장음표시 사용
41쪽
outi ovi vel out valet ex. Unde πιι nu extra, aLora circa. At, M. apud in indicat existentiam in loco.
Pro quo in compositione saepe ponitur & ante vocalem ab ; ut adia in mis οὐ soras, quasi, in lato; in a σου over supra ; misis, a fore, ab af pro beo , bescire, Urer; in a-bia in navi, quasi, super tabulatum; a rus circa, quasi. in extremitatibus;
agais iterum, quas, in lucro; a-Hing, faciens, lacturus, in facienso ; a dying moriens, in moriendo; adryria starae, territus, in timore positus; to afreti terrefacio; a lenes ,
a las, tandem, quasi, ad loesitudinem , ad extremum ;) M-- saltem, uali, ad minimum ;ὶ M. Forian & aetaHycon quas, in victoria ;) mram, a--Vst, inter, quas, inmissura; hinc etiam deduci pollunti M. Maia versiis, semper postponitur.
Utt vir erga, adversus; imber arae huic, huciversus; up pans sursum, sitis versima;
ἀπι-warae deorsum, de-versum ton mur prorsum, antrorsum, prae-Versum, antertu Vesesum; baia. marae retrorsum, retrinversiam; Mormvum , to arae beatam, to heaven via r M. coelum versiis.
Touc, Touching, concernist, spectans, attingens, concernens, proprie sunt Participia, at usu ire, M. Irantur saepe ut praepositiones: Sic re consisnans, to attinens, aliaque sorsan aliqua participia.
. Praepositiones non raro degenerant in Adverbia: Sicut di Latinorum, sine suis casibus positae.
Λ Vectivue sine omni vel Cestium, vel Generum, vel etiam Numerorum disci imine, sitis Substantivis adjunguntur: Eodem plane modo quo AG verbia verbis aliisve orationis partimas. Et quidem plerumque immediate . praefiguntur, si saltem seu veniunt nec suo quod unt in satellitio comitata.
Ut vir boniis ago man, bona mulier agoodo miri, res bona a good es , pluraliter men, good momen, good thius. Sutat intivum autem cum suo Adj vo sicut ci vox remix quaecunque cum toto suo quantocunque satellitio habetur quasi una vox composita: uncte illud Aggregatum non raro aliud allii mit Aliativum vel etiam aliam quamvis assecti mem ) eodem prorsus modo a si esset una vox: atque hoc demum tertium, α sic deinceps. Ut vir a mn, vir senex. an ol man, senex prucens a MD OV man. senex valde prudens a veυμ se H Amin. tres prudentes senes three Ceye oldmen. Ubi Subflantivo man praefigitur articulus Alectivusa; deinde eidem subitantivo man praefigitur adjectivum old, cc substantivo Haemo articulus an; item Substantivo Haemo Adjectivum aut etiam Alectivum Adveribis modificatum & tqu item hula aggregato Ad etivum a vel pluraliter ὶ Gree.
Ubi vero vel plura sint Adjectiva quas collateraliter copulata, vel etiam unum cum suo satellitio, plerumque postponuntur Substantivo.
. Ut vir prudens pariter & serus, a mau hora vvise a vallans ; vir summe prudens, aman excertain WMe; vir multis rebus peritus, a man a sustin man uius: Sed etiam dicimus A Mye anae fiant raram, Au exceMFet wi man, As man in man thius.
Duo tamen sint A eetivotiun genera, a Substantivis immediate des-4 dentia, quae senare Substantivis suis praeponuntur. rademque omnium fere
praepositionum vices supplent.
Primum quidem Adjectivum Psesilaum libet appellare. Fit autem a quivis Sub tivo sive singulari sive plurali in additos aut es, si necessitas pronunciationis postulaverit. 3 Illud autem innuit quod praepositio j, quum Latinorum Genitivo Possidentis aut etiam Effcientis respondet.
42쪽
Vt Murus naime, Me narure raram, natura humana vel hominis; meris metime, t&M-tus e me et, natura humana vel hominum; Virgils 'ems, Ibe ems V gil, poemata vel Virgiliana. Atque idem omnino fit ubi substantivum aggreg tum occurrit, hoe est, substantivum primarium cum suo quasi sat litto, toti nempe aggregato postponatur s post Alivi forma
Neque ad mirum cuiquam videri debeat, quod ex visum aggregato fornictur vox inrivativa; quippe illud in ipsa Latina lingua ne alias memorcm ὶ saepe fit. Nempe a pes, cis Alpes, fbrniantur ii militerque Subtereaneus, Super di
nure, prachmmaura, ctra ι βω-cus, aliaque multa, formantur ab his vocum aggrinatis, Irara, Iuper calum, astra mare, aute mminem, tost meritatem, auu lucem, anteligna, Ire columnas, mur tigua, inter minos, tutern , intra muros, extra muros, ex tem re,
extra oraenem, ais aviue, in genua, prae corde, prae huis, Iub labbico, fas Iugum, Iub-be, sub manibus, jubsansa, Iuper lis G piae limine, Graim fora, cc.
Si tamen Substantivum Plurale exeat ut plerumque fit ) in ι; duo ss nempe sormativum pluralis, formativum postativi, i in unum coincidunt, potius prius seuphoniae gratia in cliditur : ut the Loias muse, the Hosse
Lori, Domus Dominorum, seu Magnatum ; tbe commoriis muse, the musio commotis, Domus Communium i pro Ae Loris muse, the commovi s must.
Qitia idem etiam fieri non raro ibi et in numero singulari, quoties nomen Proprium exit in s: tu Priamus 2 aethrer, the Dinoter of Priamus, Priami filia ; Venus Templo then is in Venus, veneris templum : Wi o Priamusυ righter, Venus, Temperi Sta & picna scriptio retinetur & qui cim nunc dierum irequentius quam olim;) ut e Galles's Cotiri, Aula Regis Caroli; St. Fames, Par , vivarium sancti Jacobi, seu,
ad Sti. Jacobi aedes. ὶ iii autem arbitramur illud s, loco vocis his, adjunelum esse, priori scilicet parte per Aphaeresin abscisti, ideoque Apostrotini notam scmper vel pingen in es le vel laltem tu,
amelligendam; omnino erranti Quamvis enim non negem quin Apostrophi nota commode nonniinquam alligi possit, ut ipsius literies usus distinetius , libi opus est, percipiatur ita tamen semper fieri tabere, aut etiam ideo fieri quia vocem his innuat, omnino nego. Adjungitur enim dc Foeminarum nominibus Propriis, & Substantivis pluralibus, ubi vox his sine soloecismo locum habere non retest: atque etiam in posscitivis oms, urs, thetro hos, ubi vocem innui nemo sbmniaret: & quidem ipsa vox his, ut & interrogativum nil aliud sunt quam hees, uti , ubi s ident omnino praeitit quod in aliis pollet livis: Scribitiir autem his pro Nes, codena errore quo nonnunquana bin pro been; item utiqe pro hos, cocluna errore quo uis 'gme, Imine, umine, M. Pro dum, gom, is m, go vel abi, gon, Oma: n, o n utrobique contra aualogiam lingeae; sed usu defendmir.
Alterum Adjectivorum quod innuebatur in genus est , quod Adjectivum
'spectivum quoniam aptius non occurrit vocabulum in repellare librit ino pectus alii sere omnes praeter eos qui adjectivo Post vo innuuntur; innui sistenti Qui tamen multo distinctius, ubi illud requiritur, per Praepositi e rimuntur. Est autem nihil aliud quam ipsa vox Substantiva ad istive poma: & quidem non raro sequenta voci per 'phen conjungitur, quasi
fieret vox composita. Sic a Masi , a ' frae Sra, piscis marinia, vel maris, in mari, ex mari, ad mare pertinens ; ) a r ter in piscis fluvialis; a uise esset, a vesself One, vas vinarium, seu Vino destinatum ; a uria Myrage, a WFate Io Tml , navigatio Turcica, seum Turciam ;/sea 'age, a visage dista, iter marinum, seu per mare ; -e--uso matae at hinse, domi factum, vel apud domum ; sese e pMinia, siti amor . I -mus aere, αὐαχε eis, sui caedes ; Chter, the sarethter g mari homicidium, humana caedes, taedes hominis; ag - g, a ring cfgis, annulus aureus, vel cxatiro, & infinita alia.
Nesue sola Substantivis, sed & Adjectivis, Participiis, aliisve sorsin orationis partibus, hujus inodi Adbeetiva Reipiativa adiiciuntur: ut a isti duri dies --, selis splendore
43쪽
Cum autem Adiectiva non nisi Silia vivis adjungi soleant ;Direndum est. vel illa hieloci s ut alia etiam Adjectiva in Adverbia degenerare; vel potius supponenda sunt eum Substantivis primo conflari, ut DUtine solis splendortum: & deinde ex his aggregatis rmari Adjectiva, sin brus es torment m. Sinuis autem lim: omnia pro Compositis haberi contendat ; ego non prorsus abnuo, nestalia compolita dicat esse qualia sunt u ς, -ην-, sm , P diem, d --Ηutam, m&D--, re robo, senatust HIum , A DA, Ov. in quibus&v res ipsae&Syntaxis manet integra Notandum autem est, quod hujusmodi Alectiva nonnulla , quoties Materiam Dignin- canti loci terrata igi uir dici pollum, in terminationem aliauando allumunt: ut arassinnis, a Morine, annulus aureus; a Ara sesset, a Darenisset, vas aeneum; a Pto, a bramen rest, traus corneus : Sic a Fad γ' tubus plumbeus; a et en irata Danea; Vmin cish pannus laneus; mencis sinenchra pannira lineus; hemm Gra pamnus cannabinus; an earum ti Avas fictile, vas terreum ; & raro aliae Sed nec his Adjectiva Materialia tam strictam subeunt legem quin aliquando possint suis substantivis postponi: Ut nec alia Adjestiva praeter duo jam enumerata Mnera sive primitiva sint, sive 1 Substantivis aut aliunde formari; quorum non pauca genera suo loci r
Adjectio Substantive posita hoc est, omita suo Substantivo, in pro Sub stantivis habentur: Et, Adverbialiter posita, adverbi ascunt.
Omina Adjectiva ut apud Latinos in Comparationem sertiuntur; in dus nempe adsciscitnt Comparativum di Mylativum. Gradus Comparativus formatur 1 Positivo addendo re ι Superlativus addendo eg.
Ut sis sermosus, fori sermosior, farem Drmosissimus. Sed & uterque m iis per circumloquutionem formantur, ut 'pud Latinos; ut ,--RIMr, inrisais, magis formosus, maxime sermosus, Valde formosu - - , . . L a e Tria quidem & vix plura se antur in ulariter. Gia bonus. Mure, ses, tam Bad, H, madurtim se, &-iser, v 7 pro; ὶ ori parvus, sese αρβουν, Ali pro Dχὶ . o multi pro is scribunt λε', ut distinguatur a conjunctione M ne, ut non, verum omnino contra analogiam Grammaticae. Mallem ego Adjectivum es, Conqunetionem Pas
' 'quibusdam sive Praepositionibus sive Adverbiis formantur ut apud Latinos in Adjectiva Comparativa & Super va. sic μου, former, fur disses, q suis e,
in alia Adjectio, ita praesertim Comparativa re superlatio Lepissime alverbi ascunt. Ut ill aene male fictunt, much Ur multo minus, Us maxime doctus.
44쪽
Omina quaedam Persenalia, vium Pronomina cici solenta. ideo cuia est rius Nominis quas vicem supplent. '
Haec autem, tam si utaria quam pluralia, duplici sere forma seu statu o vidita currunt: alterum ego aepello, alterum obliquum. Habentque sua asjectiva Possessiva, licet peculiari plerumque modo formata.
In statu usurpantur quoties vel Absolute ponuntur; vel Verbo praecedunt, ut Latinoruni casius tus: In flatu vero obliquo, ubivia alias; quippe cum Verbo. Praenositioni, aliave voci rectrici postponuntur.
Primam personam designat in Recto singulari I ego, in Obliquom cu-sus Possessivum n , mi , meus I in Recto Plurali nee nos, in obliquo us, cuius
Secundam personam delai t thora tu, in obliquo thee, unde Possessiviim ιθ Thou. Hiaritiam; Pluraliter tam in recto quam obliquo) vos, unde Posses
Tertiam persenam, ubi de Maribus fit strmo, bra ille, in obliquo pro is hem,) unde Possessivum probres: in Sin de Foeminis agatur, stre ilia in Tobliquo her, Possessivum ber, hera: Si autem de neutro sexu agatur, Tilla ia tam in statu recto quam obliquo, in unde Possessivum tu. In plurali sive de maribus, sceminis, aut neutris agatur, in ἀπ illi, illae, illa ; in obliquo siem
Urim ιὶ Possessivum Ueis, theira, suus. Interrogativum, in utrovis numero, de Persenis est, mis quis, in obliquo WMi. miam; De Rebus stam in recto quam obliquo)-; Possessivum rutis Vespotius noti h) cujus. Quod tamen de rebus rarius usurpatur, sed potius aereos
Notandum autem Pos ira , , he our, ur, thista tunc usurpari quando Substam civis conjunguntur ; ut uis is ν δ e. naec est mea domus: at mine, uine. hers. oura.
uti substantivum iubintelligitur; ut Mis home is mise, domus haec est mea:
sed α ν Πω, rhine, dicimus nonnunquam ubi Substantivum exprimitur, sed Blummodomae V em; ut arem vel mine sex brachium meum. Nonnulli etiam hem. --.
ms' dicunt, pro hera, ours, sin barbare, nec quisquam credo se Libere Notandum item apud nos morem obtinuis sicut apud Gallos aliosque nunc dierum
dum quis alium alloquitur, singularem licet. numerum tamen rituralem
45쪽
Haee autem omnia prenomina simul conspicienda proponit haec Synopsis. pronom. Eorum Primitiva, Possessi in stitu siva
Interro- ' gativum. ' Persenarum.
Demonstrativa thu, ibat, hic, ille; pluraliter ; Item idem ι& Relativum vel etiam Interrogativum n Ecbqui ; nulla ratione dicen, puto nomina, sed plane nomina Adjectiva
Non enim pro nomine Substantivo poni solent, ut nempe ipsius locum suppleant quod in Pronominibus fieri debere ipsa innominatio ostendit: γ sed Substantivis adjiciuntur, eodem plane modo quo alia quaelibet Alectiva; ut vis NMn, Mat 1 λ α 5 11 et, the me vian, homo luc, ille, quri, idem. Si enim aliquando sine suis siubstantivis occurrant, quod quidem non raro fit, ipsa tamen Substantiva sit bintelliguntur; prout in omnibus sere Adtollivis fieri solet. Dicimus enim Latine mura, misi, omnes, abi, o ri, istisicti, M. Anglice, me, manu , M, Othres, the k-ν , the metu meae, M. Omissis Substantivis: Nec tumen haec Alestiva in Pronominum numerum accenseri solent.
Relativum rubicb qui, usurpatur etiam interrogative s ut in aliis linguis fieri solet: ec de personisi uti & Wiam.
Est autem nomen Adjectivum. De his autem notandum est, dici non raro feressi, uer , urbs es; heret', veru',
Notandum item vocem uiat interrogative, aut indesinite sumptam 3 aliquando Ad sctive poni ; sed non eodem sensu quo inter Pronomina supra reniluniis: Nam What ri nomen, significat Sutilantive sumptum ;) at WAit Adiectivum, potius est Dialis , .ut etaeriat man, qualis homo Pro Relativo wbtch, n i raro ponitur Ilat.
Vox oris quae possessivis non raro u γαπιῶς subfungitur, est plane nomen Adjectivum, & valet Latinorum Prinium.
hoc ur oum lamo, res σπιν orae, M. I mea ipsius domus, vestri ipsorum sundi, Alexandri ipsius ensis, M J sunt ad verbum mea propria domus, vereri
hii Muri, ---ri s gluinna, M. Vox et si pluraliter Arara, quamvis etiam Pronomen a quibusdam centatur, quoniam ut plurimum per Latinum ipse redditur; in est tamen plane nomen Substantivum, cui quidem vix aliquod apud Latinos Substantivum respondet; proxime tamen a it vox persona, vel propria persona.
46쪽
Ut Ier, th fg, ourflues, rem hos, d c, s ipse, tu ipse, nos ipsi, vos ipsi, M. ii ad verbum mea persona, persona, minae perlomo, veRrae , reseme, Fateor tamen nos, it heri, uems es, vulso diei pro his self, ira es t es; at interposito Ο his Moself, iis Minu sein, their intins es, ipsius propria persona, illorum propriae peribnae. Eodem tensu apud Graecos Poetas occurrunt ν,-; ut sita vel Hercules ipse, vel propria Herculis persona ; Her des Ieri, Hercules himself, Hercules omnI f. Sic illud Psal. 9p. ix robur Reos is li- -ur, reddi non incommode poterit, the KNs h vel the Mus M Ameth rghte nes ; Rex ipse, Regia Majestas, Regis persona propria, justitiam amat.
Ethorum nexio seu conjugatio, quae in reliquis linguis maxunam sertitur
dissicultatem, apud Anglos levissimo negotio peragitur. Nos duo tantum habemus Tempora in quovis verbo, Priesens ot Praeteri- --.tum Imperfectum: Duo item Participia, Activum & Passivum, qine plane Adjectiva stat, aliorumque Adjectivorum naturam omnino obtinent. Quod saperest, verborum aliquot auxiliarium adjumento sere totum perficitur. Praesens est ipsiam thema; ut Bum uro: Atque illud innuit quod jam cum loquimur praesem est. Praeteritum Imperseetiam themati regulariter ad ungit'; ut Burnia urebam: Illud autem innuit quod illo quidem tempore sde quo fit sermo lseu sui loquuntur in in fieri Atque eadem etiam vox est Participium Passivum regulariter formatum , ut Buraud ustus. Praeteriti Imperitati, & Participii Pallivi Αnonialiae post tradentur. Participium Activum themati adjungit tu; ut Burruet urens. Eademque vox Substantive posita est Nomen Veriale, atque etiam Gerundiorum vices stipplet ; ut in bis ning tris in urendo hoc, in Lurning f this in ustione hujus. Verbo infinite ivisito praefigi selet particula D. tamen nonnunquam omittitur ι ut post dicetur. 3Usitirpatur autem nost alia non pauca verba, & Adjectiva ; ut etiam ubi Substantive
ponitur: omnino ut Latinorum mocus infinitivus.
Persenarum & Numerorum distinctio, per praefixa nomina Persenalia, vcl. p. μαα in tertia persona, alia quaevis Substantiva,) instar Latinorum casiis Nomin, tivi, maxime indigitatur; ut Iburn uro, ther burn urunt. In secunda tamen persona singulari, utrilisque Temporis, additur terminatio est; dc in tertia singulari, praesentis Temporis, terminatio era, vel ipsus locos, sit, si necessitas pronunciandi postulet, e . in Thou Amest, H. A mihi es Aortu,) thou Areneae'; uris, urit, urebas. Dicimus autem verbis auxiliaribus mP, Bast,d vult, s ait, per syncopen, pro OP Rara: Item M' Mh, hoe est luo Mes, pro hoη, λυth ut & his pro h Uae i
Et in verbis auxiliaribus mayr, can, taminatio eth, prorum omittitur. Omittitur etiam utraque terminatio in Imperando; post Conjunetiones j si, ibat ut,
elui , Ethough quamviQ Ghether utrum, & aliquando etiam post alias aliquot Contemnio nes es Adverbia i tune scilicet ubi Latini modum Imperativum aut Subjunctivum adhiberent. In Terminationibus es, era, eae, & en, de φὼ postea dicetur, ut & passim alias ) vocalise, fere ad placitum, per syncopen tollitur, nisi flarsan asperitas pronunciandi aliquando impediat:) ejusque celestiis, cti opus est, Apostrophi nota innuitur ; ut Hyr pro Aes gas : ZID, Hra, pro Heth agit; - ,δδι pro aetatam agebas; placae pro pureae loratus; surnae, burnae, pro burne usius ; Eno uou, τ vn, pro Oowen notus. G ac AR
47쪽
CAP. IX. De Vrebis Auxiliaribus Mutilis.
quod extra tempus praesens vix reperitur. Sed& Verbal Irmiitto, ubeo, dare audeo, adiuvo. &isertasse alia nonnulla, quasi esknt verba Auxiliaria, praeponuntur etiam verbis innestis, onusta nonnunquaru particula D. Haec autem verba Auxiliaria, ideo munia nominanda censim, quoniam ultra tempus Praeteritum Imperitatum non usurpantur: Participia nempe non habent, nec verba Auxiliaria sibi prefixa admittunt. Duo tamen 2λο ago, & mist volo, quoniam deposita auxiliarium natura non raro ut verba Abibluta occurrunt, integre formantur, nempe tam participia habent s. img, AER MI g, miseri) quam verba auxiliaria admittunt; ubi scilicet sunt verba absoluta, non autem ubi sunt Auxiliaria.
m. m ex dia indicant em alice tempus Praesens, Et Praeteritum Impersectum. Uro, urebam; Ibu', Iiarturi vel semphatice in Iri burn, Idiab .shall, Mallexmsi indicant Futurum. Uret, B Radbum It millum.
Quoniam autem extraneis satis est cognitu dissicile, quando hoc vel illud dicendum est; non enim promiscue dicimus past & vis;) neque tamen alii quos vidi ullas tradidere regulas quibus dirigantur: has ego tradere necessarium duxi, quas qui observaverit hac in
In primis persenis Itali simpliciter praedicentis est; mist, quasi promittentis aut minantis. In s undis & tertiis personis, Ibis promittentis est aut minantis; n simpliciter praedicentis. Uram, ures, uret, irremus, uretis, urent: II Ebum, a Musi, rem υ , he wili, vis Ibasi, e civisi, i di Mnn ; nempe hoc futurum praedico : vel IMI REI, Mutis iv,ὶ NIMA, MYe vis, IreeIME, M Ibast Hon; nempe, hoc futurum spondeo, vel,
Would, misivi & Ib id illud indicant quod erat, vel esset, futurum: cum hoc tamen discrimine; moiad voluntatem innuit seu agentis propensionem; Ibat simpliciter futuritionem.
Urerem; urere debebam, deberem, volebam, vellem Is uia, re υrutilae, bum. Manean. Malles can, cum eorum Praeteritis Imperfectis ot eoiari potentiam in-nuunt : cum hoc tamen disi rimine: nradi ex misti vel de iure vel sutem de rei possibilitate dicuntur; a te ex couid, de viribus agentis. Pollum live potis stim urere, Ioan bum ; poteram vel rissima potis eram vel ellem, urere, I UEHon ; possum urere ne,pe postitute est, aut ii et, mar μω; poteram vel posscin urere pollibile vel licitum erat vel esset Imight M . Mis. Mis necessitatem innuit. Debeo, oportet, necesse est, urere, I m brum. Aliquando, sed rarius, in praeterito dicitur must quasi ex mus seu mu't contractum. Sie, si de preteriis dicatur, he must seu rara ιγ beburet, oportebat uri, seu necessse ho
48쪽
A Lia duo verba auxiliaria moti & Qi bee, in praeponuntur Participiis
Passivis; eodem plane modo quo aliis quibusvis vel Adjectivis vel etiam Substantivis.
Eodem plane modo quo Gallorum aliaque ejusdem significationis in linguis aliis modernti; quibus haec nostra respondent. TMegra vero ideo appello, quoniam non modo duo tempora, praesem & imperfectum, sed& participia habent, & verba auxiliaria sibi praefixa adi inint dummodo ipsa tamen adhuc maneant auxiliaria ὶ non secus acalia quaevis Verba absoluta. Auxiliaria tamen dico, quia non modo taeteritorum perfectorum & plusquam perse Him omnium, sed & totius vocis Passivae vices sustinentimis sparticipio passivo junctum in indicat Praeteritum Perfectum; illud nempe quod nunc est praeteritum, seu ut loquuntud in secto esse: His, praete- hin ritum plusquam perfectum; illud nempe quod tunc erat praeteritum, si stilicet tempore de quo fit sermo.
Ussi I hoe burneae, uillam Isaae eae, ustille Io hoebum , -- humme burareae, Imi iuuis sit his hoci hinis, illud indicant quod erit praeteritum; quod Graevi fortasse per ipsorum paulo-pos,futurum, vel mox-i uturum exprimere pos Iuni : L
hoe burneae, significare dicamus: At LIM- huis humeri Lm- hoe burneae, Latine dicimus, Vssissem, tisi e . m. Am vel bee sum, sparticipio passivo junctum, totius vocis Passivae sulli Am, bre. quuntur Latini in vices gerit.
Prout etiam in aliis nune dimim linguis: & quidem ex parte ui lingua etiam Latina Est autem hoc verbum satis anomalum; di dupli rem quidem Armam habet.
c me, Mest, steti pluraliter best. In Praeterito ς πω, mas pluraliter
impersecto mere, mersi ere C mere. Infinitum D M. Participium Activum bene; Pallivum hem.
Prior se a stam in Praesenti, quam in Praeterito Impose in illic ple- que adhibetur, ubi Latini modum Indicativum ponerent; alibi stre semper secunda.
49쪽
e; Amradu, iobel M; Aniam, '; Amaturus, σοι - ; Amtub; Antandus, Hre re te Med. Et pariter in Passiva voce, mediantibus Auxiliari Am seu Lee, &Participio Pallivo.
De sede Horis Nominati . cui mi ae , abisque ad Verbo rum i taxia i sta tibus.
μι-. TMerrogando dis Imperando, vox Nominativa slio Verbo postponitur; nempe Auxiliarium primo, si quod adsit; vel, si non adst auxiliare, ipsi verbo Ab luto:) Alibi plerumque nec semper tamen in privponitur.
Ubi autem Imperamis dixi, etiam intelligendas vellem Permistiones, Concessiones, M. quae , Latinis per modum Imperativum elleruntur. Um, uris, ur M. I hi , Itia bivirus, he Misera, M. vel Iob burn, M. Um' uris λurit λ . Eum Iῖ hurus A 8 bmu th he ρ M. vel 2A Ibinu λ aes this tarn λ Ebu M, M 18 M. Uram, uras, ura, M. vel urs urito, L -nia tribum he, M. Notandum autem quod ubi in sicundis personis fit Imperium seu Concessio, vox nominativa 1 epissime omittitur ; ut ure, urite, ru pro burn voti, b. ee: In reliquis vero perlisnis fit Lepe cireumlocutio per vocem D permitte, sine ,ὶ ut uram, uras, uramus, iseranti set me si , is him bi , ki us bim, bi Ihem -n ; hoc est, ad verbum e me inri permiste vi mam, in Me eum urere M. od ipsium quidem apud Latinos fit; nam cum mar. Walmu, M. quae s uni revera modi Suhunctivi Imperative usurpantur, ponuntur elliptice, pro so us urat, Ecet M War, ficet urar, e urar, aut alia ejus, i ωρο
Nec mirum sit, me primam persenam singularem modi Imperativi recensita , quod pauci iaciunt; nam qui ii uti di formas Imperativas esse concesserit, fritat quoties velit, nunquam obtinebit; Peramus quoties velamus, nunquam obtinebimus, M J Au he vel isthim in in as fi vi te mlh hestast umer otiarn ; idem etiam de laase eadem ratione, conoedere dciat, fritam ego quoties velim, nunquam obtinebo ; J A I vel set me as in assti as Imst, IIbis never otiam. Eadem sere ibrma nonnunquam restpositio vocis Nominativae, post praeteritum Impe statum, praesertim verborum auxiliarium, supplet defcctum coniunctionis is si. Si uiuet,
obtinu siet: Hud se ari,in pro h aurae, he had obtaineaesari . Vox Accusativa verbis Transitivis nunc dierumὶ plerumque postponitur ;. - ut init me, he burneis meri
At olim solebat sepe praeponi, Me mee M uetri mee Me burneia; prout adhuc apud Germanos & Belgas usu fit ι & aliquando etiam apud Anglo , praesertam Poetis.
α μώ. Advectium n gandi mi non, in Verbo postponitur, nempe auxiliari pri- 'iri mo, si quod adsit ; aut, si non adsit auxili , Verbo principiti: in aliis tamen orationis partibus me i solet.
ε--- - Latinorum Participia Futuri temporis in rus ex dus in nos plerumque effe--- rimus per verbum Infinitum.
ήμ Praefixo tamen saut per Ellipsin omis Id 3 Adjectivo aprae significationis vel aliquando Praepositione ὶ ut fiat circumlocutio. Moriturus D aest, vel Movit Do quasi, circiter ipsum mori, re olao mori paratus, He re ast morti vicinus, verisimiliter moriturus, condemnia D d morti damnatus Sic, occidendus, ta be eae, rea 'ra be M , Eletu be hae , aut alia non absimili f. a. ut loquuntur in tertii adjecti, innuitur praefixa voce there, de postposita voce Nomi, nativa. Ut Esi s datur calor in sole, iam is heu in the : Non sunt non dantur )orbes salici, nulli dantur orbes solidi,ὶ there vire nos Ed orbs, dae.
50쪽
Cap. 12. De Verbis Animalis. ρ
Verba Impersenalia proprie non habemus ; sed quae Latini Impeti aliter inrisa M
esserunt, nos esserimus personaliter, priefixa voce Nominativa it. Placet, juvat, o rtet me, justum esse; B Geth, it viratera, is besevera rare, robotis. Ubi tamen siquis dicat fi tam ese J casum este Nominativum verbis placet, jumat, o mtet, ideoque ipsa esse Persisnasia ; ego neutiquam inficias ibo. Constructio Auliona sie
accipienda est, To Mys, is aseth me; lustum esse, id mihi placet: Ubi v. prior vox Nominativa, toribus, justum elle) absolute ponitur; vel posterior it, id )redundat;
saltem emphatica vel exegetica sit reduplicatio.
REstat ut de Verborum aliquot Anomalia pauca tradam. De quibus haec
x. Tota quae sequitur Anomina non nisi praeteriti Impersecti temporis, Participii Passivi formationem spectat. Nam in ipsis quidem verbis Irregularibus nihil aliud irregulare eaea. in illa quantacunque Ammalia , verba Exotica vix omnino attingit , sed illa sela quae Nativa sunt.
Exotica vero illa appello quae a Latinis, Gallicis, Iudicis, Hispanicis, aut etiam Cambr Britannicis deduximus, quae quidem multa sunt: Nativa vero illa voco quae ab antiqua lingua Teutonica, seu Saxonica, originem ducunt; quae quidem omnia sunt Monosyllam, aut saltem a Monosyllabis deducti, in & plerumque nobis cum Germanis, Belgis, Danis, M. communia sunt, levi saltem immutatione facta;) quorum nempe sive Linguae sive ' Dialaetus ejusdem cum nostra Anglicana sunt originis.
Anomalia prima, quae maxime generalis est, ex celeritate pronunciandi ori- mactaginem duxit: iampe, post syncopen vocalis e in regulari terminatione cellina cons)na d saepinime mutatur in t ri quoties scilicet pronunciatio sic ev dit expeditior. Et quidem contractio potius dicenda videtur, quam Ano malia.)Nempe post chobin, n x, ct post consonas L M, dii ius pronunciatas, & aliquando
init 4m,Rr, modo praecedat vocalis brevis: hae enim literae tacilius post se recipiunt t
smia olfacio, Iob-n o. sed & vocalis longa praecedens non me breviatur, vel in cognatam breviorem transit;
quae & ipsa conducunt ad celeriorem pronunciationem. Sic lepi, o I verbis D Erep servo, rose dormio, io ue fleo, δεο creep repo, re fuων verrogo iras salto. M post consonas b,m v, π, a, atque 3, tu, mollius prolatas; & n, se praecedente v j si longa, manet d: Iacilius enim coalescunt cum ae, propter similem spiritus ad nares db restionem, quam cum c sic Mae, nae, raa d, bele V, M. a Verbis io his vivo, rasmiis flabrideo, D rrae deleo, to se me credo. Nisi cum vocalis longa abbreviatur ante, i, m n, r; & ubi M v, in As senusque mollior sit rumae, es, in earundem senum duriorem transit. Ut In Hii, Hemi, ment, is , M-rs, se β, ct c. a verbis re fel taetrusenuo, redeat disseibuo, re aeream somnio, to me nintendo, io tame linquo, Io Hreave octo, Io bineve credo. Ubi autem ae vel f praecesserat, litera addititia-vel t in hac contracta sema cum duel tradicali in unam literam coalescunt. Nempe si t radicalis esset, coeunt in 1; sin d esset radicatis, tum vel in Evel in t coeunt, prout haec vel illa litera promptilis proferri pos