장음표시 사용
371쪽
Disp. VII. Ecr. II. qinestione 68. agens de iis qui ad coenam illam, de qua fit sermo in Evangelio Vocati fuere. Itaque inquit necis debens bitribuere iis venerunt , quia vocat venerant; nec imi qui nolueriis venire,debent ahera Inouere,sed amu ibi,quoniam ut veniret orati, erat in eorum libera olimrate. Ex hoc loco
patet primo , Vocatos qui non Veniunt Venire posse, quod tamen Hic nequit si adveniendii necessaria est motio praedeterminas: vel enim vocati tale motione habent,vel non si habent, αχ possiant non
venire si non habent Venire nequeunt, quia non est meorum potestate illam ha
beres; quomodo ergo dicit August. voca tos venire posse et si non veniant m hoc sane est repugnantia,si qua de gratia prae-
determinante dicuntur Cra sunt. Secuniado patet, eos qui non veniunt vocati,sibi tantum tribuere debere quod non e DIant: at qua ratione debent id sibi triabuere, si non habent auxilium necessa irium adveniendum, neque est in eorum potestate illud haberes potius certe id de DCrent tribuereDeo, qui cum non dederit illis tale auxilium, necessc est vini veniat laxime,quia no ideo statuit De' auxiliun Ccessariu illis denegare, quod praeuideri eos cuiasi gratia noleturos.quini moante
372쪽
pr quisione illa peccati, statuit Deusvilis γnegare eiusmodi auxiliu ut gratiae prςdeterminatis assertores statu ut . ertio,ex iode verbis manifestu relinquitur, vocatione diuinam cotinere auxilium neces artu& sussiciens ut homo conuertatur,si velit, etsi nulla adsit gratia voluntatem physice prςdeterminas;Vnde fit essicacia gratiae in tali r deter minatione no posscte cossistere. 14. Denique, non es se admittendam gratiam praedeterminantem e mente Au
gustini, hinc spicuum est, quia cum ille
saepis i me explicare voluerit quaevi quanta sit virtus,&essicacia gratiae, nunquam usus est verbo determinandi;quod aperto indicio est, eum non existimasse eiusmodi Virtutem gratiae competere si enim in ea fuisset sententia, cum res de qua agebatur osset maximi momenti, verbum determinandi tanto Doctori ignotum es se non posset, profecto debuisset essicaciam gratia per verbum illud, semel saltem, sersquivalentia viplurimum explicare:quod cum non fecerit,im potius saepissime apertis verbis docuerit, gratiam essicacemno distingui a vocatione, S hominem tali gratia praeuentum possie illam abiicere, non consentire si velit item hominena
373쪽
trahi ad Deum voluptate, amore,delectatione,&modis similibus qui ad gratia es.ficacem pertinent. Si plura alia de quibus in decursu agendum erit, profecto absque ullo probabili fundamento loqui videtur,
qui sententiam de gratia praedeterminante illi astingunt. Is Quartum argumentum sumitur ex aliis Patribus, quorum ctiam mente phy sic voluntatis r determinatio aliena est. Clemens Roman in epist 3 ait, si aliquid esset quod audientes fidem,uci ad credendum, elad non credendum determina rei preter corum arbitriit, tolli meritum,&libertatem. Ex quo testimonio liquet voluntatem scipsam determinare ad credendum,& si ab alia re determinaretur,libertate tolli, meritu: cum ergo perfecta libertas cum gratia essicaci consistat, quis dicat voluntatem ad actus supernaturales ab illaiciae determinari 16. Chrysost homil. q. de laudibus Pauli Non cogiti inquit Deu homines vocando, sed postvoca ionem quoque permittis eos 'I-priarum es dominos voluntatu=n. de homil
acin Genesinaniri meo inquit suaque
que voluntate elmalitiam, vel virtutem eli
gere, nam nisi ita esset, neque LoisAniri,nesust
374쪽
33s ORATIA DIVINA. Di Iutim retributi um accisereoporrebat. Verum quia in nostra potestate inrumpo grariam derelictuis es, ideo eccantibus supplicia proposita ut, se bene operatibus retrabutiopes. Ex his verbis ostenuitur homine accepta gratia diuina se libere posse dcterminare ad consentiendum, aut non consentiendum ut volueri quod in sententia gratiae praedeterminantis locum non habet, illa enim ita voluntatem ad agendum impellit, & determinat,Vt a praesente Voluntasnon possit consensum cohibere,
ar. Prosper lib. 1. de vocat Gentium a. 26. postquam late ostcndit gratiam qua homo pr paratur, E perducitur ad iust, ficationem, consistere in suasionibus, exhortationibus, illuminationibus , inspirationibus. affectionibus, haec addit. Et quod a multas refutatur gratia diuinae vocationis hipsorum es nequitiae, quod autem a multus scipitur, orgratiae eWdiuinae se olu- aris humanae. Hic duo obseruanda sunt, prim ὁ, homines propria nequitia posse ii tam gratiam cum qua alij conuertutu reiicere, quod non potest accipi nisi in sensu composito, seu de gratia praesente gratiaritim quae non est in homine, ab illo non
375쪽
DI spv. VII. SECT. III. otest respui, ut mas aduertimus. Deinde obseruandum est, quod voluntas gratiae respondeat, opus es te non tantum gratiae, sed etiam voluntatis humanae quia sci licet ipsa voluntas cum auxilio gratiae ad talem actum se libere determinat quod si gratia ad illum efficiendum predeterminaretur, ia opus illud tribueretur soli gratiae, quemadmodum illi soli tribuitur motio gratiae excitantis, quia ad illius productionem voluntatem aeterminat. Reliqui omnes Ecclesiae Doctores in eandem sententiam conspirant,sed nimiae prolixitatis
vitandae causa eorum sententias omittimus praesertim quia fatis notae sunt,ti ab authoribus qui de gratiae efficacia scripserunt late referunturi
Iam probatur ex S. Thoma, vari que Scholasticis.18. 'vinium argumentum aduersus a gratiam pr determinantem sta-mi potest ex S. Thom quatenus nullibi docet Deum voluntatem nostram prius natura determinare, siue per seipsumam,
376쪽
338 GRATIA DIVINA mediate, siue per gratiam simo non raro docet eam a seipsa dcterminari, &determinationem actus in potestate illius relinqui, & motum eius csse contingentem, non necessarium,ac similia quae physicae praedeterminationi repugnant, Vt iam videbimus. Imprimis ergo S. Doctor I. 2.quist. 9. art. . ad 3 sic habet tertium dicendum, quodDeus mouet voluntatem h minis, culmniuersatis motoria uniuersale obiectum voluntriis, quodest bonum i sine hae iuersalimotione homo nonpotesaliquidτe D. Sed homoper rationem determinalse ad volendum hoc vel utaria hoc loco constat, hominem seipsum determinare ad volendum, aut nolendum, motionem qua a Deo mouetur, ab illius determinatione
pore Adprouidentiam Humami inquit Ἀγfeminei naturam rerum corrumpereine emare unde onmia mouet secundum eorum condiationem, ita quod ex causis necessariis permorionem diuinam consequuntur essectio ex ne sitate, ex causis. autem contingentibus, se- - re ectus contingenter. Quia igituri luntas effactivumprincipium,non determis
377쪽
,nusta, sic Deus ipsam mouet,quod non ex necessitas ad ιm determina ,sedremanet motus eius contingens,6 non necessarii vis in his ad aquae naturalitermovetur EX his Verbis apertum est, voluntatem ita a Deo moueri, ut non ex necessitate ad unum determin
iur Ad motus eius sit contingens,quod notantum habet locum an actibus moralibus, sed etiam in supernaturalibus liberis, ad quos per gratia mouetur. Cum enim fide tenendum sit,conuersionem non ita sequic gratia praeueniente, quin voluntas impedire ponit, non sequatu i , quod arahon semel ex Concit Tridentino aduertimus, hinc necesse es fateri, ad saluandi libertatem praedicti actus omnem gratia pr uenientem talem esse,ut ea posita cile, cirus sequatur contingenter Hoc iniciudici non potest, si admittamus gratia prae- determinante siquidem ea possit Voluntas motum impedire non potest, ac conse
quenter mouetur necessario, de .non con
tingenter. Cum ergo S. Tho .eacptasse doceat, voluntatem aά actus liberos sempera Deo moueri comingenter, manisestum
est illum physicam illam praedeterminationem non agnoscere.
ao. Postremo . in quaest. 3. de poten-
378쪽
Wis . VII. Sic T. III. test addim suspendere , aut non cilicere actum illum ad quem ampellitur ergo reuera ad agindum necessitatur. Eo vel
maxime , quod nullus modus conti nientior ad inducendam voluntati necessitatem concipi queat, quam per huiusmodi praedeterminationem physicam. Denique, ponderanda sunt verba illa qui. bus S. Doctor monet, determimitionena actus relinqui in potestate rationis, Voluntatis haec enim aperte destruunt pr determinationem physicam , secundum quam voluntas non a se, sed ab cxtrinseco determinatur ad unam partem, re illa d terminatio non est in eius potestate. ANque huc referri debent ea testimonia quibus S. Thom dicit voluntatem ideo esse liberam,quia st domina suorum actuum,& habet potestatem ad actus oppositos; haec enim falsa sunt, si voluntas ad agendum eget praedeterminatione physica sic
enim nunquam est dumma suorum a diuum , non quidem antequam praedeterminetur, quia tunc non potest agere, nec postquam est praedeterminata, quia tunc non potest non agere. 21. Pro eadem sententia referri possunt
nonulli ex discipuli S. Thomae,qui aperte
379쪽
Maotionem omnem praedeterminanteis liciunt Caietan a parte quaest. q. art. 3.
docet causam prima motrii natura attingere effectum quam causam secunda, sed omnino simul de motion praeuiam tollere contingentiam, S libertatcm.Verum de selitentia huius authoris inferius scrina occurret Domin1cus vero a Solo, ut oste- dat contiaci reticos voliuntatem nostram a diuina non necessitari, sic ait lib. i. de natura sic gratia cap. 16. Mocirca quidquid Deus uis Colutate absoluta,equae dicitur beneplaciti ux, aisDAEVoluntati eiu qais, s ei quando autem cum libero homine concuriari non multisiti ferini alua humana natura, o libera moturare, quae idcirco re ere Deo potest. Ex quibus verbis perspicuu est, Doctorem illum sentire, eam Voluntate qua Deus cum nostra voluhtate, ut libera est, concurrit, non esse absolutam 3 motionem quam voluntati immittit, tale esse, ut voluntas possit illam abiicere, etiana insensu composito quod quid aliud est quam otionem praedeterminant negare de eundem authorem in retractationibus, aut explicationibus suarum quarundam
opinionum , quasi apposuit in fine lib. . sentent ibi enim .iidam vera ticia are
380쪽
dic ait pulsationem, Maspirationem Dei, no aperire corda nostra ex necessitate, sed nobis libere consentientibus,& infra ut stedat nos ita libere consentire gratiae, tetia dissentire valeamus;Viae inquit 'va-uis Deus apud Etechiel dicat, Auferam ab ea cor lapideu, dabo eis cor carneum, nihilominus Psalmiga ait, hodie μυocem eius audieritis,nolite obdurare corda vestra primum, quia
ipse aperit pecundam, quia non nisi nobis com sentientibus aperit se id postqua dixit Christis Dan. 6. mopotestvenire ad me, si P ter qui me misit traxerit eum siubiunxit qui audit, se discit venit adme, quasilino προ- te resist trahenti aeentire, aut disentire. Ide cum istis authoribus sentiunt alij ex eadefamilia ,, ex aliis ordinibus innumeria. perte praedeterminationem physicam im-fugnat Maxime vero Illustrissimus Bel
flus, Fonseca, aliique viri doctesssimi e S cietate Iesu, quom cstigia premunt Reuerendissimi Mascaregnas,& Malderus,ille Algarbiorum, isto Antuerpiensiu Episi copus, quibus annumerare l1bet Prola res Theologos florentissimae,ac toto orbo celebratissimae Academiae Parisiensis,qui Qmnes uno consensu prae determinationε