Tractatus theologicus de gratia diuina, tam actuali, quam habituali. Authore fr. Petro a sancto Ioseph, Auscense, è congregatione Fuliensi

발행: 1625년

분량: 801페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

Dispvτ. VII. SECT. I. as est nullam dari gratiam qua voluntas physice araedeterminetur ad conuersionem, aliosque actus lupernaturales,ac per consequens enicaciam gratia in physica

praedeterminatione non consistere.Vt autem recto ordine procedamus in hac dissicultate,quae est magni momenti,nonnulla argumenta proponemus, quorum duo priora in hac prima sectione reliqua veri, in sequentibus persequemur. Primum argumentum sumetur ex Scriptura Sacra: Secundum ex Concit. Trid t. Tertium ex Augustino, aliisque Patribus. Quartu ex S.Thoma,& variis Scholasticis . . tum Multimum ex rationibus, incoin- modis. Percurramus singula. 3. Primum igitur argumentum sumitur ex nonnullis Scripturae Sacrae testimoniis, inter quae priori loco ponderandum occurrit illud Isa. s. vltra debuiscere vineae meae, se non feci'an quod expectaui vis ceretvun, o fecit labruscas ' quibus verbis declarat Deus se dedisse Iudaeis quidquid

necessarium erat ad bona opera facienda:

at non dedit illis gratia physice praedeteris

minantem, quia cum illa haud dubie bonorum operum fructus protulissent, ergo

eiusmodi gratia ad bene S pie operandu

362쪽

GRATIA I vi NA

non est necessaria .Et certe alias Deus notidi erct, .idetltra debuifaceres Si enirnaim xilium praedeterminans sic necessariu, merito dixissent Iudaei Deum non fecisse quidquid ex parte ipsius necessariu erat ut bene agcrent. Non.etiam diceret, expediani v acere uuas, quia no possimi uas bonorum operum producere absque gratia praedeterminante: si ergo Deus lianc gratia illis denegat,frustia, uas expectat,d perinde facit, ac si quis expectarct ut auis sine alis volaret, aut homo sine pedibus incederet, . Secundo loco notanda sunt verba illa Matth. II.Vae tibi Corozain, vae tibi Bethsaida,quias in Tyro, o Sidonefactaeissu τι

tutes quaesectae unita vobis, olim in cilicis,ctrinerepoenitentiam egissent. EX quo loco patet Tyrios,&Sidonios, acturos fuisse poenitentiam, si gratiam quam Deus ciuibus Corozain, Bethsaida concesserat, habuissent:Haec autem gratia non erat qUalitas, aut motio aliqua praedeterminans; nam si talis fuisset,illi quosChris usarguit infallibiliter conuersi fuissenta, undesne res ario sequitur, gratiam praedeterminantem ad conuersionem nequaquam esse necessariam.

363쪽

Dis p. g I. Ec Io I. as Dices. Si Tyrij, d Sidoniihabuissentaliam tantum gratiam quae concessa fuit aliis populis, cum illa quidem conuersino fuissent, sed non impedivissent ne Deus

illis gratiam praedeterminantem conferret:At vero cives Corozain, Bethsaida. ex propria malitia impedimentum eius modi gratiae apposuerunti Vnde tantum

colligi potest homines istos peiores fuisse Tyriis & Sidoniis. Sed hoc parum apposite dicitur, nam imprimis, non poterant Tyri j, Sidoni,non impedire ne Deus iLIis infunderet gratiam praedeterminante, nisi bene operando at non poterant bene operari sine gratia aliqua pr determinatare, quae si concessa etiam fuisset viris Co- rogain; Bethsaida,illi quoque recte ope rati fuissent,ri sic gratiae ulteriori impedimentum non apposuissent, unde quando Christus eos redarguit exemplo Tyri rum, Sidoniorum, eo quod conuersi non fuerint, merito se excusare poterant, α defectum conuersionis , in carentiam gratiae praedeterminantis , necesseria ad bene utendum prioribus gratiae donis,

reiicere.

Deinde haec responsio non sit me in sententia eorum qui gratiam pris

364쪽

detorminantem admittunt illi enim Liacent, Deum absolute decreuisse ab aeter no conferre his, aut illis, auxilium prae- determinans ad conuersionem, ante prae, uisionem ullam operum ex parte ipsorum erat si viri Corozain i Bethsaida poterant impedire ne Deus illis gratiam

praedeterminantem conferret, iam Deus non decreuit absolute ab aeterno , illis tale auxilium infunder sed tantum sub conditione, seu ex hypothesi quod praeuiderit eos non impedituros si enim Deus id absolute decreuisset, cum Voluntas illius absoluta sit essicax , ea, non obstanti bus quibuscumque impedimentis effectum sortita fuisset. 7. Tertio , si gratia physico aedete minans est necessaria ad conuersionem nonne frustranea illusoria sunt e Ba illa Zachario Conuerti m adame, O

ego conuerraris si Et illa Apoc 3 Em ad ostii , o pulpo siq- mihi aperuerit, infitrabo ad eum , dc similia Peccator enim respondere potest, quom ψdo conuertar quomodo per an cum non possit conuersio , vel apςrtio cordis peragi absque auxilio praedeterminante, quod nequq

habςo, neque obtinere possum , nequq

365쪽

Γ spvτ. VII. Ecτ. I. ardecretiisti illud mihi conferre 3 certe si domum ingredi velles , de qui intus cst, non posset ostiuis aperire, nisi tu illud ines pelleres, immerito illi diceres, aperias intrabo , posset enim respondere , se ninesse parem ad ostium aperiendum, nisi tu prius illud impellas. Cuis igitur possit ho

mo gratia diuina non praedeterminanteeXcitatus, praeuentus , conuerti ad Deum in illi cordis ostium aperire, id est vocationi respondere hinc fit, eiunmodi gratiam praedeterminantem ad conuersionem nullatenus esse necessariam. Et haec de primo argumento satis 8. Secundum argumentum ad reiiciendam gratiam praedeterm 'antem mendum est ex verbis illis Concit Trident sest'. 6. an Si quis dixerit, liberum arbitrium hominisia Deo motum, excitatum , nihil cooperari assentiendo Deo excitanti, atque ocanti, quo ad obtinendam

gratiam iusti scationis se dissonat, ac praeparet, neque posse dissentire s elis, sed elueananime quoddam nihil agere, mereque passive ' habere , ana ema sit. His verbis damnatur haeresis Lutheri, qui dicebat H convorsione volui atem homihis mc-

366쪽

318 DL ORATI DI v IN re passive se habere, nec Deo cooperari. Item haeresis Caluini, qui etsi admitteret Voluntatem cooperari, aiebat tamen ita illam emcaciter a Deo impelli, ut dissentire non posset hoc autem non multum differre videtur a sententia eorum qui gratiam praedeterminantem inueXerunt; aiunt enim ad conuersionem hominis necessariam esse motionem quandam praeuiam, qua voluntas illius ita praedeterminetur ad agendum, ut ea posita dissentire non possit, quod repugnare videtur Concilio.

Neque obstat quod dicere solent aduersari es, hominem quidem posse dissentire in sensu diuisio , non autem in sensu composito. am quid est, non posse dissentire in sciis composito 3 Certe aliud nihil quam non possedissentire posita, seu

Praesente grat1c sensus enim compositus ille dicitur qui gratiam cum Voluntate componit Lat Concilium statuit hominem posse dissentires, tiam in sensu composito , seu posita gratia iam quid aliud significant verba illa: Si quo dixerit liberima

arbitrium a Deo motum es excitatum , non

posse dissentire si velit , anathema sit 'morum inquit excitatum, id est

367쪽

D1 spvΥ. VII. SECT. I. 3 praesente motione , S excitationes alias si homo non excitetur,' non adsit vocatio, dicetur non CX citari, seu non Ocari, non autem dicetur dissentire, vel non respondere Deo vocanti iucut enim nemo dixerit, hominem Deo non OOperari, quando Deus non operatur, ita immerito diceres illum non respondere, quando non vocatur cum ergo Concilium statuit hominem posse dissentire Dc excitant, id in sensu composito accipiendum est hoc est, praesente eAcitatione non autem in sensu diuis , seu quando non est excitatio. Et hoc egregie confirmant vetaba illa cap. s. quibus dicitur posse hominem abiicere inspirationem diuinam, quod fandilon nisi in sensu composito, seu de gratia raesente intelligi potest. Quis enim dicat iberum esse homini, eam gratiam quam non habet abiicere

sECTIO SECUNDA .

Idem suadetur ex Augustino , o alus

Patribus.

Io. Ertium argumentum ad exclu-

dendam physicam praedetermi-

368쪽

33o GRATIA DIVINA nationem, ex Augustino sum cndum est, etsi cnina aduersata existiment illum fauere sua sententiae, certum tamen esse arbitror cum nunquam praedeterminatione

illam physicam admisisse. Quod ut perspicue intelligatur , imprimis recole dum est quod praecedenti disputatione probatum

fuit, nempe gratiam csticacem, e Augustino, non esse aliquid re ipsa distinctum avocatione secundu propositum, seu gratia praeueniente atqui ex sententia eiusde Doctoris, certum csta indubitatum gratiam vocantem, seu praeuenientem non habere vim praedeterminandi physice voluntatem ad consensium gratia enim qua Voluntas eo modo praedeterminatur talis cst, ut ea posita non possit voluntas non consentire, ut illius authores fatentur, Scnos supra aduertimus Augustinus autem apertissime docet voluntatem ita consentire gratiae excitanti, seu prae menaenti, ut

possiectiam dissentire Tomnibias inquit ille lib. de Spiritu Sc littera cap. 34. miss-ricordia eius praeueniet nos con sentire autem

et orationi Dei, vel ab ea dissentire,sicut dixi, propriae voluntatis est. Quibus verbis consae gratiam cssicacem non habere vim physiceir edeterminandi volun .atem ad

369쪽

Disp. VII, ac T. II. 333 eonsensiam, sed eam relinquere indifferutem, Ut ad consensum, vel dissensum tib re seipsam determinet, ut voluerit. 11. Idipsum clare ostenditur ex Ia.de Ciauit. cap. 6 ubi August. quaerit, qRaree duobus aequaliter dispositis, clari tent tione puissetis,unus tentationi succumbat, alter e insuperet. Respondet, non apparere aliam huius rei rationemόquam quod altera castitate voluerit deficcre,alter noluerit. Si autem necessari esset motio illa praedeterminans, potius dicere debuisset, causam esse, quia unus a Deo praedeter minatus fuit ad tentationem vincendam, alter minime undo necesse fuit istum tentationi succumbere, atque ita utrumquo non fuisse aequaliter dispositum. 32. Rursus, idem suadetur ex lib. I.retrast

cap. 22. Vbi, Alio loco dixi inquityn quis

moluntatem mutauerit, bonum operari non po-

es, quo in nostra potestate esse Dominus alia loco docet, ubi ait, olfacite arborem bonam.

xuritam eius bonum; macite arborem ma- Δι- , fructum eius malum: quodnon es combtra gratiam Dei quam aedicamus,in potestatest in hominis es mutare in melius voluntate,

sed eapotesa nusia es, nisi a Deo detur,de qua δε- est, dedit eis potestate, sic m.

370쪽

Vides esse in hominis potestate mutare leti melius voluntvcm,quod quid aliud signi. ficat quam homnem posse pro libertatqsua seipsum determinare adactum supernaturalem poenitentia 'Si enim a Deo ad talem actum physice praedeterminaretur, cum ista predςterminatio praecedat homunis libertatem, i non sit in potestate illius eam habere, Mea praesente non possit nonagerς, non rectEdiceret Augus inus esse in hominis potestate mutarem melius Voluntatem sed ad summum deberet dicere, esse in hominis potestate mutari a Deo in melius per gratiam praedetςrminantem: quae potentia est mere passiua, Omnem efficientiam vi activitatem austri a volutate in actu conuersionis; quod quam apposite dicatur viderint aduersarh. Porro IicEt homo seipsum determinet ad actum

tonuersonis,quia tamen hoc praestare nequit propriis tantum Viribus, sed indiget

gratia diuina qua praeueniatur,vi adiuue . . tur ad actum illum efficiendum, ideo ad dit August. eam potestatem, quam habee homo ut voluntatem in melius immutet; nullam esse nisi a Deo detur, a Deo ii

quam excitante,& iuuante per gratiam.

γ . Praeterea, idem Augustesib. 83 qu εα

SEARCH

MENU NAVIGATION