장음표시 사용
381쪽
physicam e scholis suis ablegant quod noexiguam authoritate sententiae nostraeco.
ciliat. Sed de hoc . argumento haec dictasiassiciant. Ad ultimum procedamus quod a ratione petendum cst.
Proponuntur minas Iones, o incomoda, quiabus praedeterminatio physica exploditur. Extum, ultimum argumentu'uni utimur aduersus gratiam praedetem minantem , a rationibus , absurdis sumptum est. Imprimis enim si requiritur ad conuersionem, aliosque actus supernaturales, motio aliqua voluntatem physice pr determinam;hoc est,uel ratio ne primae causae, quatenus causa secudatici potest moueri, aut influere in effectum,nisi prius a causa prima moueatur,& applicetur ad agendi m vel ratione infirmitatis, quam humana voluntas per peccatum originale contraxit At neutrum dici potest,ergo frustra admittitur eiusmodi motio. Probatur minor quoad priorem parricem, quia si motio pr determinans est ne cessaria ratione prima causae, consequenter erit necessaria ad omnes actus , ad quos Deus et causa prima concurrita
382쪽
DI spvΥ. VII. Eor. IV. id est, non tantum ad achils supernaturales sed etiam ad naturales,tam bonos,qua malos materialiter sumptos ad hos enunOmnes concursus primae causae necessarius est: hoc autem affirmare plusqnam absurdum cst, quia si Deus voluntatem physice
praedeterminaret ad opus malum entitatiue sumptum, omnino causa, author
mali dicedus esset si enim ille dicitur causa mali,& peccati,qui suadet , vel praecipit alteri ut peccatum perpetret quanto potiori iure dicendus ille est peccati causa, qui physice mouet, impellit, applicat,ipr determinat voluntatem ad peccatum siquidem suasio,& praeceptum, moraliter
tantum extrinsece mouent,& voluntas
pro arbitratu potest illis resistere physica
vero praedeterminatio ita voluntatem
ipsam pervadit, penetrat,& rapit, ut eis diu suo frustrari ni queat. 23. Neque satisfaciunt qui dicunt Deum non velle malitiam peccati, nec osse camsam illius, etsi velit entitatem actus, cum omnibus suis circunstantiis positivis, haec enim bona est,ri Deus illam bono fine intendit. Non inquam satisfaciunt, qui hoc modo praedictum argumetitum cludere .putant; nam Vt quis dicatur causa operis
383쪽
3 Da RAτIA Div INA: mali,no opus est ut sormaliter velit ipsam malitia operissed fatis est quod velit opus cui necessu ib malitia adiuncta est hoc
enim est velle interpretatiue ipsam malitiam , qua ratione homo censetur author peccati, nam non vult formaliter ipsam operis malitiam, imo vellet ipsam non m- esse operi si fieri possetfed tantium vult rocul malitia adiuncta est, nempe honorem, Voluptate, c. Ita ergo etsi Deus non V lit formaliter malitiam actus,hoc non impedit quin dicatur author peccati,si possiti-ue vult actum malum, di voluntatem ad illum physice impellit, praedeterminat. Et sane haeretici nostri temporis, non docent Deum velle malitiam anneXam operi, sed tantum ipsum opus quod malitian adiunctam habet, itamen ab omnibus Catholicis arguuntur , quod Deum authorem peccati faciant. 24. Neque etiam obstat quod Deus actsi malum velit bono fine, ut en quis dicam author alicuius operis, parum interest quo fine illud efficiat, aut fieri curet; sicut maim qui curat dari eleemosynam, Verὶ
est authorehemosynae, quocumque tandem fine id faciat: ita qui curat peccatum
fieri, & ad illud patrandum impellit, era
384쪽
author peccati dicendus es , quantum libet bono fine id faciat. Maxime, quia ut peccatum attribuatur homini, non opus est ut malitia ab illo sit volita. Cum ergo Catholice dici nequeat Deum esse causam peccati,consequenter dici non debet, hominem a Dςo ut a causa primi, praedeterminari physice ad actus peccaminosos, quoad entitatem operum & idem asse .rcndum est dociliis actibus siue naturalibus , siue supernaturalibus : Vnde praecipuum fundamentum quo gratia praedeterminans innititur, facile corruit illud
enim a dependentia quam habent causa secundae a prima solet accipi. as. Iam probanda es posterior pars prγdictae minoris propositionis , qua statuimus gratiam pr determinantem non etiarequiri ad actus supernaturales , ration debilitatis ex peccato originalicontractae: quia si hoc esset, gratia praedeterminans non fuisset necessaria Adamo in statu in
nocentiae, in quo vires illius perfectae, Mnullo modo per peccatum debilitatae erat; quod tamen repugnat sententiae aduersariorum qui gratiam praedeterminantem ad omne opus bonum in quocunque statu
exigunt. Adde, quod si necessaria est gra-
385쪽
tia ob debilitatem voluntatis, satis erit se
Voluntas roboretur ad singulos actus cliciendos, etsi ad illos no praedeterminetur, sed possit etiam posita gratia corrobora te sic flectere ad oppositum:aut certe sit luntas adeo debilitata, di prostrata sit, ut nulla quantumuis magna corroboratio eistificiat', ad hoc vi bonu opus XCquatur,
nisi ad illud efiiciendum physice praedeterminetur, iam dicendum non erit libe rum hominis arbitrium per peccatum primi parentis suis e debilitatum,sed penitus eXtinctum. Hoc autem cum fatua fide sustineri nequeat, potius fatendum cst gratiam physicae praedeterminantem, ratione infirmitatis liberi arbitriinullatenus esse necessariam, sed eam ad actus supern turales sussicere, qua posita volutas potes non agere, etsi nunquam futurum sit ut non operetur,si ea gratia sit ossicax, ut dicetur inferius. 26. Secundo , non esse admittendam gratiam physice praedeterminantem, ea ratione ostendi potest, quia sequeretur actum quo homo ad Deum conuertitur non esse liberum: Sequela patet, nam ad libertatem actus requiritur ut homo. st
poten ad utrumlibet; at nullum daturi'
386쪽
stans in quo homo possit conuerti, mota conuerti vel enim habet auxilium praedu- terminans ad conuersionem, vel non Sico caret,conuerti non potest,quia hoc auxilium ponitur, omnino ad conuersionem,aliosque actus necessarium:si vero illud habet, non potest non conuerti: ubi
ergo libertas Declaratur nam non potest
causa physice praedeterminata ad effectu aliquem producendum , esse indifferens
ut illum producat, aut non producat, nisi in potestate illius sit tollere eam gratiam qua praedeterminata fuit si enim non potest talem gratia abiicere,& nihilominus manet indifferens ut agat, vel non agat, iasimul est determinata, non determinata ad agendum,quod repugnat Atquino est in potestate voluntatis abiicere grati qua ad consentiendum pr determinatur, non enim potest impedire quin Deucabsoluta voluntate decreuerit ab aeterno tille hic, & nunc conuertatur. Cum autem lioc decretum sit efficacissimum, non potest etiam impedire quin ex illo sequatur praedeterminatio physica: maxime, quia
illa fit dependenter a Voluntate, Camque praeuenit. Denique, hac praedeterminatione posita, qua voluntas mouetur ad
387쪽
3ue DE GRAT DIVINA 3 consentiendum, non potest pia essicere
quin contentiat,tum propter necessariam connexionem quam habet consensus cum ea praedeterminatione , tum quia codem momento quo immittitur praedeter minatio,est etiam consensu S, Vt dicunt aduersarh:Quomodo ergo potest hoino impedire quin consentia quomodo est inia differens ad consentiendum, non consentiendum , ' quomodo libcre consentit' potius certe dixeris, eum ineuitabili quodam fato, E ferrea necessitate, ut ita loquar,trahi ad consentiendum diuinae gratia ι27. Ad hoc argumentum responderi solet, posita gratia praedeterminante Voluntatem necessario moueri, hanc autem necessitatem non esse libertati contraria,
quia est necessitas ex suppositione,ad eum modum quo dicimus necesse essevi homo moueatur quandiu currit,quamuis tamen motus ille sit liber, non necessarius. Sed admodum frigida est ista responsio nam ignis, sol, aliaque agentia naturalia noti mouentur necessario nisi ex suppositione cuiusdam motionis efficacis, qua Deus ea ad agendum determinac si cnim non adasit talis suppositio, d praedicta motio illis
388쪽
DI spvr. VII. Sac TIO IV. denegetur , non poterunt agere ut ipsi aduersarin sentiunt quis autem dicat agentia naturalia nommoueri necessario ad actus suos)nullus profecto. Ita ergo etsi volutas moueatur ad opus supernaturale ex suppositione praedeterminationis diuin ,ho non impedit quominus actus ab ea elicitus sit vere necessarius. Cuius ratio est. quia quando suppositio non est in pol
itate proxima, aut remota VoluntatiS,eaque suppositione posita voluntas non potest effectum impedire, tunc actus Volun- tatis non est liber,sed necessarius:atqui noest in potestatevoluntatis siue proXime,si
ueremote,ut gratia praedeterminans non
sit;non eni per se potest impedire qui existat, nec per aliquid quodsi in illius facultate positum, existente autem elusinodi gratia non potest voluntas impedire eius cssicaciam, unante dirimus ergo actus voluntatis ex tali praedeterminatione se . quutus,non est liber, sed necessarius.Haec autem ratio non habet locum in exemplo allato,etsi enim quandiu curro necesse est ex suppositione uti urm,tam e libere cur xo,quia suppositio currendi est in meapotestate,&possu ea tollere,seu non currere
28. Tertio, si daretur satia physice: Praedetermanans, sequoreis nullam Η
389쪽
gratiam sussicientem, praeter eam quae est actuessicax; illud enim auxilium dumtaxat dicitur sussiciens ad Onucrsionem, quo homo fit potens ut conuertatur si velit: si enim praeter illud auxilium aliud requiratur quod non sit in hominis potestate,iam homo non potcst dici auxiliuius ciens ad conuersionem habere, ut satis ex disput 6 perspicuum est Atqui homo no
sit potens conuersionis nisi per auxiliuin praedeterminans, Vt volunt aduersarh etago nullus habet auxilium suffciens ad c5- uersionem,nisi qui eiusmodi gratiam prς- determinantem recipit , seu qui reipsai,
uertitur Maxime quia cum hoc auxilium praedeterminans sit a Deo paratum iis ta tum qui actu conuertuntur , idque ante praeuisionem operum,non est in potestate aliorum illud habere,unde Vlterius fit,e tantum qui conuertuntur,poscte conuertis
eos solum qui saluantur aluari posse;&sic de aliis Neque dicas cuna nonullis prae dictum auxilium posse a Deo conferti, hoc enim non lassicit ut dicatur esse in po testate hominis, nisi forte eo modo quo diceret quis, esse in potestate caeci videre,
quia nimirum Deus potest illi visum restia tuere , qui modus loquendi est omnino
390쪽
Dis pyx. VII. IECτ. IV. impertinens. 129. Qu'sto, sequeretur Deum prius de terere horninem iustium quam ab eo dese ratur,quod repugnat Cinac.Tr Ident. 6.cap.II. SequCla patet, nam quid aliud elideserere boan inem, quam ei auXilit cessarium non suppeditares At multi une iusti,quibus, dum tentatione aliqua oraui pulsantur, non datur auXilium praedeter
minans,ut effectus ostendit: si crgo eius modi auxilium cst innino necessariura ad superandam tentatione, imo ad quodcumque opus bonum faciendum , aren-ssum est iustos homines pribis a Deo deue ri, quam ipsum deserant. Neque potia Deum illis hoc auxilium denegare ipsbruculpa, non enim ita est, nam in sententia quam impugnamus, non ideo Deus denu gat notin ullis auxilium cssicax quod praeuiderit eos peccaturo , imo potHUS c eo tantum nouitio peccat tiro tali momento, Vel tempore, quia sciisse non statuisse illis c0nferre tale auxilium 'uod aperte est eos deserere sine ipsorum culpa.3o. Quinto denique , si daretur gratia illa praederaninans, sequeretur lio inem
peccare in eo quod itare nequita. I Imponamus homine vehementi aliqua tenta-