장음표시 사용
31쪽
terminaverit; in his, non item. Et quidem si in his retinendum vellent illud e finale quod & fieri solebat) geminabant conlisnam, ut stille, mula, barae, sura me, samre δε re, . nempe, quo sit quae primam syllabam terminaret consona, aliaque quae sequentem timchoaret. Pariterque lacit Hebraeorum dages; duplicando, post vocalem brevem, sequentem
Monendum porro ; Linguae Graecae genium, eum a Grammaticis centuri, ut Intermediae iconsonae, quantum sieri pollit, ad sequentem vocalcm sint referendae; adeoque si vel unieas it ut in πιν ρ, vel duae pluresve, modo tales sint ut syllabam possint inchoare ut in mi τεις, --μνω,) ad sequentem syllabam spectare censeantur, saltem nisi compositorum ratio, aut tale quidpiam, contrarium in paucis suadeat:) Eosque iccuti, idem docent Graii matici Latini, ut in v xor, o mura, ma gnus, Sc. ) quoniam ' mu,gu, Vocem inchoare possint; ut in xanIhus, inna, gnatus, d . ) adcoque syllabam multo magis. Verum in Cymbrorum seu Cambro-Britannorum lingua , seu antiquorum apud nos Bri tonum, res plane contraria vidctur: Ut qui, pronunciando saltem, quidni igitur &seri bendo λ) consonas intermedias ad praecedentem vocalem quam fieri commode potest 3 r, trahunt. Quod, si Cymbros, seu Mallos, distinete legentes audias attente, non inficiaberis. Quos si imitari dixerim praesentes Anglos: non miraberis, ubi dicentes audias PI-er, mane genomal, Oxwn, mag-nio, pia lue, D - , &c. retraeta consona intermedia ad praee dentem vocalem : utut Latine dicendum sit si Grammaticos audiamus 3 i tera, via ieri generalis, Osuium, magnus, pu-bsecus, Do mr,d .
Quicquid igitur sit de dispertiendis syllabis in Lingua Graeca Latinave; in Anglicana
Ditem nostra, quae non tam ad Gitaecorum aut Latinorum normas exigenda est, quam ad loquentium sisnos auribus perceptos,) putaverim potius aurium judicio in ita dispescendas
tyllabas, ut nunc ad antecedentem, nunc ad consequentem vocalem referatur consonans ana
termedia, prout praecedens vocalis vel corripicnda sit vel producenda; aut etiam, si plures concurrant intei mediae consonae, sic distribuantur ut suaserit loquendi ratio, quam Arest ut scripto imitemur. Sic, verbi gratia, in voce larer, si correptam vellem priorem sylla bam, scriptum putaverim lat-re; si productam, tu tra eodem quippe sensu utrumque dici
tur. Sic A ur, do Irime, scribendum dixerim si dispescendae sint syllabae in quia sie lo
umustiat, un-e in abis, un-abis, aLufe, difuse, mis e. Qui autem hoc vel non attendunt, vel non admittunt; sed ad Graecoriam aut Latino rum Grammaticorum normam distributas volunt syllabas Anglicanas, qyod a plerisque se etiam videmus; necesse habent quo auribus aliquatenus sevcatur ὶ ut intermediam con sbnam ubi corripienda est vocalis praecedens non raro geminent; etiam refiagante originis ratione : Hinc est quod matrer, tritor, valle , Drram, aliaque istiushaodi multa seribbinus; quae, si originem si ectemus, scribunda potius ellunt mat er, Pt er, val- , Drinis,1 vocibus Latinis viales , t Iera, Daneus, M. Item mitten, bitren,stium, hi en, riaden isten, pro inis en, bis en stitvn, Laeeu,raim μὰ m, a Verbis to urise, to bite, robore, totide, to ride rosmue. Sed res non tanta est ut simus de dispescendis syllabis admodum sblliciti. Id saltem insimiatum vellem; Rigulam de producenda vocali quae sillabam terminat, sed corripienda quae consenante clauditur; intelligendam csse, de syllabis sic divisis ut loquendo magis quam scribendo saetum observamus.
A plerumque pronunciatur seno magis exili quam apud alias plerasque
gentes: eodem fere modo quo Gallorum e sequente n in Voce en demens, sed paulo acutius & clarius; seu ut a Italorum,
Non autem ut Germanorum a pingue; quem senum nos plerumque exprimere silentiis per au vel a , si producatur; aut per ε breve si corripiatur. Pauca tamen sunt in quibus a seno illo pingui esserri selet: nempe cum in fine dictionis a praecedit geminum E; ut asi omnes, iasi procerus, hay aula, cau voco, et E murus, hiarpila, fasi cado, &c. cum eorum Derivatis di Compositis ut Asemeth quamvis, az avres semper, asi rus fere, Iasinin proceritas, ca ingvocasio, ua L er luteola, &c. Quocasii sum derem ego ut accentu circumflexo superne notetur, ut pinguior ille senus innuatur. At reaa ambulo, tris colloquor, M. rectius per a Anglicum esseruntiar; quae ramen negligentius loquentibus senantur vivati , tau , M. quo sono Gallos imitamur qui pro U ante consonam non raro substituunt au ; ct Scoti etiam ubi non sequitur consona.
E profertur seno acuto claroque, ut Gallorum E masculinum.
Vix unquam prosertur seno obscuro ut Gallorum e stemininum, nisi sorte cum e breve praecedit literam r, ut in verme virtus, franger extraneus, M. ubi non tam requiritur sonus ille. quam aegre evitatur; dissicilius enim transit lingua ab E masculino ad r.
32쪽
C. I . f. a. De Pronunciatione.
At quotiescunque in fine dietionis sinapi ex occurrit, omnino mutum est, Ε -- nec quicquam nunc dierum in s nai: Ut in mala facio, batis habeo, dic.
Praetermiam in Articulo demonstrativo the, quod per e simplex seribitur ut distinguatur a Pronomine Meete in & Nom: nibus aliquot Propriis, aliunde dςductis, ut Phoebe, Pene e , M. Vix enim alias ullibi pronunciature simplex in dictioni im sine. Nam he ille, De illa, he est. et e nos, me me, & siqua simi similia, rectius scribenda purum, prout etiam
pronunci anuuin per re geminum, Me,fee, Me, et re, mee contra quam fieri solet. Quoties autem vox alsiua terminanda occurrit ejusmodi sisno ; vel subjungitur aliud e mutum,
ut in P risee Pharisaeus; vel subjungitura, ut in Iea mare, pulex, pira argumentatio Iudaeialis, pisum, atra affirmativa particula, in nec, quod sciam, in pluribus; vel do
Originem vero hujus e muti, nequis miretur unde devenerit, hanc elle judico. Nempe, quod antiquitus pronunciatum fuerit, sed obscuro sisno, sicut Gallorum e stamininum: adta v.
que voces Iahe accipio, Liae unus, ac me vinum, &c. quae nunc sunt monosyllabae, suerint olim dillyllat , I Ee, o ue, Mu-ve, &c. ideoque citiam vocalis prior syllabam terminaverit, iueritque pmpterea longa. Sonus autem ille obscurus, finalis G sensim evanuit, usque adeo ut innucin prorsus nHirueretur quod&de Gallorum e flaminino saepillime accidit;) retenta tamen praecedentis vocatis quantitate , reliquisque omnibus literis eodem prorsus modo
ronunciatis si etiam ipsum e pronunciandum foret. &ic commota meis quadrisyli anain etiamnum dicitur; quia fuerat cimi man , mssyllabum. Nuperrime enim factum est, aetate nos ira, quod o iurana ut, tristyllabum, dici coeperit, neque hoe ab omnibus; cum ante quadrisyllabum omnibus siderit.) Sed &, Parentum nostrorum aetate, dicebant Πιν me, Iech - me, Das-tes, pries res obues, aliaque istiusmodi, quae a vetulis qui-bvictim etiamnum audiuntur: oc in Psalmis metricis Ps i M. I.; et immim habeturm - les Distyllabum. Sed & utrumque dici solitum, bari. amore, exceLeuce, emis Ice, M. atque quae taniacm scribi cceperunt, ba' semene
excesnc', inminem , M. ne scilicet e sinite periisse putaretur. in Sic nauges, A quod olim erat igi-u.ὶ Sic etiamnum Maurum dicimus a bluctam re, t hoc est, hia ισ--re retento vestigio pristini e: quod eliso e muto ) potius esset more. Atque hue etiam 1 pectat, quod Loe, Gerare, chambre, in re, acre, in Atacre, Gata re, eme, visi ea cisepisse, aliaque quae olim per escemininum scribbentur quod jam in mutum transiit ὶ
nunc pocios scribantur Mer, theatem, chambet, number, aler, IVLtaher, Gratisi eger, tu- neger, I her, M. Atque hoc eo magis patet, quia ejusmodie mutum antiquitus videmus perpetuo annecti vocabulis plurimis, ubi iam plerumque omittitur, ut in e obscurus, mari e noto, propria persona, i δὲ solium, et arte exspecto, aliisque innumeris, in quibus nulla patet vel probabilis coniectura cur annecteretur, nisi quod pronunciarentur Hr 6, mur- , δε - , aine, minte, coc. Nam ad producendam syllabam qui pro cipuus nunc est ipsius e uitis omnino inutile est: vel enim syllaba non producitur, vel diphthongo illud laus innuitur. Qii id quod &in vocibus brite habeo, crate peto, his vivo, Me amo, d e columba, dae.
consona ti conspicitur ante e finale mutum, quae tamen nusquam invenitur syllabam claudere. Item in vocibus ceVis, sine spatium, mane extraneus, iracundia , aliisque multis, ante e finale mutum, reperiuntur e &r, molliori sono prolata ; nulla rero 'Mura suppetit cur naturalem suum num exuerent nisi propter sonum sequentis e. P tertim eum niclusi di vocum nragna copia ad nos a Gallis aevenerint, apud quos etiamnum manet non modo eadem scriptura, ted & prolatio e finalis flaminini: Quamvis & apud eos Iarcius nunc dierum quam olim prolatum videatur; & quidem a celeriter loquentibus saepissime supprimaturi licet eorum Grammaticae nondum doceant supprimendum; ) eaque pluatio, quae quotidie Pumor evadit, brevi fbrialle tam apud illos, quam apud nos, penitus
cenissimum autem hujus rei indicium est ex antiquis Poetis petendum ; apud quos reporitur illud e promiscue va constituere vel non constituere novam Syllabam, prout ratio ca minis pestillaverit; quod &de Gallorum e foeminino aliquatenus verum est, quod, etiam non stadente Gramnatica, poeseos ratione saepe abjicitur : Unde colligitur, ipsum olim pronunciatum qui&m, quia quandoque, sed deditius, quia non semper, syllabam constituat; nempe, ut fit nunc dierum in coelum, ever semper, M. quaepi omiscue vel pro minnosyllabis vel pro disssyllabis apud Poetas occurrum, ultimo scilicet e vel prolato vel quasi per Syncopen extrito prout carminas ratio postulaverit. Sic natim, iis, aliaque istius inodi multa, nune pro dillyllabis, nunc pro trissyllabis occurrunt, prout opus si ierit. , Quanquam vero nunc dieriam non sonetur illud e mutum, non tamen prorsus otiosum Eptin .est. Nam, praeterqi iam quod indicio est voces illas pluribus olim syllabis, quam nunc,
33쪽
suisse pronuncisimi his tribia talem usibus adhuc in servit. I. Ut prae nus vocalis quan tuas nervetur. Quae si producta olim fuerit, vel nunc futura citet, si pronunciaretur est manet ei:amnum productum quamvis illud e nunc sit mutum: Ita vocabula λυ ve mas tepes. hat nileus, .s impleo, mu mola , - voluntas,dcc corripiuntur; at
duc untur; utraque tamen monosyllaba. a. Ut ii rerum e g, & tri onus uir, quae secus fortius pronunciandae toren . ut e grauide, imi e postquam, Heast spiro, tere, couuo timeathe torqueo, &c quae si e Messet fortius estent pronuncianda, ut ampliator in mergor, spiritus,see b videt, M. 3. Ut Ο nsona post vocalem, distinguatur ab v v li, ut in se habeo, o se Precor, conserv' M. ne putentur ut his,
pronuncianda : cum autem nunc dierum v consona ab uvocali, distincto charineuis seritatur, fieri potest ut e mutum hoc in casu posthac aliquando mittatur Quando autem nulla praedietarum rationum urget continuationcm ipsius S, ab accurati rii typographis nunc dierum omittitur: nisi uuini sit, & r, alii contonae sub unctum, a olerisu ue adhuc retineatur, ut in canali candula, Mage tracto, tu e putatulum, fidiaidicula tirantis litigo, isti se pollibilis, leti bis legibilis, dic in quidis nulli nunc inservit
usui adeoque non incommode omitti poterit: At in i sie otiosus, Iose nuga, ratis titulus, D e stibula: tuis tabula, able potis, nute nobilis. M. pomis retinendum videtur, ut praec uentis voe is productionem notet. Sic in iis te lucrum, me, acra, ager; atque, olim, in multis aliis, ut eatre, W-re, M. quae nunc pota rum chi inier, vita sylvcatis, immansuetus, mo mitis & timilia, finest eseribuntur quamvis enim producatur vocalis i, non potest tamen illud ex api olito e finali satu; insinuar ; si enim illud e non modo apponeretur sed & pronunciaretur, non tan ista Iclauderet priorem syllabam, acli scriberentur chutae, Wilis, mu-tae, quare & t nihil minus pro vocali brevi reptitanda videretur, utpote quae syllabam non terminet; non autem yiae mi Ue.wme cum Ununquam inchoent syllabam : Atque idem di dum est tam Gens, i invenio, bi ligo, M. Verum in voce Griu quae apud nos p uelaibno proferri solet in pi uctio vocalis ex apposito e satis innui poterit, ata scripta sui natur Chri ste nam & Musimodi divisionem patitur analogia linguae Angli irae, & in xes e, unde descendit, ejusmodi agit oscitur syllabarum divisio ; sed hic mos aliter obtinuit utc in letitatur; & quidem ipsius derivata, Clarisio, dic. pronunciantur per r exile seu breve quin & ipsum apud Scotos.
Vocabula per e murum terminata, quamvis sive in derivatis, sive in com- positis, incrementum finale adsciscant, retinent tamen, si opus est, sium emu- tum, quod eodem nunc munere quo prius fungitur.
Vix autem uspiam in medio dictionis reperitur e mutum quod non ab origine suerat tanale Sie mis milliaria, civis itiningeniata, gratis sepiilcra, 'o vitae, ιυδε polluit, be-kmes eri duo me rare, sin F accurate hingeas Humptuosus, chai geabse mutabilis inco P --D immutabilitas, hores similitudo, rausi meus argumentum, ens cement e rent principium, comitia, huncem a proii otio, ni ola 'iuelioratio, nGec
eandelabrum, aliaque innumera, retinente mutum,
rare, me, chaine, change, nuclam , his, e Me, Quum c bance, im orae,co .dde eiusmodi e mutum eisdem rationibus adscriptum fuerat quae adhuc manent, ideo tamen in illu non sonatur, quia nec in his; utrobique tamen non dubito suille aliquando pronunciatum, non minus quam in voce manae meut mandatum , ubi adhuc pronum mania se 'Cnuando tamen voces per e mutum terminatae ejusmodi augmentum sinale alliiniant, ut accidentalis literarum illigabilium ii essitas postulavem interventum vocesis, illud e qu prius mutum erat nunc lonabitiise vel liquis ita loqui malit e sonam ipsius loco interis retur. Atque hoc praesertim accidit in formando Nominum numero plurali, Adicetivis pol
sellivis. & in tertiti personis verborum; ut in Ch-ches Ecclesiae, histes domicilia, miles pretia ' es pyxides, ines vitia, ν es turili rimos eligit, ubi non tam anal Iexionis, quam concursim literarum ill gabilium, sonum illum postillat: Vix potest enim senus finaltas, immediate sequi coni asst, x,st, vel etiam cie, ch, mollius prolatas. γ' Nam, ubi haee necessitas non postula , e vel non apparet, vel saltem non sonatur; ut in hanis manus, i s terne, mis milliaria, tenis tendit, facit, M. At in tendera, -leth. M sonatur e, non quod erat mutum, sed quod est terminationis era. uando terminatio, poli e mutum assum , , vocali incipit, illud e plerumque prors eva it, ct consona praecedens in eandem syllabam cum sequente tarminatione coalesciti Ideoque mellita scribunturh turg habens, g viet dans, A veia aniat, και saltat, M. ho ire, time es, re era, aevince eth, o . Periment enim consonae linales non me ad syllabam p aedentum, quamvis propter delectum proΠue'vocalis ad illam
34쪽
res unli utcum Graece Hr vel in per Apocopen, vel Apostrophum, oro striiatiir, ideoquα ad eniente vocali nova, cum illa uiis coalestiti Quod etiam apud Hebrae quos hac in re imitamur) perpetuo fit: ut in voce Iva imbonus, coctona a prom deiectum Dropriin vocalis voces precedenti subjunsti tam claudere ; uleoque an in rae u bri tana, m)zra i sim boni, ubi ad Vei tibia um consona 2 in unam eum illa coalescit syllabam, pricum reciem de , cui non
sine qum qu . lentia suerat annexa; quod si consisna brevi, filis Iesi quNin Ttura consonam ad se trit, voca' de novo adveniens postularet vel Aem ' product ut illa sin clauderet, vel finali consonae finis duret
cuplicata consona, non dest vel quae priorem clamat, vel quae novam inchoet svllabam P ut ex illius linguae an dogia satis liquet ' Υι - , Ubi autem apud nos vocalis ultim syllab e brevis est potest ea suapte natura comunam vel plures post se admittere, easque in sua syllaca retinere, quantumvis alia 2- cedat vost Sic im longus, incremento accidente tit long re ves ι--μer, longior; na: analogia linguae utrumvn patitur; at potior videtur livi sylciarum divisio quia soniis literae nata ab usitato ipsius sono paulum defectit, ut latet ante sera d nunciatas i Gg, A X, in syllaba parum quia g sonum seniorem nacti est. ideoque e mutum post non habuisse credenssum est: si talis radix fitillse putetur vo Dave extraneus. Sic Aingves hi a n re potator, tanquam 1 Atii de vesaria re, ut ab orisine Amt; sed posterius ubitur potius elis: ndum, Quia n ira profertur ut quando h sequItur in eadem si si haritet latrans vesa bar duci potest, ut sit via Iam ste, ves han L. At per Per ulum, A Uext m, dicendium est; non aemem .er propiusma: sonum literae g. In c igrabo mutabilis, dici patest vel A- quae videri Oollit is,ptio potior prorer relentum e mutum, ves etiam cho se, ut iurat e solutabdo dii ex mollioris soni, sed qum ala uuasi syncopata habeatur; quod fieri videnari vom T, si nempe pro monosyllata habeatur; quo ue fit perpetuo apud Italos in vocibus
in moaurbs uenae' 'ves' in eadem s6llaba. Ain tenta dej mulogita senatur plenamque apud Gallos alios- Ut in is morsus, tis volosoe semper, tela lucro, , aescula, tu peccatu tes implacira quoties longa est, plerumque pisertur ut Graecorum ει.
Ut bite mordeo, Wiis stratagema, Riis stilus, viae vinum, Ane tabe consumor. M. -- re sere na o quo Gallorum Min vocibus main manus, nis, M. nempe hi compositum ex Gallorum sceminino, dii v. . hi aut senum s Ez b ias per pinra; supraposito Latinominia emu circumflexo, ut 1 sono exiliori distin atur si quando sonus rexi ira uat producendus, se ibitur plarum si revel re ; ut in I Ichalybs, I visum, Itactu sentio, Ati': . ia,cutum,
O Neve eodem mso pronunciatur quo Germanorum a , vel o apertum in Pingue, nisi quod computuri
Eundem sonum productum exprimunt Angli per ves me, rarius Der a ' IA μri min
b stiuutia, fasi casus, M. nisi quod hic productius, illi e correptus sic 'Non raro ita malaὶ pro ε brevi, senatura obscurum: ore nempe minus aperto, i o solo ab illo dii serti in ut clim conditio, Lon M. te irentius estisuntur, acsi serim ess it cis His, eis, Iabne factum, ime aliquis, Amis filius, Arimo, , Ri- , si opus sit, notari poterit ves alCuiuii mutato duractere literae o, ves, propter charactenim desectum, accentu gravi supra sito, O langum profertur ore rotundo ; ut Graecorum ω & Gallorum a V vocalis, quando corripitur, effrietur sono obscuro. in in bur se l. cur is G lappa, tam ruptus, ems maledictus, M. Sonum hunc Galli prolarunt in ultima syllaba vocis mirem. Dilliri a Gallonim e taminino, non ita
35쪽
quam quod ore minus aperto esseratur. Discrimen hoc mini vertera Angli dum promine, Tt v es Latinta iser, um; ter rari turn ceratas δὲ teram, τι MM ; terru, tinis; retum, ruum; M V longum incitur ut Gallorum c exile. Ut in lite barbitum, mitte mutus, ν semus, meditor, cure cura, G. sono nempe quasi composito ex r&w. Hunc sono superiori distinguere licet ves punctulo, vel accentuaevio supra posito ι λ
A vel ast, sonum exprimit compostum in a Anglico hoc est, exili cortrepto, dc
Ut in voce Eust dies, Irrige laus, M. - ves viri recte pronunciatum, senum exhiberet com tum ex An mmm d brevi, din . Sed a plerisque nunc dierum effertur simpliciter ut Germanorum 4 pingue: sono nempe literae 4 dilatato, et seno literae is prorsus
Eodem nempe sono esserunt ad omnes, M. ιμι subula; ta 7 voco. -ἀ caul, omentum, vel etiam tiara muliebris; μει essertur nunc dierum ut d longum: seno ipsius a penitus iuppressi, dein
nolitem e producto. Nempe illud solum praefata, ut syllaba reputetur lor Ita, mei obviam factus, meas victus; et sisto, sedere facio, seat sella; - non sono disierunt it nisi quod vocalis illic eo repta, hic produri intellis turi
ti vel ie, inertur ut Gallorum i hoc est, i exile, prodestium
tandem nempe sonum quem scribunt Galli , vis, scriberent Anglissem, Men, vel seneflen, Men. Hoc modo scribunt Italaeca daemon, Iem visum, dae.
Ei vel f senaturere E clarum seu mastutinum, diret vel etiam simpliciter per E clarum, suppreub Qnor.
Ut in receiis recipio, Iriae apprehendo, de is dolus, M. Nonnulli tamen plenius esserunt, ain per at scripta es ti
, ear, et is, senantur per ὸ clarum di iri
Ut in neuter neutralis, fem pauci, beaut' pulchritudo. Quidam inmm paulo acuti esserunt ata scriberentur memorensem, Καν, vel ui ero , -'; inertim in vo bus nem novus, Metist sciebam, proti ningebat. At prior pronunclauo rectior est.
senatur ut Germanorum a pingue, seu Gallorum αι. Ut in vocibusζωά bonus, mod stabam, νοοι radix, in pes, Aese laxus, isse iso utro . Ohη, esseruntur per o apertum seu clarum sed correptum, &1.
Ut in mese strepitus, bres pueri, Dys nugae, risi labor ta oleum. Nonnulli tram in quibusdam sutem vocabulis potius per . vel is obseurum inrun ut tin,in, vel tu , u L
ex viri duplicem senum obtinent; alterum clariorem, alterum ob min
In quibusdam vocabulis effertur lam clariora per ο apertum, ec mut
36쪽
debeo, b poculum, di quo etiam sono& ι im x nonnunquam inmisi nem antem Hia rem , c strigi ius, α senex, antis,uus M. ς ante Pan minui, rastvolvo, in vectigal, M. Sed & haec omnia ab aliis eueruntur simplicitet per . rotundum, Mi serim essent Iiae in M, M. In aliis Vocabulis ob iriori seno esseruntur ι seno nempe composito ex bvel is obscuris, di m. Ut in Ni id domi si mus, Amse pedicillus, Hulglobulus, tar noster, hut ex. bus i. o um, μή immundus, fari volucris, mae fleeto, ramusci te
At vellem, deberem, cinia possem, ta e cursiis, Gint aula, curia, & paucasorianalis, quamvis ut proxime praecedentia ) per M pronunciari debeant, vulgo tamen negligentius inurri solent per M. Optandum esset, in exterorum gratiam, ut Typographi semim illum clariorem ab hoc obscuriori distinguerent; quod fieri potest, si non distinctis charaeteribus, saltem si vel illum semper accentu acuto, vel si libet circumflexo, in notarent I vel hunc accentu gravi: Aut etiam ii illum per o , hunc per in semper scriberenti
Gh in vocum principio ut nudum g durum pronunciatur. Ut in Ghi spiritus, Gisin conjesturam facio. Alias vero nunc dierum fere prorsus omittitur; syllabam tamen prod cendam innuit: A quibusdam tamen prasimina Septentrionalibus j per mobliumn sutem aspirationem , estertur.
Ilipa v bulis inertur plerumque per nempe emotus iis, Irrim, alveolus. Curenax, νοι asper, tuo ram, proferuntur se singulia 3 sat multum, sonatur nuus; at plurale i sat multa, sbnatur e .ci inertur ut Italorum e ante e di ι; seno nempe composito ex e . m. Excipe voeabula λ Graecis d: Hebraeis cladusti praesertim nomina pmpria, ct ubi se
iniimr consonans; haec enim durius, ut per e vel testeriantur. Dicimus tamen mutit
Uins , eum paucis aliis ) admodum Anglorum. Sh effertur ut Galla, rum G, vel δε . m. H esertur ut se usurpatur vix alibi quam in vocibus a Graecis per φ P. Baptis. Ib duplicem admittit senum ; alterum Molliorem, agnem litera: D; H- τλtuum Fortiorem, amnem literae Tmlliorem habet in nonominibus, Resatim,di Conjunctionibus, minibus. 9 minus. HGrais, Mit, hi ille, Malli, rara alta
In paucis item nominibus di verbis, praesertim in this finitis.
x fer pater, mu' mater, Hubernato, kaether corium, exeatiar tempestas, rare finira, mure inserior; D laevis, Gerae coquo, Wreat, torqueo, Heaue spiro,
, ἡ testamento lego, Gue vestio. ς Alita sere semper Fortiorem seu Duriorem sonum obtinet.
37쪽
- De Nomine Sub iani tuo. Cet.
Ut in Praepositionibus mucum, mih u sine, inuis intra, i, gh per: in verbisti l cogitio, cresco, ditesco, thraeae projicio, thrast ruta, M. I Ghamnati tracteui docet, Ebh habet, init, M. in Substantivis th ght cosi Latio, semur. I et res. thraetturiat, deaurno streara halitus, cara pannus, uvisu iracundia, longitudo, Aeetes fortitudo, M. & Adiciativis thic crastus, densus, rem rarus, dilutus, tenuis, M. Atque hactenus, quae ad puram & genui iram linguae Angli me pronunciationem sponare videmur, satis prolixe tracidi. Singulas vero variorum locorum dialectos, aut ametatas muliercularum ineptias, aliosve barbarismos, operae metium non est ut tradam ; ut neque negligentiores quorundam sonorum prolationes, sive quae pallim apud vulgus, sive quae etiam apud Aulicos, aut assiestato delicatulos obtinuerunt; Lee emui ego omnia dediscem da potius quam imitanda duco. Quamvis enim non existimem linguam nostram a Galli-eanae linguae sive elegantia sive morbo penitus imnmi melle, bilin ut inter celeriter loquendum litera nonnunquam una aut altera vel omittatur vel negligentius proleratur: illud tamen subi mos obtinuitὶ patimur magis quam Iubemus di pro tolerando potius errore, quam laudanda praxi ducimus ; adeoque siquis accuratius loqui velit, id ei laudi potius quam vituperio cecie si cui autem nimis hac in re prolixus videar; sciat ille me non hoc velle, ut quilibet extraneus, dum linguam nostram addis aere satagit, singulos minoris noue apices exaete calleat, aut se discendo fatiget: stilliciet enim ad laudabilem hac in re progrellum, ut seloctiores quasdam magis hue generales regulas, easque non adeo multas, observet: caetera vel exercitatio docebit, vel sine magno incommodo ignorari aerunt. Atque idem etiam de sequentibus judicium serendum est, quoties ad minutiora adscendo.
De A, glica hue Unguae fructura; b Arimum
HActenus de Pronunciatione egimus: multur ut de tota Anglicani Se
monis structura agatur. Haec autem lingua quanquam a qui silam c.
traneis dissicilior habita fuerit, si deo forsan quia vel nullis, vel non bene ordinatis praeceptis in discendo usi fuerint; in est tamen revera omnium, quas scio, linguarum facillima ex paucissimis re Iis tota ipsius fabrica tradi poterit. Has autem dum traditurus sum, nollem exspectetis ut singula artis vocabula, quae Grammatice Anglicanae cum aliarum linguarum Grammaticis sunt communia, si illatim explicarem ; ut Quid sit Nomen, Prommen, Verbum. Partist mn, M. Quid Sis iantis , AN, tim, es sex, Composuum, Primitivum, Dorvam um, tuum. Pa Gum, Transii sum, Introstivum d . Quid Genui, Casus, Numraus, Persona, us, Tempus, M. Mi que similia. Esset enim plane supervacaneus labor ; cum nemo sit, Latinae linguae non prorsus ignarus, qui isthaec ignorare possit. Neque tamen ex ectetis vellem, ut in hac lingua nostra omnia I itinorum linguae prinitus res Mndeant. Hi enim tum in hac, tum in modernis fere omnibus, a Graecie Latinare uelinguae syntaxi immanis discrepantia ; inde praesertim orta, quod Casium diversitates haud agnoscamus. Quam rem dum pauci animadvertunt, in nostra pariter & aliis modernistinguis uadendis, plus intritati laboris suscipiunt quam opus est.
Nomina Substantiva, apud nos, nullum vel Generum vel casuum discrimen sertiuntur. Adeoque multum taruit, quod in linguis aliis, praesertim Graecati Latina, his de rebus reperitur , prorsus abscinditur. Numerorum tamendis men agnoscimus in Substantivis, atque elicuit in Verbis.
Sexuum discrimen si quando velimus exprimere, non fit illud variis nominum Generibus ; Masculino puta, Meminino, & Neutro; quae ne quidem apud Latinos sexus distinguunt: sint enim Scortum, mancipium. α- - Neutrius Generis, at Sexum vel Masculum vel Foemineum referunt; & contra, Stiaeus, varana, arcus, sagitta, aliaque innumera, quanquam neutrius Sexus sint, sunt tamen Generis vel masculini vel foeminini.
Sed nos sexus eodem plane modo quo a tes taliaque accidentia in distinguimus; distinctis vocabulis, vel adjunctis Alestivis, sicut & Latini non raro faciunt i ut vir aman, mulier
38쪽
lier a uomu, jii venia vimo a m , puer abor, puella Edum equa a mare, equus castratus a ge iet, pullus a colt : Lepus mas a via b hare, lepus fuem,na a female haera: Dama a dera, dama mas a buch, dama foemina a ab: Cervus a ahint, cerva a hina damula. hinnulus, aque u : Ansermas ataua , anseri runa a gobe, ansaculus : Caper a hoe goat, capra aBMUM, capella a o
substantiva singularia fiunt Pluralia addendo s: cui etiam aliquando prae-N figitur si quoties nempe necessitas pronunciandi illud postulat.
Necessitas autem pronunciandi hoc postulat quoties immediate pri citum Rabah; vel etiam o, ρ, ch, sisno naolliori prolata. Ut a iam uas, arere arbor, ah domus, a r vulpes, a b piscis, amara labyrinthus. a 'mce princepa, an oge aetas. a teuch unca ; pluraliter haud , Irrea, hasses,f ex, res, pr es, ages, tocles. Estque hac ii ta nunc dierum ὶ plurri tui meri regularis formatio. At olim etiam per eu vel P ibrmabant pluralia ; quorum pauca admodum adhuc retin mus. Ut an o bos, a μὰ pullus avium, in pluraliter chis '; si int qui dicunt in singulari chre o , di in plurali chreleus. Item a fere lilix, pluraliter irru ; verunt nunc plerumque Ieru utroque numero dicitur, sed & in plurali frens; nam fere & heres prope obiblcia sum. Dicunt et nun nonnulli sed rarius in hooem γ',Non, dia . proicis es, συο δε Dicunt nonmilli a pris pilum, pluraliter 'astu; at melius, lingulariter a pea, pluraliter eas. Sunt etiam & alia quaedam hujus semiationis vestigia, scd quae alio etiam nomine ut plurimum sunt irregularia; ut a man olim manne γ homo, vir, a vi man mullier, pluraliter vim, w-reu, Maemen, Wramen, in per syncopen pro maum, . Duo Saxonide olim incebant a mau homo, a quaeve no vir, a Niman vel dirumn n mulier. ὶ Sic a brother frater, achia puer, i uraliter Methreu, chalarcu. Iim acoro vacca, pluraliter leo vel
tum de si testamina dicitur; fiscire vero in utroque numero, de utroque sexu. Sed & harum nonnulla retinent etiam formationem analogam ; mbrothos, coris irata. Sum & alia pauca irregularia; a monse mus, a Let e pediculus, a fot pus, ae Ue anser, attati dens; pluraliter maee, Me, ves meo 'ime, uera: & vix plura. Me povis, εο e caliga, promiscue dicuntur in utroque numero; sicut etiam Diane, chiclen, farrima' ut supra clinum est Finita in f plerumque alleviantur in plurali numero, sebstituendo ο; ut uise uxor, me vita, i se culter, Ibeas lasciculus, flefabacus, vel scamnum cui aliquid imponitur, lupus, his propria persona, half i vilis, cris vitulus, M. pluraliter vives, oves, tame Deaves, INBes, u Aes,silves, MAes, ca s, GC. Eademque alleviatio est etiani 4n 1 ecquamvis retento charac re, in hose domus, citas pannus, path ictata, M. pluraliter haues, cortis, paues, . .
SUbstantivis non raro praefigimus duos quos vocant in Articulos A di
The. sunt autem revera nomina Adjectiva, & eodem plane modo usurpantur quo reliqua ale. elixa. Hs respondent Gallorum ar-- - & is; Germanorum em dc Hr.
A seu, Inte vocales, an, est articulus Numeralis , atque idem omnino his A. M. nificat ac Me unus, sta minus emphatice. Notat vocis generalis particulari cuidam sive s ciet, sive individuo, saltem vaso in applicationem: ut Patieuce is a senue patientia est virtub ves quaedam virius: Ide uel oli numero singulari praesigmar nec initate materiae, non formae ut & vox untis Si vero pluribus particularibus live specie is sive individuis vox generalior applicetur, illud numero plurali innuitur ; estque hic revera solus numeri Pluralis usus : sis meo nomines, de individuas dici manistam est; & verities virtutes, de virtutis vel specisus vesui dividuas.
39쪽
τώ. The est articulus Demonstrativus, idemque innificat ac that illud, sed nib
nus emphatice. Notat Particularium unius pluriumve quibus actu applicatur vox Generalis Determinationem. Sic f Terram J dicimus earth ubi ipsam speciem, seu elementum terrae designamus; at the ear Ib si globum terrenum quod Individuum quoddam determinatum est) ii telligamus. Attribuitur tam numero Singulari quam Plurali; quia iam de uno quam de pluribus individuis possumus determinate loqui. Neuter horum articulorum praefigitur vel voci generali generaliter significanti, utpote cujus significatio particularibus a tu non applicatur; ves nomini proprio, quod ex se satis innuit & individuum & quidem determinatum ; 3 vel etiam ubi aliud aliquod alectivum adest quod hos articulos viriualiter contineat, redundarent enim,ὶ ut vir a man, vir unus vir aliquis=mnian, vir quilibet a ri man : Mundus oris, hic mundus this moria: Ubi me, some, ahim virtualiter includunt a ; & this etiam virtualiter includitiae. Fluviorum tamen & Montium nominibus Propriis, aliquando pres imus the; ut Tha mesis the Thames, Danubius Daruule, Alpes Iti Aps. Peculiares sunt phras S many a man, never a mn ; ditarunt enim ab his mav metet, nomen, sicut everν man stast meu : priores enim significant multos hemines, nustos homines, Omnes homines, sigillatim sive distributive acceptos, posteriores saltem conjunctim seu coblestive acceptos. Nec hisee prorsus absimiles sunt, ubi post luch talis, & adverbia comparationis as, Io, tam, too nimis, at vix alia,) articulus a Substantivo & sito Adiativo praecedenti interponitur liii ibi et alias utrique praeponi:) ursura a guis, is ιος alia re arae, fors greata laborer, an asy eas a bene I ; Tale munus, est nimis exigua merces pro tanto iam magno in labore, tantoque etiam beneficio.
m. Iversitatem Cassium squos habent praesectim Graeci & Latini in Anglis -- . 1 I cana Lingua sut dictum est in neutiquam agnoscit: Sed Praepositionum
' auxilio rem omnem illam praestamus, quam Graeci di Latini, partim Praeposetionibus, partim Casium diversitate perficiunt.. Ideoque Praepositionuni doctrinam, dum de nominibus Substitativis ago, solis enim Substantivis, aut Substantive positis, pi untur, suntque horum quasi communis ali tini
praeter aliorum methodum placuit interserere. Paucarum enim harum vocularum signin-
catu cognito, tota sere Nominum syntaxis simul intelligitur. Praepolitio enim, Substantivo quod regitur praefixa, ostendit quem habeat illud res mimia vocem illam sive verbum sit, sive nomen, aliave orationis pars) , qua regitur. Praepositiones enim ut plurimum Argumentis ut loquuntur) Logicis sive Locis Topicis in
His NM Vox Substantiva Verbo praefixa ut Latinorum casus No linativus ; quam Numa, igitur vocem Nominativam, distinctionis ergo, vocabimus; in Aut etiam Ab
iura pota ut loquuntur Latini;) Aut denique transitivo pol ta ut Lai-' ' Accusativus quam igitur vocem Accusativam dicemus; in nuda selet poni sine pretefixa Praepositione.
Notandum autem est, Substantivum apud nos Abselute poni, non modo ut Latinorum casus Ablativus abistute positusi qui nempe nullo regitur: Sed etiam ut eorum casus No minativus Abselute positus, qui nempe nulli verbo praeponitur; puta in librorum titulis, ut cum poema Virgilianum inseribitur Goleis; & ubi casus Nominativus quasi suspenditur, alio nempe ante Verbum intersertoi ut Asexander mignus, Age quidUm orbem virat; qualis constructio in Latina lingua rarius occurrit, in Graeca Hellenistica saepius, in H braica sicut & nosti a Anglicana saepissime.
oc Praepositio Ofidem omnino innuit quod Latinorum casus Genitivus , Scandem cum illo significationis varietatem admittit, sive Substantivis, Adj ctivis, aut Verbis postponatur.
40쪽
Ut opera Aristotelis, ne misis of Arimi. Pro illo autem non raro ponitur Adjectivum Possessivum, de quo suo loco dicetur.
Sed di significat Objectum circa quod, ut Latinorum α; ut & Materiam
separationem significat, ut aliquando Latinorum abs, ex; Mabscindo, oKOevex : Cui opponitur On, continuationem innuens: exuo rapui Q, induo topia m :ὶ hinc uinon si aper. rem innuit terminum 1 quo; ut Latinorum P n. To vel imis, innuit terminum ad quem, atque item terminum Relationis; quae To, uaru Latini parum per casum Dativum, partim per pro positionem Ad insinuant.
Notandum autem est hanc praepositionem nonnunquam tam inter loquendum quam scribendum omitti; ut quum dicimus Elamee niihi similis, ame mee da miui Iesi mee dic mihi, vere mee mihi propinquum, M. ubi ponitur mee et lyptice pro D mee.
7, --GI ; Usquedum. Tantum de tempore dicitur, saltem apud Pintis. Dii, in Sed Scoti nonnunquam utuntur pro D dc -to. For innuit finem cui, vel pro quo: idemque valet quod Latinorum proh dc λς quini nonnunquam in castis Dativus. od mihi seu pro me paratur, alteri datur ; MEM is p re reia Fre mee, is Disu D
O innuit Latinorum per , ut di Ablativum causae essicientis stam principa- M. Iis, quam instrumentalis, & moralis, in cui non raro praeponunt Latini praepositionem As: Item juxta vel praeter, non modo in significatione loca , sedec exceptiva. in Hoc in compositione fit M. Unde, Bb jum, praeter, quasi, juxta latus ;ὶ be Ab Hae, infra, quas i. in humili: ὶ b ον eaente ; posh a tergo; ista id ultra; b
LIMr m ttis citra; be Iucem, b Distat, inter, saltem de duobus aicitur; at amoriginter, non nisi de pluribus. in Ab hoste occisus est per tauxta, prope, in a ' sontem, sed primum sito ipsius metu, deinde hostis gladio vulneratus, me miss--his meum ' bes , -- aspris I Ofmater, but euerarara aeris,' his muri fere, then 6 his Memiras M. IVith indicat instrumentum, ut Latinorum Ablativus Instrumenti: atque etiam concomitantiam, ut Latinorum tam. Gladio occisus, sam mih aD M ; mecum moratur, he ab Hia mira mee.
Throtio indicat Medium; di proprie quidem medium Locale; sed & etiam Thmi lamedium Physicum, & Morale.
Radii selis, incredibili pernicitate transeunt, a coelo, per aerem, ad terram, calore &bmine praesiti, quibus nos oblectat, & plantas vivificat, quas Deus nobis paravita nobisque desit, inusiim nostrum & ipsius floriam. Thebeames of thesin Wiu more Hle I eae, 'se Hom leaven Thiratch the are To the ereth, --ου mira b M anae bear, B vestri u νυοὶ relich it co ciruth M , and quis eneia the planis, udis God hara reparia Harus, andari u rio tis, our He a1τὰ his glor3.
Aser post, a mns contra, ammira amorist, inter; ruar, nust, prope ; unde Aster, xt quas nubst) Proxime; tindob bHirrisii instra; mer, Move, luper, supra. In res ndet Latinorum praepositioni in cum Ablativo; di significat quasi In praesentiam in loco.
Duo respondet Latinorum praepositioni in cum casu Accusativo; di innim inis.cat quasi ianorum in locum.