Consiliorum siue Responsorum Io. Baptistae Laderchij Imolen. I.C. praeclarissimi, ..

발행: 1600년

분량: 715페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

61쪽

Consilium

CONSILIUM XVI.

Arax lx haec est vald Edifficilis, & male a Docti no- . stris explicata,& idco quod

ipse sentiam primum dica;

Inde secutus receptiores,ac

veriores traditiones, quid in re propria constituendum sit aperiam. Primo crgo, scienduin est;Iustin. in l.fi .c de iuriempli. praescribere legem omphytheutae, quando vult alienare meliorationes, velius suum in alium transferre;& hac duo utii diuersat ponuntur in tota ea constitutione, ibi, em ponemata alienare, vel ius emphytheuticum in alium transferre;&inscrtus, meliorationes suas alijs vendere, vel ius cmphythcuticum transferre; ti rursus duobus

alijs in locis. Aliud ergo est vendere meliorationes, aliud ius suum transferre: non si cus ac si dixisset Iustin. meliorationes, autius suum vendere: Forma autem melioratio a num i vcndendarum, est, ut primo dominus requiratur, qui, si emere velit, teris praes rendus est, quasi lex aequissimum pulci, Ut, pro meliorationibus, non cogatur dominus

nouum habere emphytheutam si is, utile sibi existimet, cinere meliorationes; qui ii intra duos menses no delibercti pro libito, casdistranti emphytheuta , hec alii duo nam 3 ses expectabuntur, ut credidere t Pet. Bel-

natione meliorationis, quam iuris emphytheutici transpositione, ut probatur in versnecessitatem, i .l.fi. ubi dicitur dominum cogi, si melioratio vendatur secundum praes tum modum, vel ius emphytheuticum tras. stratur; accipere emphytheutam: & idem est repetitum in vers. si autem nouum, Ubi Imp. ii ab unica clausula,& meliorationum venditionem, & iuris translationem, comprehendit ; S duorum mensium, de quibus supra, meminiti deliberabit ergo dominus

intra duos menses, an emere velit,& an emphythcuta nominatus idoneus sit, nec duo menses praestituentur, ut deliberet. & alii duo, ut inquirat in conditione emphythm-tae, ut praefati Dore crediderunt. Nec que

uana moueat quod in vers sinasit nouum. icatur, post artcst .itionem, duos menses erapectandos; tam in alienatione meliorati

num, quam phythcutici iuris translati ne: quia attestatio intelli enda est. de qua supra egit Iustin. his verbis, Disponimus domino attestationein transmitti . que vorba licet de melioratione agatur, tamen ad ius

etiam emphyleuticum pertinere constat; ex d. vers Sinaiit nouum; Estq: sensit . ut post ipsam attestationem, debeat intra duos inc-scs inducere dominus emphytheu tam nouum, in possession E: alioqui, veteri liceat impune, ius suum transferre: rit ergis denuntiatio in venditione meliorationum, ut deliberet dominus, an velit emere, de inquirat mconci itionc noui emphytheutae: In translatione autem iuris cmphytheutici: vi tatum inquirat, non etiam, ut pro se accipiat; ut dicam mox a de haec est mera veritas.

Ex his autem primo redditur falsa idecis.

Bal. in d. l. fi . in secunda lec. in prin.quod emphythcuta limisi vcdere meliorationes suas irrequi lito domino, modo excipiat utiled minium, nam exprςsse cautum est ab Impor tore, ut dominus sit requirendus,& ob id Ias merito reprehendit Bal. ibi nu. 8. ubi tamen citat Imo .ut opinionis Bal. loquacem, quem ego non reperi: nihilominus Ias. noica distinguit, ut nos distinguimus. Secundo inscrtur , quod si velit emphytheuta

trans serre, alio genere contractus, meliorationes suas, in alvi in quo non agatur de p4 latione, nulla sit necessaria denuntiatio; ut quia permutet,vel donetmeque enim ubi de alio cotractu,quam venditionis, agatur video Iustin.ubi de meliorationibus agit, inquirere denuntiationem: & in his terminis vera crit sententia Bal. nisi sorte dicamus,&hic necessariam esse denuntiationem,ut dominus inquirat in conditione emphytheutae, quod & si verbis legis, non sit expressumi

aequissimum tamen videtur. Tc rtio infert, quod poterit inducere emptorem empli theuta in possessionem, lapsis duobus mensibus:nec recurrendum erit ad dominum,qui inducat, sufficit enim ei denuntiasse. ac per

duos menses expecta scinam, ct cessant omnes ration , quas Dodi considctant in iuris emphytheutici translatione; manebit enim primus emphythcuta obligatus domino, &io luet canonem; ipse etiam emptor non p terit negare r m esse emphytheuticam, cum meliorationes emerit soli emphytheutici: l, cessante emphytheuia ipso in solutionc C nonis, ad dominum deuoluenturi Bal. l. Senariis in pri n. deleg. I.Quarto deduciturino deprehendi ex ea constitutione; quinquas gesimam, quae donlino debetur. esse soluendam. Ob talium meliorationii alienatione ;uia vere quando Iustin. agit de illa soluena, loquitur de iuris emphyth utiet transpositione; uultque,ut domin ', si veli temere meliorationes, emat co pci quo vendi alij pos sint; nec dicitiir, deducta quinquagesima: Et minim, id esse videtur, na cum pertineat

Ea ad

62쪽

ri Laden

ad emphytheritam, ut qui eas, suo aere comparauerit, nihil domino solui debeat: nec5ditio emthy theritae deterior reddatur, & ut

pronior sit ad meliorationes faciendas: & idem videretur constituendum in emptore, qui velit postea reuendere; secundum quae, erit casus singularis, quo emphytheuta vendet, nec quinquagesima debebitur. Et ex his apparet consuerinlinem. tuae passim inolevit de illa soluenda, nullo Caesarei iuris

adminiculo, videri subnixam. Quo vero ad translationem iuris emphyφ theutici; t debet emphytheuta , quocun-ue contraei' genere, illud distrahere veline nuntiare domino qui dummodo fiat alienatio in personas no prohibitas,& idoneas; non poterit contradicere; nec petere,ut in se dictum ius transferra tur, quasi aliis praser diis sit. Quod autem ilhnuntiatio sit necessaria, probant ea verba da. in princ. minimἡ licere emphyllieulae . sine consentu domini, meliorationes sitas alijs uendere, uel ius cinph vilicut ictim trafferre; ubi licet duo haec,

ut diuersa ponantur, utroque tam e casu, Iustin .exigit denuntiationem;Quod aut in teneatur dominus consentire iuris translationi probat perfnecessitatem; ibi, non contra

dicere, sed nouit &α & id optime congruit, si enim pariter idoneum subroget emphytheuta, cur n5 poterit se eximere oneri comtraci', & amico, uel consanguineo gratificarie sic etiam euenit in seudo. in quo uasalus,

alium sque idoneum, potest in locum suum substiti iere; S. similiter, profesto de leg. r.& dixi alias late, satis ergo sit domino, quod hoc amplius habeat in emphytheta,

quam in scudo ; ut praecedere debeat intempella tio, & duo menses expediari,quibus in quirere postit, in conditionem morti emphytheviae. Et haec interpretatio, ut aequa est, ita etiam uerbis ipsius constitutionis aptiss-mis conducitui neq; enim ulli bi Iustin. considerat praelationeni; quan do de translati

ne iuris emphytheutici aξit. Et ex his primo deprchcnditur . quod emphythcuta

modo denuntiet, poterit lapsis duobus mensibus, cuicumq; idoneo, uendere ius suum , nec dominus praeferretur, quia praelatio, de qua in d. l. pertinet, ut dixi, ad uenditionem

meliorationum de id probant uerba ea, nonco tradicere, dc quibus in . . vers.sin autem ;s enim interpellatus, posset P se emeraeposset etiam contradicere, ne in nouum emphytheu tam transferretur: Nec dicatur, verba

haec, sic accipienda esse, quado iam lapsisut duo menses, ut & de meliorationibus dicta erat: Quia si diligenter consideretur no egit

Iustin. in princi de duobus mensibus prati-

niendis,quando transfertur ius, sed tantum in serius, in vers sina ut nouum: interpellatur autem dominus hoc casu, ut contractui subscribat, utque nouum etyphytheu tam in possessonem inducat; non autem, ut pro se emati Et huius rei, a potest esse ratio, quodno videatur cogendus cmphyllieula,s velit dissoluere contractum proprium; ius suum

in dominum transferre: cum non cedat id,

domini in modo,qui ualem per Omnia est habiturus emphythcutam: & diuersa est ratio in meliorationibus; quandoquidem in his, creatur nou' emphythcuta,qui licet subiiciatur legibus emphytheuscos , adeo ut si sorte non soluatur Canon a primario emphytheuta. meliorationes domino applicentur, Ut attigi: tamen negari non potest.

quin &ipse sit emphytheuta, qui tenebitur, si velit vendere alij mcliorationes, domino

denuntiare: quarc in visum congruore, Ut hoc casu dominus praeseratur ne duos cogatur habere emphytheutas,qui unum latum

habebat. Caeterum,ubi de transferendo iure agitur non potest coqueri dominus: cum aeque idoneum emphytheutam, & unicum habeat: Alias diuersitatis rationes studi s excogitare poterula t.

Non ignoro Greg. i x. in c. potuit de imeat. videri aliter senti se, sed aut ille secutus est traditiones Dore communes, vulcri malibi Pontifices: aut quod magis proboduoluit domino denuntiari, an emere vellet i quia una cum iuris sui translatione, vende, bantur ab emphytheuta illo, meliorationen confirmatur mea haec sententiai n. g. adeo de locat.& cond. ubi lust in .consti tui t. non licere domino auserre ementi ab emphytheuta. fundum emphytheuticum si enim necessaria esset denuntiatio a n ille emere vellet,

an minus: ric aut si emeret praerip cret sundum emere volenti, aut si nollet, iam ex eius

conscia su venderetur; nullumque dubium esset, non poste retrahit quare, potius facto suo,quam legis auctoritate, excluderetur ;cutamen Iustin. contra, ibi, aperte definiat ada it, non posse auferri, emptori, fundum: se sus est enim, ut quando velit emphythcuta ius suum alteri vendere, modo is dominum interpellet, ut contractui subscribat, es t remque in possessione inducat; non posse impediri con tractum: alias vero si is potuit c-mere, nec voluit, non aufert emptori, eo

quod lex vetet, sed quia ipse consensit ali

nari. Secundo hinc desumitur, si emphytheiata,ves donet vel permutet, vel diuidat. vel cuiuscunq; generis ineat contractum de iure emphytheutico; precedere debere d nuntiationem; alioqui eum iure suo eadere;

63쪽

Consilum

ut est rex. clarus in d .l. in fi. & mirum est,q uomodo Dore tam supine errauerint, hac in re; qui ideo putant, non oportere denuntiasse,quia cessat arbitrium offerrendi, quas vero Imp. in ea l. adigat emphytheutas, ut interogent dominos, an sibi donari velint, vel secum permutari; non etiam . o diligenter, conditionem nominati emphytheu te exploret;Certum sit itaque. necestario praecedere debere interpellationem, in quacunq; ali natione: quicquid ma id scripterint multi in d. l. & Are cons. i. Id enim tam aperth primitur d.constitutione, ut nihil artius. Tcrtio ex his consulit domino ipsi; ne cosatur litigare de canone, cum secundo emphytheuta, nec de laudativo; ille enim no aliter consentiet alienationi quam soluta qnquagesima:& rcia secundo emphytheuta, in emphytheusim accepta: alioqui actio person lis, quae primum constringebat, secundum

non teneret: & ita dominus, tam quo ad c nonis , obli ationem; quam, quo ad cael ras, quae instrumento comprchensae elsem, perici taretur: ut tradd. omnes, post Bari in d. l. fi. & Aret. d. consil. t. & passim . Huic rei, ut Doetiocchurrantina in & ipsi, magnum

domini periculum hac in reversari fatetur; dicunt,quod n5 inducetur acquisitor in posscssionein, post contractum; nisi prius denuntiet domino: Fulg.d. l.fi. ubi, & Sali. nu.

qui exi sunt traditionem rei,ut locus sit poenae. d. Lti. Sed profecto hoc non facile admitti debet: Nam denuntiatio hac secunda nuqua poterit extorqueri ex verbis, d. constitutionis: in qua Imp. sub eadem clausula definit, denuntiari debere domino, venditionumeliorationum, & iuris tranationem; & inde in vers necessitatem. compellit cum, consentire venditioni, aut translationi: mox in vers sin autem nouum; lapsis duobus mensibus, concedit emphytheuiae, ut vel vendat, vel transferrat: semper autem agit Iustin. de eadem denuntiatione,que praecedit. n6qus

subsequitur contractum. Praeterea fragile est remedium hoc Dinst. & domini rationes conturbari poterunt, namq; post ipsam, puta venditionem. soluto precio istatim nouus emptor, a lictoritate sua, rem inuadet: qiiod

per iuris dispositionem, secudum multos, ei termissiam est:Abb. Imo Cast Linl.si ex stipublion ride acquir possAng. l. eum, si de fur.

quod tamen pleris; alij, in d. l.si ex stipulatione negant; vel saltem ob clausulam ustatam;scilicet,deditin vendidit; in qua re omnes consentiunt: Alb. d.l. si ex stipulatione, ubi & Comen. nu. r.& Iasnum. q. Bal. l. nec

XVI. D

G vera, num. C.de acqui. post quς tamen clausula venditorem non facit incidere in poenam: ut per Aret. d. ns i .Vel praecederi titi nixus, iniuste etiam occupabitiquod si uenerit.q uomodo consulctur dominoe No poterit agere contra emphythcula,qui non

inducit in possessionein; qui l; omni dolo carere potest; Nouus autem posses r non facile poterit deijei, quia Omnes diis cultates occurrent, quas Dore ipsi considerant, ubi possesso a venditore tradita esset; ' Plana ero & facilis via est quae ab ipso Iustin. comorata est; ut denuntiatio ipsa, omnem alienationis contractum p cedat.Quare nisi h cobseruata sint; phythmia iure suo decidet;vt in postrema parte, eius constitutionis diserte expressiim est. Et cautele ille, que adhiberi solent; obtenta licentia.& non aliter; ac similis: parum ponderis habent, &repugnant verbis apertissimi d. constitutionis Sin alit inquit lini'. aliter fuerit versatus; iure emphytheutico cadat: Et haec mea d claratio,est tam vera, quam quae verissima; sed&quorundam Docti maξni nominis auctoritate communita est ; qui quod ad hancrcm attinet, d. constitutionem recte intellexerunt.Cin. ibi ad fi. qui inquit,etiam in d natione, debere procedere denutiationem ;quia lex vult, ut secundus approbetur a d mino, non ab emphytheuia;quod Iustin. linis explicauit, illis verbis, non contradicere, sed nouum: hoc etiam trad.Alb. ibidem nil. 2.dum ait, non cessare rationem requirendi consensus in donatione: idem etiam voluit Butr. l. c.potuitnu. 14. qui in ea quςstione;

An emphytheu ta donare possit, ita comode opiniones conciliat. ut si agatur de de nuti tione, an dominus sibi donari velit ea n5 sit necessariat si ut consentiat, secus: & idc pro

ita sensiste puta t, quin &Ias. ipscd.l.fi. nu66. qui particulas d. l. accomodat donationi, mxigit, ut dominus, ab initio interpelletur, ut

cognoscat,an idoneus,st donatarius, miru-que immodum in sua interpretatione sibi

placet, & num. 67. & 69. concludit, hoc esse ex mete olum Doci quamuis paulo insta, in Versbene, parum memor, aut potius imprudenter, exigat denuntiationem, post ipsum contractu, antev tradatur possessio. Sit ergo conclusum emphytheuta debere dilo denu-tiare, anteq; ineatur contractus quicuq; ille sit,alias vero, eum cadere a iure suo; siue de meliorationum alienatione, siue de iuris mphytheutici transsatione agatur. Haec V lui fusius tractare, ut alij cosideret, an Docthac in re, tam negligenter versati sint, vi ipse opinor, non autem, quia velim consu-

E 3 lendo

64쪽

s 4 Lader.

lendo ab ipsis recedere, qui sciam,apud Iudices,parum taliciter tentari, de nouis opinionibus comprobandis. Nunc ad quςstiolim propositam accedam';quae est An cinphytheu te possint diuid 7 ret inter se, domino irrequisito, res emphytheiaticas; Et certe,s csidum prςfatas declationes videretur necessaria denuntiatio, cain qualibet alienatione exigatur; Nihilominus aliquot casus distinguendi sunt: Aut emphythcussis est antiqua, & familiaris, &diuisio permissa est, etiam si in totum res uni

adiudicetur, dc possesso transferatur; quia est potius renuntiatio, tuam alienatio, nam di iure accrescendi ad emphythcutam do

uoluitur,& cessant omnes rationes, que alienationem prohibent; quia nec canonem negare poterit, nec domi iiij quasionem resti-

carci quinquagesima etiam non debet, cum

8 in uesti iura sucoprehensus ita Bal.& Castr.

in h.& hoc casu loquitur Frid.c6sra8.vt ,'bat eius rationes.quae sunt hae quod emphytheu sis non confertur in extra ncum; quod

quilibet in solidum ad canonem obligabaturei quod potest inuito domino renuntiare iuri in parte obueniente;alias intelligedum esset equis portionibus factam fuisse diuisio

paterna. Aut vero emphythcusis cst noua,& Dore dissentiunt: sed volor est opinio, ut irrequisito domino, in diuisione, tota viai ad iudicari non possit; quia concurrunt rano, quae inhibent alienatione: neque enim obligatus est ad solutionem canonis, is cui alte rius pars obuenit,& est veluti extraneus: si nautem anuis portionibus diuidatur, secus est:ita tenent Fulu. l. ciuit hi, i.si uni de tran- saetidum ait, quod ratio allata a Isa concludit in vasalis ob indiuiduam fidelitatis obligationem,no iii emphytheutis,& Castr. ibi, dum considerat quod portio unius succedit Ioco portionis alterius,& in .s.f. tuo fiat res,

idem lacnum. ii & seqq.d. l. fi.& idem sentit Alex.d.l sidoni', S. s. dum improbat Bari qui volcbat ut omphytheutae alienarent in ter se, nani inquit, 'alter pro parte empta non est obligatus: quae ratio uiget in diuisone hac,s tota uni adsignetur, in qua tamen

cessat ratio oblationis, ut per tu, Fcli. c.quae in ecclesiarum, num. 9 a.de constit.& si quindam de oblatione precii, Rus. cons. 8. nu. .& cons is 9. per totum, in pri. qui tamen in suo casu conatur euitare hanc opinionem,

quia utem: consessus ei at, bona sic Eecissa ;&se obligauerat in solidum ἰ canone,

sed puto,quod non recte, quia negari no potest alienationem vcram interuenire, in qua domini consensus exquirendus est, ut clixi supra. GOZad,conset . num. 9.Bel tricon sit. aia . in fi. in pri.& consi. 78. num . . ubi puruchre in Austi decis cap.Thol. 73.Zuccata l. fi. num. 3 C. de edi c. D. Had. Toll. Ceph. cons 19s. num. et 7. ubi hanc distinctione dicit veriorem dc crebrior ; quicquid dicat

nis opinio, et sequdda, & hi Comites, qui in diuisione totam rem emphytheuticam uni assignarunt. 1, iure suo cecidisse videnticum noua sit cmphytheusis. sed quia alii

mur horum sententiam, adhuc hi Comites iure suo cecideruntii Aut enim haeremus opinioni de qua supra, quod in quacunq; ali natione iuris emphythcutici, sit necessarius domini consensus, ct idem erit in pem mutatione, de diuisione ; cum non debeat emphytheuia ad ullum contractum prosilire, domino inconsulto ; Aut vero aliorum opinionem sequi malumus, qui traditione

huc res domino applicanda est, si quide vi

Iunt omnes,ut antriuam is qui cum permutatum est, aut diuisum, inducatur in post eo sonem; lominus reddi certior debeat,ut ei opera possessionem ingrediarunita in terminis diuisionis, trad. Guid. Pad.cons. 6. n. 3. Rui. cons . in s.& Ccph.d.cons t89. num. 21.&est ex mente omni u DOet qui nuqu.im rei mittunt transferri dominium, aut possessonem, in alterum, non requisito domino;

nec ullus est, qui dissentiat. Quare cum hi Comites. non solum diuiserint, sed & alter

constitu crit se pro altero possidere, ut in instrumento, inconsulto domino, res tradita dicitur: & pena caducitatis commissa: fm coena mei. sentetia, ut per Tira'. de Const. limit. 26. nu. s.&6. &per Clata de inphytiquςst. t 3. Et haec tanto maxime obtinent, si

corporalis possessio apprehensa est ab eo, cui Obtigit res; Preterea non est petita inuestitura ob diuisionem ipsam, sed ob tempus mnitum; nec ipse Co. Nicolaus, qui adsignauit partem suam alteri fratri ut debuerat, &cxigunt Dore fuit is, qui interpellauit dominu ,ut nouuin susciperet emphytheutam; dati crinec ille cius nomine: nec est, etiam interpellatio facta in forma debita, ut inducax in pollessione, soluatur quinqua Ursma,

65쪽

Consillum

de illa seruentur, quae sunt necessaria. Accedit his, quod hςc diuisio no caret suspicione Daudis, quia prius monachi fuerunt requisiti, an vellet emere, quasi Uaret, Comites, ipsos non empturos esse.& ob id, alteri in alterum, transsciri permissum iri Concludo itaq; ex predictis, Com.Nicolasi iure suo cocidisse: Sed quia inhumanu, ae duru videri solet, si poena caducitatis alicui instigat, &mitiore parte sesi solita est Ecclesia, j inuitatis est amatissima:Potcrunt Reuer. Patres,

si eis libeat. benigne cum his Comitibus Mgere, acceptoq; laudativo, inuestitione secere: nam ex tali diuisione, in qua res tota viii adsienatur quando emphytheusis est noua. illud deberi certu est: Ita in terminis tradit, Pract. Pap. in sernia libelli pro hered. vel re

α 5.& nouissime Gabrid. cons 8 . & i espondet hi DodLdoctrinae Barii l.& ideo, de c6d. furi. quam communem dicit Iasael fi. num. 7.Ut non procedat, tuado uni tota assignatur, ut per Bertndd. consissi & ratio efficacis. sima est, quia nemo potest inficiari, quin haec sit, quo ad partem, altera noua acquisitio, cum essent in uestiti fratres equis partibus, non insolidum, ergo est dominii noua translatio,& necessario etiam debet, la demium,& si aliter senserit Rui .d. cons. 11 9. in cuius tame casu multa cocurrebant, quae in nostro non sunt. Et ita Iuris esse opinor.

ARGUMENTUM.

voti matrimonium non dicatur metu Gtractum, sed validum fuerit in casu,de quo

agitur.

a Marato, Usimpliciter respondeatur positionibus. non si me, potias addi certa quatitas, et ticatast agitur 1 oro EGI Uico.3 cmatrimonium contrahi potens sub conditione ,

si Putati, se virgo. Virginem se a serenis , quando fuit tognita ,

Paestae creditur. s Teles omni exceptione malares requiruntur, ad iussoluo am matrimonium.

XVII. ys

R Ans Arti libet in hac causa, quod mala mens adue sariorum erga hanc adolescentulam manifesta est i Ideoque non multum habeda est fides testibus , quos produxere; Siquidem, ut eam traducerent; conati sunt probare, inter eam, & D. Hippolytum Belloncinum amicitiam non sat honestam, intercessisse, quod tamen falsum esse manifestum est, ex depositione suorum et testium;Quartus, enim,& quintus, qui plene conixa eos probant, Rom. cons io . aliter deponunt. Qisin, &de Virginitate, stat Caesaris consessio, dum eam despondit,que& coram patre fuit repetita, ut idem quar testis deponit; & eo magis est verisimilis, quod cum ea, iuris privsumptio concurrit, Abb. c. I . num. .de Adul. Nunc ad rem propilis accedo. Certissimur est, si matrimonium metu i contractum sit,

nullum esse. c. cum locum,c.veniens,de spoc& communem esse opinionem resert Boen consil. 2 o. N Guanc. 3.f. .desponNon ta

men quilibet metus nuptias dirimit, sed si

in constantem virum cadat, Linctum, quod in L cau. c. r. le his quae mei. cau. cum alijs,

de quibus Dec.&Cagnol. l in omnibus, de reg. iv. & D Ll. interpositas, C. te trans &passim . Hincque summus Pontifex, in d. c. veniens, rescripsit matrimonium esse validum , licet pater quendam cum filia deprehensum, ad desponsationem compulisset,

modo metus in virum constantem non cecidistet: quae res plane indicat, non continuo matrimonium dissolui, si vis adhibita sit, nis illa in constantem virum cecidisset. Et Lem attente legendi sunt, qui dicunt, noctu deprehensum , p sumi coactum a patre , Alex.Neu. inter consit Alcx.consil. 99. in 3. quod est idi. in suis, & Bosside plur. viol. nu. So. & seq. Nam ut ex eo textu liquet non sequitur, deprchensius est noetu,& coactus, erSo matrimonium nullum est, sed metus debet esse suffciens. Videndum est itaque, an metus opposit' in prς senti iudicio sit probatus, & an talis . qui impediat matrimonium. Et opinor noesse; Suppono autem primo, quod de matrimonio nullum est dubium , siquidem ipse Cesar fassus est, respondendo positionis. se Dominam Agnetem per verba de prasenti desponsasse in executionem verborum, a Parocho coceptoruin, quibus Ecclesia vitiatur in matrimoni js contrahendis: qua confessione, nulla est certior probatio. L pCn eraliter

66쪽

Lader.

liter, C.de non nu. pec. Et tamen debueratis, si res ita se habebat, te metu aliquid tum addere; quandoquidem consessio fuisset ac cipienda cum qualitate, ut in terminis m. trimonij talis, respondet Alexa n. conii l. 8 nu. s. in 7. Nec quidquam ob erat statutum 2 nostrum, mandatast ut simpliciter respode tur positionii quia in foro Ecclesiastico non seruatur. Ecclesia, cum ibi noti de constit. Sed certe veritas ipsa vel inuito erupit. Preterea huic confessioni accedunt, testes examinati pro puella, qui omnes de matri monio deponunti inter quos Parochus ipse; qui narrat se, iuxta morem Ecclesiae, interrogasse utrumque; Quod ergo pertinet ad matrimonium, de eo non est dubixandum. Nunc agam de metu . qui obi jcituri& certh, aut nullum, aut saltem vanum fuisse existimo. Primo ergo considero, quod quando do Irchensus et t. nemo, praeter patrem puellae,abat armatus; di tantum pugiunculo. tamen, ab accidentibus communiter, si vo luisset compellere Caesarem ad matrimoniucontrahendum, socios aduocasset. crgo ;Nec obstat, quod ipsum gladiolum strinx rit,quia non in Caesarem, sed in uxorEsuam strinxit ut deponit D.Si inon qui & ipse a Gerat, & licet videatur aliter retulisse Illustri

Comiti Herculi Rangonio, di Comiti Aluaroto, nihilominus non ita est, quia nihil adfirmat; Sed, Si dictum eius extra iuditiale, non detraheret iuditiali, Altar g. 2. pris et p. depraesum p. Rursus, si timuisset initio, tamen causa metus desiit,quia alii superiten runt, nec ulla impressio, post, facta est. Quin& ipse C sar fassus est, se no timuisse Patre, sed Andream coquum: vi refert idem qua tus testis. Quare, si armatum gladiolo P trem, non timuit, sed Andnaeam inermem, Timor iste est vanus; nec cadens in constan' rem virum. Secundo. quia ipse Caesar fuitis, ut deponit Petrus Andreas; & dicunt ut Testes, qui mandauit, ut vocaretur Par chus noster,ut posset contrahi matrimonii , ita enim sibi narratum ab ipso, interrogat', rescit idem Petrus Andreast qui cum ab eost productus, plene etiam probat contra tu, Rom. l. Consil. io cum similibus: At certhhic luctus fuit liber, quoniam non debebat,

si is nolebat contrahere, curare ut Parochus accerseretur . Rursus dicunt testes nostri

omnes , di aliqui ex suis ; Andream c suum dixisse, Caesar, si huius adolescentulae pudicitiam delibasti, desponsanda tibi

est: sin minus, abi i sores enim patent, Et tamen is Virginem tunc fuisse sponte conse

sys est: An non poterat insciari, si ducere

eam nolebat 3 vel sub ea conditione contra 3 here, si Virgo tesset Ita enim contrahen. do, sibi consiliebat. D- post 'lo. c. t. despons Areti cons 8r .Prosccio hi liberi a x,

di sertiones, consensum arguunt: ut trad. Rui. conli l. 1 et 2. in quia in actu desponsationis nullus metus est illatus, nulla in eum minacia edita verba, ut constat ex testibus nostris:qui deponunt, . res adapertas nisi

se,&illum potuisse abire, si voluisset; Et ideo ex quo permansit, dicitur sponte consensisse, glo. e. ad id de spon. R ip. respon. io s. di in simili casu trad. idem Alci. respin . qui ambo pro matrimonio responde

lium. Qu rio. Multum mouet, quod hic iuuenis, cum in tempus ipsum desponsati nis, aduenisset Magister Philippus, quam oiam nullus adstabat armatus, nihil de me tu prorestatus est; quod & ipsum, liberi con

sensus, maximum est argumentum, ut per Crau. consit. I7 .num. 6. & in terminis niti

necessariam esse protestationem; respondet Alexamconsit. 1 6. in s. Iaci H in rich. cons8. nu. 6. in a. Facile enim poterat dicere, semetu cogi. At vere non timebat arma, sed i atrem, quem sciebat non esse aequo animo aturum, si pauperem adolescentulam di ceret in uxorems & iccirco de patre latum, tum meminit, & cum abiret, monuit ne hoc, patri indicarent; Ita ili; is consentiebat. licet patrem formidaret, alioqui, cur, non

dixisset aliquid de metuῆ& tanto magis hoc manifestum est, quia sit peruenerunt Par chus, D. Lucretia, & quidam sutor, iamq;

nullum imminebat periculum , nemo armatus erat, & sores erant aperte; & tamen nihil dixit Caesar, nihil protestatus st. vin cesse erat, Iasi qui in aliena, g. fi. num. 6. de acqu. hered. Couar. c. f. s. in ii.de spon. Rim. iun. consit. 67. inter matri m. Addo Bal.consil. r6s .in et . Quinto, quia promisso p- cesserat, ut idem quartus testis deponit,qui refert Cae rem ita consessum: quod ei pleno praeiudicat, licet sit consesso facta abs

te parte: ut per Dec.in terminis, conii l. is3.& R ip. respon. 1. Accedit, quod puellam deperibat, ut ipse fatetur, & ex eo grauida

erat, quas duas coiecturas, perpendit Cepo. consil. a. ciui. Item,&quhd poena vitabat.

quia cum Virginem stuprasset, poenis Eoclesiasticis subiacebat: de quibus, c. r. & 2. de adul.Paris consil. i so. in A. Cals consit.qo. quς habent locum, etiam stante nostro sta

& in terminis considerat hanc coniectura in Rip. d.respon. i. Et quod virgo esset, statur 6 t eius assertioni, Doctid. c. i. Alex. d. consit.

67쪽

Consilium

trς. sexto, in casu strictiori ita consuluGrunt Alex.d respon. s. Rip.resp.ros .in eo de casu,& ita iudicatu in fuerat a primo iudice: ut patet ex d.restat. Alci.Sic, & Ncui . cons.

6.dc 7.ubi in Linquit, quod & si eae trema fuissent meticulosa, tamen sat est in diu fuisse liberum: Et si videantur. qui contra matrimonium responderunt, semper atrocem metum considerant, di magnum armorum terrorem. S plerumque etiam vulnera, nullusque est, qui metus huic similis. ratione habeat. Nam in casu Alexan. Neu. in quo etiaconsuluit Alexa n. consit.98.in 3. lnii illus citarinis, Clamor in cubiculo, Verba, Ne me occidite, Protestatio, qu6d inuitus despondebat, Nox, & multorum inuasit . concurrebant; ipseque decapillatus exi t. & armati ostium custodiebant. Quare, si his comi

in is , vix audet contra matrimonium respondere, quid in casu hoc, in quo nihil horum est, dicemus - Sic&in casu Alex. res

33 6. in s. Terror armorum. Verba, te occidemus , ni despondeas; Mine ab illo illatae, qui consueuerat exequi,& vulnera, qomnia hic desunt. Pariter. & in casu Barb. in consil. 3 3. in primo, Adstabant allines a mati : Capilli fuerant lacerati adol centulo: Dicta fuerant verba ab homine hastato. Sta sorte,& erant personς minabundς.Id C.& in casu Paris consil. 3 3.in q.Nam tres a mali erant, Pater sponse terribilis, Adol scens palidus. ac tremens, Protestatio quod vi contrahebat, Uerba te interficiam, ante quam ab eas, & alia. Laborat tamen Paris ut contra matrimonium respondeat; Sic de in Confit. 68.eo. Inuentus fuit vulneratus iuuenis, & Consil. 3 8. Testes deposuerant, quod parati erant cogere, Corn.etiam in cosii 4i .in a. loquitur quando plures est armis coierant, & quando ijdem prohibebant, ne exiret iuuenis, &semper arma habebant in promptu, quibus in principio eum valde terrii erant. Rim. item Confit. t . perpedit vulnera Et si verba. qus dicta suerant iuueni, post; dicta essent ante. respondisset pro matrimonio ; Multi etiam adstabant, ut nu. 24. Effectrum considerat,ita ut, si attet e legatur, eius consili una, potius causa in hanc iuuet. Sic & Mart. Gan consit. I . num. 26. mi r matri. Quando inuitam quis

retinebs puellam in tum: Bam. ibi de coss. . Quando protestatio subsecuta est,& fima, quod metu ostium clausum, Duo, qui custoaiebant ; Tremor, Pallor. quod inter spondendum . anulus ei manu deciderat,ac alia : Rosel. consi. 3. inter matrimon. quando Verba minatoria, Persone faciles ad vulneriandum, & alia, & in eodem casa

resipon. C m. conss. q. ciui. qui in consil. a. pro matrimonio respondit. oldri etiam cos 3 s. agit de mani finia violentia, ut&Rim. in d. consit. 67. inter matrimo. in causa Caditi uellς, ut videri potest. Ex quibus patet, neminem in simili casu, contra matrimonium respondiste; Et profecto. ego plurimi facio,quod in tot respon-

rit. Et quamuis non ignor in plerumque doctores arguere, quod suspicio motus .h betur pro motu,Vt pcr Alin.Neu.d. conso9.

e. alibi; Tamcn id habet locum, quando concurrunt ea, quc post illi diligenter expedun i, Debet enim ei se talis suspicio, que cadat in constantem virum, ut tr. l. Propos in cum locum, de spon. & illa d obet oriri ex causis iustis, non aut in qu libet leuis sust, cit. Iustae autem erunt, Quando quis non potest ulla ratione sib. consulere, Et videt cos ad ollandendum accinctos, qui sol cnt exequi. Nam tum dictit Doet. non cise ex pectandum, quod quis percutiatur; At in proposito nihil crat, quod metuerct Caesar, si se adolescentem constant in praestitissct . Quin & si aliquem metum initio illatum diceremus, quando scilicet pater puellae eduxit gladium, san Pubi dcsponsata est, eadem causa non durabat, cum stuperuenissent duo

alij, ct Parochus, & magister Philippus,quibus ille poterat rem narrare Quo nt,ut causa metus non duraret, sicut cxigitur: ut per Rol. lat E conli I. r.& consi. 9s. in pri. R Alb. confit. 7.de Soc. iun. consit. 7 Inu. a. in pri. Et si videatur consultationes Doctorum, nemo contra matrimonium respondit hoc casu, quando nulla arma essent tempore contractus, de alii, qui ante non ad rant,acccs sissent, a quibus timendum non erat. Illud

etiam animaduersone dignum est, quod pater exiuit ad vocandum magistrum Philippum in testem, quo tempore nullus aderat. qui impediret Caesarem . si voluisset reced re, nam ut dixi, Andreas inermis erat, dc D. Simo nunquam illi interminatus fuerat, sed potius eum testibus etiam aduersariorum fatentibus tuebatur, qui fit, ut videamur esse extra omnem dubitation rna. Septimo,s ad dis luendum ' matrimonium exigui urtestes Omni inceptione maiores: licet aliud sit, si de eius fauore agatur. Nat. late consits 7. sed nullus est, qui de actu ipso hic d

ponat, cum tantum se a patre puellae aliqua accepisse narrent. quod satis non est, ut per Alei. i. respon. s. dc vere, si testes singuli aduersariorum excutiantur . nemo est, qui alia

quid probet. Nam primus nihil, quod ad

rem faciat, deponit, sed tantum refert, quae

68쪽

s 8 Laden

quae se audiuisse dicit; sed diuerse ab alijs, Secundus , quisit pater puellς ei rem ordinenarrauit, mox ci dixit, eas ad dicendum t stimonium, quod profecto non est verisimile . ut quis laboret contra suum comodum. Aduersatur etiam Tertio. Testis, Addit Zan inellum finise amasium puelle, de tamen is a min a tus, negat, nec sacratissimam sumpsit eucharistia. Tertius, Secundo,& Qua in contrarius est; Quartus cum nostris cruuenit, qui addit . quod Caesar non patrem puellς, sed An meam, qui, ut dixi inermiserat, metuit: idque maximi est momenti, si enim gladio educto non timuerat, quom do verisimile est inermem timeat & si id verum, quomodo hic metus dici tur cadere inconstantem virum Quintus , Sextus, di Septimus nihil deponunt; ut nec Octauus.&Nonus. Nam dicunt, Quod alta voce cupuella loquebatur, Quod illa volebat ostiuclaudi, & ipse recusauit, di sinitia. Ex quibus patet pro matrimonio iudicandum esse.

ARGUMENTUM.

AN &quando in viriles succedant a Testato. re diuersiimo de vocati, clare demonstraturi dc in hac materia plures Textus exami

nantur.

δ Legatim nomissius propriis vocati, omnes Maal ursureia I, Non timen prociau, quandis inditiesu orationustissum et cara, num sisIIem quando prasia I nomen appessitiuum, es

CONSILIUM XVIII.

T si casus prcsens non videatur habere magnam dissicultatu, Tamen ut materia li ,

quae dissicilis in, reeiδ intelligatur , duxi me facturum esse opere precium, si pleniore stylo eam declararem. Primus est casus, quando aliqui nominei colicisti uot instituuntur,ut fratrcs, filios, cognatos,&c.& tu omnes pro virili succedunt,l.vnum, fi .er o,l.cum pater,s. hereditatem, deleg. 2. Balaron sit. 3 o. in s. & hoc non habet dubium. Fallit tamen si sint ex diuersis patribus, ut si quis plures filios ex duobus fratribus instituerit, per haec verba, nepotes meos filios Appollonij, & Hirronymi, insti

tuo: nam duo crunt somissos, ut late Consu luit Soc. iun. conii l. roq. in pri. pcr totum. Secundus cst, quando quidam nominibus proprijs, quidam appellati uis: de tunc, et vocatit nomine proprio, succedimi aequaliter, cum Vocatis nomine appellativo: l. sius Attio. de usu faccre. l. in terdit, de heredibus inst. l. Sempronius, S. fi. de usus r. lcg. Com.

in eodem casu, in quo& Rui. consi. 9 I. nu.8. in 7. id in Dec. consil. 9 . in fi. Cro. coiris. 3 a.& in eadem spetie Rui. consil. is .in pri. Quod tamen non habet locum si dietum sit, aequb heredes sunto, puta Primus,& fratris filisaeque heredes sunto: illa. n. lictio, aeque assicit non solum fratris filios, sed & Primui ct in viriles diuidetur hereditas.TO. est, in I. interdum de hered. instit. lui se dum Imo. procedit, etiam si testator usus esset duabus orationibus: Primus heres esto, fratris filii ud heredes sunto: quem seq. Alex. cons s. n 3. in . & fuit etiam sententia Comen.inl.Titius, d. tit. &si Castr. d.l interdum dissentiat; de idem est, no Elum si verbo, que, sed & simili, fit ustis testatori ut est cons Socio 8. in 7. ubi, cum ductum cisci, ut Thomascum fili s, & heres. Francisci communicare deberet, cuius di ipse erat filius, Zc heres irespondit equis portionibus salarium inter fratres diuidendum.Secundo non obtinet rcgula, si contraria appareat mens testatoris l. sucius, f. Lucius Titius,de leg. r. ubi si testator dixeri r praedium meum dari volo. hi ortatis, libertabusque meis &quos hoc testameto manumis, S Sciae alumnae, ita ne de fa-

milia exeat: Respod.I.C. Seiana vocari in virilem, ex perspicua mente testatoris, cum tamen, secundum praedicta, solam dimidia habere debuisset, sed id ita cautum est, quia rauo illa ne de familia, dec.hoc dictatu mol.

Post

69쪽

post alios l. s liber, DTitius, de hered institi Castri l. si pater de Walg.ubi & Alex. Omnes.

ter eu teX.mt Urctatur, nempe, ut liberti inquaria. libertae in quarta, manumissi testameto, in quartam, Seia in quartam, succedat.&idem voluit Rub. LGallus, S. quidam nu. O. d. tit. de lib.& post. Rom. cos99. inquit .Quod

virilem liberti, virilem Seia, quae fuit glosst interpretatio, in d. S. Lucius. Ego tamen 3 t arbitror quod verus sensus eius loci sit, ut Seiani esse libertam dicamus, vi reet E sensit Comen. ibi, & quod ideo, in viriles fiat distributio, quia nomen collectili in libertoruti libertarii, hoc suadet. Legauerat ille testator libertis,& libertab', at quia omnes quotquot habebat, his verbis crant comprendi si, volebat autem ille, ut certi tantum libemti, legatu haberent, addidit & Quos &c. non sic', ac si dixisset, videlicet, manumissis testa meto,& Seiae libertae meae alumnae, & cu ita

interpretatus csiona, compcri Soc.iun.cons Io In pri. cadem declarationem probasse,

ex quo sensu inscrt,quod si praecedant nomina appellativa & sequant pti pria ut deiurustret quae persons ascriberent sub illo appel4 lativo;expilion minis proprij nihil operat,

tio non procedit quando is, qui nomine proprio appcllatur, taquam caput cxpressi is est, ut per Dec. consil. ia 2. qui in iure patronat', relicto Bartholom eo, & fratrib' ac Thesei rario:respondit duas voces csistitutas; altera Bartholomei & stat rii: alteram Thesaurarij: quod etiam retulit, c. pastoralis, de osti. de- lcg alias vero tres cstcnt voces Abb. cos 3 7.

Dec. d. consi. I 2 2. Soc. d. consit. Io 8. Quarto

pariter non recipitur regula haec, quando expressi nomino collectivo, non sunt in rerunatura, ut si quis leget Titio filio, & post- humo, nam si plures filij nati sint, omnes vocantur in viriles,l.s quidam, s.si tibi de reb'dub. Cuius rei ea est ratio, secundum Doc'. d. l. fi. quod testator verisimiliter credidit num tantum nascituru, quod si credidisset plures nascituros,omnes equaliter vocasset. Ego opinor certam posse adferri rationem,

in d.f.si tibi, quia scilicet post humorum appellatio, tantum potest, quantum nominis proprij expressio, neque enim potest test tor uti nominibus, quae non sunt: deperin-

de est . ac si ille dixi siet.& his qui nasce

s nu. s. in pri. Ex quibus t arbitror non recte consuluisse Fulg.consil. 31. dum voluit, ut si relictu sit Bartholomeo, & aliis filijs Pauli Bartholomeus dimidiam, ceteri fili j altera dimidia habeant: propter copulam &: Neq; enim video quomodo responderi possi,d.6.s tibi: nee scio cur Bartholoincus solus, lata partem habere debeat; Et quamuis dicat

textus no habet loc si si plurali, numero usus sit testator, di posthum is dixerit; Tamen id omni ratione caret: qua loquidem si lex vocat quemquc ad virilem, quando post humo dictum est, & sic de uno expressit testator ; multo magis, quando post humis di x rit,quo nomino, plures significat: ir, & male

illic respondit Soc. nainq; David. & fili j in

viriles vocabantur, tum quia David,&ipso, erat in munem filiorum, iuxta dicta supra ad L. Lucius, tum quia, alij fili j non erant nati, ncc nominatim vocari poterant. Hac tanac cxcoptio non procedet, quando cincrgeret absurdum aliquod, ut si quis duos fratres,& Oruna filios, qui nascentur substitueret: na si pater, qui praedilectus st, solam dimidiam liabet . ita & fiiij, qui co mortuo inei'locli successsit Bart. d. i quida Curid. l. i. n. 34.quors decisio, verissima est, si admitti in q, vocati sint filij. post corii patre, & no vnacu ipso de qua relatius agiit Do t. s.f.quid . Tertius est casus ' quando Oinnes, nomine propi io, vocati sunt: & tum in viriles silecedunt, quia id potest ipsa personarum enumeratio. .si i ides nominatim, deleg. r. T est in Lita libendo statu lib.& hoc tradit.omnes in l. turpia , s.f. deleg. t. d. Ls heredes. l. quoties, S l .s q.ad Treb. l. r. & d. l. fi. C. de

consil. 382.&hoc aliqui adscribunt copulae, qua aequaliter diuidit, i.rcos, Rcum tabulis de duo. re. Com.d l. interdum, & d. l. si pater de vulg.&d.l. turpia, Iasi . l. fi. in et .c sit, Dec. num. 8.& consil. 2 3 6. Et hoc non solum in institutione, sed etia,quod magis est, in substitutione , procedit;& si instituti , ex disparibus partibus, propriis nominibus substituunturi succedent viriliter, quia plus

potest expressio noni inu, quam presumptio, vi substitutio declaretur ab institutione , Ias. & Dec.ubi supra. Curii bidcm, num. Iq. Quocirca, cum in propria specie, vocati 8 sint tostataris. nominibus proprijs,t cum cinpula. que si non esset addita, subin telliger

70쪽

hac re est, sere in terminis, lecis Bal. in consa 3. lib. r. in pri. ibi quidam instituerat Margarinam, & Ioannam ex Baldino, Io. filium ex Ioanna,&respondit Bal omnes succed re in viriles, quia omnes una oratione coprehensi suntiqui, est casus noster, in ipsis mei nostris terminis est clar. decis Corn. in conissi. 72. in et .vult enitia, ut ii nominibus prinpri s vocati sint fratres,& fratrum fili; su Omnes succedant aequaliter, obliui ut modi expressionem: & loquitur in casu magis dubio, nempe quando illi filii, cum patruis ab intestato successissent in stirpes, si.nHu dotestator videri deberet se coso a redispositioni iuris communis, ob vim eius cxpressionis, recedimus ab hac presuinptione: quanto magis quando non succederet sint ut ab intestato, ut est casus hicὸ nam Io. Antonius, & Annibal sunt in gradu inseriori, nec tractatur de hereditate patrui, ut possint ingredi locum patris,S. cuin filius, de hor. quae

ab .in. Dcc. cons I. cum vulg.& Gorn. secuti sunt Dund ar. tessiti t. . Caul. 3. qui dicit ob id, addi debere a testatore, i stirpes.& uoin capita,& Praeceptor meus D. IO. Ronch. l. f. cum tabulis, ii. 39. ubi totidem verbis ide

ui licet in suo casu velit, quod non succeant in capita, tamen ita tenet, quia non

rant vocati nominibus proprijs, nam hoc casu subseribit Corn. siue ab in testato, siue non, successuri essent instituti in si nominum proprioru adiectio, facit, ut dixi, ut substitutio non declaretur ex institutione, certe multo magis operari debet quando nihil in contrarium viget. Quinimo tanta est enicacia huius exprςssonis, ut inclinet Soc. l. virum de reb.dub.eius habendam pol his rationem

si verboru ipsoru . Proponit ille huiusmodiqucstione, Instituit testator qua tuor fratres patrueles,& tres filios ex alio stat re patrii te,& nomine proprio queq;, mox addidit.&quilibet pro quinta parte: qu rit quomodo hereditas diuidatur: & arguit, quod tres Llii voccntur in unam partem, & fratres in qua tuor,ut in quinq; partes, iuxta verba, succedatur, mox si ijcit, quod in capita fieri debeat diuisio, quasi erratum sit, in quinta. cum dici deberet, in septima, di tandem reliquit cogitandum, si ergo in eo casu, subitat Soc. in quo verba erint quodammodo certa , II expressionem nominum, plane in hoc nostro, nulla poterit esse dubitatio, cum nihil additum siti quod expressioni huic detrahere possit. Et ex his clare liquet, hos lega tarios vocari in viriles. Non procedit i ta-nica regula hec, quando in diuersis oratio-

nibus positi sunt, i. si liberi s. Titius.cti A

LL colum.vlti ubi & alij. Secundo non ha-r o bet locum, quando prςcedit i nomen appellatiuu, da. si seruus communis, & trad. lac

post cet. da fi .in g. casu. Tertio non procedit, quado ex onere iniuncto costare potest, aliam fu ille mentem testantis, d.l quoties. Lutrum, de re. dub. m.d l. i. C de imp. S

lic.ubi supra qui tamen loquitur in substitutione, nec video ego quomodo ex Onere adiuncto possit immutari dispositio prircedes. arto non procedit etiam si demonstrationis gratia addita sint nomina ipsa, ut in casu Dcc.d. cons. 3 2o .cli a l. de quibus supra. Quartus est catis, quando agimus de sub Ir stitutione, vel de aliquo gravamine in itincto heredibus institutis, qui est valde dis ficilis, ob li. ipsas que adeo pugnare inuicEvidentur, ut vix possint conciliari. Ego,ut res ipsa clarior sit, aliquot casus distinguam. Primus est quando neredes , qui instituti sunt. substituit testator; di tunc ex quibus partibus instituti sunt. ex ijsdem substituti intelligutur, d. l. pri. Qile imp.& hoc non habet dubium, si ut heredes sint substituti:ve. iram si nominib' propriis, in viriles vocabu-tur, ut attigi, supra.& en tex. in I.nonnumqad Treb.ex quo, in hac sententiam adduc tur I Oct. Ipse id verum puto, si heredum nomen, additum non sit nominibus Sprijs, ut innuit LC.du ibi. si non sub appellatione heredum, sed propriis nominibus & dica instra Secudus est, si in substitutione addantur aliqui qui non erant instituti,&hoc casu, insit uti,ex partibus hereditariis: csteri, ex Virilibus. si iccedet;& fient duo semisses, ut per Salic.d. Lli. colum .vltiquod tamen non princedit si addatur dictio, quisquis, d. l. i. quam conciliauit MariSi lim. cum da.s quis Titio. dum a quibusdam interrogatus, postquam D. Dominici religionem proseisiis crat, re spondit, distributivum, quisquis, tollere omnem dissicultatem.Tertius quando, illi quibbus restitu cdum est, dare& ipsi, heredibus, aequis portionibus, damnati sunt, ex hac.mdatione adiuncta. intelligimus testatorem heredos suos voluisse in viriles obligari.Sed quia multi sunt Text. vi admonui, qui vitrcontrari j.& implacabiles,vir Ias d. l. turpiad.s.fi.& per D. Roncheg. d.l. siue, qui putat veter s. l. C. dissensisse in hac re, ut per eum lati sit me; necessc est, qua da, pro Vera coruinterpretatione assinuenda, fusius disserere, I a Primus ergo est 1 Tex .in d.l. turpia, S. fi.ubi

Pomp. I. C. in h. aec verba loquitur, si pars heredii nominata sit in legando, viriles pase

SEARCH

MENU NAVIGATION