Marij Nizolij Brixellensis De veris principiis et vera ratione philosophandi contra pseudophilosophos, libri 4. In quibus statuuntur fermë omnia uera uerarum artium et scientiarum principia, refutatis et reiectis prope omnibus dialecticorum et metaph

발행: 1553년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 철학

71쪽

ea prorsus non esse in uera rerum natura, nec esse posse nisi fulsa et commentitia. Tum rursus etiam si non solum esse possent, sed etiam reuera es flent, tamen non esse ponenda quin s numero edunum tantum, hoc est, genus, eo quod reliqua essent aut non uere uniuersalia, ut1pecies , aut certe tu nomine ac natura generis uictusa, ut disserentia, proprium,et accidens. Et postremo etiam si uere quitis numero uniuersalia esserico cederentur, tamen ea asseum dophilosoph fuisse male expositi, peius definita, et paulo minus quam tota fessa. Haec inquam omnia nos itaproponimus et probare aggredimur, ab eo quod primo loco propositium est initium probationis nostraetcupientes, hoc j a causis, quibus uniuersalia dicuntur esse necessarii, et necessario ponenda.Nam cum causae illae a nobis refutatae erunt et ublata; tu facile caetera quo pprobabuntur se falsa, nec disticile erit,e1pondere ad omnia,quae pro desinissione uniuersalium contra nos a Pseudophilosophis uela fruntur, uel aberris speputantur.

Visueryalia realia nec propter scientias arte . tradendas, nec propter IIIo; mos et cmerasarpumentationes Ormandas, nec propter

praedicatione Iliperioru de infriorib sciendas necesuri essi ponenda, contra II eudophilosophos.

CAPUT SEPTIMUM. E quibus tandem de caustisibilosophori isti moti et adis ducti excogitauerunt et introduxerunt uniuersalia realias Audite quaeso Lectores uerae philosophiae studiosi imi ediueritatis amantisimi,audite inquam et dilige ter attendite res enim uestra hic agitur, et ea qui e res, qua nulla maior nec dignior,quae cognoscatur, nec adeo magis duos peria tinens spepoyit. Nam si uniuersalia staful asunt, ut noldicimus, et probaturisumus, continuo lina cum uniuersalibus cadit pene tota Diale sic quae in illis tanquam columni fundata est,et mul cum Dialectica corruit etiam non parua eius, qu emulic in usu est,ibilosophiae pars, et quod

72쪽

pH imum est uos ip quicquid temporis et laboris in Dialectica et

I etaph lia insumitis, id totum amittitis, et olium mul operams, ut dici tur,perditis, Ludite inquam tertio pulchrus et egregia causas,quibus isti,ut ipsi dicunt, moti uniuersalia introduxerunt , et pro introductis tanquamproaris et ocis pugnant. In summa aiunt, uniuersalia esse necessaria et necessario fuisse introduna tribus potj imum de causis, quarum una est, propter scien tius et artes et definitiones tradendus , altera propter demonstrationes et Hllogismos caeteraues generales argumentationes confrinandas, tertia pro pter praedicationes generum de sypeciebus et omnium superiorum de suis infimrioribus faciendas . Quorum trium nihil sine uniuersalibus fieri posse conmtendunt,atq; ideo uniuersalia necessario ponenda censent. Ac quod ad prima usum attinet, sita eum confirmit,ut dicunt, scientius et artes et definitiones tradi ac esse non de singularibus, quae et quoniam numero sunt infiniti, nec cognosciperjrcte nec scientia comprehendipossunt, inris enim triuiunt,perm rcte cognoscat aut scientia comprehendat in nita et quoniam fidue geniaruntur et corrumpuntur, minime sunt idonea quae donrinas et disciplinas de se traditu in perpetuum conseruentiquemadmodi oporteret. Et prcpter has duas causis concludunt scientias et artes et desinitiones non de singularibus tradi et esse. sed de uniuersalibus , quae quoniam et in numerosint inito ac determinato, et nullam corruptionem aut mortem patiantur, ut piis putant, idcirco banc habent naturam ut et propter finitatem facile cognosci ac stiri, et propter immortalitatem aeternitatenis eu,quae de se tradunturaciunt a cile semper construare ualeant. Atq; hac breui argumentatione putant sibi fatis confictum ac conclusium, doctrinam scientiarum artiton et definitio tradi et esse non de singularibus quos infinitis, corruptibilibus et teporarijs, sed de uniuersilibus tauquam finitis, incorruptibilibus et aeternis, et propte rea aut scientias et artes et definitiones in perpetuum nobis amittendas, aut igniuersalia necessario uelimus, nolimus, ponenda, ut ipsi nescio quo pacto 'ille ac temere ibi persuaserunt. At nos contra ex aduersa parte omnia prorsus oppositastituentes et Aristiteli ac Philosopbastris,hpondentes breuniter ita dicimus Artes et scientias et definitiones tradi et esse non de unimuersalibus realibus, quae initia commentitia disjunt, et prorsus non reperiuntur in uera rerum natura sed de singularibus et indiuiduis de quibus nemo nisi plane pullius ubitat quin uere sint, et quamuis numero fini infinita et

corruptioni mortis obnoxia, iri nec infinitate nec mortalitate eis

ob re, quominus et facile cogno sit aesciri, et quae est traduntur, ac sint, semper construare ualeant ini ad rein probandum illud te omni non ignor i

73쪽

lia ae

ignorari uolumus, quod ad infinitatem singulariu utiliae artes et scientiis et definitiones tradi et se de iugularibus, id duobus modis cupi ais intelligi posse, uno modo singillatim, hoc est, unum quodque per se et separatim ab alijs, ultero modo uniuerse iue in uniuersum mcd , omnia simul et semel comm

pre ensi. Quodsi singularia singillatim, hoc est,singula per se ac separatim

accipiantur rigenuefateor illa hoc modo obe infinita et nullo pacto cunctu comgnosci ac sciri posse, et propterea iminime idonea uideris quibus sic acceptistilla ars aut scientia aut desin;tio tradatur. Sed si eadem singularia non finαgillatim sed uniuerse uel in uniuersum hoc est, omnia simul ac semel cupiantur )oc ultero modo dico et affirmo artes et scientius et definitiones de singum Iaribus percommode tradi et esse posbe, nec infinitatem eis quicquam obstire, ut probabimus, quominus cognosci pos in ac sciri. Atq; ita distinguendo de acceptione fingiuarium, et ponendo in summa tantum duos ueros confidera direrum modos, paucis uerbis labefactatur prima ratio Philosopbastroru quae ad infinitatem singularium pertinet. Num tertius ille considerandari rerum 1 nodus, qui a Philosopbustris praeter illos duos ponitur, et ab eisdem con si derare rem uniuersaliter, appellatur, prorsus est falsus, ut patebit insta iucapite de Comprehensione et Ab tractione Quod autem 1Jpectat ad corruptibilitatem mortalitatems eorum, rursus distinguimus et ita dicimus,singulariviael Je corruptibilia uel incorruptibilia Mi militer duobus modis intelligi posse primo modo per sentiam et naturam singularem, et hoc modo iterum fateor omnia lingularia uere esse corruptibilia et minime idonea suae ullum doctrinam de se traditum semper usi,diant: altero modo per continuum sucisee filonem et perpetuam qua iregenerationem singularium et hoc secundo modo nego sistigularia esse corruptioni mortis obnoxia Na etsi non fuerat, sunt et erunt semper singulares homines, et ingularia animalia, tamen semis per fuit, est, et erit, et genus hominum et genita animalium, quod ad constrepua assemper scientias et artes desingularibus traditus fatis est Artes enim et seientiae no de fingularibus separatim et seorsum acceptis, sed degeneribus uniuersis dio est, non desingulis gerierti,sed de generibus singulori trudunis ture sunt. Sic igituro knsio, qμ0modo ingularia et tanquam non infinita cognosci, et tanquam non corruptibilia; per durare pojsint, et praeterea quomodo ries et sic:entiae de eis tradi et si queunt, nunc incipio restondere Diale ficis ac Metaph; icis caeterge Philosophastris ad ea quae pro de insito ne uorum uniuersalium ij rre Dictit, Ac primum ei, quod Aristoteles rufi se nimis et imperite ita quaerit in secundo τῶν μετα τα Φυσι , inibiles

praeter insularia, nempe ut Ucatacre visit, infinita, corruptibilia et cona

74쪽

L I II E Rtingentia, et nulla exstitit uniuersilia uidelicet finita n corruptoli et rem

cessaria, quomodo et de quibus tradentur et erunt artes et Ic Ietitiae 'ewonαdeo Tibi domine Aristi reles, etiamsi nulla erunt uniuersalsa hutae inepta, tituere non sunt tamen artes et scientiae et definitiones tradentur et erunt desingularibus et indiuiduis, ut dixi, non per naturam propriam et priuatam, sed per communem et perpetuam succo lonem aeternis, nec de omnibus inregillatim et seorsum, sed in uniuersum uel uniuerse, bo ni simul et semel acreceptis. Quomodo accepta nec sit in inita sunt, ut non facile cognosci ucsciri, nec sis corrumpuntur et intereunt, ut non perpetuo durare et ea, quae de se traduntur, conseruare 'o ἰint, Atq; ita res' onsum struis)fimae illi ac Litis finiae Aristotelis inquiptioni Sed ria1siis aliqui ex maxima Philosophastroruet Aristitelis sectatorum turba bicis ibi se se opponent, dicentes hoc nostri , quod uocamus, uniuersum et uniuerse idem esse, quod suum uniuersale et unio uersaliter, habeat enim magnum vocum similitudinem, et propterea non αpugnari ratione nostra suum uniuersale et uniuersaliter, sed potius defendiae confirmari. At ego uicis im uobis rupondeo domini Philosophajtri, haec esse interse longe diuersa. Nam uestru uniuersalefit per fictum illam et uanam, ut uos appellatis, intelle tus abstractionem a singularibus, quam nos in sta in Capite defuga abjtractione sumus refutaturi, tanquam plane mendacem et falsum. Notarum uero uniuersum ellicitur per comprehensionem et acceptioruriem omnium cuiust generis ingularium simul et semel, sine ulla intellectus

a singularibus ab strahentis ope, fer solo intelligentiae singularia ipse compreobendentis auxilio, uade comprehensione et quid sit et quomodo fiat, dice mus infra et in hoc et in Capite de comprehensione, ubi etiam de asitate Amstractionis loquemur. Hirum uniuersale licet per naturaen existit in Ingum laribus, ut uos dicitis, tamen per intellectum est abstra tumetseparatum a singularibus, tanquam nubes quaedam in aere pendens inuisibilis, et in eo plane loco con sistens, ubi unti deae Plutonis, uel potius ubi Chimerae is Centauri Poetarum habitant. Nostrum uniuersum et per naturam rit in singularibus, et per intellectum non separatur a singularibus, non magis quam populus et exercitus cum inteli guntur a nobis, et omnino ipsium nihil aliud tit, ni iis fallagidaria simul et semel per intellectum comprehensa, et quasi co gregata

non aliterquam comprehenditur grex ovium et armentum boum, cum mente

percipitur Vestrum uniuersale uos non solum ab intelle tu solo fieri, sed etiau intellectu solo cognosci ac percipi imitis ab exterioribus uero feti ibus ire qua litam Noytrum uniuerfule licet ipsiιm quos ab intellectu itodammodo fiat tu comprςhendeo te, ut dixi, simul omnia singularia,et ab eodem cogito*

75쪽

certe magna ex parte. Quis enim nostrum est, qui et si non omnia tamen ali

qua uideat et percipiat singularia generis animalium fgeneris arborum g neris herbarum fit aliorum quam plurimorum generum s certe nemo ni plane fatuus et ineptus Philosopbaskr. Ad haec uestrum uniuersese, ut uos do cetis, praedicatur et dicitur de omnibus sui singularibus et instrioribus in re. ci casu,ut u ita dicitis,exempligratia,homo est animat,et candor est color, fesso existimantes et animal in priore, et colorem in o hriore propositione 6Jegenus . At nostrum uniuersite minime in recto casu de ulla sua parte prae dicatur, is enim erat, si quis tu dicat, uel homo est uniuersum genus ani

malium uel candor rit uniuersum genus colorum fuerte nemo, non magis

quam si diceret, unum ciuem esse uiuersumpopulum, et unum militem esse uniuersum exercitsi quod utut in illis propo tionibus et animal et colore,nere ei egenera, et de bonisne ac candore tanquam de speciebus suis in recto

casu praedicari, falsi)yimum rit, ut partim supra monuimus, partim ius a pro

babimus in Capite degenere, cum falsitatem illoruingenerum, et tilillum tomtum de sua parte in recto praedicari demonstrabimus. Postremo et uestrionuniuersale et nomen uniuersalis in ea significatione qua uos illi tribuitis,ita quam fuerunt usurpata aut cognita ab ullo latinorum ueterum, quod ego quis demsciam, ante Boethium uel non ita multo ante aetatem illius, ut opinor. Et propterea tam res, quam uos dicitis esse uniuersale, quam nomen uniuersalis apud Latinos recte loquentes sunt noua inusitata et barbara Nostrum uero uniuersum, hoc est, et res quae est uniuersa et nomen uniuersi, ambo ab antis

quis latinis non solum fuerunt cognita sed etiam usurpata et trita, et praesem tima Cicerone caeteriqs probatis Scriptoribus, queadmodum supra diximus et infra etiam dicemus ut nec de re quae est uniuersum, tres de nomine unis uersi quisquam no omnino bilius poὐu dubitare. His igitur de causis et dijs multis, qu is ne longior sim tu re mauistiti, praetereo , nequaquam idem esse possunt uestrum uniuersale et nostrum liniuersum Domini Philosophori. Nam de adverbijs, quae ex eis Jrmantur soc est, se uniuersaliter et uniuerse non dubitandum est, quin ipsa quos Atti longe diuersa, cum illa a quibus dea riuantur tantum bes eant inter se diuersitatem Uniuersaliter enim a Dialeis ctiois,srtur ad praedicationem de omnibus et semper, ut cu dicunt, homine uniuersaliter praedicari de suis indiuidsis, hoc est de omnibus et omni temaupore, cuius oppositum est particulariter. Vniuerse autem similiter ut uniuersa non resti tur ad praelicatione, sed ad comprehesionem omnium singulari

76쪽

p tu intellectu fictum, nee ad omni tempora, sedes omnia singuiaria simul et coniunctun percipienda, et opponitur ei quod est, fugillatim, ut cum Cicero in Verrem ita inquit, Nam quid ego de carteris cimum Romanorum supplicij fingillatim potius quain uniuerse loquar f Omitto hic aliud etiam inter haec duo adverbi discrimen, quod uniuerse apud Scriptores latinosi teres sepe usurpatum reperitur, uniuersaliter uero ire nunquam legitur, nil apud post ricres, .cum latina lingua paulatim immutari, et in deterius labi coepit quo fit ut adverbium uniuersaliter tanquam non fatis latinum a quisbus iam non italbenter usurpetur. Sed rursus fortasse H ondebunt Philomsopbastri, ut sunt imperiti ac rerum etiam, quae a pueris non ignorantur, prorsus ignari, et dicent hoc nostrum, uniuersum et uniuerse esse res et uocabula uel nunquam apud ueteres usurpata uel si usurpata fuerunt, nunquῶtamen adscientias arte Is tradendas fuisse assumpta et accomodata. Quibus uic im restondeo utruns horum esse falsi Fimum ac prorsus contrarium ei,

quod uere in libris antiquorum tam Graecorum quam Latinorurn reperitur.

Num dodi fimi quis uiri, cum de omnibus singularibus cuius' generis simul

et semel loqui uobint, puta de omnibus singularibus Graecis una, uel de oramnibus singularibus hominibus communiter, uel de omnibus singularibus dranimalibus generaliter, et sic de omnibus alijs singularibus quorumcunq; ge nerum, uel abfirmantes aliquid uel negantes, uel probantes uel improbantes, uel aliquid huiusmodi facientes, cum inquam ita loqui uolunt de omnibus aliα cuius generis singularibus, non necese habent, ut Philosophori nugantur, ab omnibus illius indiuiduis singillatim acceptis abstrahere sibi ac fingere unuuniuersale, puta unu Graecum uniuersalem, ab omnibus singularibus Graecis. aut unum hominem unine Aem ab omnibus singularibus hominibus, aut ivisi animal uniuersale ab omnibus animalibus ingularibus deqito aliquid, ut dixi, syrmentisiel negent, probent uel improbent, ut Philosopbastri plus uastolide et fabulose faciendum esse somniant, sed omnes singulares Graecos, omnes singulares homines omma singularia animalia simul et semel utumo comprehendiιnt, et hoc modo de illis ita comprebensis fimul ac femel affirmantve negarit, prob.:nt uel improbati id quod mirint. Haec etiim omnia i gulam riuio modo, ut dixi, comprehensa prcpriestitit, non linittersale, nec iratura timuer ilis nec geritis utriuersale nec res uniuersalis ut Pseudophilosi bigari inritate uti merstim, ite natura uniuersa, uel setius uniuersum . vel res uniuerse ut doci simi tuq loqimitur et intelligui t Ais inpriiui Cicero infecundo de Oratore libro, citin nollet argume ita crimini it de ni otium reuocanda se adgenus et uinaturam lituuersum, et ibidem A ait mei olvi

77쪽

aes communes rerum degenerum summas, et resti rivi uniuersii generis dissu rationem, et in tertio eiusdem operis, cum ita scribit, oci qui de uniuersi retractarisolentis canibus in locis et alibi nusquam legitur apud Ciceronem nec

genus uniuersale, nec natura uniuersalis, nec res uniuersalis, cur itis quia genus et natura et res in huiusmodi locutionibus nihil aliud sunt si multitudines quaedam singularium, et tota quaedam discreta, ut iam toties diximus, et infra etiam magis clare probabitur. I tua quemadmodum non recte dicitur uniuersilis populus, nec uniuersalis exercisus, nec uniuersalis multitudo, sed iuersus populus uniuersus exercitus uniuersa multitudo, ficetiant non recte usurpatur uniuersale genus,sed uniuersum genus, ut Cicero ait, ni uersum genus in pecies diuidere nec uniuersalis natura sed uniuersa natuα ra, nec uniuersalis res sed uniuersa res, accipiendo tamen semper genus pro prie naturam autem et rem non proprie pro una tantum resingulari, sed i gurate pro multitudine ingularium rerum uniuerse ut supra diximus,et inm pd etiam dicemus, acceptarum . Ex quibus apparet nomen uniuersalis in ea

significatione qua ei tribuunt Pseudophilosophi, esse inusitatum, nouum et barbarum, uniuersi uero appellationem esse probam latinam et a domfimis

quibusq; uiris usurpatum. Quod dixi de nomine uniuersi idem dico de aduerbio uniuersi, quod Diale tici imperite ac barbare nimis conuerterunt in unis uersaliter,cum ii quam in ea significatione apudprobatos autbores reperi tur. Loqui aut universe siue in uniuersum de aliqua re, et disserere degerunere uniuerso uel de re uniuersa uel de natura uniuersa apud latinos nihil Iiud est, nisi loquendo et disserendo tractare eam, quam Graeci , σι ν uomcant, Latini uero tum quaestionem infinita tum propositum. Est enim Thesis siue quaestio infinitasii uepropositum cum sime determinatione personarum, locorum uel temporum de omnibus singularibus alicuiu iam generis simu lacceptis aliquid uniuersesiue in uniuersum probatur uel improbatur ut Cicero facit in orationepro Flacco, cum refutaturus es' Graecos aduersae partis ita inquit, Ata testibus Dditur, asstequam dico a quibus,qua1ye,quare concitatis, et caetera, dicam de genere universo et de conditione omnium nostrum. Ibi enim cicero dicturus contra es, Graecos Aduersariorum, et probaturus eos esse mendaces ac tales, quibus credi non oporteret, antequam

ueniat ad dicendum de singulis separatim podicetur e disturumpriano des .mibus illissimul et contui:ctim, et hoc est illud,qu)d ibi dicit, degenere unis

Merso, hoc est de uniuersa nationesve de uniuersogenere Gracorum. Quoilequendi modo idem Cicero quos utrili in Partitionibus Oratorijs, cum Ioaquens de testibus admonet modo dicenigni spe de totogenere testium, quam

78쪽

omnes singulares homines alicuius nationis uniuerse acceptos esse mendaces ac periuros fidqu)d facit Cicero de Graecis in ea, quum dixi, oratione siue probes,exempli gratia,omnia singularia animalia eodem modo accepta habere

sensum tactus id quod Aris teles et caeter Philosophi faciunt silue etiam

demostres omnia ingularia triangula pari modo comprehesalubere tres an gulos aequales duobus rect is qui modus proba di apud Geometro et Mathemitraticos putatur scaclysiimus,et ab Euclide pus imusurpatur, Quidnam inmquam dideri quonam horum trum modorum aliquid confirmes et probes spro rei nihil una enim quaelibet barum probationum siue confirmationum sue demostrationam fiat sest de omnibus singularibus fui cur a generissimul et semel acceptis nec refert,quod ad acceptionem simul omnium singu*Iarium pertinet, quodnamgenus rerum sit,siue ciuilium, siue naturalium, sene mathematicarum,siue etiam supernaturalium, modo conflat exsingularιαbus etsingularia omnia simul inprobando uel improbando assumantur. Ad hunc igitur modum et de his generibum siue naturis siue rebus uniuersis tramduntur et sunt omnes scientiae , artes et definitione , sic ut ad nullam baram,

quas dixi, rerum faciendum opus sit utilis Philosopbastrorum uniuersalibus realibus, aut ulla abstructione eorum a singularibus praebertim falsa is me duci, ut nos insta probabimus, sed satis supers sint multitudines singularium

eo, quo dixi, modo uniuerse acceptorum. Nec quicquam impedit quo in

haecferipinintprimo quod singularia singillatim sumpta sint infinita, eo suisupra dixi, de eis non singillatim et uno quos per se sumptis, sed in uniuersum siue uniuerse per intellectim comprehensis et acceptis truduntur scietiae et artes, Non aliter nec ullo modo quam una eadems lexscribitur non desugulis rebus fed simiuergis. oc est, de omnibus imul. Eodem enim modo doctifimi uiri in tradendi solentque quo legislatores in strendis egibus mente ais intrilectu comprehendimi omnia singiuaria de quibus aut scientia datur. aut lix scribitur, et in summa non minuisicientiae qua leges truduntur et sunt de uitiuerss. Deinde nihil obstat artibus et scientiis de singuImbus traderidis,

79쪽

corruptionem interit tims patiuntur, nunquam tamen tolluntur et intereunt uniuersa, et hoc modo licet deficiunt quotidie finguli homines,exempli causa, et singula animalia, non propterea tamen uti moritur ac tollitur uniueruum genus hominum nec uniuersum genus animalium, sed semper et in aeternum tempus durat ais permanet, quod ad perpetuam usi, iam et conseritatione artium et scientiarum de se truditarum fili supers 1 . Haec enim tradu tur

ut dixi, non de singiuisgetierum, sed degeneribus ingulorum. Quae quidem genera debent iiitelligi esse compo ita exsingularibus non solum quae in prae sentia sunt, sed etiam, quae antea fuerint, et posthac futura stitit, ut infra dimcemus in capite degeriere, docentes nomen generis non solum ad praestiitia sed etiam ad praeterita et futura singularia, ex quibus omnegenus constituisi est,refrri debere. Atq; hac ob causam allagenera fine tιila dubitatione fiunt immortalia et aeterna, non per natura singularem et priuatam sed per comis munem et perpetuam singularium succeiyionem. Vnde Virgilius Poeta apte, iij inius in quarto Georgicorum libro de Apibus loquens, ita inquit. Algenus immortale manet, multosi; per annos

Stai prima domuue, et aui numerantur auor .

Quibus Poetae uerbis uel reclamantibus et blateralitibus Philosophastris comis probatur et quasi quadam lege sancitur immortalitas et perpetuitas generis apum,cuius curandi et u bdiendi ipse in ex libro artem scientiam tradebat. Nam quR, nisi Ilaltus et fatum Dialecticus, dicat Virgilii io in loco praemeepta tradere de nescio quo plusquam mostrosio et prodigioso uniuersali, quod in rerum natura non reperitus non de uniuersogenere apum, quod nonsolavere est,ut omnes uidemus sed etiJ, ut ipsemet Poeta testitur inmortalebem,pitrensi est ei genus pu tale est, ut certe est,quis dubitare pote1t,qtunae genere animaliu et de alijsgeneribus idem sit dicendum fio est, quin omnia genera per cotinua singularisi Dccsionesint incorruptibilia et immortalia Praesertim cubocide quos chirine Galenus in, de V u partia ,stitim inter initia mani V affirmans,natura, gae motui opificia sua singularia facere immortalia, eo qiιod ex rebus corruptibilibus compo sita essent,inacbinum tam eis fuisse remediim et subsidium quod potitit ad immortalitatem, hoc rib, ut per continuam singulariumsuccesione fierent immortalia. Itus Gale ius tandem quasi concludens illum loci ita inquit, Naturae uero opificum mulista annorum iniuria iam tit, et inpo larum tibit. Qito clim dixit Galenus, iquid obsecro tibi aliud uoluit, nisi hanc de qua loquimur generim inmortalis tute per continua buccesione ignificare profecto nihil aliud, ais hinc toties deum illia, mus ilio Iovi, γίνοu δ ον hoc est, generis succe; o

80쪽

rn quartoeha 57ων γένος οῦ. Quo in loco risistetes,cqua uis degenere pesin sentiat, ut in Capite degenere, landemus, tamen de immortalitate generis humani recte uidetur sensisse, et generu immortalitatie eo quo nos dicimus, modo confrα mare intibus aut boritatibus et argumentis hactenus recitatis concludimus totuin hunc locum, contra Dialecticos et Pseudophilosopbos, Ocrit, omnia

cuiuscunq; teneris ingrelaria, si non siingillatim a certe uniuerse situ in Munersum cognosci ais tute igi posse quod fatis es ad artes scientius et

definitiones de eis tradendus et praeterea nec corruptionem nec mortalitatem

fetuturium uilo impedimento esse, quominus genera exsingularibus copo sita per continuam fucce,fionem poysint esse aeterna, Quod ipsum quo nisu licitas

conseruanda ea, quae de se traduntur et funt. Cui conclusiloni etiam hoc addo, in his instrioris iis exceptis animis notris nullam omnino immortalitatem aut aeternitatem reperiri, nisi per continuam singillarium succe, ionem, et perpetuam generum durationem. Ex quo illudq s intelligitiolo, quaecus

nugantur Pseudophilosophiae immortalitate et nece,fitate uorum uniuersa Ili suarum s artium et scientiarum,ea omnia esse uana et falsa, nisi immorα tulitatem et necesitatem ad hunc quam dicimus, continuam stingillarii fucincessionem restrant. Nam ubd Arisbteles in Ethicis et alibi ita dividit halim tu animi , ut dicat alios esse de rebus, quae nunquam aliter ais sunt, siseba bere possunt, ut scientiam e sapientiam, alios iιero de rebus, quae subinde alionis alio modo sese habetit, ut artem et prudentiam, prorsus falsa et monstroufa est diuisito iterum enim ac sepius dico et repeto in his instrioribus nihil esse qκοi non subinde aliter is aliter sese habere pirit, quodq; non sit mrιtabile et corruptib Ie, praeter id quod dixi, et eo quo docui, modo . Atq; hoc pacto reiecta et explosa est prima illa causa, propter quam dicebamiis, Philosopha stros fuisse adductos ut unitιer alia realia esse uera et necessario ponenda umbitrarentur. Nunc accedimus ad fecimdam causam, quae pertinet ad demora strationes et Hllogismos caetera Is argi eritationes, in qu:bussicut ipsis discunt, aut ab uniuersalia partici a re ut in Dilogismo, aut a particidari ad uniuersale fit progressus, iit in indit tione Similiter en tribu borum fine uniuersalibia fieri posse affirmarit, dis ideo uniuersalia necessario ponenda contendunt, ne scilicet omnibus demorstratiotii bris, Hilopis uis et argi erimtationiblis iecessurijs mitino priuat remarieamns Opi Iclari et egregiam causam,

SEARCH

MENU NAVIGATION