장음표시 사용
61쪽
genus non amputatur, das reprehendentibus te locum.Ipse te detrahentium morsibus tradidisti, si agapetarum consortium non dimiseris. Benignus es ' gaudeo. Pudicust falsum est. Si pudicitiam quaeris, seminam, quam videris bene conuersantem, mente dilige.
non corporali frequentes ornatu. Non vestis tenet a clericum facit,aut sacerdotem, sed casta mentis intentio. Haec enim deuotionem honoris in te custodit. Honorem quidem gloriolius boni operis fama conseruat. Sacerdores quippe decet, vel ceteros quide cleriscorum gradus, ut supta dictum est, ii seminis segregari. Si igitur generis gratia iudicas
easdem nullo pacto dimittere, memento quod Thamar ab Amnon fratre suo codirupta sit. Id ipsum persequor, dilectissime: ubi unius est tabernaculi conuersatio, carnis non f eile tollitur delectatio. De duobus enim, quod unus desiderat, si loqui non potest. vel tentatur. Remotio igitur viri, castitatis collocat arma, construit in mestoribus castra, nidori, honorem consolatur.Potuit enim & Maria mater Dc mini de choro Apostolorum non discedere , si liceret. Tecla post tentationem passionis Antiochiae, a Paulo prohibbetur pariter pergere. Nemo miles cum uxore pergit ad bellum. No inuideo caritati.Sit tibi cum castis virginibus longaeua dilectio.Tunc in bono meritum collocabis,& famam meliorabis. Sed de congregatione puellarum pulchre censeo,in hebdomada secunda visitatione ad benedicendam congregationem conuenies, sed non solus,ne rumigeruli limguis te lacerantibus macerent. Alienam enim cupiunt vicini discutere vitam, non suam. propterea dign. accipe nostrorum praecepta verborum, & monita humilitatis, quae fraterno affectu calamo imperante eapressimus,dulciter lege.
Iam verb, ut reprehensibilis diuini altaris non sit sacerdos, pauca de reliquis Apostoli testimonijs, quantum Dominus donat,exponam.Suffciant superiores causiae, quae dictae sunt. Vertim ne aliquis minus intelligens, ad Episcopos sentiat Apόstolum suisse loe, tum, quid de diaconibus ad Timotheum praeceptum est, quid de presbyteris ad Titum, commemorari delectet. Sed praetereundum non est, superioris explanare sententiam. Vnius uxoris virum & noua & vetus praeceptio facerdotem censuit eligendum. Quia di- ramos ad ministerium plerique EpiscUi applicuerunt, sic asseruerunt: Concubina filii illa, haec uxor. Quasi non haec eadem uni commercia foeditatis in illa, quae in hac exesecent, quae uxor asseritur. Aut quia coniugi j tabulas non secit, concupiscentia alia non filii. Nullo pacto digamos, vel concubinarum catenis insertos, decet subire sacerdotii ministerium. In Leuitico scriptum est ac praefinitum,queses elegi debeant sacerdotes. Si ergo seticus monogamus fuerit,& uxor eius digama, noli eum ad ministerium applicare. Haec Tito praecepta idem Apostolus de ordinandis clericis dedit. Et quia libet tinem exspectat, ad id redeamus unde digressi sumus. Nec si duae aut tres pariter Dei ancillae morentur, solum ad eas decet ingredi sacerdotem. Si quis haec praecepta non obseru
uerit, hostis est animae suae.
Qudd si post nostra monita aliquis clericus agapetas amplius quaesierit alaam, quam Christum, recundum Synodalem regulam conueniatur, & praecepta Patrum in Nicaea distinita ei legantur.Iam vero si conuentus praedicta fugerit & reliquerit, consecuti sumus maximum lucrum. Alioquin talis ab Ecclesia anathematirandus est. Germinant enim seminae spinas cum viris habitantes,& arcana mentium acuto mucrone percutiunt. Pro nefas I dolor est dicere, sed praeterire non decet. Christo Istae nouerunt nubere.
non clericis.Cleticum solitudo iacit, non publicum. Lege quia talis debet esse solitarius, qualem Ieremias descripsit: Sedebitselisarius, ta tacebit. Et quia Iesu, relictis Apostolis, solus ibat orare. ruriam in penetr us Angelus solam inuenit, non cum agapeta loquentem. & illa virilem introitum trepidauit. Hospitalem praecepit Apostolus clericum ordinandum. Hoc praecepto pater Abraham & Loth Angelos suscepetunt, quia hos piates dilexerunt. Sic & Onesiphorus Paulum doctrinae sentem suscepit. Haec imitationes sint vestret,& ne sinatis incolam praeterire, qui apud vos non comederit panem. Sequutur . percusrem. Non enim pugilem describit Apostolus; sed qui conscientias non percutiat sangulorum. Sit modestin, ninnetur,non inebrietur,suae domui bene praesidi
62쪽
perquam erit horribile,si domui clerici detrahatur. Laedet sacerdotis opinionem inplebe, quando de proximis eius male loquitur populus. Super omnia haec, praecipit boni testimonij clericos linidamenta eoaeponere, ut bonotum ci ci cu ustuicatio casto
Cap. xci xIF ,ex libro ossciorum. De clericis.
TTaque orae nesciui in Ecclesiastici ministeiij gradibus ordinati sunt, generaliter eIeries Inon inantur. CIercs autem vel clericos hinc appellatosn doctores nc stri dicunt, quia Matthias sorte electus est, quem prire lim per Apostolos legimus ordinatum. Sic & om- μα nes, quos illis temporibus Ecclesiarum principes ordinabant.sorte eligebant. Nam cleros sors interpretatur. Vnde& hei editas Graece cleroncreta appellatuP. N heres cleron mus. Proinde ergo clericos vocari aiunt, eo quhd in sorte nereditatis Domini dentur, vel pro eo quid ipse Dominus sors eorum sit, sicut de eis scriptum est, loquente Domino: uredit M eoom. Vnde Cportet, ut qui Deum hereditate possident, absque ullo inpedisenio saeculi, Deo seruire studeant, & pauperes spiritu esse contendant. vi congrue illud Psalmis se dicere possint: Domin- pars heredisnu mea. nu. s.
p. c. De regulis Clericorsim. I S I D O R. I.
IJ Is igitur lege Patrum cauetur, ut a vulgari vita seclusi, a mundi voluptatibus sese m diruabstineant. Non spectaculis, non pcmpis intersint,ccruiuia publica fugiant: pri- 'uaia non tantum sudica, sed & sc bria colant. Vsuris nequaquam incun:bant, neque turpium occupationes lucrorum, siaudissiue cuiusquam studium appetant. Amorem pecuniae. quasi materiam cunctoIum criminum, fusiant : saecularia cffcia negotiaque abijciant: honorem pradus per arebitiones non subeant: pio Fet eficiis medicinae Dei. munera non accipiant.Dolos & coniurationes caueant, Odium & aemulationem, obtrectationem atque inuidiam fugiant: non vagis oculis, non infraeni lingua, aut petulanti tumidoque gestu incedant, sed pudorem ac verecundiam mentis simplici habitu incessu-due ostendant. Obscoenitatem etiam verborum, scut & operum, penitus execrentur: vi, Quarum ae virginum visitationes frequentissimas fugiant. contubernia extranearum s minarum nullatenus appetant. Castia cniam queque inuiolati corporis pei petuo com seruare studeant, aut certe unius matrimonij vinculo foederentur. Senioribus quoque debitam prabeant obedientiam,neque ullo iactantiae studio semeti sos attollant. P stren .d in doctrina, in lectionibus, psalmis, h)mnis, canticis, exercitio iugi incum-hant. Tales enim esse debent. quicureque diuinis cultibus sese mancipando, si dent, scilicet ut dum scientiae operam dant. docti inae si aliam populis administrent.
p. cI. De generibus Geruorum. ISI D ORI.
Duo sunt genera Clericorum ; unum ecclesasticorum. sub regimine Episcopali degentium t alterum acephalorum, id est, sine capite, qui quem sequam tur ignorant. Hos neque inter laicos saecularium ossciorum studia, neque inter clericos religio retentat ciuina di sed solutos atque oberrantes, sola vaga vita complectitur : quique dum nullum metuentes, explendae voluptatis suae licentiam cons
ctantur, quas animalia bruta, libertate ac desiderio suo feruntur,habentes signum religionis, non religionis ossicium, hippocentauris similes, qui nec equi, nec homi- nes. mixtumque ut ait poeta senus, prolesque biformis et quorum quidem sord, da atque insunt numerositate, satia superque nostra pars occidua pollet.
63쪽
Cap. cII. Quales oporteat se Cleriω.
CLericus admonendus est, quatenus se vivat, ut bonum exemplum vitae suae saecularibus praebeat. Et in clerico, si quid iuste reprehenditur, en eius vitio ipsa relidonis nostrae aestimatio graviatur. Clerici discat, ut quae a senioribus suis iubentur,impleant, ut humiliter eorum imperils subiacean ut nec subsedio eos conterat,nee locus superior extollat. Clerici discant, qudd ante oeculti arbitri qculos per humilitatem di obediem ti m sua interiora componant: quatenus non cum reprobis tuniantur, sed cum electis aeterna praemia sortiantur. Admonendi sunt clerici, ut tanto circa se solicitius vivant, quantb eos aliena cura non implicat. Dicendum est clerici sine praepositoium suorum v, tam temere iudicent,si quid eos fortasse agere reprehensibiliter vident: ne unde rect Emala redarguunt, inde per elationis impullum in profundiora mergantur. Adreonendi
sunt clerici, ne cum culpam suorum praepostorum considerant, contra eos audaciores
fianti sed se eorum praua apud semetipsis diiudicent, ut tamen diuino timore cor stricti,ferre sub eis iugum reuerentis non recusent: quia iacta praepositorum oris gladio serienda non sunt, etiam clim rectὰ reprehendenda iudicantur. Plerosque clericos, imis pudentiae vitio, non nisi increpatio dura compescit: quia dum se delinquere nesciunt. necesse est ut a plurimis increpentur.
p. cIII. De pubiectis bonis, sub pastorali regimine
Α Dmonendi sent subditi,ne praepostorum suorum uitamtemeia iudicent, si quid
-- eos fortasse agere reprehens biliter vident,ne unde'recte mala redarguunt,inde per elationis impulsum in profundiora merganturAdmonendi sint subditi, nectim culmpraepositorum considerant, contra eos audacioresfiant: sed fris qua valdE sunt eorum
praua, apud semetipsos dijudicent, ut tamen diuino timore constricti seire subius iugum reuerentiae non reculenti QMd melitis ostendimus, si Dauidis factum ad medium dedi camus.Saul quippe perseeutoneum ad purgandum ventrem speluneam sitisset ingrinus. illie cum tris Ris Dauid inerat, qui iam tam longo tempore persecutionis, eius mala e terabat.Cumque eum viri sui ad seriendum Saul accenderent, fregit em responsonibus, quia manum mittere in Christum Domini non deberet. Qui tamen occulte sureexit, &oram chlamydis eius abscidit. Quid per saulinis mali rectores' quid per David, nisi
boni subditi designantur 'Saulem igitur ventrem purgare, est prauos praepostos ceptam in corde malitiam usque ad opera miseri odoris ostendere, & cogitata apud se noxia, factis exterioribus exequendo monstrare. David namque Saulem ferire metuit, quia piae subditorum mente ab omni se peste obtrectationis abstinentes, praepositorum vitam nullo linguae gladio percutiunt, etiam cum de imperfectione reprehendunt. Boni subditi' nudo pro infirmitate sese abstinete vix possunt,ut extrema tquaedam atque e teriora Praepostorum mala, sed tamen humiliter,loquantur,quasi oram chlamydis silem
ter incitini. quia videlicet diim praelataedianitati sal eis' innoxii & latenter derogant. quasi R egis superpositi vestem secant.Sed tamen ad semetiptos redeunt,seque vehememtissimὸ τ es de tenuissima verbi laceratione reprehendunt. Vnde bene & illie seripnim est: ahae nisud orasit cors , is pisadficiam oram e udis ML Facta praepostorum oris gladio serienda non ius, etiam cum rectε reprehendenda ha dicantur. Si quando veth contra eos vel in minimis lingua labitur, necesse estut per afflictionem pinnitentiae eor prematur, quatenus ad semctissum redeaint elim quis praepositae potestati deliquerit, ehas contra se iudicium, avo tibi practares est, perhorrescat. Nam cum in
praepositos delinquimus, eius ordinationi, i eos nobis praetulit, illamas. Vnde Mo. --. ses cum contra se & Aaron conqueri populum cognouisset, alti Aos ramis quia
64쪽
Admonendi sunt benevoli subditi, ut sic alienis bonis congaudeantiquatenus hasί- re & propria coricupiscam: sic proximorum facta diligendo laudent,ut ea etiam imitam multiplicent. Ne si in hoc praes iis vitae stadio ad certamen alienum deuoti faut res. sed pigri spectatores adsitant, & post certamen fine bravio remaneant, qui nunc incertamine non laborant r& tunc eorum palmas afficti respiciant in quorum nune i horibus otiosi perdurant. VMdE quippe peccamus, si aliena bene gesta non diligimus: sed nihil mercedis agimus, si ea quae diligimus, in quantum possumus,non imitamur.DNoendum est beneuoru subditis, quia si imitari bona minime festinanti quae laudantes ain probanti sie eis virtutum sanctitas, sicut stultis spectatoribus ludicrarum artium vanitas placet. Illi namque avrigarum ac histrionum gesta fauoribus esserunt: nec tamen tales esse desiderant, quales ii Ios conspiciunt esse quos laudant. Mirantur eos placita egisse. sed tamen similiter deuitant placere.Dicendum est benevolis subditis,ut cum proximo-- facta conspiciunt, ad suum cor redeantin de alienis actibus non praesumant, ne bona laudent, & agere recusent. Grauius quippe extrema viti me seriendi sunt, quibus placuit quod imitari noluerunt.
PRopter recatum primi hominis, humano generi poena diuinitus illata es seruitutis in . . . ita ut quibus adspicit non congruere Iibertatem, his misericordius irrogei seruitv 'rem. Et licet meratum humanae originis per baptismi gratiam cunctis fidelibus dimissum sit, tamen aequus Deus ideb discrevit hominibus vitam alios semos constituens alios dominos, ut licentia male agendi seruorum, potestate dominatium restringaturbam s ovis nes sine metu fuissent, quis esset qui a malis quempiam prohiberetr Irae & in gentibus reges principesque Electi sunt iterroressio populavo malo coercerenti atque ad rem vivendum legibus subderent. Quantum attinet ad rationem, non est perlonarum a ceptio apud Deum ; qui mundi Elegit ignobilia & contemptibilia, re quae non sentini quae sunt destrueret, ne glorietur omnis caro, hoc est. carnalis potentia coram illo. unus enim Dominus aequaliter & dominis seri consultum &serui Melior est silae serenus, quam Elata libertas. Multi enim inueniuntur Deo liberἡ seruientes, sub dominis constituti flagitiosis: qui ris subiecti sunt illis corpore, praelati tamen sunt mente.
Cap. cv.De inuidis mel protervissi bditis. GREGORII.
Letumque subditi sub pastorali regimine constituti, dum valde de se elati praesumus.
X exprobrando ceteros dedignantur, dum singulariter summa existimant cuncta quae agunt.Subtiliter itaque ab arguente discunenda fiant opera protervorum, ut in quo sibi placent,ostendanmr quia Deo displicen unc protervos melius corrigimus,cum ea quet bene se credunt ale acta monstramus: ut unde adepta gloria creditur. inde utiliseoniuia subsequatur.Nonnumquam subditi,cum se vitium proterviae minime perpe recognoscunt compendiosabbaa correctionem veniunt. si alterius culpae manifesti ex latere requisitae,improperio confundanturivi ex eo quod desesidere nequeunt, cognoscant se tenete improbε quod desendunt. Clim proterue Paulus Corinthios adia a .s. volum se temetd inuicem videret inflatos, et alius Apollo,alius Pauli, alius Cephae, alius Christi se esse diseret, incestus eulpam in medium minit, quae apud eos &perpetrata
t perpendant quantae caecitatis sint, qui alienopiosectu deficiunt,aliena exaltatione contabescunt: quantae infelicitatis sint aut meli ratione proximi deteriores fiunt et dumque augmenta alienae prosperitatis adjiciunt. δ a ta 3 apud
65쪽
apud semetipsos anxie afflicti, eordis sui peste moriuntur. Quid inuidis insilicius, quos dum conspecta felicitas afficit , Ioma nequiores reddit Aliorum vero bona, quae ha-λ-- Μορ bete non possunt, si diliperent.sua secissent. Nostra nimirum sunt bona aliorum, ut
etsi mutarI non possumus, amamus in alijs r& amantium nunr, quaecumque amant in nobis.
Hine ergo pensent inuidi , caritas quantae virtutis est,quet alieni laboris opera, nostrasne labore faciti Dum se inuidi a liuore minime custodiunt, in antiquam versuti hostis nequitiam demerguntur. De illo namque scriptum est: mmtia diaboti mora intra a morbem terrarum. chia enim ipse coelum rerdidit, condito hoc homini inuidit i& damnationem suam per)itus,adhuc alios perdendo cumulauit. Cognoscant inuidi, quantis Iapsibus subcrescentis ruinae subiaceant: quia dum liuorem a corde non proijciunt, adapertas operum nequitias deuoluuntur. Nisi enim Cain invidisset acceptam fratris hoas iam, minime peruenisset ad eius extinguendam vitam. Vnde scriptum est ;D νε - Σοmmis Mi Gel es mi m-era rim; Mi Caun vero ci ad mamera etin mae res exit. Ira β; es Caun vehementer,ct cociau vultin e . Itaque liuor sacrificii fiatricidii seminatium tuit Nam quem meliorem se esse doluit, ne utcumque esset, amputauit. Dicendum est imuidis quia dum se ista intrinsecus peste consumunt,etiam quidquid in se aliud boni hab
risu. io Ie vicientur, interimunt. Vnde scriptum est : Vita caramm, sinitia eorta: mredo Urum,
- idia. Per liuoris vitium ante Dei oculos pereunt, etiam quae humanis oculis fortia vis dentur. ει quippe per inuidiam putrescete, est quaedam etiam robusta deperire. Bla, erE est humilis subiectus in bonis, qui non est desensor in malis. Nam dum de malis suis subiectus arguitur, & contra verba arguentis accendituri quando de bonis suis quasi humiliter titubat,per humilitatis vocem ornari appetit non doceri.
Cap. I. Ruodsecundi sermonem propheta,culpa sua
pereant, qui sacerdotum increpationes 'ruersa voluntate contem m. PROSPERI.
D. vlina. A D Me quae praedicta sunt, ego tuner Sic cinquamin ista inuidiosis questibus iactas, a &in sugillationem pontificum, vel certe ipsus pontificarus ex geras, quasi non ubi ista legisti. quibus rationabiliter permovetis; ibi etiam illa sint, quet a vobis prsedimissa, breuiter inexcusationem ossicij sacerdotalis attingemus. Post illa verba, quibusheolisentium finis sacerdotum ostenditur, de pontifice ossicium suum curante. proph
inrsm a via sua, ipse impius m istisinate sua moruturi ci tu animam tuam libera L Hle cera satis euidenter ostenditur, quoa siue proficiant,sive non proficiant auditores, tacere eis non debeant sacerdotes inee ideb rei sint, si fortὰ eorum verba populi non audiunt. vel audita contemnunt, sed si ab eis corrigendis abs stunt. Quia s nec exemplo vitet proinsitorum suorum, nee verbo doctrinet populi contumaces emendati proficiunt, i pu sibi caussa suet perditionis existunt.& doctores suos, quorum exempla simul ac verba desipiaciunt, inuoluere criminibus suis omnino non Poterunt. Quod idem propheta euide xi. h.i, prosequitur, dicens: Spreviator cum viserit gladi- ven rem βριν terram. es cecineris bucerna, ct anxistiauerit 'Iulo: audiens vilissiM iste est,sa -- Merica, e Maso obseruauerit, vexerit uegladim o tulerit eumδιεπνυ ias super ea ut rim eris: sonaem bucc xa qm a dius, es nonse obserua-,sanguis e- α ιpso erit. Si auram se cino is, animam suam saluabit.Hic quoque quid agere debeat, qui fungitur speculatoris ossicio, diuiniis sermo satis ostenditi Icilicet ut quando viderit venientem gladium super terram,hoc est. iram Dei su er peccatores, operibus terrenis addictos, omnino non taceat, atque eis, quamdiu innsierint iniquitatibus sui imminere diuins indignationis interitu denuntiare non desinat, ted clare ac publice arpuat: quia hoc buccinet nomen insinuat, ut se a suis
criminibus emendante supplicium sinuri damnationis effugianti bd si corripientem si iram
66쪽
CANONICORUM. . Iss iram futuram, quae contemptoribus iam imminet, nuntiantem homines terreni despiciunt; sanguis eorum in ipsis erit, &sacerdos, qui eis peccata eorum non tacuit, poetiae, quas eos expectat, particeps esse non poterit.
p. CVII. Cum quo damno anima flua ab Ecclesia, qua
pauperes pastis, accipiunt isti, qui sibi de suo
NE cilli qui sua possidentes, dari sibi aliquid volunt, sine grandi peccato suo, unde Demis Q.
pauper victurus erat, accipiunt. De clericis quidem Spiritus sanctus dicit: puti mei comedimi. Sed sicut nihil habentes proprium, non peccata,sed alimenta, quibus Oseindigere videmur, accipiunt: ita posietares non alimenta quihus abundant, sed aliena peccata suscipiunt. Ipsi quoque pauperes, si se possunt suis artificijs, aut laboribus expedire,non praesumant, quod debet debilis N infirmus accipere : ne forte Ecclesia, quae potest omni solatio distitutis necessaria ministrare,si omnes, etiam nihil indigentes, accipiant, grauata illis quibus debet subuenire non valeat. Qui autem Ecclesς seruiunt,&labori suo velut debita reddi oportere credentes, ea quibus Cpus non habent, aut accipiunt libenter, aut exigunt, nimis carnaliter sapiunt,si putant quod Ecclesiet fideliter seruientes, stipendia terrena, ac non potius praemia et terna percipiant.Sςcularis quippe militia, quia coelestia non habet, terrena strenue militantibus praestat. Vnde satis indignum est,si ndelis & operosa deuotio clericorum, propter stipendium temporale primia sempiterna contemnat.Quod si quilibet minister Ecclesiet no habeat unde vivat, non ei reddat hic, sed necessaria praestet Ecclesia, ut in futuro praemium laboris recipiat, quod in hac vita iam spe Dominicae promissionis exspectat.Illi quoque,qui velut iciones, nihil s- hi quidem dari velut debitum poscunt, sed tamen Ecclesiae sumptibus vivunt; non est meum dicere, quali peccato cibos pauperum prςsumendo suscipiant,qui Ecclesiam,quam iuuate de proprijs facultatibus deduerant,suis expenss insuper grauant: propter hoc foristasiis in congregatione viventes, ne aliquos pauperes pascant,ne aduenientes excipiant,
aut ne suum censum expensis quotidianis imminuant. Qubd si aliquid demictibus sui, Ecclesiae velut pro ipsa expensa sua contulerint, non se praeserant inani iactantia illis, quos nihil habentes pascit & vestit Ecclesia: quia perfectior est ille, qui se mundi rebus expoliat, aut qui cum nihil habuerit, nec habere desiderat, quam ille qui ex multis quet possidet, Eccles et aliquid pretstat, ac se de eo quod pretstiterit, forsitan iactat. Dura sunt qui dico, nec ego diffleor; dura sunt,sed obseruare nolentibus. Ceterum s fiam ista, qtis disseilia non facientibus sunt, statim facilia iacientibus fiunt.Non ergo ea qui nolumus obseruare, impossibilitas nobis facit dura,sed nouitas. In usum veniant, & neminem frequentata conturbabunt. Nam quaero, quid sit eorum,quq dixi, dissicile. Ut homo id quod opus non habet,ab Ecclesia non accipiat: an,ut quod habet,sine caussa contemnat. Si propter hoc non vult sua relinquere, ut habeat unde vivat; ut quid accipit unde rationem reddat ' ut quid peccatis alienis sua multiplicatp
Cap.cv I ii. si uisint, qui etiam cumprofectu anima sua, opibus sustentantur Ecclesia. PROSPERI.
ITaque sacerdos, cui dispensationis cura commissa est, non solum sne cupiditate,sed vita A. etiam cum laude pietatis,accipit a populo dispensanda,& fideliter dispensat accepta, Wi. qui omnia sua aut reliquit, aut Ecclesae rebus adiunxit,& se in numero pauperum paupertatis amore constituit, ita ut unde pauperibus iubministrat, inde& ipse tamquam pauper voluntarius vivat. Clerici quoque, quos pauperes aut voluntas, aut natiuitas fecit, ciun persectione virtutis, vitae necessaria, siue in domibus suis, siue in eo g gh
67쪽
gregatione viventes, accipiunt : quia ad ea accipienda non eos habendi eupiditas ducit, sied cogit uiuendi necessitas.
cap. c ix. 2uidfacere debeant Clerici, quorum infirmitas norupotest flua contemnere. PROSPERI.
verit. . T Lli autem qui tam infirmi sunt, ut possessionibus suis renuntiare non possint, si ea π accepturi erant, dispensatori relinquant, nihil habentibus conserenda, sine peccato possident sua ; quia& ipsi quodammodo sua relinquunt, quando propriis conte ii rebus nihil eorum quae labori vel ordini suo deberi arbitrantur accipiunt. Quod s putant ideo accipi debere eorum, quae conseruntur Ecclesiae, portionem, ne eam videantur abjicere, se vero non posse sua relinquere, quod eis deforme sit inter suos pauperes reddi ; nouerint esse deformius,possessores de eleemosynis pauperum pasci.
p. cx. 2uasint vera gaudia vel vera diuitia, quid impedimenti adferant bona praeflentia amatoribus
HEu quam subtiliter nos ille decipiendi artisex fallit quanta caecitate oculos nostret mentis obducit,ne discernamus gaudendi auidi, unde iustius gaudeamus: aut ne cupientes augeri diuitiis, nouerimus quas quibus incomparabiliter praeferamus. Nam laudere quidem bonum est, sed qui gaudet, si non inde gaudet unde debet, non potestonum eue quod gaudet.siquidem gaudet S raptor,cum desiderata rapuerit; gaudet de ebriosus,cum exoptatae occasionem potationis inuenerit; gaudet S adulter, cum ad deis lectationem fiuendi corporis concupiti peruenerit. Sed cum sit gaudere bonum, de his atque de huiustem odi gaudere.grande est malum. Haec & his similia sunt,unde nos ga dere sest mundus, cum suis amatoribus periturus. Haec sunt quae repudiare debemus, ut de bona conscientia de sanctitate morum. de acquisitione virtutum, de dono Dei & depromissione futuri regni,ineffabiliter gaudeamus. Dilari quoque diuitijs, grande est bonum. Sed inde ditari unde non debeas, non est habenda facultas, sed detestanda cal mitas.Nihil est enim calamitosus nihilque miserius eo, qui iniquis acquisitionibus crebrit, quem locupletem fraudes faciunt ac rapinae.Illae nobis sunt ambiendae diuitis, quae
nos ornare possunt pariter & munire: quas nec acquirere possumus inviti, nec perderer quae nos contra impetus hostiles armant, a mundo disterminant, Deo commencant, distant animos nostros atque nobilitanti nobiscum sunt, intra nos sunt. Diuitiae 1iostret credendae sit ni pudicitia,quae nos pudicos,iustitia, quq iustos,pietas,quae pios, humilitas,qua humiles, mansuetudo, quae mansuetos, innocentia quae innocentes, puritas, quae puros, prudentia,quae prudentes,temperantia,quq temperantes, & caritas,quet nos facit Deo &hominibus caros, virtutum potentes, saeculi contemptores ac bonorum omnium sectatores. Haec iunt non omnium,sed sanctorum sanctet virtutes: non diuitum superborum, sed humilium rauperum facultates: patrimonium cordium, diuitiae incorruptibiles m rum i quibus non abundant, nisi qui illis carnalibus ex corde renuntiant. Quae quamuis&ipsa sint bona, utpote a bono Deo creata, tamen quia sunt bonis malisque comm
nia student ea spiritales viri contemnere, quo possint ad illa incomparabiliter meliora, et sunt bonorum omnium propria, peruenire. Quoniam non est tale bonum quod habent & mali,quale illud est quod non habent nisi boni. Corporale bonum quando h bent iniqui ipsorum est praemiui quando habent iusti,non est eorum primium,sed teporale solatium. Ite boni temporalis amisso, fit exercitium iusti. & iniusti supplicium: quia& iustus desiderio coelestiu captus,omnia temporalia,sive habeat,sive amittat omnino no sentiti & iniquus id, quod in delectatione habuit,sine dolore non perdit ropterea igitur
68쪽
ium eis qui militant Deo,fugiendet sunt ex toto corde diuitiq. Quas qui habere volunt, sine labore non quetrum, sine dissicultate non inueniunt, s ne cura non seruant, sine anxia delectatione non rc si dent,sne dolore non perdunt. Apostolus autem Christi militibus
μι ruti erimurinit a fide, es inserueram se dolori his. Ac sic census iste terrenus eis. a quibus umore diligitur, non est voluptatum materia,sed dolorum. apropter exisit facultates Ecclesiet possideri,ut inde vivant,qui non spculo,cuius gau ia fugitiva repudiant sed Deo deseruiunt. cuius ineffabilia bona desiderant.
Cap. cx I. rialiter intelligatur quod dicit inpostolus, siqui in sacrario operantur, qua de sacrario sunt
DE talibus dicere videtur Apostolus; sinsecrario operatntur, de sacrarιν eda ι; G qm Hlario deserumni, cum altari panicipant. Qui niti hoc de contemp-.Troribus ficultatum suarum vellet intelligi, nun quana secutus adiungeret: stata umor asin his qui Ea ingetam Min-riam, de Euangelio visura. De Euangelio vivunt. qui nihil propriu m habete volunt: qui nec habent,nec habere aliquid concupiscum,non suorum, sed communium possessores.Quid est aliud de Euangelio vivere, nisi labora tem inde, ubi laborat. necessaria vitet percipere t A postolus tamen, qui sic Euangelium litaedicauit, ut nec de Euangelio viveret, sed necessaria sibi suis manibus ministraret, de e confidenter etcammtur Ego amem amys erum v βι-. Et quare hoc dixerit secutus aperuit,dicens: Expedit mihi mori, metu piam ut euriam meam quis euac-t. Evacuari diiscit gloriam sumat ab eis, quibus praedic at, voluisset accipere vitae temporalis ex msam. Nolebat quippe in praesenti laboris sui fructum, sed in futuro, recipere.Si emo ille qui nihil habebat,noluit de Euangelio,vbi laborabat,sed suis manibus vivere,ne gloriam suae mercedis amitteret: quid nos, qui propria nolumus, amore possidendi, non vivendi necessitate, relinquere, & accipere insuper volumus. non unde vivam , sed unde ce sum nostrum incrementis damnabilibus augeamus '
Cap. cx II. De vita re moribiu Clericorum. AUGUSTINI.
1 Ropter quod volui & rogaui hesterno die,ut hodie isequentilis conueniretis hoc est I quod di Gurus sum. Vobiscum hic uiuimus S propter vos vivimus,& intentio votum que nostrum est, ut apud Christum vobiscum sine fine vivamus. Credo autem a te o malos vestros esie conuersationem nostram, ut & nos dicere sortassis audeamus, qua-uis multum illi impares, quod dixit Aristolus: Imitataris mei essere, Aut re ego CBriari. Et ided nolo, ut aliquis ile nobis inueniat male vivendi occasionem. Prosiarimm emis bona, ait idem Apostolus. non sium raram Deo,sed etiameoram iam LM. Propter nos Mu,r conscientia nostra sufficit nobis: propter vos fama nostra non pollui,sed pollere debet in vobis. Tenete quod dixi atque distinguite.Duae res sunt conscientia & fama. Conscientia tibi,fama proximo tuo est necessaria. Qui fidens conscientiae suae, negligit famam suam, crudelis est, Maxime in loco isto postus,de quo dicit Apostolus, scribens ad diseupulum suum: Cisca omnes te ipsium bonorem opemm prabe exemiam. Vt eris non vos diu teneam,praesemim quia ego sedens loquor, vos stando laboratis e nostis pinnes, aut ponὰ omnes, sic nos vivere in ea domo, quae dicitur domus Episcopij. ut quantum post mos.imitemur eos sanctos, de quibus loquitur liber Actuum Apostolorum: di eis, si vicebas aliquid 'ν-.sed erant aso omnia comminia. Quia sorid aliqui vestrum non sunt tam diligentes vitae nostrae scrutatores, ut hoc sic nouerint, quomodo volo vos nosse:
dico quid sit, quod breuiter dixi. Ego, quem Deo propitio videns Episcopum vestrum, iuuenis veni ait istam ciuitatem, ut multi vestrum nouerunt. Quaerebam ubi constitue H rea
69쪽
rem monasterium, & viverem clam fiatribus meis. Spem quippe omnem saeculi reliqueram & quod esse potui, nolui: non quaesiui tamen quod sum . Elegi in domo Dei a lectus eis e. magis quam habitare in tabernaculis peccatorum. Ab eis qui diligunt siremium. secreui me: sed eis qui praestini populis, non me coaequaui: nec in conuiuio Domini mei superiorem locum elegi, sed inferiorem & abiectum. Et placuit illi dicere mihi:
Ascende lursium. Vsque adeo autem timebam Episcopatum, Ut ouoniam coeperat esse iam alicuius momenti inter Dei seruos fama mea, in quo loco sciebam non esse Episcopum, non illo accederem. Cauebam hoc,& agebam, quantum poteram, ut in loco h mili saluarer, ne in alto periclitarer. Sed, ut dixi, Domino seruus contradicere non debeti Veni ad istam ciuitatem, propter videndum amicum, quem putabam me lucrari
posse Deo, ut nobiscu esset in monasterio,quas securus, quia locus habebat Episcorum. Apprehensus, presbyter factus stim, & per sunc gradum ad Episcopatum perueni. Non attuli aliquid, non veni ad hanc ecclesiam, nisi cum his indumentis, quibus illo tempore vestiebar. Et quia hoc disponebam esse in monasterio cum Datribus, cognito instituto de voluntate mea, beatae memoriae senex Valerius dedit mihi hortum illum,in quo nune est monasterium. Coepi boni propositi fiatres colligere compares meos,nihil sabentes, scin nihil habebam, & imitantes me, ut quomodo ego tenuem paupertatulam meam vendidi, & paupetibus erogaui,sic facerent & illi qui mecum esse voluissent,ut de com ni viveremus: commune autem nobis esset magnum & uberrimum prςdium ipse Deus. Perveni ad Episcopatum : vidi necesse habere Episcopum, exhibere humanitatem assi. duam quibusque venientibus, siue transeuntibus. bd si non fecisset Episcopus, iob manus diceretur. Si autem ista consuetudo in monasterio permissa esset, indecens esset:& ideo volui habere in domo ista Episcopi mecum monasterium clericorum.Ecce quoia
modo vivimus. Nulli licet in secietate nostra habere aliquid proprium.Sed forte aliqui habenti nulli licet. Si qui habent, seciunt quod non licet. Bene autem sentio de fratribus meis, S semper bene credens,in hac inquistione dissimulauit quia S ista quaerere.
quasi male sentire videbatur. Noveram enim & noui,Omne qui mecum. viverent, nosse propositum nostrum,nosse legem vitae nostrae.
Venit ad nos etiam presbyter Ianuarius, qui videbatur sua honeste erogando quasi consumpsisse , sed non consumpst. Remansit illi quaedam pecunia, id est, argentum. quod diceret esse filii sui. Filia ipsius,Deo propitio,in monasterio feminarum,& bonae spei est. Gubernet illam Dominus, ut impleat quod de illa speramus,in illius misericosedia, non in eius meritis. Et quia inta annos erat,& de fila pecunia nihil iacere poterat quamuis enim videremus fulgorem professionis, tamen iusticum timebamus aetatis r K-cium est ut ipsum argentum quasi puellae seruaretur, ut clim ad legitimos annos veniret,saceret inde quod viminem Christi deceret,quando optime iam facere posset Dum haec exspectantur coepit ille morti propinquare.Qui diu tamquam de suo iurans,quia ipsius erat, non filiae, testamentum secit. Testamentum, inquam, fecit presbyter socius noster,nobiscum manens, de Ecclesa vivens, communem vitam profitens. Testamentum fecit,heredes instituit. Ο desor illius societatist o tactus natus non de arbore quam plantavit Dominus i Sed Ecclesiam scripsit heredem.Nolo munera ista, non amo am ritudinis fructum. Ego illum Deo quaerebam, societatem professus erat, hanc teneret, hane exhiberet. Nihil habebat λ testamentum non ficeret. Habebat aliquid ' non se nostrum socium quasi Dei pauperem fingeret. Magnus mihi inde dolorin, Batres. Dico caritati vestrae : propter hunc dolorem statui hereditatem ipsam in Ecclesia non suseim. te. Filiorum ipsius sit quod reliquit. Ipsi inde faciant quod voluerint. Videtur enim in hi.quia si eam suscepero, in isto tacto, quod mihi displicet, & quod doleo, eius particeps
ero. Hoc volui non latere caritatem vestram. Filia ipsius in monasterio est 'seminarum.& filius ipsius in monasterio virorum est. Ambos exheredauit: illam cum laude, istum. eum elogio, id est, cum vituperatione. Commendaui autem Ecclesiae, ut non accipiant ipsas portiunculas quae pertinent ad exheredatos, nisi clim ad legitimam aetatem perue
verint. Hoc eis reseruat Ecclesia. Deinde litem dimisit inter filios suos, in qua laboro. Puella
70쪽
Puella dicit; Meum est, nostis quia hoe dicebat semper pater meus. Puer dicit; Cred
tur patri meo, quia moriens mentiri non .potuit. Et ista contentio quale malum est Sed s pueri ipsi servi Dei iunt, litem hanc inter illos cito finimus.Audio illos ut pater,& sor te melilis quam patet ipsorum. Videbo quid sit iuris, sicut Dominus voluerit, cum paucis fratribus fidelibus honoratis,Deo propitio,de numero vesi ro, id est,de plebe ista,audio intex illos caussam .discin Dominus donauerit, finio. Tamen rogo vos, nemo me reprehendat, quia eius hereditatem nolo suscipiat Ecclesia. Primo, quia factum illius d restor. Deinde, quia institutum meum est. Multi laudant quod dicturus sem, sed aliqui & reprehendunt: utrisque sacere satis valde difficile est. Audistis modb ciim Euangelium legeretur, Coram--πφbu, cs non Mis Lit. satiastis: planximus ci non lux M. Venit Ioannes Taptitia non manducam neque bibens, ta' dicisti moniis habet.kenit Nim hominis manducans G bibens, es Acunt iEcce homo vo- x. potatore mi, ct amism κMcanoram. Quid ergo iacio inter illos, qui parant me r prehendere, S dentes in me ducere,si suscepero hereditates eorum, qui nitos suos iraii xheredant f Iterum quid sum ficturus eis quibus canio, & nolunt saltaret qui dicunt; Ecce quare nemo donat ecclesiet Hipponiensi aliquidλ ecce quare non eam laciunt. qui motiuntur, heredem p quia Episcopus Augustinus de bonitate sua laudando enim mordent, labijs mulcent, & dentem figunt) donat totum, ncn suscipit. PlanE suscipio: pr stetor me suscipere oblationes , nas, oblationes sanctas. Si quis autem irascitur in filio suo,& π oriens exheredat eum; si vitieret,non eum placareret non ei filium reconciliare debetem p Quomodo ergo eum filio suo volo ut habeat pacem, cuius appeto heredit
tem p Sed plane si faciat quod farre hortalus sum. Vnum filium habet λ putet christum
alterum: duos habet putet Christum tertium: decem habet ' Christum undecimum sectat, di suscipio. Quia ergo feci hoc in quibusdam rebus, iam volunt bonitatem meam vel commendationem farra meae in aliud venere, ut alio modo me reprehendant, quia oblationes deuotorum hominum nolo suscipere. Considerent quam multa susceperim. Quid opus est ea numerare I Ecce nam dico, filij Iuliani hereditatem suscepi. Quare quia sine filijs defunctus est.Εcni facit hei editatem suscipere nolui, non' misericordia,sed timore. Naviculariam nolui esie Ecclesiam christi. Mulii sunt quidem, qui etiam donauibus acquirunt. Tamen una Notatiosi esset. si iret nauis&nauseagaret, nomines ad tormenta daturi erastus, ut de submersiope nauis sesundum consuetudinem quetreretur.& iorquerentur a Iudice qui essem de fluctibus liber ii.Sed non eos daremus.Nullo pacto enim hoc facere deceret E cclesiam Cnus emo fiscale persolueret, sed vpste petiolubret 8 enthecam nobis habere non licet. Non. est Episcopi seruare autu. & rebocare a se mendicantis manum. iotidie timuiti petunt, tam multi gemunt,tam multi nos inopes interpellant,ut plures tristes relinquamus, quia ut possimus dare ore nibus non habemus. Non habemus erso enthecam. Propter nauseagium ergo hoc vitandum feci, non dona- do. Nemo ibi re e laudet,sed nereo oc vituperet. Plane quando donaui filio quod iratus pater moriens abstulit, nes i. Laudent, qui volunt; parcant, qui laudare nolunt.Quid pluribus, fratres mei λ quacumque vult, exheredato filio, heredem sacere Ecclesiam, quaerat alterum qui sescipiat, non Augustinumr imo, Deo propitio, neminem inueniat.
Quam laudabile factum sancti& venerandi Episeopi Aurelij carthaginiensis,quomodo impleuit os omnium, qui sciunt,lara'ibus Dei λ Quidam cum filios non haberet, neque speraret res suas omnes, retento sibi usufiuctu, donauit Eccles e. Nati sunt illi filij. dei eddidit Episcopus nec opinanti, quae illi donauerat. In potestate hiinebat Episcopus
non reddere: sed iure fori,non iure coeli. sane etiam hoc nouerit caritas vestra, dixisse me fratribus meis, qui mecum manent, ut quicumque habet aliquid, aut vendat,aut eroget, aut donet, aut commune illud ficiat. Ecclesiam habet, per quam nos Deus pascit. Et dedi dilationem usque ad Epipbaniam. propter eos qui vel cum frattibus suis non diuiserunt,& dimiserunt quod habent apud satres sios: vel nondum de re sua aliquid egerunt, quia exspectabatur aetas legitima. Dciant inde quod volunt, dum tamen um pauperes mecum, sitnul exspectemus miseri- .H a cor-