장음표시 사용
91쪽
DIsΡVT II SECTI III. smillum bonis in actum virtutis absque illa litis influxu,quod cum predicta limitation accipiendum est. ro. Praeterea sic arguitur.Sicut opera mala contaminat Voluntate a qua procedui,
etsi illa in se substantialiter bona sit, ita
vice vorsavoluntas praua inquinat omnia opera quae ex illa proficisciriatur, licet in se bona sint atqui voluntas peccatoris es h praua, ergo Sc. Respondeo non est parratio nam ideo voluntas inquinatur ab
operibus malis, quia ipsa per se est causa iulorum omnium, at Vero non omnia opera voluntatis prauae inquinantur a malitia illius, quia etsi sint effectus voluntatis , non tamen tint effectus voluntatismahe, nisi per accidenS, per sic autem bonae. Sic enim exempli gratia' dum homo aliquis supcrbus ex misericordia facit cleemosynam, actus ille est per se ho- , minis misericordis , per accidens ver' hominis superbi, alias dicendum esset opus illud non tantum sumere malitiam in genere, crum etiam hanc specie malitiam a mala voluntate, atque adeocleemosynam superbi non solii esse ma
la sed inluper esse mala iri specie supcrbio
92쪽
, DE CRAT DIVINA, quod a communi sensura ratione pron. sus alienum cst.
An gratia faei ad bene operandum snecessiria. ai. 'VM probatum sit charitatem noesse necessariam ad omne opus bonum , non possumus hic qua si ionem mouere de fide viva quae per charitatem operatur, sed dubitatio procedit de fide mortua , an illa saltem necessar10 Tequiratur, ut homo bonii aliquod opus morale, hones um possit efficerc sunt enim nonnulli qui assirmativam partem ruentur, as erentes nullum opus fieri pos. ab homine infideli quod peccatum non sit. 22. Verum, assertio communis N, ra est , ad vin moraliter bonum honesum sidem non esse necessariam. Ita docent
omnes Theologi communiter. S.Thom. 2.2. quaest. IO. art. q. S ibi interpretes. Valentia tomo . disputat. I. quaest. IO.
punct. Bellarm. lib. s. de grati libero
arbitr. cap.9. Suares lib. I. de Gratia,cap.
93쪽
Disp. II. A CT TMaliiquos breuitatis causa praetereo Solet autem primo loco probari ex Scriptura,quae aliquando excitat infideles ad bo na Opera, victim Danielis . dicitur Nabuco donogor ut eleemosynis redimat peccata sua, qua verba supponunt potui Dse ab illo ter cicemosynas absque peccato,alias enim Spiritus sanctus per prophetam suum Daniciem , ad cas largiendas illum non inuitasset, cum Deus hominCS ad peccandum non moueat.AliasScriptu-xa laudat quaedam opcra infidelium, dotestatur Deum propter illa retributionem aliquam illis contulisse. Sic Exodici dicitur, quia timuerunt ob fetines Deum, edi cauit istas domos id est, quia obstetrices Egyptiae non occiderunt infantcs masculos Hebraeorum, Deus illis copiosam prolemm mercede illius boni operis dedit. Sic etiam Ezech. 29. habetur Deum eXerci
tui infideli dedisse spolia AEgyyti, quia
strenue, nauiter pugnauit contra Drum cum autem Deus sit iustissimus, sapientissimus,non potest remunerare mala Operased tantum bona, illa cnim supplicium merentur,non praemium. Denique Paulus Rom. . dicit Gentiles fuisse incracusabiles quod Deum non coluerint, ρο-
94쪽
18 ORATIA DIUINA, terant ergo Deo cultum exhibere sine peccato, si enim non potuissent nisi peccando eum colere,certe fuissent cxcusabb
23. Patres etiam eidem sententia con muni consensu subscribunt Basil homil. 9 in hexam. Sunt apud nos inquit) se τι tutes secundum naturam, ad qui habendas ' ita animae, non ex humana doctrina sed ex ipsi natura nobis inesse videtur. Et In vinusia oratis,nusia doctrinae vigiinformula nos edocet morbum odisse ede nobumet sis, nos ea quae dolorem e ciunt, reprehendimus,aue famur, horremus se in anima, quaedam inest naturalis,es citra doctrinam euitatio mali. Haeae ille, quibus, crbis docet nos naturaliter inclinari ad quasdam virtutes
qualis est, verbi causa . miser1cordia. ga pauperes adque adeo ad eas comparandas idem non es se necessariam Chrysos om homil de fide, dege naturae, d Spiritu sancto. Similes mihi Identuriu1quit qui operabus bonisforent, or Deumpie'tatis ignorant , reliquiis mortuorum , pulchre quidem induta , sensum autem idchrorum
non habentibus quae enim tilitas anImae mortuae, Deo quidem mortuae de , se ratione.
bonis autem operibus vestrae Augustinus
95쪽
DI spvr. II. Sacae Io IV. 'aperte huic sententiae suffragatur , nam lib. de spiritu, littera cap. 27. hunc in modii scribit. Si autem quinaturabtersciuir quae legissent, nondum unt habendi in numero eorum quos Christi iust cat alia, edeo p
tius quoru etiam impiorum nec Deu verum veraciter iusteque colentium,quaedam tamens AD , vel legimus, vel nouimus, ve audimus quae secundum iustitiae regulam, non olum L tuperare non possumus , verumetiam merito recteque laudamus, quamquamsi dissutiantur quo sine sant, vix inueniuntur quae ustitiae debitam laudem , defensionemve mereantur.
Ita August. qui propterea dixit opera ma- piorum , si discutiantur quo fine fiant, vix inueniri qua laudem iustitiae creantur , quia non omnia opera infidelium, quae in speciem videntur bona, re Ucra bona sunt, cum pleraque ab illis fiant malo fine non tamen negauit ob se ab illis fieri bona opera ad bonum fi nem Vnde notandum est eum non dixis se non inueniuntur, scd vix inueniuntur, Ut ea particula indicaret saltem nonnulla opcra, ab illis bono fine fieri A paulo post praedicta,crba Sicuti inquit non Impediunt a vita aeterna iustum quaedam peccata venialia sine quibus haec visa non ducitur; sic
96쪽
ad lutem aeternam nihil prosint impio aliqv.t bona opera sine quibus in cisiime vita cuiusli heteti impos imi hominis inuenitur. Quibiis verbis nihil pro nostra sentcntia clarius dic potuit, sed de toto hoc testimonio hi-
24. Iam ratione a priori probanda est nostra assc tio, quia scilicet, homo rationis lumine naturalis S libero arbitrio prς-ditus,potest omnium iudicio efficere opus aliquod ex obiecto bonum, quale est honorare parentes, dare eleemosynam pauperibus , c. Haec autem opera fiunt simpliciter bona, si duae conditioncs seruentur,prima,Vt obiectum formale, seu finis intrinsecus illorum sit honestus,, rationi consentaneus;altera, ut in finem aliquem
eXternum prauum non refcrantur atqui
infidelis siue aliquo modo Deum agnos.c i, siue non, potest utramque illam con-Vitionem seruare iriorem quidem, quia facile potest ratione naturali cognoscere, verbi causa,honestum esse, lationi vati doctaruum, dare pauperi eleemosynam, S operans, potest tale bonum intendere,ctsi fide careat posteriorem etiam,quia cum infidolis, pro libertate sua possit agere, vel non agere propter finem extrinse-
97쪽
DI spvT. II. SECT. IV. ictim,liberum usque est illi,malu fine ex trinsecum operi suo no apponere, agendo tantum propter fine honestu intrinsecti Potest ergo infidelis opus aliquod simpliciter bonu efficere Simpliciter,uaqua, bonum,si spectetur secundum se,docum omnibus clxcunstantiis requisitis ad moralem
bonitatem operis, quamquam si confer tur cum bono opere,e gratia docharitatefacto, dicatur tantum bonum secundum quid, ut supra num. I9. aduertimuS.as. Confirmatur haec ratio, nam homo cognoscit naturaliter non solum opus
ipsum moraliter bonum, sed etiam ipsam operis formalem honestatem, seu opus thonestum est quid ergo impedit quom nus possit eiusmodi aliquod bonum velle, propter finem bonum,& honestur ',ipsius
naturali facultati consentaneum, d valde proportionatu, licet alioqui fidem supernaturalem non habeat certe no opus
est fide infusa ad hoc ut homo eleemosynam tribuat pauperi ob bonu finem , verbi causa, ob misericordiam, cum ad eam natura ipsa nos veluti compellat. Verum quidem est infidelem, si agat ut infidelis, semper apponere finem aliquem prauum suis operibus, si tamen agat ut homo CX
98쪽
praescripto rationis , potest sine dubio actionibus suis finem aliquem bonum delionestum praestitueres fides enim non magis est circunstantia necessaria ad bota nitatem moralem operis , quam gratia habitualis, de qua sectione a. o. di
26. Est Malia ratio a posteriori, seu ab absurdis ad idem suadendum d quia si ho
mo fide carens non posset bene operari, sed omnia opera illius essent mala , sequeretur cum aliquando necessario ex .
care, nimirum occurrent praecepto aliquo affirmativo. Quid enim tunc ageret ad vitandum peccatum namici prae ceptum illud impleret, vel non:si non impleret, peccaret contra praeceptum quod pro eo tempore obligat ut suppono; si v ro illud seruaret,peccaret etiam,qui cum fide careat, omnia illius opera mala sint: ergo necessario peccaret necessario cssct miser. Deinde, tempore quo non Verge rei prςceptum aliquid faciendi,verbi causa, erogandi eleemosynam, satius esset infideli eam non dare, quia dando peccaret ex desectu fidei; non dando non peccaret, quia non ageret, neque ad agendum teneretur Postremo non liceret nobis
99쪽
Dispur. II SECTIO V. 63 infidelem incitare ad praecenta naturaeseruanda , si enim ea non nisi peccando seruare potest ad peccatum induceretur sic authores essemus peccati. clii omnia dc similia penitus abstirda, d a recta ratione aliena nat Maneat ergo hominem fide infusa carentem posse interdum bene operari mor,
Re fontitur a umentis qu. contra a latam assertionem ferisolent. 27. ID Raeter Luterum, Caluinum, &x reliquos sectarios huius temporis , referri solent contra nostram de communem sententiam Gregorius Ari- Uin. a. sentent distinct. 26 8 sequenti bus Roffensis artic. 36. Ambrosius Catharinus super cap. 2. Genesios in qui dam ali doctores Catholici, qui existi, mant infideles , nihil boni agere posse, sed omnia ipsorum opera esse peccata. Cuius sententiae triplex est fundamentum , num in quibusdam Scripti et testimoniis , alterum in sententiis
100쪽
nonnullis August. tertium in ratione po
α8 Quod attinet ad Scripturam, Varia testimonia ex illa depromuntur: primum sit illud Matth.7. n fons arsior mala bonos uectu facere, atqui infidelis est arbor mala,ergo non potest ullum fructum , seu Opus bonum facere. Respondeo , infidelis ratione fidelitatis, aliorum peccato rum quibus detinetur est arbor mala, sic non potest ullum fructum boni operis cssicere, sed praeter illa habet infidelis intellectum,& voluntatem, aliaque natura dona, a Deo data, per qua potest morale aliquod bonum essicere. Quodsi haec ex possitio minus arridet, per fructus bonos, intellige bonos simpliciter, id est acceptos Deo,& vitς aetern meritorios tales enim fructus infidelis proferre nequit, sicut nec
fidelis priuatus charitate&gratia. 29. Secundum testurionium sumitur ex
cap. r. epist ad Titum , ubi Apostolus, Omnia munda mundis, inquit coinquinaris autem sein delibis nihil est mundum, sed inuinata seorum ens, circo cienti . Ubiis verbis docet in infideli nihil esse mun