장음표시 사용
261쪽
DIs P. V. LECT. V. 23 Iculpa illi contraria vitari sine auxilio gratiae dico quando praeceptum Obligat,quo enim tepore non obligat, potest facile . tari peccatum contra illud absque gratia, nepe nihil agendo. Qia ad si quis tunc vestit producere actum alique de scaptum ad prcceptum implendum,si coetCpore Urgeia rei ad illum actum gratia est necessaria, quia cst eiusdem rationis S natura cumactu quo praeceptum tempore obligationis impletur. Et sic, ut ros exemplo dcclx-rctur,cum fidelis non icneatur omni tempore exercere actus sit pernaturales fidei,
si extra tempus obligationis tarii fide infusa quam habet, Mino vni mysterio actu a sinentiatur mox alteri, isti actus fidei
erunt ut oportet ad salutem, praecepto fatisfacerent si eo tempore fierent quo datur praeceptum credendi quare ad illos non minus est gratia necessaria quam si de facto praeceptum per eos ampleretur. Caeterum haec gratia necessitas non habet
locum in casti praedicto quo homo nihil
ageret, nam ad non agendum V sic, gratia non est necessaria 4 tamen sincilla homo vitaret peccatum contra
praeceptum supernaturale, quia scilices cotempore non obligaret. Quod autem
262쪽
dicimus de tempore quo non praecipitur actus aliquis supernaturalis, dictum etiam volumus de tempore quo etsi eiusmodi pr ceptum obliget, homo nihilominus iulius Ooligationem inuincibiliter ignorat, aut alio quouis modo ab obseruation Cpraecepti legitime excusariar , tunc enim potest peccatum vitare contra illud prae ceptum absque Vlla speciali gratia, nempet illud non ad implendo 47. Tertia assertio Novois homosem re praeceptum negativum, essepotest sernaturale, circa actus Uri, pei es charitatis sine
supernaturalia quae dantur de actibus internis sunt affirmativa, obligant pro certis teporibus dutaxat no pro semper: in illis autem mcluduntur praecepta nega tiua ad Oxcludedos actus oppositos,&haec pro seper obligat eode eni*rscepto quo hic Z nunc, tali tempore, & in tali occasione tenemur Deum diligere, tenemur etiam illum Nunquam odio habere,&sic de aliis praeceptis. Quo post probatur nostra assertio, quia tunc seruatur praeceptu negatiuu circa actus supernatUI ales, quado cauetur actus illis c5trari risi subqualibet ratione, sed visui supernatu'
263쪽
DI si v T. V. Em Do V. 233rales atqui non potest homo vitare actus oppositos actib' supernaturalibus qua supernaturales sut,absq; auxilio gratiae, ergo nec praecepta negativa de illis actibus seruare absque grana.Declaratur maior propositio, nam duobus modis, verbi causa, homo assentir1 potest mystcriis supernaturalibus,ut superius ostensium cst;nimi r si
vel per fidem humaham, acquisitam, vel per fidem diuina mi infusam; unde
duobus etiam modis potest cauere actum repugnantem praecepto fidei, primo quatenus contrarius cst fidei humanae quam
de actu opposito acquisiuit, deinde ut repugnat supernaturali praecepto fidei priori modo non dicitur homo seruare praeceptum negativum supernaturale fidei proprieri formaliter sed materialiter dumtaxat, quatenus non Violat praeceptum fidei affirmativum in quo aliud virtualiter co- tinctum at vero posteriori modo censetur aliqua ratione seruare praeceptum super natUrale negativum circa articulos fide
quia hoc facit ex motivo fidei u od supernaturale cst. used autem homo non post sit hoc praeceptum negativum seruare, seu quod idem est, vitare actum, pCaecepto
supernaturali contrarium sinc gratia quae
264쪽
crat minor propositio patet, q7ua non potest vitari actus aliquis ut fidei supernaturali, praecepto illius repugnans, nisi cx pio quodami positivo voluntatis anfectu erga ipsam fidem supernaturalem, ille autem affectus sicut S ipsa fides est su-
crnaturalis ordinis,& Vires naturales V
untatis V anscendit, quare non potest haberi sine auxilio gratiae. 8. Atque ex his sussicienter impugnata manet corum obiectio qui dicunt praece pia negativa seruari non agendo, ad non agendum autem non requiri gratiam di-Lςndum enim duobus modis hominem posse non agere, seu actum Vitare praecC-pto fidei contrarium, primo actum illum secundum sevi absolute,seu ex vi fidei littananae cauendo quomodo pr*ceptum negativum circa fidem non seruatur nisi materialiter ωvalde improprie secundo fugicndo eiusmodi actum quatenus repu'gnat supernaturali praecepto fidei, qua ra tione praeceptum negatiuia ut esse potest
supernaturale circa materiam fidei,implo. tu non tantum materialiter , sed etiam formaliter, proprie , quia seruatur Canotulo dc intentione supernaturali. Et
ad priorem illum modum seruandi prae-
265쪽
cepta negativa, fatendum cst non requiri gratiam saltem si grauis tentatio non urgeat non tamen id concedendum
est de posteriori de quo hic solum agi
An homo possit e di onere adgratiam habitualem sine sectati auxilio. 9 Vplex est ad gratiam habitua-I lem dispositio generatim loquendo alia proxima,alia remota:Dispositio proxima illa dicitur quae est nam c- diate coniuncta cum gratia habituali, ita ut eodem temporis momento quo illa dispositio existit gratia infundatur Remota vero illa dicitur quae immediate ad gratiam sanctificantem non praeparat, sed mediate, nimirum mediante alia dispositione quae immediatius gratiae coniungitur quo possito. o. Prima assertio sit. Non potes homo habere proximam dis 'ositionem ad gratiam habitualem, a queseciali Dei auxilio Probatur haec positio , tum quia dispositio Proxima ad gratiam habitualem consistit per se loquendo in actu contritionis
266쪽
236 g ost ΑΥ DIVINA perfectae, vel amoris Dei super omniabat qui eiusmodi actus no possunt haberi sine speciali gratia , ut definitum est in Concit Trid.sch.6.can. tum quia dispositio pro-Ximadcbctesse proportionata formae ad quam disponit, di eiusdem ordinis cum iuta, gratia autem sanctificans est supernaturalis ordinis tum quia illud agens quod Virtute propria,S it causa principalisio mam in subicctum inducit, debet prius 1llud disponero atqui Deus vi agens super naturale est causa principalis gratiae, ergo ipse ut author gratiae dispositiones ad gratiam produccre debeti tum quia dispositio proxima ad iustitiam cst crus actus pietatis. ad salutem proprie pertinet, actus autem pietatis, ad salutem perti nens non potest fieri absque supernaturali auxilio:tum denique quia alias sequerc-tur gratiam sanctificantem nobis non dari omnino gratis, scd ex nostro merito, quod erroneum est.
I. Altera assertio. Nonpotes homo ipsum remose ad gratiam disonere proprie loquenaeo, sine auxilio diuinae ut M. Probatur primo e Scriptura, psal. 6. Et dixi nunc; i haec
mutatio dexterae excelsiou verba indicarit ipsum conuersioni mitium qilod a rem O-
267쪽
ut expendit August. lib. 2. contra 2 Cpist. Pclagian cap. O. Ponderant etiam Concilia, zPatres illud Prouerb. 8 iuXta ZO. Praep.rratur volun σὰ Domino: d de omni praeparatione utili ad salutem intelligunt. Vide Concit Aratis c. a. can. q.&August.
lib.de grat. libero arbitrio cap. IT. Vsurpat etiam saepeAugust.illud Rom. II. usue prior dedit Pi es retribuetur ei' Ex quo loco perspicue colligitur gratia oon posse praeueniri ab ullis humanis operibus;si aut in homo se posset disponere ad gratiam
etiam remote, illam procul dubio praeue niret, nam homo prius dispositionem sua daret Deo quam ab illo gratiam reciperet. Denique Scriptura palum indicat nos nihil posse ex nobis cogitare , velle, aut efficere in ordine ad Vitam aeternam, Ut patet ex locis illis vulgaribus,1 Cor. q. GHidh bes quo non accepistiti. Or.3. Non quod us
cientes imis a nobis coxitare aliquid quasi ex nobὐsed e scientia nostra ex Deo s.IOan. I S. Be me nihilpotestis facere, c.
a. Probatur secundo ex Conciliis. Arau sic a can. 4 definit non solum purirari a
peccatis, sed Fiam velle purgari fieri ini bis per Sancti Spiritus infusionem α
268쪽
a18 DP GRATIA DIVIN. Operationem,illa autem voluntas qua no-
in incipit velle a peccatis purgari inter dispositiones renaotas ad iustificationem computatur. can. 2 . statuitur in omni opere bono Deum incipere,non Ut nos. In Concit arid.scss 6. cap. . dicitur CXO diuiniustificationis in adultissimi a gratia Dei praeueniente, at dispositiones remotae ad mitium iustificationis pertinent. cap. 6 cnumerantur dispositiones remotae quibus homo paulatim ad iustitiam perducitur,4 gratia cXcitans principium illarum csse dicitur. 3. Probatur tertio iisdem rationibus quibus in i .assert. usi sumus, illae enim ad
istam proportionaliter applicari possunt. Imprimis igitur non solum dispositio proxima, sed etia ea quae est proximae immediata debet esse supernatural1S, Vt seruetur debita proportio; si enim esset natur
iis, nullo pacto posset disponere ad aliam
superioris ordinis, ut notum est: quod de ista dicimus, assirmandum est de reliquis usque ad primam Deinde, qui formam inducit, subiectum praeparat non solum dispositiones perficiendo, sed etiam eas inchoando, ut patet di ignei aliis agentibus naturalibus; ergo Deus ut au-
269쪽
Disp. V. Ec T. VI. 239thor gratiae non tantum producit proximam dispositionem ad gratiam,sed etiam remotam. Item , dispositio remota est opus pietatis, S ad salutem spectat, S c. Ex quibus omnibus sequitur nullo pacto concedendum esse dispositionem remotam ad gratiam, si vera sit dispositio, per se Ut supponimus, acquiri posse naturae viribus,ma oppositum esse plusquam .lemc- rarium,& semipelagianaimum sapere. Sed contra hanc assertionem opponet aliquis vulgatum illud axioma Theologorum: Facienti, id se es Demison de-Πegat ratiam. Quod intelligendum videtur de faciente quod in se est ex viribus naturae unde consequens est hominem
posse seipsum propria vi saltem remote
ad gratiam disponere Vertim huic obiectioni facile est responderescae praedictis, nam homo qui 'cit quantum potest ex
propriis viribus, ad summum emcere potest actum aliquem honestum naturalis Ordinis, talis autem actus non est dispositio ad gratiam ne quidem remota,
quia ut talis sit, debet proxime disponere ad ulteriorem dispositionem , csse eiusdem ordinis cum illa , quod non ita est
270쪽
Σ Ο DE CRATIA DIVINA, 3 . Neque rei et quod nonnulli Theolo gi allatam propositioncm intelligant Ceiis qui faciunt quod postunt ex viribus naturae, si enim v clint Deum ex speciali lege ci qui facit quod potest ex viribus naturς,&bene moraliter operatur, fallibiliter conferre necessaria auxilia quibus proxime ad gratiam sanctificante disponatur,
sic neganda est praedicta propositio, inde
enim sequeretur inicium saltatis si ex nobis,non exDei grati , qui est Semipch: gianorum error: Si vero sensus sit Deum conserre auXilia gratiae facienti quod in se est natura viribus,non quidem ex speciali aliqua lege, aut ex merito Viso operantis
siue sit de condigno, siue de congruo, sed
ex generali sua liberalitate, misericordia,qt a confert omnibus auxilia ad salute sussicientia, iis maxime qui per peccatum Obicem non ponunt, sic concedi potest focienti quod in se est Deum non denegare gratiam δε ita a Theologis vulgo conceditur sed inde non sequitur opus ex virubus natura factum, esse dispositionem remotam ad gratiam habitualem, in sensu quo de illa dispositione hic loquimur, t manifestum est. Im, aispuat is sumtae.