes tractationem quaestionum pbilosopbicaruiti ab Oratores euicto, hoc est, qui sapientiam cum eloquentia iungit nequaqua esse alienam. Deinde asserimus et asιrmamus inuentionem rhetoricam, qtiae est una et prima pars ilici oratoris, maxime propriam et germanam esse Oratoris, et no alterius cultiscutis urtijicis, cum rationem inueniendi ab Oratore austras, cui nam q*aso rei caeteras stici sui partes ad nn iis quid dissonet lites elaquetur quidproniun iubit arti recordambituris A inquiunt, rerum inuenieridarum precepta a Dialactico cuius sunt propria, mutuabiti: Orator: sic enim ait Rodulphus Agricolu insecundo de
In ratione Dialactica libro Cap. XVIlI. o pudendi 'odulphe errat uim tuum, sententiam non rationiblis et argettinentis, quia non meretur, sed risu et cachinatione restitauium ergo ex jententia tua, o Rota be Orator a
Dioctico, bo rit, disertus a barbaro, doctus ab indocto, uerus a susso uere
eloquens agarrula et loquacipraecepta inueniendi nictaabitur siquidem cum caput illud tuum ironnunquam primo occursu lago uix credere possum a te
fuisJe scriptiim sed o a desino mirari, cim reliq:ws non paucos errores tuos confid ro, et inter alios eum, quod librum illum trium potius de Inuenietione Diali lica, quam de Inuentione Rhetorica nescitatoria inscribendum
298쪽
ui necgrauius nec turpius quicquam potueris errare scilicet inuentio rerum dicendarum ab Oratore uri do et ieiuno, ad Dialecticum copiosum et abundaritem transsirenda est. quod tu videris sensiisse, et quantum in te fuit iudiocasse: Burteum et Paulum Venetum fuisse meliores rerum dicendarum inueratores, crum Demosthenem et M. Tullium. Dixi autem Burteum et Paulum Venetum praecipue, non ut eos irriderem, quis Diale tica illa sua, quam dis dicerant, Ubet uera, iure essent laudandi et inter homines docti imos connuis
merandi, sed ut o knderem scitatem et peruerstatem iudici tui, qui in tanαiis tamq; manifestis erroribum Dialectica tuae, a nobis supra refutatis et in pares utandis, ne unum quidem linqtiam uideris animaduertisse, et ex sententia tua rationem inueniendi ab Oratore auferens cogis Oratores de quavis re dirueturos a Dialecticis uppliciter petere praeceptu rerum inueniendarum. χαgregium et praeclarum e laculum, si quis uideret aut Demosthenemgembra flexis petentem a cho sippo aut . Tu iam rogantem a Burteo ut be doceriret quonam pacto ex locis erueret argumenta, et qua ratione Filogismos caeruterussa argumentationes conformaret. Quod pectaculum pro recto, si uerum
esset quoi tu in fronte libri tui posuisti, o Rodulphe, et quod rursus in eo, quod supra citaui cupite, repetiuisti, nobis necessario ecte uidendum sed falis ijsimum est, quod tu non solum sensibi ed etiam monumentis iterarum maesdare non erubuisti. Itas nos melius contra ais tu dicisti, Inventionem qua itu iniqui,sime ab Oratore remoueras, Oratori iure optimo restituimus, tanαquam artifici uero utili et necessario et Oratoriam, quam tu indigni,sime depoJes ione detruseras, tanquam artem ueram, utilem et necessariam, in suam ueterem et legitimam reducimus posse, ionem. Nec solum hoc facimus, sed si qua in nobis est authoritas tanquam legislatores ueritatis, sancimus Dialemcticam maxima ex parte, tanquam falsam, inutilem et superuacuam, aut Oratoriae partem esse uidelicet, ex ea parte, qua verum dicit, aut certe ex omni artium et scientiarum numero eqciendam, ut ante dixi Ais hoc modo nos genus causae philosophicum ab Aristi tele non re te praetermissum, reliquis tribuwgeneribiis, hoc est, demorotrativo, deliberativo, et iudiciali addimus, et Oratoria restituimus. Inventionem uero, quam Agricola ab Oratoreren mouerat, non solum oratori reddimus, sed etiam austrinius a Diale taeo, qui eam periliatium annorum paulo minus duum millium contra ius ac fas tenuerarat occupatam Praeterea cum inter partes oratoriae inuentionis, ut supra diximus, fit una, quae dicitur diuisis et interstitus rbetoricos unus, qui uomicatur definitiuaes et inter argumenta ad prob ndam unum, quod uneratur.
299쪽
definiens, et probandi uere ad Oratores pertinent, ut certepertinent, prae cepta omnia diuidendi, definiendi et probandi quacutis in materia et ubiecto propria esse OratoriK, et non alterius cuiuslibet artificis , et proprie ab Orotoribus petenda, non a Dialecticis. Idci non solum, ut dixi, quia propriasunt Cratorum: Lepraeceptis enim diuidendi, definiendi, etprobandi, non posim sunt ecproponere dicenda per diuisionem, nec tractare constitutionem do nitivam, nec argumentari modo a diuisione rei, modo a definitione: sed etiam quia Rhetorica iue Oratoria,cum sit ars uera, vera tradit omnium eorurn quae dictasunt, faciendorum rationes Dialectica uero et Dialectici maxinta ex parte uel falsas, uel inutiles, uel superuacuaS. Primum enim praecepta diuidendi Dialecticorumsere non possunt esse uera, quia cum quicquid diuimditur, fit ut upra diximus, totum uel continuum vel discretum,et maiore ex parte argumenta diuidendi sumantur a toto discreto, hoc est, genere ipsi
quaedam tota, et quaedamgenera, uniuersalia introduxerunt, quae non sunt in tota rerum natura, saltem uera, nec esse possunt, ut ante monstrauimuτ.
Quod cum ita sit,qui possunt obsecro Dialectici uera diuidendipraecepta rata deres cum id, quod subinde diuidendam est, non fit uerum s Praeterea quotamoso me Dialesticus docebit definire, aut argumentari uel a diuisitone uel a finitiones cum maiore ex parte diuisiones eius, et definitiones sint falsaesut diuisio illa transcendentium in sex partes, et illa entis in decem praedicarimenta, a nobissupra refutata sit rursus definitioi ageneris,1peciei di crurentiae, proprij, caeterorum s a Dialecticis fasso definitorum et rursus illa nominis, uerbi, et orationis, quas insequenti capite refutaturisumus. Protasti to ualde mirum est, quomodo isti Pseudophilosophi sint tum impudentes et importuni, tu audeant polliceris tradere alijs praeceptas ciendi ea, quae ipsὶ facere nesciant . Sed depraeceptis argumentorum inueniendorum , et arguamentationum ficiendarum, quae Diale lici vel dyo insitiliters tradunt, uel ab Oratoribus iniqui)yime urrepta, pro proprijs et suis usurpant postea dicemus tu Quarto Libro Vbi et ea, quae a Dialecticis de argumentationiis bus et argumentis perper an fuerunt tradita, corrigemus uel refutabimus, et ea, quae ijdem ab Oratoribu furtim et malitiose surripuerant se is domini, e ueris possessoribus curabimi s restituenda Nunc pauca etiam addideriis mus de ueris nominis, et verbi, et orationis definitionibus nostri aeris, et defessi ab Aristitele traditi; in sequenti capite, inem imul et huic Tertio Lia, bro, et Logicae ei, quam Veterem uocant, imponem s.
300쪽
De desinitionibus nominis et uerbi et oratium Gra malicorum ueris, et leudophilo sesphorum lyis, et de ali , Itiae ab ristotele Mo uo incit iter in his
π A M tandem aliquando post multu digres, senes peri ite limus .ad ultimam partem Dialecticaesiue Logicae 2 tu,qV m Philosophastri baubari, ueterem uocant,
ueterem, sed nouam potius et ueteratori
di .u appellanda Cuius duas partes priore rei, hoc est ibi uni Porpbri Praedicabilium, ut uom
cant, et librum Praedicamentorum Arhistelis, peneta totas, ridimus esse uel falsas, uel inutiles, uel f peruacitas. Nunc uperestpostremapars, hoc est, liber P ρ ἐξι ν qui ut recte cribit Ludovicus Uiues in libro H de causis corruptaruniartium magna ex parte Grammatici est potius quam Dialectici officij. Nam cuius est dicere quid nomen sit, quid uerbi , quid pronuntiatum, quid uniuersala quid ingulare, si Grammatis, Quo uero ubiungit Viues, idcirco Arcjtotelem ea, quae ad Grammaticampertinerent, tradidisse in D icis quia
Gramm itica tempore uo non esset inuenta,non est uerum Grammatica enim ante Ari)i Ptelem, eis etiam ante Platonem inuentasuerat, ut eorum utercite, latur, multa metu, inscriptis suis mentionem facietes sed Aristotelis oesuri peculiare ultum, ut de eisdem rebus fui ulla consideratione et Drorsus superuacuenilisti in locis diisereret. Nam desub tintia, de qualitate de quam litate, de multis alijs in Dialecticis et Metaph sicis uerba dicit et rursus denomine et uerbo in letorica, in Poetica, in D alactica scripsit Ut mirum sit, quid in mentem tenerit illi homini tot in locis de una et eadem re Dertrarictare, proertim sine ulla neces tate. Namqtιο aiunt lum quidem etsi
dein rebus iurasis in locisscripsi se, sed tu alijs alio modo nempe de reb in tetraphisi prout sunt, nomines uerbo disseruisse et ea se irιipe uisunt accommodata, in t tu P0etica ad pangetidos uersus . Sic erum qiι:dam Pseudophilosopbi conan t i restire ationem ur Arisbteles de eisdem rebus diuersis in libra et aristibus scripserit quibus ego quos uiculinire: ondeo, omnes isti rationes