장음표시 사용
261쪽
dubiE facturi erant, si res se aliter habuisset: Secunda pars Proba tur ex iis quae toto hoc capite. & quibusdam aliis sequentibus di
1 v. Dico igitur secundo; Beatus Augustinus,quemadmodum probat VasqucZ I. 2. disp. I 29. cap. 2. & 3. aperib adstipulatur sentcntiae Durandi, & nostrae quantum ad actum peccaminosum, quod satis est; inde enim propositionis nostrae uniuersalis veritas emcaciter roboratur,asserentis huiusmodi Concursum Dei proximum,& identificatum non esse indispensabiliter necessarium ad om-
Neque vero solus VasqueZ in nostras adduxit copias Beatum Augustinum, sed & Hugo Victorinus in cap. H. ad Rom. quaest.28. his verbis, referente Hureado Mendoeta dis . i mphysicς postremeeditionis : Zuoniam ex ipso, oper ipsium, en in ipso sunt omnia; si ritur , An peccata in quantum sunt ,sint a Deo i Si enim omnia; ergo pe cata , vel peccata no uni de numero omnium. Solutio: Mnnulli Hora quod peccata in quantum sunt, habent ese a Deo; sita C fetumnus de natora boni,dicit, tantum ea quae fiunt naturaliter, debere inresisti cum dicitur omnia esse ex Deo, nou peccata, quae naturam corrumpunt. Nou ergo cora sunt ex Deo aliquo modo. haec Hugo agens de materiali peccati, illis verbis. quamlimsent, id est,ut sunt clas, & illis, non sunt ex Deo at γ' modo. Possumus autem citare insuper Augustinum sermone is . de verbis Apostoli, Cum dico tibi inne adiutorio Dei nihil agis, nihil benidico, nam ad malis Meaedum habes sine adiutorio Dei liberam voluntatem:& lib.f. de civit. cap. 9. his verbis:Si ui enim omnium naturarum Creo stor ea; ita omnium potesatum dator, non voluntatum: c. alae et o
luntates sintelligit actus malos voluntatis ab Ugo non siunt, quoniam contra naturam sunt, quae ab illas. Et libro de spiritu & litera cap. 3 r. N quam legimus, inquit, non est voluntas nisi a Deo, ct recte non si i- ὰ ptum est, quia verum non es I alioquin etiam peccatorum, quod ab , Ahcroro Deus, si non eis voluntas nisi ab Ugo; quoniam mala voluntas iam sola peccatum est, etiamsi δεμ essectus, id est, si non habeat potesatem. In quibus Augustini testimoniis obseruandum est ; eum distinxisse inter nituram , siue substanti3m rei,& illius actum,& operationem;ac docuisse, naturam omnem, ac substantiam, siue rem,
262쪽
esse 1 Deo; minime vero actum omnem,scia operationem rei ; itat. lib. hipognosticon ad finem. Diabolus natura edis Angelus sed quod natura est opin Dei es;quod uno Diabolim,vitio suo est, tendo male vaturae
suae bovi; opera vero elub mala, quaevitia dicuntur, Iu sunt, πω m. Item
in lib. de perfectione iustitiae ratione in diuid es peccatum, inquit,acit ne, an res' Si res es, nccesse es habe e Aucror se, uectorem habes, non alter erit Auctor quam Deus alti uius rei; quod si hoc impiGm est; necesse es dicere peccatum esse actam, non rem ; Si igitur ari in edi, imo quia vere actas est, vitari pote LEt libro i a. Consessionum cap. II. Item di si mihi Domine voce forti in aurem interiorem, quod omnes naturas, atque sub antias, quae non
sunt quod tu es, o tamen sunt usto ii ; c r hoc solum a renon e , quid non
eui motu que voluntatis a te qui es,ad id quod minus eos ; quia talis motus, delictam. atque peccatum ela. Rursumque Σ. lib.dc libero arbitrio cap. Io. Sed tu forta ste, inquit, quaesiturus es; quoniam mouetur voluntas, clim se auertit ab incommutabili bono ad mutabile bonum , de ei iste motus exiliat qui l 'Memo malus ι is, tametsi voluntas libera, quia fine isia nec recte vivi potest,in bonis numeranda sit: Mim motus iste, id eis,auerso voluntatas a Domino Deo, sine dubi- ratione peccatum eu num possumus octorem peccati Deum dicere Θ ἡon erit ergo iste motus ex Deo; de igitur erit Z Ita quaerenti tibi s respondeamne cire me 3 striasse res tristior oed tamen vera re ponderam cetra enim non potes quod nisu est. Tu autem pietatem inconcussam leue di, ut nustam tibi bonum,vel sientienti, vel intestigenti, vel quoquomodo cogitanti occumrat,quod Mosit ex Deo ; ita evim nusia natura occurrit, quae non sit ex Deo AC infra, Omne bonum ex Deo; nulti ergo natura ea, quae non sit ex Deq; Motus ergo ille auersionu, quod fatemur essepeccatum, quoniam defectivus motus eis ; omnis autem desectus ex nihilo in ; Ude quo pertineat; o ad Deum non pertinere ne dubites ; qui tamen des ius, quoniam est voluntarius . in nou a positus ea pote Liate. Circa hanc postremam A ugustini auctoritatem obseruandum est in nonnullis editionibus quas Aluareet secutus est, legi, Et ad Deum pertinere non dubites, sed mendose: Hurtadus enim dii putatione io. physicae bene ostendit legendum esse. Deum non pediti re ne dubites, quemadmodum Codices correctiores habent, declarc ex antecedentibus colligitur: Nam cum D. Augustinus dim
263쪽
2. i. 8 De modo coniunctionis Concti suum Dei
xisset, omne bonum , S omnem naturam esse ex Deo; desectum autem esse ex nihilo, quod contraponitur Deo; intulit actum pe cati,quia defectivus est, non esse ex Deo jed lax nihilo , non qu bd neget actum illum peccati esse actum positiuum, de produci a no- bis, neque enim aliter posset nobis esse voluntarius; sed quia plerumque Paties sollicitiores ut excitaremur ad vitandum peccatum , quam ad naturam, & causas eius metaphvsice inuestigan das ; in illius despectum dicere solent, peccatum quodcunque, tametsi umbram aliquam suauitatis, vel utilitatis obtendat, nihili tamen esse faciendum quia peccatum non cst ex imitatione Dei, quem nulla ratione auctorem habet, sed vindicem i& quia nos a bonis diuinis excidentes in nihilum pertrahit, facitque
nos esse nihil ; siue quod idem est, nihili: de quia ideo in peccata
ruimus, quia ex nihilo sumus ; propter quod etiam dicere solent Patres,ac Theologi non esse quςrendam peccati causam eisicientem ,sed deficientum ; & actum peccati nulla constare essentia seuc natura: Ob has,inquam, rationes,B.Aug. intulit,actum peccati non esse ex Deo,sed ex nihilo. -
V. . Non me latet Gabrielem Vasqueet a quibusdam reprehendi, . qu bd in hanc nostram sententiam B. Augustinum adduxerit ;eo quod S. Pater variis locis dixerit, Omne quicquid est, quoniam Linquantum est, a Deo esse; ex quo inserunt ex mente August. actum peccati,quoniam vere est ens,seu cntitas quaedam postiua,
Facile tamen respondemus, tametsi actio nostra praua non fiat proxime, δί immediatd a Deo nobiscum incam influente Concursu realiter indistincto; nihilominus tamen admittendum csse, quamlibet actionem creaturae , atque adeo etiam eam quae mala
est, esse a Deo alliquo tali modo qui sufficiat, ut ipse vere dicatur primum agens, ac mouens ; alioqui sub ordinatio causis secunda: ad primam no saluaretur; ad hoc autem ut salvetur, iusticit Deum concurrere ad actus nostros mediante voluntate, influxu scilicet remoto, ac mediato: & haec fortasse cause fuit, cur Durandi sententia male apud multos audierit; qui cum eius verba non legis sent, falso existimauerut cum negasse, quod Deus sit causa acti nis peccati uniuersalis, Myrima, cum tam eo illudipsum expresse docuerit
264쪽
Creaturae, Sc.Pars IV. Caput II. 229
docuerit in 1. dist. 37. quemadmodum dicemus insta. Itaque P. August. plane idem sensit quod Durandus: Cum enim dixit actum peccati no3 esse ex Deo solum dicere voluit, Deum non es e causari illius proximam,& immediatam ; neque eum nobis vires arbitrij contulisse eo sine ut peccata committamus; proptereaque cum peccati auctorem minime cisse dicendum: Cum vero docui x Mynci' r actionem no iram quatenus ens aliquod est a Deo es d icere voluit Deu messe causam actionis. peccati uniuersalem,& primam; scilicet a qua talis actio remoto saltem pendet mediante voluntate, ad eum modum quo D. Thomam sensiste idem dicemui capite proximo se
Dico tertib, idem S. Augustiniis, etiam in testimoniis illis quae Vcitari solent pro sententia contraria, expressius significat Con, cursum Deietemotum, ac mediatum; quam proximum immedia tum,&indistinctum;ex quo sequitur cum eiusdem fuisse omnino sententiae quam nos hic sequimur , non modo respectu actuum malorum, sed etiam respectu bonorum qui sunt ordinis naturalis: de quibus solum hic loquimur; eo qqod praesens tractatio 'minime actus supernaturales attingat. Probatur conclusio adductis in medium testimoniis ; Itaque . obiici solet Augustinus lib. . de genesi ad literam cap. I 2. dicens: Potes toralligi inquit Deum requiem se die eptimo a condendis generibus
cxeaturae; u et vltra H nou condidit aliqua genera noua deinceps autem usi; nuuc, Er vltra,veratur eorundem admia rationem quae tunc instituta sunt, non si ibo saltem die si timo polemia enu a corti , o terrae omniumque rerum qu in codiderat gubernatione cessire alioquin coialiouo dilaberentur; Creatoris namque potentia , o omnipotem is, atque omΠitenentis virtus,
causis fit lendi est omni . creator , e vi tui ab eis quae chrala sunt se at Quando cessi et simul se illorum cessares species omisque u lura concideret;
Proinde se quod Domiso ait, Pater meus et que modo opcratur cominuatio nem quandam operis eius, quo uniuersam creaturam consinet,atque admi-
Rursumque lib s de genesi ad literam cap s. initio, Smit inquit)qui arbitrantur antummo o mund sum frictum a Deo, cinera iam fieri ab ipso mundo Aut ille dinauit, di i t,Deum autem ipsim nihil operari
comta quos profertur illasententia Domitu, Pater mem v que Nuclc. operatur,
265쪽
Σ; o Demodo coniunctionis Concur jum Dei
& post pauca Deinde quia non solum magna atque praecipua;verum etiamisit terrena, i infima ipse operat unita dicit A solus ulte tu,quod seminis non vis calur, nil prius moriatur, erc.sic ergo credamus, et cisi possumus, etiam intelligamin, que nunc operari Deum, ut si conditis ab eo rebus oporatio eius subtrahatur,intereant.
Iterum quoqIe Epistola I 6. ad Consentium paulo ante finem
di modo enim sinquit neqa/epoterimus, Deum etiam nunc operari cu AZr quae creautum, cum Dominus dicat Pater meus usque nunc operatur. I
de seu cessarios timi diei ab ipsis naturis condendis intelligenda eo facta;
non ab earum a inistratione quae conditae referuntur oc autem naturas quaae condidit administrat,ut eassinat agere motus suos. Respondeo primo, imirum essequbd Theologi citare potuerintea testimonia aduersus opinionem Duradi,cum expresse Augustinus ea protulerit ad refellendam veterum aliquorun, sententiani qui afferebant, Deum cessare omnino ab omni prorsus actione, Anihil amplius operari;quam sentetiam fatemur esse plene, ac planchaereticam, & nos ab illa alienissimos;ficut Si Duradum ipsum, v pote qui omnino doceat, Deum etiamnum hodie Concursu effectivo conseruare coelos, Angelos, materiam, animasque hominum singulis momentis ex nihilo creare,quibus etiam infundit habitus, aut qualitates supernaturales, ut principia idonea esse possint ad athus supernaturales producendos:praeterquam quod ipse idem docet, Deum esse causam primam, & uniuersalem cuiuscunque operationis creaturae, tametsi non proximamra immediatam. Respondeo secundo, D. Augustinum postremis illis verbis ex plicare , quomodo Deus creaturam quam condidit administrat, nimirum dum dixit:Ita ut eam motus siuos agere Hat, quae profectophrasis,expressius sonat Concursum Dei mediatum , ac remotum, quam proximum ,& immediatum; & actionem seu motum Dei distinctam a motu,& actione creaturae,qu in identificatum, & indistinctum: neque enim propriE dicimur sinere ac permittere ut albquis agat id quod nos etiam simul cum illo proxime, &'immedi
Amplius obiici solet;Augustinum docuisse;Deum agere,ut homines agant ζ & facere ut faciant ; & facere ut velint , & sine nobis operari ut velimus, & nobiscum cooperari cum volumus:qui mo dua
266쪽
diis loquendi frequens est in Augustino,ut in lib.io.de gratia Christi contra Pelagium &Coelestium αα s. lib. de correptione & gratia cap 2 o. in lib. de gratia S libero arbitrio cap. is . lib. 3. hipognosticon.sermone is .de verbis Apostoli. libro item 2 L .de' ciuitate,cap. a. . docuit, Deum occulta potentia mouere omnes creaturus ; o si efficacem suam potentiam rebus subtrahat, lago nec progredi posse, nec suis
motibus peragere tempora inec prorsus in eo quod creata sunt Aliquatenus pe manere, M lib. 3.de Trinitate cap. 4. Dei voluntatem se primam, summam causam omnium corporalium specierum,atque motuum. Respondetur ; iis omnibus testimoniis S. Augustinum docere Concursum immediate conseruatiuum,quo Deus continet atq; inesse sustentat,non modo substantias , sed potentias nostras, haec enim est motio efficax qua res producit in ciue & illaru vires vegetat,atque in operando adiuuat,tanquam prima & uniuersalis omnium causa;qua in re nihil dixit nobis aduersum: Porro quod iste sit sensus atque intentio S. Patris, liquet ex citato testimonio,c.I6. de gratia & libero arbitrio in hunc modum: Certum es nos velle cum
molumus sed illescit vi vel in bonum, e qua diritam es quod pauo ante posui, quodpraeparatur voluntaK a Domino,de quo dictum es, qui operatur in nobis dr vel eo operari:Certum es nos facere cum fac in sed ille facuvi faciamus,praebendo vires e caris imas voluntati V nde si quis quaerat
quomodo Deus facit nos operari,& facere bonum; siue quod idem est, quomodo Deus operantibus nobis cooperatur, & cocificit facientibus , id est, quomodo concurrit nobiscum ad operandum: Respondetur ex mente Augustini saepius,ac diuersis locis expressa; concurrit aptando nobis,ac praeparando voluntatem; & praebendo illi vires efficacissimas ad operandum;quae verba clarE significant Concursum remotum, ac mediatum , non autem proximum, immediatum, S indistinctum.
. Sane Nicolaus de Gracchis ordinis Eremitarum S. Augustini, eiusdemque Sancti Patris studiosissimus, mentem illius ita intellexit in opusculo cui titulus Gemma sententiarum S P. Augustini de auxiliis, Praefatione ad lectorem ; ubi declarans quidnam apud Augustinum signi ficent isti termini. Auxilium generale siue gratia generalis quam Pelagius, inquit, admittebat, dc auxilium speciale uegrati Pecuitas,qiuarn idem Pelagius negabat; ita loquitur, Auxilium
267쪽
132 De modo coni monis Concursi um Dei
igitur generale , se gratia generalis dicitur EDd quod naturaliter a ripis
homo insui natiuitate cilicet quando Dem dat homini in sua natiuitate Γ-berum arbitrium voluntatem,se dicitur naturalis gral a , ct ho bili inquam homo accipit a Deo. t ait S. P. Augustimu tomo T.cap. q. e natura, gratia,num. OT.θ cap. 9 n. 96.9 cap. . num. o. o de natura es gratia cap. 2 Sr de gratia Christi num.J27 γ J2o se cap. 2 num. J27. ct tom. 2.
Neque iuuat dicere D. Augustinum in loco illo clavo. Certum es nos facere cum ficimus c. loqui tantum de modo cociliciendi nobis Cum bonos actus ,quia cum iam supra ostensum sit ex mente Doctoris Sancti , Deum non coenicere nobiscum actus malos nisi solitiam illiusmodi Concursu remoto ac mediato; illud ipsum ex hoc postremo testimonio iterum a fortiori colligitur: Nam si Deus non aliter cocilicit nobilcum actus bonos , quam influendo potentia: operanti vires ad agendum cssicaccs Onge cui dentius est,cum non. aliter dici posse causam actuum nostrbrum illicitoruna ac turpium, quam quia influit nobis,conscrti atque viros boni malique; p ut maluerimus effectivas quanquam diuerso longe proposito, atque intentione ; siquidem praebet vires quibus elicere possimus actus honestos, ea intentione ut viribus illis utamur ad bonum ; conseruat vero easdem quibus interdum abutimur, non ut malum faciamus,sed ut a malo abstinentes prout ex nostra libertate, & Diuina illius gratia possumus,propriis meritis,ac proinde gloriosius beatitudinem conseqtiamur. VIII. Denique obiiciunt Augustinum, licentem, Deum operari inlus in cordibus homi m motum voluntatis ad inclinandaου eorum voluntates, siue
in bonum siue in malum, neque hoc facere tam permittendo,sed etiam per . potentiam compessedo, se voluntates hominum magis es in potesate Dei tex illis faciat qui quid voluerit, o Agas couertat)ν inclinet quocumque voluerit, quam ni in potestate ipsorum hominum . ita enim docuit lib. 1
contra bilianum cap. 3.&lib. de gratia S libero arbitrio cia & EI. Respondetum Augustinum ab omnibus Catholicis ita esse e ponendum , ut significet, Deum operari intus in cordibus homi- inclinare per potentiam,& compellere voluntatem at quorum ad malum non quidem positive innuendo in illam, de produ-
268쪽
Creaturae, Sc. Pars IV. Caput II. 23;
cendo in ea actum prauum , vel inclinationem ad illum ; sed solum permittendo, aut ordinando, ac dirigendo motum eiusdem voluntatis, M unam viam illi aperiendo, aliasque intercludendo: alioqui fateri oporteret A ugustinum in eo errore fuisse qui olim
ipsi a Massiliensibus falso impositus, posteaque in Concilio Tridentino condemnatus fuit; quo asserebatur, Deum aeque omnia mala sicut bona in nobis operari,hominEsque per potentiam suam in peccata compellere. Ex quibus omnibus apparere potest, quam in praesente opusculo sequimur non unius duntaxat Durandi fuisse sententiam, quemadmodum pleri que arbitrantur sed& Beatum Augustinum eandem plane, tametsi non iisdem omnino verbis cuidenter do cuisse; proptereaque cum eiusdem restillicdae neccilitas appareat, de Patrum authoritatibus,& firmissimis argumentis inferius addi cendis. SI ex facili corum quae in contrarium proferuntur solutione & ex alioquin interminabili Praedeterminantium, & eorum qui illis aduersantur controuersia, eam deinceps tuto, & non sine . magno Theologorum fructu, de commodo in scholas eorum esse
Sed enim inquies ; B. Augustinus in concilianda creati arbitrij
libertate cum diuina causalitate,prouidentia,voluntate,recursum semper habuit ad infinitam eiusdem Dei virtutem,atque omnipo tentissimam voluntatis QEcaciam : at si existimasset Deum nonc currere proximό, facillimum illi fuisset diluere omnes dissicut tales qua in ea materia solent occurrere , quas tamen esse maximas itum ipse Augustinus,tum etiam alij Sancti Patres antiqui do
Respondeo tametsi Deus non concurrat proxime , tamen ad omnipotentiam illius pertinet, quod uniuersa hominum corda, etiam Regum in manu habeat ; M 'uocumque voluerit inclinet lilla;quia illi absolute volenti ut velimus nihilum hominis resistitiarbitrium; ipse enim potest relicta nobis vacultate resistendi, v luntatem tamen resistendi auferre:& in quocunquε statu, aut disse positione nos repprerit,poterit nos quam cito voluerit ad se pertrahere,& quimcumque idoneam. dispositionem in nobis etiam nolentibus excuare, ac nos ab una dispositione, ad aliam co . . a DG Gg grucu
269쪽
Σ; De modo covit mctionis Concur Pum Dei
gruentiorem deducere; aut nos in priore illo statu , dc dispositione relinquendo, consensum ad quodlibet pium opus a nobis elicere, siue interuentu subiti; cogitationis in intellectu,& sancti motus in voluntate,siue per habituum infusionem, siue per victricem illain delectationem, de qua saepe idem Augustinus ; & aliis multis, ac miris modis qui cum in fallibiliter effectum a Deo intentum consequantur,omnipotentiam illius,& infinitam efficaciam voluntatis manifestant;quam nullae ex parte nostra circunstantiae , 5c dispositiones adiuuant,quasi illis indigeat,nullae etiam retardant,ne que est sacilius Deo saluare in multis quam in paucis: Quae omnia omnipotentissimam efficaciam Dei, tametsi non proxime , sudduntaxat remoto concurrentis,aperid declarant.
X. Dico quarto, S. Hieronymus in caput S. Isaiae explicans illud,
Ego Dominus non es Ater formans lucemis creares tenebraΥ faciens' rem,or creans malum. fundatur, inquit,haeresis quae malorum arbitratur conditorem Deum um hic malum non contrarium bono , pro afflictione
ponatur,ct bello secundum Eud quod in Eua elio dictum P Ius cis diei malitia sua. Idem quoque Dialogo primo aduersus Pelagianos sententiae
nostrae fauet pro actu peccati,dum sub nomine Attici interlocutoris ait,Constat ergo inter nos,in bonis operibustos propriam voluntatem Dei nos inniti auxilio,in malis,Diaboli, ubi non solum videt u r oper tionem peccaminosam in Diabolum refundere,sed nullum etiam Dei Concursum ad illam dmittere, nullum, inquam, immedi . tum,& proximum,neque unim ipse putandus est negasse Concu
sum remotum,SI mediatum qualem nos admittimus . Neque obstat quod ibidem ad minima opera, Dei requirat auxilium, ut ad sedendum, temperandum calamum, & ad reliqua minutissima opera: quia nulla : ibi reperitur mentio Concursus immediati daproximi,& certo inter ea ipsa opera quae commemorat nunquam refert opera peccati,inad vero de illis operibus solum videtur loqui quatonus fiunt secundum virtutis regulam per speciale di torium gratiae Dei , alioqui nihil aduersus Pelagium concluderet qui negab t gratiam peculjarem internam ad opera salutis aeternae meritoria esse necessariam; qua de re vide quae dicturi sumus infra cap.7. dc Vasqucrium pri secundae disp.α9. p.ricilii tota D. Gra
270쪽
s Creaturae, Sc. Pars IV. Caput II. 131
D Gregorius Nagianaenus orat I contra Iulianum, Dems, inquit, nullo modo causis mali,quippe natura bono vitiumque eius est qui elegit. D. Gregorius Nysenus,seu Nemesius lib. 7. Philosoph. cap. i. vel ut aliae habent editiones libro unico cap. 39. I con esses , inquit, ad cribere Deo turpes aictiones o iniquas ; adscribuntiir autem Deo si dicamus Deum operari illas Concursu proprio, per se, immediato 5 proximo. S. Prosper in responsione ad capit. Gallorum cap. I 2. voluntas Dei nunquam vult nisi bonafraesicientia autem o bona nostis,o mala; sed bona quae aut ipse faciat,aut etiam ut nos faciamus imperat; la autem quae omnino ipse non scit ne erisaasit,nec impulit, sane si Deus opera nostra mala omnino non facit ipse , incredibile est quod ipse per se immediatd x proxime,no minus quὶm ipse homo peccans ea faciat quod tamen admittere tenetur sententia contra quam dispu
υ Dico quinto,tametsi B. Anselmus a plerisque citari soleat quasi X docuerit Concursum Dei proximum & immediatum ad quoslibet amas nostros, ctiam prauos;tamen longε verius est eum do cuisse Concursit in duntaxat remotum, ac mediatum; qui ta men sussiciat ad hoc ut quaelibet actio nostra tametsi praua,quan tum ad materiale,ut aiunt,dicatur esse a Deo,velut a causa prima, uniuersali ac primordiali fonte essendi. - Probatur Assertio;quia quotiescunque Anselmus explicare aggreditur qualiter actio nostra praua sit a Deo, perpetuo subdit, eam idcirco dici esse a Deo,quia ipse conseri nobis,continet,co seruatque virtutem,potentiam,& facultatem qua possimus oper
riόad cum prorsus modum quo B. Augustinum supra diximus discere solitum fuisse, Deum facere ut faciamus praebendo vires e cacissi
' Sanh libro de casul Diaboli cap. Σα in persona Magistri dicit
Anselmus, et id ergo dicimus contra veritatem p dicimus, cum Diab usuoluit quod non debuit hoc litam se a Deo accepisse,quia Deus permis , drno accepisse,quia no consensiti'Et respodente discipulo,nihil hoc repugnare videtur et eruati subiungit Magi ster,cum igitur diabolus conuertit et se Iluntatem ad quod non debui ct ipsum velle, es ipsa conuersis fui aliquid, ct tamen non nisi a Deo, se de Dei voluntare aliquid habuit , quoniam neris Gg α viare