장음표시 사용
281쪽
sitionem supernaturalem acquiritur, putant enim eiusmodi habitum effect iue coacurrere ad 1llam dispositionem, S conscia quenter ad illius productionem iuuare. Deniqueat in ca sunt sententia, ut pictent gratiam excitantem 5 adiuuanteiri reipsa non distingui, sed tantum ossicio. In hac quaest.admodum obscura, sequem te asscrtiones obseruandae sunt. Io. Prima assertio Gratia adiuuans non est concursus diuinus siue per concursum intestagaturinnxiae Dei ari supernaturis intimus, siue aliquid parte Dei, aratae habens in ordine ad spernaturalem actum. Prior huius assertionis pars probatur, quia Uncursus Dei spectatus ut actui intimus, nihil est aliud quam actus ipse ut a Deo procedit pcrgratiam autem adiuuantem imtelligimus principium cssectivum actus illius, quare non possunt in idem coincidere, cum causa efficiens a suo effectu dis tinguatur realiter.Posterior pars suadetur quia licet modus agendi per se immediate non sit, impossibilis, nec repugnantiam ullam inuoluat, in praesenti tamen non videtur admittendus, tum quia perti
pet ad suavem diuinae prouidentiae dispo,
282쪽
as1 DE GRATIA I v IN Asitionem conferre agentibus sicci dari. siue perscistis, siue imperfectis , Virtutes creatas, inhaerentes quibus operentur:
tum quia iuxta modum illum dicendi Deus ipse esset gratia adiuuans,quod pau-lb durum est. 11. Neque satisfacies si dicas gratiam adiuuantem spectatam in actu secundo esse quid creatum,quia sic non distinguitur ab ipso actu supernaturali ut a Deo procedit, . quamquam si specteriir in actu primo sit increata,&non distinguatur a Deo ipso: Non inquam hac responsione satisfacies, quia per gratiam adiuuatem intelligimus auxilium aliquod cum potentia effective
concurrens ad actum supernaturalem,quiratio non jotest competere ipsi actui, nisi concedere velis idem sui ipsius esse
principium efficiens. Ir. Secunda assertio Gratia adiuuans non es qualitas sue motio infusa cum consense tra flens, voluntatem determinans probatur, quia cum praedicta qualitas sit necessaria ad amam supernaturalem ex parto principi j effectivi, oportet illana concedCTe non tantum iis qui habent auxilium e sica & actu operantur, sed etiam iis omnibus quibus datur auxilium ad agondum
283쪽
DI si V T. I s C T. L roxime sufficiens, licet actu non agant; ut enim infra dicetur, gratia sufficiens est illa qua homo fit potens Vt actu operetur si velit, absque accessu noui alicuius auxiiij, si ergo illa qualitas datur iis qui actu n5
operantur, iam non est gratia adiuvans seu cooperans, sed potius ad gratiam excitantem reduci debet, neque est qualitas fluens cum actu, sed sine illo permanens in modum habitus Deinde haec qualitas pendet a Deo solo,ri infunditur priusti tura quam liberum arbitrium operetur,illudque ad agendum ita determinat, ea posita non possit non operari, Ut docendqui illam admittunt, hoc autem non paruvii libertatis ossicere videtur, Ut ex pro feta dicetur inferius Postremo, culi illa qualitas sit spiritualis,&nullam habeat in subiecto contrarietatem,neque depedeat ab actuali influxu liberi arbitrij, vix concipi potest aliqua probabilis ratio cur tra- facta operatione, in voluntate nihil agen
13 Tertia assertio, Gratia adiuuans non es habitus id quiper dispositionem supernaturale acquiritur. Probatur, quia tota ratio cur nonnulli dicunt habitum infusum perti-
Fre ad gratiam adiuuantem , est , quia
284쪽
as GRATIA D IvINA, putant talem habitum effective concurarere cum potentia, ad producendam dis positionem, qua subiectum praeparatur ad ipsum recipiendum,hoc autem non ita esse patebit ex disput. 9. sane nunquam adduci potui ut crederem effectum prius natura eXistere quam causam efiicientem
qua procedi & dispositionem quae subjectum praeparat, ii realiter inhaerendo, ad formam liquam nondum existentem recipiendam posteriorem esse in existen . do eadem sol in . sed de his loco citato latius .Praeterquam quod,nullus est actus su pernaturalis qui non indigeat gratia adiuuinte multi autem sint actus illius or-d Ili quis non possunt procedere ab ullo habi u infuso,ut constat in attritione u dam peccatoris imperfecta,ru supernaturali,quae eXtra sacramentum nos disponit vltimate ad gratiam habitualem , unde procedere non potest supernaturali habitu poenitentiae, qui non nisi cum gratia habituali infunditur: si ergo habitus infusus non habet rationem gratiae adiuuantis in nonnullis actibus supernaturali.
bus, aliquid aliud inuestigadum est in quo
consistat gratia adiuuans quanquam riC-gandum non sit habitum iniustam, pos
285쪽
quam semel in anima receptus est, eleuare potentias, sitissicienter eas adiuuare ad producendos deinceps actus eiusdem rationis cum ipso habitu', ita ut ad eiusmo di actus no requiratumspecialis aliqua grari diuuans, vinum. q. huius disput ad
IAE. Quarta assertio Gratia adiuuans non diu guitur realiter avocant ei excitante id tantum o cis eadem enim gratia quatenus voluntatem excita es ad bonum inclinat,d Ltur excitans .ruarenus vero isti vires tribuit, cum ea e femiue concurrit ad opus rivernam ruυ, dicitur adiuuans. Ista as artio etsi suis difficultatibus non careat, placet tamen multis viris doctissimis, quorum authoritas non parum momenti apud equos reruaestimatores habere debet. Probaxi auto potest primo ex Concit.Trid.sests6.cap.s. Vbi dicitur hominem disponi per excitarem & adiuuantem gratiam ut se conuerutat, consentiendo idem gratiae quibus verbis non obscure indicatur eandem esse gratiam qua homo ad consensum caecitatur, quς consentientem adiuuat., can. . docetur liberum arbitrium eius qui co- uertitur, cooperari gratiae excitanti atque vocanti ea quo sequitur gratiam ex.
286쪽
is D ORATIA I v INA, citantem vocantem libero arbitrio coia operari, cooperans enim dicit relationem ad cooperatorem, id est ad eum qui simulctim 1llo idem opus peragit proprium autem munus gratiae cooperantis seu adiuta uantis est libero arbitrio cooperari ergo gratia eXcitans ae perans, seu adiuvas idem sunt.1s. Idem secundo ostendi potest ex Pa tribus.August.lib. I ad Simplicium. quaesta. Noluit Esau inquit se non cucurrit, sed etsi voluisset se cucurrisset Dei adiutorio peruenisset , qui etiam velle o currere vocando pra sitaret, nisi vocatione contempta ipse reprobus bret quibus verbis patet vocationem S
re homini vi velit,in currat, seu ut conuertatur, atque duo illum ad conuersionem iuuare. Et lib. de praedest sanct cap. I9 A ecquia credimus inquit) sidui cred
mus vocamur, atque ilia .ctatione quaesinetwnitentia ess, dprorsus agitores peragitur , it
credamus ubi notanda sunt Perba illa, a Dtur, speragitur,aPere emit ut credamus pertinet ad gratiam excitantem,peragCrCvero ad adiuuantem. Cum ergo Vtrumque Vocationi tribuatur, consequens est gratiam vocantem seu excitantem ab adiuuante
287쪽
8arn insignia loca Fulgenti quae praedi Luassertaeininoti partana fluete videntur. Sic enim stribit El, i de Veritate praedςst:& grat. H- atque huiusmodi te imoni quibus
cim noui quam venu refertum es te lamen tum tale Esse tomino demo Iratur arbitriam, ut urar in Onda quae bonurium nihilpos, itinisi ipsum gratia diat ea prae Venerit siue ad per Die a nassia enuosbi se Foere valeat, ni
gratia qua praeuenitur eadem iugiter adsuue. tur. Quibus Verbis patet eandem esse gratiam praeuenientem S adiuuantem exmEnto Fulgenti). Idem eodem libro M ita ricordia i t tu neueniens inquit cooperaturam hominis Huntatem sola ripa at, Mevo ns autem cooperante di voluntatemi at Ex quo loco patet voluntatem con sentiendo cooperari gratiae fra uenienti,
Vice versa gratiam praeuenientem coO
perari voluntati consentienti, Unde nece Tirio sequitur gratiam praeuenienten, seu excitantem, idem esse cum gratia cooperante, seu adiuuante quae etiam subse quens ibid. appellatur. Denique eodem libro docet voluntatem nisi gratia praeuenlante leuetur,nullatenus surgere: quo lo-
288쪽
bibliano peccat euigilet, sed etiam iuuari Ut urgat, quod manifesto indicio cst gratiam praeuentcntem ab adiuuante realiter
non distingui. 1 7 Iam rationibus suadenda est allata assertio Imprimiis,quando quis Vocatur a Deois caecitatur ad conuersionem , huic vocatiunt non respondet, censetur auxilium ad conuersionem sus ciens,, consequenter totum d quod necessarium est,ru sussicit ex parte principii ad opus conuexsionis efficiendum, illud enim est de ratione gratia sussicientis, ut dicetur inferius sed qui spernit totum id quod necessarium est ex parte principij
effectivi ad conuersionem, contemnit ilialam gratiam qua sussicienter iuuari O-tcstit conuertatur ergo qui respuit, O-cationem reiicit illam gratiam qua iuuari potest ex quo sit gratiam vocantem de adiuuantem non distingui realiter. 38. Praeterea, non dubium cst quini mo a Deo excitatus per piam cogitarionc, N. indeliberatum olim talis affectum.
eiusmodi excitatione vires nodas accipIaz
ad operandum, ut colligi potest ex iusti-
289쪽
summum ossicio. I' Postremo'. Eitia ci,ccitans consistitii illustratione aliqua in tellectus, mo
tione qua voluiitas trahitiiri incliti ituri ad constasii ita , ista autem tractio seu hac
cithario vestititatis a ratio 2citante res
tas per habitu inclinatur ad is his aliquόά' bonum cum rgo habitiis effective con- eurrat ad atriini illum ad quem voluntarent inclinat. ciuetaque sicit, quita dicemui gratiani excitante in
etiam esses sue concur erὸ'ad conuersio 'ne ha,aliudve osus supernaturale ad quod Voliuitatem impellit Mahim quia gratia cxcitans se habet per modum impetusi inpressi. quo oblantas cohuersionem impellitur sicut ergo in rebus corporeis i inpetu cffective δε motu 'lo Ealem si 'currit, ita proportione seruata impetu S. voluntati impressus ad Hotus hirituales,m supernaturale animae coo erat idebet. ι
290쪽
zo v c um contra hanc 1lertioncm Obiicies i. Cont1ngit intcrd hominem cx sola recordatione praeteritae cXcitationis conuerti, incr*dibile est aptissa ejus . modi recordationem attinger physice conuersionis actum. Respondeo. Non fatis ςst ad conuersitionem hominis Vt prioris excitationis iam elaptae sippliciter recordetur , sed opus est ut occasione talis recordationis ruruis a Deo excitetur
noua quaeda' intili in animum illius iminittatur, Vt ad idem opus bonum de- qu yeluti Mycalescat. 21. Obiicies iterum Motu S gratiae CX- citantis sol t s se minus persectus, quam actus supernaturalis ad quem eΣcitat , ille epim est interdum quidam inferni, aut mortis timor , aut horror foeditatis pCccati, vel alius similis motus,iste vero amor Dei super omnia, aut contritio At principium effectivum actus,nat Uriconditione actum ipsium superare debet. Respon-d co Etsi gratia excitans sit ignobilior co- tritione, aut amore Dei super omnia , iride tamen non sequitur cam non posse Ch se 1ue concurrere ad illos actus, quia ad hoc sufficit causam principalem nempe Delim, qui gratia excitalite ut instrumQ-