장음표시 사용
161쪽
Ti. mal. , H ConcesSa min. , ' nego utramque consua. Ecclesiastes laudato in capite optime statuerat animae
immortalitatem , cum dixerat Ibid. v. a 7.): Iustum et in sum judicabit Deus; Et sane ad quid hoc Dei
iudicium si anima superstes corpori non seret, et praemii , suppliciique eapax 8 Cum ergo hominem in morte tu monto aequalem fecit, ibi loquitur tantum de morte naturali hominis , et quoad corpus, non vero de animae morte , quae mori nequit g. 455. et seq. Et recte quidem. Nam experiuntia teste, quod attinet ad corpus, tam homines quam jumenta aequalis sunt conditionis, pari modo dolent, aegrotant, SPirant,
462. Contra. Atqui non solum quoad mortem corporis , sed etiam quoad mortem animae ait Ecclesiastes , aequalem esse interitum hominum, et jumentorum Ergo n. r. Prob. subsui. Post laudata verba , sequitur Ecclesiastes : Et nihil habet homo jumento an litis. Si ergo quoad mortem corporis tan-ium , et non etiam animae loqnutus fuisset Ecclesi stes, cum homo non totus moriatur sicut jumentum, quia in eo moritur tantummodo corpus, profecto
homo aliquid in morte haberet jumento amplius; Atqui asserit Ecclesiastes, quod homo nihil habet
iumento amplius; Ergo etc. g. 463 n. Laudata verba non alio sensu bab Ecelesiaste prolata Intelligenda Sunt, ac alia antecedentia ; nempe quoad ea quae oculis patent circa mortem temporalem aequaliter observantur tam in hominibus , quam in belluis , atque iumentis. Rever corpus hominis similis est corpori hostiarum , sicut in ortu, et progressu, sic in interitu ac morbo. Nam oritur et nascitur de terra , progreditur sive continuat Vitam spirando puta, per respirationem. Ocei dit, et moritur , dum in terrain, ex qua ortum est, redit. Adeoque quoad hoc nihiI habet homo iumento amplius.
162쪽
1so 64. Contra. Atqui Ecclesiastes ibi de sinuli
interitu tum animae , cum corporis , Sive hominum, SIVejumentorum loquitur ; Ergo n. r. Prob : subsin. Ecclesiastes laudato loco, loqueus de animalaus tam hominum, quam iumentorum. aperte fatetur Se ue- scire de illis , quid erit post corporis mortem : quι Senim Πονίt, sunt ejus verba si viritus filiorum Adam ωcendat sursum, et spiritus jumentorum deSCendat deorsum y Ergo etc.
s. 465. R. Non pauci Ecclesiae Patres , atque Theologi , inter quos S. Gregorius Lib : IV. dial Cap .' 4- Olympiodorus , Lyranus, S. Bonaventura, et Caicianus , volunt Ecclesiasten ibi loquutum fuisse in sententia impiorum. Revera quoad Se jam Se eXΡΗ- .cat Cap: XII. v. r. , dicens : Revertatur PuIDIS
in terram Suam unde erat , et viri Ius reaeal ad
II in , qui dedit illum. Sed dato quod ex Se loqua-1ur , quid inde ῖ ,, Haec dixit , ait S. Hieronymus, apud a Lapid: in hunc loc :) , non quod am-
, mam putet, Ecclesiastes, perire cum cor P0re, Vel, unum bestiis , et hominibus praeparari locum , M sed quod ante adventum Christi omnia ad Inl i,, ros ducerentur. Unde et Iacob pariter ad inleios, descensurum se dicit. Et Job , pios et Impios Iri, inferno queritur retentari. Et E angeli una , unaOSu m3gnum interpositum apud inferos et Abraham ,, cum Lazaro , et divite in suppliciis esSe teStais tur. Et revera antequam sammeam Illam roinm , is et igneam romphaeam ad Paradisi fores Clitin Stus cum Latrone reseraret, clausa erant L OC-h lestia, et s i ritus pecoris hominisciue aequaliS ut1- is litas coarctabat. Et licet aliud videretur diSS0Ivi , is aliud reservari, tamen non multum intererat Pen rire cum corpore , vel in inferni tenebris detineri. Nihil ergo ex adducto testimonio coiitra nOStram the
46 . Obiis. II. Apostolus ad Timotheum Scris
163쪽
situ iis I. ad Timoth. Cap VI. v. i6. , ait Solus. Deus in habet immortalitatem; Ergo anima etc. f. 468, R dist. sensum auci. Solus Deus liabo
minortalitatem absolutam , persectissimam , atque independentem, conc.; Nulla alia substantia habet im- mortalitatem relativam atque contingentem, n' ans. , et consili. Duplex immortalitas, quod attinet ad rem praesentem , distinguenda est, una nempe assoluta , sentιalis , atque PerfectisSima , et haec est solius Dei ; Deus namque nedum ex intrinseca Sua natura immortalis est, sed praeterea nullam habet externam solentiam, a qua vita. privari possit; essentialiter est ergo immortalis; alia est relat a , et contingens, et hanc animae rationali tribuimus: Haec namque ,
lic t ex intrinseca constitutione suae naturae sit i
corruptibilis , adeoque immortalis *. 455. , posset
tamen a Deo annihil,ri ; unde si non anni hi latur, ' est ex. Voluntate Dei creatoris. Cum ergo priorem Immortalitatem nulla creatura haheat , et habere possit , merito dicit Apostolus solum Deum csse immortalem si). g. 469. Confra. Atqui nullo modo anima est immortalis; Ergo a cap 'Mgui. Prob: subsui: Anima humana est sorma corporis ; eique a Deo copulatur
ad constituendum cum eo unum compositum , n Empe hominem; Ergo a corpore Separatu, non ampliuS vivit ; adcoque. - 47o, ans' Anima cic: , sed forma substantia IIS, atque SpIritualis naturae conc , SecuS n. ans. Elgo escr , Π. conSm. Anima humana est quidem forma corporis, at non Sicut caeterae formae , quae pereuntibus subjectis et ipsae perunt; sed forma Sub i) VM. S. Bonaventura lib. II. Sent. Dist. v. nrt. β. ς' f. Boum t. Tomo M. par GI4. et aeg. Berti Tomo OL P . a5.
164쪽
isastantialis, et spiritualis , quae corpus vivificat , et
sine ipsa homo existere nequit'; ipsa. autem cum sita substantiis corporeis toto Caelo diversa; morienterorpore cui copulatur, non cTigit et ipsa perire, quia partes non habet , in quas resolvi possit ; sed Temanet immortalis.
g. 47 I. Comm. Atqui nec etiam , quia spiritualis est anima , dici potest ab intrinseco immortalis ; Ergo
redit argm. Prob suhsm. Angeli sunt substantiae spi-Tituales , et lamen multorum Patrum, atque Docto-Tum sententia est, ipsos immortales esse gratia Dei; Ergo a pari , licet, Animae sint substantiae spirituales , tamen soluin per gratiam dici possunt immortales , adeoque vere immortales non Sunt.
472. R. Esto Angeli utpote substantiae spirituales , atque corruptionis incapaces , naturaliter interitui non sint subjecti , quia tamen osSe a se nou Labent, sed a Deo , et a Deo ipsorum conservatio in statu vitae dependet; ideo non sine caussa dicunt Tlico rlogi , et Patres nonnulli, illos esse per Dei gratiam , hoc est ab extrinseco immortales. Qu0d ipsum et n0S , fatemur de anima. Per se, et ratione suae spiritualis naturae est anima immortalis', sed quia pendet a Deo, bui Sua Potentia , posset, si vellet: eam annihilare , Ideo , quia Deus illam non annihilat, sed in statu existentiae conservat, dicitur quoque ab extrinseco immortalis; quod sussicit Aobis 1n praesenti materia i).
a) Consulantur, qnae a nobis de immortalitate animae in Psychol. cad: II. scripta sunt; et si Placet legantur alii auctores , qui suse de hac materia Per
165쪽
4 3. Quoniam anima humana post mortem eorporis vivit, atque praemii vel supplicii est capax 458. 3 ; eumque praemium , vel supplicium, non nisi a Domino Jesu Christo, qui juclex constitulus est vivorum, et mortuorum Actor. X. V. 4et. ) ,
I quique propterea iustum et impium iudicabit Ec
clesiast. Cap. III. v. i7. , et reddet unicuique se cundum opera, decerni possit, ac debeat, omnino propterea consequens est , ut quaelibet anima , ante V
mini tribonal se sistat , iudicium subitura. g. 474. Def. Iudicium , quod ad rem attinet, est actuS , quo Jurius remunerator Dominus , mi Piis pro bene gestis praemia , aut impiis pro sceleribus sumsicία decernit, et confert. f. 475. Schol: Porro qui ex hac vita discedunt in triplici statu considerari possunt. Nil namque ita iusti, et persecti sunt, ut nihil eis superet luendum ut digni habeantur aeterna beatitudine frui, et arite conspectum Dei stare in Coelesti gloria ; alii e contra , lethali culpa, vel peccato originali maculati , di ni sunt qui Procul a Dei, et Sanctorum societate abiiciantur, et in Insertium deducantur; alii tandem Vel quia pro peccatis lethalibus commissis et rite confessis haud plane 4atisfecerunt in vita, vel quia habent venalia quae solvere debent, nec Paradiso, neque Inferno digni sunt, sed purgari indigent aliquo in loco ad id destinato. At quando iustis praemium, impiis supplicium a Domino retribuetur, statim δ' Corporis morte , an peracto finali Indicio
166쪽
f. 4 6. Iustis praemia, impiis supplicia ad si in
extremi Iudicii reservari , Haeretici plures tum v terra , tum recentes commenti Sunt. I ximus qui in hunc errorem impegit fuit Novatianus, postea Violantius , et cum eis Armaehi , atque Graeci. Ex r centioribus eumdem errorem amplexati sunt Luth 'Tus , Agrippa, et Calvinus, necnon Eurnetus, ali me i . Contra hos stant Catholici omnes .
Iusti , quisus tithia superest luendum , starim a moriae coelesti beatitudine fruuntur: I si e contra in Infernum damnari descendum.
q. 4 7. Probatur i. pars ex Scripturis. Christus moriens, Latroni mox elui in morituro dixi Lucae XXIII. v. 43. ): Hodie mecum eris in Paradiso qΑ ui nomitio Paradisi hic nonnisi visio beatifica intelligitur; Ergo iusti elc. Deinde Iacohns Apostolus Cap. I. v. ia. ait: Boalus mP qui susteri tent
tionem , quoniam cum Hobatus fueris accipiet coro . Nam Glar; Atqui status Praesentis vi ae est Status te lationis , et probationis ; Ergo elapso hoc statu , illiconecipitur corona vitae; adeoque cic, Ulterius; Dum Gu ιs in corMOre , ait Paulus II. Coritilli. Cap. V.
V. 6. et seq. , Permrinsemrer 'a Domino .... iam demtis autem , et bonam et omnialem habemus magis Peregrinari a corPOre, et serviesenses esse ad Domi num ; Sed peregrinari a cori Oae est 'mori , ergo Statim a morte praesentes sumus ad Dominum etc. Tam 1ὶ Vid. Gener Theol. domat Schol. Tomo IV. M. M. Trace. ILL Ub. ωρ. s. g. Φ.
167쪽
n POre, anima ad aeternam , et coelestem mansionem
v perduxitur, quae nihil aliud est quam fruitio dian vinitatis, sicut Angeli fruuntur in Coelis . . . . , Hoc autem idem ostendunt et verba ejusdem Ap
v stoli Philipp. dicentis , destaerium halens dissoliin et eum Christo esse
μγίiam nullam omnino peccati maculam , Cel in μιS coryoritas, pel iisdem exutae com Ora sηMPUγatoe, in Coelum moa recipi, et inliseri clare ψ--m Deum Triatim et Unum sicuta est in se , Promeralorum tamen diversitate alius alio Perfectiss.
i. 479. Probatur 2. pars. Ex Scripturis. In Libro Numeri Clip. XVI. u. 33. descrisitur repentina pernicies Core , Dathan , et Abiron , dique dicitur: Desceniaruntque rivi in s renum operti humo et Preterunt de media mtillitudinis. Job quoque de impiis loquens ait Cap. XXI. v. 13. : Ducunt in bonas dies suos, et in Puncto ad inferna descendu is et Salvator apud S. Lucam ait Cap. XVI. v. 22. Mortuus est dives , et se lius. est in inferno. si ergo i inpii post mortem descendunt in infernum; ibique sepeliuntur; ibique cruciantur in s mina ignis, uetestatur Epulo clives in inferno Sepultus: crucior in hac summa, procul dubio non punientur post oloe-mum Iudicium; adeoque eig. g. 48o. Probatur 2. eadem pars. ex Concilio FIO
168쪽
ΟHeetiones adversariarum sol Utur. g. 48 I. Obi c. .I - S. Jonnes in Apocalypsi trala- , tur. p. VI. v. 9. Se vidisse subtus a re animas intersectorum propter verbum Dei, quae mest
masna clamabante Andisa Saninisem non m . . .
Quibus dictum est ut requiscerent adhuc tempus moridicum , donec compleantur conservi eorum, et fratre
eorum, qui interficiendi sunt sicut et illi. Atqui h iusmodi animae sunt animae Martyrum; Ergo Mexpectare debent ut impleatur numerus fratrum et simul glorificentur , eum iste numerus nonnisi in die Judicii impleatur, profecto tunc aetexna selicitate potientur adeoque etc. g. 482. R. dist. mai. Et laudato testimonio i nuitur solum , completam beatitudinem , animae Scilicet , et corporis expectandam esse in finali Judicio ,
Conc. maj. ἰ beatitudinem etiam solius animae, nego maj., conC- min. , et n. cousm. Nequaquam laudato
tu loco loqui potest S. Joannes de animae felicitate usque ad Iudicii finalis exequutionem SuspenSa , alias sibi ipsi contradiceret. Pluribus namque in locis ejusdem Libri satis aperte dicit, animas separatas a CO PDre , iam aeterna beatitudine frui, quas signat pecinnumeram turbam , quam vidit ex Gentibus , stam tem ante Thronum Dei cum stolis albis, et palmis et gratias agentem, et laudantem Deum Cap. VII..
169쪽
qtiam animae eXOptant, fruenda simul cum corpore,
completo finali Iudicio. Audiatur S. Bernardus quillo illis animabus loquens, εic ait. Seim. III. in Festo omnium Sanctor n. r. γ r Aremerunt jam singulas stolias: Sed non restiuntur duplisibus , donee
CESilamur et nos . . . . . Stolia enim Prima ψsa essquam diavimus , jorlicitaS , et requies animarum dis cunda xero, immortalitas , et gloria corpo um. Unde et distini : Vindica , Domine , Sanguinem Sanctorum tuorum, qui e uSUS eSt; non tamquam vindia toe cmidi . . . . . sed deSocris resurrectionis , elgforiscalionis cor Porum Suor m , Vuam nimisiam uS-
quo in diem iudicia di erendum esse non. bifant. f. 483. Objic. 2. Tunc animae justorum aeterna beatitudine fruentur, cum illa dabitur ipsis ressidenda; Atqui in Iudicio finali Electis dicet Christus IJudex Matth. XXV. v. 24. . . Venite benedicti
Patris mei, posSidete Paratum Colia regnum a con uitiatione mundi; Frgo etc. S..484. R. quoniam in consummatione Saeculi universale Iudicium siet, procul dubio sententia serendarat, propterea justos vocari ad Regni parati et promissi possessionem , impios vero ad infe s mitti , ne cesse est; hoc autem nihil vetat quin antea iusti sue-- Tint in Coelo Leati , et impii in in serno detrusi. Nam ante Iudicium universalo anima sola gaudet cum Christo in Coelo , vel cruciatur cum Doemonibus in inferno. Quia vero in universali Judicio tolus homo , ut constans nempe anima et corpore, ad aeterni Regni possessionem Vocatur , merito cliti lur justos tunc ad aeternam beatitudinem possidendam vocari , licet antea quoque beati fuerint.
g. 485. Obic. 3. Multi Patres, inter quos austinus , Irenaeus , Nepos aegyptius , Lactantius , Se verus Sulpitius, et aliquando Augustinus ire; imo
170쪽
uod mirum est, Summus Pontifex Joannos XXILocuerunt , animas justorum non potiri healitudine ante diem Judicii ; ergo etc. q. 486. R. Μirari non debemus, si aliqui ex Ecclesiae Patrihus, et viri doctissimi in hanc abierint
Sententiam k ut nempe putarent, animas post mo tem , non statim vel aeterna beatitudine donari , vel
poena assici, sed id in die Iudicii reservari. Cum namque tunc temporis haec nostra Catholica veritas non esset satis discussa, et definita, licebat de ea disputare. Quare laudati Doctores nee suerunt hae-3otici , nec pro haereticis haberi possunt. Quod vero 'ttinet ad Pontificem Joannem XXII. , esto multi Quin ab errore excusare conentur Frassen T. I. Diso. lli. Art. 7. , patet nihilominus ipsum savisse .uidem Errori , at nunqnam aliquid determinasse ut Pontifex , et Petri successor ; Quod si ut Doctor privatus aliquid dixit, praedicavit aut Scripsit , quod errori favere videbatur, sollemniter postea retractavit, Et Suam mentem aperuit dicens Apud Baynal. ad on. I 336. 3 . : Illa disimus moericarimus Seu scr*rimus recitando, et conferendo , et non determi
nando , nec etiam tenendo . . . . in Uer .. . . iura
flabemus et haberi Oolumus Wo non dictis , maedicatis , et scriptis, . et ea ν evocamus e reSSc.
g. 48 . in io. 3. Eadem est putanda sors damnatorum ac Daemonum; atqui memones non cruci
tantur nisi post finale iudicium ; Ergo et damnati sΘdmque hic. Probatur m . Apud Matthaeum Cap. VIII. v. 29. ), memones aiunt Christo : Ouid . . . Cenisti ante rem us torquere nos ' Et apud Lucam Cap. VIII. v..33. rogabant illa , ne i eraret illis ut in ah num inent. Unde Doemones dicuntur Rectores Μundi Ephes. II. v. a. et Cap. VI. V. Ia. et Principes tenebrarum harum ; insuper Spiritualia. nequitiae in Coelestibus, et potestates neruae. Ergo etc.