- 아카이브

Marij Nizolij Brixellensis De veris principiis et vera ratione philosophandi contra pseudophilosophos, libri 4. In quibus statuuntur fermë omnia uera uerarum artium et scientiarum principia, refutatis et reiectis prope omnibus dialecticorum et metaph

발행: 1553년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 철학

311쪽

. otele facta 'stis dicit, omne problema dualecticum esse aut degenere, aut de proprio, ut de definitione, aut de accidente cum primo nullum positi esse problema es de proprio nes de definitione, neq; de accidente, quin idem etiam fit problema degenere. Deinde cum ipse 'teles non uere intelleis xerit sed pror tu ignoraverit, quid uere siligenus, quid differentis,quidproprium, quid definities ut inproprijs cuiusq; liorum capitibμ supra demonis stratum est. Et denis cum ex doctrina diu proposito aliquo problemate criguost nomo it ad quodnam caput stu restrendum. Nam hoc problema, quod est utrum uox sit carpum an non , et hoc aliud utrum diuitiae sint bonae, necne sit consulas Alexandrum, R dicet,et haec et alia similia esse problema ta de accidente propterea quod facta sunt sine uila determinatione aut renoris, aut proprij, aut definitionis, aut accidentis. Omnia enim talia, quae deae terminatione carent, ipse ad problema se accidente putat esse res renda At perionius in Dialectica sua diserte ait, haec ipsa problemata esse degenere: et perinde esse scribit dicere, utrum uox sit corpus, et utrum diuitiaesint bonae ut si diceretui utrum corpus sit genus vocis necne,et utrum bonum fit genia diuitiarum necne Asci ita summi Dialecticae magistri et doctores tantopere

discordantes in re irendis problematibis dialecticis ad eapita in ab Aristi, tela proposita, mauis sti)Fimosunt argumento, doctrinam stim Arisbteliue sis picam usq; adeo esse confusam incertam, et obscuram, ut ea certo sciri non m siit, ad quod caput untim quodq; problema troirendum Ais ideo non iniuria quaeritur Rodulphin Agricola, Aristotele angustius conclusisse mariteriam dialecticam quam oportebat, et nes locos descripsisse, es numerum ipsorum ficisse aut nomina, sed tantum deducta ex locis argumenta quae stioni propo sitae applicasse Perionitos uero male et imperit Arisbotelem de indere et Rodulphum restitere conatur, praestertim cui asso calumnietur, partitione Ari litellia Rodulpho non fuisse cognitam, ut ante dixi . Ego autem boeamplim quam Rodulpsere queror et reprehendo, quod Arisbteles non solum non stoit id quod isse dicit, sed etiam quod locos falso que1tionibus propositis applicauit, et inter applicandum quamplurima falsa tradidit mae ego priαmum per singulos Topicorum libros scurrens non quidem omnia numidesset infinitum, sed tantum insigniora quaedam indicabo Adolescentibus recte

philosophandi cupidis, et caeteris omnibus, ne authoritate Arithtelis decepti in maximis erroribus uersentur. Deinde in fine capitis aperiam rationem et vim , qua ueri loci ad inueniendum urgumenta in quacunq; quaestione, et addisi utandum de quacutis remulto facilius et uarius quam ex Aristitele compararipo 'int. Et quoniam in quarto Topicora libro multorturabunt errata

312쪽

L quam in caeteris, bacae usu ab illo inibi uisum est incipienda, et ante omnia gener liter boc admonenium, locos qui traduntur ab Aristotele in astruendis et destruendis problerati bus degenere, partim esse inutiles , quia nunquam venit eor pusius, partim falsios,quia no intellexit quid uere esset genus,nec imfum accepit, que admodum Graeci comunite lo quentes et scribetes accepere solent, se modo quoi p me sopbistico et prorsus inulitato, ut supra etiam diximus in capite de Genere, cum genus dialecticum falsum et commentitium esseo lauderemus Sed ut ueniamuria ad particularia, dico prima quarti libri locum essesimul et inutilon et falsum: Inutilem, quia nemo nisi Logicam sis et Sopbisti quaerit hoc modo Vtrum bonum figenus uoluptatis sed hoc modo, utrum uolupi is sit bonum me in tali problemate uere est quaestio degenere sed de ueritate. Nams conflat, uere uoluptatem I bonum, necessario bonum erit gentis uoluptatis, et uoluptra erit in genere bonorum: si reqid non uere cotis,t, nullo pam bonum poterit esse genus uoluptatis, nec uomluptis es in genere bonorum. Falsum, quia genus uerum, quemadmodum supra dixi, de nullo, quod cotineatur subgenere, nec dicitur nec praedicatur, sed tantum nomen generis, idq; intro re totae in obliquo casu Nacum discitur, exemplicare a romo est animal, uel homo non est animal, in neutra baurum enuntiationum nec unimal est genus , nec homo est)Jpecies: sed permis de est ac si diceretur, unus homo est unum unimal, uel unus homo non est unum animi. Cum uero sic prosti tur homo est iugenere animalium , uel homo no est iugenere animalium, utrobis est nomen generis de sua pecte praemdicatum in obliquo. Quod dixi de bis duobus, idem dico de omnibus, ut ueruesse nonposit, quod dicit Ar Pteles in hoc loco,inst iciendum esse ad omnia, quae cognatabunt ei quod dicitur, si de aliquo praedicatur. Nans bonum,

genus est, non praedicatur de uoluptate, sed tantum ut nomen generis: da

non in recto,sed tantum in obliquo casu, ut si dicatur hoc modo Volupta est

Digenere bonorum. Quare primus biclocus Aristotelis de problemate generuris onsolum est inutilis,sed et a falsus Nec minus etia mutiluer et Dyo traditus est ab eodem secundus locus sumptus ab eo quod est praed*ari hoc est, si id quod licitur, non in quid praedicatur, sed ut accidet. Ni uc irae dicit, album non essegenus tuuis est imum nix enim uere est inpe nere alborum, et nisi tu es et nix non es et alba . Sed decipitur Amititeles

non uteiligens Iupra docuimus, sed accipiens genus contra c5munem omnium recte loquen tium, tam Grapcorum iram Latinorum loquendi consuetudinem pro suo

Jay et onytroso muci fati, tu antea a nobis refutato, et imperite exi)ttinis nullam

313쪽

parietem album esse in genere alborum, quam bominem ingeriere animaluιm. Intelligendo tamen iuxta communem doctorum omnium loquendi usum ci mdicitur in genere animalium et in genere alborum, nihil aliud signiscari nisit, in multitudine rerum animatorum, et in multitudine rerum alli rum. Si qui dem genus latine eth vo .graece , rubi aliud significa , si multitudinem qriandam Ingularitim et album nihil aliud est nisi res alba . Quod si itasiit, quis, nisi ter ineptifimus Logicas kr, neget et parietem albu, et niuem, et cimgnum, et alia bu in modi esse in genere alborum si non essentiali ut certe ac cidentalis hoc est, in multitudine siue in numero rerum albarum certe nemo. gare abeat Arisbteles cum suo is, icco, non solum Dyo sed etiam inutili, quia nemo, nisi mente captus, non scium non quaerit, sed ne dubitat quidem, utrum album ligenus nivis sue utrum nix sit in genere alborum quandoquidem latim , ut cognitum est intuem esse albam , eodem temporis momento non potest ignorari, quin nix in geuere alborum uere sire collocata. E isdem plane it s ais etiam pluribus et maioribus, laborat etiam tertius Iocus: de quo tamen Interpretes dubitant, an sit ratio fecundisuperioris loci, an locus per e separatus et sumptus a definitione accidentlas. Ait enim nec mouere seipsum animae, nec album nivis genu esse, quia in definitione accidentis ponis tur, quod contingit idem inesse alicui et non inesse Quae ratio est plane falsa et uana, non enim quoniam aliquid alicui potest inesse et non inelye, ob ea rem prohibetur spe gentis illius, ut, ne discedam ab exemplo superiore, Abumpo test inesse et non inesse parieti nec propterea tamen ea res ullo est impedimemto, quominus album fit ueregenus parietis albi,et quominus puries albus uere . it in genere alborum, ut ante dixi Non enim necesse est ut Arisbteles, et Dialectici stulte putant , ommagenera es e sentialui et inseparabilia a suis 1l eciebul ut illis nunquam non inobe po sint, sed tantam hoc uerum est ingemneribvi essentialibus, ut in genere animalium et hominibus, et in genere colorarum et particularibus coloribus. Haec enim et alia huiusmodigenera nunquaposeunt non ines le suis 1l eciebus. At in generibin accidentalibus et extrinseracis, quae sunt multo plura, nulla inest talis nece, itaS. Itas quamuis aqua dircalida est uere sit in genere calidorum, tamen se calidum, quod est genus actacidentale aquae facile potest ab aqua separari: sic ut aqua, quae paulo ante

erat in genere calidorum, amisso calore , in contrario genere se inimi ut hoc est, in genere rigidorum. Idemq; dico de omnibus alijs generit muccidem

talibus, quae a suis Deciebus separari et abesse possunt, ine ulla specierum subiectarum omniinoda corruptione. Quod cum itus , liride mirum est,

314쪽

quonam pacto Ari'teles crediderit omnia genera esse in epar ia a fusis

Deciebus, cum et sermo communis omnium recte loquentium, et usus scripto'rum do tit imorum tam Graecorucrum Latinorum genera et uere essieputet et recte nominet, tam ea, quae separantur a se 1peciebus, quam ea, quae sunt inseparabilia, ut patuit exemplis supra positi. Et multo etiam malori admiratione dignum rit, quomodo idem introduxerit nobis uirumgεntos commmentitium et monstrinum, quod non est in rerum natura, et quo nemo utitur,niji ipsi Dialectici id pia nihil aliud faciendum, nisi ad garriendum idu rogenus, quod est uerum et germanum, et quod omnes tam indocti quam domet communiter usurpant, hoc est, genus accidentale suis speciebus, prorsus non uiderit nec intellexerit perinde quasi dedita opera et se ipsum, et alios decipere uoluisse uideatur. Quare omnes recte bilosophari cupientes, dometrium Aristotelis hac in parte tanquam peruersam, monstrosumque figiant, et degeneribus hoc pro certo habeant, esu quaedam genera, quae suis Decimbus non Ain eoentialia, sed ab iliis facile separari posistit et propterea uocen*tur accidentalia, ut genus candidorum a pariete, et genus calidorum ab aqlia: paries enim cum albario tectus est, in genere est candidorum, cum uero alio quopiam colore Inscitur, in aliti genus transiit, dems facit aqua, quae cum struet est in genere calidorum, refrigerata uero in genere frigidorum numeαratur. Sed in huiusmodi locutionibus animaduertendum est primo, Pseudomphilosophos cum ita dicitur, remotogenere calidorum, corrumpi quam cali dum, tu intelligere, ut aqua calida non simpliciter sed per accidens corrumαpatur sic enim is in libris et d1butationibus suis loquuntur. At nos contradicurrus, talem intelligendi et loquendi modum esse prorsus sopbisticum, bar burum, et imu itutum apud eos, qui recte loqui didicerunt hi enim dicunt, remoto genere candidorum pariete, et genere calidoru ab aqua non parte tem album, et calidam aquam corrumpi per accidens, sed alborem parietis, et calorem quae destrui sit enim loquuntiir, qui intelligi uolunt. Deinde hoc etiam non ignorar uolumus, cum dicitur parietem candida destrui, et aqua calidum corrumpi, non ita intelligendum esse, ut solus candor, et solus calor corrumpatur ac destruatur, non paries nec qua nisii per accidens ut Pseudophilosophi nugantur, sed ut paries et aqua simul, cum candore et calore, hoc est,ut totum compositum ex subiecto et accidente corruptione destruitio nem e patratur ut ost imis utq; et rect6ὐmre loquentes uiri, et loquuntur et intelligunt Et quemadmodum cum dicitur interjectum eje boumiem proba uel doctum, stultum est inteliligere, probitatem quidem uel doctrinam i id nuti ominem autem non destrui lic cum pro striar, parietem candia

315쪽

esse destructi , et a m calidam esse corruptam, eriem Jιltiti est uni

rem non parietem, et calorem non aquam corrumpi ac destrui putare. Sequitur quartus locus in problemate degenere, ut ipsi dicunt, ab identitate categoriae umptus docet enim Aristiteses oportere et genus et 1 eciem uῶ

in eadem categoria esse. Quodsi qui genus alicuius hygnatur, puta album erant, et pulcbruta uel bonum disciplinae, idq; in diuersa categoria esse repe riatur, nullo pasto posse esse genasci etsi lin tale genus ponat, eum uehemeter ingenere signando errare. At ego aduersus Aristitelem breuiter dico, hoc quos fui ij num esse, nam uisupra dixi, album et cuni et niuis uere genus est, si quidem recte: dicitur et cγgnum et niuem sue in genere alborum: nec minus tum bonum qu in pulchrum ueregenus est disciplinae, cum disciplimna uere et in bonorum et in pulchrorum genere dicatur 4φλ Quod ni)tituesisset, nec bonum nec pulchrum esset discere bonas artes itus et locus is, tomtus, et exempla quae alter Ar sisteles, ad eum explananda omniafalsasunt, cum diuersistas categoriarὶrmbri impediat quo minus res unius categoriae rei alterius categoriae uerum posit esse genus sit non essentiale ut accidentale et extraneum. Quintus locus sumitur, ut inquit Aristiteles, a definiti ne eius, quod est participare, cum, ut ipse ait, pecies quidemgenus particis pet, ut non contra species genere participetur. Itas si quid a1 ignetur aninquam genus quoid)eciem participet id, ut ipse putat, non estgenus et maαgnum admittitur erratum. At ego contra dico,uerinu genus non folum purinticipare speciem sed etiam si non participet genus omnino esse non posse.

I Iam sit participare est partem capere, ut uere docent Grammatici, certegemnus animalium non solum partem Jecie humanae capit, sed etiam totam peruelem humanam in se continet, et si non ita participaret nec contineret, non

posset omnino uerum genu4ese. Quare st: tum est quod dicit Arisbteles, genus On participare eciem : ut inquit ipse, participare rit rationem, hoe est, definitionem participati fuscipere, et hoc modo ecies quidem rationem generis, hoc est Unitionem usicipit no aute contragenus eciei. Dicimus enim hominem esse substantiam animatam sen ibilem, quae definitio animali tribuitur, non autem contra animal esse animal rationale mortale, quae est deis

initio bominis, quia uidetur absurdum se animal ita donire, et ipsum metin definitione inius poni: sic inquam dicit uel dicere polibet Ari lateles, si ad uesset Uncturus locum suum non isse fessum. Sed nihil valet haec ress onsito, quia cum dicitur, homo est substantia animata sensibilis, nee homo in bac en ristiatione stipecies, nsfigurate uniatur pro omnibus hominibus: nec substan

316쪽

unimes Durate pro omnibus antinalibus capiatur. Q od si ita caperetur, tunc definitio 1 etfalsa, non enim animal ut genus uerum est, substituta auiis mala sensi bilis est Id ut ante dixi, multitudo siue ictum discretum ex omnitabui in peciebus compositum. Cuius generis, homo, eo quodlx naedo, imgur ite acceptus, lina ire es, et non aliter nec allo modo. At ma j rte

aliquis, si homo in ea definitione nou 1tipecies, nisi Curate sumptus, et de, finitio illa non est animalis nisi figurate accepti, quid ergo erit homo, et qui erit animal sit proprie et sine ulla figura accipiatur. Re 'on eo utruns perminde esse ac si diceretur, unus homo est una su tinti animatasentiens, quae

desin: is quamuis proprie hygnetur de uno tantam fringulari et in tu duo, tamen figurate, hoc di per sdi necdochen rue per intelle lionem ab uno de cismnibus re te tradita intelligitur. Sic enim, ut ante diximus, et communis omm tu probati, Hir orum quoruncunq; Scriptorre usus obtinuri, ut definitiones Irre de uno tantum dentur, sed per eas, quas dixi, 'urus de omni=us inteis Igantur 1 gnatae, id quod supra etiam ex aut horitate iri hiesis in capite de definitione probatum est . Quare nec prcceptum Ar 1htelis in hoc loco uerum est, nec exempla quae asstri ullam continent ueritatem. Nam ego diis coit ens et unum esse uera species generis rerum, nam ni)rens et unti essent in genere rerum, prorsus nihil se possent. Res enime non solum de omnibus entibus et omnibus unis dicitur,sed etia de eis,quae non uere sunt ens et tinuut de regelapho et Hircoceruo et caeteris rebus, quae non sunt nec es lepo se sunt. Quamobrem multo generalius si res, quam ense unum ut n5po it esse uerum quod dicit Ar taeesJ quisentis uel uniusgenus quippiam a strugnauerit, ore ut genus eo modo, quo ipse putat, participet pectem, nec enimens aut unum omnis rei rationem participat, quoniam nec de opinabilibus nee flestiis rebus etiam Arij telis testin nrod: cuntur, ut ante dictum est.

Cytoid: citur ab A Jrotele in sexto loco, sit nuctam ecierum contingit aset cipare, id quod positum est in genere, id non posse esse vertim genus, et id quidem veru, sed quod ad bduc rem probandam pro exemplo assertur si momtus ponatur 6Jegetius voluptatis, non recte Myignatum genus upe id falsi est cum line ulla dubitatione toluptas fit motits quidam, si non generationis

nes corruptistiis, neq; augumenti, neq; decrementi, nes motus localis at certe eius,clum uocant alterationem. Sic erris do Phiam quia: criptores eam dicim esse motum tu motionem grandam, ut Cicero de in bases scri betis, Verbo ι0lliptatis miles qui ubi q. u :t, qui utine Iciunt uas resfusis m

Et rursus Voloptas est, itae uruitute aliqua naturam ipsam mouet et cum

317쪽

motum, quo sensus hilaretur, Graeci; μον; sti Latini uoluptatem uocant. Ite in Epithlis, Voluptas est iucundus motus insensu. nibus authoritatibus mani rit linea uerseus Aristotelem concluditur, uoluptatem esse motum siue motionem quandam, et motus ue motionem uere eHegenus uoluptatis. Quod ciuit ita sit, facessu Aristoteles, cum suis ineptis locis , et sophisticis nugis. Neq; uerum est quod dicit Alexander, uoluptatem non esse alterationem, eo quod alteratio est transmutatio inpa)gione uoluptas uero non, cumsit pisiis exis,ns is permaliens. Haec enim ratio Alexandri est plusquamsopbistisca et inepti, cum is qui uoluptate afficitur, semper quodammodo se moueri, et iucundo quodam sensu titillari sentiat . Id quod etiam ex contrario suo hoc est, ex dolore intelligipotest nam et stoici, ut restri Cicero in Tuscula ni quasionibus, ita desiliebant dolore, ut dicerent, cum esse motum a peruincorpore asen ibus alienum. Quare cum dolor, qui uoluptatis contrarium

est, motus quidam sit, non potest uoluptas non ipsi quos motus quidam recte dici. Et ita patet niminus Alexandrum in exposiitione huius exempli,quam Aristotelem in eiusdem probatione esse reprehendendum in Ianquampo spum non pauca dicere contra locum octaure, tamen ne omnia persequiuerauidear, ipsum praetereo et ad nonum transeo, qui sumitur, ut Interpretes aiunt, ab Aequalitate praedicationis. Nam cum aliqua duo de aequalibus numinem praedicatur, non uult Arisbteles eorum alterum alterius posse esseegemnus, ut ens et unum, eo quia, ut ipse putat, genus semper de pluribu quam

species predicetur. Sed hoc quρs a nobis supra refutatum est, cum ostendiminu3generum aliqua esse communia, aliqua differentia, aliqua propria, eige niti commune illud esse quod semperplura continet quam 1pecies, ut genus animalium quam Jecies hominum genus disserens quod semper pauciora coplectitur quam genus comune, uigent irationalium quam geram animalium: genus propriurn quod nes plura nes pauciora comprehendit quam species,utgenus risii bilium quasnDecies hominum. Quod cum ita sit, non re te Ariris lateles negat, aut ens unius, aut unum Iti posse essegenus, eo quod trus: de aequalibus, hoc est de omnibu dicatur H ec enim ratio tantummodo prori bibet essennus commune, at siegenus propriam nihilprohibet. Quin potius ni itasseet, genisue proprium non posset con stri e Sed causa erroris Aristet , telis fust quod nescio quomodo, contra communem loquendi consuetudinem. non solum Latinorum sed etiam Graecorum, et contra usum bonora Scriptorurum omnium, persua . sibi nec diderentia necpropria posse esegenera CEtitsupra docui, non minurrationale et risibile, qxam animal uere sit genus.

318쪽

scilicet, a contrario genere irrationalium. Quamobrem rectepbilosophatuaeris nullo pacto insiste rebus sequenda est Aris telis do trina, sed prorsus repudianda et abjcienda ocus decimus a ratione praedicandi te indiuiis duis, ut dicunt Interpretes, sumptus sis adeo est inanis et fituus, ut mepuis ut am leues tum g nibili nugis Arisbtelica refutare. Ait enim in summa, siqui insecabiles lineas ponens dicat indivisibile earumgenus esse eum eis hementer ingenere agignando errare, eo quod de diuisibilibus lineis dici non poterit. O bone Deus, quid hominis erat is Arisbteles dispereunt ni arbita tror ei decretu fuisse, ut etseipsum scribendi nugis,et Leito reseisdem legeis dis incassum fatigaret. Primum enim quis, nisii plane fututa et huius diceret aut poneret lineas esse insecabiles es Deinde cum idposivisset , et eis o sitio non Iabefictaretur, quis illum iure posset reprehendere, si diceret, indivisibile ninium linearum segetius fuerte nemo sanus, sed oporteret prius refutare possitionem linearum insecabilium, deinde reprMendere genus non recte usi, gnatum esse Aristiteles autem contra Ircit, reliquit enim positionem, qua lueram et concessum, et id quod necessariopositionem sequebatur reprehendit. creditus fecit Alexander eius Interpres,qui negat nigrum esse genus eruthiopis, eo quod non eodem modo dicitur de Sotbis,sicut de Aethiopibus, cuoporteaigenus aeque de omnibus 'eciebus dici. O hominem rudem, qui non uidet nigrum non Sotbarum, sed tantummodo Aethiopum genus e te. Ita snon Sotb nes Germani, sed Aethiopes et Mauri dicuntur esse in genere nigrorum. Hoc in loco praecipit Aristoteles considerandum esse genus A 'nutigeneris, utrum praedicatur in quid de eo quod sub ipso jsignato genere continetur exempligratia, ut sit uirtus ponatur gem continentiae, umirum babitus, quod estgenus uirtutis, dicatur in quid de continentia, et utra continentia reuerasit habitus. Quod si non ' tum concludit uirtutem conditinentiae non essegenus, et continentiam non posse uirtutemese. Quo in loco multa peccat Aristiteles, ac primum quod putat omne genus tam propinquum

qum remotum praedicar in quid de omnibM suis instrioribus, quod falsiijἰ-mum est. Nam ut supra dixi, genera tum propinqua quam remota de Dis inαstrioribus non solum non praedicantur in quid, sed omnino non praedicuntur: cum ibit nec dicatur nec praedicetur, nisi vox, et genera merum non sint res, qμare gessera eri nec dici de ullo, nec praedicari possunt utchideofalsum dixit,allirmandogenerarerudiri lue praedicari: quod dicernis etpradicarentur, no tamen magis in quid quoi in quale dici inedicari

319쪽

homo dicam, est animalis cum tamen aequegenus hominis sit animalis quam unimal est enim reuera homo tum ingenere animalium ab eo quod est animaαsis adiective, quam ab eo quod est animal sub tintiue Ais ut hoc melim inritelligatur, distram exemplum clarius si enim quis me roget, quid fit elemees tum ridicum, elementum esse corpus et rursus si quaerat, quale est elementus respondebo, est corporeum et tamen tam corporeum quam corpus est gen elementi, tam enim dicimus, elementum est in genere corporeorum quam in genere corporum. Itas quoquos uertat Aristiteles cum is suo non solum praed cari, quod dixi esse fallium, sed etiam praedicari in quid non in quale, quod ab eo generibus tribuitur, tutus est ridiculus et ineptus. Non enimgerinera ipse erim, quae sunt res, sed nominagenerum, quae furit uoces, dicunditur et praedicantur, idq; non minus in quale quim in quid, ut exemplis supra positi patuit. Vere enim et latine dicitur, nomen generis siue nomen corporis dicitur et praedicatur de elamento. Quod si quaestio de elemento fui per

quid,refertur re onsum per substantivum, ut dixi: sin uero eadem spiciatuppe quale re pondetur per adiectivum. Nam ut supra dixi, quemadmodum omnia nomina substantiua semper significant substantiam uel qualitatem, per modunisubstantiae, sic nomina adiectiva tam substantiae quam qualitatis seviri per habent signiscationem quaIitatio cum, ut supra docui, substantia in

adiectiuo proluta quodammodo in qualitatem conuerti et transmutari uidearitur. Deinde non minus peccat Aristoteles in proponendo tali loco, nemo enim fanae mentis quaerit, exempligratia, ut dicunt Interpretes, nam Ari Pteler huiusce loci exemplum nullum attulit nemo inquam ita quaerit, utrum uirtu sit genus continentiae uel uerecundiae, sed ita, utrum continentia uel uerecu diast uirtus. Nam si constes it continentiam uel uerecundiam esse uirtute non poterit esse dubium, quin utrao earum fit in genere virtutis et quin uirtus uere sit genra continentiae et uerecundiae. Necessario enim cuiusculis nomen de aliquo dicitur, id est genus illim et si nomen uirtutis dicitur Oeontinentia et uerecundia, ita ut vere affirmetur, continentiam uel uerecunia diam esse uirtutem, necnbe est uirtute esse genus continentiae et uerecundiae, et tam continentiam qui nuerecundiam esse ingenere uirtutum. Qua obrem

Aristoteles prorsus inepte proponit huiusmodi quaestiones, utri hoc tigenisi ius, cum potius ita quaerendum sit, utrum hoc sit illud. Eo quia si eo stabit hoc esse illud, non poterit esse di bium, quin illud figenus uim Genus dico uel essentiale uel accidentale, uel separabile uel inseparabile tot enim sunt

320쪽

prob.:nium tam inutiles tamque ineptus qui1imnes fuerit inductus ipse enim nussum altu genre agnouit, si essentiale et inseparabile, cum tamen etiam pueri et idiot. sciunt uerij imum esse, et recti inre dici, non solum hominem esse iugenere animalium, et candorem esse in genere colorum, sed etiam pamrietem ii caudiri s est, esse in genere candidorum .et aquam cum calet, esse

ingenere calidorum. Postremo uero errat in hoc loco no quidem Aristiteles, sed illius Interpres Alexander, qui eius authoritate adductus ex hoc loco comeludit continentiam et uerecundiam non esse uirtutes, eo quia genus uirtutis, qui est habitus, de continentia et uerecundia non praedicatur. Ait enim conmtinentiam et pudorem non esse uirtutes, sed piniones. At ego contra dico, continentiam et uerecundiam non solum esse uirtutes, et ut in gal Cicero, an tres uirtutum omnium, sed etiana ueros habitus non quidem eo modo, quo

ruris teles accipit habitum, qua incnpo fit esse habitus, ni istis euictus, et

qui omnino mutari et remsueri non queat sed eo modo quo Cicero, et omnes

Script es tam Graeci quam Latini recti e loquentes, accipiunt ut habitus sit ab edito exercitatione ita confirmata et manens, ut non ni imagna cum difficultate mutetur et remoueatur. Sic inquam ego Eabit: in intelligens dico duubas allectiones animi esse uirti tes uerus, et habitus ueros et Ar hielem una cum omnibus illius sectatoribus contemno atque reiicio, qui introducunt nobis habitus nescio quos ta per ictos et immutabiles, ut nihil prorsus augeri nesmutari poj int et scribunt, exempli gratia, quandam temperantiam omnibus numeris ita absolutum, ut nih: in ea purorsus desideretur, et quosdam temporantes ita consumatos, ut nulla prorsus es cib0rum suauitate inconcesse, tres mulierum cupiditate illicita, neq; omnino ulla uctius rei libidine mouerim; int. Idcius faciunt de alijs uirtut rbus, sic ut cum quis babeat aliquam uirtutem, spernocte praeditus it illa uirtute, nec quicquam contrari uiti habeat admixtum. Et insumma ut uirtus uel prorsus non habeatur, uel per imctifima et absoluti ima babeatur quae omnia suumendacia et summa Ar b- telica. Namsi uera uirtus esset ita persiecta, ut non pos et nec aliperi nec mixtur sequeretur nec pr denti prudentiorem liquem laris 4ὶ ne iustistiorem, nec Hrti frtiorem, nec temperante temper: tae rein cuius contrurium aperthiam docemur et experimur ex communi omnium loquendi con*suetudine: non emni bolum dicimus liquem alio 1 eprudentiorem sed etiam prudenti Minion, nec solum it horemsed etiam 1 in imum, nec oti fartio rem e etiam sorti' rem, nec solii in temperantiorem sed etiam temperan

turimum. Quorum ita re ieci ceretur, bi, Ara lateles, et Peripulctici somniant

SEARCH

MENU NAVIGATION