Tarquinii Gallutii Sabini e Societate Iesu Orationum tomus 1. 2.

발행: 1617년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

1 g De Chri i caede .

stia est, sit etiam victima publicae voluptatis . Colapho caeditui ad Annae Tribunal;reus agitur impietatis in domo Pontificis, velata facie alapis impressis, diuinare iubetur auctorem: tota nocte ab impurissima delusus turba, suo sentit exitio nouus hic Samson quam graue fuerit in huius Dalidae sinu , hoc est in nostrae mortalitatis gremio conquieuisse. Illucescit aliquando dies : ad Romani Praetoris basilicam itur : disceditur ad iniquis imum Regem , a quo innocentiae pallio iri illi sanctitas , eodem rursus iudicanda reuertitur 3 ut Reginae gentium Urbis auctoritate,velut omnium gentium manu, Deus omnium interficeretur. Quid hic de Praesidis

pietate ne, an impietate commemorem p qui es flagitatam populi conuicio mortem seruili su plicio redempturus, ita verberibus accipit immeIentem,ut publice commonitiatus, ne ab hostibus quidem ipsis pro homine haberi potuisset, nisi eum ipse hominem appellallet. O leuem

tamen, ac perserendam spirantis prope ca da ueris conditionem , nisi grauiora superestent, quae

pateretur. In Praetorium a cohorte raptatur:

tigenti spinarum corona, ludicro sceptro , vesta purpurea per causam salutandi Regis illuditur , contumesiis oneratur . Nihil abnuit ille , nihil recusat: & qui verum a suis oblatum in solitudinem usque fugerat Hierosolymae re- guum , accipit vltro a scurris, ac sannionibu i

312쪽

Oratio XI. 279

tam ioculare. Satiatis ludibrio manipulatibus illis , remoto ioco, profertur impium Praetoris edictum: damnatur inauditus reus, sine lege :immo etiam contra Tiberij legem ante decimum a sententia diem ad suppliciuin rapitur. Imposita humeris cruce , iubetur innocenti filia. ma vii ima iugo collum ante submittere, quam isecuri: ingeniosum turpissimae morti crudelitatis additamentum . Nihil hic dico de selleo p culo , nihil de vulnerum dolore , diloricata iam veste, recrudescente . Nanibus, pedibusq; acuminato ferro dialectis, in patibulum agitur, adstante carissima, moestistiniaque parente. expirat insipcctanite caelo , fremente Ierum natura :insertur extinctus alieno sepulcro,ac pro lamentantium choro, milites habet tumulo circumnasios. Miletum me, qui tantum lanus, non dico

sine lacrymis, sed siue solemni laudatione pio le- qui debeam. Vtinam hic ego de te Chiille

Parens optime dicere possem. Nequaquam , ut mori solent ignaui, mortuus est Abner : manus tuae ligatae non sunt, & pedes tui nota sunt compedibus aggravati. Hoc inquam elogio tam illustri exitum istum excipere non queo: qui te captiuum in hostium potelute, manibus, pedibusque,non obligatis tantummodo,sed confixis , infelici suspensum arbore videam interire . Habes tamen tu, quod in ista captiuitate gloriari possis, & dolorem xl imum consolati,

313쪽

,go De Christi eaede .

eum tuae mancipium libertatis , cum voluntaria charitatis hostia moriaris. habemus nos, cur obitum istum ignominiae plenum omnium omnino ducum victorijs anteferamus, cum simu animo recolimus , e patibulo bracchijs explicatis, totum te iam terrarum Orbem sub ditione complecti tua , cum intuemur, sub alas istas , uniuersias euocari genteS, ac nationeS,cum

providemus , impressas istas corpori tuo seruiles plagas potentissimos Reges in Romani Pontificis pedibus osculo. Veneraturos.

314쪽

DE CHRISTI

In Sacello Pontificum Vaticano.

AD PAVLVM V.

ORATIO XII.

Pater.quibus ad Christi collacrymandam caedem hue euocatis, oculus ipse sons la

crymarum obstruitur . Neque enim tantuS,ac tam ma

gnus dolor postulat lacrymas, quas, & quotidianis , & alienis etiam interdum aerumnis impendimus, sed grauiorem aegritudinem quandam, hoc est, insolentibus accommodatam malis, & vulneribus respondentem nostris , exanimationem . Fuerunt ali quando qui prorsus in obitu filiorum plorauerint nihil; iidem in amicorum morte lacrym rint uberrime . Causam, quia sapientes erant, eam ipsi docuerunt esse , quod amicorum casu S

SERVATORIS

315쪽

acerbior, quamquam , Vtcumque pertinet ad inos, alienus tamen, & seiunctus a noli is est: filiorum , aut parentum intentus noster ipserum videtur quodammodo proprius ἱ adeoque non tam lacrymas oculorum , quam animi stuporem contracti, di perculsae metitis haesitationem efflagitat .. Ergo cum Parentis interitum optimi ta me deplorandum hic esse intelligam,exanimorequidem domestici magnitudine mali, atque abalienor a sensibus; sed tamen ad lamentationem, S questum,earum gemitu rerum, S comis ploratione compellor, quae senim,&naturam, ut nobiscum doleant,alioqui non habent. Quinci mortali concretione ii ii Angeli pacis, qui Iacrymari siuapte natura, & lugere non queunt, . priuata pene lege hodierna die, ad nos exci- itandos, amare sendi potestatem acceperunt.

Quamquam quid ego longius abeo l. Tu ipse, Beatillime Pater, Ecclesiae sponsus felicissimus;

cui propter excellentem personae dignitatena lacrymis interdictum esse videtur, & publico luctu , sunus hodie rerum Conditori facis,ac Domino moestissimum ; S quoniam in pulla veste

lugere non potes,lac maris i a purpura. Quando igitur huc veluti praefica sum allegatus ad luctum , ita mihi circa seretrum moderabor, ut quae duo lamentantium officia simi neque

conquestione careat oratio mea, neque praecO

316쪽

Oratio XII. 283

apposte praestando, ingemiscentis ductum yni

uersitatis, & ea rerum miracula persequar, quae decedentem Auctorem visa sunt in ipso mortis articulo conqueri iuxta , S collaudare. Excipite adeo vos beatistimae Caeli mentes, excipi

te caelestes orbes, excipite res caeterae sentiis , ac rationis expertes, non tam dicentis vocem , quam admirationem obstupescentis ex dolor . vobiscum oratoris. Et vero cuius non obstupescat animus , cum intuetur sv dore manantem sauguineo firmitudinem, exanimatam, & timore mortis obrigescentem aequabilitatem, atqu' a

constantiam , proditam amoris pignore beneuo-Ientiam , subi frictam vinculis potetiatem, flagris.

contusam innocentiam , expirantem vitalem via tam , illusam militari conuicio, coronatam spi

nis, caesam alapis, confixam patibulo matellatem, suspendiosum & cruciarium Deum t Quid hic ego primum exclamem , quid deplorem, aut lamenter extremum i Sed tamen quid non ad . mirer potius in tanta doloris, atque ignominiae segete infinitam gratulationis , ac laudis pul- .cherrimae siluam illicosii ccrescentem p Sanguinem ille quidem ex sormidine mortis exsiti dat, sed sementem in horto facit gloriae suae, ac fortitudinis nostrae ; tenetur improbitatis satellitio, sed voluntarius est amoris sui, beneuolentiaeque captiviis : vincitur, ac constringitur aristissime,sed ijs vinculis tenebrarum Priucipi se cilitium p .

rat IN

317쪽

rat humano generi regnum, S libertatem is et proditur instrumento pacis , sed agnoscit in sementito signo perfidiae te seram, ac lymbolum iniquitatis . Uerberatur in Praetorio; sed imbuit interea , mollitque sanguine suo Romano rum fasces s qui per manus traditi, Ecclesiae s . praestabunt aliquando patrocinium, & dominatum . Commentitia induitur purpura I sceptro, eoronaque per ludibrium insignitur : sed illo de ridiculo nobis existimationem conciliat, ct callidissimum eius architectum immanitatis ali vis omnia cogitantem , ac molientem illΗdit - Tollitur in Crucem, execratum vulgo lignum ,& ominosum : sed ex ea specula sibi designat oculis gentium possessionem unii tersarum, & i scriptione gloriosissimi tituli, velut e Tribunali

pronunciata sententia, iniquistimum orbis terrarum dominatorem exterminat . Incipit animam agere , ac tamquam tenetetur communi

conditione mortalium , laborat in vitae sit premis : sed in Parentis aeterni gremium inclinato capite , mortem tergiversantem adhuc , R restitantem, nutu verticis accedere iubet ad se , nec ante spiritum tradit , quam Victoriam persectam iam , & consummatam esse conclamct. Occidit demum , atque ex arena mortalis vitae victus, ac profligatus aliquando. discedit: sed ei tamquam superiliti, atque victori triumphale carmen, & Paeana omnium

318쪽

' perturbatione rerum velut incondito militum clamore Natura decantat. Parestet uniuersitati praeeunti respondere , ac omnia nos ad suis nebrem prouocantia collaudationem comitari :sed quia difficillimum est in tanto fremitu omnium smul acclamationes rerum exaudire, distinguam ego per partes singula, & quantum sas erit, quasi mythagogus interpretabor. Principio Caelum pompae funebri facturum initium vellem mutat ; sol funeris dc signator, politis prope radijs , ex lugentium habitu crinem detondet , atratosque lictores praemittit , & tamquam apparitores suos minorum siderum duces. Olbis ipse terrarum uniuersiis, quantuS quantus est, induitur tenebris: qua tremore concutitur, qua motu fluctuat alterno, qua montibus

in solidum fatiscentibus hiat, qua saxis allui tantibus aperitur. Et quoniam tota lugente sa- milia Parentem suum , Salomonis Templum, quae sedes illi fuerat peculia is, S propria , in omnium moerore laetati non decet, singulatia deponit ornamenta ; nudatisque penetralibus ostendit, omnia violato rerum Domino , facta iam esse profana . Nam, quemadmodum religione , saccisque pollutis, ad sit minam doloris significationem sibi vellem a pectorc discindebant Hebraei, sic Templum Hierosolymae celebeia linum, vElum illud , quo tamquam velle sanctiore quadam , antiqua iacio. una adyt e

319쪽

contegebantur, abriundit, & diloricat a sein , mortuo ce iam eo , cui rerum arcanarum illa deseruiebar ad umbratio, & scena , frustra putat obiectum spectatorum oculis retineri siparium . Nulla denique caeli, terrarumque parS eii, quae portento careat, S miraculo tuo. sed ut intelli- Eamus tamen , hunc totius naturae tensum , ac motum iunebrem in laudem Auctoris pro nostra ipsorum extincti salute panegyricum elle , illud etiam factum diuinitus intuemur , Ut pr dioia haec innocenter, & nulli perniciosia moseralium exhibeantur . Obducitur enim tcnebris Sol ; caelum armati videtur ad ultionem: sed nullo percellit sulmine sagitiosos . Nutat undique terra, montes dissiliunt, & saxa : sed n Minem prorsus ea tanta conquassatione corta piunt. Scinditur in Templo velum, detegitur rue profanis Sacrarium: sed nulla consequitur parietum ruina quae sacrilegos secum Duorutiat, & parricidas. Quin ipsa, situ, atque ili

lite siqua lentia monumenta maiorum apeIta sunt : non quidem ut exorberent impios, & tanto scelere contaminatos posteros, sed ut redde rent hominum sbcietati vivos , quos multo iam ante mortuos accepissent, Neque enim terr poterat amplius mortem intra latibula contin

re,inquae salutilata Cruce, Christi pertracta li metis, inarata, quae diuino illo persu sa, &.opimata sanguine uiscep at Yιtam, Esce autem

320쪽

oratio XII.

eonfoditur exanimato cadaueri latus; ut pol humum Saluatoris vulnus prodigium daret omnium maxime salutare. Aqua enim consectini effluxit; quae non tenarum eluvionem comminaretur , ut merita erat impietas , sed communium expiationem scelerum factam iam esi e significaret . Claudit extremum funus, ultimamque laudationis absoluit partem ille Centurio ; qui magnifica prosessione testimonium tribuit abditae Diuinitati grauilsimum ; di pro ea , quam sustinebat, per na, indicium dedit, suturae in Christi potestate, ac Regno pulcherrimae posteritatis. Non enim frustra lepion rios Imperij Romani milites ducit, qui tanta cum animi confidentia patibulatum illum hominem , atque intestabilem, Dei filium est testificari non dubitat. Oraculum est ea Centurionis vox, & deminciatio certissima, quae sere pollicetur aliquando , ut signa legionum, di vexilla commutentur in Cruces, & Romani gloria nominis, Crucis benescio multo fine magis, quam auspicatis illis Aquilis amplificetur . Cuius oraculi fidem, non selum ubique terrarum, sed hie hodie deprehendimus este constantistimam , cum Maximum Pontificem, Asertoris Christi Legatum potentisimum, ad quem ea Romae maiestas cum diuino dominatu iure translatitio deuoluta est, augustissimo

Pati a ordine,veluti longo Resum consequente

SEARCH

MENU NAVIGATION