Historiae ecclesiasticae Novi Testamenti, Enneas, seu Pars prima. Qua res Christianorum, Judaeorum, Gentilium, Muhammedanorum, iuxta novem, post natum Christum, primorum seculorum seriem, breviter, succinctè & aphoristicè primò proponuntur; ... Autho

321쪽

mem alii unitatem ; a lebetamen incerta ter diceretur , qudd Ecclesita habeat Hierarchiam,'ubd Hierarchia haec constet e tum. Quod tamen postremum F. Petra Ramiris Franci scano adeo displicuit ut,lreclamantibus licet Theologis , non ordia nem , sed oriunationem Sacramentum 'esset. tenuerit , Ad quaestionem, de urine Spiritm Santitus , ct accipiatur in Ordina atione , O imprimatur cbaras Ier 8 Consentie-lbant quidem omnes , Sp. S. dari & accipit ordinatione. Alii tamen moex in peisoqna dari propria urebant; alii in dono grantiae, qua de re multa fuit contentio. Jami

quoad characterem , ut omnes concord est censuerunt , eum in Sacerdotio imprimi , ita cineroquin erant opiniones variae, aliis in Sacris tantum, aliis in omnibus septem id fieri asserentibus , Ib. Ita& detisne manuum, & unctione, an in ordinatione necessaria essent , disputatum fuit. Unctionem certe aded non esse necessa-l

322쪽

cestiriam, plurimi urgebant, ut Pontifici

potestatem ordinantii Presbyterum verbo tribuerent. Ib. pag. 66' Sed acerri md agitata fuit controversia' de sperioritate Di coporum respectu Presbyterorum. . Et alii quidem doctrinam Thoma &'Amara murae amplexi, duas constituebant in presbyte rio potestates, unam consecrandi corpus

ct sanguinem Christi, at eram remittendi peccata. In prima esse Sacerdotem Dpisicopo parem, neque majorem esse Episcopi authoritatem , quam simplicis Presbyteri. At ad secundam, cum non solum potestas Ordinis requiratur , sed etiam jurisdictionis, hoc rei pectu superiorem esse Episcopum. Alii addebane, excellentius escte consecrandi authoritatem dare, quarn consecrare; ita hoc quoque nomine superiorem esse Episcopum , qudd non solum ipse hoc facere potest, sed O Presbyteros ordinare, & iis authoritatem conferre. Sed cum hac de re satis es et disputatum, eaque occasis ne revolaurentur ad articulos

de Hierarchia, ut quae idem prorsus esset eum ista superioritate, atque itidem dis mearetur, utrum consistat in ordine , an in iurisdictione, in utroque. F. Antonius de Monte IIcino , Franciscanus, dixit: Non esse intelsigendum articulum de superiolitate K. 3 ima-

323쪽

so Histor. Ecclac Sec. XVI.Pars V. imaginaria, quae in praeeminentia quadam aut actionis perfectione consisteret , sed de superioritate regiminis , de potestate leges & praecepta condendi, causasque judicandi , ut in foro exteriore, ita etiam in foro conscientiae. Hanc superioritatem ii Lutheranis negari,deque hac agendum. In Ecclesia universali ajehat eiusmodi aliquam authoritatem necessario requiri ad eam regendam; alioqui fieri non posse, ut in unitate conservetur. Quod comprOb tum ivit exemplis petitis ab apibus gruibusque. Itidem in una quaque Ecclesia particulari necessariam esse ad ejus regimen,

authoritatem specialem hanc esse in Dpiscopis , qui in partem solicitudinis v cantur, cujus totalitas est in Ecclesiae capite. Hanc , cum sis potestri judicandi, lues intendendi, ct leges faciendi , esse potest ter jurisdictionis. Nam , quod ad ordinem , Episcopum esse quidem sublimiori gradu quam Presbyterum , quippe omni ejus potestat e instructum, & duabus insuper aliis r V erum non ideo dici superio. rem, quemadmodum Subdiaconus quatuor gradibus sublimior est Ostiario . neque tamen superior. Haec sententia ut,

prolixe consirmata. O magno omnium antau-

324쪽

quoque aptarent lacertos, excitavit. Hinclvariae Orationes, & discursus , Michaeliu

oncside Episcoporum superioritate, Ib.lpag.6TO. --i de Gressera, de solo Chri lito , functionis Episcopalis authore. Cuil

tamen F. Smon Florentinus aliam disserta-ltionem , qua institutionem aliorum Ap istolorum in Episcopos, per nalem fuisse, adeoque cum iis interijsse, Petri vere per-lperub, duraturam affirmavit , opposuit, pag.672- Nec cesiuit tandem , qui asse-lireret , filum Petrum a Christo ordinatum Epimpum, reliquos,post Chri= ascensionem, a Pe, iro tib. 67 3. Etsi verb diu Theologos ori go d gnitatis Episcopalis occuparet, arti bus tamen Legatipraecaverunt , ne decrototo, Episcopos iure aevino Presbyteris esset superiores, insereretur, Ib.pag.678. quodltamen paulo post Archiepiscopm Granatenas prolixa iterum oratione ostendere o-lnatus Riit,cui ex Patribus accesserunt F 9. facile etiam, nisi morbo alii suiflent impe lditi , suffragiis vicissent. Viderunt tamen Itali, sententiam hanc Pontificis authori-ltati multum detracturam : Eamque ab Hi-lspanis. tam vehementer urgeri,ut Poluiii lcis se obedientiae subducerent; Ib.68a. Et cert. si sui quisque muneris authoritatena Christo aequb habere, obtinuissent, Pondi . 4 tifici si

325쪽

tificis Oecumenica cita οπ Syus eligen di Episcopos sponte cecidissis.. Ettamen, quicquid de Pontifice fieret . F.Georgiin coue Franeisicanus , Epi pm Segni s

non tantum ita Granatensis sententiam concessit; sed& aperib fassus in nunquam se crediturum fore ut aliquando sentiret δε-bium vocari,anEpiscopi sent in tituridivini,ctan authoritatam habeantia Christo: Hinc enim si non haberent , nec Concilio , quod ex Episcopis constaret suam fore authoritatem. -Sed legi possunt prolixa de hac disceptatione Commentaria l.c. strategema, eumprimis Laisecti Jesultae, qui postquam sua cieteri omnes tela emisissent, ipse tandem instaurata veluti acie , cum integra apti contra institutionis Epilaoporum depare divino fautores destinata esset congregatio,. Operosa dissertatione, omnem

in Ecclesia jurisdictionis potestatem Romano asseruit Pontifici,Ib.pag. 68 s. distinctionibus aded absurdis &ineptis, p. 6 88. t tantaque meti πο λει, ut Episicopus immμ , qui per adversiam Valetudinem tum aberat , in adulatorium illum sermonem acerbissime fuerit invectus. Ostendit inter alia, Episcopos authoritatem illiba 'tam usque ad annum Ioso. tenuisse tum

opera congregationum Cluniacensis &i Ciste

326쪽

Cisserciensis, aliorumque eo Seculo prinnnatorum gravem plagam ruisse, multis Epistopalis functionis propriis & esteutia- libus per eos Romam traductis- Sed post annum 2Oo. exortis Mendicantibus ablatum esse penh omne exercitium Epistopalis auctoritatis, ipsisque privilegio da-

. tum. Nunc vero novam hanc societaiem bori aut nudius tertius exortam, neque rite sic u

tarem , neque regularem sicuti ante annos

octo ab Academia Parisiense rectissimbi animadversum , eam existimante in rebus sidei periculosam , pacis Ecclesia perturbatricem , defrudlivam Monaaehatus, o quo prioribus palmam eripiat, id conari, ut pro sus auserat jurisdictionem Episcopalem, 'Mam neget a Deo datam , velitque hominibus precario serri acceptam , pag 69O Haec Episcopus Parisiensis. Imb ne Legatis quidem haec usque quaque placuit Laine Oi disceptatio , unde &, ne emitter retur in publicum, prohibueruntia Sopio postea aliquandiu haec fuit controversia, mox tamen per Hispanos maximE , qui cum aliis Legatos consertim adeuntes, des clarationem institutionis &superioritatis Episcoporum jure divino petebant, eXcitata : Protinus verbiterum,tum per Marchionem Psariensem , qui Praesules Hispa-

327쪽

nos perliteras monuicine quid inSedismms

prae ludicium tentarent , tum etiam pei reliquos, qui reformationem urgebant IIcium est , ut haec tela abrumperetur IUonec Cardinalis iterum Lotharinae in no

Va diuertatione , qua jurisdictionem Epi I copalem & juri divino, dc Pontificiae diaspensationi transseripsit; cui tamen caete iri , qui sequebantur, Galli , non adstipultabantur, sed apertius & fortius Hisipano drum causam de iure disino propugnabant,lpag 716- De Matrimonis postea sessione alia actum fuit , & alii quidem clandestina etiam condJugia probarunt: pag. 7 6.7so. alii rete cerunt Ibid. Ouidam non clandestina statium matrimonia rescindenda ; sed ea iatiam, quae ab filiis milias publich fiebant dnon accedente parentum consensu, p.7sΙ.

Cum ordo ad pestilentissimum curan-ldum ulcus Medicos Tridentinos deferret Indulgentias intelligo , peritiores ne tandvndum quidem illud existimarunt. Erans nihilominus , qui de illis tractatum vel lent, obtendentes, datum alioquin iri haees reticis occasionem dicendi , de industria ejus rei tractationem evitatam, quod rad. tione destituerentur , qua eam sustenta rent. Mutinensis Episcopus tandem obiit

328쪽

CAP. l . de caus Rcformat. adjuv.seu sociis.

elit

stptisi

asti

ei ad Ut

etinuit, ut, exactiori S accuratiori de Indubgentiis tractatione missa , brevis &summaria inititueretur , ld. p. 896. Qua tamen proletaria opera id Patres consecuti erant , ut Cum in rei: qua Capita rigidae Proteliantium eZtarent censurae , in hoc vulgo etiam innotescerent & justissimae& rigidissimae. De indulgentiis enim plus erat, quam de caeteris omnibus sermonum. Illas quippe occasionem dedisse et , quae nunc viget , inter Christianos scissurae: Illarum gratia Concilium praecipvh congregatum: Nullam in hoc argumento partem esse, non controversam & incertam, etiam apud ipsos Scholasticos: Et tamen Synodum sicco pede illud transiisse,de dubiis & controversis, ne Verbo quidem dicto , aut ulla facta declaratione. Quod

autem abusuum remedia spectat , verbis adeo ambiguis locusam , ut ex his intelligi nequeat, quid aut probetur aut improbetur , dum ait, se in his concedenris moderationem quandam cupere juxta veterem Opretatam Ecclesia consuetudinem. Nam certum esse, neque diς

simulari posse, in Ecclesia Orientali cujuscunque Nationis Christianae, neque amri quis temporibus, neque ultimis, ullum fuisse Indulgentiarum cujuscunque genetris; & in Occidentali, si nomine veterist Con- Iss

329쪽

Histor. Husa Sec XV1. Pars V. consuetudinis, intelligenda sit illa , quae observata ante Urbanum II. usque ad amnum Iosis. nulla, , qnod quisquam sciat, aut fidem facere possit , lndulgentias in usu fuisse . Ab illo tempore Usque ad annum i 3 oo. earum aliquem usum appare re,sed infrequentem, & duntaxat pro liberatione a poenis per Consessionem impositis. Ex eo tempore qui abusus invetera, verint, E Concilio Viennensi cerni posse, qui usque ad Leonem X. ereverint in immensunx Itaque quod cupiat Synodus rostitutam antiquam consuetudinem in E clesia approbatam , necessarit, declarandum, in qua Ecclesia & quo tempore. Ad illa verba , quod nimia in concedendis Induta graitiis Deilitate disciplina Ecclesiastica ener tur, dicebant, expressam esse Consessionem , Indulgentias ad conficientiam non pertinere , neque ulla re liberare apud DEuΜ, sed externa tanthm spectare; quo in genere est disciplina Ecclesiastica. Atque haec de bello fratrum Cadmaeorum paulo prolixius ex Actis Concilii Tridem tini eruto. Nihil, si τροπου , nos Vel sit ποῦ dixisse putamus , quod hac QCcasione . quam incerta Theologia fuerit Romana , ante Concilium Tridentinum, Ostenderimus. Cerib, haec sola cillientius

330쪽

c Ap. i. De caussRef. ad juV. se ociis. rentius examinata ratio suffcere multis poterat Babylonem, quod & factum est deserendi. Verh enim de Romanis dici poterat, quod Samaritanis Servator exprobravit : Vos adoratis , cuod nescitis , nos adoramus, quod imm, Jon .PRaa. Quam

perplexa, obseura , flexiloqua omnia Orant, quae de primariis religionis capitibus quasi de re nova, insolita, atque inaudita disserebantur Z Parum abfuit quin Veluti in discina Cyclopica , ἡ ἐν Quid vero miremur eo res talo tum stotine Z Talem tum Ecclesia seno tam h ,uit, qualis ab aliquot seculis ante ado- escentia praecessit. Atqui Scholasticorum

antea audacia , bupercilium, ignorantia,

disceptandi libido eam Theologiae Methodum dicam an introduxit, ut dubitare Virtutis, ignorare pietatis, religi se scrutari temeritatis fuerit. Unde cum n ipsam tandem arenam fuisset descendetidum, idem serme Scholis , quod temporibus Israeli tarum accidit, ut neque arma, neque armorum facultatem amplius haberent, s. m. I 3. I'. Nempe impletum erat, quod divinus antea praediXit vates, ad aperturam sigilli sext Solem solidae scientiae Theologicae nigrum futurum ut saccum